دامنه اعتراضات علنی به جنایات رژیم صهیونیستی در غزه که در مجامع هنری شکل می‌گیرد، هر روز در حال وسیع‌تر شدن است. پیش از این کسی که از کیفیت ساختارهای نهادی در صنایع هنری غرب مطلع بود، قطعاً با شنیدن خبری مبنی بر کوچک‌ترین اعتراضی که به چنین موضوعی شده، دچار شوک و حیرت می‌شد اما حالا در شرایطی که از شروع توفان‌الاقصی 2 سال هم نمی‌گذرد، به قدری این دست اعتراضات و اظهار نظرها شایع شده که این رویه در حال تبدیل شدن به هنجار است. مخالفت با اسرائیل و صحبت از حق مالکیت فلسطینی‌ها بر سرزمین‌شان خط قرمزی بود که هر کس از آن عبور می‌کرد، در فعالیت حرفه‌ای و حتی زندگی شخصی‌اش با ورشکستگی، بایکوت و حتی بی‌آبرویی مواجه می‌شد اما حالا صداها رساتر و گسترده‌تر از آن شده که بشود چنین برخوردهایی را اعمال کرد. هفته گذشته حدود ۴۰۰۰ نفر از فعالان صنعت سینما که عمده آنها غربی و طیف غالب‌شان آمریکایی بودند، بیانیه‌ای را امضا کردند که صنعت سینمای اسرائیل و تمام رویدادهای مرتبط با آن اعم از جشنواره و جشنواره‌ها را تحریم می‌کرد. سپس در هفته جاری خبری منتشر شد مبنی بر اینکه هلند هم در کنار اسپانیا و ایسلند و ایرلند و استونی، به جمع کشورهای پیوسته که اعلام کرده‌اند اگر رژیم صهیونیستی در مسابقات موسیقی یوروویژن شرکت کند، از این رقابت‌ها کناره‌گیری خواهند کرد و حالا دامنه این اتفاقات به اختتامیه جایزه «امی» رسیده است؛ یک جایزه آمریکایی که برای تولیدات تلویزیون است و عموماً به عنوان معادل اسکار تلویزیونی معرفی می‌شود. «امی» در حقیقت جایی است که هم فعالان عرصه فیلمسازی در آن حضور دارند و هم اهالی موسیقی.
اختتامیه این جشنواره در حالی برگزار شد که معترضان طرفدار فلسطین پیش از شروع مراسم اهدای جوایز «امی» در شب یکشنبه، بیرون از محل فرش قرمز این مراسم تجمع کردند و در حالی که صف ماشین‌ها به سمت فرش قرمز در خیابان فیگوئروا، در نزدیکی تئاتر لس‌آنجلس لایو پیکاک در حرکت بودند و مأموران پلیس لس‌آنجلس نیز آنها را دنبال می‌کردند، شعارهایی در حمایت از فلسطین و سایر ملت‌های تحت ستم غرب می‌دادند. بسیاری از معترضان چفیه به سر داشتند و پلاکاردهایی در دست‌شان گرفته بودند.
یکی از معترضان پلاکاردی در دست داشت که روی آن خطاب به صنعت سرگرمی غرب نوشته شده بود: «توجیه قتل کودکان ممنوع. فلسطین آزاد، سودان آزاد، نگو آزاد».
اما این معترضان تنها کسانی نبودند که در هفتادوهفتمین دوره «امی» با چفیه ظاهر شدند. خاویر باردم، بازیگر سرشناس اسپانیایی، در مراسم جوایز امی ۲۰۲۵ با چفیه‌ای برگردن در مراسم حاضر شد و اعلام کرد از بیانیه فیلمسازانی که همکاری با نهادهای صهیونیستی را تحریم کرده‌اند حمایت می‌کند و گفت: من نمی‌توانم با کسی کار کنم که توجیه‌گر یا حامی نسل‌کشی باشد. این اظهارات باردم در واکنش به موضع رسمی کمپانی پارامونت، غول هالیوود بود که تلاش کرد با صدور بیانیه‌ای در رد بایکوت، از اسرائیل محافظت کند و ادعا کرد امتناع از همکاری با فیلمسازان اسرائیلی، صداهای خلاق را «خاموش» می‌کند. این شرکت بر «تعامل و ارتباط بیشتر، نه کمتر» اصرار داشت که تکرار بهانه‌های معمول برای محافظت از تل‌آویو در برابر انزوا بود اما باردم مستقیماً با دفاع پارامونت از رژیم اسرائیل مخالفت و تأکید کرد امضاکنندگان این بیانیه، افراد را به خاطر هویت فردی‌شان هدف قرار نمی‌دهند، بلکه نهادهایی را هدف قرار می‌دهند که «در نسل‌کشی و رژیم آپارتاید آن همدست هستند و آن را توجیه یا تطهیر می‌کنند».
قضیه اما به همین‌ها منحصر نماند و از آن هم فراتر رفت و در اقدامی بی‌سابقه هانا اینبایندر، بازیگر یهودی، پس از دریافت جایزه امی بهترین بازیگر نقش مکمل زن، در سخنرانی پذیرش جایزه‌اش با فریاد آزادی برای فلسطین، موفقیت خود را جشن گرفت.
اینبایندر که او هم جزو امضاکنندگان بیانیه تحریم کمپانی‌های صهیونیستی هالیوود است، هنگامی که نامش روی تندیس حک می‌شد، در توضیح رفتارش به رسانه‌ها گفت: «به عنوان یک فرد یهودی احساس می‌کنم وظیفه من است که یهودیان را از دولت اسرائیل متمایز کنم، زیرا دین و فرهنگ ما نهادی دیرینه و ارزشمند است که اساساً از چنین دولت قومی‌گرایی جداست».