همان ضعف همیشگی

علی دارایی‌منش: استقلالی‌ها تا دقیقه ۸۴ یک تصویر بی‌نقص از خود ساخته بودند؛ تیمی که با تغییرات تاکتیکی، ساختار دفاعی منظم و اجرای دقیق نقشه سرمربی پرتغالی‌اش، ریکاردو ساپینتو، توانسته بود تراکتورِ جسور را از نفس بیندازد. آنها یک گل ‌زده بودند و با بستن همه راه‌های نفوذ، عملاً به حریف اجازه زهر ریختن نمی‌دادند. سوت آغاز سوپرجام ۱۴۰۴ در ورزشگاه نقش‌جهان اصفهان نوید شبی متفاوت برای آبی‌پوشان را می‌داد اما فوتبال همیشه گوشه‌ای از غافلگیری را پنهان کرده و این‌بار، فقط ۵ دقیقه کافی بود تا یک نمایش تاکتیکی به فاجعه ختم شود.
* نقشه اولیه ساپینتو
استقلال با سیستمی تازه و چهره‌هایی که هنوز با یکدیگر کامل هماهنگ نشده بودند، وارد پیکار شد. برنامه سرمربی روشن بود: توپ را به تراکتور بسپارید، فضاها را ببندید و با پرس مقطعی و حملات برق‌آسا ضربه بزنید. این طرح تا دقیقه ۸۴ جواب داد. تراکتور مالکیت را داشت اما شانس گلش محدود بود. آبی‌ها با جنگندگی در میانه میدان و تمرکز دفاعی، در آستانه گرفتن یک جام با حداقل خطر بودند.
* دقیقه ۸۴؛ آغاز سقوط
همه چیز از یک پنالتی ناخواسته شروع شد. یک خطای بی‌مورد، پس از ۳ دقیقه بازبینی داور، دقیقه ۸۷ بازی را به تساوی کشاند. هنوز شوک گل اول فروکش نکرده بود که دقیقه ۲+۹۰ سوءتفاهم میان مدافع و دروازه‌بان استقلال، دروازه را برای بار دوم گشود. از برتری مطمئن تا شکست تلخ، تنها ۵ دقیقه فاصله بود. در این بازه کوتاه، تراکتور بی‌رحمانه از شکاف‌های دفاعی آبی‌ها استفاده کرد و جام را از دسترس‌شان بیرون کشید.
* روایت تکراری مربی پرتغالی
ساپینتو در این دیدار هم مثل بسیاری از بازی‌های بزرگ گذشته، نمایشی قابل‌ قبول تا پیش از ضربه آخر ارائه داد اما نامش باز هم در فهرست شکست‌خوردگان دیدارهای مهم ثبت شد. آمار، گواه این ضعف مزمن است؛ در فصل نخست حضورش، از ۸ جدال با پرسپولیس، سپاهان و تراکتور، تنها ۲ برد به دست آورد و ۵ بار شکست خورد. این بار نیز حتی با آنالیز دقیق و مهار نسبی تراکتور، باز هم سرنوشت به ضررش رقم خورد.
* بازی بزرگ، نتیجه کوچک
در اینکه استقلال تا دقیقه ۸۴ برنده مطلق زمین بود، تردیدی وجود ندارد اما تکلیف فوتبال، بویژه در بازی‌های حیثیتی، با همین جزئیات کوچک و اشتباهات لحظه‌ای تعیین می‌شود. تراکتور، با هدایت دراگان اسکوچیچ، صبور ماند و منتظر لحظه لغزش حریف بود؛ لحظه‌ای که فرارسید و قاطعانه از آن استفاده کرد. در مقابل، استقلالی‌ها با یک گل خورده تمرکز خود را از دست دادند و دومین ضربه را هم پذیرفتند.
* سایه یک برچسب
شاید این شکست، تماماً به پای ساپینتو نوشته نشود اما حقیقت این است که برچسب «ناتوان در بردن بازی‌های بزرگ» همچنان همراه اوست. تا زمانی که نتواند در چنین دیدارهایی نتیجه را به نفع خود تمام کند، هر آنالیز دقیق یا نمایش منظم، در ذهن هوادار محو خواهد شد. سوپرجام ۱۴۰۴ قرار بود فرصتی برای پاک کردن این برچسب باشد اما حالا خودش یک برگ دیگر در دفتر ناکامی‌هاست.
* درس تلخ برای فصل تازه
استقلال در آستانه شروع لیگ بیست‌وپنجم، این شکست را به‌عنوان هشداری جدی دریافت کرد. آنها می‌دانند ساختن یک تیم منسجم و مدعی قهرمانی، فراتر از ۸۰ دقیقه خوب بازی کردن است. فوتبال تا لحظه آخر ادامه دارد و جام‌ها به تیم‌هایی می‌رسد که می‌توانند فشار روانی دقایق پایانی را تاب بیاورند. برای ساپینتو، فصل پیش‌رو شاید آخرین فرصت برای تغییر این تصویر تکراری باشد.