مرتضی اسماعیل‌دوست: سخنرانی‌های متعدد از سوی مسؤولان سینمایی و دبیر جشنواره سی‌وچهارم فیلم فجر پیش از آغاز این رویداد، سرشار از بیان جشنواره‌ای متفاوت بود اما اجرای اولین روز از برگزاری جشنواره نتیجه‌ای جز سهل‌انگاری به همراه نداشت تا شاهد فقدان هرگونه مدیریت منسجم در مهم‌ترین رویداد هنری سال باشیم.  اوج این بی‌نظمی هنگامی رخ داد که صف طویل تشکیل‌یافته از سوی هنرمندان و منتقدان و اهالی رسانه با آماده نبودن فیلم «گیتا» برای پخش از هم پاشید و در نهایت بدون هرگونه اعلام قبلی و به شکلی ناگهانی، فیلم یادشده با 75 دقیقه تاخیر با نواقص بسیار فنی و همراه با پرش‌های تصویری به اکران درآمد. این بی‌نظمی غیرقابل تصور که حتی رکورد تاخیر در اجرای نمایش‌های جشنواره تئاتر فجر را هم پشت سر گذاشت، نقص موجود در فایل‌های دیجیتالی فیلم عنوان شد!  از سویی باند صوتی سینمای برج میلاد به دلیل عدم تنظیم صحیح، صدای فیلم‌ها را همراه با انعکاسی عذاب‌آور به گوش می‌رساند و همه این معضلات که در نهایت با سطح نازل کیفی آثار تکمیل می‌شود وقتی با پدیده لذتبخشی چون سینما قرین می‌شود دردی مضاعف را ایجاد می‌کند، چرا که اصولا تماشای فیلم آن هم در جشن سالانه سینمای ایران باید همراه با لذت باشد و نه عذابی جانکاه! درباره کیفیت فیلم‌ها هم به تفکیک در ادامه خواهد آمد که اگر آن را برآیند سال پیش روی سینما بدانیم، افسوسی بسیار از شدت بیماری سینمای ایران را به دنبال خواهد داشت.
«اهالی خیابان یک‌طرفه» به کارگردانی مهدی باقری
اولین اثر به نمایش درآمده در جشنواره سی‌وچهارم فیلم فجر، طبق برنامه اعلام‌شده مستندی ساخته‌شده توسط مهدی باقری با نام «اهالی خیابان یک‌طرفه» بود که داستان خاطرات و فراموشی‌هاست.  روایت غریب دورماندگی انسان از اصالت جان و جان‌نمایانی که پژواک زندگی بودند و روح زیستن را در نگاه انسان به نقش درمی‌آوردند؛ هویت معماری که از خاستگاه سنت و حقیقت برمی‌خاست اما با هجوم مدرنیته به اسکلت‌هایی بی‌ریشه در این دیار بدل شد و «اهالی خیابان یک‌طرفه» داستان آدمی گمشده در همین چرخه نارواست، اگرچه فیلم تنها به انعکاس خاطرات مُردگی بسنده کرده و به کالبدشکافی چرایی آن نمی‌پردازد و برخلاف طرح اولیه اثر که تحقیق درباره پیشینه خیابان قوام‌السلطنه سابق و سی تیر کنونی بوده است، با طی مسیری متفاوت به تداعی خاطرات اهالی مطرح این خیابان می‌پردازد؛ از لوون هفتوانِ بازیگر تا سعید خاک‌نگارمقدمِ کاشی‌کار که هر یک مسیر مماس‌یافته زندگی‌شان را با خیابانی که حال غبار یافته از غارت مدرنیته شده، حکایت می‌دارند. از این رو تناقض میان زبان حکایت و بیان روایت که یکی ریشه در تاریخچه خیابانی قدیمی داشته و دیگری اندر احوال مردمانی خاطره‌نگار می‌چرخد، شکلی دوگانه به اثر داده است.
از سویی فیلم قابلیت طرح پدیده تمدن‌گرایی در تغییر بافت شهر و تفکر برخاسته از سوی آن را نزد مردمان عصر آهن داشته است اما تمرکز فیلمساز بر بیان زندگی افراد موجب غفلت از پرداخت مسائل مهم پیرامون رخداد چون حادثه تقابل سنت و مدرنیته شده است.
 «برداشت دوم از قضیه اول» به کارگردانی پویان باقرزاده
حضور برخی فیلم‌ها در جشنواره فیلم فجر، ماهیت و اصالت هیات انتخاب را با پرسشی بزرگ همراه می‌کند که از مهم‌ترین نمونه‌های آن می‌توان به فیلم «برداشت دوم از قضیه اول» اشاره کرد که حتی فاقد اجرای اصول اولیه فیلمسازی است و برخی نماهای آن اشتباه گرفته شده است!
فیلمی که در سطح تصاویر آماتور خانوادگی قابل قیاس است و اگر بتوان بر آن عنوان فیلم گذاشت، درباره دور همی چند جوان برای ساخت فیلم بوده که در نهایت مشخص می‌شود خود آنها بازیگر فیلمی دیگر هستند. فیلم در فیلمی که ظاهرا می‌خواهد پرسش‌مدار از مرز و دایره حقیقت بر صحنه نمایش باشد اما به دلیل نبود هرگونه فیلمنامه و اجرایی سطحی هیچ‌گونه رغبتی برای تماشا باقی نمی‌گذارد و از سویی بی‌مایگی فیلم موجب دور شدن شوق نوشتن نزد منتقد خواهد شد.  نکته تاسف‌برانگیز دیگر برای هیات انتخاب و متولیان جشنواره فیلم فجر، گنجاندن هر فیلم جدا مانده از بخش‌های مختلف جشنواره در بخش «هنر و تجربه» بوده که ماهیت این بخش را دچار شکافی عمیق کرده است، این در حالی است از عنوان این بخش برمی‌آید که فیلم‌های اکران شده در آن باید در فرم و زبان روایت دارای نشانه‌هایی متفاوت از شکل مرسوم فیلمسازی باشند و قالبی فرم‌گرایانه و اندیشه‌ای تجربه‌ورزانه را به اجرا درآورند و نمی‌توان هر جنس بنجل و ساخته نابالغی چون « برداشت دوم از قضیه اول» را بدون وجود هرگونه مختصات هنر و تجربه بودن در آن قرار داد. فیلمی که بخش اعظمی از آن به شکل پلان سکانس اجرا شده و تئاتری بودن میزانسن‌ها و شکل ارائه‌اش یادآور فیلم «قاعده تصادف» ساخته بهنام بهزادی است. همچنین فیلمساز در نامگذاری و تم در نظر گرفته شده برای اثرش، گوشه چشمی به فیلم اکران نشده عباس کیارستمی با نام «قضیه شکل اول، شکل دوم» دارد و در پی آن بوده برداشتی از مفهوم پنهانکاری در جامعه را نمایان کند اما قضیه مهم این است که اصلا مساله‌ای در فیلم جان نگرفته که قابلیت رونمایی هم داشته باشد!
«گیتا» به کارگردانی مسعود مددی
«گیتا»، فیلم حسرت‌هاست؛ غصه پردرد مادرانگی و بلوغ شاعرانگی که نفس آدمی را به تنفس آگاهی می‌رساند. حادثه محرک فیلم با مرگ متین، پسری جوان که از کودکی نزد گیتا و امیر بزرگ شده، روی می‌دهد و شوک مرگ پسر به دریچه پنهانکاری گیتا که سال‌ها رازی نگفته از بیان حقیقت داشته، درهم می‌پیچد تا ترازوی وجدان خود را نمایان کند که چه میزان سرشار از حسرت ناگفته‌هاست. اگرچه فیلم «گیتا» به لحاظ روایت‌پردازی دارای معضلاتی است اما در اجرای مسعود مددی به اثری گرم و گیرا بدل شده است. فیلم 3 پرده‌ای که در برخی مواقع قواعد سینمای کلاسیک را نادیده انگاشته و سراغ خرده‌پیرنگ‌ها می‌رود. در این میان ارتباط دوسویه مادرانگی و تمامیت‌خواهی نزد زنی چون گیتا که برای از دست ندادن متین، سال‌ها راز مهمی را از پسر پنهان کرده بود با بازی درست مریلا زارعی به‌خوبی نمایان می‌شود و جنین در حال رشدی که در درون گیتا وجود دارد با بلوغ فکری وی در رسیدن به راز مادرانگی ‌قرین می‌شود. فیلم هر چند دقیقه براساس انتقال اطلاعات به صورت قطره چکانی مواردی تازه برای مخاطب نمایان می‌کند. از ورود نسترن، مادر واقعی متین پس از سال‌ها زندگی در خارج از کشور گرفته تا ارائه فیلمی درباره آخرین لحظات تصادف و مرگ متین که البته این اطلاعات بدون توجه رها می‌شود. با این حال فیلم «گیتا» در برابر ساخته‌های بی‌هویت از انگاره سینما دارای تشخصی در بیان بوده و مهم‌ترین مزیتش در این جشنواره غیرقابل تحمل، قابلیت تحمل آن است.
«نیمه‌شب اتفاق افتاد» به کارگردانی تینا پاکروان
تینا پاکروان برای دومین ساخته سینمایی‌اش مناسب‌ترین نام را انتخاب کرده است البته نباید از سهم بایسته برگزارکنندگان زحمتکش جشنواره سی‌وچهارم که با یک ساعت تاخیر، زمان پخش فیلم را دقیقا به اولین دقایق از نیمه‌شب رساندند، در این همسوسازی یادی به عمل نیاورد! از طرفی عنصر اتفاق در متن نگاشته شده توسط طلا معتضدی نقش برجسته‌ای دارد، چرا که با فیلمنامه بی‌در و پیکری مواجهیم که هر کاراکتر و رویدادی براحتی در آن آمد و شد دارد و نیاز به هیچ گونه اصولی هم در آن وجود نخواهد داشت! البته سازنده برای نامگذاری فیلم انتخاب مناسب‌تری هم می‌توانست داشته باشد و بهتر بود با این شاهکار هنری‌اش(!) عنوان می‌کرد «نیمه‌شب عذاب افتاد»! چرا که عذابی دشوارتر از این نیست که تا ساعاتی بعد از نیمه‌شب به تماشای تصاویری نشست که اوج خلاقیتش رد و بدل شدن عشق‌ورزی پسری جوان با زنی در سن و سال مادرش در وانت نیسان باشد و نقطه عطف فیلمنامه با رنگ کردن موی زن که زیبا نام دارد، رقم بخورد!  واقعا باید حیران ماند از گزینش‌گری هیات انتخاب جشنواره و حال و روز سینمای ایران که چنین اثر رها شده و سطحی، سودای سیمرغ دارد.
فیلم درباره گروهی از زنان خدمتکار مستقر در باغی است که مجالس عروسی و عزا در آن برگزار می‌شود، در این میان به شکلی اتفاقی سر و کله جوانی خواننده با نام حسین پیدا می‌شود که به شکل کاملا اتفاقی شیفته سینه‌چاک زنی بیوه می‌شود تا نهال عشقی ناگهانی در وسط باغ جوانه بزند! دنباله داستان را هم می‌توان نادیده تا پایان خواند که مخاطب بخت‌برگشته باید شاهد انواع عشق‌ورزی جنون‌آمیز به روش حامد بهدادی(!) باشد که همراه با چاشنی مقادیر زیادی لودگی و بازی به شیوه همیشگی کاملا اغراق‌آمیز در شکل و اجرای حرکات صورت، دست، پا و چشمان و سرشار از جنونی است که در نهایت به روش فیلمی چون «پرتقال خونی» به مرگ تبدیل می‌شود؛ آن هم به شکلی کاملا ناخواسته و اتفاقی که ‌ای‌کاش پسر زیبا که حسین نام دارد این حرکت قابل ستایش را زودتر از دقیقه 85 فیلم انجام می‌داد تا تماشاگر بخت‌برگشته دقایق زیادی شاهد رد و بدل شدن عشق به شیوه نوجوانان دهه شصتی در فیلم نباشد. البته فیلم «نیمه‌شب اتفاق افتاد» حتی پس از مرگ گذری مرد عاشق‌پیشه و صداپیشه! سودای پایان نداشته و بارها انتظار پیدا شدن تیتراژ پایانی با داستان‌های بیهوده و وصله‌دوزی‌هایی همراه می‌شود.  فیلمساز در گفت‌وگوهای آتشین خود با رسانه‌ها اشاره به این داشته که فیلم در ستایش زن است اما آنچه در فیلم مشاهده شد، حاکی از ستایش انواع خوانندگان پیش از انقلاب بوده که بارها روح بسیاری از آنها با صدای بهدادخان زنده می‌شود! حتی این ارادت‌ورزی منتهی به این می‌شود که زنان خدمتکار حدس می‌زنند آهنگ کدام خواننده در حال خوانده شدن است!  با این همه فیلم «نیمه‌شب اتفاق افتاد» در رقابت برای کسب تمشک طلایی جشنواره از اولین روز جزو کاندیداها در میان رقبایی آماده در این بخش خواهد بود، چرا که کارگردان فیلم که شاید به شکلی اتفاقی تهیه‌کننده هم درآمده تنها با ثبت قرارداد با حامد بهداد، ساخت فیلم و توجه به فیلمنامه را کاملا رها کرده و همه چیز را به دست هنرنمایی(!) این بازیگر بخشیده است و از این رو کاراکتر حسین در فیلم «نیمه‌شب اتفاق افتاد» همه کار می‌کند؛ از رانندگی با وانت نیسان تا خوانندگی، عاشق‌پیشگی، گلکاری، ظرفشویی و... و این شمایل تاسف‌برانگیز جشنواره و سینمای امروز ایران است.

سعید قاسمی: «به دنیا آمدن» روایتگر کشمکش‌های زوجی در آستانه میانسالی درباره نگه‌داشتن یا از بین بردن یک بچه ناخواسته است که پری ناگهان از سقط جنین منصرف می‌شود. این امر واکنش فرهاد را دربر دارد. در واقع پیرنگ اصلی فیلم را کشمکش بین فرهاد و پری تشکیل می‌دهد. مشکلی که درباره پیرنگ اصلی در فیلم وجود دارد و به بافت روایت آسیب می‌رساند، در عدم بسط طرح اصلی نهفته است. افزوده شدن چند خرده‌پیرنگ غیرضروری و ناموثر بر داستان، تمرکز مخاطب را بر هم می‌زند و پیرنگ اصلی را یا از مرکز به حاشیه می‌راند یا لحن جدی آن را از بین می‌برد. پس از وقوع بحران و آغاز مقابله پری و فرهاد، لحن مناسبی در فیلم حاکم نمی‌شود. علت این امر حضور کیان، فرزند این زوج است. یک پسربچه نونهال که درگیر داستان عاشقانه‌ای با نونهال دیگری به نام گلی است. صحبت‌های کیان درباره گلی، لحنی کمیک به فیلم می‌بخشد که کاملا لحن فیلم را در رابطه با پیرنگ اصلی سرکوب می‌کند. زمان زیادی از فیلم صرف خرده‌پیرنگ‌های بی‌مصرف و بی‌اهمیت شده است. مساله عاشقی یک نونهال به یک دختر کمکی به پیشبرد قصه نمی‌کند. فیلمساز در این باره، نگاهی آسیب‌شناسانه به مساله ندارد. این امر از اهمیت این خرده‌پیرنگ (اگر اسمش را بگذاریم) مجددا می‌کاهد. این زمان‌های صرف‌شده در مسائل بی‌اهمیت، به شکل‌گیری و انسجام و بسط کشمکش میان فرهاد و پری لطمه وارد کرده است. مشکل دیگر فیلم عدم پرداخت مناسب شخصیت‌هاست. شخصیت فرهاد یک مستندساز روشنفکر است که علاقه‌ای به فرزند جدید ندارد. به عقیده او، نوزاد جدید پیشرفت او را در حرفه‌اش از بین می‌برد. از طرف دیگر او استطاعت مالی نگهداری از نوزاد را ندارد. پری یک بازیگر تئاتر است که خانواده ثروتمندی دارد. او علاقه زیادی به بازیگری دارد اما ناگهان قید همه چیز را می‌زند. فیلمساز در ابتدای داستان از علاقه شدید و یک رابطه سانتی‌مانتال بین این زوج پرده برمی‌دارد. علاقه‌ای که باید دچار فرسایش شود تا به پایان مدنظر فیلمساز برسد که اینطور نمی‌شود. ضعف در شخصیت‌پردازی‌ها موجب می‌شود مخاطب توان همزاد‌پنداری با هیچ‌یک از کاراکتر‌های اصلی را نداشته باشد. انصراف پری از سقط جنین کاملا غیرمنتظره و بی‌دلیل است. با توجه به اینکه یک بار به راحتی اقدام می‌کند ولی موفق نمی‌شود. مخاطب دلیل انصراف پری را نمی‌داند. عدم توانایی در نه گفتن به فرهاد توسط پری، با تصوری که مخاطب از فرهاد و رابطه بین آنها دارد، قابل قبول نیست. نتیجه این امر، بازی موش و گربه‌ای است که در نهایت به یک مشاجره و ترک خانه توسط پری می‌انجامد. پری می‌گوید برای فرزندش هم مادر می‌شود و هم پدر اما مخاطب از مادری کردن پری به فرزند اولش کیان، چیزی نمی‌بیند که ادعای پری را باور کند. او پس از مشاجره با فرهاد خانه را بدون فرزندش ترک می‌کند. به همین صورت مخاطب از عشق و علاقه فرهاد به کارش چیزی نمی‌بیند. فرهاد از طرفی ادعا دارد که نمی‌تواند فرزند دیگری را تربیت کند، از طرف دیگر در پی ساخت فیلمی آسیب‌شناسانه از مشکلات جوانان در تهران است. اما کنش‌های او درباره فرزند خود، در تناقض با این امر قرار دارد. عشق او به کارش در فیلم تصویرسازی نمی‌شود و مخاطب باور نمی‌کند که او عاشق کارش بوده و این امر مانع پذیرش فرزند جدید توسط فرهاد است.
پایان‌بندی فیلم نیز کمکی در رفع اشکالات در روایت نمی‌کند، تا از این فیلم به‌عنوان فیلمی با ایرادات ساختاری و ناتوان در تاثیرگذاری بر مخاطب یاد شود. مساله انتخاب بازیگران هم یکی دیگر از مشکلات فیلم است.  هدایت هاشمی به هیچ عنوان مناسب نقش فرهاد نیست. هر چند تلاش زیادی را برای نزدیک شدن به کاراکتر به کار می‌گیرد اما او از منظر فیگور و استایل شباهتی با کاراکتر فرهاد ندارد. دوربین هم در دقایق ابتدایی با لرزش‌های فراوان و بی‌جهت خود، مخاطب را آزار می‌دهد که البته با گذشت دقایقی از فیلم این مشکل کمتر به چشم می‌خورد.

عباس لاجوردی، کارگردان فیلم :
برای ساخت «جشن تولد» بیمه حضرت زینب(س) شدیم
یکی از آثار مهم اکران‌شده در دومین روز جشنواره فیلم فجر در برج میلاد، فیلم «جشن تولد» بود که  داستان خانواده سوری را روایت می‌کند که شب جشن تولد فرزندشان به نام «رقیه» با حمله تکفیری‌ها به دمشق و حرم حضرت زینب(س) همراه می‌شود. به گزارش فارس، عباس لاجوردی، کارگردان جوان این فیلم درباره ساخت آن گفت: ما در منطقه‌ای فیلم را ساختیم که کاملا امنیتی است و تا قبل از آن هیچ گروه فیلمسازی نتوانسته بود در حرم حضرت زینب(س) وارد شود و فیلمبرداری کند و حتی به افراد عادی هم اجازه تصویربرداری با موبایل را هم نمی‌دهند و این در شرایطی بود که گروه‌های تکفیری و تروریستی در نزدیکی زینبیه مستقر بودند.کارگردان فیلم «جشن تولد» در ادامه افزود: ما در جایی مشغول کار بودیم که خود بازیگران و عوامل سوری نمی‌آمدند کار کنند بنابراین تمام کسانی که در فیلم حاضر شدند واقعا مرام به خرج دادند. به هرحال این افراد آمدند، آن هم در شرایطی که ما برخی سکانس‌هایمان را در شب باید می‌گرفتیم و نور پروژکتورها می‌توانست موقعیت ما را لو بدهد اما ما خودمان را بیمه حضرت زینب کردیم و خدا را شکر در طول فیلمبرداری هیچ اتفاق بدی رخ نداد.

نامه اعتراض‌آمیز انیمیشن‌سازان پیرامون برگزاری جشنواره فیلم فجر
قرار بود جشنواره فجر به اعتلای سینما بینجامد!
در پی رفتار تبعیض‌آمیز مدیران سی‌وچهارمین جشنواره فیلم فجر با عوامل آثار انیمیشن در جشنواره، تولیدکنندگان 8 اثر حاضر در جشنواره در نامه‌ای با عنوان «جشنواره فجر با احتمال بارش کوفته قلقلی!» نسبت به این اقدام واکنش نشان دادند.  در بخشی از متن نامه آمده است: «شلوغی سالن افتتاحیه‌ جشنواره فیلم فجر، صدای چلیک چلیک دوربین‌ها، بوی تند ادکلن بازیگران و لباس‌های مرتبشان، اجازه نمی‌دهد کسی به فلسفه‌ جشنواره فکر کند. به اینکه قرار بود جشنواره فجر به اعتلای سینما بینجامد. ایجاد شد تا رونقی بر صنعت سینما شود. تا بتواند سره از ناسره تفکیک نماید و فرهنگ متعالی‌مان را معرفی کند و به ما فیلمسازان مسیر درست سینما را نشان دهد. جشنواره‌ای پررونق که برای بسیاری از فیلم‌ها، تبدیل به هدف شده است. از ماه‌ها قبل کلید می‌خورند تا به فجر برسند و ستاره‌هایشان روی فرش قرمز بروند اما سینما منحصر به فیلم‌های زنده نیست. در دنیا، سینمای انیمیشن گیشه را قبضه می‌کند و دایره مخاطبان بیشتری را هدف می‌گیرد. صنعتی که هنوز طعم آن را درست نچشیده‌ایم، مگر چند کامی که به شیرینی از آن ستانده‌ایم. سال گذشته به‌رغم بی‌مهری جشنواره سی‌وسوم، انیمیشن شاهزاده روم برخلاف پیش‌بینی‌ها، چندین برابر فیلم‌هایی فروخت که بازیگرانش روی فرش‌ها غلت می‌زدند و سیمرغ‌ها برایشان تنبک!» در ادامه این نامه خطاب به ایوبی که وعده سال انیمیشن داده بود، آمده است: «این است سال انیمیشن! این است توجه ویژه به صنعتی که چند ماه از اعاده حیثیت سالن‌های سردش، با فروش 4 میلیاردی شاهزاده‌ روم می‌گذرد. اهالی 8 انیمیشن سینمایی حاضر در فجر، حتی شب گذشته در افتتاحیه جشنواره هم سهمی نداشتند! سوال اینجاست، در افتتاحیه‌ای که هنوز تنور جشنواره گرم نشده دعوت نبودیم، آیا در اختتامیه‌ برای ما صندلی خالی دارید؟! آیا انیمیشن برادرخوانده‌ سینماست که مستحق چنین بی‌حرمتی‌ است؟! آیا باز هم قرار است با فروش گیشه‌ و استقبال صاحبان اصلی جشنواره یعنی مردم، انیمیشن را به آغوش بکشید؟! مگر یک دعوت محترمانه یا تخصیص یک سیمرغ بی‌جان، هزینه زیادی است که در قبالش توسعه این صنعت دانش‌بنیان، جذب سرمایه‌های خصوصی و ژست حمایت از آن را به همراه دارد؟

کارگردان «کیمیا»
سریال جدیدی می‌سازد
تولید مجموعه تلویزیونی «خوشه‌های رنج» به قلم آرش قادری در مرکز امور نمایشی سیما بررسی می‌شود.  مجموعه تلویزیونی «خوشه‌های رنج» نوشته آرش قادری در اختیار مرکز امور نمایشی سیما قرار گرفته و به نظر می‌رسد جواد افشار کارگردانی این سریال را برعهده بگیرد. جواد افشار که این روزها «کیمیا» طولانی‌ترین مجموعه ساخته شده در تلویزیون را روی آنتن دارد بناست با تهیه‌کنندگی نعمت چگینی این مجموعه را پس از تایید مرکز گسترش فیلمنامه‌نویسی رسانه ملی کارگردانی کند.  آرش قادری پیش از این فیلمنامه‌ای با عنوان «قول» را به مرکز امور نمایشی سیما ارائه کرده بود و به نظر می‌رسد «خوشه‌های رنج» بازنویسی شده چندباره این فیلمنامه باشد. «قول» قصه‌ای اجتماعی دارد و قصه زندگی چند خانواده است که به خاطر جریان‌هایی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

جشنواره سی‌وچهارم تئاتر فجر با معرفی برگزیدگان پایان یافت
سی‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر عصر دوشنبه 12 بهمن‌ماه با برگزاری مراسم اختتامیه در تالار وحدت و انتخاب برگزیدگان بخش‌های مختلف به کار خود پایان داد که البته با انتخاب مجدد سعید اسدی دبیر این دوره از جشنواره برای دبیری دوره سی‌وپنجم در سال آینده با حکم مهدی شفیعی، مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی همراه شد.  به گزارش «وطن امروز»، در بخشی از این مراسم سعید اسدی، دبیر سی‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر روی صحنه حضور پیدا کرد و پیام خود را قرائت کرد که در آن جشنواره فجر به‌عنوان تحویل سال تئاتر ایران خوانده شد. یکی دیگر از بخش‌های مراسم اختتامیه جشنواره سی‌و‌چهارم اختصاص به تجلیل از خانواده‌های ۲ شهید هنرمند سیدجواد خلیلی و سیدحسن حسینی داشت.  در ادامه این مراسم نیز با حضور حجت‌الاسلام ابوترابی، مؤذنی نماینده بنیاد شهید و علی مرادخانی جایزه ایثار و شهادت و مبلغ 5 میلیون تومان برای پرداختن به موضوعات انقلاب اسلامی و ایثار و شهادت به ایوب آقاخانی کارگردان «تکه‌های سنگین سرب»، نیما دهقان کارگردان «جان گز» و کورش زارعی کارگردان «اروندخون» اهدا شد.  در ادامه مراسم اختتامیه جشنواره تئاتر فجر، برگزیدگان بخش‌های طراحی پوستر و بروشور و نیز بخش‌های مسابقه تئاتر ایران، بخش نسل نو و مسابقه تئاتر بین‌الملل، تئاتر خیابانی معرفی شدند.

انتقاد کارگردان فیلم «گیتا» به نواقص فنی سینمای برج میلاد:
به فیلمم گند زدند!
فیلم سینمایی «گیتا» ‌که پس از کش و قوس فراوان و تاخیر در اکران با مشکلات بسیار صوتی و تصویری به نمایش درآمد، باعث شد مسعود مددی، کارگردان این فیلم در هنگام ترک سالن بگوید:‌ «به اصلی‌ترین سکانس فلیمم گند زده‌اند!» براین اساس پیگیری‌ها حکایت از این دارد که بیش از 50 درصد فیلم‌ها به دفتر جشنواره نرسیده است که گویا نرسیدن فیلم «گیتا» و تأخیر در نمایش آن به همین دلیل بوده است.  بر پایه این گزارش، یکی از استودیوهایی که کار فیلم‌ها را انجام می‌دهد دچار مشکل شده که اشکال پخش اولین فیلم در بخش سودای سیمرغ به کارگردانی مسعود مددی به دلیل آن بوده است.

اقتصاد مقاومتی در جشنواره هشتم تجسمی فجر
دبیر اجرایی هشتمین جشنواره بین‌المللی هنرهای تجسمی فجر گفت: نمایشگاه «هنر و اقتصاد مقاومتی» ضمن تجلیل از هنرمندان این عرصه در فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌شود. به گزارش فارس، عبدالرحیم سیاهکارزاده، دبیر اجرایی هشتمین جشنواره بین‌المللی هنرهای تجسمی فجر اظهار داشت: برنامه‌های متعددی برای جشنواره هنرهای تجسمی فجر در نظر گرفته شده که یکی از این برنامه‌ها برگزاری نمایشگاه «هنر و اقتصاد مقاومتی» است. وی افزود: تجلیل از خالقان آثار هنری در نمایشگاه «هنر و اقتصاد مقاومتی» به صورت مستقل در فرهنگسرای نیاوران برگزار خواهد شد. سیاهکارزاده برگزاری نمایشگاه تجسمی فجر در 26 استان کشور، برگزاری نمایشگاه توانمندی‌های هنرهای تجسمی، فروش آثار در پایان جشنواره و هفته هنرهای تجسمی مکزیک و صربستان را از دیگر برنامه‌های هشتمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر برشمرد.

زندگی موسیقیدان شهید
کتاب می‌شود
محبوبه معراجی‌پور از انتشار کتاب جدیدش با موضوع زندگینامه یکی از شهدای دفاع‌مقدس خبر داد. به گزارش تسنیم، این نویسنده گفت: زندگینامه شهید قاضی از شهدای دفاع‌مقدس را نوشته‌ام که در حال حاضر در دست تدوین و بازنویسی است. شهید قاضی از شهدای 8 سال جنگ تحمیلی است که به دلیل فعالیت‌های هنری‌اش در زمینه آهنگسازی معروف‌ است. وی آهنگسازی تعدادی از معروف‌ترین سرودهای انقلابی مانند «روح منی خمینی» و... را برعهده داشته است. نویسنده کتاب «عباس دست‌طلا» یادآور شد: این کتاب به احتمال زیاد با عنوان «پیانوی سفید» منتشر شود. معراجی‌پور درباره آثار دیگر در دست تولیدش گفت: «در غربت آلواتان» عنوان یکی از آثاری است که برای بیست‌و‌نهمین دوره نمایشگاه کتاب منتشر می‌شود.