شروع رؤیایی آبی

محمد رشوند: شروع لیگ بیست‌وپنجم برای بسیاری از تیم‌های مدعی، مثل نخستین آزمون جدی بود؛ یک نقطه عطف که می‌توانست نشان دهد چه کسی آماده است در مسیر قهرمانی قدم بگذارد و چه تیمی هنوز در حال آزمون و خطاست. در همین بستر، جدال استقلال و تراکتور بیش از هر بازی دیگری زیر ذره‌بین قرار داشت؛ دیداری میان قهرمان فصل گذشته و تیمی که با عطش جبران ناکامی‌ کم‌سابقه فصل قبل با قرارگیری در رتبه عجیب نهم، پا به میدان گذاشته بود.
آنچه در تبریز رخ داد، برای بسیاری از هواداران شوکه‌کننده بود. تیمی که در سوپرجام چند روز پیش، پرقدرت استقلال را مغلوب کرده بود، حالا در خانه برابر همان حریف، دست‌بسته و بی‌روحیه نشان داد. تک‌ گل محمدحسین اسلامی کافی بود تا ورق برگردد و شاگردان ساپینتو لبخندزنان تبریز را ترک کنند.
* تراکتور؛ بیدارباش در بهترین زمان
برای قهرمانی که تازه از جشن بالا بردن سوپرجام بازگشته، هیچ چیز سخت‌تر از این نیست که در همان بازی نخست فصل دچار لغزش شود. تراکتورِ اسکوچیچ درست در چنین موقعیتی گیر افتاد. آنها تابستانی پرهیاهو را پشت سر گذاشتند، ستاره‌های تازه‌ای را جذب کردند و هواداران‌شان منتظر بودند تیم محبوب‌شان آغاز پرقدرتی داشته باشد.
اما ترکیب سرخ‌های تبریز به جای توفان، چیزی شبیه سکوت و ایست قلبی نشان داد. نه از فشار هجومی همیشگی خبری بود، نه از برنامه‌های پیچیده در خط حمله. بازیکنانی که در فاز تهاجمی به نام‌های بزرگ و قراردادهای سنگین شهره‌اند، حتی یک موقعیت جدی هم روی دروازه استقلال خلق نکردند.
اگر بخواهیم خوش‌بینانه نگاه کنیم، شاید همین لغزش ابتدایی بتواند برای تراکتور نقش یک هشدار را بازی کند؛ تلنگری که به تیم یادآوری می‌کند یک بار قهرمان لیگ شدن، تضمین موفقیت دوباره نیست. قهرمانی گذشته هیچ امتیازی برای امروز نمی‌آورد و لیگ امسال با حضور تیم‌های قدرتمندتر و بازیکنان باکیفیت‌تر، بی‌رحمانه‌تر از همیشه خواهد بود.
* استقلالِ متفاوت ساپینتو
در سوی دیگر میدان، استقلالی حضور داشت که شباهتی به نسخه فصل گذشته‌اش نداشت. اگر پارسال آبی‌ها پراکنده، عصبی و بی‌برنامه بودند، حالا تیمی منسجم، باهوش و بی‌رحم را دیدیم. ریکاردو ساپینتو در فاصله چند روز، توانست شکست سوپرجام را تحلیل کند، نقاط ضعفش را پوشش دهد و تیمش را با طرحی تازه وارد زمین کند. نتیجه هم روشن بود: استقلالی که حتی وقتی توپ و میدان را در اختیار نداشت، باز هم آرامش خود را حفظ می‌کرد. استقلالی که با پاس‌های سریع، دروازه‌بان و مدافعان تراکتور را تحت فشار گذاشت و در نهایت با یک گل حساب‌شده، بازی را به سود خودش بست.
این تغییر فقط در نتیجه نبود؛ زبان بدن بازیکنان، اعتمادبه‌نفس آنها و نحوه مدیریت دقایق پایانی همه نشان داد آبی‌های تهران، در فصل جدید برای چیزهای بزرگ‌تری آمده‌اند.
* خریدهای جدید، امیدهای تازه
یکی از تفاوت‌های کلیدی استقلال نسبت به فصل گذشته، عملکرد این تیم در نقل‌وانتقالات بود. مدیران باشگاه برخلاف گذشته، دست به خریدهای متعدد زدند و حالا ترکیب استقلال پر است از چهره‌های تازه‌ای که هر کدام می‌توانند نتیجه یک بازی را تغییر دهند.
در همین دیدار، نقش سعید سحرخیزان در صحنه گل نشان داد خریدهای جدید خیلی زود در حال اثبات کارایی‌شان هستند اما ماجرا فقط به همین‌جا ختم نمی‌شود. آبی‌ها هنوز چهره‌ بزرگی مثل موسی جنپو را در ترکیب اصلی ندیده‌اند و بمب اصلی، یعنی یاسر آسانی، هنوز فرصت عرض‌ اندام پیدا نکرده است. تصور کنید تیمی که همین حالا مدافع قهرمانی را در خانه‌اش شکست داده، تازه قرار است مهره‌های کلیدی‌تر هم به میدان بفرستد. این همان دلیلی است که باعث می‌شود بسیاری از کارشناسان معتقد باشند استقلال امسال رقیبی به‌مراتب هولناک‌تر از قبل خواهد بود.
* تفاوت نگاه به نتیجه
اگر به جدول نگاه کنید، شاید فقط ۳ امتیاز ساده به حساب استقلال و صفر امتیاز برای تراکتور ثبت شده باشد اما فراتر از اعداد، آنچه در این مسابقه به نمایش درآمد، پیامی روشن داشت: استقلال تغییر کرده. این تیم دیگر آن حریف شکننده فصل گذشته نیست که با نخستین ضربه از پا دربیاید. البته قضاوت قطعی بعد از یک هفته لیگ، اشتباه است. استقلال برای تبدیل شدن به مدعی اصلی، باید ثبات داشته باشد و هفته‌های متوالی، همین نمایش را تکرار کند. با این حال، همین ۲ بازی نخست (سوپرجام و دیدار هفته نخست؛ هر ۲ مقابل تراکتور) تصویری کلی به دست می‌دهد؛ تیمی که توانسته از شکست اخیر درس بگیرد و در فاصله کوتاه، مسیر را اصلاح کند.
* ترس پنهان رقبا
وقتی رقبای مستقیم استقلال به این عملکرد نگاه می‌کنند، نگران می‌شوند. پرسپولیس و سپاهان که خودشان برای قهرمانی برنامه‌ریزی کرده‌اند، خوب می‌دانند رویارویی با استقلالی که چنین سرعتی در ترمیم نقاط ضعف دارد، چه اندازه دشوار خواهد بود.
تیم ساپینتو حالا هم تجربه تلخ فصل گذشته را در کارنامه دارد و هم ترکیب پرمهره‌تری نسبت به قبل. چنین تیمی اگر در هفته‌های ابتدایی روحیه بگیرد و زنجیره پیروزی‌ها را ادامه دهد، به کابوس رقبا تبدیل خواهد شد.
* آینده نزدیک؛ آزمون‌های سنگین‌تر
لیگ بیست‌وپنجم تازه آغاز شده و مسیری طولانی در پیش است. استقلال باید نشان دهد برد در تبریز، فقط یک جرقه نبود. آزمون‌های دشوارتر هفته‌های بعد از راه می‌رسد و تیمی که امروز مدافع قهرمانی را شکست داده، باید ثابت کند می‌تواند برابر تیم‌های میانه‌ جدولی و بازی‌های به ظاهر ساده هم با همان جدیت ظاهر شود. ساپینتو نیز به‌عنوان مرد پرتغالی نیمکت استقلال، حالا فرصت دارد نشان دهد تجربه تلخ ۳ فصل پیش برایش درس‌آموز بوده است. او باید میان هیجان و آرامش تعادل ایجاد کند؛ تیمش را هم پرانرژی نگه دارد و هم از تصمیمات عجولانه بپرهیزد.
آنچه در تبریز اتفاق افتاد، بیش از یک برد ساده برای استقلال بود. این پیروزی، پیام قدرت‌نمایی بود؛ اعلام این حقیقت که آبی‌های پایتخت دوباره به مدار رقابت بازگشته‌اند و هیچ تیمی نباید آنها را دست‌کم بگیرد. در مقابل، تراکتورسواران هر چند باختند اما شاید همین لغزش زودهنگام بتواند چراغ اصلاح را برای‌شان روشن کند. شکست همیشه تلخ است ولی گاهی به‌موقع‌ترین تلنگر، درست در همان ابتدای فصل از راه می‌رسد تا تیم را بیدار کند.
فصل طولانی است، رقابت‌ها فرسایشی و سرنوشت قهرمان، حالاحالاها مبهم اما یک چیز از همین هفته نخست روشن شد: استقلال امسال با فصل گذشته تفاوت دارد. هر قدر هم زود باشد، هواداران رقیب یک جمله را در ذهن مرور می‌کنند؛ از این استقلال باید ترسید.