داور خارجی

عبدالله دارابی: سال‌هاست پای داوران خارجی از قضاوت مهم‌ترین مسابقه فوتبال ما بریده شده و داوران داخلی این دیدار را سوت‌ زده‌اند؛ قضاوت‌هایی که اغلب همراه با حواشی و حرف و حدیث‌هایی نیز بوده است.
اکنون در آستانه داربی ۱۴ آذر، مسؤولان ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس پیشاپیش نگرانی‌هایی را نسبت به داوری ابراز کرده‌اند. سوای بخشی از آن نظرات که ایجاد جنگ روانی را دنبال می‌کند، بخشی نیز برگرفته از نگرانی‌های به حقی است. بدون رودربایستی وضعیت کیفی داوری ما در چند سال اخیر چندان مطلوب نبوده و این ریشه در عوامل مختلفی دارد؛ از مسؤولان داوری فدراسیون فوتبال گرفته تا نحوه و چگونگی آموزش داوران، سطح دانش، بینش و آمادگی آنها، نوع انتخاب‌ها، میزان امکانات و کمبودهای داوران و متاسفانه فساد فوتبال که جامعه داوری نیز از آن بری نبوده. داوری فوتبال ما چند سال است در عرصه بین‌المللی و حتی آسیایی تنزل کرده و کوبل یا حداقل داور ممتازی ندارد! در همین یک و نیم فصلی که سیستم کمک داور ویدئویی وارد فوتبال ما شده، اشتباهات داوری را کم شاهد نبوده‌ایم! شاید بخشی از آن به کمبود یا نقصان امکانات این سیستم برگردد ولی بخش مهم آن ناشی از سطح دانش و کیفیت داوران است که خود حساسیت‌ها و حواشی‌ای را  موجب شده و می‌شود (چند سال قبل که لزوم ورود وار به فوتبال ایران مطرح شد نیز در همین صفحه نوشتیم مشکل اصلی داوری ما «نبود وار» نیست که با آمدن آن مرتفع شود).
با این تفاسیر و توجه به وضعیت فعلی داوری ما و حساسیت‌های ناشی از عملکردها، چرا سطح قضاوت این بازی مهم را با استفاده از داوران خبره خارجی افزایش ندهیم و همچنین موجب کاهش قسمت عمده‌ای از تنش‌ها و حواشی نشویم؟ شاید اگر کمیته داوران تصمیم‌گیران باتجربه‌تر، زیرک‌تر و واقع‌بین‌تری داشت، گزینه داور خارجی برای داربی را مورد مطالعه جدی‌تری قرار می‌داد.