مهدی  طاهرخانی: 1- حدود 2 سال و اندی قبل، زمانی که کارلوس کی‌روش قرار مصاحبه با اصحاب رسانه را داشت در همان ابتدا یک موضوع را به صورت جدی یادآوری می‌کرد، درباره دعوت مجدد بازیکنانی مثل رحمتی و عقیلی سوالی را نپرسید. نشان به این نشان که در همان برهه، در محل کمپ تیم‌های ملی، به خاطر تعدد پرسش در این باره، مصاحبه کی‌روش تنها 8 دقیقه به درازا انجامید و او خیلی شیک از خبرنگاران خداحافظی کرد. حالا برمی‌گردیم به زمان حال. از بین بازیکنان مغضوب، آنهایی که در «لیست سیاه» کی‌روش قرار گرفتند تنها یک نفر است که همچنان می‌درخشد و همین درخشش حسرت فوتبال ما را موجب شده است. مهدی رحمتی برخلاف هادی عقیلی و خلعتبری و بقیه روی نوک قله جاخوش کرده. برای پی بردن به کیفیت او تنها یک بازی فانتزی را در ذهن‌تان آغاز کنید؛ در داربی هشتاد و یکم، جای رحمتی و مکانی (به‌عنوان یکی از گلرهای تیم ملی) را جابه‌جا کنید.
یعنی سوشا باید درون دروازه تیمی می‌ایستاد که در نیمه دوم، شاهد یک‌طرفه‌ترین داربی همه این سال‌ها بود. مکانی باید لباس ستاره بی‌چون و چرای میدان را بر تن می‌کرد. توپ‌ها را از گوشه دروازه بیرون می‌کشید. اوج شاهکارش را هم در نیمه اول به نمایش می‌گذاشت. جایی که امید عالیشاه از فاصله 3 متری نتوانست 7 متر دروازه را فتح کند البته این نتوانستن دلیلی داشت به اسم ری‌اکشن عالی گلر مقابل. خب نتیجه بازی فانتزی ذهن‌تان چیست؟
استقلال فقط چند ثانیه کم آورد، اگر آنها تا دقیقه 5+90 پیش بودند بیش از اینکه مدیون خسرو حیدری و آن سانتر بی‌نقص برای جابر انصاری باشند، وامدار عکس‌العمل‌های کاپیتان‌شان نیز بودند؛ برنده مطلق تمام دوئل‌های تک به تک. مجددا صحنه گل استقلال را به یاد بیاورید؛ از فاصله‌ای که دروازه‌بان دست‌کم فرصت یک واکنش کوچک را داشت جابر انصاری با شدت و قدرت فراوان با سر به توپ ضربه زد و درست ضربه‌اش از چند سانتی‌متری دست سوشا به تور خورد و تمام.
گلر جوان قرمزها فقط فرصت داشت دستش را بالا بیاورد. در فوتبال جای هم قرار دادن بازیکنان عقلانی نیست اما مهدی رحمتی که در همین نبرد، توپ‌های به مراتب سخت‌تری را گرفت، شاید اگر جای سوشا بود عکس‌العمل مناسب‌تری را نشان می‌داد و با دفع توپ، بازی را در حالت تساوی حفظ می‌کرد.
2- اگر چه آخرین توپی که به سمت دروازه رحمتی شلیک شد طی یک فرآیند ناخودآگاه با برخورد دوباره به بدن مهاجم هندوراسی قرمزها آرام و تلوتلوخوران در گوشه دروازه جاخوش کرد و استقلال ناگهان داشته‌هایش را با حریف تقسیم کرد اما این گل هیچ خللی در نمایش عالی رحمتی ایجاد نکرد. اگر پرویز مظلومی آنچنان ترس به جانش رخنه نمی‌کرد و با دفاع مطلق و افراطی نمی‌خواست از همان تک‌گل، محافظت کند شاید استقلال سناریوی فولادشهر را این بار در آزادی تکرار می‌کرد و حالا کی‌روش یک سوال بزرگ را مقابل چشمانش داشت؛ با این آخرین مغضوب چه کنم؟
نبرد با تساوی به پایان رسید اما سوال همچنان محکم بر جایش مستقر است؛ سیدمهدی رحمتی، مردی که 3 سال قبل در یک روز نحس، یک اشتباه خیلی بزرگ را مرتکب شد و برای تیم‌ملی از سر بی‌تجربگی در کار کردن با مربیان بزرگ خارجی، طاقچه بالا گذاشت تا کی «باید تاوان» بدهد؟ آیا زمان تنبیه وی به پایان نرسیده؟ او یک جام‌جهانی را که می‌توانست مسیر زندگی‌اش را برای همیشه عوض کند به خاطر آن اشتباه بزرگ از دست داد. اصولا چه مجازاتی بالاتر از این برای یک ملی‌پوش وجود دارد؟
3-کی‌روش مجاز است همچنان به علیرضا حقیقی که در یک‌سال گذشته فقط با روبین‌کازان «تمرین» کرده و حالا تنها افتخار باشگاهی‌اش گرم کردن گلر شماره یک تیم، در زمین آنفیلد است، اعتماد کند اما تکلیف درخشش رحمتی در این روزها چیست؟ آیا عکس‌العمل‌هایش در همین داربی که به‌زعم کی‌روش بهترین داربی‌ای بود که او از زمان حضورش در ایران مشاهده کرده، مستوجب دعوت از او نیست؟ حقیقی می‌تواند همچنان مرد شماره یک تیم‌ملی باقی بماند اما قطعا نادیده انگاشتن رحمتی که ده‌باره به اشتباهش معترف شده، افراط در مجازات است. کی‌روش قبل از جام جهانی در مصاحبه‌هایش که هم‌اینک در آرشیو رسانه‌ها موجود است و به لطف موتور جست‌وجوی گوگل می‌توان آنها را یافت، عنوان کرده بود بعد از برزیل، مسیر برای دعوت مجدد این بازیکنان باز است. اگر غیبت خلعتبری و عقیلی را به افت‌شان مرتبط بدانیم در مورد رحمتی هیچ عذر و بهانه‌ای وجود ندارد. تیم‌ملی باید جوان شود و در این بین اعتماد به امثال بیرانوند و مظاهری آینده ما را تضمین می‌کند اما یادمان نرود رحمتی با فاصله زیاد این روزها نسبت به رقبایش سرتر است.
4- فوتبال ما به اندازه کافی به اصولگرایی کی‌روش، در اینکه حاضر نیست همانند مربیان داخلی در وقت نیاز، ناز بازیکن خاطی را بکشد، پی برده است. حالا همه می‌دانند کوچک‌ترین بی‌احترامی به تیم‌ملی چه عقوبت سنگین و تلخی دارد و این میراث گرانبهای کی‌روش برای ماست که مربیان بعدی باید پاسدارش باشند اما اگر رحمتی پس از این همه درخشش و مهم‌تر از آن «اظهار پشیمانی» ولو به‌عنوان گلر ذخیره به تیم‌ملی دعوت شود، هیچ خللی به هیمنه کی‌روش وارد نمی‌شود.
فوتبال ما روزی را به یاد می‌آورد که از سه مسابقه پیش‌رو برای گرفتن بلیت برزیل می‌بایست 9 امتیاز کامل کسب می‌کرد و هیچ گلی را نمی‌خورد و کی‌روش آن روز شجاعانه قلم قرمز را روی نام رحمتی کشید تا با رحمان احمدی، به صورت کاملا دراماتیک‌وار، ایران را به جام‌جهانی برساند.
شاید بهتر باشد این بار خبرنگاران قبل از شروع کنفرانس کی‌روش، عوض دمیدن در تنور اختلاف او و دبیرکل فدراسیون فوتبال از سرمربی تیم بپرسند: اگر شما مزد درخشش این روزهای رحمتی را ندهید او باید کجا و از چه کسی حقش را طلب کند؟ اصولا باید چه کاری را انجام دهد که در این مدت 3 ساله انجام نداده است؟
5- همانقدر که کی‌روش در افکار عمومی فوتبال ایران، نگران اصولگرایی و اقتدارش است کاش کمی هم نگران «عدلش» بود. در نهایت اوست که حرف آخر را می‌زند و قطعا هیچکس به اندازه‌اش نگران نتایج تیم‌ملی نیست از این رو اصرارش به استفاده از حقیقی قابل احترام است و دخالت در آن بی‌معنا اما حالا وقت نشان دادن عدل کی‌روش است. کسی که نتیجه داربی را یک‌تنه تغییر می‌دهد قطعا لیاقت آن را دارد ولو به‌عنوان گلر شماره 3، کنار تیم‌ملی فوتبال کشورش باشد و تمرین کند. اگر کی‌روش این حق را امروز که جام‌جهانی تمام شده و رحمتی در اوج است ادا نکند، قطعا بعدها سایه بزرگ لجاجت، به صورت تمام‌قد روی مهم‌ترین خصیصه او که همان ماندن «اصولگرائیست»، جاخوش می‌کند.
 

 پس از تساوی دراماتیک‌ داربی، عده‌ای از بازیکنان استقلال و همچنین هواداران این تیم، مقصر اصلی دریافت گل را افکار محتاطانه مظلومی دانستند. به عقیده بخش عظیمی از استقلالی‌ها اگر مظلومی هنگام تعویض‌ها کمی شهامت به خرج می‌داد آنها می‌توانستند بر تعداد گل‌های خود بیفزایند. فاصله مظلومی با لقب پوپله تنها چند ثانیه بود اما در دومین داربی متوالی که او هدایت آبی‌پوشان را به عهده داشت باز هم استقلال نتوانست از گل زده‌اش به خوبی دفاع کند. خیلی‌ها دریافت 3 گل از ایمون زاید را تنها یک اتفاق فوتبالی و البته عجیب در داربی عنوان کردند و مظلومی خودش بعدها اعتراف کرد شاید باید در تعویض‌‌ها دقت بیشتری به خرج می‌داد. اما حالا تاریخ باز هم برای او تکرار شده است. اگرچه بازی برده را دیگر نباخت اما این تساوی به اندازه شکست، برای آبی‌ها ناراحت‌کننده بود. همه چیز از گل زودهنگام جابر انصاری در نیمه دوم آغاز شد. استقلال که پیش افتاد، هواداران این تیم امیدوار بودند همانند بازی با سپاهان، آنها در
ضد حمله موفق شوند به تعداد گل‌های خود بیفزایند و این به معنای یک انتقامگیری دلچسب پس از 2 شکست متوالی در داربی بود. اما تعویض‌های مظلومی عملا تنها در جهت بالا بردن توان دفاعی تیم بود تا زهردار کردن خط حمله. محسن کریمی عملا به عنوان یک بازیکن تازه نفس کوچک‌ترین کارآیی‌ای نداشت و دو تعویض دیگر هم
صد در صد در راستای تدافعی کردن تیم بود. با این وجود استقلال تا آخرین ثانیه‌های این پیکار موفق شد از تک‌گل زده‌اش به هر ترتیبی دفاع کند اما ناگهان همه چیز در یک رفت و برگشت از بین رفت. وقتی مظلومی در سالن کنفرانس خبری اعلام کرد بازیکنانم بی‌جهت عقب کشیدند، بعضی از بازیکنان در رختکن شروع به اعتراض زیر لبی کردند و اعتقاد داشتند وقتی سرمربی تیم، تعویض‌های تدافعی انجام می‌دهد منظورش چه چیزی جز دفاع کردن است؟ در کادر فنی هم مجید صالح با دفاع صرف مخالف بود اما یکی از بازیکنان استقلال در این‌باره گفت: «در آن لحظات پرویز مظلومی بیشتر با پورحیدری مشورت می‌کرد و دقیقا رد پای افکار محافظه‌کارانه منصور خان در تعویض‌ها مشهود بود». البته پیش از این مظلومی با همین حربه موفق به شکست دادن حریف در چندین بازی متوالی شده بود اما مساله اصلی اینجا بود که این پرسپولیس با پرسپولیس زمان دایی و استیلی تفاوت مشهودی داشت. برانکو بازی را روی زمین آورده بود و تنها هنگام چند لایه شدن دفاع استقلال دستور پاس‌های بلند را می‌داد آن هم نه برای ضربه مستقیم بلکه برای بازیسازی در هجده قدم. درست شبیه همان گلی که در واپسین ثانیه‌ها زدند. توپ بلندی به محوطه جریمه استقلال فرستاده شد و محسن بنگر عوض ضربه مستقیم آن را برای طارمی مهیا کرد تا اینچنین آن حمله  طی یک رفت و برگشت به گل منجر شود. البته در انتهای بازی، مظلومی هنگام درد و دل با یکی از دستیارانش مدعی بود اگر جاسم کرار را در این بازی در اختیار داشت این هافبک عراقی می‌توانست با پاس‌های تودرش اسباب گل دوم را مهیا کند. از صحبت‌های مظلومی مشخص است به‌رغم این همه حاشیه که کرار تولید کرده و قطعا بزودی برای همیشه اخراج می‌شود، هنوز دل او به دنبال این عراقی است.اما فضای مجازی هم کاملا علیه مظلومی بود. طرفداران استقلال که از دریافت گل تساوی شوکه بودند از یک‌سو اعتقاد داشتند رحمتی نباید بی‌جهت یک دقیقه وقت تلف می‌کرد تا داور با محاسبه آن شانس بیشتری به حریف دهد و از سوی دیگر مظلومی باید شهامت بیشتری به خرج می‌داد. سیل عظیمی از هواداران استقلال اعتقاد داشتند اگر پس از گل، تیم‌شان بی‌جهت به لاک دفاعی فرو نمی‌رفت، استقلال به راحتی قادر به شکست دادن پر گل پرسپولیس بود. شاید اگر در آخرین توپ ارسالی پرسپولیس آنها گل نمی‌زدند حالا هیچکس حق کوچک‌ترین انتقادی از مظلومی را نداشت
 اما او در چشم برهم زدنی از عرش به روی فرش افتاد و این تقاص زندگی در فوتبال نتیجه‌گرایانه صرف است.
 

اردوغان و زندانی شدن داوران
پای رئیس‌جمهور ترکیه به ماجرای زندانی شدن چهار داور در ورزشگاه ترابوزان اسپور در پایان دیدار این تیم با غازیان اسپور باز شد. به گزارش مهر، رئیس باشگاه ترابوزان پس از اینکه چهار داور دیدار این تیم با غازیان اسپور، در وقت‌های پایانی به نفع تیمش پنالتی اعلام نکردند مانع از خروج آنها از ورزشگاه شد و آنها را زندانی کرد. کار به آنجا رسید که رجب طیب‌اردوغان با وی تماس تلفنی گرفت و دستور آزادسازی داوران را داد. بر پایه گزارش دیلی‌میل، این بازی در نهایت با نتیجه تساوی ۲ - ۲ به پایان رسید اما تماشاگران ترابوزان اسپور بر این باور بودند که «کاگاتای شاهان» و کمک‌هایش می‌بایست یک پنالتی به نفع تیمشان اعلام می‌کردند. هواداران خشمگین پس از آن پشت در استادیوم منتظر ایستادند تا داوران از ورزشگاه خارج شوند. «ابراهیم هاسیوسمان اوغلو» اجازه نداد داوران از ورزشگاه خارج شوند. رئیس باشگاه ترابوزان با اشاره به تماس رئیس‌جمهور ترکیه گفت: من به نیروهای امنیتی گفتم اجازه ندهند این داوران از ورزشگاه خارج شوند تا من برسم اما یک شخص مهم به من زنگ زد و گفت کاری نکنم که باعث شرمندگی فوتبال ترکیه شوم اما قول داد که به موضوع پنالتی رسیدگی خواهد کرد.

کرار در لیست فروش استقلال
هافبک عراقی استقلال یکشنبه از این تیم جدا می‌شود. جاسم کرار هافبک عراقی استقلال شنبه به همراه مدیر برنامه‌هایش در باشگاه استقلال حاضر شد و خواست با علی نظری جویباری ملاقات کند ولی معاون باشگاه استقلال در باشگاه حاضر نبود و به همین دلیل کرار دست خالی باشگاه را ترک کرد. قرار است جلسه‌ای امروز یکشنبه در باشگاه استقلال درباره کرار برگزار شود. در همین رابطه علی نظری‌جویباری به شفقنا ورزشی گفت: ما به کرار اعلام کرده‌ایم دیگر نمی‌خواهیم با او ادامه دهیم و در لیست فروش ما قرار دارد. جلسه فردای ما هم در همین رابطه است و فردا درباره نحوه جدایی او تصمیم می‌گیریم.وی در پاسخ به این سوال که آیا استقلال این بازیکن را به تیم‌های رقیب هم می‌دهد یا نه، بیان کرد: خیلی برای ما فرقی ندارد که کرار به تیم خارجی می‌رود یا داخلی. ما فردا با او در این باره تصمیم می‌گیریم.

مناظره اسدی و کی‌روش
به صلاح نیست
عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال با بیان اینکه دبیر فدراسیون فوتبال باید در حیطه اختیاراتش کار کند، به اختلاف وی با سرمربی تیم‌ملی فوتبال اشاره کرد و گفت: مناظره کی‌روش و اسدی در تلویزیون به صلاح نیست. شهرام دبیری درباره پافشاری علیرضا اسدی دبیر فدراسیون فوتبال برای مناظره با سرمربی تیم‌ملی در برنامه نود اظهار کرد: بهتر است اگر حرفی زده می‌شود، در هیات رئیسه فدراسیون باشد. اسدی و کی‌روش نباید مقابل مردم دعوا و مناظره کنند چرا که این موضوع به صلاح نیست و باعث می‌شود فوتبال آسیب ببیند و مردم دلسرد شوند. وی افزود: من با علی کفاشیان صحبت کردم تا زودتر جلسه هیات رئیسه را تشکیل بدهد و ما در آن جلسه بتوانیم با کی‌روش و اسدی صحبت کنیم. رئیس فدراسیون به من گفته بود احتمالا این هفته جلسه هیات رئیسه برگزار می‌شود.عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال با بیان اینکه مناظره رسانه‌ای کی‌روش و اسدی به فوتبال ضرر می‌زند، تاکید کرد: علی کفاشیان خودش یک بار اعلام کرد مسؤول مستقیم صحبت با سرمربی تیم‌ملی است و در این موضوع اسدی را کنار گذاشت. کفاشیان اعتقاد داشت اگر خودش مستقیم با کی‌روش در ارتباط باشد بهتر است چراکه این اختلافات به فوتبال ما آسیب می‌زند.

مورینیو گزینه بازگشت به رئال
سرمربی حال حاضر تیم فوتبال چلسی طبق گفته مدیرعامل پیشین تیم فوتبال رئال مادرید، گزینه بازگشت به این تیم است. رامون کالدرون مدعی شده رئال مادرید علاقه‌مند است ژوزه مورینیو را به همراه ادن هازارد به خدمت بگیرد. مورینیو در فصل جدید رقابت‌های لیگ برتر انگلستان نتایج بسیار ضعیفی کسب کرده و چلسی تحت مربیگری وی در جایگاه پانزدهم رقابت‌های لیگ برتر قرار دارد. آبی‌پوشان چلسی از ۱۰ بازی گذشته تنها 3 پیروزی کسب کرده‌اند. خوآن کالدرون گفته باشگاه رئال مادرید حتی تلاش کرده این مربی را در فصل تابستان به این تیم بازگرداند. آنها اکنون علاقه‌مندند تا ادن هازارد را هم جذب کنند. کالدرون در گفت‌وگو با بین اسپورت اظهار کرد: اگر مورینیو جایی در چلسی نداشته باشد من مطمئنم فلورنتینو پرز خواهد خواست او را به رئال‌مادرید بازگرداند. آنها تابستان به چنین تلاشی دست زدند اما موفق به انجام این کار نشدند. رئالی‌ها قبلش برای استخدام یوآخیم لو و یورگن کلوپ هم دست به کار شده بودند و رافائل بنیتس گزینه چهارم این تیم بود.
 

مجتبی هاشمی: اگر به جای رحمتی دروازه‌بان دیگری در دروازه استقلال بود نتیجه داربی تهران شاید کاملا متفاوت از آنچه روی اسکوربورد دیدیم رقم می‌خورد. پس اینکه بعد از تساوی در داربی همه از تاثیر مهدی رحمتی در این نتیجه حرف می‌زنند، کاملا درست و طبیعی است اما اینکه پرسپولیسی‌ها خوش‌شانسی استقلال را هم در این موضوع دخیل می‌دانند نمی‌تواند گزاره درستی باشد. می‌گویند «رحمتی پرکارترین بازیکن میدان بود، پس استقلال شانس آورد که نباخت»! این دیگر چه جور ادعایی است؟ بالاخره رحمتی باعث گل نخوردن تیمش شد یا شانس؟ این دو تا با هم فرق نمی‌کنند؟ قطعا فرق می‌کنند. بیایید یک بار به معنای کلمه «شانس» رجوع کنیم. خیلی هم ماجرا را پیچیده نکنیم و معنای ماورایی به آن ندهیم. شانس، یعنی هر آنچه خارج از اراده و تصمیم و توانایی انسان است. آنچه خارج از کنترل ما رخ می‌دهد. نه می‌توانیم باعث آن باشیم و نه مانع آن. اینکه مهدی رحمتی در لحظه‌ درست و جای درست شیرجه می‌زند و ضربات پرسپولیسی‌ها را مهار می‌کند اسمش «شانس» نیست، «مهارت» است. توانایی است. رحمتی به‌عنوان بخشی از تیم استقلال کارش را با مهارت و درست انجام داده است. همان طور که مثلا کمال کامیابی‌نیا در خط میانی پرسپولیس کارش را درست و با مهارت انجام داد. اینکه رحمتی ضربات حریف را دفع کند و ما اسمش را شانس بگذاریم درست مثل این است که مهدی طارمی گل بزند و بگوییم پرسپولیس شانس آورد! مهدی طارمی به‌عنوان یک بازیکن توانا در گلزنی، نقطه قوت پرسپولیس است. و مهدی رحمتی به‌عنوان بازیکنی توانا در دروازه‌بانی، نقطه قوت استقلالی‌هاست. پس- در این مورد خاص- استقلالی‌ها شانس ندارند، بلکه یک دروازه‌بان خوب دارند.
کدام تیم شانس آورد؟
حالا بیایید صحنه گل پرسپولیس را مرور کنیم. جری بنگستون در حالی که صاحب توپ نیست، کنترلی روی بازی ندارد و از هیچ مهارت خاصی سود نبرده (اصلا تصمیم خاصی نگرفته که بخواهد مبتنی بر توانایی‌اش باشد) خیلی اتفاقی در مسیر توپ قرار می‌گیرد و توپ با برخورد به او وارد دروازه می‌شود. بنگستون در هیچ مقطعی از دوران فوتبالش آموزش ندیده تا توپ را با اندام تحتانی بدنش وارد دروازه کند! بنابراین او- در این لحظه خاص- از مهارتش استفاده نکرده بلکه شانس آورده است. تیم پرسپولیس در این لحظه شانس آورده است.  پیش از آنکه به دشمنی با پرسپولیس متهم شوم یک مثال هم از بدشانسی این تیم بزنیم. مثلا بازی با سپاهان در هفته سوم، دقایق آخر نیمه نخست. سپاهانی‌ها از جناح راست‌شان توپ را ارسال می‌کنند و توپ به سمت مایکل اومانیا می‌رود. اومانیا بازیکنی نیست که چنین ارسالی را وارد دروازه خودشان کند. او توانایی و مهارت دفع چنین توپی را دارد اما توپ با برخورد به زمین ناهموار فولادشهر به‌اصطلاح پله می‌شود. این پله شدن توپ، دقیقا همان نقطه‌ بدشانسی است. اتفاقی که نه سپاهانی‌ها در آن نقش داشتند و نه پرسپولیسی‌ها. هیچکس مهارت به خرج نداده، فقط یک اتفاق خارج از اراده و تصمیم انسانی (همان شانس) باعث تغییر جهت توپ شده است. در واقع اینجا مایکل به خودشان گل نزده، بلکه توپ به پای مایکل خورده و تبدیل به گل به خودی شده است.
پرویز، مهدی، شانس و دیگران
درباره داربی8 آبان‌ماه، اینکه «پرسپولیس بهتر حمله کرد» جمله درستی است. اینکه «پرسپولیس بیشتر موقعیت گل داشت» جمله درستی است اما اینکه «پرسپولیس بدشانس بود که برنده نشد» هرگز گزاره درستی نیست. پرسپولیس برنده نشد چون مهارت بازیکنانش در زدن ضربه آخر کمتر از مهارت رحمتی در دفع این ضربات بود. حتی اینکه «پرسپولیس تیم برتر میدان بود» هم جمله درستی نیست. هر تیمی برتری‌های خودش را داشت. پرسپولیس در موقعیت‌سازی برتر بود و استقلال در مهار این موقعیت‌ها.  در عوض هر دو تیم نقطه‌ضعف‌های خودشان را هم داشتند. پرسپولیس در زدن ضربات آخر ناتوان بود و استقلال در کوچینگ حین بازی و تعویض‌های درست بعد از گل برتری‌اش ناتوان نشان داد. در نتیجه رقم‌خورده دیروز، شانس هیچ نقشی نداشت. این رحمتی بود که از شکست استقلال جلوگیری کرد. همان‌طور که مظلومی مانع پیروزی این تیم شد و اینها هر دو انسان‌اند. نام کوچک هیچ‌یک از آنها «شانس» نیست.