لغت‌نامه تخصصی دانه‌های ریز و درشت بخش شین

شنی(شن+ی): به شن آغشته شده، شن اندود، به شن‌آلاییده (از مصدر آلاییدن)، نوعی گیاه
بر سه نوع است: نوع اول: چیزی یا کسی که از ساحل دریای شمال عبور کرده یا خودش را در شنزارهای مرکزی ایران پِلکونده و تا شش ماه باید هر روز سه وعده خودش را بتکاند تا شاید به حالت عادی باز گردد. که البته ممکن است کابوس‌هایی با موضوع شنی شدن تا مدت‌ها انسان شنی را ترک نکند و به نوعی شخص را دچار اختلال اضطراب پس از سانحه (ptsd) کند.
نوع دوم: زنجیری بسیار بزرگ و پهناور است که از به هم پیوستن تعداد زیادی قطعه کوچک با آلیاژی محیرالعقول ساخته شده و زیر تانک، لودر یا هر وسیله نقلیه دارای سندروم شن بی‌قراری می‌بندند، تا هنگام عبور از مناطق خاکی مانند آن حیوان باربر که صاحب بدترین صدا نیز هست در گل نماند. تکنولوژی ساخت این نوع از شنی نهایتا در ۱۵ کشور از کل ۱۹۵ کشور مستقل جهان وجود دارد، البته اگر بتوانیم کره‌جنوبی و ژاپن را مستقل به‌حساب بیاوریم! ایران یکی از ۱۵ کشور هنرمندی‌ است که توانسته اثری چنین هنری خلق کند. تولید شنی نیاز به داشتن دانش‌های متعددی مثل مکانیک و متالورژی دارد که اکثر مردم فکر می‌کنند اصلا نداریم.
نوع سوم: گیاهی است که از پوست آن ریسمان درست می‌کنند و به افرادی می‌فروشند که چشم دیدن پیشرفت‌های ایران عزیز را ندارند تا بتوانند خودشان را از این زندگی برهانند.