مرتضی اسماعیل‌دوست: فیلم ساکن طبقه وسط، نمایشگر عریانی ذهنی است که در های‌وهوی فهمی چندگانه از زیستن و یافتن معنای اصالت بسر می‌برد و در این میان شخصیت راوی همچون موجودی حیران از رفتن و ماندن، به چالشی از چرایی آفرینش خود در افتاده است. محمدهادی کریمی، به‌عنوان نویسنده و کارگردانی نسبتا پرکار در سینمای ایران با تازه‌ترین اثرش در مقام فیلمنامه‌نویس فیلم ساکن طبقه وسط، پاسخگوی سوالات ما شد تا از زبان خالق طبقه‌ای معلق از زیستن به فلسفه وجودی اثر بپردازیم.

 فیلمنامه فیلم ساکن طبقه وسط را براساس کدام نگره فکری طرح‌ریزی کرده و نگاشته‌اید؟
نگارش این فیلمنامه، براساس یک روند ناخودآگاه ذهنی و جوششی به دور از هرگونه کوشش عامدانه نگاشته شد و در یک پروسه کاتارسیتیک شکل گرفت. از این رو نمی‌توانم، خیلی صریح و به وضوح بگویم که براساس چه نگره فکری به طرح و فیلمنامه ساکن طبقه وسط رسیدم، بلکه می‌توانم به نگره زیستی خودم به هنگام نوشتن آن اشاره کنم که با توجه به نوعی زیستی پر چالش شکل گرفت. شرایطی که ذهن آدمی را ناخودآگاه انباشته می‌کند و تنها باید یک پرینت گرفت از آنچه در ذهنت بارگذاری شده است.
 به نظرتان چرا مایه‌های فلسفی در آثار ایرانی کمتر نمود دارد؟ و چگونه می‌توان با درونمایه‌ای فلسفی با مخاطب ایرانی ارتباط برقرار کرد؟
چون فلسفه را  یک درس مغلق و سخت و نامفهوم می‌دانند که بعضاً پرداختن به آن می‌تواند مایه تفاخر باشد یا همچون ضعفی تلقی شود. در حالی که منهای توجه اختصاصی به فلسفه آفرینش هنری و زیرشاخه فلسفه اثر سینمایی، باید اشاره داشت که فلسفه در مفهوم اصیل و عمومی‌اش با توجه به جهان خاص فیلم شکل می‌گیرد و علاوه بر چارچوب دراماتیک اثر باید  سپهر تماتیک هم داشته باشد و درونمایه فیلم بدون مزاحمت کانسپت ذهنی باید نگره سازندگانش را بیان کند. این اتفاق فلسفی در اثر بدون هیچ کوشش اضافه‌ای رقم خواهد خورد. ضمن آنکه  گنجینه ادب کهن ایرانی خالی از حکمت نیست و بزرگان این عرصه را با نام حکیم می‌شناسیم. وقتی از حماسی‌ترین اثر پارسی چون شاهنامه تا غنایی و تغزلی‌ترین آن همانند خسرو وشیرین آثاری حکمی تلقی می‌شوند، چگونه بن‌مایه سینمای ایران می‌تواند خالی از حکمت باشد.
 بدون علاقمندی‌های شخصی به جناب کارگردان، از نظر شما فیلم ساکن طبقه وسط توانسته است به اجرای موفقی از فیلمنامه دست یابد؟
بله، فیلم در ارائه جهانی که خود بنا می‌کند، موفق بوده است. به شخصه معتقدم آنقدری که زاویه فکری فیلمساز مهم است، زاویه دوربینش مهم نیست. خارج از تعصبی خاص، به نظرم فیلم با یکدستی تمام از پس بیان حرفی که می خواست بزند، برآمده است.
 در نگارش متن فیلمنامه ساکن طبقه وسط، برداشت یا روایتی از فیلم‌های دیگر را مورد الهام خود قرار داده‌اید؟
نخیر، این فیلمنامه همچنان که در گفت‌وگوها آمده است، در سال ٨١ نوشته شده و به ثبت رسیده است و بعد از آن در سینمای جهان فیلم‌هایی ساخته شد و مطرح گردید که همچون ساکن طبقه وسط، وحدت روایت آن براساس وحدت تماتیک بوده است و نه با توجه به شکلی بوطیقایی و متن، ساکن طبقه وسط متقدم بر ساخت این آثار است اما درباره ساختار ذهنی بنده عرض کنم که خود را به‌عنوان یک شاگرد مقدماتی و در ابتدای این راه می‌بینم و بیشتر تحت تاثیر عرفان اسلامی هستم و شیفته زبان تمثیل در داستان‌های عهد عتیق و عهد جدید و قرآن‌کریم بوده‌ام و تاثیر گرفته‌ام و این چیز پوشیده‌ای نیست.
 به نظرتان چگونه می‌توان فیلمنامه‌ای با موضوعی عرفانی نوشت و اسیر گرداب شعارگرایی نشد؟
باید از منظر و نگاه یک سالک نوشت نه از نقطه دید یک عارف واصل، حتی اگر کسی به یک تجربه ارزشمند در این حیطه رسیده باشد، در هنگام ساخت باید مرحله به مرحله همپای مخاطبی جلو برود که می‌خواهد تازه این مسیر را تجربه کند. نویسنده نباید از ابتدا آب را نشان دهد، چرا که شرح این عطشناکی جذاب‌تر و پذیرفتنی‌تر و همراهی کننده‌تر از آبتنی در دریا یا حتی غواصی در آن خواهد بود. راوی یکی از آن مرغان منطق‌الطیر باید باشد نه خود سیمرغی که در سودای مرغان است و مهم‌تر اینکه این تاثیرگذاری را باید به درون مخاطب بسپارد، نه اینکه به هر ضرب و زوری که هست بخواهد تماشاگر را آنی و دفعتاً متحول سازد و از سالن به بیرون بفرستد. همیشه استحاله تدریجی دیرپاتر از تحول آنی بوده است.
 از نگاه شما آثار سینمای ایران  در چه خط فکری قرار دارد؟
بدون هیچ تواضعی عرض می‌کنم من شایستگی قضاوت درباره آثار دیگران را در این باب ندارم، مصادیق عرایضم را می‌توانید خود در این عرصه به راحتی بیابید. من از مفاهیم ذهنی‌ام، به قدر کافی اشاره کردم و نقد مصادیق آثار دیگران را به شما می‌سپارم.

این روزها بحث جلوگیری از تبلیغات تلویزیونی برخی فیلم‌ها از شبکه‌های تلویزیونی دوباره از سرگرفته شده است، فیلم‌هایی که شاید نگارنده به برخی از آنها نگاه موافقی هم ندارد اما واقعیت این است که هیچ برخوردی برای بخش خصوصی سینما رنج‌آورتر از بستن راه‌های تبلیغ فیلم او نیست. این موضوع مثل بودن یا نبودن خورشید در ادامه حیات است، به‌عبارتی امروزه کالای بدون تبلیغ یعنی شکست از پیش معلوم. هنوز هم بهترین و موثرترین وسیله تبلیغ رسانه ملی است و چند پله پایین‌تر تبلیغات شهری است. به گزارش سینماپرس، محمدتقی فهیم در ادامه یادداشت خود آورده است: اینترنت و محیط وب هنوز در کشور ما محل مطمئنی برای جلب نظر به کالاها نشده، چه رسد به فیلم سینمایی که همه می‌دانند چندی دیگر به‌راحتی و مفتی در همین محیط‌ها دیده خواهد شد! بنابراین ندادن امکان تبلیغ به یک فیلم، یعنی کشتن آن در نطفه. بی‌برو برگرد کارش تمام است. شاید این قطعیت درباره فیلم‌های جذاب و پرکششی که معرفی و ثبت خود را از ناحیه دهان به دهان ترویج می‌کنند، صدق نکند یا حداقل جایگاه قدرتمند تبلیغ تلویزیونی برای چنین فیلم‌هایی تعدیل شده‌تر ارزیابی شود، ولی درباره فیلم‌های معمولی و زیر متوسط، اساسا نداشتن امکان معرفی از سمت تلویزیون، آسیب اقتصادی مبرهنی متوجه فیلم خواهد کرد. حالا با توجه به شعارهای دهان‌پرکن حمایت از بخش خصوصی و کنار کشیدن دولت از تولید و... چنین رفتارهایی با موجودیت ضعیف و لاغر بخش خصوصی سینما چه معنایی دارد؟ آن هم در شرایطی که شاهدیم در لایحه بودجه ارائه شده به مجلس، فقط ۶ میلیارد افزایش، سهم سینماست. منهای سیرصعودی هزینه‌های تولید و تورم حاکم، بالارفتن کمیت فعالان صنف و کلا تکثر خانواده سینما هم معضلی است بنابراین منطق و مصلحت حکم می‌کند که بخشی از فشارهای در راه، به دوش بخش خصوصی گذاشته شود ولی با وضع حاضر و چگونگی رفتار با آورندگان سرمایه به سینما، کدام عقل سلیمی تن به این مرارت‌ها خواهد داد؟ دریک کلام این سقف بودجه سینما با این رفتارهای چندگانه با بخش خصوصی قابل جمع نیست. بحران‌افکنی و آشوب‌زدن به فضای سینمایی که امروزه بیش از همه در تنگنای اقتصادی بسر می‌برد، عاقلانه نیست. باید مدیریت کلان سینما پیش از هر فعلی به چاره‌جویی برای حل وضعیت موجود برآید. دولت جدید بیش از قبلی‌ها، شعار بسترسازی ورود بخش خصوصی به سینما را سرلوحه حضور خود قرار داده است. همواره گفته‌اند و درست و اصولی هم هست که دولت مبادرت به بسترسازی کند و به جای سرمایه‌گذاری در خط تولید، داشته‌های خود را به سمت زیرساخت‌ها ببرد. زیرساخت‌ها هم که فقط سالن‌سازی نیست (همین هم که معلوم نیست در چه مراحلی است)، برنامه‌ریزی، حمایت و حاکم کردن ضوابط هم بخشی از آماده کردن ورود مسیر برای سرمایه‌گذاران خصوصی است. این بخش باید احساس امنیت کند. باید مطمئن شود که زیرسایه قانون، از امکانات مساوی برای فعالیت سالم برخوردار است و خیلی بایدهای دیگر که تا عملی نشود، شعارهای توخالی محسوب خواهد شد. به قول یکی از بزرگان «اندیشیدن تا زمانی که با عمل همراه نباشد خلاقانه نیست» حالا در اینجا که فقط شعار است نه اندیشه. از سوی دیگر وزارت ارشاد بالاخره در یک نقطه‌ای باید جایگاهش پذیرفته شود. هراتفاقی که لازم است بیفتد باید در وزارت ارشاد بیفتد. ضعف‌های مبتلا به این دم و دستگاه باید شناسایی و به قوت تبدیل شود. ضوابط حاکم شود. سلیقه‌ها و نظرات شخصی– نهادی باید برچیده شود. اینکه نمی‌شود یک وزارتخانه‌ای با این همه هزینه برای ملت، خروجی‌اش در چند جا وتو شود، این یعنی چی؟ واقعا این چه سازوکاری است که یک فیلمساز مدت‌ها تن و بدنش بلرزد که چگونه از سدها و موانع شوراها و اتاق‌های تصمیم‌گیرنده عبور کند، تازه بعد از این، او باید وارد نبرد نابرابری شود که رمقی برایش باقی نماند تا به فکر کار بعدی باشد. امروزه همه صنوف سینمایی پذیرفته‌اند که باید مطابق دستورات و آیین‌نامه‌ها و مصوبات وزارت ارشاد کار کنند و فیلم بسازند اما درست نیست که در ادامه به هر سازی برقصند. این یک هشدار جدی به آنهایی است که از امکانات عمومی دراختیارشان به مثابه سازهای شخصی برای رقصاندن شهروندان استفاده می‌کنند. چنین عملکردهایی نمی‌تواند از ناحیه دلسوزی برای سیستم سیاسی و نظام اجتماعی صورت بگیرد. به جای این تحرکات سلیقه‌ای- شخصی، اصول می‌گوید که منفذ‌های بروز و ظهور و خروجی‌های ناصواب گرفته شود. روش‌هایی را درپیش نگیریم که هر چند روز با فیلمی، فضایی ناراضی‌تراش شکل بگیرد.

حسین حسینی: مسعود جعفری‌جوزانی، کارگردان مجموعه «در چشم باد»  پس از 15 سال، بار دیگر پشت دوربین قرار گرفت و هفتمین اثر سینمایی‌اش را به پایان رساند. «ایران برگر» که نام جدیدترین فیلم جوزانی است، یک کمدی‌-‌سیاسی شلوغ است که در سال 81 (همزمان با مدیریت حیدریان بر معاونت سینمایی) با نام «چگونه یاد گرفتیم پیتزا بخوریم و خوشبخت باشیم» پروانه ساخت گرفت که پس از نزدیک به 10 سال، تغییر نام داد. شایعه ساخته شدن ایران برگر در این سال‌ها در رسانه‌های مختلف مطرح بود تا اینکه سرانجام شهریورماه 93، فیلمبرداری کار در روستای کیگا، حوالی امامزاده داوود آغاز شد. بیش از 60‌درصد کار در این مکان مقابل دوربین تورج منصوری رفت و مابقی کار در تهران فیلمبرداری شد. گویش اصلی کاراکترهای فیلم «لری» است که به محل تولد سازنده اثر -جعفری جوزانی- بر می‌گردد.
طبق شنیده‌ها «ایران برگر» از جنجالی‌ترین ساخته‌های سال‌های اخیر سینمای ایران است که جوزانی برای دریافت مجوز ساختش با مشکلات فراوان دست و پنجه نرم کرد. گفته می‌شود در این فیلم احزاب سیاسی داخلی مورد انتقاد قرار می‌گیرند و تصویری کمدی  از معادلات درون‌حزبی به صورت استعاری نشان داده می‌شود. فیلم جدید جوزانی در باره حرص و طمع و تمایل افراد برای کسب قدرت در شرایط ویژه است؛ وضعیتی که خیلی از انسان‌ها در آن، درونیات خود را نشان می‌دهند و بعضا با تغییر شکل، به سوی دیگر می‌روند. داستان فیلم: داستان فیلم  در باره فتح‌الله خان(تنابنده) و امرالله خان(علی نصیریان) است که بر سر انتخابات شورا‌ی روستا با یکدیگر رقابت می‌کنند. رقابت این دو موجب شکاف و درگیری میان اهالی روستا و دوپاره شدن آنها می‌گردد. تعدادی از اهالی روستا تحت تاثیر تبلیغات و جوسازی‌های انتخاباتی تغییر رفتار می‌دهند و با رویکردی جدید -که پیش از این در روستا سابقه نداشته - از کاندیداهای مورد علاقه خود حمایت می‌کنند. طبق شنیده‌ها در بالای این روستا تخته سنگی عظیم و خطرناک، روستا را تهدید می‌کند و احتمال افتادنش بر سر اهالی روستا وجود دارد. درگیری‌های سیاسی و حزبی باعث می‌شود که سرانجام... و مناظره انتخاباتی بین دو کاندیدا، از نقاط مهم و پر سر و صدای فیلم است.
نکته‌هایی در باره فیلم
1- حمید گودرزی: این بازیگر پس از سال‌ها برای بازی در این فیلم به سینما بازگشته است؛ گودرزی در این فیلم نقش سهراب، پسر فتح الله خان را بازی می‌کند که در جریان داستان، عاشق دختر امرالله خان، (سحر جعفری جوزانی) می‌شود.
2- تورج منصوری: ایران برگر آمیخته‌ای از تمام آثاری است که جوزانی تا به حال مقابل دوربین برده است.
3- جعفری جوزانی: فکر می‌کنم زمان آن رسیده است که دوباره برای قوم خود فیلم بسازم و با توجه به اینکه شرایط مناسبی برای این کار وجود دارد، تصمیم گرفتم این فیلم را در آن منطقه (لرستان) جلوی دوربین ببرم.
اندر حکایت مسعود جعفری‌جوزانی
1- آخرین فیلم جوزانی پیش از ایران برگر، فیلم سینمایی بلوغ است که در سال ۷۷ تولید شده بود.
2- هرچند جوزانی در این ۱۵ سال اثری سینمایی مقابل دوربین نبرده است، اما در این سال‌ها بیکار نبوده و مشغول ساخت سریال پر هزینه در چشم باد بوده است. در چشم باد در زمان پخش از شبکه یک، با جنجال‌های فراوانی همراه شد.
3- اما یکی از نکات برجسته فیلم ایران برگر این است که وعده‌های انتخاباتی مبتنی بر آزادی و پوشش زنان بشدت مورد تمسخر قرار خواهد گرفت. یکی از موضوعاتی که بشدت در فیلم جوزانی مورد هجو قرار می‌گیرد حضور اجتماعی زنان در روستایی است که روایت فیلم در آن می‌گذرد. بازیگران فیلم: علی نصیریان، محسن تنابنده، سحر جعفری‌جوزانی، حمید گودرزی، نیوشا ضیغمی، احمد مهرانفر، شهره لرستانی، گوهر خیراندیش، فریبا متخصص، فتح‌الله جعفری‌جوزانی، اسماعیل خلج، هادی کاظمی، حمیدرضا حیات، محمدرضا هدایتی، سیاوش چراغی‌پور، هاشم روحانی، میرطاهر مظلومی، اکبر رحمتی، صادق توکلی، رادمهر کشانی، سیروس میمنت، منصور نوبخت، محمدباقر کریم‌پور، بهرام افشاری، رضا عشقی، سعید دلیری، محمد صادق‌پور، سمیه نجوم و سودابه گودرزی.
دیگر عوامل این فیلم عبارتند از:  کارگردان: مسعود جعفری‌جوزانی. نویسنده: مسعود جعفری‌جوزانی و محمدهادی کریمی. مدیر فیلمبرداری: تورج منصوری. صدابردار: حسن زاهدی. طراح گریم: مهین نویدی. طراح صحنه و لباس: اصغر نژاد‌ایمانی. مدیر تولید: مجتبی متولی. تدوین: نیما جعفری‌جوزانی.

سخنگوی وزارت ارشاد با بیان اینکه اگر درخواستی برای برگزاری کنسرت «یانی» ارائه شود طبق قوانین بررسی خواهد شد، اعلام کرد هنوز درخواست رسمی‌ برای برگزاری این کنسرت ارائه نشده است.  به گزارش مهر، حسین نوش‌آبادی، سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صبح دیروز پاسخگوی سوالات خبرنگاران بود. وی در پاسخ به پرسشی درباره برگزاری کنسرت «یانی» در ایران اظهار کرد: یکی از عناصر مهم در توسعه فرهنگی توجه به ظرفیت‌های هنری و تبادل این ظرفیت‌ها بین کشورهاست. ایجاد فرصت حضور برخی چهره‌های فاخر و مطرح موسیقی جهان از جمله یانی به‌عنوان آهنگساز یونانی‌ای که مادر ایرانی دارد می‌تواند در حوزه تعاملات فرهنگی و هنری حائز اهمیت باشد. وی تاکید کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با این تعاملات مخالفتی ندارد به شرطی که تمام قوانین این حوزه رعایت شود و کسانی که درصدد برگزاری این کنسرت به شکل مطلوب و دور از حاشیه هستند درخواست رسمی خود را به ما می‌دهند و ما آن را مطابق ضوابط بررسی می‌کنیم. نوش‌آبادی تصریح کرد: پس از بررسی در چارچوب مقررات و پس از هماهنگی با سایر نهادهای ذی‌ربط و اگر مشکلی نباشد این اتفاق عملی است و از آنجا که چنین کنسرت‌هایی با استقبال زیادی روبه‌رو خواهند شد باید مکان و زمان مناسب در نظر گرفته شده و تعهد برای پیشگیری از برخی حاشیه‌های کنسرت‌ها داده شود. به هر صورت هنوز درخواست رسمی به ما داده نشده اما اگر درخواستی در این زمینه داشته باشیم در صورتی که مغایرتی با موازین جمهوری اسلامی نداشته باشد، مجوز مربوط صادر خواهد شد. سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد همچنین درباره برگزاری کنسرت موسیقی رپ در ایران تصریح کرد: ما موسیقی رپ نداشتیم و نخواهیم داشت تا به‌حال هم مجوزی برای برگزاری آنچه نماد موسیقی غرب و مخالف فرهنگ ایران اسلامی خوانده می‌شود، صادر نشده است و بعید است که تحت این عنوان مجوزی صادر شده باشد. البته بخش موسیقی پاپ جداست و ما این نوع موسیقی را با توجه به فرهنگ خود بومی‌سازی کرده‌ایم و کنسرت‌های آن نیز اجرا می‌شود اما موسیقی رپ ترویج ناهنجاری و بی‌بندوباری است.

«کلاشینکف» در سینمای خانگی عرضه شد
 آخرین ساخته سعید سهیلی وارد شبکه نمایش خانگی شد. فیلم «کلاشینکف» که داستان جوان سربازی است که خواهرش مورد آزار و اذیت افرادی ناشناس قرار می‌گیرد و وی با شنیدن این خبر، با سلاح کلاشینکفی که به منظور حفاظت از یک بانک تحویل وی داده شده است، ترک پست کرده و به منظور انتقام‌گیری از این افراد، به جست‌وجوی آنها می‌رود، با کمی تغییرات نسبت به نسخه نمایش داده شده در سی و دومین جشنواره فیلم فجر به اکران عمومی درآمد. این فیلم که در زمان اکران عمومی نزدیک به ۲ میلیارد تومان فروخت، توسط موسسه «هنر اول» پخش شده است.

پایان تصویربرداری ۵ قسمت اولیه «عشق تعطیل نیست»
تاکنون 5 قسمت از مجموعه «عشق تعطیل نیست» که برای پخش از شبکه نمایش خانگی آماده می‌شود جلوی دوربین رفته و همزمان مراحل تدوین و ساخت موسیقی نیز در حال انجام است. طبق برنامه‌ریزی قبلی پخش «عشق تعطیل نیست» از نیمه اول دی‌ماه آغاز می‌شود. به گزارش تسنیم، گروه تصویربرداری همچنان در شهرک سینمایی مشغول کارند. سریالی که حال و هوایی متفاوت از طنز و  مسائل اجتماعی مرسوم دارد و به نظر می‌رسد همچون سریال‌های خاطره‌انگیز بیرنگ  مثل «خانه سبز» و «همسران» با استقبال مخاطبان روبه‌رو شود. محمدرضا گلزار، مهناز افشار، علیرضا خمسه، شهرام حقیقت‌دوست، بهنوش بختیاری، زانیار خسروی، مهرانه مهین‌ترابی، مائده طهماسبی، بهرام شاه‌محمدلو، حدیث میرامینی و رضا ناجی بازیگران این سریال هستند. این سریال داستان رها (محمدرضا گلزار) و نفس (مهناز افشار) زوجی جوان است که در آستانه هفتمین سالگرد ازدواجشان با اتفاقاتی روبه‌رو می‌شوند که زندگی خود و اطرافیان‌شان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. محمدرضا شهبازی و بیژن بیرنگ تهیه‌کنندگی این مجموعه را برعهده دارند.

آغاز اکران «کالسکه» از دی‌ماه در سینماهای تهران
سیدمحسن وزیری، تهیه‌کننده فیلم «کالسکه» گفت: پروانه نمایش این فیلم در گروه سینمایی عصر جدید نهایی شده و «کالسکه»‌پس از ماه صفر در سینما‌های تهران اکران می‌شود. وی افزود: فیلم سینمایی «کالسکه» به کارگردانی آرش معیریان از روز چهارشنبه 3 دی‌ماه اکران خود را آغاز می‌کند و پس از چند روز اکران شهرستان‌ها را ادامه خواهیم داد. وزیری در گفت‌وگو با تسنیم درباره فیلم کالسکه گفت: قرارداد اکران در 15 سینمای تهران قطعی شده و به دنبال افزودن بر سالن‌های سینمایی هستیم. تبلیغات تلویزیونی این فیلم گرفته شده و آماده پخش از سوی رسانه ملی است. اگر در موقعیت خوبی اکران شود باید به فروش خوبی برسیم. در «کالسکه» بازیگرانی چون دانیال عبادی، بهنوش بختیاری و مهران غفوریان ایفای نقش کردند. متن این فیلم از آرش اسد است و توسط آرش برهانی و قربان محمدپور بازنویسی شده است. «کالسکه» به کارگردانی آرش معیریان قصه کشمکش و چالش‌های بین یک زوج جوان است بر سر اینکه در وطن بمانند یا مهاجرت کنند، ضمن اینکه شرایط اقامت در یک کشور دیگر برای آنان فراهم شده است. در این میان مسائل تازه‌ای مطرح می‌شود که موضوع را به سمت و سوی دیگری سوق می‌دهد.

سریال شهید طهرانی‌مقدم ساخته می‌شود
سرپرست بخش تحقیق و نگارش سریال شهید طهرانی‌مقدم از اتمام مراحل پژوهشی این اثر خبر داد.  به گزارش تسنیم، تاجبخش فنائیان با اعلام این خبر به روابط عمومی سیمافیلم گفت: پس از ماه‌ها تلاش مداوم و تحقیقات میدانی گسترده سرانجام مرحله پژوهشی این سریال به پایان رسید و نگارش طرح کلی فیلمنامه آغاز شد. وی افزود: با استناد به پژوهش‌های به ثبت رسیده مقاطعی از زندگی این شهید که در روند داستان توجه ویژه‌ای به آنها خواهد شد مشخص شده است و 3 مقطع انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی و سال‌های پس از جنگ محورهای اصلی این کار هستند که در این 3 مرحله به مراحل مختلفی از جمله مبارزات ایشان با عناصر ضدانقلاب، فرماندهی عملیات‌های مختلف در طول جنگ تحمیلی و همچنین زندگی شخصی این شهید بزرگوار پرداخته خواهد شد. وی تصریح کرد: طبق پیش‌بینی‌های انجام شده این مجموعه در 30 تا 35 قسمت طراحی خواهد شد و پس از نگارش کامل طرح، گروهی از فیلمنامه‌نویسان مطرح تلویزیون کار نگارش فیلمنامه را آغاز خواهند کرد. سریال شهید طهرانی‌مقدم به کارگردانی پرویز شیخ‌طادی و تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی در مرکز سیمافیلم تولید می‌شود.

تلاش سینما برای فروکش کردن بحران‌های ضد‌نژادپرستی در آمریکا
هالیوود فیلم رمانتیکی از زندگی باراک اوباما می‌سازد
تا به حال فیلم‌های زیادی از روی زندگی رؤسای جمهور کشور آمریکا ساخته شده. فیلم‌هایی که بعضا از اهمیت زیادی هم برخوردار بودند و آثار جالب توجهی هم شدند. جدیدترین آنها هم «لینکلن» بود، ساخته استیون اسپیلبرگ که شاید فقط یک فیلم ضدایرانی می‌توانست از آن در فصل جوایز پیشی بگیرد. کاری که «آرگو» با برنامه‌ریزی دولت آمریکا با موفقیت انجام داد. به گزارش تسنیم، فیلمی براساس زندگی باراک اوباما در دستور کار است اما این فیلم اصلا قرار نیست در سبک و سیاق «لینکلن» اسپیلبرگ یا «W» الیور استون باشد. این فیلم قرار است اثری شبیه به سه‌گانه «قبل» ریچارد لینک لیتر باشد و در آن به نخستین قرار عاشقانه باراک و میشل اوباما در شیکاگو می‌پردازد. این فیلم فعلا «جنوب با تو» نام دارد و داستان آن به ٢٥ سال قبل بازمی‌گردد. سال ١٩٨٩، وقتی رئیس‌جمهور فعلی آمریکا و همسرش نخستین قرارشان را در منطقه ساوت ساید (جنوب) شیکاگو گذاشتند. در آن سال، باراک سال اول رشته حقوق دانشگاه هاروارد بود. او تابستان‌ها در یک شرکت حقوقی کار می‌کرد. جایی که در آن عاشق رئیس جوان‌تر خود، «میشل رابینسون» می‌شود. آنها به انستیتوی هنر رفتند و پس از آن برای دیدن فیلم سینمایی «کار درست را انجام بده» اسپایک لی راهی سینما شدند. آنها 3 سال بعد ازدواج کردند. قرار است تیکا سامپتر در این فیلم نقش میشل اوباما را بازی کند و ریچارد تن آن را از روی فیلمنامه خودش کارگردانی کند. هنوز جست‌وجو‌ها برای نقش باراک ادامه دارد. برخی کارشناسان بر این باورند که این می‌تواند حرکتی دیگر برای کنترل ناآرامی‌های ضدنژادپرستی در آمریکا باشد. آنها معتقدند بعد از ساخت دو فیلم «جانگوی رها از بند» و «12 سال بردگی» آمریکایی‌ها باز هم به این جمع‌بندی رسیده‌اند که باید ساختن فیلم درباره سیاهپوستان که امروز اصلی‌ترین مخالفان دولت و سیاست‌های آمریکا به شمار می‌روند را ادامه دهند. این‌بار باراک و میشل سیاهپوست می‌توانند سوژه مورد نظر باشند.

مستند «آخرین پژواک کوهستان» در راه فجر
مستند«آخرین پژواک کوهستان» به کارگردانی وحید پناهی و تهیه‌کنندگی بهمن منفرد بوده و درباره زندگی و آثار استاد محمدحسین کیانی، یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان معاصر موسیقی نواحی و مقامی ایران است. در روند و مسیر تولید این اثر هنرمندان برجسته دیگری چون مرحوم استاد محمد رضا لطفی، استاد مجید درخشانی و... نیز حضور داشته‌اند. مراحل تولید این اثر چندین سال به طول انجامیده و تصویربرداری آن در استان‌های فارس، اصفهان و تهران صورت گرفته است. این اثر برای رسیدن به جشنواره فیلم فجر آماده شده و برای شرکت در بخش سینمای مستند جشنواره فجر ارائه شده است.

برادران وارنر پروژه بعدی نولان را انتخاب کرده‌اند
وقتی «در میان ستارگان» به عنوان پروژه جدید کریستوفر نولان، پس از «شوالیه تاریکی بر می‌خیزد» انتخاب شد، خیلی‌ها از این موضوع تعجب کردند که تهیه‌کننده اصلی فیلم جدید، پارامونت پیکچرز است. چرا که قریب به اتفاق فیلم‌های قبلی نولان توسط برادران وارنر ساخته شده بود و بسیاری نولان را کارگردان برادران وارنر می‌دانستند، همان طور که تارانتینو، کارگردان کمپانی وینستین است البته قرارداد پخش «در میان ستارگان» طوری تنظیم شد که برادران وارنر هم در آن دخیل باشد و حواشی موقتا متوقف شد اما وارنری‌ها که از دست دادن نولان برایشان ضرر مهمی محسوب می‌شود، خود دست به کار شده‌اند تا قبل از اینکه مترو گلدوین مه‌یر با جیمز باند یا پارامونت با فیلم دیگری سراغ کارگردان «یادآوری» بیایند، او را سر پروژه‌ای ببرد و دوباره با نولان همکاری کند. به همین منظور، آنها اقتباسی از رمان «بازیکن یک آماده» را برای کریستوفر نولان در نظر گرفته‌اند. رمانی علمی - تخیلی که نوشته ارنست کلاین است. به گزارش تسنیم، این رمان داستان پسری است که به دنبال گنجی عظیم افتاده اما این گنج، هواخواهان زیادی دارد. رمان مذکور نقد‌های مثبت زیادی را به خودش اختصاص داده و احتمالا اگر قرار باشد کسی فیلمی از این رمان بسازد، آن فرد کریستوفر نولان است. زک پن که فیلمنامه اولیه «انتقام جویان» را نوشته، پشت فیلمنامه این اثر هم قرار گرفته. البته فیلمنامه اولیه «بازیکن یک آماده» توسط خود ارنست کلاین و اریک ایسون نوشته شده است. خود نولان هنوز واکنشی به این خبر نشان نداده ولی طبق کارنامه کاری‌اش، او کارگردانی نیست که بدون نوشتن قسمتی از فیلمنامه اثری را قبول کند. او مدرک ادبیات انگلیسی دارد و ابتدا فیلمنامه‌نویس است و بعد کارگردان. آیا وی قبول می‌کند فیلمنامه نوشته شده توسط شخص دیگری را کارگردانی کند؟