چمن بی‌سرانجام

باربد بهراد: کمتر از ۳ هفته تا نخستین نبرد آسیایی تراکتور باقی مانده اما همچنان ابهام بزرگی بر سر آماده بودن ورزشگاه یادگار امام تبریز سایه انداخته است. این ورزشگاه که قرار است هفتم مهرماه میزبان جدال تراکتور با الوحده امارات باشد، هنوز درگیر عملیات نوسازی زمین و رفع نواقص است؛ موضوعی که هواداران پرشور تیم را به شدت نگران کرده.
ماجرا از پایان فصل گذشته شروع شد؛ همان روزی که تراکتور با جام قهرمانی لیگ به کار خود پایان داد. درست بعد از آن، اداره کل ورزش و جوانان استان تصمیم گرفت زمین کهنه یادگار امام را متحول کند. پروژه‌ای که ابتدا قرار بود با کاشت چمن طبیعی دنبال شود اما طولانی شدن مراحل اجرا، صدای اعتراض طرفداران را درآورد. پرسش اصلی این بود: چرا در تبریز اجازه استفاده از چمن رولی داده نمی‌شود اما در شهرهای دیگر چنین مجوزی صادر شده است؟
هواداران به سرعت در فضای مجازی دست به کار شدند و کمپینی راه انداختند تا مسیر ورود چمن رولی باز شود. فشار افکار عمومی مؤثر بود و سرانجام مسؤولان تغییر موضع دادند. حتی صحبت‌هایی مطرح شد که مالک باشگاه، از طریق ارتباطات خود در ترکیه، زمینه واردات چمن را فراهم می‌کند.
اما درست در بحبوحه همین امیدواری‌ها، تحولات سیاسی و امنیتی منطقه باعث شد روند کار با کندی پیش برود. سکوت و عدم پاسخ مسؤولان استانی هم آتش نارضایتی را شعله‌ورتر کرد. در نهایت خبر خرید چمن هیبریدی به گوش رسید؛ نوعی ترکیب شده از طبیعی و مصنوعی که نیاز به زیرسازی کامل زمین داشت. وعده‌ها یکی پس از دیگری تکرار شد: اول مرداد نصب می‌شود، نیمه شهریور تحویل خواهد شد، پانزدهم مهر آماده خواهد بود.
تاریخ‌های متناقض نه‌تنها هواداران بلکه نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر را هم حساس کرد. کمک ۳۰ میلیارد تومانی شهرداری تبریز به پروژه تزریق شد تا سرعت بیشتری بگیرد اما اضافه شدن ترمیم سکوها و برخی نواقص دیگر، عملاً زمان‌بندی را طولانی‌تر کرد.
از سوی دیگر، فشار کنفدراسیون فوتبال آسیا ماجرا را جدی‌تر کرد. AFC تأکید کرد تراکتور تنها می‌تواند یک استادیوم معرفی کند و اگر ورزشگاه شهر قدس تهران انتخاب شود، دیگر اجازه بازگشت به تبریز وجود ندارد. بنابراین باشگاه تمام تلاش خود را روی آماده‌سازی یادگار امام متمرکز کرد. با این حال، گزارش‌هایی منتشر شد که احتمالاً این استادیوم تا ۱۵ مهر آماده بهره‌برداری خواهد بود؛ تاریخی که یک هفته دیرتر از موعد دیدار حساس با الوحده است.
ابهام تنها به زمین و سکو محدود نمی‌شود. خبرنگاران محلی نیز گلایه کرده‌اند اجازه بازدید و پوشش خبری روند نوسازی را ندارند. حضور گزینشی و محدود برخی رسانه‌ها، به شائبه‌ها درباره شفافیت پروژه دامن ‌زده است. تماس‌های مکرر خبرنگاران برای دریافت توضیح نیز تا امروز بی‌پاسخ مانده است.
طبق آیین‌نامه لیگ قهرمانان، اگر ورزشگاه معرفی‌شده آماده نباشد، AFC رأسا ورزشگاه جایگزین را تعیین خواهد کرد. در شرایطی که کمتر از ۳ هفته تا بازی باقی مانده، تراکتور عملاً فرصت معرفی جایگزین ندارد. این یعنی سرنوشت نخستین میزبانی آسیایی سرخ‌های تبریز نه در دست مدیران استانی، بلکه در دستان کنفدراسیون آسیا خواهد بود.
حالا تمام نگاه‌ها به یادگار امام دوخته شده؛ استادیومی که بیش از ۳ دهه خاطرات شیرین و تلخ فوتبال تبریز را در خود جای داده اما امروز میان وعده‌ها و تأخیرها سرگردان است. پرسش اساسی این است: آیا هواداران تراکتور ۷ مهر می‌توانند در خانه تیم‌شان را تشویق کنند یا باید شاهد کوچ اجباری به شهری دیگر باشند؟