بازگشت به جام

مهدی مرسلی: شبی که هواداران تراکتور هرگز فراموش نخواهند کرد، از همان دقیقه‌های آغازین رنگ و بوی یک سناریوی پرهیجان را به خود گرفت. استقلال که با برنامه‌ای مشخص و دقیق پا به میدان گذاشته بود، خیلی زود به گل رسید و در سکوت نسبی پرشورها، جشن نیمه‌کاره‌اش را آغاز کرد اما داستان فینال سوپرجام ۱۴۰۴ قرار نبود با همان تصویر ابتدایی به پایان برسد؛ مردی به نام دراگان اسکوچیچ روی نیمکت تراکتور نشسته بود که به کمتر از یک بازگشت دراماتیک رضایت نمی‌داد.
* نظم در برابر بسته‌ بودن
آبی‌پوشان پایتخت بعد از گل زودهنگام‌شان، به‌جای ادامه فشار، به منطقه خودی عقب نشستند. اسکوچیچ که شناخت خوبی از چنین رویکردی داشت، تیمش را با پاس‌های سریع، گردش مداوم توپ و استفاده از عرض زمین به سمت خط دفاع انباشته حریف هدایت کرد. با وجود سد انسانی استقلال و درخشش آنتونیو آدان در دروازه، تراکتوری‌ها از دستورالعمل همیشگی‌شان دست نکشیدند: بازی روی زمین، حرکات ترکیبی و جست‌وجوی مداوم فضاهای خالی. چند موقعیت جدی ساخته شد اما تا دقایق پایانی، نتیجه روی همان  یک - صفر قفل بود.
* دقیقه ۸۷؛ آغاز توفان
سکوت نیمکت سرخ‌ها با شلیک دقیق پنالتی و گل تساوی در دقیقه ۸۷ شکست. اما نکته جالب این بود که پس از این گل، تراکتور به جای محافظه‌کاری، شتاب حملاتش را بیشتر هم کرد. آنها می‌دانستند استقلال در این لحظات به‌هم‌ریخته و آسیب‌پذیر است. ادامه فشار و میل به پیروزی، حریف را به اشتباه انداخت و زمین را برای ضربه نهایی مهیا کرد.
* تغییراتی که معادله را تغییر داد
در میانه نیمه دوم، اسکوچیچ ۲ تغییر کلیدی را رقم زد؛ خروج مهدی ترابی که روز کم‌فروغی داشت و ورود تیبور خلیلوویچ، به همراه جایگزینی تومیسلاو اشترکالی به جای دوماگوی دروژدک. این تصمیم، چهره خط حمله تراکتور را دگرگون کرد. اشترکالی در چند دقیقه حضورش، با هوشمندی و تحرک، مدافعان آبی را تحت فشار گذاشت. او پنالتی حساسی از سامان فلاح گرفت و بعد با یک فرار حساب‌شده، گل دوم را خودش زد؛ گلی که جام را از دستان ساپینتو و شاگردانش ربود.
* انتقام ۷ ساله
برای اسکوچیچ این فقط یک جام نبود؛ قصه‌ای بود که از سال ۹۷ و فینال جام حذفی با خونه ‌به ‌خونه بابل آغاز شد. آن روز، تیمش با یک گل برابر استقلال شکست خورد و جام از دست رفت. حالا، پس از ۷ سال، فرصت انتقام دوباره فراهم شد و این بار، با لبخند و جام در دست، زمین را ترک کرد. با این پیروزی، رکورد تقابل‌هایش با استقلال نیز رنگ تازه‌ای گرفت؛ حالا ۳ برد متوالی در کارنامه اخیر او برابر آبی‌ها ثبت شده و فاصله شکست‌ها با پیروزی‌ها به حداقل رسیده است.
* حلقه تازه در زنجیره افتخارات
تراکتور پیش‌تر قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی را تجربه کرده بود اما سوپرجام همچنان حلقه مفقوده ویترین افتخاراتش بود. با این برد، حالا کلکسیون این باشگاه کامل شده و ۲ قهرمانی اخیر، هر ۲ با هدایت سرمربی کروات رقم خورده است. این موفقیت، علاوه بر شکستن طلسم، پیامی واضح برای رقبا داشت: تراکتور ۱۴۰۴ نه‌تنها برای دفاع از عنوان قهرمانی لیگ، بلکه برای شکار هر جامی که در دسترس باشد، آماده است.
* احترام به مرد نیمکت
اسکو در این دیدار نشان داد بیش از هر چیز، به اصول و فلسفه فوتبالی خود وفادار است. تیمش حتی یک لحظه به بازی احساسی یا ارسال‌های بی‌هدف رو نیاورد. در زمین، همه‌ چیز حساب‌شده، بر پایه نظم تاکتیکی و ایمان به ایده‌ها پیش رفت. همین ویژگی‌هاست که باعث شده حتی رقبا، با وجود شکست، احترام زیادی برای «مستر اسکوچیچ» قائل باشند.
* نیمه مربیان به رنگ سرخ
اگر نیمه نخست را به استقلال بدهیم، نیمه مربیان بی‌تردید به تراکتور تعلق داشت. واکنش سریع کادر فنی به تغییرات جریان بازی، حفظ آرامش پس از عقب افتادن و استفاده بهینه از تعویض‌ها، تمام معادلات حریف را به‌ هم زد. استقلال که پس از گل اولش رو به عقب‌نشینی آورده بود، نیمه دوم به‌ جای مدیریت بازی، اسیر موج حملات شد و در نهایت، جام را از دست داد.
* شبی برای شروع دوباره
این پیروزی، آغازگر فصلی تازه برای تراکتور بود. تیمی که فصل گذشته با قهرمانی لیگ، استانداردهای جدیدی برای خودش تعریف کرد، حالا با سوپرجام نشان داد مسیر موفقیتش مقطعی نیست. پرشورها با روحیه‌ای دوچندان وارد فصل جدید لیگ خواهند شد و حالا، مدافع عنوان قهرمانی بودن برای‌شان نه بار اضافه، بلکه انگیزه‌ای مضاعف است.
سوپرجام ۱۴۰۴ در اصفهان بیش از یک مسابقه افتتاحیه یا یک جام تشریفاتی بود. این دیدار، نمایش تقابل ۲ فلسفه متفاوت بود: فوتبال بسته و محتاطانه استقلال برابر نظم و شجاعت تراکتور. در این نبرد، فلسفه‌ای که بیشتر به خود ایمان داشت، پیروز شد.
حالا پرشورها با یک جام دیگر، سرود قهرمانی سر می‌دهند و هواداران‌شان می‌دانند با اسکوچیچ، هر فصل می‌تواند داستانی تازه و باشکوه داشته باشد.