سعید بوشهری: آرامکو بزرگ‌ترین شرکت نفت و گاز جهان و مخزن اسرار خاندان سعودی است. هرچند بیش از 7 دهه از تأسیس آن می‌گذرد اما کمتر کسی از رمز و راز و منابع مالی آن آگاه است. در سال 1980، ظاهراً آرامکو به طور کامل به مالکیت دولت سعودی درآمد و تمام سهام آمریکایی‌ها از آن خارج شد و سعودی‌ها مدیریت‌های کلان این شرکت غول‌پیکر را برعهده گرفتند. برخی کارشناسان این را کودتای آرام سعودی‌ها دانستند اما کمتر کسی از این تغییر و تحولات نرم و بی‌سروصدا باخبر شد. به مرور حوزه‌ فعالیت‌های آرامکو گسترش یافت و مأموریت‌های جدیدی برعهده آن گذاشته شد.
آرامکو در طول سالیان گذشته اهمیت بسیار زیادی داشته به گونه‌ای که معاش 26 میلیون سعودی به آن گره خورده است. آرامکو فقط یک شرکت نفتی غول‌پیکر نبوده بلکه اساساً عامل توسعه بسیاری از زیرساخت‌های سعودی و مهم‌ترین منبع اشتغال عربستانی‌ها بوده است.
 آرامکو که اکنون بیش از 100 چاه نفتی را در عربستان اداره می‌کند، سال 2014، به میزان 5/3 میلیارد بشکه یعنی تقریبا 10 میلیون بشکه در روز نفت تولید و 5/2 میلیارد بشکه آن را صادر کرده است. ارزش بازاری آرامکو در سال 2015 طبق برآورد مجله «اکسپلوریشن» 10 تریلیون دلار بوده است. آرامکو می‌گوید بیش از ۲۶۰ میلیارد بشکه ذخیره اثبات شده نفت و معادل ۵۰ میلیارد بشکه ذخیره گاز طبیعی دارد. این رقم بیش از ۱0 برابر بزرگ‌ترین کمپانی غیردولتی نفتی یعنی اکسون‌موبیل است.
بزرگ‌ترین کمپانی انرژی جهان که سرمایه‌گذاران می‌توانند به‌راحتی در آن مالک شوند اکسون‌موبیل است. این کمپانی عظیم است و از نظر فروش سهام رقیب اپل به شمار می‌رود ولی ذخایر ثابت شده آن ۲۵ میلیارد بشکه است که در مقابل 260 میلیارد بشکه ذخیره آرامکوی سعودی جلوه‌اش را از دست می‌دهد. اگر تولید روزانه 10 میلیون بشکه‌ای نفت را برای این کمپانی در نظر بگیریم بیش از مجموع تولید همه شرکت‌های آمریکایی می‌شود. براساس میزان ذخایر نفتی این شرکت و با استفاده از یک روش ارزشگذاری محافظه‌کارانه (احتساب قیمت 10 دلار برای هر بشکه نفت) ارزش خود کمپانی آرامکو به بیش از 5/2 تریلیون دلار می‌رسد (البته در برخی برآوردهای غیررسمی اولیه بین 500 تا 600 میلیارد دلار قیمت‌گذاری شده است).
در شرایطی که قیمت نفت به پایین‌ترین حد خود رسیده است، محمد بن‌سلمان جانشین ولیعهد سعودی و وزیر دفاع و رئیس شورای امور اقتصادی این کشور در گفت‌وگو با اکونومیست از تصمیم دولت سعودی برای فروش سهام آرامکو خبر داد. پس از آن خالد فالح، مدیرعامل آرامکو درباره فروش سهام آرامکو گفت: «فعلاً در حال مطالعه هستیم و مساله خیلی جدی است و الان نمی‌توانم زمان معینی را برای عرضه سهام اعلام کنم. این عرضه سهام هم شامل بخش فرادستی (آپ‌استریم) [ذخایر و تولیدات نفت و گاز] و کمپانی اصلی آرامکو می‌شود و هم شامل بخش فرودستی (داون‌استریم)‌ [پالایشگاه‌ها و صنایع پتروشیمی و...]. این فرآیندی است که زمان می‌برد و
یک‌شبه نمی‌شود». شرکت سعودی آرامکو نیز تایید کرد در حال بررسی گزینه‌ها برای «مشارکت عموم در سهام این شرکت از طریق عرضه سهام آن در بازارهای بورس» است که به صورت عرضه کل گروه یا عرضه یکی از شرکت‌های تابعه آن انجام خواهد شد.
این اخبار موجی از واکنش‌ها را درون عربستان و خارج از آن برانگیخت. اکونومیست ۷ ژانویه 2016 برنامه خصوصی‌سازی سهام دولتی کمپانی آرامکو را «انقلاب تاچری در سعودی» نامید. (اشاره به سیاست‌های خصوصی‌سازی منسوب به خانم مارگارت تاچر،‌ نخست‌وزیر وقت بریتانیا که در فضای پس از فروپاشی اتحاد شوروی به موجی جهانی تبدیل شد.) فایننشال‌تایمز نیز ۱۱ ژانویه ۲۰۱۶ گزارش مهمی را با  عنوان «بانک‌ها در تکاپوی تکه‌ای از سهام آرامکوی سعودی» منتشر کرد.
این تصمیم خاندان سعودی مقدمه یک تحول بزرگ و استراتژیک نه در عربستان بلکه در خاورمیانه و جهان خواهد شد و بدون تردید پیامدهایی نیز بر کشور‌های صادرکننده نفت از جمله ایران بر جای خواهد گذاشت. پرسش‌های مهمی در این باره مطرح است که در ادامه سعی خواهیم کرد پاسخ آنها را در حد توان پژوهش حاضر بیان کنیم: چرا سعودی‌ها تصمیم به فروش سهام آرامکو گرفته‌اند؟ آیا این امر مقدمه‌ای برای بین‌المللی‌سازی ذخایر انرژی جهانی خواهد بود؟ ارتباط این قضیه با افزایش تنش عربستان و ایران و اعدام شیخ نمر چیست؟ چه تأثیری بر آینده قدرت در عربستان و چه پیامدهایی بر امنیت منطقه و امنیت ملی عربستان خواهد داشت؟ ایران چه سیاستی را باید در قبال این اقدام سعودی اتخاذ کند؟
1-علل و زمینه‌ها
درباره علل و زمینه‌های مساله فروش سهام آرامکو چندین سناریو می‌تواند وجود داشته باشد البته ترکیبی از سناریو‌های پیش ‌رو (جز سناریوی چهارم) می‌تواند به فهم دقیق‌تر این مساله کمک کند.
1-1-نگرانی از آینده قدرت
به نظر می‌رسد آل‌سعود بویژه محمد بن‌سلمان نگران آینده قدرت در عربستان‌سعودی هستند و روزهایی را متصور هستند که دیگر در قدرت نباشند. در نتیجه باید برای آن روز آینده‌نگری داشته باشند. آینده‌ای که در صورت وقوع، یکی از نیازمندی‌های حتمی آن ثروت قابل اعتناست. بسیاری از اقدامات خاندان سعود بویژه محمد بن سلمان را می‌توان در همین راستا ارزیابی کرد. از جمله این اقدامات تشکیل نهادی به‌عنوان «شورایعالی» در آرامکو و در جایگاهی بالاتر از هیات مدیره این شرکت است.
ریاست این شورا را شخص محمد بن سلمان در اختیار دارد. از قضا ایده این خصوصی‌سازی را نیز همین محمد بن سلمان مطرح کرده است. در این سناریو پسر پادشاه به دنبال آن است که با خصوصی‌سازی آرامکو، بزرگ‌ترین سرمایه عربستان را تبدیل به سرمایه‌ای خانوادگی کند تا اگر در آینده دیگر در رأس حکومت نبودند، سرمایه قابل توجهی برای اتکا به آن موجود باشد. وقوع انقلاب‌های عربی و بیداری اسلامی در کشورهای عربی و سرنگونی حکومت‌های به ظاهر باثبات مانند مصر و تونس و همچنین رقابت نفس‌گیر داخلی، بر هراس و نگرانی پسر پادشاه سعودی افزوده است.
1-2- جهانی‌سازی منابع و راهبرد احاله مسؤولیت
یکی از انگیزه‌های فروش سهام آرامکو می‌تواند جهانی‌سازی منابع عظیم هیدروکربنی عربستان‌سعودی باشد. اگر آرامکو مالکیتی بین‌المللی داشته باشد، حوزه خلیج‌فارس جزئی از حوزه منافع کمپانی‌های بزرگ و به عبارتی قدرت‌های فرامنطقه‌ای می‌شود. عربستان با این اقدام به دنبال آن است که در صورت بروز هرگونه تهدیدی علیه این کشور در این حوزه جغرافیایی، برای غلبه بر این تهدیدات احتمالی، سیاست احاله مسؤولیت را در پیش گیرد. بدین معنا که چون این منطقه جزو حوزه منافع قطعی قدرت‌های فرامنطقه‌ای و کمپانی‌های فراملیتی می‌شود لذا این بازیگران جدید خودشان به تهدیدهای محتمل پاسخ می‌دهند و دیگر نیازی به اقدام خود عربستان نیست بلکه مسؤولیت‌ تأمین امنیت منطقه خلیج‌فارس برعهده بازیگران جدید بین‌المللی که همان کمپانی‌های قدرتمند جهانی هستند، گذاشته می‌شود. احاله مسؤولیت از راهبرد‌های پیشنهادی «مرشایمر» است.
این سناریو، این ایده را تقویت می‌کند که نگاه عربستان سعودی در حوزه  سیاست بین‌الملل مبتنی بر نئورئالیسم تهاجمی است. بر این مبنا عربستان به‌دنبال این است که اگر جنگی در منطقه به وقوع بپیوندد دیگر عربستان نگران آینده جنگ و حمایت متحدان و حامیانش از خود نخواهد بود، چرا که اساساً منافع این بازیگران نوظهور اقتضا می‌کند که قدرتمندانه برای دفع هرگونه خطر احتمالی و تأمین امنیت منطقه و حفاظت از سرمایه‌های کلان خود بموقع در صحنه حاضر شده و تهدیدات احتمالی را دفع کنند.
1-3- حل مشکل پاسخگویی به افکار عمومی
شیوه مدیریت آرامکو و چگونگی هزینه‌کرد منابع مالی آن یکی از ابهام‌ها و پرسش‌های افکار عمومی سعودی در طول سالیان گذشته بوده است.
مردم همواره به این شرکت به‌عنوان محلی برای غارت اموال عمومی از جانب شاهزادگان و مدیران ارشد نگاه‌ کرده‌اند.
از منظر آنان آرامکو فاقد شفافیت مالی و هزینه‌ای بوده و میزان ذخایر و سرمایه آن مشخص نیست و هیچ اقدامی هم برای شفافیت آن صورت نگرفته است. تاکنون مواردی از فساد مالی و اداری این شرکت به بیرون درز کرده و در رسانه‌های سعودی بازتاب یافته است.
یکی از دلایلی که می‌توان برای فروش سهام آرامکو در بازارهای بورس بین‌المللی عنوان کرد آن است که مقام‌های خاندان سعودی از این طریق می‌توانند مشکل پاسخگویی به افکار عمومی داخلی را حل کرده و خود را از این دغدغه دیرینه برهانند.
محمد بن سلمان در این باره می‌گوید: «فروش احتمالی آرامکو، تنها با هدف تقویت بازار سهام در این کشور که از سال گذشته به روی خارجی‌ها هم باز شده، صورت نمی‌گیرد، بلکه این اقدام به افزایش شفافیت در این شرکت کمک می‌کند و فساد احتمالی موجود در آن را نیز از بین می‌برد». این تصمیم مهم می‌تواند به تمام شایعات قبلی درباره احتکار ثروت ملی از سوی خاندان سعودی و اینکه خاندان حاکم از درآمدهای نفتی برای اهداف و آرزوهای شخصی خود سوءاستفاده می‌کرده‌اند پایان دهد و خط بطلانی بر همه آن ادعاها بکشد بنابراین خاندان حاکم دیگر مسؤولیت چندانی در قبال مردم نخواهد داشت و این شرکت‌های خصوصی بین‌المللی هستند که باید درباره هرگونه فساد و سوءاستفاده مالی آن پاسخگو باشند.
1-4- طرح تحول ملی و اصلاحات اقتصادی
موافقان فروش سهام آرامکو علت اصلی تصمیم محمد بن سلمان برای فروش را برنامه اصلاحات اقتصادی وی برای مقابله با کاهش قیمت نفت می‌دانند.  «طرح تحول ملی» محمد بن سلمان که هدف آن ایجاد تغییرات اقتصادی، اجتماعی و آموزشی در عربستان طی ماه‌های آینده است، به دنبال کاستن از بار مسؤولیت‌ها و تعهدات دولت سعودی و سپردن آن به بخش خصوصی است.
موافقان این طرح مدعی‌اند جانشین ولیعهد به دنبال آن است که جامعه را تغییر داده و آن را از یک جامعه مصرفی وابسته به نفت به یک جامعه تولیدی و صنعتی که وابستگی اندکی به یارانه و پاداش‌های سخاوتمندانه دولتی دارد، تبدیل کند.
بر این مبنا، آرامکو به جای آنکه یک شرکت دولتی فاقد ابتکار و خلاقیت باقی بماند، می‌تواند از یک شرکت محدود سعودی پا را فراتر گذاشته و در سطح بین‌المللی به فعالیت بپردازد و حوزه فعالیت خود را نیز از نفت سنتی به انواع نفت‌ها (سنتی، غیرسنتی، صنعتی و بازفرآوری‌شده) گسترش دهد.
از سوی دیگر، فروش سهام در کوتاه‌مدت نیز می‌تواند بخشی از کسری بودجه دولت را جبران کند. طبق این دیدگاه، کسری بودجه دولت در سال 2015 بالغ بر 98 میلیارد دلار بوده و احتمال می‌رود این کسری در بودجه 2016 بالغ بر 87 میلیارد دلار باشد. همچنین طبق اصلاحاتی که محمد بن سلمان مد نظر دارد، در بودجه سال مالی 2016 یارانه محصولات نفتی و گازی با کاهش روبه‌رو خواهد بود. همچنین انگیزه‌هایی نیز وجود دارد که نرخ مالیات‌ها نیز افزایش داده شود.
این دلایل که ذیل طرح تحول ملی و عزم محمد بن سلمان برای انجام اصلاحات اقتصادی یا مقابله با کسری بودجه دولت مطرح می‌شود، ضعیف به نظر می‌رسد. اگر هدف دولت سعودی مقابله با معضل اقتصادی باشد به راحتی می‌تواند با پایین آوردن عرضه نفت، بر بازار تأثیر گذاشته و قیمت نفت را بالا ببرد. همچنین تصمیم مهم اینچنینی را نمی‌توان در چارچوب برنامه‌های اقتصادی معمولی که همه دولت‌ها دارند گنجاند.
2-سازوکار عرضه
برخی کارشناسان معتقدند با توجه به فعالیت‌های متنوع آرامکو و بزرگ‌بودن این شرکت که ارزش آن بالغ بر 5/2 تریلیون دلار است، عرضه کل سهام آن در بازارهای بورس جهانی به یکباره مشکل خواهد بود، از این رو محتمل است که ابتدا برخی حوزه‌های غیرراهبردی که روی دوش این شرکت سنگینی می‌کند، در بازارهای بورس عرضه شود. احتمال می‌رود این شرکت ابتدا عرضه سهام برخی واحدهای کوچک‌تر مانند واحد پالایشگاه‌های محلی را انتخاب کند. یکی دیگر از گزینه‌ها آن است که «مجموعه‌ای از شرکت‌های تابعه در بخش‌های بعد از تولید» را عرضه کند. این می‌تواند معیاری به شرکت آرامکو بدهد که ارزش کل آن را برآورد کند بدون آنکه تأثیری منفی بر ذخایر نفتی آن در صورت کاهش قیمت سهام در بازار بگذارد.
درباره مشتریان نیز 2 احتمال وجود دارد؛ یکی روش «آی‌پی‌او» به کار گرفته شود، به این معنا که سهام کمپانی به بازار بورس برای خرید عمومی در سراسر جهان عرضه شود. در این مدل، صرفنظر از میلیون‌ها نفر سهامداران معمولی که به همه ملیت‌ها تعلق دارند،‌ مالکان اصلی بانکداران و ثروتمندان بزرگ جهان‌وطن هستند. احتمال دیگر آن است که عرضه اولیه صرفاً در بازار بورس داخلی و برای عربستانی‌ها به فروش برسد که این فراتر از ظرفیت بازار بورس عربستان و پروژه‌ای جهانی است. در صورت عرضه سهام شرکت آرامکوی سعودی، بانک‌های جی‌پی مورگان و اچ‌اس‌بی‌سی بیشترین بخت برای خرید و تصاحب سهم عمده‌ای از آن را دارند.
پس از آن نیز بانک‌های «سیتی بانک»، «بانک بارکلیز» و «دویچه بانک» قرار دارند. عرضه احتمالا به صورت تدریجی صورت خواهد گرفت و احتمالا با 5 یا 10 درصد سهام آغاز شود.
3-پیامدهای فروش آرامکو
تبعات فروش آرامکو در محیط داخلی عربستان و محیط منطقه‌ای احتمالاً شگرف خواهد بود. در درون سعودی اختلافات داخلی تشدید خواهد شد. نگرانی‌ درباره آینده نفت عربستان باعث شده هم‌اکنون بین مدیران ارشد شرکت آرامکو و محمد بن سلمان اختلافاتی به وجود‌ آید. ظاهرا پیشنهاد فروش سهام آرامکو در ابتدا از جانب مدیران ارشد آرامکو داده نشده بلکه محمد بن سلمان که این روزها به تصمیم‌گیر اصلی نفت تبدیل شده و نیز شورایعالی آرامکو و تیم جدیدی که با خود به آرامکو آورده، این تصمیم سرنوشت‌ساز را گرفته‌اند. این تصمیم محمد بن سلمان از اجماع لازم برخوردار نیست و نوعی هرج و مرج ایجاد کرده است. این نگرانی‌ها باعث شده هم‌اکنون بین مدیران ارشد شرکت آرامکو و محمد بن سلمان اختلافاتی به وجود‌ آید.
بدون تردید عملی‌شدن این تصمیم اعتراضاتی را در بدنه کارشناسی و مدیریتی آرامکو ایجاد خواهد کرد. مخالفان این تصمیم بر این باورند که کشور نباید منابع مالی خود را به حراج بگذارد بویژه آنکه نفت اکنون پایین‌ترین قیمت خود را شاهد است. دگرگونی آرامکو از یک شرکت دولتی به یک شرکت خصوصی در راستای تأمین منابع سرمایه‌گذاران و بانک‌های بزرگ خواهد بود و بیشترین نفع و سود را کانون‌های ثروت جهانی خواهند برد، نه سرمایه‌داران معمولی یا مردم عادی. حال آنکه به باور بسیاری از سعودی‌ها، نفت حق توده‌های ملت و نسل‌های آینده سعودی است. همچنین شاید این شرکت از ادامه سرمایه‌گذاری در برنامه‌های اجتماعی منع شود که این به ضرر شهروندان عادی تمام خواهد شد.
کارشناسان همچنین از پیامدهای وخیم بر اقتصاد سعودی سخن می‌گویند. شکست این طرح می‌تواند منجر به آشوب‌های گسترده داخلی شود.
همچنین در سطح منطقه‌ای، عرضه سهام کمپانی آرامکو به بازار بورس می‌تواند سرآغاز موجی شود برای ارائه مدل به سایر دولت‌ها همان‌گونه که در دهه ۱۳۷۰ مدل «ببرهای آسیا» تبلیغ می‌شد و از این‌طریق عملاً ذخایر نفت و گاز جهان میلیون‌ها «مالک» (سهامدار) پیدا خواهد کرد. شاید عده‌ای خواستار «جذب سرمایه خارجی» از طریق عرضه سهام شرکت ملی نفت و ذخایر نفت و گاز کشورهای منطقه از جمله ایران در بورس‌های جهانی شوند. علاوه بر این سیستم امنیتی منطقه خلیج‌فارس دچار تغییراتی خواهد شد؛ حضور نظامی بازیگران فرامنطقه‌ای افزایش یافته و کمپانی‌ها و شرکت‌های جدید در ترتیبات امنیتی منطقه به ایفای نقش خواهند پرداخت.
4- جمع‌بندی
در مجموع به نظر می‌رسد تصمیم فروش سهام آرامکو در درازمدت به ضرر خاندان حاکم سعودی تمام شود و اقتدار این خاندان بر ارکان قدرت در عربستان را تضعیف کند. تاکنون سعودی‌ها از سلاح نفت و دلارهای حاصل از آن برای خرید وفاداری‌های داخلی و پیشبرد طرح‌های منطقه‌ای و بین‌المللی خود بخوبی استفاده لازم را برده‌اند. سهیم‌شدن بازیگران و کمپانی‌های بین‌المللی در ثروت سعودی خواه ناخواه اختلافاتی بین نهاد دینی و علمای وهابی و خاندان حاکم سعودی ایجاد خواهد کرد، چرا که نهاد مذهبی و حتی عامه مردم مخالف ورود بیگانگان به کشور و سپردن سرنوشت کشور به «کافران» هستند. از این رو احتمالا در صورت تحقق چنین طرحی، شاهد ناآرامی‌ها و نافرمانی‌های داخلی در آینده باشیم. علاوه بر این غلبه رویکرد سودجویانه کمپانی‌های بزرگ بر رویکرد رفاهی– که خاندان سعودی در مواقع بحرانی با تزریق پول و پاداش به اجرا گذاشته است- مشکلات و چالش‌های اقتصادی زیادی در سطح جامعه ایجاد خواهد کرد و نارضایتی‌ها را از حکومت بالا خواهد برد. از این رو سیاست «صبر و انتظار» از سوی جمهوری اسلامی و در عین حال تلاش برای جلوگیری از سرایت خطرات این طرح بر سیاست‌های نفتی کشور می‌تواند سرلوحه تصمیم‌گیران قرار گیرد.

محمدرضا کردلو: اسد، یکی از رفقای عراقی- فرانسوی‌ام، وقتی خبر بازداشت ملوانان آمریکایی در خلیج‌فارس توسط جوانان پاسدار نیروی دریایی سپاه را دیده و شنیده بود، به سرعت از طریق یکی از این شبکه‌های اجتماعی مکالمه‌اش را با من شروع کرد. بعد از سلام، بریده بریده و طوری که انگار عجله دارد برای رساندن پیام- با غلط املایی‌هایی که به خاطر مسلط نبودنش به فارسی طبیعی است- این کلمات را برایم می‌فرستاد: «شما نمی‌دانید چکار کردید؟ خیلی کار بزرگی است! خیلی. خیلی. 10سال است آمریکایی‌ها در عراقند، بیشتر از 60سال است که به واسطه اسرائیل، در منطقه هستند. هیچکس تا حالا اینطوری شکارشان نکرده بود. دست بسته و از پشت. طوری شبیه ترسوها. طوری که همه اقتدار تفنگداران آمریکایی می‌شکند. طوری که من و دوستانم داریم از خوشحالی گریه می‌کنیم. خیلی کار بزرگی کردید. نمی‌دانید آمریکایی متجاوز را اسیر کردن چقدر کار بزرگی است».
پشت سرهم داشت می‌فرستاد. چندباری برایش فرستادم: «می‌دانم اسد، می‌دانم». باز فرستاد: «همین که سریع جوابم را می‌دهی، یعنی نمی‌دانی. شما مثل ماهی‌هایی که داخل آب هستند، قدر آب را نمی‌دانید. فکر نکنم تا حالا صدای تیر تفنگ را شنیده باشی! شنیده‌ای؟ می‌شود کسی از شما برای کاری بیرون برود و مطمئن نباشید که آیا سالم برمی‌گردد یا نه؟ اما بغداد هفته‌ای یک بار بمبگذاری است. از جاهای دیگر هم خبر داری حتما. سوریه، لبنان، بحرین، لیبی، مصر و... اوضاع یمن را هم که می‌دانی لابد».
هرچه تایید می‌کردم، مصر‌تر می‌شد که بیشتر برایم توضیح بدهد که «ایران چقدر امنیت دارد». نمی‌دانم بیت «خوش‌تر آن باشد که سر دلبران/ گفته‌ آید در حدیث دیگران» اینجا مناسبت دارد یا نه. اما اسد مدام توضیح می‌داد و من مدام افتخار می‌کردم. تا به حال اینقدر به افتخار کردنم، افتخار نکرده بودم! «ایران آرام» ترجیع‌بند حرف‌هایش بود و ادامه می‌داد. حال و اوضاع پاریس را هم مثال زد و گفت: «ماشاءالله به شما و قائدتان. داعش تا قلب اروپا و زیر برج ایفل رسیده اما جرات نزدیک شدن به ایران را ندارد، ماشاءالله به شما. ماشاءالله».
چند روز پیش و بعد از تجلیل رهبر انقلاب از پاسداران نیروی دریایی، دوباره دیدم اسد صدایم می‌کند برای گفت‌وگو. پای کامپیوتر نشستم و شروع کرد: «حالا که قائد گفته «کار خدا بود» باید بیشتر حرف‌هایی که آن روز درباره «کار بزرگی» که کردید گفتم را بفهمی». چه باید می‌گفتم وقتی همه حرفش را قبول دارم که «ما مثل ماهی‌هایی هستیم درون آب که نعمت آب را آنطور که باید شکرگزار نیستیم».
اسد کمی سیاسی و نظامی نشست و برایم تشریح کرد که وسعت ماجرای بازداشت ملوانان و تفنگداران آمریکایی تا به کجاست. می‌گفت: شما جنگ نکرده را تمام کردید. عربستان و ترکیه با آن همه طمطراق‌شان پشت‌شان در دریا به آمریکا گرم بود که اگر چنین شود و چنان شود، چه خواهند کرد با حمایت و هدایت آمریکا در دریا. شما اما آنها را به کناری گذاشتید با این کار. تفنگداران کدخدای‌شان را چند ساعت، دست بستید و تحقیر کردید. تحلیل‌های او بود. من زیاد از این پیچیدگی‌هایی که می‌گفت مطلع نبودم و فقط به این فکر می‌کردم که پاسداران رفته‌اند و گل کاشته‌اند در بازداشت نیروهای آمریکایی، کیف و حالش را همه می‌کنیم. من که با خلیج‌فارس 5-4 تا عکس یادگاری بیشتر ندارم، طوری از سوی رفیق آنور آبی‌ام، به خاطر کارستان پاسداران در خلیج‌فارس، خطاب می‌شوم که انگار من بی‌سیم زدم و آمریکایی‌ها را به هراس آوردم! انگار من بازداشت‌شان کردم. انگار من کاری کردم که دیگر جرات نکنند دور و بر خلیج‌فارس آفتابی شوند! به دوست دیگرم گفتم: می‌بینی! وقتی یک ایرانی «کار درست و بجا و عالی» انجام می‌دهد، همه سربلند می‌شویم. آمریکا بعد از برجام می‌خواست خود را نشان بدهد که «کار خدا»، کار دستشان داد. ذلیل شدند در دنیا. تحقیر شدند پس از برجام.  تعریف‌های اسد از ایران و اقتدار و امنیتش و اینکه کابوس آمریکا و اسرائیل و عربستان شده، تمامی ندارد. هر روز تحلیل‌هایش نوتر می‌شود. می‌گوید: شما همه اینها را به خاطر وحدت‌تان دارید. به خاطر اینکه وقتی انتخابات می‌شود، صف می‌ایستید برای رای دادن.
فکر کردم، دیدم وقت انتخابات هم، هر یک نفری که بیشتر در انتخابات شرکت می‌کند، همه سربلند می‌شوند؛ همه.

گروه اقتصادی: تناقض‌گویی مسؤولان در ارائه آمار ادامه دارد و براساس اعلام جدید یک مسؤول، شمار حذف شده‌ها از ۳ میلیون نفر اواسط سال به 5/2 میلیون نفر کاهش یافته است. هرچه به پایان سال نزدیک می‌شویم آمارهای دولت عجیب و غریب‌تر می‌شود و حالا دولتی‌ها در آستانه انتخابات آمار حذف‌شدگان را 500 هزار نفر کمتر از قبل اعلام کردند!  پرونده حذف یارانه‌بگیران پردرآمد پس از آغاز فعالیت دولت یازدهم دوباره گشوده شد. مجلس طى قانون بودجه 93، دولت را ملزم به حذف یارانه ثروتمندان کرد که در عمل اتفاقى نیفتاد و پس از اصرار مجدد مجلس به حذف یارانه ثروتمندان در قانون بودجه 94، سرانجام از سوى وزیر اقتصاد خبر رسمى آغاز حذف یارانه برخى افراد پردرآمد اعلام شد. این در حالى است معاون اول رئیس‌جمهور در همان زمان اعلام کرد براى پرداخت یارانه به همه، 15 تا 16 هزار میلیارد تومان کسرى وجود دارد. پس از آن دولت در ابتدای سال جاری در بخشنامه‌ای مسؤولیت حذف یارانه بگیران را به وزارت کار سپرد. طبق قانون بودجه 94 وزارت کار موظف بود تا پایان امسال تعداد 6 میلیون نفر از ثروتمندان را از دریافت یارانه نقدی حذف کند.  چند ماه پیش علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به اینکه طبق قانون مجلس شورای اسلامی باید حدود 6 میلیون نفر از دریافت یارانه نقدی حذف شوند، گفته بود: تعداد حذف‌شدگان از یارانه نقدی به مرز 3میلیون نفر نزدیک شده است. وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه «من مسؤول دادن یارانه نیستم، مسؤول حذف یارانه‌ام»، گفت: یارانه‌ها بموقع پرداخت می‌شود و جای نگرانی نیست و ما هم حذف بخشی از یارانه‌بگیرها را آرام و بموقع انجام می‌دهیم. همچنین احمدی‌میدری آبان ماه سال جاری در پاسخ به این پرسش که یارانه چند درصد معترضان حذف یارانه نقدی بازگشته است، گفته بود: تاکنون چیزی حدود 15 درصد افرادی که اعتراض کرده بودند، یارانه‌شان برگشته است. در همین حال، تاکنون یارانه نقدی نزدیک به 3 میلیون نفر (اقشار مرفه) قطع شده است.  وی درباره اینکه آیا تا پایان سال 3 میلیون نفر دیگر از دریافت یارانه نقدی حذف می‌شوند؟ گفته بود: این موضوع در بودجه آمده و کار بسیار سختی است ولی به نحوی در حال اجرای این تکلیف هستیم که حقوق افراد تضییع نشود.  حال حدود 5 ماه بعد از اظهارات وزیر کار، سیدابوالحسن فیروزآبادی، قائم‌مقام وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به اینکه تاکنون 5/2 میلیون نفر طبق آخرین آمار از لیست یارانه‌بگیران حذف شده‌اند، درباره ادامه این روند گفته است: این روند ادامه‌‌دار خواهد بود و افرادی که کارت شناسایی ملی ندارند از هفته پایانی بهمن‌ماه حذف خواهند شد.  در کنار این آمارهای متناقض از شمار حذف‌شدگان این سوال پیش می‌آید که چطور شمار حذفی‌ها طی ماه‌های اخیر نه‌تنها افزایش نداشته، بلکه کمتر شده است. نکته دیگر این است که چرا وزارت کار در اجرای قانون موفق نشد؟ حتی اگر فرض را بر این بگیریم که حدود 2میلیون نفر هم کارت ملی نداشته باشند و در صف حذف یارانه پردرآمدها قرار بگیرند، باز هم میزان حذف یارانه به 6 میلیون نفر تا پایان سال نمی‌رسد. هر چند حذف یارانه پردر‌آمدها دیر یا زود باید انجام شود اما به اعتقاد برخی کارشناسان اقتصادی شک و دودلی دولت در اعلام آمار حذف‌شدگان از دریافت یارانه نقدی با شعار شفافیت آماری دولت تناقض دارد.
 حذف یارانه بی‌کارت‌ها
دولت تصمیم دارد از ماه آینده یارانه افرادی را که فاقد کد ملی هستند حذف کند که این موضوع فقط شامل این افراد شده و تعویض کارت ملی قدیمی با کارت هوشمند ملی، ارتباطی به یارانه ندارد.  دولت براساس قانون موظف است برای توسعه اشتغال، افزایش سهم تولید از یارانه و حمایت غذایی از خانوار مورد هدف، یارانه 6 میلیون نفر از افراد جامعه را حذف کند که این موضوع با چالش‌های بسیاری در سطح جامعه مواجه شده است.  براساس این گزارش، دولت حذف یارانه اقشار پردرآمد را در حالی از ماه پایانی سال گذشته (اسفندماه 93)،‌ آغاز کرده که برخی حذف‌شدگان خود را از نیازمندان جامعه دانسته و معترضند به اینکه به اشتباه از لیست خط خورده‌اند‌ اما از طرفی برخی حذف‌شدگان از لیست دریافت یارانه بخش عمده‌ای از جامعه هدف را شامل می‌شود که تمکن مالی داشته‌اند.  طبق آخرین آمار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، تاکنون بیش از 5/2 میلیون نفر از یارانه‌بگیران حذف شده‌اند که صرفه‌جویی 114 میلیارد تومانی را در پی داشته است که با توجه به پرداخت ماهانه 45 هزار و 500 تومان به هر نفر بابت بیش از 70 میلیون نفر، عددی ناچیز است.  بر همین اساس دولت منابع حاصل شده را صرف اشتغال، تأمین هزینه‌های ضروری بیماران صعب‌العلاج و تأمین اعتبار بیشتر برای سبد کالا کرده است که به دلیل پایین بودن این رقم جزئیات دقیقی ارائه نشده است.  علاوه‌بر این در روزهای اخیر موضوع حذف یارانه افراد فاقد کارت ملی از سوی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی مطرح شد که البته به دنبال آن شایعات بی‌اساسی مبنی بر احتمال حذف افرادی که کارت ملی قدیمی دارند بر سر زبان‌ها افتاد. به دنبال این شایعات، دفاتر پیشخوان دولت با حجم انبوهی از مراجعه‌کنندگان در شهرستان‌ها و حتی برخی شهرهای بزرگ مواجه شدند تا کارت شناسایی ملی قدیمی به هوشمند تبدیل شود.  این در حالی‌ است که هوشمندسازی کارت ملی ارتباطی به حذف یارانه نداشته و تنها آن 2 میلیون نفری که فاقد کد ملی هستند، در صورت عدم دریافت کارت ملی حذف خواهند شد.  طبق اعلام قائم‌مقام وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی افرادی که فاقد کد ملی هستند، از اسفند ماه از لیست یارانه‌بگیران خط خواهند خورد. این افراد همان 2 میلیون نفری را شامل می‌شود که به گفته وزیر هیچ کد ملی برای آنها ثبت نشده است.

گروه بین‌الملل:‌ دستگاه قضایی مالزی با شخصی توصیف کردن دریافت رشوه 681 میلیون دلاری نخست‌وزیر این کشور از آل‌سعود، علنا فساد حکومتی را به نمایش عام گذاشت. به گزارش العالم، در حالی که کمیته مبارزه با فساد، درباره 3 پرونده سرگرم تحقیق از «نجیب رزاق» نخست‌وزیر مالزی بود، «محمد اباندی‌علی» دادستان کل این کشور، در کنفرانسی مطبوعاتی فاش کرد که خاندان سعودی، در سال 2013، مبلغ 681 میلیون دلار به حساب شخصی نخست‌وزیر واریز کرده است. با این حال او این هدیه را مساله‌ای شخصی میان خاندان سعودی و نخست‌وزیر مالزی ارزیابی کرد و گفت: «هیچ‌گونه تخلف کیفری یا فسادی در این باره صورت نگرفته است.» دادستان کل مالزی همچنین در اظهارنظری شگفت‌انگیر دریافت این مبلغ نجومی را به هیچ وجه به مثابه دریافت رشوه ندانست و در عین حال از افشای نام شخصیت سعودی که این مبلغ را به حساب نخست‌وزیر مالزی واریز کرده است، خودداری کرد! طی چند سال اخیر تغییر سیاست‌های کوالالامپور به سمت سعودی‌ها و وهابی و همچنین علیه ایرانی‌ها و شیعیان این کشور کاملا آشکار بوده است که قطعا بی‌ارتباط به رشوه‌های چند صد میلیون دلاری حاکمان عربستان به همتایان مالزیایی‌شان نیست. سرکوب شیعیان و اخراج و دستگیری گسترده و حتی اعدام ایرانیانی که سال‌ها در آسیای جنوب شرقی با صلح و صفا زندگی می‌کردند نمود آشکار این توطئه است که با همکاری دستگاه دولتی فاسد کوالالامپور و با رشوه‌های عربستان و آمریکا (در قالب طرح پیمان استعماری نوین اقیانوسیه) صورت گرفته است.
این در حالی است که مالزی نه تنها به‌خاطر چهره‌های سرشناس ایرانی و شیعه که در تاریخ  این کشور نقش ایفا کرده‌اند پیوندی طبیعی با ایرانیان داشته بلکه از زمان روی کار آمدن ماهاتیر محمد، پدر مالزی مدرن گرایش و دوستی 2 کشور به سمت یکدیگر طی 3 دهه اخیر بسیار بیشتر شده بود. نجیب رزاق، نخست‌وزیر فاسد مالزی در عین حال به دریافت میلیون‌ها دلار از صندوق سرمایه‌گذاری دولتی  نیز که زیر بار دیون کمر خم کرده، متهم است. دادستان کل، اسنادی از یک تحقیق رسمی به بازجویان ارائه کرد که به نخست‌وزیر مالزی و صندوق سرمایه‌گذاری 1MDB مربوط می‌شود. براساس این اسناد، نهادهای وابسته به این صندوق، به صورت الکترونیک، 700 میلیون دلار به حساب نخست‌وزیر مالزی واریز کرده‌اند.
 

گروه اجتماعی: عربده‌کشی، خودنمایی، به رخ کشیدن قطر بازو به همراه جولان بی‌محابا در فضای مجازی که گاهی با چاشنی الفاظ رکیک هم همراه می‌شود، تنها توصیفی از انتشار تصاویر منتشر شده اراذل و اوباشی است که طی چند روز گذشته برخی شبکه‌های اجتماعی را به قرق خود در آورده بودند.
انتشار کلیپی تصویری از عرض‌اندام افرادی با بدن‌های برهنه چند روزی است که افکار عمومی را به خود مشغول کرده و در هر جمع دوستانه یا دورهمی‌های خانوادگی صحبت از قدرتنمایی این افراد از طریق تلفن‌های همراه و بویژه شبکه تلگرام به میان کشیده می‌شود و نقل محافل است. پس از انتشار این فیلم‌ها، کلیپ‌های دیگری از اراذل با سرعت در شبکه‌های اجتماعی پخش شد؛ به این صورت که اوباش‌ سابقه‌دار که بازیگران اصلی اینگونه کلیپ‌ها هستند با عنوان کردن القاب خود مانند «جومونگ» و «پلنگ» همدیگر را در فضای مجازی دعوت به دعوا و درگیری می‌کنند.
در کلیپ تصویری که چند نفر از اراذل و اوباش با خودشیفتگی تمام از خود تهیه کرده‌اند قدرتنمایی و رجزخوانی‌های فراوانی برای ایجاد حس ترس و ارعاب بینندگان به معرض نمایش در می‌آید که البته دوران این یکه‌تازی یکی دو روز بیشتر دوام نداشت و با واکنش جدی مقامات قضایی و انتظامی کشور مواجه شد. یکی از این هنجارشکنان که در فضای مجازی هیمنه‌ای برای خود تدارک دیده بود لقب شاه مازندران را نیز برای خود برگزید که البته به گفته سردار حسین اشتری، فرمانده نیروی انتظامی تعدادی از این افراد دستگیر شده‌اند و پیگیری برای شکستن این ابهت پوشالی تا دستگیری آخرین نفر ادامه دارد.
کات پلیس به اکران نمایش اراذل
فرمانده نیروی انتظامی در حاشیه نخستین همایش ملی پلیس، مشاوره و روانشناسی نسبت به انتشار این تصاویر در فضای مجازی واکنش نشان داد و از دستگیری برخی از این افراد خبر داد. سردار سرتیپ حسین اشتری، فرمانده نیروی انتظامی درباره پخش فیلمی از اراذل و اوباش مازندران در شبکه‌های اجتماعی و عملکرد پلیس در قبال این افراد اظهار داشت: فیلمی از اراذل و اوباش در شبکه‌های مجازی پخش شد که این فیلم مربوط به مدت‌ها قبل بود که نیروی انتظامی پس از انتشار این فیلم نسبت به شناسایی و دستگیری این افراد اقدام کرد. فرمانده نیروی انتظامی تصریح کرد: تعدادی از این اراذل و اوباش دستگیر شده‌اند و تعدادی فراری هستند که به نظر می‌رسد در روزهای آینده دستگیری این افراد انجام شود.
اقدام قوی پلیسی برابر کمترین تحرک
سردار اشتری، فرمانده نیروی انتظامی درباره فیلمی که در شبکه‌های مجازی منتشر شده و نشان‌دهنده قدرت‌نمایی فردی به نام «شاه مازندران» است، خاطرنشان کرد:  این افراد در یک محل اختصاصی اقدام به عرض اندام کرده بودند و مأموران نیروهای انتظامی به محض مشاهده و با توجه به انعکاس خبری اقدام لازم را انجام دادند. سردار اشتری به مردم اعلام کرد می‌توانند با شماره تلفن 110 نسبت به اعلام چنین مواردی به مراکز پلیس اقدام کنند و نیروی انتظامی به سرعت وارد عمل خواهد شد. به گفته فرمانده نیروی انتظامی ما کمترین تحرک در جامعه از اینگونه افراد را داریم و بیشترین اقدامات را با همکاری قضایی در این زمینه انجام می‌دهیم.
واکنش دادستان کل کشور به انتشار کلیپ  قدرتنمایی
همچنین روز گذشته – چهارشنبه - دادستان کل کشور با اعلام پیگیری قاطع برای دستگیری اراذل و اوباشی که در فضای مجازی با انتشار کلیپ قدرتنمایی کرده‌اند، گفته است: «اینها کسانی هستند که جامعه را دچار اضطراب می‌کنند.» حجت‌الاسلام‌ سیدابراهیم رئیسی در حاشیه  مراسم تحلیف کارآموزان قضایی با بیان این مطلب و اشاره به دستور دادستان مربوطه برای دستگیری این افراد افزود: همانطور که رسانه ملی نیز نشان داد دادستان ما در ارتباط با برخی افراد شرور و ناامن‌کننده عرصه اجتماعی که برای خود ادعاهایی دارند و بخشی از جامعه را ترسانده‌اند، دستور دستگیری اشرار را صادر کرده است تا این افراد به دست عدالت سپرده شوند.  بنابر اظهارات دادستان کل کشور، اینها کسانی هستند که جامعه را دچار اضطراب می‌کنند و امری که می‌تواند جامعه را از نوسانات و اضطراب حفظ کند، احکام عادلانه قضات است.  رئیسی تاکید کرد که احکام قضایی اضطراب اجتماعی را به امنیت و آرامش اجتماعی تبدیل می‌کند.

نگرانی‌ها نسبت به باز کردن در مراکز نظامی ایران به روی بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اثبات شد.  روز گذشته اعلام شد 2 نفر از بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که براساس توافق میان علی‌اکبر صالحی و یوکیا آمانو موسوم به «نقشه راه»، از سایت نظامی پارچین بازرسی کرده بودند؛ عضو سرویس‌های جاسوسی آمریکا و فرانسه بودند. پیش از این بارها نسبت به سوءاستفاده سرویس‌های جاسوسی از موضوع بازرسی‌های هسته‌ای ایران هشدارهایی داده شده بود. این سوءاستفاده‌ها در ماجرای ترور دانشمندان هسته‌ای ایران علنی شد.  عوامل سرویس‌های خارجی در پوشش بازرسان آژانس اقدام به شناسایی دانشمندان هسته‌ای (بویژه شهید احمدی‌روشن و شهید رضایی‌نژاد) کردند. ایران بارها به خاطر این سوءاستفاده‌ها و نیز نشت اطلاعات از آژانس انتقاد کرده بود. به همین دلیل در دوره جدید که دامنه بازرسی‌ها به مراکز نظامی نیز رسیده است؛ این نگرانی بیشتر از قبل احساس شده است. حالا پس از بازرسی 12 بازرس آژانس از پارچین مشخص شد 2 نفر از این بازرسان جاسوس بوده‌اند!  این خبر را روز گذشته محمود نبویان، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و یکی از نمایندگان فعال درباره مذاکرات هسته‌ای گفت. وی با اشاره به بازدید چند ماه پیش آمانو و 12 مامور آژانس از پارچین تصریح کرد: یکی از معاونان وزارت اطلاعات بیان داشته در بررسی بین این 12 نفر مامور متوجه شدیم دو نفر از آنها جاسوس هستند؛ یکی جاسوس سازمان سیا و دیگری نیز جاسوس سازمان اطلاعاتی فرانسه بود.   محمود نبویان با اشاره به بازدید چند ماه پیش آمانو و 12 مامور آژانس از پارچین به خبرگزاری بسیج گفت: یکی از معاونان وزارت اطلاعات بیان داشته در بررسی بین این 12 نفر مامور متوجه شدیم دو نفر از آنها جاسوس هستند؛ یکی جاسوس سازمان سیا و یکی نیز جاسوس سازمان اطلاعاتی فرانسه بود. محمود نبویان درباره اظهارات اخیر عباس عراقچی مبنی بر نگرانی از جاسوسی صنعتی توسط آژانس تصریح کرد: اکنون این ابراز نگرانی هیچ ارزشی ندارد؛ آقای عراقچی به جای اینکه الان ابراز نگرانی کند، آن وقتی که مقام معظم رهبری نهی کرده و به تیم هسته‌ای گفته مبادا مجوز دسترسی به اماکن نظامی دهید باید به فرامین رهبری توجه می‎کرد.عضو کمیسیون آموزش مجلس تاکید کرد: این اظهارات، تایید حرف منتقدانی بود که بیان داشتند آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزینه مناسبی برای داوری نیست و جاسوس است. نبویان در توضیح این مطلب بیان کرد: حتی شخص آقای روحانی نیز به این مطلب اشاره می‎کند؛ رئیس‌جمهور در کتاب امنیت ملی و دیپلماسی هسته‎ای صفحه 211 تصریح می‎کند که «در سال 82 تا 84 که مسؤول پرونده هسته‎ای بودم، آژانس از ما بازرسی از اماکنی را تقاضا کرده بود که قاعدتا این اماکنی بودند که سرویس‎های اطلاعاتی غرب برای آژانس معین کرده بودند» یعنی صراحتا تصریح می‎کند افراد آژانس جاسوس هستند.  نبویان یادآور شد: مقام معظم رهبری درباره برجام فرمودند ما هزینه دادیم، اما بهتر از این می‎توانستیم عمل کنیم؛ آقایان سیاسی از دوستان سپاهی یاد بگیرند که ملوانان آمریکایی را دستگیر کردند و نسبت به کار سپاهیان می‎فرمایند عالی بود، اما به تیم هسته‎ای اینطور نمی‎گویند.  نماینده مردم تهران در مجلس خاطرنشان کرد: ناموس یک مملکت مسائل نظامی آن است؛ اگر کشور در معرض اندک خطری واقع شود، مسؤول آن آقای روحانی، آقای ظریف، آقای عراقچی و تیم هسته‎ای هستند، ملت قطعا یقه مسؤولان را خواهد گرفت، آنها باید در پیشگاه ملت پاسخ دهند و یک زمانی ملت از این افراد پاسخگویی خواهند کرد.
چشم‌های کاملاً بسته!
اظهارات محمود نبویان در حالی است که پس از امضای نقشه راه میان آمانو و صالحی، ارنست مونیز وزیر انرژی ایالات متحده آمریکا صراحتا اعلام کرد بازرسان آژانس تربیت شده‌های آمریکا هستند.  او همچنین تصریح کرد تجهیزات بازرسی از آژانس نیز از سوی آمریکا در اختیار آنها قرار داده شده است البته کمی بعد معاون مونیز در امور امنیت هسته‌ای، توضیحات دقیق‌تری درباره این موضوع ارائه کرد. ژنرال فرانک جی کولتز (Frank G. Klotz) که پیش‌تر از فرماندهان ارشد نیروی هوایی آمریکا بود؛ روز 26 آذر 1394 (7 دسامبر 2015) با حضور در جلسه استماع کمیته روابط خارجی سنا درباره روند اجرای برجام، تاکید کرد بازرسان آژانس یا آمریکایی هستند یا اگر نباشند از آموزش و تجهیزات آمریکایی استفاده می‌کنند. وی این موضوع را در پاسخ به پرسش سناتور باربارا باکسر عضو دموکرات سنا از ایالت کالیفرنیا مطرح کرد که از وی خواسته بود درباره جزئیات همکاری‌های وسیع میان آژانس و وزارت انرژی آمریکا سخن بگوید. به گزارش نسیم، کولتز در پاسخ نکات زیر را بیان کرده است:
1- ما از روند آموزش دادن به نیروهای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حمایت می‌کنیم. همه بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در آزمایشگاه ملی لاس الاموس در ایالت نیومکزیکو دوره مدیریت مواد هسته‌ای را سپری می‌کنند.
2- شمار دیگری از بازرسان و کارکنان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز دوره‌های ضمن خدمت و حرفه‌ای را در حوزه‌های مربوط به پایش پلوتونیوم و دیگر ابعاد چرخه هسته‌ای در دیگر آزمایشگاه‌های ملی ما در ایالات متحده سپری می‌کنند.
3- در عین حال، ما بنابه درخواست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، شماری از نیروهای خود را برای بخش پادمان‌های آژانس اختصاص می‌دهیم. حدود 800 نفر در بخش پادمان‌ها در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی فعالیت دارند. حدود 10 درصد آنها یعنی تقریبا 80 نفر آنها از شهروندان آمریکا هستند. بسیاری از آنها در آزمایشگاه‌های ملی ما آموزش دیده‌اند. در عین حال، حدود 15 نفر از نیروهای وزارت انرژی آمریکا در قالب پروژه‌های مشورتی کوتاه‌مدت با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری می‌کنند.
4- باید توجه داشت آزمایشگاه‌های ملی ما فناوری‌ها و فرآیندهای بسیاری را طراحی می‌کنند که بخشی از فرآیند ما برای استمرار بازرسی‌ها و پایش‌های مستمر است. فعالیت‌ها در این زمینه ادامه دارد.
5-  در یکی از آزمایشگاه‌های ملی ما دوربین‌ها و تجهیزات پایشی و امثال آن ساخته می‌شود که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از آن در ایران استفاده خواهد کرد.
کولتز نتیجه گرفته است: بنابراین می‌بینید که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بسیار حرفه‌ای عمل می‌کند و باید هم همینطور باشد. ما از اواخر دهه 1950 با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری داشته‌ایم.

گروه سیاسی: پاسخ به آل‌سعود در ایتالیا. حسن روحانی در پایان سفر 2 روزه خود به ایتالیا، بالاخره سفره دل را گشود و درباره عربستان سعودی به اظهارنظر پرداخت. او گفت این آل‌سعود است که باید به خاطر اقدامات غیرانسانی خود از ایران عذرخواهی کند. روحانی افزود: آل‌سعود از ناکامی‌های منطقه‌ای خود عصبانی است و بهتر است برای فروکش کردن عصبانیت خود آب خنک بخورد. به گزارش
«وطن امروز»، دولت روحانی از ابتدای آغاز به کار تاکید کرد در حوزه منطقه‌ای بنای خود را بر بهبود مناسبات با همسایگان بویژه آل‌سعود استوار خواهد کرد. با این حال اما به مرور شرایط و مناسبات ایران و همسایگان به تیرگی گرایید. توطئه‌های مکرر آل‌سعود علیه ایران در مواردی مانند انفجار سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت، رفتارهای تعمدی ناشایست با زوار و حجاج ایرانی، راه‌اندازی جنگ‌های نیابتی علیه ایران، توطئه نفتی و کاهش قیمت نفت ایران از 120 دلار به 27 دلار در هر بشکه و در آخر اعدام رهبر شیعیان این کشور نشان داد آل‌سعود فرصت را برای تضعیف ایران مناسب دیده است. از سوی دیگر همراهی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس با این توطئه‌های سعودی، ناکامی دیپلماسی منطقه‌ای ایران را نشان داد به‌گونه‌ای که بسیاری از کارشناسان معتقدند ماجرای ورود به سفارت آل‌سعود در تهران که در پی سرریز شدن خشم عمومی مردم از اقدامات آل‌سعود بوده، به خاطر انفعال دیپلماتیک دولت در قبال آل‌سعود بوده است. این انفعال کار را به جایی کشاند که روزنامه‌های حامی دولت که مراودات ویژه‌ای با سفارت آل‌سعود در تهران دارند نیز خواستار توجه وزارت خارجه به خشم عمومی مردم علیه آل‌سعود و اقدام مقتضی شدند. با این حال اما پس از ماجرای سفارت نیز این انفعال دیپلماتیک از سوی دولت ایران آشکار شد. به‌رغم آنکه رئیس دولت ایران در همان ساعات ابتدایی رخ دادن ماجرای سفارت آل‌سعود، اظهارات تندی علیه جوانان ایرانی خالق حادثه سفارت مطرح کرد و دستور داد هر چه سریع‌تر آنها محاکمه شوند؛ اما در آن سوی خلیج‌فارس، عادل الجبیر به یکه‌تاز و رجزخوان میدان بی‌رقیب مقابله با ایران تبدیل شد. ائتلاف کشورهای عربی با آل‌سعود علیه ایران نیز نشان داد دولت ایران از مقابله با این شرایط عاجز است.نکته قابل تامل در این‌باره گزافه‌گویی‌های آل‌سعود است به گونه‌ای که عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان با رد میانجیگری پاکستان برای بهبود مناسبات با تهران، گفته است پیش‌شرط بهبود مناسبات با ایران، عذرخواهی رسمی دولت روحانی از آنهاست. همین موضوع یعنی مطالبه عذرخواهی آل‌سعود، به‌ر‌غم اقدامات آشتی‌جویانه‌ای که حسن روحانی انجام داده است، باعث شد حسن روحانی، بالاخره علیه آل‌سعود اظهارنظر کند؛ آن هم در اروپا و در پایان سفر 2 روزه به ایتالیا.  روحانی در پایان سفر 2 روزه به ایتالیا در نشست خبری با خبرنگاران حاضر شد. او در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چطور روابط ایران و عربستان بعد از اعدام شیخ نمر به این مرحله از تنش رسید و این اختلاف چه تاثیری بر مذاکرات سوریه دارد؟ اظهار داشت: ایران و عربستان 2 کشور مهم مسلمان و همسایه هستند و ما همواره خواهان روابط خوب و برادرانه با عربستان از گذشته بودیم. به گزارش مهر، رئیس‌جمهور خاطرنشان کرد: در مقاطعی مشکلاتی بین ایران و عربستان به وجود آمد که من به گذشته نمی‌پردازم، اما در داستان اخیر، یک عالم دینی و مذهبی اعدام شد؛ سر بریده شد و از نظر ما این جای تاسف زیاد و محکومیت شدید داشت.وی با بیان اینکه شیخ نمر نه در تروری نقش داشته و فعالیت مهمی علیه امنیت انجام نداده است، افزود: نمر تنها سخنرانی می‌کرد و حرف می‌زد؛ سخنرانی وی این بود که همه مردم باید از حقوق مساوی برخوردار باشند؛ سخنرانی‌اش این بود که مذهب نباید عاملی برای محروم شدن مردم از حقوق اجتماعی و سیاسی باشد.روحانی تصریح کرد: مجازات آدمی که راجع به حقوق اجتماعی مردم حرف می‌زند که اعدام نیست؛ اینکه سر شیخ نمر را بریدند کار بسیار غلطی بود. مردم ما بشدت عصبانی و ناراحت شدند و این کار را محکوم کردند؛ البته ما نیز به عنوان دولت این اقدام را محکوم کردیم. رئیس‌جمهور با اشاره به اینکه خیلی از کشورها حتی کشورهای غربی و اروپایی نیز سربریدن شیخ نمر را محکوم کردند، گفت: در این حادثه عده‌ای از روی احساسات به سفارت عربستان در تهران حمله کردند و در آنجا آتش‌سوزی صورت گرفت؛ این کار از نظر ما محکوم بود و اولین کسی که چند ساعت بعد در یک اعلامیه رسمی این اقدام را محکوم کرد، خود من بودم.وی ادامه داد: فکر می‌کنم از طرف ما کارها تمام شده است و کارهای خود را انجام داده‌ایم. ما باید عمل حمله به سفارت را محکوم می‌کردیم که این کار را انجام دادیم و باید افرادی که برخلاف قانون به سفارت حمله کرده‌اند را شناسایی و دستگیر می‌کردیم که این کار نیز صورت گرفت. روحانی افزود: این افراد در اختیار قوه‌قضائیه هستند و محاکمه خواهند شد. کارهای عربستان از نظر ما غیرقابل توجیه است و ما می‌دانیم این کشور در منطقه اقداماتی انجام داده و ناموفق بوده است و به همین دلیل عصبانی است. رئیس‌جمهور، اقدامات عربستان را پوششی برای شکست‌های خود دانست و ادامه داد: ما متوجه هستیم کشوری که به همسایه خود حمله می‌کند و در طول ۱۰ ماه مردم یمن را بمباران می‌کند و هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیرد، بیش از همیشه در بین مردم یمن منفور شده است؛ کشوری که در عراق، سوریه و لبنان اهدافی داشته و ناموفق بوده است، عصبانی خواهد بود.وی تصریح کرد: آدم عصبانی می‌تواند راه‌های مختلفی برای آرام کردن خود پیدا کند؛ ما در زبان فارسی می‌گوییم باید مقداری آب خُنک بخورد تا خودش را آرام کرده، به جای اینکه داد و فریاد کند.روحانی با بیان اینکه عربستان باید راه دیگری برای آرامش خود پیدا کند، افزود: می‌توانم بگویم ما خواهان ادامه تنش با عربستان نیستیم و می‌دانیم هر اختلاف جدیدی کار را سخت‌تر می‌کند.رئیس‌جمهور با تاکید بر اینکه ما هدف‌های بسیار مهمی در منطقه داریم، خاطرنشان کرد: ثبات و امنیت منطقه به نفع ایران و عربستان است. عراق و سوریه باید امن شده و تروریست‌ها از منطقه بیرون رانده شوند.وی مشکل امروز منطقه را داعش، خشونت، تروریسم و جنگ منطقه‌ای بین عربستان و یمن دانست و افزود: ما علاقه‌مند هستیم این تنش‌ها باید کاهش پیدا کند و به مسائل اصلی خود در منطقه بپردازیم.رئیس‌جمهور در پاسخ به این سوال که یکی از مقامات سعودی خواستار عذرخواهی ایران شده است و آیا در سفر خود به فرانسه گمان می‌کنید این کشور می‌تواند در بهبود روابط ایران و عربستان نقش داشته باشد، اظهار داشت: آن کسی که بحث عذرخواهی را مطرح کرده است به نظر من آشنا به مسائل دیپلماتیک و سیاسی نیست.روحانی افزود: وقتی شیخ نمر آنجا سر بریده شده، ما باید عذرخواهی کنیم؟ وقتی آنها به تروریست‌ها در منطقه کمک می‌کنند، ما باید عذرخواهی کنیم؟ وقتی آنها به دلیل عدم مدیریت هزاران نفر را در مراسم حج کشتند، ما عذرخواهی کنیم؟وی تصریح کرد: عربستان اگر صدها بار در برابر ملت‌های اسلامی عذرخواهی کند باز کم است و بیشتر باید عذرخواهی کند. باز هم اگر در عربستان کار ضدحقوق بشری انجام بگیرد و مردم بی‌گناه را سر ببُرند، باز محکوم خواهیم کرد؛ مثل اعدام شیخ نمر.روحانی با بیان اینکه ایران حمایت از تروریسم را همیشه محکوم می‌کند، افزود: ما حمله به کشور همسایه را نیز همیشه محکوم می‌کنیم، اما در عین حال خواستار ادامه تنش یا افزایش آن بین ایران و عربستان نیستیم.رئیس‌جمهور ادامه داد: از طرف ما این خواسته وجود ندارد و امیدوارم آنها به منافع خود و جهان بیندیشند؛ البته من می‌فهمم که در داخل عربستان اختلافات بسیار زیاد است و می‌دانم که سران این کشور با یکدیگر تفاهم ندارند.وی گفت: بین سران عربستان درگیری‌های زیادی وجود دارد و من شرایط آنها را درک می‌کنم. شرایط خاصی در عربستان حاکم است، اما در عین حال در شرایط سخت باید تصمیمات درست و سختی اتخاذ شود؛ برای اینکه پایانش به نفع 2 طرف باشد.روحانی تصریح کرد: امیدوارم عربستان مسیر درستی را انتخاب کند و اینکه چه کسانی می‌توانند برای پایان این تنش کمک کنند؛ همه البته می‌توانند کمک کنند و کشورهایی نیز هستند که هم‌اکنون بین تهران و ریاض برای این منظور در رفت و آمد هستند.رئیس‌جمهور خاطرنشان کرد: ما پایان تنش را به نفع 2 کشور و منطقه می‌دانیم و از هر اقدام سازنده و مثبتی استقبال می‌کنیم.

مسؤولان دولتی در حالی مدعی سرطانزا بودن بنزین تولیدی در مجتمع‌های پتروشیمی بودند که منجر به مصوبه هیأت دولت مبنی بر واردات بنزین یورو 4 شد، اما تا امروز این مصوبه اجرایی نشده و باعث شده است تولید بنزین در پتروشیمی‌ها البته با انجام برخی اصلاحات از سر گرفته شود. به گزارش فارس، از 2 سال پیش سازمان حفاظت محیط‌زیست به دلیل غیرواقعی آلوده بودن بنزین تولیدی توسط ریفرمیت پتروشیمی‌ها به دنبال قطع تولید بنزین و خودکفایی آن در داخل کشور بود و حتی در گزارش‌های متعددی که به مجلس و هیات دولت ارسال کرد صریحا اعلام می‌کرد در هیچ کجای دنیا بنزین در مجتمع‌های پتروشیمی تولید نمی‌شود. این گزارش حاکی است پس از ابلاغ این مصوبه پای دلالان واردات بنزین‌های بی‌کیفیت به کشور باز شد و نتیجه آن اثرات مخرب بر مبدل‌های کاتالیستی خودروها بود. با این شرایط یعنی نبود بنزین یورو4 در منطقه و ورود دلالان به واردات بنزین و از همه مهم‌تر نیاز کشور به بنزین، دوباره مسؤولان وزارت نفت تصمیم گرفتند تا تولید بنزین توسط مجتمع‌های پتروشیمی از سر گرفته شود.در همین رابطه، رضا امیری مدیرعامل پتروشیمی بندر امام درباره تولید بنزین در این مجتمع پتروشیمی می‌گوید: پتروشیمی بندر امام از اواخر سال ١٣٩٣ موفق به تولید بنزین با استاندارد یورو ٤ شد. وی تصریح کرد: در نتیجه مطالعات انجام شده و اینکه اقتصادی بودن تولید بنزین با استاندارد یورو ٤ و ٥ تایید شده است، اجرای این کار به تایید رسیده و در دستور کار قرار گرفت. وی اضافه می‌کند: متعاقب آن، تولید آزمایشگاهی انجام و آزمایش‌های لازم روی کیفیت محصول تولیدی صورت گرفت و نتایج حاصله تاییدکننده کیفیت مطلوب این ماده بود، با اعلام رسمی این موفقیت به شرکت ملی پالایش و پخش یک تیم تحقیقاتی از آن شرکت به پتروشیمی بندر امام اعزام شد تا فرآیند تغییرات صورت گرفته، نحوه‌ بارگیری و ذخیره‌سازی این محصول بررسی شود که گزارش نهایی گروه مذکور، فرآیند اصلاحی پتروشیمی بندر امام برای تولید بنزین استاندارد یورو ٤ را مورد تایید قرار داد. به گفته امیری، همچنین نمونه محصول تولیدی به پژوهشگاه نفت، شرکت پالایش و پخش و آزمایشگاه‌های معتبر ارسال و کیفیت این محصول به تایید آنها رسید. این گزارش حاکی است تولید بنزین در مجتمع‌های پتروشیمی در حالی به دلیل اتخاذ یک تصمیم کاملا سیاسی به یکباره متوقف شد که برخی از مسؤولان دولت مانند وزیر نفت و رئیس سازمان محیط‌زیست با حمایت از برخی رسانه‌ها با رسانه‌های خارج‌نشین همنوا شدند و اعلام کردند بنزین تولیدی توسط ریفرمیت مجتمع‌های پتروشیمی سرطانزاست! ادعایی که ورود کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بی‌پایه بودن آن را ثابت کرد.
 

تیری میسان*: از هفته گذشته رئیس‌جمهوری خلق چین، شی جین پینگ دور سفرهایش را به عربستان سعودی، مصر و ایران آغاز کرد و در این هفته پایان برد. از دیدگاه رسمی، حرفی از سیاست نبود بلکه مضمون این سفرها تنها پیرامون مسائل اقتصادی پیش‌بینی شده بود. چین به کشورهای خاورمیانه پیشنهاد کرده در ساخت «جاده ابریشم نوین» شرکت کنند و در رهایی از استعمار غرب به توسعه خود تحقق بخشند.
امروز جهان عرب تحت سلطه ایالات متحده آمریکا به سر می‌برد که با اهداف سودجویانه مانع رشد آنهاست. با این وجود قیام‌های متعددی در فلسطین، سوریه، عراق، یمن و بحرین گواه بر میل به ایستادگی در مقابل اطاعت بی‌چون و چرا از غرب است. این بازی که از دوران هنری کیسینجر کاملاً تحت کنترل واشنگتن بوده، امروز دچار تحول شده است. هدف رهبر چین همان‌گونه در سال 2013 مطرح کرد تدارک تکیه‌گاه‌هایی برای راه ارتباطی جدید است. این جاده کمربندی مانند «راه ابریشم» در گذشته از زمین و در عین حال از راه دریایی به همان شکلی که در دوران دودمان مینگ توسط دریا سالار «ژنگ‌هه»  تصور شده بود طراحی شده است؛ گفته می‌شود ژنگ‌هه نام ماندارین حاجی محمود شمس، دریاسالار و مکتشف مسلمان ایرانی‌تبار، بوده که در قرن 15 به چین آمده است.
در سال 2009 تلویزیون ملی چین سریال
50 قسمتی درباره زندگی و سفرهای چنگ‌هه تحت عنوان «خواجه بزرگ با سه‌گنجینه» پخش کرد که در قرن پانزدهم می‌خواست «جاده ابریشم» را بازسازی کند ولی این بار از راه دریا. او ناوگانی با
70 کشتی و 30 هزار دریانورد تشکیل داد، به زیارت مکه رفت، از دریای سرخ به سوی مصر بادبان گشود و سپس سواحل آفریقایی را تا موزامبیک پیمود. سریال تلویزیونی روی ویژگی صلح‌طلبانه این سفر تأکید دارد. اما به دلایل داخلی هنگام مرگ او یادداشت‌هایش سوزانده شد و امپراتور دستور تخریب ناوگان چین را صادر کرد و طی 600 سال چین دروازه‌هایش را به روی خود بست.
ایران دروازه جهان عرب
اما اخیرا برای اجرای طرح بزرگ «جاده ابریشم» که از 10 سال پیش آماده شده، جمهوری خلق چین در سال گذشته بانک سرمایه‌گذاری زیربنایی آسیا را ایجاد کرد و 3 کشوری که شی جین پینگ از آنها دیدن کرد به عضویت آن دعوت شده‌اند، حتی اگر ایران هنوز چنین قراردادی را رسماً نپذیرفته باشد.
برای پکن، ایران تنها یک مرحله تاریخی در مسیر «جاده ابریشم» نیست، بلکه فرهنگی آشنا و نزدیک بوده که مدت‌ها از آن جدا مانده است، شریک طبیعی که به دلیل هویت اسلامی‌اش می‌تواند به چین اجازه دهد با سهولت بیشتری در جهان عرب نفوذ کند که به طور کلی آن را عقب افتاده و خشن ارزیابی می‌کند. جمهوری خلق چین و فدراسیون روسیه خواست خود برای ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای را به عنوان عضو تمام‌عیار اعلام کرده‌اند. این تصمیم که طی دوران تحریم‌ها به آینده موکول شده بود، می‌تواند تهران را به بازیگر مهم مناسبات بین‌المللی تبدیل کند. می‌دانیم که هر دو ملت از دوران باستان تاریخ مشترک طولانی با یکدیگر داشته‌اند، این موضوع را می‌توانیم از جمله در یادمانده‌های تخت جمشید یا تأثیرات نقاشی چینی در نقاشی ایرانی ببینیم. در قرون وسطی «جاده ابریشم» هند را دور می‌زد و از راه آسیای مرکزی از ایران، سپس از عراق و سوریه عبور می‌کرد. به همین علت از مدتی پیش از دوران رئیس‌جمهور احمدی‌نژاد بسیاری دانشگاهیان ایرانی آموزش زبان انگلیسی را کاهش داده و به آموزش چینی پرداخته‌اند. با چنین چشم‌اندازی شنبه گذشته رئیس‌جمهور شی جین پینگ به ایران رسید. اگرچه رئیس‌جمهور چین از طرح مسائل سیاسی اجتناب کرده و مستقیماً منافع غربی را هدف نمی‌گیرد ولی طرح اقتصادی او اگر روزی به نتیجه رسد، به برتری شرق در جهان خواهد انجامید و به فرمانروایی دریایی بریتانیا و ایالات متحده خاتمه خواهد داد. نباید تصور کنیم چین به کار سیاسی دست نمی‌زند و در منطقه حضور ندارد. چین از مقاومت فلسطین پشتیبانی و مدت‌ها پیش در پکن برای آنها دفتر نمایندگی ایجاد کرد. در سال 2006 موشک‌های هوا به دریای چینی بود که به حزب‌الله رسید و اجازه داد مانع بمباران سواحل لبنان شوند. به گفته بسیاری از کارشناسان، این موشک‌ها توسط مشاوران خارجی هدایت می‌شدند. امروز چین در گفت‌وگو پیرامون بحران سوریه طی ماه‌های گذشته با شرکت نمایندگان تمام جناح‌ها شرکت کرده است، اگرچه آقای شی در این دور از سفرهایش مداخلات سیاسی خود را محدود کرد. اگرچه پکن خواهان مناسبات بازرگانی با جهان اسلام است ولی بیشتر به فکر مناسبات با اروپا از راه خاورمیانه است.
عربستان سعودی
چین مهم‌ترین مشتری عربستان سعودی است و 70 میلیارد دلار در سال از این کشور نفت خریداری می‌کند و امیدوار است سعودی‌ها اجازه دهند کالاهای چینی از این کشور یا بهتر بگوییم از املاک خصوصی آنها عبور کند. با وجود این، چینی‌ها و سعودی‌ها در پاکستان رقیب یکدیگر هستند و در سین کیانگ بی‌رحمانه علیه یکدیگر می‌جنگند. دست‌کم از
10 سال پیش به این سو ایالات متحده تکفیری‌های چینی را طی مراسم حج از طریق سرویس‌های سعودی استخدام می‌کند. آنها غالباً اویغوری هستند و متعاقبا از طریق سرویس‌های ترکیه برای انجام عملیات تروریستی هدایت می‌شوند، ابتدا در غرب چین ولی از آن جا به بعد به شکل پراکنده در سراسر کشور به نام داعش دست به اعمال تروریستی می‌زنند. سلمان و شی‌جین‌پینگ پالایشگاه «یسرف ینبع» را بازگشایی کردند که در ساحل غرب کشور واقع شده است. این نخستین پالایشگاه ساخت سینوپک (شرکت نفت و گاز چین) در خارج است. ارزش این پالایشگاه 10 میلیارد دلار است؛ دوسوم متعلق به آرامکو (شرکت نفت عربستانی آمریکایی) و یک‌سوم متعلق به شرکت چینی. این پالایشگاه عظیم از 2 سال پیش ساختش آغاز شده و در همین مدت  اتحادیه بین‌المللی ضدداعش معادل همین سرمایه‌گذاری چین در عراق را بمباران و تخریب کرده است. در صورتی که عربستان تجزیه شود، پالایشگاه در کشوری واقع خواهد شد که اماکن مقدس – حجاز – را تشکیل می‌دهد. شی‌جین‌پینگ در عین حال با دبیر کل شورای همکاری خلیج‌فارس برای تسریع در کار ایجاد و راه‌اندازی منطقه مبادلات آزاد و سازمان همکاری اسلامی ملاقات داشته است.
مصر
در ورود به مصر، رئیس‌جمهور چین با همقطار خود ژنرال السیسی ملاقات کرد، هر دو ترازنامه بازسازی کانال سوئز به 2 برابر را مورد بررسی قرار دادند. سال گذشته، غربی‌ها از تلاش فرعونی قاهره شگفت‌زده شده بودند،  در حالی که مصر حتی از تأمین مواد غذایی برای مردمش درمانده است و به یمن کمک‌های سعودی دوام آورده است. از این پس این طرحی که در متن تجارت جهانی کنونی بی‌معنی جلوه می‌کرد، به روشنی پیوند خود را با چین آشکار می‌کند. یک منطقه صنعتی وسیع در ورودی کانال سوئز در 120 کیلومتری قاهره ایجاد شده است. سرمایه‌گذاری‌های بی‌سابقه پیش‌بینی شده که در آینده برای 40 هزار مصری کار ایجاد خواهد کرد. از هم‌اکنون چینی‌ها در معادن سرمایه‌گذاری کرده‌اند به شکلی که سنگ به محور بازرگانی 2 کشور تبدیل شده است.علاوه بر این، چین در ایجاد پایتخت جدید مصر شرکت خواهد کرد. قاهره که در دوران ناصر قدرت اصلی عربی تلقی می‌شد به تدریج از صحنه بین‌المللی حذف شد. با وجود این، پیروزی السیسی در مقابل اخوان‌المسلمین و تضمین ثبات نسبی کشور به او اجازه داد دوباره حائز شرایط برای به عهده گرفتن نقش قدیمی باشد. کشف منافع مهم نفتی توسط ایتالیایی‌ها به او اجازه می‌دهد به سرعت بر مشکلات اقتصادی‌اش فائق آمده و از هم اکنون از بازارهای بین‌المللی وام بگیرد. هیأت نمایندگی چین با یادآوری مناسبات بین کشور در دوران ناصر و چون انلای، با رئیس مجلس نمایندگان علی عابد آل ملاقات و همکاری‌های نهادینه را با مجلس ملی بنیانگذاری کرد. شی‌جین‌پینگ و همقطار مصری او رسماً پشتیبانی خود را از روند سیاسی در سوریه اعلام کردند و هرگونه تلاش متکی به زور را برای سرنگونی رژیم محکوم دانستند. با وجود این، از توضیح بیشتر درباره گفت‌وگوهای‌شان پیرامون این موضوع خودداری کردند. رئیس‌جمهور چین سرانجام خطاب به اتحادیه عرب یادآور شد پتانسیل بازرگانی منطقه از اهمیت قابل ملاحظه‌ای برخوردار است و ضرورت همکاری صلح‌جویانه بین ملت‌ها می‌تواند به تسریع توسعه اقتصادی آنها بینجامد.
*روزنامه‌نگار سرشناس فرانسوی ساکن دمشق

رئیس کمیسیون تلفیق برنامه ششم در مجلس شورای اسلامی گفت: اگر الزامات لایحه برنامه ششم در اسناد پشتیبان بیاید، دیگر قانون نیست و کسی به اسناد پشتیبان مراجعه نمی‌کند، چون مقاله است.  به گزارش مهر، غلامرضا مصباحی‌مقدم در یک برنامه تلویزیونی با اشاره به اعلام دولت مبنی بر تهیه اسناد پشتیبان برای احکام برنامه ششم توسعه، گفت: در اسناد پشتیبان دست‌های مجلس بسته است و نمی‌تواند وارد آن شود.  وی با بیان اینکه دولت باید اسناد پشتیبان را برای تصویب در مجلس به برنامه تبدیل کند، افزود: با توجه به شرایط کنونی ناگزیر هستیم برنامه پنجم توسعه را یک‌ سال تمدید کنیم. مصباحی‌مقدم اظهار داشت: اکنون مشخص نیست در کدام برنامه با توجه به اسناد اقتصاد مقاومتی و سند چشم‌انداز می‌خواهیم بودجه را از نفت جدا کنیم.  رئیس کمیسیون تلفیق برنامه ششم در مجلس گفت: اینکه دولت می‌گوید احکام دائمی را از برنامه ششم توسعه کم کرده است، برای مجلس مهم نیست بلکه در کتابچه‌ای که با عنوان لایحه احکام مورد نیاز برنامه ششم توسعه به مجلس ارائه شده، نرخ سرمایه‌گذاری، تورم، بیکاری، بهره‌وری و شاخص‌های کلان در حوزه‌های مختلف پیش‌بینی نشده است.  وی تصریح کرد: براساس قانون، برنامه شامل اهداف، الزامات، راهکارها، شاخص‌ها و مجموعه‌ای از موضوعات هدفگذاری
۵ ساله کشور است که دولت می‌خواهد آن را انجام دهد. با توجه به کتابچه‌ای که دولت برای برنامه ششم به مجلس ارائه کرده است، اکنون مجلس شورای اسلامی می‌تواند شخصا برنامه را تهیه و در قالب طرح به صحن علنی ارائه کند.  مصباحی‌مقدم ادامه داد: البته می‌توانیم گروه مشترک کاری با دولت ایجاد و فصول و مواد را از آنچه دولت به‌عنوان اسناد پشتیبان ارائه می‌کند استخراج کنیم، ضمن اینکه با توجه به تاخیر در ارائه سند برنامه ششم توسعه، بودجه ۹۵ بدون برنامه بالادستی است، زیرا برنامه‌های ۵ ساله به بودجه جهت می‌دهند.  وی گفت: دولت باید هر سال درباره اجرای برنامه توسعه گزارش دهد اما اکنون چیزی مشخص نشده است که دولت بخواهد درباره آن گزارش دهد. اولویت‌های سرمایه‌گذاری در لایحه برنامه ششم توسعه مشخص نیست و سرمایه‌گذار نمی‌داند در کدام حوزه باید سرمایه‌گذاری کند. رئیس کمیسیون تلفیق برنامه ششم در مجلس اظهار داشت: اگر الزامات لایحه برنامه ششم توسعه در اسناد پشتیبان بیاید، دیگر قانون نیست و کسی به اسناد پشتیبان مراجعه نمی‌کند، چون مقاله است.  امیر باقری، رئیس امور اقتصاد کلان سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی نیز در این برنامه گفت: تدوین برنامه ششم توسعه از فروردین ۹۳ آغاز شد اما جمع‌بندی و سیاست‌های کلی آن حدود یک سال زمان برد و در تیر امسال ابلاغ شد. وی افزود: لزومی برای تکرار برخی احکام دائمی و برنامه‌های توسعه در برنامه ششم وجود نداشت و آنها از کتابچه لایحه احکام مورد نیاز برنامه ششم توسعه حذف شد. باقری تصریح کرد: اسناد پشتیبان برنامه ششم در قالب ۱۲۰۰ صفحه شامل ۳ جلد کتاب بزودی به مجلس شورای اسلامی ارائه می‌شود.  وی گفت: اگر کسی بخواهد فعالیت اقتصادی کند، در اسناد پشتیبان برنامه ششم راهکار برای وی مشخص شده است. رئیس امور اقتصاد کلان سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی افزود: در برنامه نخست و سوم نیز اسناد پشتیبان این برنامه‌ها تهیه شد و ارائه احکام برنامه ششم توسعه بدعت نیست. بسیاری از قوانین مانند قانون رفع موانع تولید تصویب شده است و نیازی به ارائه دوباره لوایح مشابه این قوانین وجود ندارد.  
برنامه ششم ۱۳۰۰صفحه‌ است
از سوی دیگر محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی اقدام دولت در ارائه احکام برنامه ششم به‌جای کل برنامه به مجلس شورای اسلامی را نوآوری دانست و با اشاره به اینکه برنامه ششم توسعه در چارچوب رسیدن به اهداف سند چشم‌انداز 20ساله کشور تنظیم شده است، گفت: در برنامه ششم به عنوان یازدهمین برنامه توسعه‌ای کشور به‌گونه‌ای اهداف را انتخاب کرده‌ایم که در پایان آن ایران کشوری توسعه‌یافته باشد. نوبخت با بیان اینکه 28 موضوع بخشی و فرابخشی به‌تفکیک سال‌های اجرای برنامه ششم از 95 تا 99، اهداف کمی، راهبردها و سیاست‌ها به‌طور کامل و شفاف در لایحه تنظیم‌شده دیده شده است، افزود: دولت در تدوین این لایحه نوآوری کرده و تا سطح اقدامات اساسی هم به‌طور جزئی دیده شده است. وی تصریح کرد: بخش قابل‌توجهی از این برنامه برای اجرا در حیطه اختیارات دولت است و قابلیت اجرا دارد و بخشی دیگر نیازمند تصویب مجلس شورای اسلامی است. نوبخت تأکید کرد: به‌محض تشکیل کمیسیون تخصصی، دولت همه برنامه ششم را که 1200 تا 1300 صفحه است به نمایندگان مجلس تقدیم می‌کند. وی افزود: این حق مجلس است که این اسناد را ببیند و جمع‌بندی کند و نمایندگان به هر تصمیمی برسند برای دولت محترم و قابل اجرا خواهد بود. نوبخت تصریح کرد: از نظر دولت مجلس فصل‌الخطاب است و هر بخش از برنامه ششم توسعه را تصویب کند و حتی جداولی را هم به آن اضافه کند دولت اجرا خواهد کرد و ما در پی آن هستیم که هیچ نقطه اختلافی در عمل و اجرا با مجلس شورای اسلامی نداشته باشیم. وی افزود: این برنامه که برای رساندن ایران به کشوری توسعه‌یافته در سال 1404 است براساس رشد میانگین سالانه 8 درصد تدوین شده است.
بدعت برنامه‌ای دولت یازدهم
در همین حال، عضو کمیسیون تلفیق برنامه ششم توسعه مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه هیچ نماینده‌ای برنامه ششم را ندیده است، گفت: این اقدام دولت بدعت و کار جدیدی است و دولت می‌خواهد در حالی که نمایندگان برنامه را ندیده‌اند لایحه اجرای احکام آن را تصویب کنند. احمد توکلی افزود: این نخستین بار است که چنین می‌شود و این امر با آیین‌نامه داخلی مجلس و قانون برنامه و بودجه مغایر و ناسازگار است. وی تصریح کرد: طبق قانون مجلس باید برنامه توسعه را بررسی و تصویب کند و سپس آن را برای اجرا به دولت بدهد. توکلی با تأکید بر اینکه دولت باید اصل لایحه برنامه ششم را به مجلس تقدیم کند، اضافه کرد: این رفتار دولت غیرقانونی است و کمیسیون نمی‌تواند فقط لایحه اجرای احکام برنامه ششم را بررسی کند.

محمد مهاجری: با توجه به جایگاه حقوقی شورای نگهبان در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، این نهاد به عنوان ناظر بر قوانین پارلمان و نهاد تفسیرکننده‌ قانون اساسی و نهاد ناظر بر انتخابات مجلس شورای اسلامی، ریاست‌جمهوری و مجلس خبرگان رهبری و... شناخته می‌شود؛ اصول 91 تا 99 قانون اساسی به این صلاحیت‌ها اشاره دارد و به تعبیر رساتر جایگاه قانونی نهاد شورای نگهبان را ترسیم و مشخص کرده است. درباره جایگاه نهاد شورای نگهبان در نظام حقوق اساسی ایران، باید گفت این نهاد با نهاد شورای قانون اساسی در نظام حقوقی فرانسه و نظام‌های حقوقی مشابه قابلیت مقایسه و تناظر نهادی را دارد، البته جایگاه شورای نگهبان با توجه به «نظارت شرعی» بر قوانین عادی و نظارت شرعی بر انتخابات امری مهم و حساس است که این نهاد را با نهادهای مشابه و متناظر خود متفاوت و متمایز می‌کند. نکته‌ای که اینجا در مسأله انتقاد و بیان محل اهمیت است توجه به جایگاه حقوقی نهاد شورای نگهبان در قانون اساسی است و در حال حاضر شورای نگهبان نیز به قانون اساسی استناد دارد و به این صورت نیست که در میان انتقادات به نهادها، پا را فراتر از انتقادات آکادمیک بگذاریم و به‌گونه‌ای بر افکار عمومی تأثیر بگذاریم. در روزهای گذشته آقای روحانی، رئیس‌جمهوری محترم بیان کردند درباره تأیید صلاحیت‌ها ورود و از اختیارات استفاده خواهند کرد. بیان این موضوع به جهت پادرمیانی میان کاندیداها و جریانات سیاسی و نهاد شورای نگهبان از یک‌سو، بی‌سابقه نیست اما راه‌حلی «سیاسی» و «غیرحقوقی» است. در تیترهای گوناگون برخی روزنامه‌ها آمده است: «چشم امید اصلاح‌طلبان به رئیس‌جمهور حقوقدان» و حتماً رئیس‌جمهور حقوقدان هم قانون اساسی را مطالعه‌ کرده‌اند لذا قطعاً‌ و با توجه به اصل تفسیر به صحیح‌ترین معنای ممکن، باید این اظهارات را نوعی «میانجی‌گری یا لابی سیاسی» تلقی کنیم اما اظهارات برخی اشخاص از جهت حقوقی محل تأمل است و در واقع به نوعی این ورود را قانونی جلوه می‌دهد و شورای نگهبان را از جهت قانون نیز ملزم می‌کند که از نظرات رئیس جمهور پیروی کند. با توجه به وظیفه‌ای که از جهت تنویر افکار عمومی نسبت به مسائل حقوق عمومی بر عهده داریم لازم دانسته شد این موضوعات و بیانات از جهت قانون اساسی بررسی شود؛ مثلاً گفته شده است «طبق قانون، آقای روحانی می‌تواند به موضوع ردصلاحیت‌ها ورود کند و شورای محترم نگهبان هم موظف است نظرات او را حائز اهمیت بشمارد».  این گفته مستند به هیچ قانونی نیست بلکه مستند به نوعی بی‌قانونی است و به نوعی ورود به منطقه‌ ممنوع انتخابات تلقی شده است. بنابراین باید میان «میانجی‌گری یا مذاکره سیاسی» رئیس‌جمهور و «حق ورود قانونی در نظارت بر انتخابات» تفکیک قائل شده و در بیانات و سخنان دقت کنیم، زیرا عموم ملت ایران به طور طبیعی حقوقدان نیستند، لذا ممکن است این‌طور تلقی شود که عبارت «طبق قانون» را واقعا قانونی قلمداد کنند، در حالی که به موجب قانون اساسی، شورای نگهبان موظف است بر انتخابات نظارت کند و صلاحیت‌ کاندیداهای هر دوره نیز توسط این نهاد تأیید یا رد خواهد شد و هیچ مقام دیگری، حق ورود به صلاحیت‌ کاندیداها را به لحاظ قانونی ندارد. در قسمت دیگری نیز اشاره شده بود که «شورای نگهبان هم موظف است». این عبارت نیز به جهت حقوقی بار و اثر دارد و گویی شورای نگهبان از جهت قانونی - که البته مشخص نشد مراد از قانون کدام قانون است - موظف به تبعیت از نظر رئیس‌جمهور در موضوع بررسی صلاحیت‌هاست، حال آنکه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران چنین صلاحیتی برای رئیس جمهوری، رئیس مجلس و سایر مقامات نیز در نظر گرفته نشده است، بنابراین مفهوم التزام به قانون به معنای قانون اساسی چنین امری را اقتضا می‌کند. به هر روی، شورای نگهبان باید در انجام وظایف خود جز به قانون به معنای قانون اساسی ملتزم نباشد؛ قانون به معنای اینکه، هر آنچه دلبخواه افراد یا گروه‌های سیاسی باشد، برای شورای نگهبان الزام‌آور نیست و نمی‌توان جایگاه این نهاد را از این جهت مورد چالش و نقد قرار داد.