|
درسی که غلامحسین مظلومی به فوتبال ایران داد
اسطوره استقلال روی دوش مردم
گروه ورزشی: پرشورتر از خیلیهای دیگر و درسآموز؛ غلامحسین مظلومی همانطور که اکثر روزنامههای ورزشی تیتر زده بودند «مظلوم» از دنیا رفت اما تشییع پیکرش با چنان جلال و شکوهی برگزار شد که آن مظلومیت 65 ساله رنگ باخت و نشان داد چگونه میشود بزرگ بود و بزرگ ماند، آن هم درست در روزهایی که بوی تعفن دورویی و بداخلاقی فوتبال ایران را دربر گرفته. نه اینکه حالا چند روز پس از مرگ غلامحسین مظلومی بخواهیم از خوبیهایش بنویسیم بلکه اخلاق او همیشه زبانزد بود. کسی به یاد ندارد او با حرفش فردی را برنجاند یا اینکه مصاحبهای بکند از جنس مصاحبههای این سالهای اخیر فوتبال ایران. برای مظلومی «اخلاق» مهمتر از بودن روی جلد روزنامهها بود. مظلومی چیزی را برای خودش نمیخواست و اگر حرفی هم داشت با «متانت» میگفت. نه کسی را در مصاحبههایش تهدید میکرد نه اینکه کاری به شکایت و شکایتکشی داشت. او را میشود یک «استثنا» دانست در این بلبشوی فوتبال. مظلومی جمعه صبح حوالی ورزشگاه شیرودی را به هم ریخته بود، درست مثل آن روزهایی که فریاد هواداران تیم ملی و استقلال را در «امجدیه» با گلهایش به آسمان میبرد. این بار فقط جای خنده را، گریه گرفته بود. برای او همه آمده بودند. از آن پیرمردی که عکسهای جوانی «توپخانه» را در آلبومش آرشیو کرده بود تا آن جوانکی که فقط از «متانت و حجب و حیای» غلامحسین فوتبال ما شنیده بود. مراسم با شکوه تشییع پیکر مظلومی بزرگ یک درس برای همه فوتبالیها بود؛ برای آنهایی که بیشترشان شرم را خورده و حیا را قی کردهاند. آنها حداقل برای چند ساعتی خوب فهمیدند که 9، 10 هزار نفری (با استناد به آمار خبرگزاری فارس) که صبح جمعه برای تشییع «مظلوم» فوتبال ایران به شیرودی آمدهاند چرا خواب را برای خودشان حرام کردند. غلامحسین مظلومی نه برای 15 سال رکوردداریاش در گلزنی در تیم ملی و نه برای سه دوره آقای گلی در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی ایران بلکه به خاطر ادب و متانتش در کتاب قطور تاریخ فوتبال ایران ماندگار شد. ارسال به دوستان
گزارشی از عملکرد مسی و رونالدو در بازیهای ملی
رقابت ادامهدار
سهشنبهشب در اولدترافورد کریس رونالدو و مسی روبهروی هم قرار گرفتند ولی این بار نبرد در قامت بازیهای ملی بود. آرژانتین و پرتغال در یک بازی دوستانه مقابل یکدیگر قرار گرفتند تا چشم جهان به دوئل این دو بازیکن مشهور بیشتر معطوف شود تا بازی دو تیمملی! البته در این نبرد با اینکه پرتغال با یک گل پیروز شد ولی هیچکدام از دو ستاره پرفروغ ظاهر نشدند. در اینجا میخواهیم نگاهی به رقابت این 2 بازیکن در رقابتهای ملی داشته باشیم. در آخرین تقابل این دو در سطح ملی، رونالدو در سال 2011 گل تساوی پرتغال را زد اما مسی با زدن یک ضربه پنالتی در دقایق پایانی، نتیجه را 1-2 به سود آرژانتین رقم زد. هر دو در آخرین بازی ملیشان گلزنی کردهاند: مسی در برد 1-2 برابر کرواسی از روی نقطه پنالتی گل پیروزیبخش تیمش را زد و رونالدو تک گل بازی تیمش را در دیدار مقدماتی یورو برابر ارمنستان به ثمر رساند. آن گل رونالدو، او را با 23 گل به برترین گلزن تاریخ مسابقات اروپایی تبدیل کرد. این در حالی است که مسی در فینال جامجهانی 2014 در برابر آلمان شکست خورد و نتوانست بزرگترین عنوان قهرمانی دنیا را کسب کند. حال باید دید، کدام یک از این دو بازیکن، کارنامه ملی بهتری داشته است؟ دو تن از نویسندگان گل در این باره به بحث و جدل میپردازند.
رونالدو ـ مسى، نبرد تمام نشدنى بر سر رکوردها ارسال به دوستان
اخبار
جهانبخش چهلویکمین پدیده فوتبال جهان ارسال به دوستان
نام جاودان آن پسر آبادانی
حمیدرضا صدر: میگویند معمولا بهترین بازیکنهای شیفته فوتبال آنهایی هستند که در سنین نوجوانی بازیهایشان را دنبال کردهاید. همانهایی که با شیفتگی به دویدنهایشان خیره شدید. به ضربهها و گلهایشان. به درگیریها و فریادهایشان. به غمها و شادیهایشان. به عکسهایشان؛ غلامحسین مظلومی برای ما 14، 15 سالههای امجدیه اواخر دهه 1340 و اوایل 1350 یکی از آن بازیکنان بود. هنوز میتوانم آلبومهای فوتبالی آن دوران را بیرون بکشم و به امضاهای گرفته شده از ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|