عبرت از شکست گذشته

مهدی مرسلی: استقلال در شبی که بسیاری انتظار داشتند با احتیاط برابر مدافع عنوان قهرمانی ظاهر شود، با حرکتی غیرمنتظره معادله بازی را تغییر داد. شاگردان ساپینتو درست از همان مسیری به تراکتور ضربه زدند که چند روز قبل در سوپرجام از همان نقطه زمین آسیب دیده بودند. این بار آبی‌پوشان هوشمندانه شکست را به فرصت بدل کردند.
در سوپرجام، پوستونسکی با توپ‌گیری‌های سریع و انتقال بازی به عمق، استقلال را دچار مشکل کرده بود. ساپینتو که به‌ خوبی آن ضعف را به خاطر داشت، در تبریز نقش مشابهی را به اندونگ سپرد. هافبک پرقدرت استقلال با مهار جریان بازی، توپ‌های سرنوشت‌ساز را در میانه میدان تصاحب کرد و بلافاصله با پاس‌های کوتاه و سرعتی، ماشین هجومی تیمش را روشن نگه داشت.
اندونگ تنها نبود. احمدی و اسلامی با تحرک مداوم در کناره‌ها، بارها خط دفاع تراکتور را به‌ هم ریختند. کوشکی نیز با حرکات عمقی‌اش حلقه آخر این ترکیب را کامل کرد تا چهارضلعی تهاجمی استقلال شکل بگیرد؛ الگویی که هر بار با جابه‌جایی‌های متوالی و هماهنگ، مدافعان میزبان را به سردرگمی می‌کشاند. در همین آشفتگی سحرخیزان، مهاجم دونده و فرصت‌طلب آبی‌ها، همیشه در موقعیت مناسب حاضر می‌شد تا آماده زدن ضربه نهایی باشد.
اصل تاکتیک استقلال بر پر کردن فاصله‌های خالی میان خطوط استوار بود؛ جایی که تغییر موقعیت لحظه‌ای بازیکنان، تراکتوری‌ها را از پوشش درست بازمی‌داشت. در نهایت، یک پاس عمقی طلایی کافی بود تا دفاع میزبان از هم باز شود و استقلال کلید پیروزی را پیدا کند.
این بازی نشان داد ساپینتو و کادرش شکست‌های گذشته را تنها به‌عنوان یک خاطره تلخ نمی‌بینند، بلکه آن را به دفترچه‌ای برای درس گرفتن و اصلاح تبدیل کرده‌اند. استقلال در تبریز ثابت کرد توانایی دارد حتی حربه‌ای که علیهش به کار رفته را، به نقطه قوت بدل کند. چنین رویکردی نه‌تنها یک برد ساده، بلکه پیامی روشن برای رقبای آینده بود: استقلال در لیگ تازه، دیگر تیم فصل قبل نیست.