علی دارایی: در شبی که هواداران تبریزی با شور و اشتیاقی وصف‌ناشدنی جایگاه‌های ورزشگاه یادگار امام را پر کردند، انتظار می‌رفت تیم محبوب‌شان با تمام توان در میدان حاضر شود و نخستین پیروزی خود در لیگ نخبگان را جشن بگیرد اما آنچه رقم خورد، چیزی جز حسرت و نگرانی نبود. تراکتور، با وجود قرعه‌ای ساده و شرایطی ایده‌آل برای شروع قدرتمند، در ۲ دیدار نخست تنها به ۲ تساوی دست یافت و عملاً فرصت طلایی خود را برای تثبیت موقعیت در جدول از دست داد.
* شروع امیدوارکننده؛ پایان تلخ
نخستین رویارویی قرمزپوشان تبریز در زمین الاهلی رقم خورد. بازی هجومی و گل زودهنگام مهاجم خارجی تیم نویدبخش آینده‌ای روشن بود. با این حال، اخراج نابهنگام یکی از بازیکنان تیم در نیمه دوم ورق را برگرداند. نه‌تنها برتری از دست رفت، بلکه در چند صحنه خوش‌شانس بودند که توپ‌های خطرناک حریف به تیرک اصابت کرد و وارد دروازه نشد. همان یک امتیاز هم به نوعی هدیه‌ای از جانب بخت و اقبال بود.
* فرصت‌سوزی در خانه
بازگشت به تبریز همراه با امیدهای فراوان بود. هواداران پرشور، ورزشگاه نوسازی‌شده و حریفی نه‌چندان سرسخت، همه شرایط را برای پیروزی مهیا کرده بود اما تراکتور تا دقایق پایانی نیمه دوم عملکردی کم‌رمق داشت. نخستین موقعیت جدی دقیقه ۶۵ به‌دست آمد؛ فرصتی که با بی‌دقتی تمام هدر رفت. پس از آن چند موقعیت دیگر خلق شد، حتی تیر دروازه هم به لرزه درآمد ولی همه چیز برای سرخ‌پوشان خیلی دیر آغاز شد. پایان کار، تنها یک امتیاز دیگر بود؛ نتیجه‌ای که به هیچ‌وجه پاسخگوی انتظارات هواداران نبود.
* واکنش رقیب و داغ حسرت
آنچه تلخی ماجرا را دوچندان کرد، سخنان سرمربی تیم اماراتی پس از مسابقه بود. او با صراحت اعلام کرد تیمش از ابتدا برای پیروزی نیامده و تنها گرفتن امتیاز از تراکتور را هدف قرار داده است. این اعتراف نشان داد تراکتور می‌توانست به‌راحتی ۳ امتیاز کامل را به‌دست آورد اما فرصت‌سوزی‌ها و ضعف تاکتیکی مانع تحقق این خواسته شد. چنین اظهارنظری، نه‌تنها هواداران، بلکه بازیکنان و کادر فنی را نیز بیش از پیش در اندوه از دست رفتن امتیازات فروبرد.
* قرعه آسان؛ آینده سخت
در شرایطی که استقلال و پرسپولیس در دوره نخست این تورنمنت با رقبای قدرتمند عربستانی روبه‌رو شدند، تراکتور در گروهی قرار گرفت که فاقد نماینده‌ای از آن کشور است. روی کاغذ، این قرعه برای نماینده تبریز یک شانس بزرگ محسوب می‌شد اما حالا، با ۲ تساوی ابتدایی، مسیر پیش رو دشوارتر به نظر می‌رسد. اگر تغییر جدی در سبک بازی و رویکرد تاکتیکی تیم ایجاد نشود، شانس صعود به مرحله بعد بیش از پیش کاهش خواهد یافت.
* ادامه مسیر و چشم‌انداز پیش رو
تراکتور هنوز ۶ دیدار دیگر در این مرحله دارد. ۳ بازی در خانه و ۳ بازی خارج از تبریز می‌تواند سرنوشت صعود را تعیین کند. دیدار با شارجه، شرطه، نسف‌قارشی، دحیل، السد و غرافه هر کدام چالشی تازه خواهد بود. اگر تیم تبریزی در بازی‌های خانگی امتیازات کامل را جمع‌آوری نکند، امیدی به جبران در زمین رقبا باقی نخواهد ماند.
* هواداران؛ بزرگ‌ترین سرمایه
شاید تنها نقطه روشن این روزهای تراکتور، حمایت بی‌قیدوشرط هوادارانش باشد. ورزشگاهی پر از تماشاگر، شور وصف‌ناپذیر سکوها و انرژی‌ای که از سوی آنها به بازیکنان منتقل می‌شود، می‌تواند موتور محرک تیم باشد اما اگر نتایج ضعیف ادامه یابد، همین سرمایه بزرگ نیز ممکن است به مرور کمرنگ شود. هیچ چیز به اندازه ناکامی‌های پیاپی نمی‌تواند هواداران را سرد کند.
* نیاز فوری به تغییر
دراگان اسکوچیچ و دستیارانش باید راهکاری تازه بیابند. تاکتیک‌های محتاطانه و دیر بیدار شدن تیم در جریان بازی‌ها، نسخه‌ای مناسب برای عبور از این مرحله دشوار نیست. سرعت انتقال توپ، دقت در فرصت‌طلبی و انسجام دفاعی عناصری کلیدی‌اند که باید بهبود یابند. بدون چنین تغییراتی، هر بازی جدید به تکراری از حسرت گذشته تبدیل خواهد شد.
* سخن پایانی
لیگ نخبگان برای تراکتور با قرعه‌ای متعادل آغاز شد اما بی‌برنامگی در ۲ بازی نخست همه چیز را پیچیده کرد. تیمی که می‌توانست با شروعی قدرتمند در جدول جایگاه مطلوبی کسب کند، حالا در میانه جدول سرگردان است. اگرچه هنوز فرصت جبران وجود دارد اما این فرصت همیشگی نیست. تنها با تصمیمات درست، استفاده هوشمندانه از موقعیت‌ها و اعتماد به انرژی هواداران است که می‌توان آینده‌ای روشن برای تراکتور متصور شد. در غیر این صورت، حسرت این روزها به نقطه‌ضعف بزرگی در تاریخ باشگاه بدل خواهد شد.
امتیازات خانگی آسیا از دست رفت؛ تبریزی‌ها نگران آینده‌اند
فرصت‌سوزی
ارسال نظر
پربیننده
تازه ها