باربد بهراد: فقط نزدیکان به وزیر ورزش می‌دانند که او چه علاقه‌ای به تغییر کادر فنی تیم‌ملی دارد. وزارت ورزش و جوانان از چند ماه قبل با فدراسیون فوتبال وارد یک معامله شده است؛ حفظ صندلی با شرط و شروط. دقیقا آخرین روز سال 1393 بود که در یک صبح جمعه، در محل کمپ تیم‌های ملی، کفاشیان و کی‌روش به یک توافق شوکه‌کننده رسیدند؛ کفاشیان صریحا اعلام کرد ما بودجه لازم را نداریم و قرار نیست وزارت ورزش هم حمایت خاصی انجام دهد از این رو بهتر است شما بروید. به همین سادگی آقای رئیس یک‌بار قید کی‌روش را به صورت کاملا جدی زد اما فشار مردم و طبیعتا دولت، باعث شد وزارت ورزش و جوانان به‌رغم میل باطنی رئیسش با فرستادن حسنی‌خو، قول‌های لازم را به کی‌روش بدهد. نتیجه این شد که پس از چند جلسه مهم و سرنوشت‌ساز، برخلاف توافق صورت پذیرفته در کمپ تیم‌های ‌ملی، کی‌روش ماندنی شد. اما از آن روز تا حالا که تقریبا 10 ماه می‌گذرد چه اتفاقی رخ داده است؟ وضعیت چمن کمپ بهبود پیدا کرد؟ مشکل لباس و اسپانسر چطور؟ بازی‌های تدارکاتی چندتا دقیقا اوکی شده است؟ کی‌روش چند ماه نبود و حالا در آستانه بازگشت به ایران می‌بیند که ‌آش و کاسه همان است که پیش از این بود. وزارت ورزش که به زعم خودش حدود
8 میلیارد برای تیم فوتبال امید هزینه کرد تا دست آخر آنها نظاره‌گر صعود عراق جنگ‌زده به المپیک باشند، چرا این کمک‌ها را به تیم کی‌روش نکرد؟ اصل داستان این است؛ آقای وزیر ورزش و جوانان از ته دل آرزوی خروج کی‌روش را دارد. این یک خواسته قلبی و شخصی است؛ همان‌طور که ممکن است یک مدیر از یک مربی خوشش نیاید. مصاحبه‌های عجیب او علیه کی‌روش در آرشیو موجود است اما مشکل بزرگ‌تر این است دولت نمی‌خواهد با بیرون کردن کی‌روش  برای خودش هزینه بی‌جهت تولید کند.از این‌رو وزارت ورزش و جوانان باز هم توپ را به زمین فدراسیون فوتبال می‌اندازد. یعنی بهتر است خود کفاشیان، بازی را طوری پیش ببرد که کی‌روش این بار بدون فوت وقت از ایران رفته و یک مربی ممتاز خارجی دیگر جانشینش شود. اگر این پروسه سریع انجام شود شاید وقت کافی برای اعترضات مردمی باقی نماند. مشکل بودجه هم نخواهیم داشت چرا که در صورت رفتن کی‌روش، وزارت ورزش و جوانان از همان منبعی که به تیم امید کمک کرد، به فدراسیون فوتبال هم سخاوتمندانه مدد می‌رساند. اما در این بین چه چیزی به کفاشیان می‌رسد؟ کنار هم قرار دادن اتفاقات نشان می‌دهد، حفظ صندلی ریاست فدراسیون فوتبال به مدت
4 سال دیگر می‌تواند بهای این بازی باشد. چند روز دیگر کی‌روش به تهران باز می‌گردد اما شرایط هیچ تغییری نکرده است. شاید طرفین منتظر یک مصاحبه و اعتراض آتشین از سوی کی‌روش هستند تا سناریوی خروج مجددا آغاز شود. این بار در آستانه انتخابات، بازی بسیار جدی است. تنها برگ برنده کی‌روش هم جبهه بزرگ مردمی است که علاقه دارند او همچنان سرمربی تیم‌ملی باقی بماند اما اگر طرف مقابل روی وعده خود باقی نماند کی‌روش چرا باید بماند؟ روزهای سرنوشت‌سازی  پیش‌روی فوتبال ما قرار دارد.  اما اگر هر خبری دال بر احتمال خروج کی‌روش شنیدید آن را بی‌ارتباط با این سناریو ندانید.
چرا نکونام پیشنهاد دستیاری تیم‌ملی را فعلا نپذیرفته است؟
پس از حضور نکونام در سایپا خیلی‌ها تصور کردند این آخرین سال فوتبال اوست و قرار است در پایان لیگ پانزدهم دستیار کی‌روش شود. حالا حضور نکونام در لیگ قطر و تمایلش برای حضور برای سال بعد شائبه‌هایی را پدید آورده است. در بین بازیکنان فعلی و سابق تیم‌ملی فوتبال کشورمان، هیچکس به اندازه جواد نکونام به کارلوس کی‌روش نزدیک نیست. کاپیتان سابق تیم‌ملی فوتبال کشورمان که به واسطه تسلط بر زبان اسپانیولی، همیشه بدون مترجم و راحت با سرمربی تیم‌ملی صحبت می‌کرد، از ارکان اصلی تصمیم‌گیری‌های او به حساب می‌آمد. به عنوان مثال مهدی رحمتی پس از خداحافظی عجیبش و سپس دور ماندن چند ساله از تیم‌ملی بارها مدعی شد این جواد نکونام بود که موجب شد کی‌روش قید او را بزند. رحمتی چند سال قبل در برنامه نود به صورت غیرمستقیم گفت کاش زبان اسپانیایی بلد بود تا بتواند با کی‌روش ارتباط خاص بگیرد. از سوی دیگر بنا به گفته علی کفاشیان، کی‌روش عنوان کرده تنها دستیار ایرانی که می‌تواند به کادر فنی تیم‌ملی اضافه شود جواد نکونام است. کاپیتان سابق تیم‌ملی می‌داند هر روزی که کفش‌هایش را آویزان کند از فردایش می‌تواند به عنوان فاخر مربی تیم‌ملی زیر دست کی‌روش فعالیت کند؛ عنوانی که خیلی‌ها آرزویش را دارند از جمله فرهاد مجیدی که همه تلاشش را انجام داد اما برخلاف نکونام و کریمی هرگز در لیست کی‌روش قرار نداشت و ندارد. با این وجود عنوان شده بود قرار است در پایان فصل، نکونام با پیراهن سایپا از فوتبال خداحافظی کند و سپس از اردیبهشت ماه کارش را با تیم‌ملی شروع کند. ولی چه شده که اینک برنامه نکونام تغییر یافته است؟ او اصرار داشت عوض قرارداد 5 ماهه با العربی قطر، با آنها قرارداد یک سال و نیمه ببندد و این به آن معناست که نکونام دست کم یک سال دیگر می‌خواهد فوتبال بازی کند. از سوی دیگر یکی از رسانه‌های قطری در خبری اختصاصی مدعی شده بود شاید کی‌روش ابتدای سال جدید خورشیدی از تیم‌ملی فوتبال ایران برود. وقتی تصمیم نکونام برای خداحافظی عوض شد این شائبه به وجود آمد که او احساس کرده قرار نیست کی‌روش سال 95 در فوتبال ایران فعالیت کند. در این مورد فدراسیون فوتبال همه چیز را تکذیب کرده است اما تصمیم نکونام کمی غافلگیر کننده است و باید دید آیا او خبری دارد که رسانه‌های ایران ندارند یا واقعا میل شخصی‌اش است یک سال بیشتر به فوتبالش ادامه دهد و در صورت صعود تیم‌ملی ایران به جام جهانی 2018 روسیه، آنوقت در کسوت مربی به کادر تیم‌ملی افزوده شود.
 

 تصمیم متحد پرسپولیسی‌ها برای عدم حضور در مراسم ختم همایون بهزادی حالا برای آنها چالش‌آفرین شده است. مدیریت باشگاه حالا با این اتهام مواجه است که چرا نباید قرمزها در مراسم یکی از مهم‌ترین عناصر تاریخ باشگاه حاضر باشند؟ باشگاه پرسپولیس پس از تاسیس در 2 برهه تا آستانه انحلال پیش رفت. اگر امروز باشگاهی به نام پرسپولیس است و بلای شاهین بر سر این تیم نیامد، یکی از دلایل بزرگش مرحوم همایون بهزادی است. مردی که هرکاری کرد تا بلای شاهین بر سر پرسپولیس تازه متولد شده نیاید. اما چه کسی باور می‌کرد در مراسم ختمش از بین بازیکنان فعلی تنها محسن بنگر حضور داشته باشد. پرسپولیسی‌ها اکثرا در مراسم تشییع و بهشت زهرا(س) حاضر بودند اما به غیر از بنگر هیچکدام آنها به مسجد نیامدند. گفته می‌شود قبل از مراسم مسجد بازیکنان در جلسه‌ای به این نتیجه‌گیری رسیدند به‌خاطر عکس‌های سلفی و این مسائل به مسجد نروند اما بنگر که مخالف این حرف بود به مراسم ختم رفت. پس از آن رسانه‌ها بشدت به این موضوع پرداختند و عده‌ای گفتند آنها به تولد محسن مسلمان رفته بودند. اما یکی از بازیکنان فاش کرد که تولد در شب بوده و اصلا زمانش با مراسم ختم یکی نبود. پیرو همین موضوع مدیر برنامه مهدی طارمی و احمد نوراللهی خودش مصاحبه‌ای را از زبان طارمی روی سایت شخصی‌اش منتشر کرد تا اینچنین مثلا بیان کند چرا طارمی و سایر پرسپولیسی‌ها به مراسم ختم نرفتند. اما مدیریت باشگاه بشدت از سوی رسانه‌ها زیر سوال رفته است و حالا گفته می‌شود به‌خاطر این موضوع یک بحران به دروازه سرخ‌ها نزدیک شده است. البته در مصاحبه مهدی طارمی که کاملا مشخص است ادبیات او نیست و مدیر برنامه‌هایش که در چند جا از خودش هم نام آورده آن را ترتیب داده، باز هم نرفتن آنها به مسجد توجیه نشده است.  پرسپولیسی‌ها بهتر بود بهانه دیگری را می‌آوردند، چرا که کل تیم تراکتورسازی به مسجد آمد و هیچ اتفاقی هم رخ نداد.
پیوس: بازیکنان یادشان باشد نوبت آنها هم می‌رسد
پیشکسوت تیم فوتبال پرسپولیس گفت: بازیکنان پرسپولیس حتی اگر کار مهمی هم داشتند باید آن روز به مراسم ختم می‌آمدند و بعد به سراغ کارشان می‌رفتند. فرشاد  پیوس در ابتدا درباره عکسی که از او در کنار طارمی و محمدخانی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، اظهار داشت: موضوع خاصی نبود. ما در یک جمعی با یکدیگر ملاقات کردیم و عکسی هم به یادگار گرفتیم. طارمی همواره از من چه به صورت تلفنی و چه به صورت حضوری مشورت گرفته و این‌بار هم سعی کردم صحبت‌هایی با او انجام دهم که به دردش بخورد. البته او در پایان ملاقات‌مان به من گفت می‌خواهد از این پس بیشتر با من در تماس باشد تا به او مشورت بدهم. پیوس درباره انتقاداتی که بازیکنان پرسپولیس بابت عدم حضور در مراسم ترحیم همایون بهزادی و شرکت در جشن تولد محسن مسلمان می‌شود، بیان داشت: این شتری است که در خانه هرکسی می‌خوابد. پس بازیکنان پرسپولیس اگر این روزها به پیشکسوتان خود اهمیت ندهند چند سال دیگر خودشان به چنین دردی دچار خواهند شد. بازیکنان تیم بزرگی مثل پرسپولیس باید یاد بگیرند در چنین مواقعی حضور در مراسم ختم و عزاداری خیلی مهم‌تر از شرکت در یک جشن تولد است. حتی اگر کار مهمی هم داشتند باید آن روز به مراسم ختم می‌آمدند و بعد به سراغ کارشان می‌رفتند. وی در واکنش به اینکه مهدی طارمی اعلام کرده اگر بازیکنان در مراسم ختم حاضر می‌شدند مردم برای گرفتن سلفی آویزان آنها می‌شدند، اذعان داشت: مردم هم دل دارند. یکسری از این افراد به عشق پرسپولیس تمام کشور را سفر می‌کنند تا تیم محبوب‌شان پیروز شود. یک عکس گرفتن ساده آن قدر زحمتی برای بازیکنان ندارد. شخصا برای خودم بارها اتفاق افتاده اعصاب درستی نداشتم اما به درخواست مردم برای گرفتن عکس پاسخ رد ندادم. ما وظیفه خود می‌دانیم پاسخ محبت مردمی که سال‌ها در استادیوم حمایت‌مان کردند را بدهیم.
 

آینده مبهم سرمربی تیم‌ملی فوتبال
شرایطی که برای سرمربی تیم‌ملی فوتبال ایران رقم خورده است آینده او را در ابهام فرو برده. او بزودی به ایران بازمی‌گردد اما مشخص نیست سکوتش را خواهد شکست یا نه. به نقل از مهر، معمولا کی‌روش اینگونه نبود که امروز هست، او جواب‌ «های» را با «هوی» می‌داد، با این حال اما این روزها که برخی منتقدانش برای فرار از پاسخگویی به افکار عمومی پس از شکست، کی‌روش را با عباس آقا مقایسه می‌کنند هم او سکوت کرده است و این سکوت مرموز است، بیشتر به آرامش قبل از توفان می‌‌ماند. کی‌روش آرزوی منچستر را دارد اما ظاهرا منچستر آرزوی کی‌روش را ندارد، او درگیر با شیاطین سرخ است و البته منتظر و کمین کرده. کارلوس در انتظار فروردین‌ماه است تا بداند رئیس فدراسیون دقیقا چه کسی خواهد بود. دقیقا کدام رئیس به آن صندلی تکیه می‌زند؟ برخی مربیان داخلی هم روی مغز او رژه می‌روند، در آن سو الاهلی مصر در نزدیکی اهرام ثلاثه به او پیشنهاد مربیگری داده که خودش به تنهایی برای کی‌روش ناراحت‌کننده است، او رویای منچستر دارد اما الاهلی به او پیشنهاد مربیگری می‌دهد. کی‌روش بزودی به ایران می‌آید و خبرهای ریز و درشت و حتی پشت پرده‌ها را خبردار می‌شود.اما فرمول کی‌روش چیست؟ آیا دنبال بهانه می‌گردد و می‌رود؟ منتقدان می‌گویند: کجا برود؟ کجا بیشتر از ایران به او پول می‌دهند؟ موافقانش می‌گویند خدا نکنه برود، او رد‌پایی در ایران در استفاده از جوان‌ها و  نوع فرماندهی باقی  گذاشته که می‌تواند مربیان زیادی بسازد. او باید بماند و بازهم در تزریق شجاعت با برنامه به ما چیزهای بیشتری بیاموزد. آنچه مسلم است اینکه کی‌روش در حال تصمیم‌گیری است. او در حال کوشیدن برای پیدا کردن راه آینده است. باید صبر کرد و دید.

نمی‌توانید برای فدراسیون سرپرست بگذارید
رئیس فدراسیون فوتبال در واکنش به صحبت‌های سجادی که گفته بود برای فدراسیون سرپرست می‌گذاریم، گفت: اساسنامه فدراسیون فوتبال با سایر فدراسیون‌ها فرق می‌کند و وزیر نمی‌تواند تغییری ایجاد کند. رئیس فدراسیون فوتبال درباره برگزاری مجمع فدراسیون در اردیبهشت‌ماه و اینکه سجادی، معاون وزیر ورزش گفته بود باید سرپرست فدراسیون تا زمان انتخابات تعیین شود، تاکید کرد: اساسنامه ما و حتی اساسنامه هیات‌ها به این صورت است که وقتی ریاست هیات‌ها بعد از 4 سال تمام می‌شود، با سرپرستی اداره نمی‌شود. بالاترین مقامی که در فوتبال وجود دارد، مجمع فدراسیون است. برای همین باید قبل از مجمع انتخابات یک مجمع عادی می‌گذاشتیم که تعیین تکلیف می‌کردیم که با توجه به تاخیر در مجمع عادی، به 2 ماه زمان نیاز داشتیم تا در اسفندماه انتخابات را برگزار کنیم ولی مجمع تصمیم گرفت به‌خاطر این تاخیر انتخابات در اردیبهشت برگزار شود. وی ادامه داد: برای همین به هیچ عنوان به این شکل نیست که رئیس فدراسیون کنار برود و سرپرست بیاید. حکم رئیس فدراسیون را مجمع می‌دهد نه شخص خاصی. اساسنامه فدراسیون فوتبال با سایر فدراسیون‌ها فرق می‌کند. در فدراسیون‌های دیگر رئیس مجمع که وزیر است، حق دارد آن را تغییر بدهد ولی در فدراسیون فوتبال این‌طور نیست. اگر قرار است تغییری صورت بگیرد، باید با نظر مجمع باشد. اگر رئیس فدراسیون استعفا بدهد یا فوت کند یا به دلیلی کنار برود، نایب‌رئیس فدراسیون وظیفه را برعهده می‌گیرد. وی درباره انتخابات فیفا و حمایت از کاندیداهای این انتخابات، گفت: مدنظر ما و آسیا ریاست شیخ سلمان است. ما باید یک شخص را از آسیا برای فیفا انتخاب کنیم که برای ما یک حسن و امتیاز است. فعلا حمایت ما از شیخ سلمان است.

جوکوویچ اوپن استرالیا را فتح کرد
مرد شماره یک تنیس جهان با غلبه بر اندی ماری، نخستین گرنداسلم فصل را برای ششمین‌بار در دوران بازیگری‌اش فتح کرد. با قهرمانی نواک جوکوویچ پرونده رقابت‌های تنیس اوپن استرالیا روز (یکشنبه) در شهر ملبورن بسته شد. مرد شماره یک تنیس جهان برای کسب ششمین قهرمانی‌اش در نخستین تورنمنت از 4 گرنداسلم (معتبرترین رقابت‌های تنیس) فصل، اندی ماری اسکاتلندی را در 3 ست متوالی شکست داد و یازدهمین قهرمانی خود را درگرنداسلم‌ها به ثبت رساند. با این قهرمانی جوکوویچ که در فینال اوپن استرالیای سال گذشته نیز ماری را شکست داده بود، امتیازات خود را در صدر جدول رده‌بندی برترین تنیسورهای جهان به 16 هزار و 790 رساند و حاشیه امنیتش در صدر جدول را افزایش داد.

لازمه تحول در فوتبال ایران
محمد سررشته‌داری: باید درباره فوتبال هم تغییر فلسفه داشته باشیم و بدانیم که این رشته برای جامعه ضروری است و پتانسیل این را دارد که ژاوی را با پول بخش خصوصی به ایران آورد. همین چند روز قبل بود که سلفی نکونام و ژاوی فضای مجازی و البته رسانه‌های کاغذی را پر کرد. این عکس روی جلد روزنامه‌ها رفت تا پس از او پورعلی گنجی نیز همین مسیر را برود. مکان این عکس اما بسیار مهم بود، این دو  در قطر با ژاوی عکس گرفته بودند، نه در اسپانیا و در کنار ژاوی در لالیگا. البته پیش از این نکونام تا لالیگا رفته بود و سال‌های زیادی را آنجا سپری کرده بود اما به هر حال ژاوی در قطر بود، با مبلغ عجیب ۴۰میلیون یورو. این عدد به ریال می‌شود چیزی حدود ۱۵۰ میلیارد تومان. عددی عجیب و غریب برای فوتبال ما. با این عدد می‌توان تقریبا نصف لیگ برتر را برای یک سال تمام چرخاند. عددی رویایی و غیرقابل اندازه‌گیری. با این وجود چه باید گفت؟ این عکس آیا رشک‌برانگیز نیست؟ رشک‌برانگیز نیست که یک تیم عربی بتواند ژاوی را نه در دوران بازنشستگی که در دوران اوجش به قطر ببرد و مردمانش را درگیر خود کند؟ آیا روزی خواهد رسید که فوتبال ما هم متمول باشد و این همه کاسه گدایی و چه کنم چه کنم نداشته باشد و بتواند چنین سورپرایزی برای مردم داشته باشد؟ پاسخ فعلا منفی است. تا روزی که این فوتبال از بیت‌المال ارتزاق می‌کند، همین دوزار پولی را که خرج می‌کند هم زیر تیغ است که چرا به فوتبالیست‌های برتر خودش هم یکی، دو میلیارد تومانی پول داده است.
در واقع اینجا فوتبال اسیر یک جور ترمز شدید است، ترمزی به نام قوانین، ترمزی به نام پول دولت و بیت‌المال اگرنه فوتبال در ایران تا حدود زیادی توان رسیدن به این نقاط را دارد اما باید فلسفه‌اش را برای رسیدن به این نقطه عوض کند.
اولین فلسفه‌ای که باید عوض شود این است که فوتبال یک بازی و سرگرمی است، یک جور پول حرام کردن است، یک جور اصراف است. شاید قبلا چنین بود اما آیا نباید در دوران فعلی جور دیگری فکر کرد و به دلیل این ریخت‌وپاش‌های افسانه‌ای فکر کرد؟ فوتبال نه یک سرگرمی که یک صنعت است، فراموش نکنید دولت‌های بسیاری هستند که میلیاردها هزینه می‌کنند تا مردمشان یک یا چند روز شاد در سال داشته باشند، فوتبال اما هم هیجان را بالا می‌برد و آدرنالین تولید می‌کند و هم می‌تواند خصوصی باشد.
حضور ژاوی در قطر و آن عکس‌های سلفی برای ما بسیار می‌تواند تاثیرگذار باشد و الهام‌بخش. اولین تاثیر فوتبال بزرگ داشتن این است که جرم و تخلف و افسردگی کاهش می‌یابد، دومینش بالا رفتن راندمان کاری در پی بالا رفتن آدرنالین و امید به زندگی است و... فوتبال می‌تواند استفاده از مواد مخدر را کم کند، می‌تواند خانواده‌ها را به محیطی جذاب و پرهیجان و دوست داشتنی تبدیل کند اما با شکل کنونی، ژاوی که سهل است، همین بازیکنان خودمان هم در ایران نمی‌مانند و در اولین فرصتی که می‌توانند می‌روند به روسیه، به قطر، به امارات، به تایلند و بنگلادش و... برترین‌هایمان برای دیگران در دنیا رقص پا می‌زنند و هنر فوتبال را به نمایش در می‌آورند و این برای آینده خوب نیست. فلسفه فوتبال در ایران باید تغییر کند، اگر می‌خواهیم روزی امثال ژاوی را در ایران ببینیم، باید حق پخش تلویزیونی را مصوب کنیم، باید قانون کپی‌رایت را به اجرا درآوریم، قانونی که اجازه نمی‌دهد، حسین قلی‌خان لباس باشگاه‌ها را، پرچم و کلاه باشگاه‌ها را  تولید کند و بفروشد و پولش را به جیب بزند. باید فلسفه این موضوع کاملا عوض شود تا هواداران نپرسند باشگاه‌ها برای ما چه کرده‌اند بلکه از خود بپرسند ما برای باشگاه‌ها چه کرده‌ایم؟ آیا از فروشگاه باشگاه خرید کرده‌ایم؟ در رستوران باشگاه غذا خورده‌ایم؟ باید به دو تیم برتر و شاید 3 تیم برتر از منظر هواداران دقت کنیم و توجه. پرسپولیس، استقلال و تراکتور و البته همه دیگرانی که هوادار دارند را لای پر قو بگذاریم و بهترین مدیران و بهترین امکانات‌مان را به آنها بدهیم.
باید نگاه‌مان به بالا باشد نه به پایین. هیات‌مدیره‌های این باشگاه‌ها نباید حیاط خلوت سیاسیون باشد، باید از آدم‌هایی باشند که هدفشان فوتبال است، نه اینکه هدفشان خودشان باشند.اگر همه این موارد انجام شد 10 سال بعد شاید بتوان امثال ژاوی را هم به ایران آورد به شرط تغییر فلسفه. فراموش نکنید ایران و ایرانی بزرگ است و باید بزرگ فکر کند. نباید همین جا که هستیم بمانیم بویژه در فوتبال که یک جور نماد مدیریت در ابعاد بین‌المللی است و بعضا جنگی نرم است در منطقه یا در ابعاد جهانی.