حسین جوادی: آبی که بریزد دیگر جمع کردنی نیست، ‌شیشه‌ای که بشکند دیگر وصله کردنش امکان ندارد و تیمی که در فوتبال به بحران روحی پا بگذارد به آرامش رسیدنش سهل نیست. پنجشنبه بعدازظهر در ورزشگاه اهواز غده‌ای چرکین برای پرسپولیس سر باز کرد که تاریخ فوتبال این باشگاه کمتر به خودش دیده بود. حتی آن دعوای داربی دهه 70 و زد و خورد‌های مشمئزکننده و ستاره‌های یاغی آن روزها آنقدر برای هواداران پرسپولیس سخت نبود و نیست  که حرکت پیام صادقیان بود. کمر تیم شکست و مسببش بازیکن جوانی است که اگر درست هدایت می‌شد حالا تصویر شکسته شدن شیشه ورزشگاه تختی روی خروجی سایت‌ها نمی‌رفت،‌ اگر پیام از لحاظ روحی ـ روانی مشاوره می‌شد هرگز مشت به سینه داور نمی‌کوبید. هفته پیش در جریان تساوی کسل‌کننده پرسپولیس و نفت نوشتیم علی دایی تیمش را نمی‌تواند به لحاظ روحی در آستانه جنگندگی هدایت کند و تنها یک هفته بعد تیم او چنان در گرداب بحران عصبی فرو رفت که خیلی‌ها برایش تاسف خوردند. چقدر سخت است وقتی شما می‌توانید از پتانسیل‌های جوان در فوتبال به نحو احسن استفاده کنید ولی برخلاف تئوری‌ها چنان بلایی به سرشان می‌آورید که دیگر نای بلند شدن نخواهند داشت. واقعا اگر این صحنه‌ها که امروز در تیم پرسپولیس از سوی بازیکنان جوان این تیم مشاهده می‌شود در فوتبال اروپا رخ داده بود رسانه‌های غربی چه عناوینی را انتخاب می‌کردند؟ آیا نسل یاغی‌ها را می‌توان با نسل بازیکنان پرخاشگر مقاسیه کرد؟ آیا فوتبال ما بعد از بازیکن‌سالاری حالا به سوی بازیکنان پرخاشگر سوق پیدا کرده است؟ بلایی که این روزها بر سر پرسپولیس آمده علت و  معلولش یکی است و او کسی نیست جز علی دایی، ‌مربی‌ای که نمی‌تواند تیمش را به آرامش برساند؛ این عدم آرامش ریشه‌اش در کجا نهفته است؟ کاملا واضح و روشن است، وقتی مربی کنار خط خودش را به آب و آتش می‌زند تا داور را سیبل کند و کم‌کاری‌های تاکتیکی‌اش را بر گردن قاضی میدان می‌اندازد، بازیکنانش چه درسی از متد‌های او می‌گیرند؟ خروجی این فتار چیزی نیست جز کوفتن مشت بر سینه داور. هر انسانی جایزالخطاست و این هجمه همیشه در فوتبال به سوی داوران است و این امر را نمی‌توان کتمان کرد که بعضی از تصمیم‌های اشتباه در داوری سرنوشت خیلی از بازی‌های بزرگ را تغییر داده و تیمی را به ورطه نابودی کشانده است ولی آیا این نوع رفتار از لحاظ روانشناسی که در پرسپولیس رخ داده را می‌توان به اینگونه پرخاشگری‌ها توجیه کرد؟ حالا می‌توان فهمید که چرا بعضی از بازیکنان جوان در حد و اندازه‌های پوشیدن پیراهن تیم ملی نیستند، ‌حالا می‌توان به این موضوع پی برد که چرا کی‌روش بر روی نام تعدادی از این جوانک‌های عصبی‌مزاج فوتبال در سفر به جام‌جهانی قلم قرمز کشید. کالبدشکافی رفتار صادقیان و توهین او در صحنه‌هایی به کاپیتان تیم و بعد مشت کوبیدن به سینه داور و سرانجام خالی کردن عقده‌های عصبی بر سر شیشه‌های رختکن تنها یک دلیل دارد و آن این است که این تیم بزرگ‌تر ندارد و هر بازیکنی که به هر دلیلی پیراهن تیم بزرگی چون پرسپولیس را به تن می‌کند می‌تواند هر رفتار ناخوشایندی را از خود بروز دهد. پرسپولیس در هفته دوم چنان دچار بحران درون اردویی شده که شاید گزاف نباشد اگر بگوییم دایی و تیم کادر فنی‌اش پاییز این تیم را نخواهند دید. آخرین باری که حافظه تاریخی فوتبال تیمی از پایتخت را با چنین اوضاع و احوالی به یاد دارد به کدام سال شمسی باز می‌گردد؟ پیراهن استقلال و پرسپولیس الیافی نیست که هر بازیکنی بتواند آن را به تن کند،‌ پیراهنی که سرنوشت یک بازیکن را در دوران حرفه‌ای تعیین می‌کند چه بر سرش آمده؟ آن جانبازی که کنار ورزشگاه می‌نشیند و با عشق پیراهن سرخ را به تن می‌کند حرمتش به مراتب بالاتر از بازیکنی است که اخلاق در فوتبال را به سخره می‌گیرد. اگر صادقیان پرونده انضباطی‌اش پر بود از صد آفرین رنگی، جامعه فوتبال می‌توانست او را ببخشد ولی بازیکنی که سابقه استعمال دخانیات را با پیراهن تیم ملی دارد،‌ سابقه درگیری با بازیکنان داخلی را دارد، سابقه کوبیدن آرنج دست آن هم نه یک بار بلکه چند بار بر صورت و بینی حریف را در نبردهای تن به تن دارد، در پرسپولیس چرا باید ثابت بازی کند؟ اگر قرار باشد صادقیان را با محرومیت و جریمه متنبه کنند ابتدا باید به سراغ مربی بروند که نتوانسته جوان تکنیکی تیمش را به مرز آرامش برساند. هنوز در ابتدای راه و هفته دوم لیگ بازیکنان پرسپولیس اینگونه عصبی می‌شوند و عنان را از دست می‌دهند وای بر روزی که لیگ به انتهای خود برسد بازی‌ها حس و حال کورس قهرمانی را بگیرند. پرسپولیس در اهواز هم اخلاق را واگذار کرد و هم نتیجه را. به گفته حمید درخشان ستاره کلاسیک دهه 60 سرخ‌ها، هیچ کس تا امروز پرسپولیس را اینگونه ذلیل و ضعیف ندیده است. شیشه‌ای که شکست انگشتانی را خواهد برید که اخلاق را مانند تکه کاغذی مچاله می‌کنند.
 

علی دایی پس از بازی با فولاد درباره این دیدار گفت: ‌امروز یکی از بدترین روزهای پرسپولیس را دیدم. ما فقط 15 الی 20 دقیقه پایاپای تیم فولاد بودیم.‌ در دقایق پایانی نیمه اول فولاد بهتر از ما ظاهر شد و به گل هم رسید. با شروع نیمه دوم با هدف جبران گل خورده، بازی را آغاز کردیم اما زمانی که فولادی‌ها به گل دوم رسیدند، تمرکز تیم ما به هم خورد و همان لحظه پی بردم که شکست را باید پذیرفت. سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس درباره پیام صادقیان نیز گفت: حرکت پیام صادقیان را چه قبل از اخراج و چه بعد از اخراج تایید نمی‌کنم و می‌توانم بگویم اثر منفی روی تیم گذاشت و مطمئنا با او برخورد خواهیم کرد.‌ متاسفانه در این دو دیداری که تاکنون انجام داده‌ایم بازیکنان ما به جای نتیجه گرفتن تیمی، بیشتر مشغول اخطار گرفتن و اخراج شدن هستند و مطمئنا این روند اثر نامطلوبی در نتایج تیمی خواهد گذاشت و مشکل‌آفرین می‌شود.
از حرکت صادقیان خجالت می‌کشیم
حمیدرضا سیاسی در گفت‌وگویی درباره حرکات پیام صادقیان در دیدار پرسپولیس و فولاد که با دست به سینه داور ضربه زد و اخراج شد، گفت: از همه هواداران به خاطر حرکت این بازیکن عذرخواهی می‌کنم. حرکت صادقیان باعث شد احساسات میلیون‌ها هوادار پرسپولیس جریحه‌دار شود و ما تدابیری داریم تا دیگر این اتفاقات رخ ندهد. بشدت با این مساله برخورد می‌کنیم تا دیگر این اتفاق تکرار نشود و از جریمه نقدی تا هر حرکت بازدارنده دیگری را انجام می‌دهیم تا شاهد اینگونه رفتارها نباشیم. از شب گذشته بیشتر از 100 تماس خارج از کشور داشتم که هواداران در آن ناراحتی خود را اعلام کردند. ما از حرکتی که صادقیان انجام داد خجالت می‌کشیم.

پیشکسوت پرسپولیس در گفت‌وگویی درباره شکست این تیم مقابل فولاد در هفته دوم لیگ برتر اظهار کرد: پرسپولیس اصلا خوب بازی نکرد و آن چیزی که از این تیم انتظار می‌رفت را نشان نداد. نمی‌دانم دلایل این نمایش ضعیف چه بود اما این پرسپولیسی نبود که همه ما در ذهن داشتیم. البته فولادی‌ها خیلی خوب بازی کردند و مستحق پیروزی بودند. او ادامه داد: پرسپولیس مشکلات زیادی در زمین داشت و اتفاقی که در دقایق پایانی افتاد هم باعث شد بیشتر از قبل پرسپولیس زیر سوال برود. انتظار ما از بازیکنان پرسپولیس این است که شأن این باشگاه را حفظ کنند. نباید رفتار ناشایستی با داور بازی داشته باشند چرا که انتظار مردم از آنها به عنوان بازیکن پرسپولیس بیشتر است. پرسپولیس همیشه بزرگ بوده و بزرگی‌اش در درجه اول به خاطر گذشت و فداکاری بوده است. حتی اگر داوری به بدترین شکل ممکن به ضررش باشد. هیچ وقت این قدر پرسپولیس را ضعیف و ذلیل ندیده بودم. شاید بعضی بگویند که بازیکنان باسابقه در پرسپولیس کم هستند اما این موضوع نباید باعث شود که ما دوباره به دنبال بازیکنان مسن برویم. مگر فولاد خیلی از بازیکنان اصلی خود را از دست نداده؟ آنها با جوانان خود خیلی خوب بازی کردند. شما وقتی خوب بازی کنید، همه این مسائل در نمایش خوب تیم‌تان گم می‌شود. هافبک دهه 60 پرسپولیس درباره تاثیر جدایی ستاره‌هایی مثل خلعتبری و سیدجلال حسینی در این شکست، گفت: مطمئن باشید وقتی بازیکنان خوب را از دست بدهید، خلأ زیادی در تیم به وجود می‌آید و کیفیت تیم هم خود به خود کم می‌شود اما این دلیل نمی‌شود که شما همه چیز را از دست بدهید. همین فولاد که بازی قبلش را باخته بود، امسال چند بازیکن خود را از دست داده و شکل و شمایل بازی‌اش هم عوض شده است با این حال باز هم پرسپولیس را می‌برد و این نشان‌دهنده نقش افراد فنی در عملکرد این تیم است. او در ادامه گفت‌وگویش با ایسنا درباره اخراج صادقیان و رفتار او پس از خروج از زمین گفت: شکی نیست که صادقیان بازیکن قابلی است اما این جوان عزیز باید بداند که قابلیت‌های فنی بخشی از فوتبال است و قابلیت‌های اخلاقی بخش مهم‌تر؛ بویژه وقتی در تیم بزرگی مثل پرسپولیس بازی می‌کند. مهم این است که شرایط اخلاقی‌اش هم مثل فوتبالش خوب شود. صادقیان باید حتما به این نتیجه برسد که آستانه تحملش را بالاتر ببرد و اگر این کار را بکند می‌تواند فوتبالیست کاملی شود. درخشان در پاسخ به این سوال که پرسپولیس برای اینکه خیلی زود وارد بحران نشود، باید چه راهکاری در پیش گیرد، گفت: نمی‌خواهم وارد این موضوع شوم. این بحث کاملا فنی است و کادر فنی پرسپولیس هم بهتر از هر کس دیگری به این مسائل آگاه است. امیدوارم از هفته آینده مشکلات و نواقص تیم برطرف شود.
 

علی خسروی درباره عملکرد تیم داوری بازی فولاد و پرسپولیس اعتقاد دارد: داوری مشکلی نداشت و فقط همان یک صحنه درگیری صادقیان مشکل‌دار شد. واقعاً در آن گرما بازی و داوری کردن کار سختی بود و دیدید که بازیکنان، مربیان و داوران از هر فرصتی برای آب خوردن استفاده می‌کردند. در آن صحنه بحث‌برانگیز 50 درصد تیم داوری مقصر بود و 50 درصد صادقیان. واقعیت این است که در آن صحنه هند اتفاق افتاد چون طبق قانون اگر هنگام تکل دست از بدن بازیکن جدا شود و توپ به آن بخورد هند شده و این مساله را فغانی در کلاس داوری هم تدریس کرد. در مجموع تیم داوری باید خطای هند بازیکن فولاد را اعلام می‌کرد. کارشناس داوری فوتبال ایران تصریح کرد: هر چقدر تیم داوری در آن صحنه اشتباه کرد اما نباید صادقیان آن حرکت را انجام می‌داد و با دست به سینه داور می‌زد. طبق قانون ژست اهانت‌آمیز صادقیان مقابل داوری کارت قرمز مستقیم داشت. با توجه به اینکه صادقیان پس از اخراج داور را لمس کرده باید بیشتر از یک جلسه محروم شود. مطمئناً اگر این اتفاق در کشوری مانند آلمان یا انگلیس رخ می‌داد بازیکن حداقل 3 ماه محروم می‌شد. نوع تربیت ورزشی صادقیان قابل بحث است، اینکه چرا این بازیکن در هر بازی بازیکنان را می‌زند و دچار مشکل می‌شود. صادقیان برای بهتر شدن احتیاج به مشاوره روانی دارد. من هیچ بازیکنی را مانند صادقیان ندیدم که به این اندازه پرخاشگر باشد. اگر دقت کنید می‌بینید که صادقیان بیشتر از اینکه از پایش استفاده کند از دستش استفاده می‌کند.‌ فکر می‌کنم این بازیکن اگر سمت ورزش‌های رزمی می‌رفت موفق‌تر بود! بازیکنی مانند صادقیان نباید اینطور باشد. او می‌تواند سال‌ها به تیم ملی کمک کند و بازیکن 35 ساله نیست که به حال خودش رهایش کنیم.

مهدی طاهرخانی: باخت به فولاد در زمین اهواز حق مسلم پرسپولیس بود، بدون ثانیه‌ای درنگ اما سومین باخت متوالی دایی مقابل فولاد در اهواز یک نکته کاملا نگران‌کننده داشت. حالا پرسپولیس پرخاشگر شده است، درست شبیه مربی‌اش که می‌خواهد با همه بجنگد تا به زعم خویش حقش را بگیرد. اینک این نوع از جهان‌بینی چگوارایی از دایی به بازیکنانش منتقل شده است. رضا حقیقی مرد آرام فجرسپاسی حالا تبدیل به فردی بی‌اعصاب شده که تحملش برای بازیکنان خودی هم سخت است. عجیب‌تر از او پیام صادقیان است که سراسیمه می‌خواهد خودش را در اوج به پایان برساند. صحنه‌ای که منتظرش بودیم سرانجام فرارسید. پس از 4 بار آرنج زنی به بازیکنان حریف و منفعل بودن باشگاه پرسپولیس و مهم‌تر از آن علی دایی، در لیگ چهاردهم و در دومین فصلی که پیام صادقیان، بازیکن ساکت ذوب‌آهن پیراهن سرخ را بر تن دارد و در دومین بازی فصل، داور را نوازش کرد! درست شبیه همان حرکتی که کریمی کرد و پیه یک سال محرومیت را به تن خود و فوتبال ایران مالید. دایی باز هم داور را مقصر می‌داند که می‌گوید چرا برابر اعتراضات ما واکنش نشان می‌دهید! مربی شهامتش را ندارد تا معلم‌وار گوش پیام صادقیان را بگیرد و مقابل خبرنگاران در همان سالن کنفرانس خبری پس از بازی بگوید: بازیکن من حق ندارد آنگونه بر سر داور فریاد بزند. بازیکن من اگر چنین کند هم جریمه مالی می‌شود و هم بازی بعد را از روی نیمکت دنبال می‌کند. اگر دایی فصل قبل یک بار پس از آن 4 آرنجی که ستاره تیمش به این و آن زد، یک بار معلم بودن را چاشنی مربی بودن می‌کرد شاید حالا آینده ستاره‌اش اینچنین به مخاطره نمی‌افتاد. او حالا باید دل به این ببندد که کمیته انضباطی ما همان حکمی را علیه پیام ندهد که 15 سال قبل کنفدراسیون فوتبال آسیا علیه علی کریمی داد و او یک سال خانه‌نشین شد. باخت به فولاد مهم نیست بلکه باید نگران این خشونت بی‌پایان بود؛ 2 بازی و دریافت 8-7 کارت زرد و 2 کارت قرمز. یک جای کار ایراد دارد. گویی مدیرعامل برش لازم را ندارد. اعضای هیات مدیره توانشان را برای جنگ با هم صرف می‌کنند و کسی نمی‌خواهد (یا شهامتش را ندارد) از سرمربی تیم بپرسد چرا شاگردانت این همه خشونت بی‌دلیل دارند؟ چرا پرسپولیس در هر بازی باید تنها به خاطر اعتراض کارت زرد و قرمز بگیرد؟ آیا واقعا گرمای اهواز و باخت 2 بر صفر موجب شد صادقیان داور را بزند؟ رضا حقیقی هنوز چکش دست طلبکارانش است یا ماشین بدون پلاک دست مردم دارد که با این همه پرخاشگری پا به میدان می‌گذارد؟ این بازیکنان کارنامه‌شان مشخص است. در تیم‌های سابق خود آرام بودند و در تیم ملی خبری از این اعتراض‌ها نبود اما وقتی زیر نظر دایی کار می‌کنند ناگهان «باربا پاپا عوض» می‌شود! می‌دانید علت چیست؟ وقتی سرمربی تیم پرچمدار اعتراض می‌شود، وقتی سرمربی تیم پس از هر ناکامی به داور هجوم می‌برد، وقتی علی دایی هر سال دست‌کم یک مورد شکایت‌بازی دادگاهی از این و آن را دارد؛ آن‌وقت شاگردش از او تأسی می‌کند. دایی اراده‌ای برای کنترل این همه خشم ندارد که اگر داشت فصل قبل بازیکنانش را ملزم به آرام بودن می‌کرد. با نصیحت و اندرز هم نمی‌شود لقمان‌وار این بازیکنان را دعوت به آرامش کرد. اینجا وظیفه مدیرعامل است، هیات مدیره است، کمیته فنی نابود شده است که قرارداد میلیاردی بازیکن را به او یادآوری کند و بگوید در ازای هر کارت زرد و قرمزی که غیرفنی گرفتی، جریمه می‌شوی. مهم‌تر از جریمه مالی، نیمکت‌نشین کردن است اما دایی دست کم در یک‌سال گذشته نشان داده اخلاق برایش اولویت صدم است! پس اینجا وقت ورود علیرضا رحیمی است. در قالب یک مدیرعامل مدیر که می‌داند چگونه از داشته‌های گرانقیمت باشگاهش مراقبت کند. پیش از این امکان اصلاح صادقیان وجود داشت اما انفعال قرمزها کار را به جایی کشاند که شاید حالا فقط یک محرومیت سنگین موجب تأدیب  این جوان شود.

ترکیب تیم ملی در جام‌جهانی را دوباره با هم مرور کنیم: علیرضا حقیقی، پژمان منتظری، امیرحسین صادقی، سیدجلال حسینی، مهرداد پولادی، جواد نکونام، آندرانیک تیموریان، احسان حاج‌صفی، اشکان دژاگه، رضا قوچان‌نژاد، خسرو حیدری (مسعود شجاعی). با توجه به آنکه تا جام ملت‌های آسیا زمان زیادی باقی نمانده، احتمال آنکه کارلوس کی‌روش بخواهد خانه‌تکانی اساسی در تیم ملی ایجاد کند و ترکیب تیمش را به هم بزند، چندان زیاد نیست و احتمالا اسکلت اصلی تیم ملی در استرالیا، همان بازیکنانی هستند که در برزیل به میدان رفته‌اند. قطعا این 11 بازیکن با آرزوهای زیادی به جام‌جهانی رفتند و امیدوار بودند که بعد از جام‌جهانی پیشنهاداتی از باشگاه‌های اروپایی نصیبشان شود اما از این جمع 11 نفره، امسال تنها جواد نکونام و علیرضا حقیقی هستند که حضورشان در فوتبال اروپا قطعی است. حقیقی از پنافیل پرتغال و ساسولوی ایتالیا پیشنهاد دارد و هنوز تصمیم نگرفته که فصل آینده در کدام تیم بازی کند و جواد نکونام هم فصل جدید را با پیراهن اوساسونا در لیگ 2 اسپانیا شروع خواهد کرد. پژمان منتظری به مانند فصل گذشته در ام‌صلال قطر توپ خواهد زد. امیرحسین صادقی قراردادش با استقلال را تمدید کرده (کاری که آندو و خسرو حیدری هم انجام دادند)  سیدجلال حسینی به قطر رفت تا همبازی مجتبی جباری در الاهلی شود و مهرداد پولادی که گفته می‌شد از لیگ برتر انگلیس پیشنهاد دارد هنوز معلوم نیست راهی جزیره می‌شود یا در پرسپولیس می‌ماند. احسان حاج‌صفی هم که قرار بود مثل پولادی راهی انگلیس شود فعلا کنار سپاهان است. مسعود شجاعی هنوز تیم  فصل بعدش را مشخص نکرده. اشکان دژاگه راهی قطر شد تا پیراهن العربی را بپوشد و رضا قوچان‌نژاد هم با الکویت قرارداد امضا کرد تا رسانه‌های انگلیسی و ایرانی را سورپرایز کند.
 

حمید سوریان به صدر رنکینگ وزن 59 کیلوگرم کشتی فرنگی فیلا صعود کرد. فدراسیون جهانی کشتی رده‌بندی برترین فرنگی‌کاران جهان در پایان ماه جولای را اعلام کرد که حمید سوریان دارنده 6 طلای جهان و المپیک با قهرمانی در جام پیتلاسینیکی لهستان به صدر جدول 59 کیلویی‌های جهان صعود کرد. البته سوریان در این جام قهرمان وزن 66 کیلوگرم شد. همچنین سعید عبدولی و حبیب‌الله اخلاقی به ترتیب در رده سوم وزن‌های 71 و 80 کیلوگرم قرار دارند.
 

پس از اینکه برزیل در دیدار نیمه نهایی جام‌جهانی 2014 با نتیجه تحقیرآمیز 7 بر یک مغلوب آلمان شد و در ادامه در بازی رده‌بندی 3 بر صفر مقابل هلند تن به شکست داد، لوئیز فیلیپه اسکولاری از سرمربیگری این تیم کناره‌گیری و کنفدراسیون فوتبال برزیل بار دیگر دونگا را به عنوان سرمربی سلسائو معرفی کرد. دیگو مارادونا در گفت‌و‌گو با روزنامه آرژانتینی  «Ole»  گفت: در حال حاضر تیم ملی فوتبال آرژانتین مربی ندارد و من هم سابقه بازی برای آلبی‌سلسته را دارم. اگر برزیل بار دیگر دونگا را سرمربی سلسائو معرفی کرد، پس چرا فدراسیون فوتبال آرژانتین یک شانس دیگر به من نمی‌دهد؟ به هر حال از بودن در دوبی خوشحالم و نباید پیش هر کسی زانو بزنم. پس از اینکه آلبی‌سلسته در فینال جام‌جهانی 2014 برزیل با نتیجه یک بر صفر مغلوب آلمان شد و از رسیدن به عنوان قهرمانی بازماند. آلخاندرو سابیا اعلام کرد از سمت سرمربیگری آرژانتین کنار خواهد رفت و حالا گفته می‌شود که خراردو مارتینو، سرمربی پیشین بارسلونا به احتمال فراوان جانشین وی خواهد شد. اسطوره فوتبال آرژانتین تأکید کرد: نمی‌خواهم عملکرد سابیا یا بازیکنانش را زیرسوال ببرم ولی به نظرم آرژانتین در جام بیستم حتی در یک بازی هم با قدرت به پیروزی نرسید. البته نشانه‌های خوبی هم در بازی آنها وجود داشت ولی نشانی از بازی خیلی عالی به چشم نمی‌خورد.