ندا حقگشا: استقلال در مسابقه‌ای که می‌توانست نقطه بازگشت به مسیر موفقیت باشد، بار دیگر طعم تلخ از دست دادن امتیاز را تجربه کرد. دیدار برابر شمس‌آذر قزوین، با وجود فرصت‌های مناسب برای کسب پیروزی، تنها یک مساوی به همراه داشت؛ مساوی‌ای که بیش از هر چیز، ضعف ساختاری خط دفاع تیم را عیان کرد.
* دفاعی که همچنان اشتباه می‌کند
۵ هفته از لیگ برتر گذشته و استقلال تنها یک بار توانسته دروازه‌اش را بسته نگه دارد. از ۶ گل خورده در همین بازی‌های ابتدایی لیگ گرفته تا آنچه در سوپرجام و آسیا تجربه شد، همه نشان می‌دهد خط دفاع این تیم به‌شدت شکننده است. مجموعاً استقلال در ۷ میدان رسمی اخیر، ۱۶ بار دروازه‌اش را بازشده دیده و این آمار برای تیمی که داعیه قهرمانی دارد، یک زنگ خطر جدی است.
* تغییرات بی‌ثمر
ریکاردو ساپینتو در تلاش است با جابه‌جایی نفرات، راهی برای ترمیم مشکلات پیدا کند اما آنچه در عمل رخ داده، تنها سردرگمی بیشتر است. در جدال با شمس‌آذر، ترکیب جدید دفاعی شامل بازیکنانی بود که یا به تازگی به پست غیرتخصصی منتقل شده‌اند یا به دلیل ضعف در بازی‌های قبل از ترکیب اصلی کنار گذاشته شده بودند. همین آزمون و خطاها باعث شد تیم میزبان به‌راحتی از فضای پشت مدافعان کناری استفاده کند و موقعیت‌های خطرساز ایجاد کند. گل خورده نیز حاصل همین ناهماهنگی و تماشاگر بودن مدافعان مرکزی بود.
* دروازه‌بان کهنه‌کار پراشتباه
بازگشت آنتونیو آدان به چارچوب دروازه، با امید ایجاد ثبات همراه بود. او نیمه نخست واکنش‌های مناسبی داشت و مانع فروپاشی زودهنگام دروازه‌اش شد اما در ادامه، همان نقطه ضعف همیشگی خود را نشان داد. ضربه‌ای ساده که می‌توانست به‌سادگی مهار شود، با دفع ناقص او تبدیل به گل شد. این اشتباهات تکراری از سنگربان پرتجربه استقلال، حالا به یکی از دغدغه‌های اصلی هواداران و کادر فنی بدل شده است. پرسش جدی این است: در دیدارهای آینده، اعتماد دوباره به او ادامه خواهد یافت یا جای خود را به فرعباسی خواهد داد؟
* بی‌روحیه و بی‌انگیزه
مشکلات استقلال تنها محدود به عقب زمین نیست. در فاز تهاجمی نیز تیم نتوانسته برنامه‌ای روشن ارائه دهد. حملات بیشتر متکی به حرکات فردی است و انسجام لازم برای خلق موقعیت‌های پیاپی دیده نمی‌شود. وقتی تیم گل می‌زند، توانایی محافظت از آن را ندارد و به آسانی نتیجه از دست می‌رود. این ناتوانی در کنترل بازی، باعث شده ۵ مسابقه اخیر بدون برد به پایان برسد. طبیعی است چنین روندی فشار روحی زیادی بر بازیکنان و سرمربی وارد کند.
* واکنش هواداران و رسانه‌ها
انتظارات هواداران استقلال همیشه بالا بوده و حالا که نتایج ضعیف به‌طور پیوسته تکرار می‌شود، فضای انتقادی شدیدی شکل گرفته است. رسانه‌ها نیز هر روز ضعف‌های مختلف تیم را برجسته می‌کنند و این حجم فشار، کار ساپینتو را دشوارتر کرده است. او نیازمند یک پیروزی پررنگ و قاطع است تا بار روانی از دوش بازیکنان برداشته شود؛ در غیر این صورت، احتمال دارد بحران به درون رختکن هم سرایت کند.
* مشکل فقط چند بازیکن نیست
هرچند نام‌هایی مانند عارف آقاسی یا آرمین سهرابیان بیشتر زیر ذره‌بین قرار گرفته‌اند اما ریشه مشکلات عمیق‌تر از چند اشتباه فردی است. ساختار دفاعی، هماهنگی خطوط و حتی برنامه‌های تاکتیکی تیم در طول مسابقه نیازمند بازنگری جدی است. تا زمانی که راه‌حل ریشه‌ای برای این ضعف‌ها اندیشیده نشود، صرفاً تغییر چهره‌ها نمی‌تواند استقلال را از این گرداب بیرون بکشد.
* آینده مبهم ساپینتو
اکنون استقلال در آستانه دیدارهای مهم داخلی و آسیایی قرار دارد. ساپینتو باید در کوتاه‌ترین زمان، ترکیبی بسازد که حداقل از نظر دفاعی قابل اعتماد باشد. در غیر این صورت، نه‌تنها رویای قهرمانی لیگ برتر، بلکه حتی عبور موفق از مرحله گروهی لیگ آسیا نیز برای تیم در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد. پرسش اساسی این است: آیا او توانایی و فرصت کافی برای اصلاح اوضاع خواهد داشت یا مدیریت باشگاه تصمیم دیگری خواهد گرفت؟
استقلال امروز تیمی است پر از تناقض؛ با بازیکنانی شاخص اما بی‌نظم، با هوادارانی پرشور اما ناامید و با سرمربی پرتغالی که میان امید و بحران دست‌وپا می‌زند. آنها نیازمند راهی برای بازسازی اعتمادبه‌نفس‌شان هستند. اگر چنین اتفاقی رخ ندهد، احتمال دارد فصل جاری هم چون فصل ۲۴، یکی از تلخ‌ترین فصول تاریخ باشگاه لقب گیرد.
بحران استقلال در خط دفاع ناتمام است
آبی‌های خسته
ارسال نظر
پربیننده
تازه ها