انتقام آبی در سکوت تبریز

علیرضا دارابی: ریکاردو ساپینتو - سرمربی آبی‌پوشان- مانند نخستین دوره حضورش در استقلال، سیستم دفاع تیمش را در دومین بازی از ۳ نفره به ۴ نفره تغییر داد. فصل
 1402- ۱۴۰۱ این مربی در نخستین بازی‌اش مقابل سپاهان مورایس در ورزشگاه آزادی، آرایش ۳ دفاعه را برگزید و آن بازی خانگی را با ۲ گل به هموطنش باخت و از دومین بازی به دفاع ۴ نفره رو آورد. امسال هم وی همان کار را تکرار کرد؛ سوپرجام را با دفاع ۳ نفره و اشتباهات فردی مدافعان میانی‌اش به تراکتور واگذار کرد ولی در بازی دوم برابر همین تیم به دفاع ۴ نفره رو آورد که استحکام بیشتر این خط را نیز به همراه داشت. دومین تغییر ساپینتو در نوع بازی تیمش بود، استقلال برخلاف بازی قبل و انتظار همگان، روش هجومی را برگزید که باید گفت منبعث از افزایش آمادگی تیمی و آنالیز مصاف قبلی با تراکتور بود. حضور سعید سحرخیزان در جمع ۱۱ بازیکن اصلی هم مهم‌ترین تغییر ترکیب استقلال بود.
اسکوچیچ هم اشترکالی، مرد برتر بازی سوپرجام را از ابتدا به میدان فرستاد تا با تمرکز بر شم گلزنی او و حرکات انفجاری حسین‌زاده، پیروزی هفته پیش را تکرار کند. قطعا تکنیک و استارت‌های مهدی ترابی هم در تفکرات هجومی اسکو برای این بازی خانگی جایگاه ویژه‌ای داشت ولی مانند سوپرجام وی توسط رامین رضاییان بخوبی مهار شد تا جایی که مثل همان بازی جزو نخستین تعویض‌های این مربی کروات قرار گرفت؛ ترابی در هر ۲ بازی اخیر برابر استقلال نتوانست توانائی‌های‌اش را ارائه دهد! این بازیکن دقیقه ۵۸ روی کار گروهی خوب تراکتور، در ۱۸ قدم حریف صاحب فرصت خوبی شد ولی نتوانست در حد نام و توانش از آن بهره ببرد.
استقلالی‌ها نیمه اول، ضمن مهار میزبان صاحب توپ و میدان بودند ولی آنها نیز نتوانستند از این تصاحب، ثمری برچینند! آبی‌پوشان در تغذیه مهاجمان خود بویژه مهاجم نوک خود، سحرخیزان، ناتوان بودند و حتی نتوانستند از سانترهای متعددشان به رغم ضعف ادیب زارعی- دروازه‌بان سرخ‌پوشان تبریزی- در توپ‌های هوایی و خروج‌هایش حتی در ۶ قدم (محوطه دروازه‌بان) طرفی ببندند که البته بخشی از آن نیز به خاطر عملکرد  خوب خط دفاع تراکتور روی این توپ‌ها بود. در این نیمه فقط یک بار علیرضا کوشکی دقیقه ۲۷ با جا‌گیری خوب روی سانتر رضاییان دروازه زارعی را با ضربه سر تهدید کرد که توپ با فاصله کم از کنار دیرک مخالف راهی بیرون شد. دقیقه  45+1 نیز استقلال خطری جدی را ایجاد کرد که ۲ شوت پیاپی مهران احمدی فقط بدن مدافعان حریف را نشانه گرفت! مسلما حادثه ویژه این نیمه، خطای پنالتی ادیب زارعی روی سعید سحرخیزان بود که داور بازی، پیام حیدری، به اشتباه خطای مهاجم استقلال را اعلام کرد؛ در این صحنه سحرخیزان به توپ در حالی ‌که در  مالکیت دروازه‌بان تراکتور نبود، ضربه زد و این دروازه‌بان با گرفتن پای او کاملا متوقفش کرد اما وار نیز به بررسی آن نپرداخت!
نیمه دوم همچون بازی هفته قبل ۲ تیم، با میدان‌داری شاگردان اسکوچیچ شروع شد. اگر چه دقیقه ۴۷ استقلال فرصت خطرناکی را با سانتر رضاییان و خروج بد زارعی خلق کرد که البته با عدم حضور به‌موقع مهاجمان استقلال ره به جایی نبرد ولی این میزبان بود که با کار گروهی بهتر حملاتی را روی دروازه میهمان تدارک دید. دقیقه ۵۴ روی پاس اشتباه مهران احمدی و ضدحمله سریع تراکتور، حسین‌زاده روی خط ۱۸قدم و در قلب دفاع آبی‌پوشان صاحب فرصت خوبی شد که ضربه بد او با فاصله از کنار دروازه آنتونیو آدان راهی خارج شد. شاگردان اسکو نیمه دوم بیشتر روی سمت چپ استقلال تمرکز کردند تا از فضای بین سهرابیان و جلالی و سپس گودرزی با ارسال‌های اسماعیلی‌فر و سپس صادق محرمی استفاده کنند. تراکتوری‌ها در این نیمه با چند حرکت گروهی خوب، خطرات جدی‌ای را ایجاد کردند ولی آدان و خط دفاع هماهنگ استقلال مانع به ثمر نشستن آن شدند. دقیقه ۶۷ برخلاف روند بازی، توپ‌ربایی به موقع احمدی و یک و دوی اسلامی و سحرخیزان در قلب دفاعی میزبان و متعاقب آن ضربه چیپ اسلامی، تک گل بازی را برای آبی‌پوشان پایتخت رقم زد. پس از این گل، باز استقلال چون سوپرجام در لاک دفاعی فرو رفت و تراکتور نیز بر حملاتش افزود؛ یکی از فرصت‌های خوب تی‌تی‌ها دقیقه ۸۵ خلق شد ولی شوت سرکش هاشم‌نژاد در میانه راه به مدافعان استقلال برخورد کرد و به جای دروازه راهی کرنر شد. در این بازی ساختار دفاعی منظم استقلال اجازه پر کشیدن ۳ امتیاز حساس را نداد تا آبی‌پوشان پس از ۳ باخت پیاپی در تقابل‌های فصل گذشته و سوپرجام، این بار آن هم در تبریز، از مدافع عنوان قهرمانی انتقام گیرند و برای سایر رقبا نیز خط و نشان بکشند.