بحران تن خسته

سعید غلامحسینی: بارسلونا دوباره در میان توفانی ایستاده است که این بار نه از جنس نتایج، بلکه از تنِ خسته بازیکنانش برخاسته. تیمی که با جاه‌طلبی و انرژی وارد فصل جدید شد، حالا به شکلی بی‌سابقه با بحران مصدومیت روبه‌رو است؛ بحرانی که در یک ماه و نیم گذشته چهره آرام آبی‌اناری را به اتاقی از نگرانی و بازنگری بدل کرده است. از اواخر آگوست تا امروز، بیش از ۱۰ بازیکن بارسا از ترکیب خارج شده‌اند و فهرست مصدومان روزبه‌روز طولانی‌تر می‌شود؛ از ستاره‌های باتجربه تا استعدادهای جوانی که قرار بود آینده باشگاه را بسازند.
* اعتراف فلیک
هانسی فلیک، سرمربی آلمانی، چند روز پیش در مصاحبه‌ای با چهره‌ای گرفته اعتراف کرد چنین وضعیتی در آغاز فصل طبیعی نیست. او گفت کادر فنی در حال بررسی همه جزئیات تمرینات بدنی و تغذیه است تا علت واقعی این حجم آسیب‌دیدگی مشخص شود. با این حال، پیش از آنکه پاسخی قطعی به دست آید، ۳ نام دیگر نیز به فهرست مصدومان اضافه شد: روبرت لواندوفسکی، دنی اولمو و فران تورس. برای فلیک که در حال ساختن تیمی متکی بر سرعت و فشار بالا بود، غیبت همزمان این ۳ می‌تواند تمام نقشه‌های تاکتیکی‌اش را تغییر دهد.
آغاز بدشانسی‌ها را باید در واپسین روزهای تابستان جست‌وجو کرد؛ زمانی که گاوی، موتور جوان خط میانی، با آسیب‌دیدگی جدی از ناحیه زانو مواجه شد. پزشکان ابتدا تصور می‌کردند درمان محافظه‌کارانه کافی است اما شدت پارگی مینیسک چنان بود که او ناچار به جراحی شد و حالا باید ۵ ماه از میادین دور بماند. تنها چند روز بعد، بالده در جریان تمرین دچار کشیدگی همسترینگ شد و یک ماه از ترکیب دور ماند. هنوز او بازنگشته بود که نوبت به لامین یامال رسید؛ پدیده نوجوان اسپانیایی در اردوی تیم‌ملی اسپانیا دچار مصدومیت کشاله ران شد و با ناراحتی به بارسلونا بازگشت. فلیک در آن زمان از استفاده بیش از حد یامال در تیم‌ ملی اسپانیا ابراز خشم کرد اما کار از کار گذشته بود: او ۳ بازی لیگ و یک دیدار اروپایی را از دست داد.
* چند مصدوم جدید!
طی هفته‌های بعد، این سلسله به شکلی کابوس‌وار ادامه یافت. فرمین لوپز پس از بازی مقابل ختافه با درد عضلانی زمین را ترک کرد و ۳ هفته‌ از میادین دور شد. در همان مقطع، خوان گارسیا دروازه‌بان جوان و رافینیا وینگر پرانرژی نیز در دیدار برابر اوویدو مصدوم شدند. گارسیا سومین بازیکن بارسا بود که در همین فصل زیر تیغ جراحی رفت؛ پیش از او تراشتگن و گاوی نیز مجبور به عمل شده بودند. رافینیا هم با مصدومیت در ناحیه همسترینگ راست، فلیک را از یکی از کلیدی‌ترین گزینه‌هایش در حمله محروم کرد.
در آستانه وقفه بازی‌های ملی، بار دیگر یامال احساس ناراحتی کرد و فلیک ترجیح داد او را از ترکیب بیرون بکشد تا آسیب عمیق‌تر نشود اما همان فیفادی که قرار بود فرصتی برای استراحت و بازسازی باشد، خود به فاجعه‌ای تازه تبدیل شد. در دیدارهای تیم‌ملی اسپانیا، دنی اولمو از ناحیه ساق پا دچار آسیب شد و فران تورس نیز با ناراحتی عضلانی به بارسلونا بازگشت. هرچند خوشبختانه آسیب تورس سطحی بود اما پزشکان تأکید کردند باید چند روز استراحت مطلق داشته باشد.
* تیر خلاص را لوا زد
با این وجود، خبر نگران‌کننده اصلی روز سه‌شنبه رسید: مصدومیت لواندوفسکی، گلزن بزرگ لهستانی. پارگی همسترینگ پای چپ او باعث شد فلیک برای چند هفته از مهاجم شماره یک خود محروم شود؛ غیبت احتمالی در ال‌کلاسیکو شوکی سنگین برای هواداران است. این سومین مصدومیت جدی در خط حمله طی کمتر از ۲ هفته بود و معنایش روشن است: بحران به قلب سیستم تهاجمی تیم نفوذ کرده.
در چنین شرایطی، پرسشی ذهن هواداران و کارشناسان را پر کرده است: آیا دلیل این حجم از مصدومیت‌ها بدشانسی است یا اشتباه در برنامه تمرینی؟ برخی گزارش‌ها از فشار بیش‌ازحد در جلسات بدنسازی فلیک حکایت دارند، در حالی که عده‌ای تقویم فشرده بازی‌ها و کمبود دوران آماده‌سازی پیش‌فصل را عامل واقعی می‌دانند. حتی گروهی از پزشکان معتقدند زمین تمرین جدید باشگاه با ساختار سخت و خشک خود، در بروز آسیب‌های عضلانی موثر بوده است.
با تمام این تحلیل‌ها، واقعیت این است که فلیک حالا باید بدون نیمی از تیم اصلی‌اش مسیر را ادامه دهد. او در هفته‌های آینده مجبور خواهد شد از بازیکنان آکادمی لاماسیا بیش از همیشه استفاده کند؛ فرصتی برای نسل تازه توام با ریسکی بالا. هواداران بارسا می‌دانند این باشگاه بارها از دل بحران‌ها تولدی تازه یافته است؛ از دوران انتقال نسل پس از گواردیولا گرفته تا احیای تدریجی در سال‌های اخیر. با این حال، وسعت مصدومیت‌های کنونی چیزی فراتر از یک بحران موقت است؛ این هشداری است برای سیستم تمرینی و پزشکی باشگاه که نیاز به بازبینی جدی دارد.
در پایان، شاید بتوان گفت بارسلونا بیش از هر زمان دیگری به «استراحت فکری» نیاز دارد؛ فرصتی برای بازگشت به اصول علمی و تنظیم مجدد بدن بازیکنانش. هنوز زمان برای اصلاح باقی است اما ادامه این روند می‌تواند هزینه‌ای سنگین در مسیر قهرمانی لالیگا و لیگ قهرمانان داشته باشد. برای فلیک، فصل تازه نه با لبخند شروع و نه هنوز امیدش تمام شده اما تنها راه عبور از این تاریکی، بازیابی سلامت و اعتماد در تیمی است که این روزها بیش از تاکتیک، از خستگی رنج می‌برد.