بهراد رشوند: طی ماه‌های گذشته هر بار تیم ملی وارد زمین می‌شد، حس عجیبی روی سکوها وجود داشت؛ چیزی شبیه دل‌نگرانیِ کسی که می‌داند خانه‌اش سقف سالم ندارد اما هر بار امیدوار است باران نگیرد. ۶ دیدار اخیر کافی بود تا این بیم عمومی از مرحله حرف به مرحله واقعیت برسد. ساختار دفاعی تیم مثل نخ باریکی بود که با کوچک‌ترین ضربه پاره می‌شد و وقتی حمله‌ها هم به کندی نفس می‌کشیدند، چشم‌ها دنبال معجزه می‌گشت.
در چنین فضای خاکستری‌ای، بازی دوستانه با تیم قدرتمند آفریقایی «کیپ‌ورد» حکم امتحان آخر قبل از بحران را داشت؛ جایی که امیر قلعه‌نویی و مشاورانش تصمیم گرفتند همه مسیرهای فرعی را ببندند و روی مهم‌ترین اصل تمرکز کنند: زنده ماندن بدون اشتباه.
نتیجه صفر گل خورده، مثل لیوان آب خنک وسط بیابان بود. شاید مسابقه تماشایی نبود اما گاهی زنده ماندن خودش زیباترین اتفاق است. گل نخوردن برای تیمی که می‌خواهد در جام‌جهانی بزرگی کند، مهم است.
در نسخه تازه از تیم، نامی دوباره در زمین تیک خورد؛ سیدمجید حسینی؛ کسی که مدت‌ها در لیست مصدومان، مثل کتابی خاک‌گرفته گوشه قفسه، فراموش شده بود. بازگشت او که ۲ حضور در جام‌جهانی را پشت سر گذاشته، برای خط دفاعی که ماه‌ها در تزلزل غوطه‌ور بود، همان وزنه‌ای بود که کفه ترازو را پایین کشید. برخوردهایش آرام، تصمیم‌گیری‌هایش دقیق و حضورش مثل باز شدن دریچه‌ای تازه برای تیم ملی بود. آیا حسینی همان مهره گمشده ماست؟ ژنرال، خط دفاع 4 نفره تیم ملی در مصاف با کیپ‌ورد را با سیدمجید حسینی و شجاع خلیل‌زاده به عنوان 2 مدافع میانی تیم و دانیال اسماعیلی‌فر و علی نعمتی در پست دفاع راست و چپ وارد زمین کرده بود. یک خط عقب‌تر هم علیرضا بیرانوند در چارچوب دروازه قرار داشت. مهم‌ترین نکته در این بخش بازگشت حسینی به ترکیب اصلی بود. این مدافع آخرین مرتبه در دیدار برابر هنگ‌کنگ در مرحله گروهی جام ملت‌های آسیای 2023 با پیراهن تیم ملی بازی کرده بود که در آن مسابقه با مصدومیتی طولانی‌‌مدت مواجه شد و شانس حضور در 24 مسابقه اخیر تیم ملی در تورنمنت‌های مختلف را از دست داد. حسینی در این مدت با مصدومیت‌های دیگری هم در رده باشگاهی مواجه شد تا روند بازگشت او طولانی‌تر هم بشود. او فصل گذشته در بسیاری از مسابقات تیمش غایب بود و سرانجام از هفته بیست‌ویکم موفق شد برای باشگاهش قیصریه‌اسپور بازی کند. این بازیکن در هفته اول فصل جدید هم با مصدومیتی مواجه شد که هفته‌ها او را از مسابقات دور کرد. حالا اما بازگشت او به سوپرلیگ ترکیه طی هفته‌های اخیر خبر خوشی برای قلعه‌نویی هم به شمار می‌رود و نخستین حضور ثابت او پس از مدت‌ها با ثبت کلین‌شیتی ارزشمند برای تیم ملی به پایان رسید.
* دفاع کناری؛ معمایی که هنوز حل نشده
همراه این بازگشت کلیدی، ترکیبی از بازیکنان کناری وارد زمین شدند که هیچ‌کدام در جایگاه‌شان بی‌رقیب نیستند. علی نعمتی دفاع چپ بود؛ در پستی که مدت‌هاست شبیه زخمی قدیمی است، بازیکنی ایستاد که در تیم باشگاهی‌اش به عنوان مدافع وسط شناخته می‌شود. دانیال اسماعیلی‌فر در جناح راست بازی کرد. سمت راست ما پر شده از چهره‌هایی که یکی پس از دیگری امتحان می‌شوند و همچنان هیچ‌کدام تبدیل به ستون گمشده تیم نشده‌اند. در حقیقت، این بخش از زمین شبیه کتابخانه‌ای بود که همه کتاب‌هایش خوبند اما هیچ‌کدام جای‌شان درست نیست.
با وجود این سردرگمی، حضور مدافع باتجربه‌ای مثل خلیل‌زاده در خط عقب، تمام این آشفتگی را رام کرد. او نه فقط جای یک مهره ثابت را پر کرد، بلکه بازیکنان اطرافش را هم از سردرگمی بیرون آورد. برای نخستین بار پس از مدت‌ها، خط دفاع تیم ملی شبیه دیواری شد که تازه سیمان‌کاری شده؛ نه کامل اما دست‌کم فرونمی‌ریزد.
* آرامش دروازه‌بان و نشانه‌های یک شروع تازه
بیشترین سود را اما کسی برد که پشت این دیوار ایستاده بود. علی بیرو؛ دروازه‌بانی که طی هفته‌های اخیر زیر بار انتقادها خم شده بود، ناگهان مقابلش دیواری دید که به او اعتماد داشت. وقتی نگهبان دروازه احساس کند هر توپ برگشتی تبدیل به فاجعه نمی‌شود، رفتار و روانش مثل کسی می‌شود که دوباره زمین زیر پایش را محکم حس کرده. در بازی اخیر، این اعتماد به شکل کاملا قابل لمس ظاهر شد. بیرانوند در هیچ خروجی با ترس همراه نبود، هیچ لحظه‌ای از دست نرفت. حتی در ضربات تعیین‌کننده پایان مسابقه، همان آرامشی را داشت که مدت‌ها از او دیده نمی‌شد. این کلین‌شیت فقط پاک بودن کارنامه نبود؛ یک پیام بود: این تیم هنوز می‌تواند روی پای خودش بایستد. با اینکه پست‌های کناری هنوز معماهای حل‌نشده‌اند، تیم در زمینی سخت توانست گام اول درمان را درست بردارد. حالا همه نگاه‌ها به بازی بعد دوخته شده تا مشخص شود این امنیت تازه ساختگی بوده یا ماندگار. اگر ستون تازه‌برگشته و دروازه‌بانِ دوباره جان‌گرفته همین مسیر را ادامه دهند، تیم نه فقط در حال بقا، بلکه در حال بازسازی است. روزنه‌ای که مقابل کیپ‌ورد باز شد شاید کوچک باشد اما تاریخ فوتبال بارها ثابت کرده همین روزنه‌ها معمولا مسیر را عوض می‌کنند.
اتفاق خوب برای تیم ملی پس از غلبه بر کیپ‌ورد در ضربات پنالتی
صعود به فینال با کلین‌شیت
ارسال نظر
پربیننده
تازه ها