|
نگاهی به نامزدهای جشنواره فجر سیوششم سرزمین عجایب
گروه فرهنگ و هنر: هنگامی که سال گذشته همزمان 2 بازیگر سیمرغ بهترین بازیگر را دریافت کردند! زمانی که داوران یک فیلم بدون موسیقی را در بخش بهترین موسیقی نامزد کردند! موقعی که مخالفت شخصی داوران «ماجرای نیمروز» را از نامزدی در بخشهای اصلی محروم کرد و در عین حال شرم از منتقدان و اهالی رسانه موجب شد بدون برگزیده شدن در بخشهای اصلی، سیمرغ بهترین فیلم را به «ماجرای نیمروز» بدهند! زمانی که همه این اتفاقات تناقضآمیز میافتاد، امیدوار بودیم در جشنواره سیوششم، داوران از نفعهای شخصی و عنادهای سیاسی و مصلحتهای دولتی خود دور شوند تا بهترینها به حق خودشان برسند، هیچگاه گمان نمیبردیم که میتوان چنین مضحک داوری کرد و با افتخار روی آن پا فشرد. این گزارش نگاهی به مهمترین عجایب داوری این دوره از جشنواره فیلم فجر و حواشی آن دارد.
«کامیون» در ابتدا با تبلیغ متفاوتی در رسانهها مطرح شد. تبلیغاتی که در ذهن مخاطبان فیلمی جنگی و البته هیجانانگیز با سوژه روز معرفی میشد اما نمایش فیلم در اولین سانس در نخستین روز نمایش همه تبلیغات پیشین را به دور انداخت. آن موقع بود که کامبوزیا پرتوی، کارگردان این اثر گفت این فیلم اصلا ربطی به داعش ندارد. فیلم بیسر و ته «کامیون» با پایان باز عجیب و غریب خود و سکانسهای آببندی شده و بیربطش همه را از خود ناامید کرد. تنها نقطه قابل دفاع کامیون بازی سعید آقاخانی در نقش راننده کرد بود، با این وجود این فیلم در کمال تعجب جزو فیلمهای با بیشترین نامزد بود که از جمله آن میتوان نامزدی بهترین فیلمنامه را نام برد. روابط مضحک علت و معلولی فیلمنامه و دیالوگهای تصنعی شخصیتهای کامیون آن را در هروجهی برجسته کند، در فیلمنامه جزو بدترینها قرار میدهد. کامیون نسخه ضعیفتر «فراری»- اثر دیگر کامبوزیا پرتوی- است که شخصیت اصلی آن در کوچه و خیابان با اتفاقات بیربط برخورد میکند و کش داده شدن این اتفاقات و یک سکانس پایان باز، تمام این فیلم را شرح میدهد. نامزد بهترین فیلم، بهترین چهرهپردازی، بهترین کارگردانی، بهترین تدوین و بهترین بازیگری دستاورد کامیون از جشنواره بود.
ذبح لاتاری ارسال به دوستان
درباره بایکوت عجیب بازیگران فیلمهای ملی این دوره از جشنواره فجر
لطفاً در فیلمهای ملی بازی نکنید!
محمدرضا کردلو: نه این جشنواره، که چند جشنواره اخیر ثابت کرده است بازی کردن در فیلمهای مردمپسند و ملی عواقب سختی دارد؛ بایکوت، کنار گذاشته شدن و مورد تخریب قرار گرفتن از سوی جریانی خاص. بازیگران زیادی شاهد این مدعا هستند اما گاهی اوقات یک بازیگر آنقدر میدرخشد که نمیشود نادیدهاش گرفت. حتی اگر جشن خانه سینمای سال 93 با داوریهای جهتدارش بازیهای دلنشین بابک حمیدیان در «چ» و «روز رستاخیز» را نبیند، کارگردانها نمیتوانند او را نادیده بگیرند. او هر سال از پرکارهای سینمای ایران است و با بازیهای توانمندش قوت و غنای فیلمهای روی پرده است؛ از روزی که در «مزرعه پدری» دیده شد تا چندی بعد از آنکه در «قدمگاه» درخشید. در «چ»، «روز رستاخیز» و «بادیگارد» به نقطه عطف فعالیت سینمایی خود رسید. در جشنواره اخیر نیز با حضور در 4 فیلم سینمایی از فیلمهای حاضر در بخش مسابقه، نشان داد روند رو به جلویش در بازیگری را ادامه میدهد. بابک حمیدیان اما از آنهایی نبود که برای بازی در فیلمهای ملی و مهم از کسی یا جریانی بترسد. حتی وقتی که در جشن خانه سینما به بازیهای خوبش بیمحلی شد، اعتراض خاصی نکرد. گفت عادت کرده است به دیده نشدن. او البته از تخریبها هم نمیترسید، چون کارش را بلد بود. در مصاحبهای علیه جریان دیکتاتورمآب شبهروشنفکری گفته بود: «بنده به صراحت میگویم از طرف جماعت روشنفکر هدف نقد قرار گرفتهام. در حال حاضر کارگردانهای عزیز کشورمان، همه بازیگران را عمیقا میشناسند اما متأسفانه ۹۵ درصد تصمیمگیری بر عهده هیات و دستیاران کارگردانی است و این موضوع با قدرت، تصمیم و نظر کارگردان را تغییر میدهد. البته میدانم که به خاطر این حرفها باید منتظر تماس و ارتباط عدهای با خودم باشم اما من این موضوع را پس از این در هر کجا که با من صحبت شود عنوان میکنم تا بدانند فلان دستیار به دلیل مشکل با من مانع از حضورم در فلان فیلم میشود، اینها انتقادهای احمقانه جماعت روشنفکر علیه من است.» او حتی خاطرهای را در این گفتوگو یادآور شده بود: «رضا کاهانی به خاطر اینکه مرا برای بازیگری در فیلمش انتخاب کرده، مورد انتقاد و سرزنش قرار گرفت، زیرا من در فیلم «چ» بازی کردم.» حمیدیان بعد از این حرفها البته قرص و محکمتر پای فرمانده شهید دستمال سرخها ایستاد، پای دانشمند هستهای «بادیگارد» ایستاد و با حضورش در «به وقت شام» نشان داد به فرازی از عرفان سینمایی رسیده است که پای شهید امنیت و مدافع حرم هم بایستد. بازی او در «سرو زیر آب» هم دیدنی است. خلاصه بابک حمیدیان بهرغم همه هزینههایی که برایش به وجود آوردند، پای سینمای ملی و مردمی ایستاد. حتی اگر جشنواره فجر یا جشنهای محفلی سینماچیهای سفارتی، او را نادیده بگیرند. بابک حمیدیان البته فقط یک نمونه است. نمونهای موفق که با وجود تمام مخالفتها و تقابلهای جشنوارهای، استوار مسیر مقبولیت و محبوبیت را دنبال میکند. امسال اما اتفاق عجیب داوریها برای بازیگران دیگری که حضوری پررنگ در آثار ملی و مردمی داشتهاند، سوالبرانگیز است. هادی حجازیفر دیده نشده است، همانطور که جواد عزتی دیده نشد، همانطور که مهدی پاکدل دیده نشد و همانطور که به بازی خوب ساعد سهیلی توجهی نشد. انگار بیتوجهی به بازیگرانی که با بازی در پرمخاطبترین فیلمهای جشنواره اقبال مردمی را جلب کردهاند، تنبیهی برای آینده آنهاست؛ اینکه دیگر در فیلمهای ملی و پرمخاطب بازی نکنند. شاید این کارها را میکنند که هادی حجازیفر آخرین بارش باشد در آثاری با مضمون ملی بازی کند یا به جواد عزتی بیمحلی میکنند بلکه دیگر سمت سینمای پرمخاطب و قهرمانمحور نرود. احتمالا بازی مهدی پاکدل را هم به همین جهت نادیده گرفتهاند که جای یک «رزمنده» بوده و در فیلم دیگر لباس «آتشنشان» پوشیده است. آخر این چه جشنواره فجری است که هر که با مارک کمترین نام و نشانی از فجر و در فیلمی با نگاه مضمونی متناسب با فجر در آن حاضر میشود، بایکوت و سانسور میشود؟ ندیدن جواد عزتی در نامزدهای مکمل مرد بهتبرانگیز است، همانطور که نادیده گرفتن مهدی پاکدل و ساعد سهیلی و عجیبتر اینکه حضور خیرهکننده هادی حجازیفر پس از 3 سال در جشنوارههای 94، 95 و 96 هم دیده نشده است. بدا به حال مغزهای کوچک زنگزدهای که قدر بازیگران سینمای ملی را ندانند. ارسال به دوستان
اخبار
حذف بخش بینالملل از دوازدهمین دوره جشنواره شعر فجر ارسال به دوستان
برگزیدگان سیوششمین جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
سیمرغها بر دوش بچههای گردان عمار
اختتامیه جشنواره ملی فیلم فجر ۳۶ با معرفی برگزیدگان در بخشهای مختلف برگزار شد. به گزارش «وطن امروز»، در این مراسم که با حضور چهرههای مختلف سیاسی و فرهنگی برگزار شد، برگزیدگان بخشهای مختلف با حضور داوران و چهرههای سرشناس سینمایی معرفی شدند. نخستین سیمرغ این دوره به فیلم کوتاه اختصاص داشت تا بهرام و بهمن ارک برای ساخت فیلم کوتاه «حیوان» سیمرغ این بخش را به دست آورند. بهترین جلوههای ویژه بصری جایزه بعدی بود که سیمرغ آن به فرید ناظرفصیحی برای فیلم سینمایی «چهارراه استانبول» اهدا شد، همچنین سیمرغ بهترین جلوههای ویژه میدانی نیز به محسن روزبهانی برای فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب» رسید. چهرهپردازی، بخش دیگری بود که در ادامه این مراسم سرنوشت سیمرغ آن مشخص شد تا سیمرغ بهترین چهرهپردازی این دوره به سعید ملکان برای فیلم «تنگه ابوقریب» اهدا شود. پس از این بخش نوبت به 2 سیمرغ بهترین طراحی صحنه و طراحی لباس رسید تا سیمرغهای این دو بخش به ترتیب به عباس بلوندی برای «سرو زیر آب» و سارا خالدیزاده برای «بمب؛ یک عاشقانه» برسد. اهدای سیمرغ بهترین صداگذاری این دوره از جشنواره فجر بخش بعدی این مراسم بود تا علیرضا علویان برای صداگذاری 2 فیلم «به وقت شام» و «مغزهای کوچک زنگ زده» موفق به دریافت این جایزه شود، همچنین سیمرغ بهترین صدابرداری این دوره نیز به رشید دانشمند برای فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب» اهدا شد. کارن همایونفر دیگر چهرهای بود که در این مراسم موفق به دریافت سیمرغ شد. او برای ساخت موسیقی متن فیلم سینمایی «به وقت شام» توانست سیمرغ بهترین موسیقی متن این دوره از جشنواره فجر را به دست آورد. اهدای سیمرغ بهترین تدوین بخش بعدی این مراسم بود که در آن بهرام دهقانی و محمد نجاریان برای تدوین فیلم «عرق سرد» موفق به دریافت جایزه این بخش شدند. همچنین جایزه بهترین فیلمبرداری این دوره از جشنواره فیلم فجر نیز به علیرضا زریندست برای فیلم «سرو زیر آب» رسید. اما اهدای 2 سیمرغ بهترین فیلم هنر و تجربه و بهترین فیلم اول یکی از اتفاقات جالب توجه این مراسم بود که برگزیدگان آن هر دو مدعی شدند اصلا نمیدانستند چنین سیمرغهایی هم وجود دارد! جوایز این دو بخش به ترتیب به هومن سیدی برای کارگردانی «مغزهای کوچک زنگزده» و رضا مقصودی برای کارگردانی «خجالتنکش» اهدا شد. در ادامه رضا رشیدپور مجری این مراسم اعلام کرد با تصمیم مسؤولان جشنواره فیلم فجر در بعضی بخشها به دلیل تعدد نامزدهای شایسته، 2 سیمرغ اهدا خواهد شد. پس از این سخنان سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن به سحر دولتشاهی برای فیلمهای «چهارراه استانبول» و «عرق سرد» اهدا شد. پس از آن نوبت به سیمرغ بلورین نقش مکمل مرد رسید که جایزه این بخش به جمشید هاشمپور برای بازی در فیلم «دارکوب» رسید. همچنین جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن به سارا بهرامی برای «دارکوب» تعلق گرفت. در ادامه نوبت به جوایز بهترین بازیگر نقش اول مرد رسید تا از میان کاندیداهای پرشمار این بخش، به دو نفر جایزه اهدا شود. دیپلم افتخار این بخش به امین حیایی برای بازی در «شعلهور» اهدا شد، همچنین سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد نیز به امیر جدیدی برای بازی در 2 فیلم «تنگه ابوقریب» و «عرق سرد» رسید. در ادامه یکی از بزرگترین غافلگیریهای این دوره از جشنواره فجر رخ داد تا در اوج ناباوری همگان سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه جشنواره امسال به کامبوزیا پرتوی برای نگارش فیلم «کامیون» تعلق بگیرد! هومن سیدی دومین برگزیده این بخش بود تا دومین سیمرغ بهترین فیلمنامه برای فیلم «مغزهای کوچک زنگ زده» به او اهدا شود. همچنین جایزه ویژه هیات داوران به پیمان معادی برای «بمب؛ یک عاشقانه» رسید. مانند فیلمنامه، در رشته کارگردانی هم 2 سیمرغ اهدا شد تا 2 سیمرغ این بخش به ترتیب به ابراهیم حاتمیکیا و بهرام توکلی برای کارگردانی 2 فیلم «بهوقت شام» و «تنگه ابوقریب» اهدا شود. حاتمیکیا پس از دریافت این جایزه در سخنانی گفت: من فیلمساز وابستهام. من فیلمساز این نظامم. من ۳۰ سال است که روی این سن میآیم و میروم، بار اولم نیست. باید تقدیر کنم از سازمان اوج که واقعا سربازان گمنام هستند. افرادی مانند رشیدپور واژههایی در این باره میسازند که مطرح میشود. من اعتراض میکنم به صداوسیما و از شبکه 3 شکایت به خدا میبرم. حاج قاسم سلیمانی میگوید من برای «به وقت شام» گریه کردم اما اُف بر آن کسی که میگوید این فیلم کمدی است. من افتخار میکنم فیلمی درباره مدافعان حرم ساختهام و افتخار میکنم بابت ساخت این فیلم از عزیزی مثل حاج قاسم سلیمانی هدیه گرفتم. پس از این سخنان در نهایت مهمترین جایزه جشنواره یعنی سیمرغ بلورین بهترین فیلم این دوره از جشنواره به سعید ملکان، تهیهکننده فیلم «تنگه ابوقریب» اهدا شد. همچنین سیمرغ بهترین فیلم از نگاه ملی به «سرو زیر آب» و سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران به «مغزهای کوچک زنگزده» رسید. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|