باختیم اما اول راهیم

سعید غلامحسینی: تیم ملی فوتسال زنان ایران نخستین گام خود را در جام‌جهانی مقابل یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های جهان برداشت؛ گامی دشوار اما پرمعنا که با وجود شکست، پیام‌های مهمی برای آینده فوتسال زنان ایران داشت. برزیل که سال‌هاست نماد کیفیت و اقتدار در این رشته است، با همان صلابت همیشگی وارد میدان شد و در نهایت ۴-۱ از سد ایران گذشت؛ نتیجه‌ای که با توجه به فاصله امکانات و تجربه، کاملاً قابل پیش‌بینی بود.
اما آنچه به چشم آمد چیزی فراتر از یک شکست ساده بود. شاگردان شهرزاد مظفر با روحیه‌ای کم‌نظیر و بدون ذره‌ای واهمه از نام بزرگ رقیب بازی کردند. دفاع منظم، جنگندگی مثال‌زدنی و تلاش برای حفظ انسجام تیمی باعث شد ایران در لحظاتی جریان بازی را برای برزیل دشوار کند. گل تاریخی مهسا کمالی نیز در چنین شرایط سنگینی به ثمر رسید؛ گلی که نخستین گل ایران در تاریخ جام‌جهانی فوتسال زنان است و ارزش نمادین آن با هیچ نتیجه‌ای قابل مقایسه نیست.
اشک‌های مهسا پس از پایان بازی، تصویری از تعهد و جسارت نسل جدید فوتسال زنان بود؛ نسلی که آمده تا فاصله‌ها را کم کند، نه اینکه مقابل بزرگان جهان سر خم کند. همین روحیه است که باعث شد حتی با وجود اختلاف فنی آشکار، تیم ایران بازی را با شخصیت و احترام تمام کند.
اختلاف سطح امکانات و سابقه حرفه‌ای شدن میان ایران و کشورهای بزرگ فوتسال موضوعی انکارناپذیر است اما نمایش یکشنبه ثابت کرد اراده و نظم می‌تواند بخشی از آن فاصله را کم کند. مظفر نیز از عملکرد شاگردانش ابراز رضایت و تأکید کرد این تیم هنوز ظرفیت‌های پنهان زیادی برای ارائه دارد.
دیدار دوم برای ایران اهمیت حیاتی دارد. فردا چهارشنبه ۵ آذر، ایران به مصاف پاناما می‌رود؛ تیمی که در نخستین مسابقه خود با شکست ۱۷– صفر مقابل ایتالیا روبه‌رو شد و نشان داد در فاز دفاعی آسیب‌پذیر است. سپس شنبه ۸ آذر، تیم ملی مقابل ایتالیا قرار می‌گیرد؛ رقیبی که در کنار برزیل ۲ شانس اصلی صعود از گروهند.
طبق برنامه مسابقات، 2 تیم برتر هر گروه راهی مرحله یک‌چهارم نهایی می‌شوند. این مرحله روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر برگزار می‌شود. نیمه‌نهایی ۱۴ آذر خواهد بود و فینال و دیدار رده‌بندی نیز ۱۶ آذر برگزار می‌شود؛ مسیری فشرده و نفسگیر که می‌تواند سرنوشت تاریخی تیم ایران را رقم بزند.
این شکست، پایان راه نیست؛ آغاز فصل تازه‌ای است که در آن زنان فوتسالیست ایران دیگر تماشاگر تاریخ نخواهند بود، بلکه خودشان بخشی از آن را خواهند نوشت.