محمدحامد ایرانی: بیانات مهم دیروز - چهارشنبه - حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار پرشور هزاران نفر از مردم قم و تاکید مجدد معظم له بر ضرورت قطع وابستگی به درآمدهای نفتی، در حالی که باید سرلوحه دولتمردان قرار گیرد، در عین حال نشان از این واقعیت دارد که دشمنان جمهوری اسلامی از هر حربه‌ای به منظور اعمال فشار بر نظام اسلامی و جلوگیری از رشد و توسعه آن بهره گرفته‌اند که سناریوی کنونی کاهش قیمت نفت از جمله آن توطئه‌هاست.
در واقع اگر از منظر نظریات روابط بین‌الملل بویژه نظریه «بازی‌ها» به طرح‌ها و نقشه‌ها و قواعد بازی دشمنان نظام بویژه آمریکا و متحدانش نظری افکنده شود، به این واقعیت می‌توان رسید که بازی با حاصل جمع صفر که طی آن باخت جمهوری اسلامی ایران، برد دشمنان نظام است، بهترین وضعیت را برای مستکبران دنیا رقم می‌زند و از این زاویه، تاکید رهبر بزرگوار انقلاب مبنی بر اینکه «مسؤولان کشور و دولت نباید به دست بیگانه چشم بدوزند و بدانند حتی یک قدم عقب‌نشینی، پیش‌روی دشمن را به دنبال می‌آورد بنابراین باید فکری اساسی کرد و با تکیه بر ملت و نیروهای داخلی به‌گونه‌ای عمل کرد که اگر دشمن تحریم‌ها را هم برنداشت، ضربه‌ای به پیشرفت و رونق و رفاه مردم وارد نشود»، بیش از پیش اهمیت می‌یابد چرا که ایشان به وضوح دولتمردان را به عدم اعتماد به دشمنان رهنمون فرموده و تاکید کردند هر گاه، نظام به پشتوانه عظیم ملت تکیه کرده، خطرناک‌ترین پیچ‌ها و بحران‌ها را با توفیق، سپری کرده است.
عدم وابستگی به نفت و درآمدهای نفت از جمله رهنمودهایی بوده که بارها مقام معظم رهبری مسؤولان را به اجرایی کردن آن و سرمایه‌گذاری بر دیگر منابع قدرت اقتصادی کشور توصیه کرده‌اند بویژه آنکه تحریم‌هایی که بر ایران اعمال شد اساسا با همین هدف صورت گرفت که شریان‌های بقای جمهوری اسلامی با مشکل مواجه شود و مشخص است دشمنان انقلاب، اساس و ماهیت وجودی نظام را نشانه رفته‌اند. نفت و گاز به عنوان دو کالای راهبردی همچنان بیشترین صادرات را در سبد صادراتی کشور به خود اختصاص داده و با وجود آنکه طی سال‌های اخیر، بارها رهبر معظم انقلاب در دیدارهای مختلف بر ضرورت تدوین راهکارهایی به منظور کاهش هر چه بیشتر وابستگی به نفت و گاز تاکید داشته‌اند، اما به نظر می‌رسد هنوز اقدام عملی عاجلی در این باره صورت نگرفته است.
این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران با تثبیت جایگاه خود به عنوان یک کشور هسته‌ای به جهانیان نشان داد با اتکا به دانشمندان بومی و عزم و غیرت ایرانی، می‌توان همه قله‌های پیشرفت را فتح کرد. به نظر می‌رسد بازخوانی چگونگی پیشرفت برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران که جوانان بی‌ادعای این مرز و بوم با حداقل‌ها، بلندترین گام‌های علمی را برداشتند به‌طوری که قدرت‌های جهانی هم به ترور دانشمندان هسته‌ای و شهادت آنها برای کند کردن پیشرفت دست زدند و هم در نهایت وادار به مذاکره برای کاستن از آهنگ رشد علمی جمهوری اسلامی در حوزه هسته‌ای شدند، باید سرلوحه مسؤولان قرار گیرد چرا که تاکید رهبر انقلاب مبنی بر اینکه «باید حربه تحریم را از دست دشمن بگیرید چرا که اگر چشم به دست دشمن بدوزید تحریم‌ها همچنان باقی خواهد ماند همانگونه که آمریکایی‌ها، امروز با کمال وقاحت می‌گویند اگر در قضیه هسته‌ای، ایران کوتاه هم بیاید تحریم‌ها، یکجا و همه برداشته نمی‌شود»، این پرسش را به دنبال خواهد داشت که: «با این واقعیات آیا می‌شود به چنین دشمنی
اعتماد کرد؟!»
کشوری همچون ایران که تولید علم در آن از جمله راهکارهای قطع وابستگی به بیگانگان است، می‌تواند با توسعه اقتصاد غیرنفتی و افزایش تولید در صنایع مختلف وابستگی به پول صادرات انرژی را به حداقل برساند در عین حال که بررسی‌ها نشان داده ذخایر انرژی هیچ کشوری در جهان ابدی نیست و جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست و سرانجام روزی خواهد رسید که آخرین قطره‌های نفت نیز استخراج شود. اینک این سوال وجود دارد: «چه باید کرد؟» اما سوال مهم‌تر این است: «کشورهایی که هیچ منبع انرژی زیرزمینی در اختیار ندارند چگونه گذران امور می‌کنند؟» قطعا آنها راهکارهایی برای اداره کشورهای خود در اختیار دارند؛ ولی اگر منابع نفتی و گازی ایران را در اختیار داشتند چگونه عمل می‌کردند که وابستگی به درآمدهای نفتی نداشته باشند؟
گرچه کشورهای دارای نفت و گاز از این دو به عنوان سلاحی در تنظیم روابط خود با دیگر کشورها بهره می‌گیرند و جمهوری اسلامی ایران نیز این امر را راهبردی می‌داند اما باید این واقعیت را پذیرفت که دشمنان و رقبای نظام مقدس جمهوری اسلامی از هیچ راهی برای زمینگیر کردن نظام کوتاهی نکرده و نخواهند کرد.
این فرمایش رهبر دوراندیش انقلاب را باید بارها و بارها خواند و تکرار کرد: دشمن فعلاً به صراحت با آرمان‌ها کاری ندارد اما اگر عقب‌نشینی بشود بعداً سراغ آرمان‌ها هم می‌آید بنابراین باید با هوشیاری، هدف «پیشنهادها، حرف‌ها و اقدامات دشمن» را درک کرد.

گروه بین‌الملل: انتفاضه خشم مردم بحرین که به دنبال بازداشت دبیر کل جمعیت اسلامی وفاق ملی از 10 روز پیش یعنی 28 دسامبر 2014 در بحرین آغاز شده بود، در حال افزایش و گسترش است. با وجود قساوت و وحشیگری رژیم آل‌خلیفه در سرکوب مردم و استفاده از سلاح‌های گرم، گلوله‌های ساچمه‌ای و خودروهای زرهی و محاصره نظامی برخی مناطق، تظاهرات مردمی در بحرین همچنان ادامه دارد. تظاهرکنندگان خشمگین روز سه‌شنبه در منطقه «بلاد قدیم» در منامه زادگاه دبیرکل الوفاق و در برابر منزل وی تجمع کردند اما رژیم بحرین با خشونت شدید آنها را سرکوب و شمار زیادی از تجمع‌کنندگان را زخمی کرد. جزیره ستره واقع در منامه نیز شاهد تظاهرات مردم خشمگینی بود که فریادهایی در حمایت از شیخ‌علی سلمان و ادامه اعتراض‌ها تا آزادی وی سر می‌دادند اما نیروهای رژیم بحرین با شلیک گازهای سمی و خفه‌کننده، این اعتراض را سرکوب کردند که شمار زیادی از مردم و معترضان بی‌گناه به خاطر این روش سرکوب جان خود را از دست دادند. 2 منطقه بوری و المالکیه واقع در غرب منامه نیز شاهد برگزاری تظاهرات بزرگ و گسترده‌ای با مشارکت هزاران شهروند بود. تظاهرات دیگری نیز در چندین منطقه از جمله توبلی، بنی جمره، المقشع، الدراز، ابو صیبع، ستره، سار، کرانه، المرخ، دمستان، الدیه و دیگر مناطق بحرین برگزار شد.

۱- مذاکرات هسته‌ای، از ابتدا جزو مهم‌ترین و اصلی‌ترین دغدغه‌های آقای روحانی بود؛ به‌گونه‌ای که دولت عملا سرنوشت بسیاری از مسائل داخلی (اقتصادی و سیاسی) را به حل و فصل این مذاکرات گره زد. بنابراین موفقیت (یا ادعای موفقیت) در این مذاکرات، می‌تواند به عنوان نتیجه دیپلماسی موفق دولت ارزیابی و به جامعه القا شود. (حتی پیش از پایان مذاکرات هم، شاهد شتاب‌زدگی رئیس‌جمهور در این باره بوده‌ایم تا جایی که وی توافق اولیه را پیروزی بزرگ قلمداد کرده و طی نامه‌ای به رهبر معظم انقلاب، این موفقیت بزرگ را به ایشان تبریک گفته بود!) از طرفی شکست مذاکرات هم، به معنای فروریزی شالوده و پایه و اساس دولت تلقی می‌شود. براین اساس می‌توان گفت استمرار این دولت در گرو نتیجه مذاکرات و حل و فصل مساله هسته‌ای است. به همین علت، این احتمال وجود دارد دولت به هر قیمتی این مذاکرات را به پایان برساند! یعنی با وجود همه شعارها درباره رعایت خطوط قرمز و کوتاه نیامدن از حقوق ملت، احتمال هر توافقی وجود دارد. وقتی سرنوشت دولت به همین مذاکرات گره خورده باشد، پس به هیچ وجه اجازه شکست آن را نخواهد داد!
۲- دولت آقای روحانی از ابتدای مذاکرات، با یک فرافکنی عجیب و ایجاد یک دوقطبی کاذب، همه منتقدان خود را در زمره مخالفان مذاکره و توافق قرار داد. رسانه‌های حامی دولت نیز با دمیدن بر این دوقطبی غیرواقعی، دوگانه مذاکره/عدم مذاکره یا توافق/ عدم توافق را مطرح کردند. حال آنکه بسیاری از منتقدان دولت با نفس مذاکره هیچ مخالفتی نداشته و ندارند، حرف آنها در کیفیت و چگونگی مذاکره است. منتقدان به جای دوگانه غیرعقلانی (مذاکره/ عدم مذاکره یا توافق/عدم توافق) دوگانه (توافق خوب/ توافق بد) را پیشنهاد دادند و از توافق خوب استقبال کردند. با این حال، حامیان رسانه‌ای دولت و اشخاصی در خود دولت، با فرار از این دوگانه عقلانی، همچنان بر دوگانه غیرعقلانی خود تاکید و همه منتقدان را هم به عنوان مخالفان توافق معرفی می‌کنند. هدف این سیاست چیزی جز ایجاد یک جریان اجتماعی و تهییج و هدایت آن برای حمایت از دولت در پیشبرد اهداف خود نیست. دقیقا به همین علت است که آقای روحانی و حامیان سیاسی و رسانه‌ای وی، هر از گاهی با طرح موضوع رفراندوم یا ادعاهایی مبنی بر خواست اجتماعی و عمومی، درصدد استفاده از این فضای رسانه‌ای هستند. جالب اینکه این شعارهای پوپولیستی دقیقا در تضاد با فضای نخبگانی حاکم بر دولت است. دولت روحانی، دولتی نخبه‌محور است که ریشه و سابقه فکری اعضای آن، کاملا مخالف با رویکردهای پوپولیستی و مردم‌محور است. مشاورین و تئوری‌پردازان آن هم به صراحت خواستار برچیده شدن سیاست خیابانی هستند و بارها به همین بهانه از غیرعقلانی بودن استفاده از نظرات عامه مردم (رانندگان تاکسی و لبوفروشان و…) برای موضوعاتی از قبیل مسائل هسته‌ای گفته‌اند. حال چگونه می‌توان این نگاه نخبه‌سالار را با اظهارات عوامفریبانه رئیس‌جمهور جمع کرد؟! به هرحال پیشنهاد ما به آقای روحانی این است که اگر واقعا خواستار انجام رفراندوم است، نظر عامه مردم را درباره توافق خوب/ توافق بد بپرسد و اگر همچنان به همان دوگانه توافق /عدم توافق اصرار دارد، لااقل مردم را در جریان جزئیات مذاکرات قرار دهد تا خودشان قضاوت کنند. آیا عاقلانه است نظر مردم را درباره مساله‌ای بپرسیم که درباره‌اش هیچ نمی‌دانند؟!

  در دولت هستند کسانی که به قدری غرب را کعبه آمال خود می‌دانند که واقعاً انگار نه انگار جزو مسؤولان این نظام محسوب می‌شوند. غربزدگی دهشتناک محمود سریع‌القلم که می‌گویند مشاور عالی رئیس‌جمهور است، مدت‌هاست مطرح است؛ یا مشاور ارشد رئیس‌جمهور محترم که در تمام دولت‌های پس از انقلاب مسؤولیت داشته و هنوز هم بازنشسته نشده(!) صراحتاً درباره توان ایرانیان، آبگوشت بزباش و قرمه‌سبزی را مثال زد. حال در گفت‌وگوی متین و خوب روزنامه شما با سرکار خانم دکتر خزعلی دیدم که حتی در معاونت زنان و خانواده ریاست‌جمهوری، بحث مستشار غربی برای خانواده‌ها مطرح است. آخر چقدر تصور حقارت داشتن و خودباختگی؟! واقعاً تأسف‌آور است که می‌خواهند برای تربیت فرزندان ما از اروپا و آمریکا مشاور بیاورند! اگر اینها اینقدر اعتماد به نفس ندارند که وای بر مملکتی که به دست اینها افتاده.
حسینیان

  خدا بگوییم چه کند برخی را که با عنوان تکلیف‌گرایی و در حقیقت به‌خاطر جاه‌طلبی نگذاشتند اصولگرایان دولت را به دست بگیرند. همه این مسائلی که این روزها مشاهده می‌شود که کشور با چه مشکلاتی مواجه است به دلیل حب مقام است. اگر یکی شده بودند و یک کاندیدا معرفی می‌کردند، الآن کسانی بر اریکه قدرت ننشسته بودند که می‌بینیم چه می‌کنند.
سلمانی
 

آیت‌الله سیدهاشم بطحائی گلپایگانی: از ویژگی‌های جامعه مدنی انضباط و سامان‌مندی است، متقابلاً جامعه بربر بی‌ضابطه و زمام‌گسسته است و حد و حدود و حریمی در آن نیست و اتفاقاً همین تفاوت؛ جامعه قبل از اسلام و بعد از اسلام را از یکدیگر متمایز کرد زیرا در جامعه قبل از اسلام، حریم و حرامی مطرح نبود لذا زن‌ها، حجب و حیایی نداشتند و با مردها در ارتباط بودند و در مجالس و کوچه و بازار با انواع زینت و آرایش‌ها حضور پیدا می‌کردند چنانکه قرطبی از قول ابوالعباس مبرد نقل می‌کند در دوران جاهلیت زن‌ها به قبیح‌ترین شکل در مجالس ظاهر می‌شدند و با شوهران و دوستان شوهرانشان بدون حریم و حجابی نشست و برخاست داشتند و حتی دوستان حق معانقه با زنان یکدیگر را داشتند و گاه درخواست مبادله می‌دادند (جامع الاحکام قرطبی/ ج 7 / ص 119).
اسلام، این حرکت و فرهنگ جاهلی و منهای غیرت را تقبیح و اعلان کرد: «وَ قَرْنَ فی بُیُوتِکُنَّ وَ لاتَبرَّجْنَ تَبَرُّج الجاهلیّهِ الاُولی» (احزاب / 33) در خانه‌های خود بمانید و مانند دوران جاهلیت نخستین، خودنمایی نکنید.
بدیهی است این آیه به‌صورت نهی دستوری اخطار می‌دهد و در حقیقت خط قرمز جاهلیت با مدنیت (به تعبیر اسلام) دست کشیدن از فرهنگ بی‌غیرتی و اباحه‌گری و لاابالی جاهلیت است لذا این حکم مدنی که صادر شد؛ برای جامعه جاهلی بربر، شگفت‌آور بود لکن وجدان‌های بیدار و غیرت‌های نهفته از آن استقبال کردند و به خوبی آن را پذیرفتند و حتی برخی از آنها، مبلغ آن شدند.
سوده از زنان پیامبر صلی‌الله علیه وآله آنچنان به این حکم پایبند بود که بعد از رحلت رسول خدا صلی‌الله علیه وآله به او گفتند چرا حج نمی‌روی در حالیکه دیگران می‌روند! در جواب گفت: من، حج و عمره انجام دادم - و امرنی‌الله ان اقر فی بیتی؛ خدا به من دستور داده در خانه‌ام ساکن شوم - و لذا از خانه‌اش جز در صورت ضرورت خارج نشد تا از دنیا رفت و تاریخ او را از جمله بانوان مجلله و باشخصیت توصیف می‌کند.
بنابراین در بسیاری از کشورها که خود را میان دو فرهنگ مبتذل جاهلیت و تمدن اسلام ملاحظه می‌کردند فرهنگ جاهلی که محتوای بی‌بندوباری دارد و جز غارت غیرت و تعدی ناموسی از چشم تا مرحله عمل چیز دیگر ندارد را به یک‌باره رها کردند و به تمدن اسلام که حافظ حریم خانواده و امنیت بخشی به آن است
روی آوردند.
ابن عربی می‌گوید: من هزاران شهر و قریه را سیر کردم، یکی از شهرهایی که زنان آن از حجاب و عفت قابل ملاحظه‌ای برخوردار بودند شهر نابلس بود. (نابلس شهری است که در آن به دستور نمرود؛ حضرت ابراهیم خلیل علیه‌السلام را به آتش انداختند) او می‌گوید: من مدتی در آن شهر اقامت کردم. در روز زنی را در کوچه و خیابان نمی‌دیدم مگر روز جمعه که برای نماز؛ مسجد را سرشار از خود می‌نمودند و هنگامی که نماز تمام می‌شد روانه منزل می‌شدند و چشمی بر آنها تا جمعه دیگر نمی‌افتاد (همان/119).
علت تأثیر تمدن اسلام و سرعت سیر آن در جامعه آن است که تمدن اسلام با عقل و مصلحت بشریت همخوانی دارد برای اینکه وقتی اعلان می‌کند حریم خانواده یک حق حقوقی است و تجاوز به آن جرم و خیانت است، هوشمندان و خردورزان جامعه (زن و مرد) درک می‌کنند که حق، همین است و به حق خود واقف می‌شوند که چرا ما حریم خود را حراج کنیم و در مرآ و منظر هوس‌بازان بازار آزاد و بی‌بند و بار قرار دهیم و خود را مبتذل و بی‌بها کنیم!
عفت و حجاب در حقیقت، حفظ و حراست از حریم خانواده‌ها و مصون داشتن آنها از یغماگری بو‌الهوسان است و به نظر می‌رسد برای احیای آن نیاز به تحکیم و تحکم نباشد بلکه با بیداری اشخاص و آگاهی‌بخشی به اینکه زیبایی، نعمت ارزنده خدادادی است لذ نباید آن را مفت با آرایش اضافی در معرض مُفت‌خران قرار داد زیرا این سرمایه ارزنده موقتی که تنها در بهار عمر تجلی دارد را باید فقط برای جنس مخالف همزیست حقوقی و شرعی؛ آن هم با قرارداد زندگی مشترک مصرف کرد تا به درخواست نفس نیز به خوبی پاسخ داد.
پس در حقیقت تمدن اسلام که با این احکام تجلی می‌یابد؛ خط مرزی فرهنگ اسلام و جاهلیت است پس بکوشیم عملاً با فرهنگ عالیه اسلام هماهنگ شویم و با فرهنگ جاهلیت آن هم با ظاهری نوین مأنوس نشویم که سرنوشت وخیمی دارد.
 

درگذشت آیت‌‌الله سیدمحمد طباطبایی از رهبران مذهبی نهضت مشروطیت ایران (1299ش)
آیت‏الله سیدمحمدبن‌صادق طباطبایی در سال 1220ش (1258ق) در کربلا به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی و مبادی علوم را نزد پدر فراخواند و سپس در تهران از محضر فیلسوف بزرگ زمان، میرزا ابوالحسن جلوه استفاده کرد. از آن پس راهی عتبات شد تا به مقام اجتهاد نائل آمد و جزو خواص یاران میرزای شیرازی شده، در امور سیاسی، طرف مشورت او قرار گرفت. سیدمحمد پس از واقعه تحریم تنباکو، از طرف میرزای شیرازی به تهران رفت و به ارشاد و هدایت مردم مشغول شد. پس از چندی، وی دعوت آیت‏الله عبدالله بهبهانی را برای مبارزه با دولت پذیرفت و در اعتراض به اعمال دولت، به همراه مردم در حرم حضرت عبدالعظیم تحصُّن کرد. فعالیت آیت‏الله طباطبایی به مرور وسعت یافت تا جایی که به یکی از رهبران اصلی مشروطیت در ایران تبدیل شد. با روی کار آمدن محمدعلی شاه و به توپ بستن مجلس، مدتی به مشهد رفت و پس از فتح تهران به تهران مراجعت کرد. سید‌محمد طباطبایی با ورود نیروهای روس و انگلیس به ایران، در جریان جنگ اول جهانی به ترکیه رفت و پس از 6 ماه به ایران بازگشت. از آن پس در امور سیاسی دخالت نکرد تا اینکه در 18 دی‌ماه 1299ش برابر با 28 ربیع‌الثانی 1339ق در 79 سالگی وفات یافت و در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد. طباطبایی، اندیشه‏ای آزاد داشت و آشنایی وی با سیدجمال‌الدین اسدآبادی، تأثیری شگرف در شکل‏گیری تفکرات او داشت.
درگذشت گالیلو گالیله، منجم و ریاضیدان شهیر ایتالیایی (1642م)
گالیلو گالیله، ریاضیدان و فیزیکدان ایتالیایى 18 فوریه سال 1564م در شهر پیزا در ایتالیا به دنیا آمد و در فلورانس به تحصیل پرداخت. وی علوم پزشکی و ریاضیات را آموخت و سپس در نجوم مشغول شد و در این علم شهرت یافت. گالیله موفق به مشاهده 4 قمر مشتری شد و لکه‏های خورشید را به چشم دید. وی توانست عقاید ذیمقراطیسی که زمین را مرکز عالم عنوان می‏دارد رد کرده و با استدلالات ریاضی ثابت کند خورشید مرکز منظومه شمسی است. گالیله در سال 1601م همه عقاید نجومی خود را در کتابی تحت عنوان پیک آسمان منتشر کرد که تحسین دانشمندان را برانگیخت. وی در این کتاب اثبات کرد برخلاف نظریه غالب که زمین را مرکز عالم می‏داند و همه اجرام آسمانی به دور زمین می‏چرخند، زمین به همراه دیگر کرات به دور خورشید می‏گردند. انتشار این عقاید، خشم کلیسای قرون وسطایى ایتالیا را برانگیخت. گالیله نمی‏توانست مخالفان خود را به وسیله تجربه و مشاهده محکوم کند، زیرا آنان هیچگونه استدلال غیرمذهبی را نمی‏پذیرفتند. از این رو، کلیسا عقاید او در باب حرکت زمین به گرد خورشید را کفر شمرد و مجبورش کرد تا به زانو در آید و از آن عقیده استغفار کند. گالیله سرانجام 8 ژانویه 1642م در 78 سالگی درگذشت.
آغاز سلطنت عبدالعزیزبن ‌سعود در جزیره..‌ العرب به کمک انگلستان (1932م)
عبدالعزیز بن‌سعود یکی از رؤسای قبایل حجاز بود که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به مقابله با دولت عثمانی پرداخت و به فتوحاتی نائل آمد. در سال 1903م که ترکان عثمانی از ناحیه احسای حجاز بیرون رانده شدند اساس حکومت سعودی بنیان نهاده شد. در جریان جنگ اول جهانی، سعودی‏ها با بریتانیا از در دوستی درآمدند. پس از پایان جنگ جهانی، به واسطه شکست دولت عثمانی، سلطه عثمانی بر عربستان به‌طور کلی پایان یافت. در جنگی که میان عبدالعزیز بن سعود و حسین بن علی، شریف و حاکم مکه در گرفت، ابن‌سعود به پیروزی‏هایى دست یافت و بدین ترتیب، حجاز نیز جزئی از قلمرو وی شد. سرانجام انگلستان، این منطقه را در سال 1926 طبق معاهده جده، مستقل شناخت و عبدالعزیز بن سعود خود را سلطان حجاز خواند و سپس در سال 1927م، عنوان خود را به سلطان حجاز و نجد تبدیل کرد. پس از چندی در هشتم ژانویه سال 1932، عبدالعزیز به‌عنوان سلطان عربستان بر تخت پادشاهی نشست. همزمان با آن، کشور عربستان تأسیس شد و به جهت نام سعود، عربستان‌سعودی نامیده شد.