ایستاده باختند

زهره فلاح‌زاده: حذف تیم ‌ملی فوتسال بانوان ایران از جام‌جهانی فیلیپین تنها یک شکست ورزشی نبود؛ صحنه‌ای بود که اشک، اندوه و تحسین را همزمان در خود جمع کرد. تیمی که با کمبود امکانات، فاصله فیزیکی با قدرت‌های فوتسال جهان و تجربه اندک وارد بزرگ‌ترین تورنمنت تاریخ خود شد، در پایان اشک ریخت اما نه از سر ضعف، بلکه از فشار امیدهایی که تا آخرین ثانیه حفظ کرده بود.
* آغاز رؤیایی، پایان سنگین
شاگردان شهناز یاری در سومین بازی مرحله گروهی مقابل ایتالیا با ذهنی آزاد و انگیزه‌ای کم‌نظیر وارد زمین شدند. شروع بازی، کاملاً مطابق برنامه بود: دفاع فشرده، انتقال‌های سریع و فرصت‌طلبی. دقیقه ۱۰، فرزانه توسلی، دروازه‌بان باهوش و باتجربه تیم با یک ضربه دقیق از راه دور توپ را از بالای دستان گلر ایتالیایی عبور داد تا ایران برخلاف انتظار با یک گل پیش بیفتد.
اما این برتری زودرس بهایی سنگین داشت. تیم ایران ناگزیر به عقب‌نشینی شد؛ دفاع چندلایه، بستن عرض زمین و تلاش برای مدیریت ضرباهنگ حریف. نیمه نخست با مقاومت قابل‌ تحسین دختران ایران به پایان رسید اما نیمه دوم جایی بود که مسیر مسابقه از کنترل خارج شد.
* ۲ ضربه پشت‌ سر هم؛ آغاز فروپاشی
در شرایطی که ایران نزدیک به ۱۰ دقیقه از نیمه دوم را بدون اشتباه پشت سر گذاشته بود، یک توپ‌گیری اشتباه همه چیز را تغییر داد. ایتالیا روی ضدحمله‌ای سریع، گل مساوی را زد. این گل چنان شوکی به بازیکنان ایران وارد کرد که تنها لحظاتی بعد، گل دوم نیز با یک حرکت انفرادی تماشایی وارد دروازه شد.
ایران که تا لحظاتی قبل در رؤیای صعود می‌جنگید، ناگهان خود را در موقعیت بازنده دید؛ موقعیتی که فشار روانی شدیدی به تیم وارد کرد.
* پاورپلی و ضربه نهایی
در ادامه، تیم‌ ملی برای بازگشت به بازی به پاورپلی رو آورد؛ تاکتیکی پرریسک که نیازمند بازیکنانی با قدرت حفظ توپ و تصمیم‌گیری سریع است؛ کیفیتی که با وجود تلاش‌های فراوان، در سطح این تورنمنت در تیم ایران کم‌رنگ بود. نتیجه این ریسک، لو رفتن دوباره توپ در منطقه خطر و گل سوم توسط «گبی وانیلی» بود؛ ضربه‌ای که پایان تلاش ایران را رقم زد.
* ایران؛ شجاع، منظم ولی کم‌تجربه
با وجود شکست، تیم‌ ملی بانوان ایران در هر ۳ مسابقه موفق به گلزنی شد؛ آماری که نشان می‌دهد این تیم هرگز در نقش یک «ضعیف تسلیم‌شده» ظاهر نشد. شاگردان یاری بارها مقابل فشار حریفان ایستادند اما ضعف در ترکیب‌بندی سنی، نداشتن بازیکنان سرعتی برای حفظ مالکیت در زمین حریف و فاصله بدنی با رقبایی مانند برزیل و ایتالیا، در نهایت به چشم آمد. اگر قرعه ایران کمی آسان‌تر بود، شاید رؤیای صعود دور از دسترس نبود.
* لحظه اشک اما نه شکست شخصیت
پایان مسابقه صحنه‌هایی داشت که فراتر از نتیجه بود: اشک نسیمه غلامی، تسلا دادن فرشته کریمی، بغض مهتاب بنایی و چهره خسته و ناراحت توسلی اما این اشک‌ها نه از سر ضعف که از سر جنگیدن تا لحظه آخر بود.
در شبکه‌های اجتماعی، کارشناسان و حتی گزارشگر اصلی فیفا عملکرد ایران را «شجاعانه، سازمان‌یافته و سرسخت» توصیف کردند؛ ۳ واژه‌ای که بهترین خلاصه برای نمایش فوتسال بانوان ایران بود.
* جمع‌بندی: حذف اما با احترام
دختران ایران با وجود شکست ۳ بر یک و حذف از جام جهانی، توانستند تصویری تازه از توانمندی فوتسال بانوان کشور ارائه دهند. تیمی که با وجود فاصله‌های ریشه‌دار، با قلب، اراده و غیرت وارد میدان شد و تا آخرین لحظه جنگید.
این تیم هنوز راهی طولانی برای رسیدن به استانداردهای جهانی دارد اما نخستین قدم را محکم، جسورانه و قابل احترام برداشت.