کاهش محسوس کودکان خیابانی

با آنکه طی سال‌های گذشته در اغلب چهارراه‌ها و معابر پایتخت کودکان زیادی با فروش گل، فال یا بعضا به عنوان تمیز‌کننده شیشه خودروها خیابان‌ها را سد می‌کردند اما اکنون با اقدامات انجام‌شده از سوی برخی نهادها چون سازمان بهزیستی و شهرداری برای ساماندهی این کودکان، تعداد آنها کمتر شده است. رئیس سازمان بهزیستی ضمن تشریح اقدامات این سازمان برای ساماندهی کودکان خیابانی و چالش‌های پیش رو،‌ از کاهش محسوس تعداد کودکان خیابانی در تهران خبر داد. 
سیدجواد حسینی با اشاره به فعالیت‌های گسترده این سازمان از سال ۱۳۵۹، اظهار کرد: سازمان بهزیستی در ابتدای شروع فعالیت خود در سال ۱۳۵۹ حدود ۸ فعالیت را برعهده داشت که اکنون به ۱۷۰ محور فعالیت، در حوزه‌های مختلف اجتماعی رسیده است که یکی از محورهای این فعالیت مربوط به آسیب‌های اجتماعی و کودکان است که سازمان هم در زمینه مهارت‌آموزی، اشتغال، آموزش و نگهداری از کودکان و آسیب‌های کودکان کار و خیابان فعالیت می‌کند. 
وی با تاکید بر اینکه دست‌کم ۵۰ درصد کودکان کار ایرانی هستند، درباره تعداد خدمات‌گیرندگان تصریح کرد: طبق آمار سال ۱۴۰۳، حدود ۱۲ هزار و ۶۶۳ پرونده فعال در حوزه کودکان کار ثبت شده که از این تعداد، ۹۸۹۷ نفر در مراکز روزانه و ۲۷۶۶ نفر در مراکز نگهداری تحت پوشش بودند. 
حسینی با بیان اینکه آنچه تحت عنوان «کودکان کار» شناخته می‌شود، تنها منحصر به کودکان خیابانی نیست، توضیح داد: بخش زیادی از این کودکان در مزارع، کوره‌های آجرپزی و کارگاه‌ها و سایر اماکن مشغول به کار هستند که معمولاً مورد غفلت قرار می‌گیرند، در حالی که هنگام صحبت از کودکان کار، بیشتر توجه‌ها به کودکان خیابانی جلب می‌شود. رئیس سازمان بهزیستی با بیان اینکه در سازمان ۲ نوع مرکز شامل «مراکز نگهداری» و «مراکز روزانه» برای حمایت از این کودکان وجود دارد، به ساختار حمایتی سازمان بهزیستی در این زمینه پرداخت و گفت: در حال حاضر ۳۶ مرکز نگهداری وجود دارد که ۱۸ مرکز دولتی و ۱۸ مرکز غیردولتی هستند، علاوه بر این،‌ ۵۱ مرکز روزانه آموزشی، حمایتی و توانمندسازی نیز برای کودکان فعال هستند که به طور کلی سیاست سازمان بهزیستی، چه در حوزه کودکان، چه زنان و چه سالمندان، هدایت این افراد به مراکز روزانه است؛ به عبارتی از بخش مقیم بودن و شبانه‌روزی به سمت مراکز روزانه حرکت کنند. 
حسینی با تأکید بر اینکه رویکرد سازمان بهزیستی «خانواده‌محوری» است، تصریح کرد: با رویکرد خانواده‌محوری افراد در مراکز روزانه، در طول روز خدمات دریافت می‌کنند و شب به خانواده خود بازمی‌گردند و ارتباط با خانه قطع نمی‌شود. وی همچنین افزود: از اواخر سال ۱۴۰۲ و اوایل سال ۱۴۰۳ در تهران با هماهنگی نهادهایی مانند دادستانی، دادگستری و شهرداری، فرآیند ساماندهی کودکان خیابانی با سرعت بیشتری دنبال شده، لذا از اواخر ۱۴۰۲ به طور محسوسی کودکان خیابانی در تهران کاهش یافته است، به طوری که در تهران ۴۰۰۰ کودک در این طرح، ساماندهی شده‌اند که یکی از کانون‌هایی که در این زمینه بسیار کمک‌کننده بوده «مرکز شوق زندگی» بوده است. وی افزود: در قانون وظایف و تکالیفی برای سازمان بهزیستی در زمینه ساماندهی کودکان کار و خیابانی در نظر گرفته شده است اما امکانات، ساختار و اعتبارات موجود، متناسب با این وظایف نیست. از سوی دیگر هنوز آنچنان که بایسته و شایسته است از ظرفیت سمن‌ها در بحث کودکان خیابانی استفاده نکرده‌ایم و استراتژی کنونی سازمان بهزیستی این است که به این سمت پیش برویم.