روزنامه ویرتشافتزووخه در مطلبی نوشت: پس از استعفای سباستین لکورنو، نخست وزیر فرانسه، امانوئل مکرون، رئیس جمهور این کشور مجددا به وی ماموریت داده است تا عصر چهارشنبه برای خروج از بحران سیاسی این کشور با احزاب مذاکره کند.
ماکرون که تحت فشار زیادی است، به این ترتیب به خود فرصت تنفس می‌دهد تا زمانی که تصمیمی در مورد انتصاب نخست وزیر جدید یا در غیر این صورت، انحلال پارلمان و انتخابات جدید متعاقب آن اتخاذ شود.
کاخ الیزه اعلام کرده که رئیس جمهور، لکورنو، نخست وزیر مستعفی که همچنان امور روزمره را مدیریت می‌کند، مسئول انجام مذاکرات نهایی تا عصر چهارشنبه کرده است تا اساس و معیارهایی را برای ثبات کشور تعریف کند.
لکورنو که تنها چهار هفته پیش بر کرسی نخست وزیری این کشور تکیه زده بود در صفحه X نوشت: به درخواست رئیس جمهور، من موافقت کرده‌ام که مذاکرات نهایی را با احزاب سیاسی برای تضمین ثبات کشور انجام دهم. من عصر چهارشنبه به رئیس جمهور اطلاع خواهم داد که آیا این امر امکان‌پذیر است یا خیر، تا او بتواند تمام نتیجه‌گیری‌های لازم را انجام دهد.
رسانه‌های فرانسوی گزارش دادند که لکورنو به رئیس جمهور فرانسه گفت که خودش نمی‌خواهد دوباره به عنوان نخست وزیر منصوب شود.
منابع نزدیک به رئیس جمهور فرانسه اعلام کردند که در صورت شکست مذاکرات نهایی لکورنو، ماکرون مسئولیت را خود بر عهده خواهد گرفت. اگرچه ماکرون اخیراً استعفا را رد کرده اما می‌تواند پارلمان را منحل کرده و انتخابات جدید برگزار کند.
لکورنو پس از آنکه دولت راست میانه فرانسوا بایرو، نخست وزیر سابق، در پی اختلاف بر سر بودجه ریاضتی سرنگون شد، به قدرت رسید. استعفای لکورنو کاملاً غیرمنتظره بود و تنها چند ساعت پس از آنکه هسته اصلی تیم جدید دولت رونمایی شد شکل گرفت.
پس از اعلام ترکیب جدید کابینه، برونو ریتیلائو، وزیر کشور و رهبر حزب جمهوری‌خواه که در سمت خود تأیید شده بود، از نقش و نفوذ کم رنگ محافظه‌کاران در دولت جدید ابراز نارضایتی کرد. او تهدید کرد که محافظه‌کاران را از دولت خارج خواهد کرد و خواستار تشکیل جلسه اضطراری حزب خود شد. اما نخست‌وزیر که از اردوگاه ریاست‌جمهوری است، قبل از شروع این جلسه استعفا داد.
برای هموار کردن راه خروج از بحران سیاسی، برونو لو مایر، وزیر سابق اقتصاد و دارایی فرانسه هم از انتصاب خود به عنوان وزیر دفاع خودداری کرد. لو مایر در این باره گفت: امیدوارم این تصمیم به ما اجازه دهد تا مذاکرات در مورد تشکیل دولت جدید را که فرانسه به آن نیاز دارد، از سر بگیریم. انتصاب او به عنوان وزیر دفاع به ویژه، با انتقاد قابل توجهی از سوی محافظه‌کاران روبرو شد. اینکه آیا استعفای او به تنهایی می‌تواند بحران سیاسی را کاهش دهد، هنوز مشخص نیست.
نه ائتلاف میانه‌رو ماکرون و نه جناح‌های چپ و راست، اکثریت کرسی‌های مجلس ملی فرانسه را در اختیار ندارند. از آنجایی که تشکیل ائتلاف حاکم تاکنون شکست خورده است، فرانسه بیش از یک سال است که در تنگنای سیاسی قرار دارد. بدهی ملی بالای این کشور، به ویژه، احزاب را ملزم به اتحاد و توافق بر سر اقدامات ریاضتی می‌کند.
پس از استعفای نخست وزیر لکورنو، هرج و مرج در فرانسه کامل شده است. ماکرون در حال خرید زمان است. قرار است لکورنو آخرین تلاش خود را برای شکستن بن بست انجام دهد. در اینجا این پرسش مطرح است که آیا این ماموریت محکوم به شکست است؟
در پایان روزی پر از پیچ و خم‌های غیرمنتظره، نوعی سردرگمی در میان بازیگران سیاسی، ناظران و خود مردم وجود دارد.
در اینجا این پرسش مطرح است که چرا لکورنو باید ظرف دو روز موفق به تشکیل یک ائتلاف دولتی قابل اعتماد شود در حالی که از زمان انتصابش در 27 روز پیش تاکنون موفق به انجام این کار نشده است؟
در عرصه سیاسی به ندرت کسی به آخرین تلاش رئیس جمهور فرانسه برای تشکیل یک دولت راست میانه اهمیت می‌دهد. ماکرون پس از دو روز مذاکرات دیگر - که به احتمال زیاد ناموفق هستند - چه نتایجی ممکن است بگیرد؟
در این شرایط مارین لوپن، رهبر حزب راست‌گرای اجتماع ملی و رهبر اپوزیسیون در پارلمان دقیقاً دو گزینه برای ماکرون می‌بیند: یا استعفای رئیس‌جمهور یا انحلال پارلمان و به دنبال آن انتخابات جدید.
وقوع سناریوی دوم می‌تواند به حزب اجتماعی ملی لوپن تعداد بی‌سابقه‌ای از آرا را هدیه بدهد. نظرسنجی‌ها پیش‌بینی می‌کنند که حزب لوپن برنده قطعی چنین انتخاباتی خواهد بود. اما حتی این حزب هم با اکثریت مطلق فاصله زیادی خواهد داشت.
محتمل‌ترین نتیجه انتخابات جدید این خواهد بود که سه بلوک اصلی در مجلس ملی - راست، چپ و میانه - همچنان یکدیگر را فلج کنند.
به همین دلیل است که نمایندگان چپ میانه‌رو انتخابات جدید را رد می‌کنند.
اولیویه فور، رهبر سوسیالیست‌ها، عصر دوشنبه در این باره گفت: وی طرفدار یک دولت چپ‌گرا است؛ زیرا سه دولت راست میانه شکست خورده‌اند.
وی تاکید کرد: ما دوباره به یک چشم‌انداز نیاز داریم؛ باید کشور را حول یک هدف ساده متحد کنیم: عدالت اجتماعی و زیست‌محیطی بیشتر.
اما ماکرون به جای اینکه به بلوک چپ‌گرا فرصت و اختیار تشکیل دولت بدهد، ترجیح می‌دهد با خرید زمان، لکورنو، نخست‌وزیر موقت، را به یک دور اضافی از موانع سیاسی بفرستد.
با این اقدام، ماکرون حتی همکاران قدیمی خود مانند گابریل اتال، نخست وزیر سابق این کشور را نیز ناراحت کرده است. اتال در این باره گفته است که فرانسه دوران سختی را پشت سر می‌گذارد و وی مانند بسیاری دیگر از فرانسوی‌ها، دیگر تصمیمات رئیس جمهور را درک نمی‌کند. به گفته وی ماکرون سرسختانه تلاش می‌کند تا در صدر بماند.
گرگ و میش ریاست جمهوری مدت‌هاست که آغاز شده است. اما به نظر می‌رسد ماکرون تمایلی به پذیرش شکست رویکردش ندارد. کشور به شدت به بودجه جدید نیاز دارد، طرح‌های ریاضت اقتصادی و اصلاحات باید به سرعت اجرا شود. اما همه اینها به بن‌بست رسیده است و ماکرون مانعی بر سر راه است.
انتهای پیام/