گروه سیاسی: از آن هنگام که حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب مساله نفوذ دشمن در دوران فعلی را مطرح کردند؛ مسائل مختلفی درباره این موضوع مطرح شد. اما در این میان شاید بارزترین مصداق این نفوذ در حوزه رفتار سیاسی در مقطع فعلی، فاش شدن خط عملیاتی نفوذ، از آمریکا و انگلیس تا لیست خبرگان جریان غربگرا در ایران باشد.
به گزارش «وطن امروز»، به‌رغم تایید صلاحیت حجت‌الاسلام هاشمی رفسنجانی توسط شورای نگهبان برای کاندیداتوری در انتخابات مجلس خبرگان، اما جریان سیاسی وابسته به او طی چند هفته اخیر و در راستای ایجاد یک فضای تبلیغاتی برای حامیان فتنه 88، تاکتیک مهندسی آرا برای جلوگیری از راه یافتن 3 نفر از علمای بزرگ کشور به مجلس خبرگان را مطرح کردند. براساس این مهندسی، چینش لیست ائتلافی هاشمی رفسنجانی و فتنه‌گران برای مجلس خبرگان به گونه‌ای بوده است که با کشاندن بخشی از حامیان فتنه به پای صندوق‌های رای، تلاش شود از راهیابی 3 نفر از علمای سرشناس کشور یعنی حضرات آیات جنتی، یزدی و مصباح‌یزدی به مجلس خبرگان رهبری جلوگیری شود. این بازی البته با توجه به فقدان انگیزه لازم در میان فتنه‌گران برای حمایت مجدد از ائتلاف هاشمی و اصلاح‌طلبان کلید خورد اما هدف اصلی آن از نگاه افراد مطلع پنهان نماند. به اعتقاد کارشناسان هدف اصلی این بازی، ایجاد یک ترکیب جدید در مجلس خبرگان است. ترکیبی که براساس آن دست رفسنجانی را در خبرگان بازتر کند.  در واقع هاشمی‌ رفسنجانی که با قربانی کردن حسن خمینی بهانه کلید زدن این بازی را به‌دست آورده بود؛ اکنون در سودای عدم راه یافتن علمای بزرگ به خبرگان است؛ علمایی که مهم‌ترین ویژگی آنان، انقلابی بودن است. این رفتار جریان سیاسی هاشمی رفسنجانی اگرچه یک بازی سیاسی برای تصاحب قدرت است اما به صورت آشکار با ماهیت مجلس خبرگان رهبری در تضاد است و نشان  می‌دهد رفسنجانی با نیات قدرت‌طلبانه به دنبال تغییر ماهیت و محتوای مجلس خبرگان است.
محتوا و هدف‌گذاری این بازی غیراخلاقی اما زمانی بیشتر آشکار شد که رسانه‌های ضد انقلاب تمام قد به یاری آن شتافتند. در این میان آنچه باعث حیرت ناظران شد؛ تغییر کارکرد رسانه انگلیسی بی‌بی‌سی در این قبیل مواقع شد.
بی‌بی‌سی که پیش از این همواره بخشی از بازی جریان ضد انقلاب در ایران بود؛ اکنون میدان‌دار بازی جدید شده است. در واقع مهندسی مقابله با رای آوردن آیات جنتی، یزدی و مصباح‌یزدی توسط بی‌بی‌سی در حال اجراست. فرمول‌هایی که این شبکه انگلیسی و همچنین کارکنان و عوامل آن درباره چگونگی عدم راهیابی این علما ارائه می‌دهند حاکی از برنامه‌ریزی درازمدت آنها درباره این موضوع است. به عنوان مثال بی‌بی‌سی در قالب همین استراتژی برای اقناع جامعه هدف خود، طی مطلبی، مهندسی فوق را با عنوان «یک محاسبه: حذف «یزدی، جنتی و مصباح» از خبرگان چگونه ممکن است؟» اینگونه مطرح کرده است: «در انتخابات امسال حذف کاندیداهایی چون محمد یزدی، احمد جنتی و محمدتقی مصباح‌یزدی تا چه حد برای مخالفان آنها عملی خواهد بود؟» حسین باستانی، نویسنده این محاسبه که رابط مالی موسسه روز با بنیادهای اروپایی و آمریکایی نیز هست؛ در ادامه این مطلب نوشته است: «رای‌دهندگان به فهرست رفسنجانی- روحانی، بیش از نیم‌میلیون نفر از رای‌دهندگان به فهرست یزدی- جنتی-مصباح بیشتر هستند. در چنین شرایطی اگر حامیان رئیس‌جمهور فعلی در انتخابات خبرگان پیش‌رو، به طور هماهنگ به ۱۶ نفر رقیب آقایان یزدی، جنتی و مصباح رای بدهند، به راحتی امکان راندن آنها به جایگاه‌های ۱۷ به پایین فهرست منتخبان استان تهران را خواهند داشت.» نویسنده این مقاله می‌افزاید: باید توجه داشت که در جانب مقابل نیز، اکثریت قاطع رای‌دهندگان به آقایان یزدی، جنتی و مصباح، در کنار آنها به سایر اصولگرایان رای خواهند داد. رفتاری که اگرچه در حالت عادی اتفاق مهمی نیست، ولی در شرایطی که نسبت بالایی از رای‌دهندگان طیف مقابل درصدد حذف این 3 نفر با رای دادن به رقبایشان باشند، به حذف آنها (از طریق افزایش آرای رقبا) کمک خواهد کرد. به بیان ساده‌تر در این صورت، هر رای‌دهنده اصولگرایی که در فهرست خود علاوه بر آنها نام کسان دیگری را هم بنویسد، بدون آنکه خود بداند به حذف این سه روحانی در فهرست نهایی منتخبان تهران کمک کرده است.»
حجم عجیب و تمرکز ویژه بی‌بی‌سی بر این موضوع آنقدر بوده است که ناظران را به اتفاق به این نتیجه‌گیری رساند که کل پروژه در خارج از ایران و با اجرای انگلیسی‌ها مطرح شده است. اشاره رهبر معظم انقلاب به این موضوع نیز نشان داد موضوع فراتر از یک تاکتیک محدود انتخاباتی است. ماجرا زمانی قابل تامل شد که همه ظرفیت‌های ضد انقلاب پشت این طراحی قرار گرفت. حتی اکبر گنجی، اصلاح‌طلب فراری مقیم آمریکا که شهرت او به خاطر انتقادات تند و تیزش علیه هاشمی رفسنجانی بوده و رفسنجانی را پشت‌پرده قتل‌های زنجیره‌ای می‌دانست؛ پای کار این مهندسی معکوس آمد و با دفاع از طراحی رای نیاوردن این 3 عالم، حمایت خود از هاشمی رفسنجانی را اعلام کرد!
دم روباه زیر عبای عالیجناب!
عجله، سهل‌انگاری یا گاف، نامش هرچه باشد یک بار دیگر ائتلاف ضدانقلاب و یک جریان سیاسی در ایران فاش شد. نکته بسیار مهم طراحی جدید انگلیسی‌ها برای انتخابات ایران این است که این بار در سطح بسیار بالاتری، این رابطه و ائتلاف فاش شد. موضوع نفوذ انگلیسی‌ها در سطوح بالایی بارها و بارها مورد توجه و دغدغه دلسوزان قرار گرفته بود. فتنه 88 بخش‌هایی از این ارتباط گسترده و سطح بالا را فاش کرد. اما اکنون در انتخابات خبرگان رهبری، سطح بسیار ویژه‌ای از این ارتباط و همزبانی فاش شده است.
آمریکایی‌ها که پیش از این نسبت به موفقیت جریان سیاسی متبوع حسن روحانی در انتخابات مجلسین ایران ابراز امیدواری کرده بودند؛ این بار جانب احتیاط را گرفتند و به قول برخی مقامات و نیز تحلیلگران ارشد این کشور، حمایت خود را از این جریان علنی نکردند تا باعث دردسر دوستان خود در ایران نشوند. با این حال اما انگلیسی‌ها که پیوند عمیقی با برخی افراد بانفوذ در ایران دارند وارد صحنه شدند و پروژه انتخاباتی طراحی شده در خارج از ایران را سر دست گرفته و دنبال کردند. اصطلاحا این بار دم روباه از زیر عبای عالیجناب بیرون آمد تا خطوط ارتباطی گذشته او و فرزندانش با انگلیسی‌ها که در مواقع مختلف فاش شده بود؛ یک بار دیگر برای افکار عمومی یادآوری شود. این بار اما سطح همکاری و همزبانی بسیار فراتر از موارد گذشته فاش شده است؛ پروژه مشترک با انگلیسی‌ها برای در دست گرفتن مجلس خبرگان رهبری! این پروژه مشترک به دنبال چیست؟ اهداف داخلی از این ائتلاف مشخص است اما هدف انگلیسی‌ها از راه نیافتن آیات جنتی، یزدی و مصباح به درون مجلس خبرگان چیست؟ سیاست‌ها و دیدگاه‌های این 3 عالم سرشناس شیعه کدام سیاست‌ها و اهداف انگلیس در ایران، کل جهان تشیع یا فراتر از آن در جهان اسلام را با مشکل مواجه می‌کند؟ آیت‌الله احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان، یعنی همان نهادی است که طی سال‌های اخیر بارها و بارها از سوی جریان‌های ضد انقلاب مورد هجمه قرار گرفته است. آیت‌الله با اراده‌ای محکم در مقابل نفوذ افراد و جریان‌های منحرف به ساختار تصمیم‌گیری در نظام اسلامی ایستاده است. وی سد محکم نظام اسلامی در مقابل جریان‌های سیاسی وابسته و ضد انقلاب است. در نهایت آخرین نسخه خارجی، انهدام شورای نگهبان است. تحلیلگران آمریکایی طی ماه‌های منتهی به انتخابات 7 اسفند صراحتا تاکید کرده‌اند که شورای نگهبان و شخص آیت‌الله جنتی مانع بزرگی بر سر سیاست‌های دوستان ایرانی هستند و باید این مانع برداشته شود. آیت‌الله محمدتقی مصباح‌یزدی، از علمای بزرگ ایران است که طی دهه‌های اخیر شاگردان بزرگی از دامان معرفت این فیلسوف بزرگ در خدمت انقلاب قرار گرفته‌اند. آیت‌الله مصباح و شاگردان او طی 2 دهه اخیر سد محکم معرفتی و گفتمانی در مقابل ترویج مکاتب غربی و مادی در ایران ایجاد کرده‌اند. آیت‌الله محمد یزدی، روحانی باسابقه و شاگرد امام خمینی(ره) از علمای بزرگ شیعه است که همراهی او با نهضت امام(ه) از ابتدای دهه 40 بوده است. او یکی از معتمدان اصلی امام خمینی (ره) بود. نقش ویژه آیت‌الله یزدی هم در سازماندهی و انسجام مدرسان دینی بسیار قابل تامل است و هم مهم‌تر از آن، جایگاه وی در مجلس خبرگان رهبری و نیز تحکیم مواضع انقلابی آیت‌الله جنتی در شورای نگهبان، بسیار مهم است. آیت‌الله یزدی که پس از رحلت آیت‌الله مهدوی‌کنی، با انتخاب خبرگان ملت به عنوان رئیس مجلس خبرگان رهبری ایفای تکلیف می‌کند؛ همواره بر ماهیت اصیل خبرگان که تقویت و استحکام ولایت فقیه است بسیار تاکید دارد. شاید در شرایط فعلی مهم‌ترین دلیل مهندسی معکوس انگلیسی‌ها برای جلوگیری از حضور آیت‌الله یزدی در مجلس خبرگان رهبری، نفوذ کلام ایشان در میان خبرگان و اعتماد خبرگان ملت به وی است. همین موضوع باعث به حاشیه رفتن هاشمی رفسنجانی در خبرگان می‌شود. انگلیسی‌ها نبود آیت‌الله یزدی در مجلس خبرگان رهبری را با هدف تقویت نقش هاشمی رفسنجانی در خبرگان دنبال می‌کنند.
بنابراین با توجه به نقش و جایگاه این 3 عالم بزرگ، هدف انگلیسی‌ها برای جلوگیری از راهیابی این 3 عالم به مجلس خبرگان رهبری چندان پنهان نمانده است. آنها اکنون تلاش می‌کنند بازی‌ای که از سوی هاشمی و با ترغیب سیدحسن خمینی به کاندیداتوری کلید خورد را با شعار جلوگیری از ورود علمای اثرگذار به مجلس خبرگان به پیش ببرند! این بار کیف‌های انگلیسی نه تنها برای مجلس شورای اسلامی دوخته شده، بلکه بخشی از آنها نیز در اختیار عالیجناب قرار گرفته است!

بازدید کاردار دولت از ساختمان «بی‌بی‌سی» در لندن؟!
کارشناس سیاسی از بازدید کاردار ایران در لندن از ساختمان بی‌بی‌سی خبر داد!
مهدی محمدی طی مطلبی در کانال تلگرام خود نوشت: «مدت‌ها عقیده داشته‌ام و به سبب برخی وظایف این مساله را از نزدیک لمس کرده‌ام که بی‌بی‌سی هرچه هست یک رسانه نیست. رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی از اراده انگلیسی برای مداخله در انتخابات ایران سخن گفتند. بی‌بی‌سی اصلی‌ترین ابزار این مداخله است. تلویزیون بی‌بی‌سی سال‌هاست در اصل نقش ترمینال تجمیع ضدانقلاب را بازی کرده و مسؤولیت ایجاد پروژه اپوزیسیون واحد برانداز علیه نظام اسلامی را بر عهده گرفته است. جلسه ضدایرانی در سرویس اطلاعات خارجی انگلیس وجود ندارد که نماینده بی‌بی‌سی در آن حاضر نباشد. تنها مشکل بی‌بی‌سی در طول همه این سال‌ها نداشتن ارتباط با محیط داخلی ایران بود که ظاهرا به لطف دولت اعتدال آن هم تا حدود زیادی حل شده است. برخی خبرها می‌گوید سفیر دولت در لندن شخصا سری هم به ساختمان بی‌بی‌سی زده است. اگر امروز بی‌بی‌سی جسارت مداخله در انتخابات را به خود می‌دهد، حاصل آن است که پیش‌تر برخی دیوارها فرو ریخته است».

محمدرضا کردلو: داستان «آفتاب در مستعمرات بریتانیا غروب نمی‌کند» را همه خوانده‌اند. واقعیت آن است که تا پیش از انقلاب هم آنقدر دست انگلیسی‌ها برای دخالت در امور ایران و دست‌اندازی به منابع نفتی باز بود که ضرب‌المثلی در میان  ایرانیان از همان دوران باب شد: «اگر پایت به سنگی گیر کرد و به زمین خوردی، بدان که کار، کار انگلیسی‌هاست». این گزاره طعنه‌آمیز خود نماد اطلاع مردم از شدت خصومت انگلستان با ایرانیان است. انگلیس در اذهان و افکار عمومی ایرانیان به «روباه پیر» نیز شهرت یافته است. مطالعه تاریخ معاصر نیز نشان می‌دهد رفتار و تحرکات انگلیس اگرچه خصمانه بوده اما با چاشنی تلخی از سیاست همواره بیشتر از دشمنی‌های رسمی و در علن برای کشور هزینه و خسارت ایجاد کرده است.
«چرچیل» جمله‌ای دارد. او می‌گوید «راستی آنقدر عزیز است که باید انسان حتماً آن را در پوششی از دروغ بپیچاند و محفوظ بدارد»! این جمله چرچیل با همه کوتاهی توانسته است متون مفصل سیاست و حکومت در غرب و بویژه در بریتانیا را خلاصه کند.
در این میان با اطلاع قبلی از همه سیاست‌های آغشته به دروغ بنگاه‌های انگلیس، «بی‌بی‌سی» چندروزی است تلاش دارد با همان شیوه و سیاستی که گفته شد، مقاصدش را در داخل پیش ببرد. بی‌بی‌سی که همه توان خود را این روزها برای حمایت از هاشمی‌رفسنجانی و لیست اصلاح‌طلبان مصروف می‌کند، در آستانه انتخابات نوشته است: اگر 40 درصد هواداران هاشمی و روحانی رأی بدهند، [آیات] جنتی مصباح و یزدی رأی نمی‌آورند.
دخالت و البته حمایت تاسفبار بی‌بی‌سی که از کودتای 28 مرداد و علی‌الخصوص در همه این 37 سال با نام رسانه روباه پیر برای مردم شناخته می‌شود، نشان می‌دهد دل دشمن انگلیسی‌ها برای دخالتی که سال‌هاست از آن محروم شده‌اند، تنگ شده است! انگلیسی‌ها دل‌شان برای دخالت در ایران تنگ شده است که برای خبرگان لیست می‌دهند و به دور از هیاهوی همیشگی تحریم انتخابات این‌بار می‌خواهند با نفوذ و تغییر در سیستم تصمیم‌گیری اهداف خود را پیش ببرند. «دشمن انگلیسی» نقشه دارد و لیست انتخاباتی عالیجناب را تایید می‌کند. اپوزیسیون 6 سال است در خطی مشترک از عالیجناب به عنوان «روحانی منتقد حکومت» نام می‌برد و با همه قوا او را مورد حمایت قرار می‌دهد، نشانه‌های فراوانی از یک هماهنگی برای تاثیرگذاری بر انتخابات ایران بروز و ظهور پیدا می‌کند که قابل تامل نیز هست. چندی قبل حمیدرضا جلایی‌پور، از چهره‌های شاخص جریان دوم خرداد، از دیداری که با هاشمی داشته گفته بود: با آقای هاشمی صحبت کردم. همه انرژی‌اش را بر رای نیاوردن [آقایان] یزدی، جنتی و مصباح یزدی گذاشته است.
تلاش هاشمی‌رفسنجانی گویا در همین «هماهنگی» که گفته شد، توسط بی‌بی‌سی فارسی تئوریزه می‌شود و همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب در گزارشی شرایط مطالبه هاشمی‌رفسنجانی را تشریح می‌کند. در واقع بی‌بی‌سی فارسی اگر هم دستورالعملی برای انتخابات خبرگان رهبری در تهران منتشر کرده، نسخه‌ای است که پیش‌تر از بی‌بی‌سی توسط هاشمی‌رفسنجانی پیچیده شده است. فهرستی که توسط عالیجناب برای انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی مورد تایید قرار گرفته است، توسط بی‌بی‌سی تبلیغ می‌شود و این یعنی هماهنگی منحصربه‌فردی در جریان است. انتخابات 24 خرداد 92 به عنوان مبدأ تاریخی مهمی در اتخاذ سیاست‌های دشمنانه علیه ایران در اندیشکده‌های غربی مورد تحلیل قرار می‌گیرد.  انتخاباتی که همزمان هاشمی‌رفسنجانی نیز از آن مسرور است. شادی هاشمی‌رفسنجانی در خرداد 92 و پس از رأی‌آوری حسن روحانی در پیامی که منتشر می‌کند، غرب را به تاثیرگذاری او در «دوران جدید» امیدوار‌تر می‌کند. اندیشکده‌های آمریکایی برای دوران جدید بر حضور فعال هاشمی‌رفسنجانی در مناسبات تاکید می‌کنند و از وی به عنوان یار قدرتمند روحانی تعبیر می‌کنند. هاشمی‌رفسنجانی در حالی به «امید غرب» تبدیل شده است که با حمایت همه‌جانبه از حسن روحانی، سیاست‌های وی در همگرایی نسبت به غرب و ایجاد تغییرات بنیادین در نظام ارزشی در سیاست خارجه را تایید می‌کند. رویکردهایی که از مناسبات سیاسی تا اقتصادی را در برگرفته و به دخالت انگلیس در شئون مختلف در نظام منجر می‌شود. سیاست‌هایی که پای انگلیس برای دخالت در ایران را باز کرده است و انگار داروی «دلتنگی دشمنانه» انگلیسی‌هاست.

میکائیل دیانی: 2 سال روحانی و همراهانش در دولت بر خروج از رکود تاکید داشتند، اگرچه مردم هیچ تغییر اقتصادی را حس نمی‌کردند و پس از 2 سال نامه 4 وزیر اقتصادی دولت در مرز واقعیت حرکت و اعلام کرد اقتصاد نه‌تنها از رکود خارج نشده بلکه در مرز بحران به سر می‌برد و همین نامه باعث شد دولت دست از دروغ بزرگ خروج از رکود برداشته و به سمت شفافیت قدم بردارد. این رکود در وضعیتی است که تورم نیز به شکل فشار از بالا در حال کنترل است اما با وجود این کنترل تورم، در یک بی‌انضباطی مالی، حجم پول یا به اصطلاح پایه پولی در همین دولت یازدهم از 90هزار به 150هزار رسیده است، یعنی تقریبا 60 درصد پایه پولی کشور در همین 2 سال افزایش پیدا کرده است که با توجه به شرایط عدم رونق، عدم تولید و کنترل تورم این حجم پول به قله‌های ثروت که فسادزا هستند افزوده شده و جامعه با این شرایط مجلسی را نیازمند می‌شود که در درجه اول قوانین مستحکمی برای بهبود وضع اقتصادی بگذارد و در درجه ثانی ناظر مناسبی برای این وضعیت نابسامان باشد تا از بروز فساد نیز جلوگیری شود.
راست و چپ، اصلاح‌طلب و اصولگرا همه معتقدند آنچه مردم این روزها بیش از همه درگیر آن هستند، معیشت است و مشکلات اقتصادی، رکود و بیکاری و عدم قدرت خرید، مردم را زیر فشار قرار داده است، لذا همه تلاش می‌کنند شعارها و وعده‌هایی را بدهند که تناسب موزونی با اقتصاد کشور داشته باشد اما سوال اینجاست: آیا صرف شعارها و وعده‌های اقتصادی در انتخابات مورد اقبال قرار خواهد گرفت یا اینکه باید تخصصی نیز در این باره در لیست‌های انتخاباتی موجود باشد؟
امام خمینی(ره) درباره لیست‌های انتخاباتی که گروه‌ها و جریان‌های سیاسی به مردم معرفی می‌کنند توصیه‌هایی دارند که یکی از مهم‌ترین آنها این است که «لازم است کسانی که کاندیداهایی به ملت معرفی می‏کنند در نظر داشته باشند که از مطلعین هر رشته تخصصی چند نفری بین کاندیداهای آنها باشد.» این بدان معناست که از هر تخصصی باید در لیست‌های انتخاباتی باشد و اگر چنین نباشد مشخص است که این لیست انتخاباتی بیش از آنکه مبتنی بر حل مشکلات کشور بسته شده باشد، بر چارچوب‌های حزبی و سیاسی و گروهی تدوین شده است، حال آنکه اگر قرار بود دغدغه مردم لحاظ شود بیش از همه در لیست‌های انتخاباتی باید به مساله اقتصاد توجه می‌شد. در این بین لیست اصولگرایان بالغ بر 10 عضو اقتصاددان دارد که برنامه‌های مشخصی برای عدالت، آبادانی و رونق اقتصادی دارند اما لیست اصلاح‌طلبان فاقد حضور حتی یک فارغ‌التحصیل یا فعال اقتصادی است که بتواند جوابگوی مشکلات کشور باشد.
این در حالی است که اتفاقا تاکید لیست «ائتلاف اصلاح‌طلبان و حامیان دولت» آن است که می‌خواهیم یاور دولت باشیم و دولتی که امروز به نام «دولت رکود» شناخته می‌شود بیش از همه نیازمند کمک‌هایی در حوزه بهبود وضعیت اقتصادی است اما بستن لیست اینچنینی نشان می‌دهد مسیر دولت در سیاسی تصمیم گرفتن درباره اقتصاد مردم در مجلس نیز ادامه پیدا خواهد کرد اگر لیست حامیان دولت و اصلاح‌طلبان وارد مجلس شود. این را می‌توان از مواضع انتخاباتی سرلیست اصلاح‌طلبان به خوبی دریافت، چنانکه وی در نطق انتخاباتی خود اعلام کرده است: «اولویت اصلاح‌طلبان پس از ورود به مجلس مساله رفع حصر است» و این به معنای آن است که برای اصلاح‌طلبان مساله اقتصادی مردم اصلا در اولویت قرار ندارد.

دکتر علیرضا داوودی: نومحافظه‌کاری که با نمای اعتدالگرایی در ایران نمایان شده، محصول پیوند 2 گروهی است که پس از خرداد 76 به‌واسطه سرمستی افسارگسیخته پیروزان انتخابات در مقابل یکدیگر قرار گرفته بودند؛ انفکاکی که نه براساس اندیشه متفاوت که بیشتر به واسطه قدرت‌طلبی، منفعت‌جویی و انحصارطلبی بیشتر این دو گروه بود و مرزهای دقیقی نداشت. محصول این انفکاک شروع هجمه شدید تبلیغاتی «اصلاح‌طلبان» به رقیبی بود که در ادبیات خود با نام «محافظه‌کاران» شناسایی می‌شدند. آنچه از خرداد 76 تا خرداد 92 رخ داد مجموعه اتفاقاتی بود که گام به گام این دو گروه را به هم نزدیک‌تر و در نهایت زمینه اتحاد حداقلی را فراهم کرد.
محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان 2 دوره از ریاست جمهوری نظام جمهوری اسلامی را در اختیار داشتند که در هر کدام می‌توان یک شکست بزرگ را شناسایی کرد که هر شکست چرخش مهمی در جهت‌گیری سیاسی و اقبال عمومی مردم ایجاد کرد تا جایی که هر دو به مرز ورشکستگی کامل و حذف از صحنه‌های سیاسی و اجتماعی رسیدند و در نهایت قلب از تپش ایستاده آنها با شوک ناشی از پیوندی کم‌فروغ و انشقاقی گسترده در اردوگاه رقیب، تپیدن را در دولت کنونی با شعار جدید اعتدال آغاز کرد.
دولت سازندگی که به دنبال ترمیم ویرانه‌های حاصل از جنگ و ایجاد جامعه‌ای بهره‌مند از رفاه اقتصادی نسبی بود، در پایان راه شکست بزرگی در این زمینه را تجربه کرد و علاوه بر اقتصاد فلج و ناتوان، برای عرصه اجتماع نیز چیزی جز «قدرت‌طلبی الیگارشیک»، «سرکوب مخالفان» و «از  بین بردن سرمایه اجتماعی» در پی نداشت و اینگونه شکست اقتدارطلبی به وسیله شعارهای آزادی‌محور و ادعاهای توسعه سیاسی رقم خورد. اصلاحات نیز به‌رغم طلوع حیرت‌انگیز خود نتوانست مسیری را برای حفظ اعتماد مردم طی کند اما مهم‌ترین شکست این گروه نه در عرصه داخلی که در بعد بین‌المللی و از منظر غرور ملی بود که بارها و بارها توسط ابرقدرت‌های پوشالی جهان شکسته شد. تلاش بی‌ثمر اصلاحات در تنش‌زدایی و همکاری با نهادها و قدرت‌های بین‌المللی نتیجه‌ای جز تهدید‌ها و تحقیر‌های روزافزون مستکبران عالم در پی نداشت که در نهایت ملت ایران را به سمتی سوق داد تا به دنبال بازسازی تصویر قدرتمند خود در جهان، حفظ و تحمیل استقلال ملی بر استکبار جهانی و افزایش قدرت ملی در عرصه منطقه‌ای و جهانی باشند. نتیجه این شکست، عبور از اصلاحات و طلوع دوران اصولگرایی بود.
طلوع اصولگرایی برای نومحافظه‌کاران کنونی، ابتدا چیزی جز هیجانات زودگذر ملی و سیاست‌های پوپولیستی عده‌ای تازه به دوران رسیده نمی‌نمود که می‌توان نشانه‌های آن را به وفور در دوران انتخابات 84 (بویژه برخی برنامه‌های تبلیغاتی آن ایام) و پس از آن مشاهده کرد اما گذر زمان و سیاست‌های دولت نهم که هم برنامه‌های اقتصادی بزرگی را اجرا کرده بود و هم در عرصه بین‌المللی بر غرور و اقتدار ایران افزوده بود و در تمام زمینه‌ها استقلال و عزت ایران را افزایش داده بود باعث شد شکست‌خوردگان برای مقابله با رقیب مشترک ائتلاف منفعت‌محور خود را سامان دهند. آنچه در انتخابات 88 و فتنه پس از آن گذشت اوج مقابله 2 تفکر سنتی(اصلاحات- محافظه‌کاران) با اصولگرایی بود که محصول آن عیان شدن فاصله تحلیلی این دو گروه با واقعیات جامعه بود. این آغازی بود برای یک تغییر استراتژیک که منجر به ظهور «نومحافظه‌کاری» شد و با استفاده از تشتت اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری 92، قدرت را جا به جا کرد.
نومحافظه‌کاران برای تمام ابعاد اداره کشور نیازمند بازبینی و تغییر در اسلوب گذشته بودند که در نوشتار حاضر به بررسی یک بعد مهم آن یعنی سیاست خارجی خواهیم پرداخت.
  سیاست خارجی نومحافظه‌کاران
برای درک سیاست خارجی نومحافظه‌کاران و ویژگی‌های آن باید ابتدا اندکی به ریشه‌های آن پرداخت و از مقدمات حصول آن سخن گفت که بازگشت آن به دوران دولت اصلاحات و شکست سیاست خارجی این دولت بازمی‌گردد.

واقعه 11 سپتامبر 2001/20 شهریور 80 در دوران جلوس جمهوری‌خواهان تندرو در کاخ سفید فرصتی بود برای تحقق بلندپروازی‌های ایالات متحده در تکمیل پازل نظم نوین جهانی که بوش پدر آغاز کرد و بوش پسر در سودای تحقق نهایی آن حرکت می‌کرد. حمله به افغانستان در سایه حمایت‌های جهانی و حمله خودسرانه به عراق برای ماشین جنگی ایالات متحده شبیه بازی‌های رایانه‌ای بود و سرمستی حاصل از آن رفتار گستاخانه ایالات متحده در برابر ایران و تهدید‌های مکرر و مداوم را در پی داشت. بوش پسر که با القاعده و صدام تسویه‌حساب کرده بود هدف نهایی و میوه تلاش‌های خود را در سرکوب ایران انقلابی و تبدیل آن به یک بازیگر مطیع و آرام می‌دید اما برای آن نیاز به یک دلیل محکم داشت تا بتواند جهان را در برابر ایران متحد کرده و بند بر دست و پای آن افکند که این امر با جنجال رسانه‌ای حول محور برنامه هسته‌ای ایران آغاز شد. هدف اصلی وادار کردن ایران به پذیرش بازیگری در درون و مبتنی بر رژیم‌های غرب‌محور و دست کشیدن از اقدامات انقلابی بود که بر این اساس ایالات متحده در نقش پلیس بد با اعمال فشار سخت و روزافزون، ایران را بدان سو سوق می‌داد و از طرف دیگر تروئیکای اروپایی در نقش پلیس خوب، ایران را به مسیر پذیرش نظم نوین و عدم مقابله با آن تشویق می‌کرد. ضعف سیاست خارجی دولت اصلاحات در این زمان که مرعوب فضاسازی‌های غربی شده بود و گام به گام نسبت به اقدامات آنان عقب‌نشینی می‌کرد، در نهایت این باور را ایجاد کرد که جمهوری اسلامی ایران در موضع ضعف و ترس قرار گرفته و به ‌دلیل وحشت از هیمنه لشکرکشی‌های غرب حاضر است برای حفظ خود از اصول اساسی‌اش عقب‌نشینی کند که نماد ننگین این ضعف و زبونی، نامه برخی افراد دولت اصلاحات به رژیم ایالات متحده و پذیرش تعهدات خفت‌باری بود که موجب شد بیش از پیش غرب امیدوار به فتح ایران شود. این مساله  پیشروی قدم به قدم غرب در برابر ایران و افزایش زیاده‌خواهی‌ها و نقض تعهدات و تحقیر غرور ملی ایرانیان را در پی داشت و منجر به ظهور دولتی انقلابی و آرمان‌خواه در ایران شد که با استفاده از اصول انقلابی و «تاکتیک هجوم به جای دفاع» توانست نقشه‌های غرب را در منطقه به چالش بکشد و قدرت ایران را فزونی بخشد. ترس از این قدرت فزاینده بود که منجر به بروز فتنه 88 با همکاری عوامل و وادادگان داخلی و خارجی شد تا با ایجاد شکاف در صفوف محکم جامعه از قدرت ایران بکاهد و حرکت بالنده ایران را متوقف کند. تحریم‌های سخت و شدید در کنار استفاده از تمام ابزارهای بین‌المللی برای نابودی این اقتدار تاثیرات فراوان ولی موقتی بر ایران گذاشت و ترس از تداوم این دولت انقلابی منجر شد ایالات متحده مسیر حرکت خود را به سمت ایجاد یک جریان همکاری با ایران برای حل بحران‌ها تغییر دهد. بهترین گزینه میانه‌روها و جریاناتی بودند که از مدت‌ها قبل در این مسیر حرکت می‌کردند اما با بی‌وفایی غرب مغضوب ملت شده بودند. استفاده نومحافظه‌کاران از این مساله و تبلیغات گسترده در مسیر حل و فصل دیپلماتیک مسائل و ارائه دورنمایی رویایی از نتیجه مذاکرات، بازگشت‌شان به سریر قدرت را نتیجه داد و اکنون زمان آن بود که هر دو طرف (نومحافظه‌کاران و ایالات متحده) میوه حل و فصل دیپلماتیک مسائل را برای خود کنند.
با درک ریشه‌های ظهور این نوع نگرش می‌توان گفت نومحافظه‌کاری بر 2 اصل سیاست خارجی خود را استوار کرده است.
الف - باور به رژیم‌های بین‌المللی و نهادهای جهانی
بازی در محدوده رژیم‌های بین‌المللی در واقع پذیرش قانونمندی‌های نظام جهانی است که براساس منافع غربی و برای استمرار آن شکل گرفته است. رژیم‌های بین‌المللی در عرصه‌های مختلف روابط بین‌الملل به عنوان مکانیسم‌های همکاری بین دولت‌ها مطرح هستند که ایجاد اعتماد و امنیت می‌کنند و به ثبات نظام بین‌الملل یاری می‌رسانند. به عبارت دیگر، باید گفت مهم‌ترین نقش رژیم‌های بین‌المللی در ایجاد همکاری بین دولت‌هاست. یعنی رژیم‌ها به عنوان یک سازوکار و مکانیسم، چرخ همکاری بین دولت‌ها را به حرکت درمی‌آورند. رژیم‌ها باعث می‌شود آن عامل عدم اطمینان و نامعلومی که در نظام بین‌الملل وجود دارد، کاهش پیدا کند، چرا که  در واقع رژیم‌های بین‌المللی آن اطلاعات را در نظام بین‌الملل ارائه می‌دهند که باعث می‌شوند دولت‌ها منافع خود را بازنگری کنند. رژیم‌های بین‌المللی پس از ایجاد همکاری به نظم و ثبات سیستم کمک می‌کنند. به اذعان اندیشمندان حوزه روابط بین‌الملل رژیم‌های بین‌المللی برآمده از خواست و تمایلات اولیه هژمون جهانی هستند.
رفتار دولت در تمام دوران مذاکرات هسته‌ای و توافقنامه محصول آن سراسر نتیجه این نگرش است و در تمام اجزای آن باور به رژیم‌های بین‌المللی و نهاد‌های جهانی به صورت عیان و غیرقابل انکار مشاهده می‌شود.
ب- بازیگری درون چارچوب‌های عقلانیت ابزاری خروج از آرمان‌خواهی انقلابی
بازیگری درون چارچوب رژیم‌های بین‌المللی و براساس قانونمندی‌های آن نیازمند عبور از آرمان‌ها و پذیرش عقلانیت ابزاری و مادی به عنوان تنها عامل تحرک و عمل است. رفتار انقلابی و خلاف جریان استکباری ایران در موضوعات منطقه و جهانی قابلیت ورود به جریانات جهانی و ادغام در آن را ندارد و به همین دلیل دولت که تمام سرمایه اجتماعی خود را بر سیاست خارجی و پیروزی‌های آن متمرکز کرده است و حتی آب آشامیدنی مردم را در گرو تغییر و جهت‌گیری صحیح آن تعریف می‌کند نیازمند تغییر در این انگاره و ترویج عقلانیت ابزاری به عنوان روش درست اندیشه و عمل است اما تحرک بر اساس این دو اصل، نیازمند زمینه‌سازی‌ها و مقدماتی خاص است.
این دو اصل در سیاست خارجی یک نظام انقلابی و آرمان‌محور، پذیرش و کارآیی ندارد به همین دلیل در گام اول باید 2 تغییر اساسی در این نظام ایجاد شود تا زمینه‌های اجرای 2 اصل مورد نظر حاصل شود.
1- خروج سیاست خارجی از عرصه عمومی و تبدیل آن به یک امر تخصصی (خانه‌نشینی توده‌ها)
 پیش از این دوران، رفتار خارجی ایران بویژه در مساله هسته‌ای صورتی ملی داشت و به عنوان یک عزت ملی صورت‌بندی می‌شد که تماماً مورد حمایت و تاکید مردم قرار می‌گرفت. صنعت هسته‌ای به عنوان عامل ترقی و تحرک شناسانده می‌شد و مردم به عنوان پشتوانه ادامه مسیر همیشه در صحنه‌های مختلف حضور داشتند. خاموش کردن این نگرش مردم‌محور برای سیاست خارجی نومحافظه‌کاران ضروری بود و به همین دلیل با تبلیغات هوشمندانه و هدفدار، صنعت هسته‌ای در اذهان مردم مقابل اقتصاد کشور قرار داده شد و ایجاد دوگانگی میان چرخش اقتصاد در برابر چرخش سانتریفیوژها و لزوم اولویت دادن به اقتصاد صرف به عنوان اصل اولیه و اساسی حل معضلات کشور تبلیغ شد و تمام نشانه‌های صنعت هسته‌ای آرام آرام از عرصه‌های عمومی حذف شد همانند تغییر طراحی اسکناس یا بی‌توجهی به نمادهای هسته‌ای. این تبلیغات در کنار اظهارنظرهای ضدمردمی برخی چهره‌های علمی و دانشگاهی در زمینه‌ هسته‌ای که ورود به این عرصه را صرفا ویژه متخصصان و سیاستمداران، نه ملت ایران عنوان می‌کردند، زمینه‌های لازم را ایجاد کرد تا انفکاک مطلوب نومحافظه‌کاران حاصل شود.
2- بازتعریف مبانی اولیه و باورها
 نوع نگاه جامعه ایران به قدرت و استقلال یکی از موانع مهم بر سر خواسته‌های نومحافظه‌کاران بود. تا زمانی که استقلال کشور و قدرت، به معنای عدم پذیرش تحمیل نظام زورمداران  بود و آمادگی نظامی برای پاسخ به هر گونه مخاصمه به عنوان بخشی از قدرت تعریف می‌شد امکان ورود و بازیگری در رژیم‌های بین‌المللی و نهادهای جهانی- آنگونه که نومحافظه‌کاران می‌پسندیدند- وجود نداشت به همین دلیل حرکت دوم در راستای بازتعریف این مفاهیم و تغییر باور اجتماعی نسبت به این مفاهیم شکل گرفت. تاکید بر جنبه‌های اقتصادی و رفاه به عنوان ملاک واحد قدرت یک جامعه و حذف عوامل نظامی از تعاریف قدرت و حتی مخالفت و نادیده انگاشتن دستاوردهای آن عملا مسیری بود که به منظور تغییر دیدگاه جامعه ایران تدوین و اجرا شده بود.
باور دیگر که نیاز بود تغییر کند، نوع نگاه و باور ایران نسبت به ایالات متحده و سران آن بود که در جامعه ایرانی به عنوان شیطان بزرگ و دشمن اصلی شناخته می‌شوند. نومحافظه‌کاران که برای رسیدن به وعده‌های انتخاباتی و اجرای سیاست خارجی مطلوب خود ناچار از مذاکره و همکاری با ایالات متحده بودند راهی جز تغییر دیدگاه عمومی نسبت به این مساله را در پیش خود نمی‌دیدند که محصول آن تلاش رسانه‌ای در بزک کردن ایالات متحده بود؛ رفتاری که بارها مورد اعتراض صریح حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب اسلامی قرار گرفت. گمانه‌زنی‌های پیرامون دیدار رؤسای جمهور 2 کشور، برقراری تماس تلفنی، دیدار‌ها و قدم زدن‌های دوستانه وزرای خارجه و دیدار‌ها و دست ‌دادن‌های اتفاقی(!) مقامات 2 کشور، همه و همه بخشی از یک تلاش در راستای تغییر این دیدگاه قدیمی بود.
محصول این اقدامات، آماده‌سازی زمینه‌های ادغام در نظام جهانی به عنوان یک بازیگر عقلانی و ترسیم آرمان‌ها مبتنی بر ظرفیت‌های ارائه‌شده در رژیم‌های بین‌المللی بود.  
 

ابراهیم حاتمی‌کیا نادیده گرفتن فیلمی مثل «بادیگارد» در سی‌وچهارمین جشنواره فیلم فجر را برای حذف و تنبیه یک جریان فکری دانست. ابراهیم حاتمی‌کیا طی سخنانی در حاشیه مراسم تجلیل از وی توسط خانواده‌های شهدا گفت: من می‌شنوم که آقای حجت‌الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی در جایی بیان می‌کند هرکس به جشنواره فجر علاقه ندارد به این جشنواره نیاید. من با شنیدن این حرف احساس کردم او خود را صاحبخانه می‌داند در حالی که من فکر می‌کنم آقای ایوبی یک مستاجر چند ساله است. خدا کند به او صدارت سفارت فرانسه را بدهند و بگذارد ما هم در عالم سینما کار خود را انجام بدهیم. حاتمی‌کیا افزود: جشنواره فجر به افرادی چون ما تعلق دارد و من خود را در میان این خانواده یکی از صاحبخانه‌ها می‌دانم. من کاری با سیمرغ ندارم، چرا که برای من سیمرغ مساله نیست. صحبت بر سر سیاست‌گذاری جشنواره فیلم فجر است؛ سیاست‌گذاری‌ای که اکنون گرفتار شده است.
 

وزیر راه که این روز‌ها دائم از آزادسازی نرخ‌ها، رفع قیمت‌های تکلیفی و انحلال سازمان حمایت دم می‌زند، به‌تازگی صحبت از اخذ درآمد بابت عبور خودرو‌ها از جاده‌ها و درآمدزایی از سفر مردم به میان آورده است و معلوم نیست ادامه این تفکر به کجا ختم شود. به گزارش فارس، در هر حوزه‌ای که قابلیت شکل‌گیری کارکرد بازار وجود ندارد و بازدهی آن پایین است، کالا یا خدمت، جنبه عمومی پیدا کرده و دولت باید مسؤولیت آن را برعهده بگیرد؛ این نگاه در تدوین قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل 44 قانون اساسی هم وجود دارد و دولت فقط در بخش‌هایی موظف به سرمایه‌گذاری و مدیریت است که بخش خصوصی تمایل به سرمایه‌گذاری نداشته باشد. اما به نظر می‌رسد وزیر راه و شهرسازی، در ادامه تفکر تازه خود هیچ سهمی برای کالاها و خدمات عمومی در اقتصاد قائل نیست. وی اخیرا اظهار نظر جدیدی در حوزه قیمت‌گذاری این‌بار در بخش جاده‌ای مطرح کرد. عباس آخوندی مدعی شد‌‌ این روز‌ها در تنگنای مالی هستیم اما شرایط کنونی تنگنای مالی به هر حال روزی رفع می‌شود و راه‌های کشور افزایش می‌یابد، بنابراین باید خود را برای مدیریت 250 هزار کیلومتر انواع راه‌ها آماده کنیم. بنا به گفته آخوندی، نگهداری 250 هزار کیلومتر جاده سالانه 10 هزار میلیارد تومان اعتبار می‌خواهد در همین راستا باید هزینه راهداری را مصرف‌کننده نهایی پرداخت کند؛ مصرف‌کننده و بهره‌بردار نهایی هزینه استفاده خود را باید پرداخت کنند و لازمه اخذ این هزینه از مصرف‌کننده، اجرای عدالت و عادلانه بودن سیستم محاسبه هزینه است؛ وقتی مشخص باشد که هر خودرو چند کیلومتر از جاده استفاده کرده هدف مذکور هم محقق می‌شود. آخوندی  این را هم گفت که در حال حاضر 2 گزینه پیش روی ما است، یکی اینکه سعی داشته باشیم سیستم جاده‌ها را ارتقا دهیم و هزینه آن را از بهره‌بردار نهایی دریافت کنیم و دیگری اینکه کاری انجام ندهیم که دچار عقب‌ماندگی شویم. این صحبت‌های اخیر آخوندی، حکایت از رشد مداوم و افسارگسیخته اندیشه او در اقتصاد سرمایه‌داری‌ و لیبرالی است. ظاهراً این وزیر دولت یازدهم، به دور از چارچوب‌های مدنظر جمهوری اسلامی که در اصل 44 قانون اساسی منعکس شده به دنبال حذف وظایف دولت در حوزه‌های عمومی است؛ در این نگاه اقتصادی سرمایه‌داری، اقشار متوسط و ضعیف جامعه، فقط ابزار توسعه می‌شوند و بس. در حالی آخوندی مدعی است که در صورت عدم دریافت هزینه عبور از جاده‌ها، کشور در بخش حمل و نقل جاده‌ای دچار عقب‌ماندگی می‌شود که دولت‌ها در تمام دنیا برای تامین هزینه‌های کشور به این درآمدها تکیه می‌کنند و سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که منابع مالی حاصل از درآمد‌های مالیاتی و عوارض در این حوزه، از آن پس باید صرف چه اموری شده و در کدام مدل هزینه شود. بنابراین از نگاه دولتمردان یازدهم نه‌تنها دولت وظیفه تأمین هزینه‌های نگهداری جاده‌ها را ندارد، بلکه این مردم هستند که باید‌ علاوه بر پرداخت مالیات‌ها و عوارض در این حوزه، تعهدات مالی دولت را هم از جیب خود بپردازند.

مرتضی اسماعیل‌دوست: چند روزی است که سریال «کیمیا» با همه نقدها و نظرات و طرفداران بسیاری که داشته است به پایان رسیده تا پخش دوره‌ای از زندگی زنی استوار چون کیمیا همزمان با پایان دهه گرانقدر فجر و بعد از صد و اندی قسمت به انتهای خط تماشا برسد.  به منظور تحلیل اولین سریال بلند تاریخ رسانه ملی ایران و در همجواری پایان جشنواره فیلم فجر با جواد افشار که از جمله کارگردان‌های حاضر در کاخ جشنواره بود به گفت‌وگو پرداختم تا هم از سیمرغ‌های به پرواز درآمده در جشنواره سی‌وچهارم فجر بگوییم و هم از «کیمیا»یی که با همه ضعف و قوت‌ها، جو متفاوتی در میان سریال‌های تولیدی تلویزیون ایجاد کرد.
***
  چند روزی است سریال «کیمیا» با همه حواشی، نقدها و تحسین‌ها از سوی مردم و منتقدان پایان یافته. بازخورد این نگاه‌های متمایز نسبت به این اثر برای شما چه بوده است؟
سریال «کیمیا» هم مانند همه سریال‌ها و ساخته‌های دیگر تلویزیون و سینما بازتاب‌های مختلفی داشته و حتما همانند دیگر آثار دارای نقاط ضعف و قوتی است. این را باید منتقدان بدانند که هیچ اثری در ایران و حتی جهان بدون ضعف نخواهد بود و هر کسی اگر بخواهد ادعاهای دیگری بکند حتما از روی جهالت است. ما خودمان بهتر از بقیه و حتی منتقدان نقاط ضعف «کیمیا» را می‌دانیم و برای کسانی که با هویت‌های جعلی و ناشناخته‌ به بدترین شکل ممکن و حتی با توهین به ما تاختند، پاسخی ندارم و فکر می‌کنم در این باره لجبازی‌هایی وجود داشته است!
  برخی انتقادات نسبت به سریال «کیمیا» درباره عدم مطابقت تاریخی سریال و نیز اشتباهات صحنه‌آرایی و چهره‌پردازی است، در این باره توضیحی دارید؟
ببینید! برخی از این مسائل براساس عدم وجود اطلاعات نزد برخی افراد و فقدان دانش و شناخت از شرایط و محیط است. ما نهایت دقت را کرده و مواردی را که ارتباط به آن دوران نداشت پوشاندیم. یک چیزهایی می‌شنوم که واقعا تعجب‌برانگیز است. برای آنها که نسبت به چهره‌پردازی سریال ایراد می‌گیرند باید از اینجا اعلام کنم که اصلا پیرکردن کاراکترها مدنظر ما نبوده است که برخی‌ به این مساله انتقاد می‌کنند. مگر قرار بوده خانمی 45 ساله در سریال پیر و با صورتی چروکیده نشان داده شود که اینگونه ایراد می‌گیرند؟! البته اشتباه ما این بود که عینکی را به صورت کیمیا زدیم و خط و خطوط طراحی شده برای این کاراکتر در پشت عینک دیده نشد و من نباید آن عینک را برای کاراکتر می‌گذاشتم! که شباهتی هم به کاراکتر سریال دیگری یافت.
  پس با ضعف‌های سریال مواجه خواهید شد و آنها را خواهد پذیرفت؟
حتما همین‌طور است. ما برای فیلمبرداری کار 2 سال زمان صرف کردیم و همانطور که سریال «کیمیا» دارای نکات مثبتی است، ضعف‌هایی هم داشته است. این بی‌انصافی است که برخی از روی غرض‌ورزی نکات ارزنده سریال را نادیده بگیرند. باید دانست، چه آنهایی که بیهوده اثری را برجسته می‌کنند و چه آنها که تنها به فکر نقد و عیب‌جویی هستند، مسیر اشتباهی را در پیش گرفته‌اند.
  اولین روزی که به شما پیشنهاد ساخت سریالی بلند داده شد، چه تصوری داشتید و فکر می‌کردید که استقبال قابل توجهی از «کیمیا»ی شما صورت گیرد؟
سریال «کیمیا» پدیده‌ای در تولید سریال‌های داخلی بوده، از این رو نمی‌توانستیم هیچ‌گونه تصور دقیقی درباره آن داشته باشیم و با وجود اینکه پیش‌بینی توجه مخاطبان را داشتیم اما حقیقتش این اندازه از استقبال را انتظار نداشتیم، چرا که براساس آمارهای دریافتی از سوی سازمان صدا و سیما این سریال بیش از 65 درصد در جلب رضایت مخاطب موفق بود و براساس گزارشات شرکت مخابرات در ساعات پخش «کیمیا»، افت شدیدی در کاربران اینترنتی ایجاد می‌شد، حتی این سریال توسط ایرانی‌های خارج از کشور نیز دانلود شده است. اینها نشان‌دهنده اقبال این سریال در برابر انواع شبکه‌های اجتماعی و ماهواره‌ای است.
  مهم‌ترین مفاهیمی را که در بازه زمانی طولانی از ارائه داستان زندگی کاراکتر کیمیا به دنبالش بودید، چیست؟
آنچه باید بدانیم و بر آن توجه کنیم این است که نسل‌های جدیدی در کشور وجود دارند که به دلیل اینکه در فضا و شرایط ایام پیش از انقلاب یا دوران 8 سال دفاع‌مقدس نبودند شناخت چندانی از اتفاقات تاریخی کشور نداشته و تنها از طریق گفته‌های افراد دیگر به مواردی رسیده‌اند. از طرفی زبان تصویر و ارزش والایی که سینما و تلویزیون در درک رخدادها و اتفاقات تاریخی و اجتماعی خواهد داشت مساله‌ای ثابت‌شده در جهان است و از این رو شاهد ساخت انواع سریال‌ها و فیلم‌ها با اهداف مشخص توسط کشورهای دیگر بوده‌ایم. متاسفانه کمبود آثار تصویری در کشور باعث فاصله نسل‌های جدید با اتفاقات رخ‌داده شده و نیاز به ساخت آثاری با بهره‌مندی از جذابیت‌های داستانی احساس می‌شود، بنابراین براساس رسالت یک هنرمند، لازم بود که اثر قابل توجه و متفاوتی تولید شود.
  یعنی انتخاب کاراکتری محوری چون کیمیا بهانه‌ای برای پرداخت به برشی از تاریخ این سرزمین نزد شما بوده است؟
بله! نیاز به بازنمایی بخش‌هایی مهم از تاریخ این سرزمین در قالب درامی خانوادگی بود که بتواند با مخاطب ارتباط لازم را برقرار کند، از این رو کاراکتری انتخاب شد که پرداخت به سرنوشت او همراستا با ورق زدن برگ‌هایی از تاریخ کشور باشد. ما احساس می‌کردیم که مردم بویژه نسل‌های جوان این کشور حق دارند بدانند که چه اتفاقاتی در این سال‌های پُر فراز و نشیب افتاده است. کیمیا نمونه‌ای از زنان مقاوم این سرزمین است و استقبال رخ‌داده نشان‌دهنده پذیرش این شخصیت توسط مردم بوده است.
  انتخاب طبقه زیست قهرمان سریال چگونه و با چه نگاهی صورت یافت؟
قهرمان سریال و کاراکترهای آن از لایه‌های اجتماعی جامعه و از میان طبقات متوسط و پایین‌دست جامعه انتخاب شدند تا برای مردم آشنا و قابل‌باور باشند. کاراکتر کیمیا به عنوان نماینده زنان و دختران ایرانی در آن مقطع انتخاب شد که با سیر حوادث مختلف و پستی و بلندی‌های زندگی دسته و پنجه نرم کردند. از طرفی ما کاراکترهای مختلفی را در سطوح متفاوت زیست در سریال نشان دادیم که براساس طراحی‌های شکل‌یافته برای شخصیت کاراکترها ایجاد شده بود.
  بخش مهمی از سریال «کیمیا» هم اختصاص به دوران گرانقدر دفاع‌مقدس دارد که شخصیت‌هایی چون شهید جهان‌آرا در آن به تصویر درآمدند. درباره توجه به این بخش از فیلمنامه نگاشته‌شده و اجرای خود توضیح دهید.
بله! مقطع 8 ساله دفاع‌مقدس و بخش خرمشهر، قسمت مهمی از سریال را از جنبه دراماتیک تشکیل می‌داد، بنابراین ما در این برهه از تاریخ ضمن ارائه زندگی کیمیا سعی کردیم به حماسه‌های رخ‌داده و حماسه‌سازانی چون شهید جهان‌آرا و دلاوران تکاور نیروی دریایی ارتش بپردازیم که در این سریال کاراکتر علی نماینده آنهاست که از همان روزهای آغازین جنگ در مسجد با مردم به سخن می‌پردازد و بسیاری از افراد را آموزش داده تا به جبهه‌ها بپیوندند. شهید جهان‌آرا هم نمونه‌ای از هزاران جوانی بود که در آن روزهای سخت به مقابله با دشمن پرداختند و همه سعی گروه سازنده در این سریال نمایش جهاد و دلاوری نیروهای مردمی در کنار نظامیان بود، چرا که در این نبرد 8 ساله نیروهای بسیاری از گروه‌های مردمی، بسیج و سپاه و نیز ارتش در شجاعانه‌ترین حالت به دفاع از میهن پرداختند.
  پیش از این آثار دفاع‌مقدسی در کارنامه شما وجود نداشت اما با «کیمیا» به نوعی نمایانگر جهاد مردانی جاودانه شدید. تصورتان از چگونگی اجرای این بخش چه بود؟
حقیقتش را بخواهید من سال‌ها علاقه‌مند بودم در فرصتی سراغ ساخت اثری از بچه‌های جبهه و جنگ بروم و مترصد ایجاد شرایطی برای ارائه این کار بودم. به هر حال خیلی از دوستان و مسؤولان که می‌دانستند من از بچه‌های جبهه هستم بارها به من پیشنهاد ساخت اثری در این باره را می‌دادند اما من از انجام این کار پرهیز می‌کردم، چرا که احساس می‌کردم باید در زمانی مناسب و شرایطی بهتر وارد این عرصه مهم شوم.
  واهمه‌تان از عدم پرداختی درست درباره مردان جبهه بود؟
بله! سال‌ها دغدغه ساخت داشتم اما شرایط خودم را مساعد نمی‌دیدم و نمی‌خواستم با تجربه‌ای کم وارد عرصه دفاع‌مقدس شوم و این موضوع را عقب انداختم تا اینکه «کیمیا» به من پیشنهاد شد و احساس کردم که حالا زمان مناسبی برای اجرایی کردن آن دغدغه است و بالندگی نگاهم میسر شده است. واقعیتی را به شما بگویم که دغدغه اصلی‌ام برای ساخت سریال «کیمیا» بخش مربوط به دفاع‌مقدس بوده است و شاید همه این سریال را به خاطر همان چند قسمتی که در فضای جبهه بود، ساختم. در ابتدا که حدود 70 قسمت از فیلمنامه به من جهت مطالعه داده شد وقتی به بخش حماسه آن رسیدم احساس خیلی خوبی داشتم و با وجودی که برای دردهای مردم گرانقدر جنوب کشور تاسف خوردم اظهار خوشحالی از وجود چنین فیلمنامه‌ای برای ساخت در من پیش آمد، چرا که به دنبال این بودم تا ادای دین خود را نسبت به مردم مقاوم سرزمینم انجام دهم.
  این علاقه چنان بوده که باز هم سراغ ساخت فیلمی سینمایی یا سریالی تلویزیونی درباره دفاع‌مقدس بروید؟
سریال «کیمیا» تجربه خوبی برایم بود و همچنان علاقه‌مند به ساخت آثار دفاع‌مقدس هستم اما به شرطی که امکانات این کار فراهم شود و فیلمنامه خوبی تدارک دیده شود. من سال‌ها پیش فیلمنامه‌ای سینمایی در زمینه دفاع‌مقدس تهیه کرده بودم اما جرات انجامش را نداشتم و برای آینده باید دید چه شرایطی پیش می‌آید و اگر زمینه این کار مساعد باشد، شاید باز هم در این باره ورود پیدا کنم.
  در تولید «کیمیا» با توجه به حمایت‌های انجمن سینمای انقلاب و دفاع‌مقدس و صدا و سیما دغدغه مالی که پیش نیامد؟
اتفاقا بشدت مشکل بودجه در سریال «کیمیا» داشتیم. شما همین‌قدر بدانید که بودجه «کیمیا» از یک سریال «درجه ب» تلویزیون هم پایین‌تر بود! اینها را نمی‌توان به مخاطب عام گفت. من سریال «مادرانه» را 3 سال پیش از این با بودجه بالاتری ساخته بودم! بنابراین نباید فکر کنند ما میلیاردها تومان بابت این سریال پول گرفتیم. خیر! بودجه ما بسیار پایین بود و شرایط دشواری بویژه در بحران‌های اقتصادی فعلی به وجود آمد.
  در خبرها آمده بود که قرار است سریالی با نام «پدر» را بسازید. این موضوع صحت دارد؟
نام «پدر» به اشتباه در رسانه‌ها آمده است. البته قرار است سریالی برای ماه مبارک رمضان بسازم که نام موقت آن «خوشه‌های رنج» است و بزودی ساخت آن را آغاز خواهیم کرد. امیدوارم این سریال هم در آن ایام ارزشمند مورد توجه مردم عزیز قرار بگیرد.
  دیگر علاقه‌مند به ساخت سریال‌های طولانی نیستید؟
به نظرم تلویزیون از راهی که انتخاب کرده نباید بازگردد، به هر حال هر کارگردانی که باشد فرقی ندارد، مهم این است که مسیر «کیمیا» ادامه یابد، چرا که این سریال نشان داد مردم بشدت علاقه‌مند و پیگیر سریال‌های وطنی و موضوعات ملی هستند. امیدوارم این رویه دنبال شود تا خللی در این زمینه ایجاد نشود. همانطور که می‌دانید امروز شبکه‌های ماهواره‌ای با تولید سریال‌های طولانی‌مدت درصدد جذب مخاطبان هستند، این در حالی است که داستان‌هایی که در اینگونه سریال‌ها ارائه می‌شود هیچ‌گونه نسبتی با مردم این سرزمین ندارد. ما باید سعی کنیم از طریق ساخت مجموعه‌های تلویزیونی بلندمدت تماشاگران را همراه خود کنیم و برای این کار نیاز به وجود بودجه‌ای مناسب است. ساخت سریال «کیمیا» نشان داد هم مردم و هم هنرمندان می‌توانند به انجام این هدف دست بزنند و استقبال قابل توجه مردم و برخی منتقدان و مسؤولان گویای این خواهد بود که باید این راه ادامه یابد.
  چند بار شما را در کاخ جشنواره فجر دیدم که به تماشای فیلم‌هایی نشستید. سطح کیفی آثار این دوره را چگونه دیدید؟
فیلم‌هایی مانند «بادیگارد»، «ایستاده در غبار» و «ابد و یک روز» را در جشنواره دیدم که به طور کلی آثار نسبتا خوبی بودند و برخی از آنها مرا تحت تاثیر قرار دادند. در کل جشنواره فجر رویدادی برای انعکاس آثار در ژانرها و موضوعات متفاوتی است که می‌تواند برآیند سینمای ایران در سال پیش‌رو باشد.
  با توجه به اینکه بخشی از سریال «کیمیا» به دوران دفاع‌مقدس می‌پردازد، آثار مرتبط با این مقوله را در جشنواره چگونه ارزیابی می‌کنید؟
فیلم «ایستاده در غبار» فرم متفاوت و ارزنده‌ای داشت که بسیار خوب ساخته شده بود، البته به نظرم این فیلم کمی طولانی است و در میانه ریتم خود را از دست می‌دهد و اگر تدوین مجددی داشته باشد، نتیجه بهتری خواهد داشت. فکر می‌کنم کارگردان این فیلم بخوبی با ساختار این فیلم آشناست و می‌تواند به اثر بهتری هم برسد.
  درباره فیلم «بادیگارد» چه تحلیلی دارید؟ اثر جدید ابراهیم حاتمی‌کیا، نقدها و واکنش‌های مختلفی را در بر داشت. شما چه احساس و نگاهی از تماشای «بادیگارد» یافتید؟
من بشدت آقای حاتمی‌کیا و آثار و نگاهش را دوست دارم و با فیلم «بادیگارد» هم ارتباط خیلی خوبی پیدا کردم و به نظرم کارگردانی برجسته‌ای دارد. از این نظر غیبت ایشان در اختتامیه جشنواره فجر خیلی مشهود بود. به هر حال ایشان کارگردان بزرگ و شناخته شده‌ای در سینمای ایران است و براحتی نمی‌توان از نامش گذشت.
  به نظرتان دلیل نادیده گرفتن ابراهیم حاتمی‌کیا نزد داوران جشنواره می‌تواند دلایلی فراسینمایی داشته باشد؟!
به هر حال نظرات سلیقه‌ای میان داوران وجود دارد اما یک نکته را باید اینجا برای مخاطبان بازگو کنم که معمولا مورد اشتباه برخی قرار می‌گیرد. مساله مورد اشاره در تمایز میان بحث کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی و فیلم ساخته شده است که هر کدام از این 3 مورد نیاز به تحلیل کارشناسانه مجزایی دارد. متاسفانه برخی‌ نمی‌توانند این 3 مقوله مهم را از هم تفکیک کنند. جدا از تفکر و فن اجرای یک کارگردان باید به اندیشه و تفکر اثر در فیلمنامه نگریست. از طرفی مساله مهم یک فیلم، درایت و مدیریت پروژه در بخش‌های مختلف یک اثر سینمایی است و اینکه شما بتوانید با یک ریتم و تقطیع و ساختار مناسب، مخاطب را به نحوی همراه اثر کنید که اگر لازم بر ایجاد تعلیق است، این شرایط وجود داشته باشد و اگر نیاز به آرامش است، بتوانید بخوبی ریتم اثر را حفظ کنید یعنی فیلم ساختار درستی داشته باشد و این هنگامی رخ می‌دهد که هر چیزی سرجایش باشد و کارگردانی موثری در فیلم وجود داشته باشد. از طرفی بخشی از کارگردانی، اجرای سکانس‌های دشوار است و این نوع فیلمسازی دشوارتر از ساخت فیلم در محیطی آرام و محدود است. وقتی فیلمسازی در صحنه‌ای شلوغ و با پروداکشنی عظیم، سکانسی ماهرانه را خلق می‌کند دیگر مشخص است که عیار فیلمسازی‌اش چقدر است.
  البته چنین سکانس‌های اکشن و مهیجی در فیلم «بادیگارد» وجود داشت.
بله! بشدت سکانس‌های سخت با اجرای ارزنده حاتمی‌کیا در «بادیگارد» شکل گرفت. سکانس‌هایی مانند بالگرد، تونل و سکانس‌های خارجی در خیابان و تعقیب و گریزهایی که در شب رخ داده بود، همگی با قدرت کارگردانی حاتمی‌کیا شکل یافت. درآوردن این سکانس‌ها کار سختی است که باید در قضاوت‌ها مورد توجه قرار می‌گرفت.
  پس فکر می‌کنید ظرافت‌های فیلم «بادیگارد» و هنر کارگردانی حاتمی‌کیا از سوی داوران نادیده گرفته شد؟
من می‌گویم همه عناصری که به کارگردانی مربوط است را حاتمی‌کیا در حد اعلا در فیلم «بادیگارد» انجام داده است. حالا اگر برخی‌ها نگرش امثال حاتمی‌کیا را دوست ندارند، بحث دیگری است! و اگر فیلمنامه و فیلم را قبول ندارند، نمی‌توانند کارگردانی ایشان را کتمان کنند!
  از نظر شما تضاد سلایق و همسو نبودن نگاه داوران جشنواره با ابراهیم حاتمی‌کیا موجب فاکتورگیری نام ایشان در میان کاندیداها شد؟
به نظرم کارگردانی حاتمی‌کیا قربانی نگرش وی شد! در صورتی که اینگونه نباید باشد. اگر تنها بخش‌های اجرایی فیلم «بادیگارد» را در نظر بگیریم خواهیم دانست که نمره ایشان 20 بوده است. نگاه تفکری ابراهیم حاتمی‌کیا بسیار ارزشمند است و به نظرم امروز حاتمی‌کیا توان این را دارد که همانند آقای مجیدی سراغ پروژه‌های عظیم‌تری برود و توانایی کارگردانی این مساله را دارد. حاتمی‌کیا نشان داد توان و ظرفیت این را دارد که چند پله از سینمای فعلی ما بالاتر برود. از این رو حاتمی‌کیا با حفظ همین ارزش‌های گرانقدر و حفظ ایدئولوژی و جهان‌بینی خود می‌تواند در حوزه‌های جدیدتری ورود پیدا کند.
 

گروه بین‌الملل: با گذشت 2 روز از حمله خونین چهارشنبه در آنکارا که به کشته شدن 18 نظامی و مجروح شدن 45 تن دیگر انجامید، ترکیه بیش از هر زمان دیگر به گرداب جنگ داخلی کشیده می‌شود اما رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر این کشور کماکان سعی دارند مغرضانه این حمله تروریستی را به کردها و عواملی موهوم در سوریه نسبت دهند تا همچنان بهانه‌ای برای ادامه تهدید توخالی‌شان برای حمله به خاک همسایه جنوبی داشته باشند و اینگونه افکار عمومی را از بحران داخلی به سوی مساله‌ای خارجی منحرف کنند.
مقامات پلیس آنکارا گزارش داده‌اند عامل انفجار نخست و مهیب‌تر آنکارا خودرویی بوده که در نزدیکی یک خودروی حامل کارکنان ارتش منفجر شده است. دولت ترکیه رسما 2 انفجار مهیب اخیر در اطراف مراکز نظامی پایتخت را که سنگین‌ترین حمله به ارتش این کشور طی سال‌های اخیر محسوب می‌شود به گردن شبه‌نظامیان حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) و متحدان سیاسی‌شان در حزب اتحاد دموکراتیک خلق انداخته است اما هر دو شاخه نظامی و سیاسی کردها این اتهام را قویا رد کرده‌اند.
با این وجود به دنبال این حملات تنش در مناطق شرقی و جنوبی ترکیه میان ارتش و مخالفان کرد و همچنین مبارزان کرد سوری افزایش یافته است. در پی این انفجار، «رجب طیب اردوغان» نشست امنیتی فوق‌العاده‌ای برگزار کرد و «احمد داووداوغلو» نخست‌وزیر نیز سفر خود به بلژیک را لغو کرد. همچنین در ادامه درگیری‌های داخلی در نبردهای منطقه تحت حکومت نظامی سور در استان کردنشین دیاربکر 2 سرباز و یک افسر پلیس توسط پیکارجویان پ‌ک‌ک کشته شدند.
اما رئیس‌جمهور ترکیه در حالی که عملا کنترل خود بر اوضاع داخلی را از دست داده است کماکان بر طبل تو خالی جنگ در آن سوی مرزهای جنوبی با کردهای سوریه می‌کوبد. با اینکه اردوغان بار دیگر اعلام کرده عملیات علیه گروه‌های شبه‌نظامی با قدرت تا پایان ادامه خواهد یافت اما او این بار مشخصا شاخه برون‌مرزی پ‌ک‌ک یعنی یگان‌های مدافع خلق کردهای سوریه را مسؤول حمله به آنکارا دانسته است تا طرح خود برای حمله به سوریه را توجیه کند.
طرحی که به نظر می‌رسد در نطفه شکست خورده و تبدیل به حمایت علنی آنکارا از تروریست‌های داعش و النصره شده است. همزمان با تشدید حملات هوایی روسیه و سوریه علیه مواضع تروریست‌ها، ترکیه 15 هزار نظامی خود را در مرزهای جنوبی مستقر کرده اما با وجود هیاهوی زیاد هنوز ارتش ترکیه به گلوله‌باران از راه دور مناطق شمالی سوریه بویژه مواضع یگان‌های مبارز کرد سوری (ی‌پ‌گ) ادامه می‌دهد و خبری از حمله زمینی نیست. در عوض حتی رسانه‌های غربی نیز نتوانستند چشم‌شان را بر سرازیر شدن تعداد زیادی از تروریست‌های تکفیری آموزش دیده در خاک ترکیه به سمت شامات طی اواسط هفته گذشته ببندند. ‌
آش همدستی اردوغان با تکفیری‌ها به قدری شور شده که جبهه النصره که توسط غرب هم به‌عنوان گروهی افراطی شناخته می‌شود، اعلامیه‌ای برای حمایت از تروریست‌های تحت پوشش ترکیه در شمال حلب صادر کرد و بخشی از نیروهایش را به جنگ کردهای سوری در شهر مرزی اعزاز فرستاد.  موضع محکم روسیه و ایران در مقابله با هرگونه تجاوز زمینی به خاک سوریه، عربستان سعودی متحد اصلی ترکیه برای طرح بلندپروازانه مزبور را سرد کرده است تا اردوغان تنها‌تر از هر زمان دیگری باشد. از سوی دیگر روس‌ها ضمن رد صریح هرگونه منطقه پرواز ممنوع در شمال سوریه، از هفته پیش اقدام به استقرار ناوهای موشک‌انداز خود در بندر طرطوس در شمال سوریه و نزدیکی آب‌های ترکیه در مدیترانه کرده‌اند.  همزمان مسکو پیشرفته‌ترین جنگنده‌ها و هواپیماهای بلندپرواز جاسوسی خود را به آسمان سوریه فرستاده است که گفته می‌شود این بخشی از آماده‌سازی دفاعی سوریه برای هر گونه حمله از شمال و جنوب کشور است.
سیل تروریست‌ها از ترکیه به سوریه
آنچه در شمال سوریه می‌گذرد، عبارت است از پیشروی نیروهای کُرد سوریه در حومه حلب که با ترکیه هم‌مرز است و آزادسازی تعداد زیادی روستا از جمله تل رفعت و شیخ عیسی که با وجود ادامه حملات توپخانه‌ای ترکیه و سرازیر شدن تروریست‌ها از داخل خاک ترکیه به سمت مناطق درگیری صورت گرفته است.
پیشروی ارتش سوریه تا 3 کیلومتری ادلب (شمال غرب سوریه) و 13 کیلومتری جسرالشغور و آزادسازی 48 روستا در الحسکه توسط کردها بخش دیگری از این صحنه را تشکیل می‌دهد. این پیشروی سریع ارتش و نیروهای کرد، ترکیه را هراسان کرده و آنکارا درصدد استفاده از تروریست‌های داعشی برای جلوگیری از سیطره کردها بر مناطق هم‌مرز با ترکیه شده است. به‌گونه‌ای که مدیر گروه موسوم به دیده‌بان حقوق بشر سوریه اعلام کرد دست‌کم 500 تروریست با عبور از مرز ترکیه وارد شهر اعزاز در شمال استان حلب شده‌اند.
به گفته این منبع، این تعداد افراد «با نظارت مقامات ترکیه» وارد اعزاز شده‌اند. عبدالرحمن تصریح کرد، قرار است این 500 جنگجو به افراد مسلحی ملحق شوند که در برابر پیشروی نیروهای کرد در ریف می‌جنگند. وی افزود: این افراد مسلح شامل «اسلامگرایان و غیراسلامگرایان» هستند و انتقال آنها با نظارت مقامات ترکیه بوده است.
گفتنی است، در 14 فوریه نیز حدود 350 مخالف مسلح دیگر نیز به همراه سلاح‌های سبک و سنگین از گذرگاه مرزی اطمه عبور کرده و  وارد اعزاز و تل رفعت شده بودند. از شنبه توپخانه ترکیه مناطق مرزی را که واحدهای مدافع خلق کردها بر آن کنترل دارند مورد هدف قرار می‌دهد.
دعوت پوتین از سلمان
با وجود بر هم خوردن موعد دیدار پادشاه بیمار سعودی از مسکو، رئیس‌جمهوری روسیه در گفت‌وگویی تلفنی به طور رسمی از او دعوت کرد. 2 هفته پیش قرار بود موعد دقیق این سفر در ماه مارس یا آوریل (فروردین یا اردیبهشت) اعلام شود و سلمان بن عبدالعزیز، شاه سعودی برای نخستین‌بار پس از رسیدن به تاج و تخت از مسکو دیداری رسمی به عمل آورد اما مواضع محکم کرملین در نشست‌های ژنو3 و سپس مونیخ در حمایت از دولت مشروع بشار اسد و به رسمیت نشناختن هیأت نمایندگان تروریست‌های مورد حمایت ریاض باعث شد محمد بن سلمان، همه‌کاره این روزهای عربستان از سفر پدرش به مسکو جلوگیری کند.  به نظر می‌رسد پس از مشهود شدن تهدیدات توخالی عربستان برای حمله نظامی مستقیم به سوریه، سعودی سعی دارد دوباره روابطش با روسیه را بهبود بخشد. در همین راستا پسر پادشاه دیروز ترتیب گفت‌وگوی تلفنی پدرش با ولادیمیر پوتین را داد. بنا بر گزارش‌ها طرفین در این تماس بر لزوم حل و فصل بحران سوریه و رسیدن به ثبات در منطقه تأکید کرده‌اند. در بیانیه کرملین به تاریخ دقیق این سفر اشاره‌ای نشده و تنها گفته شده پوتین از سلمان دعوت کرده است که در «زمان مناسب» به روسیه سفر کند.
 

ایندیپندنت: او ترکیه را نابود خواهد کرد
مت پیتون: آنکارا سلاح خود را به‌منظور طولانی کردن روند دستیابی به یک سازش مسالمت‌آمیز در سوریه نشانه گرفته است. اوضاع در سوریه نظیر میز شطرنجی سه‌بعدی است که بازیگران بدون قاعده در آن بازی می‌کنند. مأموریت گروه حمایت از سوریه زیر نظر سازمان ملل برای پایان دادن به خشونت به‌علت اقدامات تحریک‌آمیز آنکارا با دشواری‌هایی همراه شده است. آخرین فرصت برای رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه رسیده است که در جنگ سوریه چیزی را تغییر دهد، زیرا راهبردش در سرنگون کردن بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه بعد از مداخله روسیه شکست خورد. بزرگ‌ترین تهدید شوم ترکیه همان اعلام امکان آغاز عملیات زمینی در سوریه برای مبارزه با گروه تروریستی داعش است اما این امر (عملیات) عملاً علیه کردها و تلاش آنها برای یک خودمختاری نزدیک مرز با ترکیه است. نقشه‌های ترکیه از تایید عربستان و محمد بن سلمان، وزیر دفاع این کشور برخوردار شد که به خودش اطمینان دارد اما عملاً از جنگ عربستان در یمن راضی نیست. صرف نظر از اظهارت اخیر احمد داووداوغلو، نخست‌وزیر ترکیه که آنکارا نقشه و طرح‌های فوری برای اجرای عملیاتی زمینی در سوریه ندارد اما تقویت حضور نظامی ترکیه در مرز با سوریه واضح و روشن است. اردوغان وسوسه ورود به رویارویی در بحران سوریه را دارد و اگر عملاً آن را انجام دهد، خودش و ترکیه را نابود خواهد کرد.
 

گروه اقتصادی: در طول 2/5سال گذشته دولت یازدهم بارها توسط شخص رئیس‌جمهور یا وزرا و معاونان وی بر اجرای اقتصاد مقاومتی تاکید داشته است اما دلیل اعلام نارضایتی‌ها و تذکرات رهبرمعظم انقلاب به مسؤولان در زمینه‌ اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی را می‌توان در نتایج و واقعیت‌های موجود در اقتصاد ایران یافت.
بیش از 730 روز از ابلاغ سیاست‌های اقتصادی مقاومتی گذشت. 2 سال پیش در 29 بهمن‌ماه مقام معظم رهبری سیاست‌های اقتصادی مقاومتی را ابلاغ کردند و خواستار برنامه‌ریزی دولت برای اجرای این سیاست‌ها شدند اما امروز با  گذشت 2 سال از ابلاغ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در حالی شاهد ورود به سومین سال از ابلاغ این سیاست‌ها هستیم که به جرات می‌توان گفت اقدام خاصی در راستای تحقق این قانون و اجرای اقتصاد مقاومتی از سوی نهادهای دولتی به‌عنوان اصلی‌ترین نهاد اجرایی کشور صورت نگرفته است. عملکرد مجموعه نهادهای اجرایی در این مدت چنان ضعیف بوده که رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی سال ۹۳ نسبت به انجام نشدن کار لازم برای تحقق «حماسه‌ اقتصادی» ابراز نارضایتی کرده و با اشاره به اعلام سیاست‌های «اقتصاد مقاومتی» از آن به‌عنوان «زیرساخت فکری و نظری برای ایجاد حماسه‌ اقتصادی» نام بردند.  ایشان چندی پیش در همایش ملی نخبگان فردا با عدم خوشنودی از وضعیت موجود اظهار داشتند: من از مقدار پیشرفت این فکر و این بنیان مهم در کشور رضایت نداشته و خشنود نیستم. با دقت در بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای می‌توان پاسخ این پرسش را بسنده کردن مسؤولان به حرف و در یک کلمه برخورد شعاری و سطحی با موضوع اقتصاد مقاومتی دانست.  
مشکلات اقتصادی با برجام رفع نمی‌شود
در همین حال عضو هیأت‌‌رئیسه مجلس شورای اسلامی معتقد است مشکلات اقتصادی کشور با برجام رفع نمی‌شود، چراکه شرایط اقتصادی کشور و جهت‌گیری‌های اقتصادی دولت با یکدیگر همخوانی ندارند. مهرداد بذرپاش، عضو هیأت‌‌رئیسه مجلس شورای اسلامی و کاندیدای منتخب فهرست ائتلاف اصولگرایان در انتخابات دهمین دوره مجلس در گفت‌وگو با تسنیم درباره ریشه انتقادها به رفتار اقتصادی دولت، با بیان اینکه مخالفت یا جهت‌گیری اقتصادی دولت در چند حوزه قابل تعریف است، اولین حوزه را مربوط به وضع اقتصادی کشور دانست و تصریح کرد: شرایط اقتصادی کشور و جهت‌گیری‌های اقتصادی دولت با یکدیگر همخوانی ندارند. بذرپاش ادامه داد: کشوری که در سطوح عالی تصمیم‌گیری معتقد به مقاوم‌سازی اقتصاد است، می‌خواهد چه با برجام و چه بدون برجام، آسیب‌پذیری خود را از جانب اقتصاد درمان کند. وی این استراتژی کلان اقتصادی را یک دورنما و فراتر از موقعیت و دوره‌های زمانی خاص دانست و تاکید کرد: اقتصاد مقاومتی هدفش مقاوم‌سازی سیستم و نهادهای فرسوده اقتصادی در مقابل هرگونه اقدام بیرونی است. در واقع اقتصاد مقاومتی مدلی است که باید از همان ابتدای پیروزی انقلاب در دستورکار قرار می‌گرفت. بذرپاش اضافه  کرد: یک کشور انقلابی آن هم با مختصات و هندسه اعتقادی انقلاب اسلامی سال 1357، در حوزه اقتصادی نیازمند یک الگوی بومی اقتصاد بود که خلأ این الگوی بومی و این اقتصاد انقلابی در نظام اقتصادی ایران، سبب تحمیل آسیب‌هایی بر کشور شد. وی همچنین تاکید کرد توافق هسته‌ای سبب رفع این مشکل نمی‌شود، چراکه برجام در بهترین حالت که البته رخ نخواهد داد، کشور را به شرایط سال 1389 خواهد برد. این کاندیدای انتخابات دوره دهم مجلس خاطرنشان کرد: تاکید بسیار زیاد دولت بر سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه‌های مهم، بویژه حوزه انرژی، یک جهت‌گیری خلاف مقاوم‌سازی و بومی‌سازی یک مدل اقتصادی است.
در سیاست‌های ابلاغی چه آمده است؟
در بند ۱۸ سیاست‌های ابلاغی، به افزایش سالانه سهم صندوق توسعه ملی از منابع حاصل از صادرات نفت و گاز تا قطع وابستگی بودجه به نفت اشاره شده است.  ولی در سال‌های اخیر نه‌تنها سهم صندوق توسعه ملی از ۲۰ درصد از درآمدهای ارزی حاصل از فروش نفت و گاز افزایش نداشته بلکه به دلیل وابستگی بودجه به منابع ارزی و کاهش قیمت نفت در سال‌های اخیر، سهم این صندوق به چیزی حدود صفر درصد کاهش یافته است. در بند ۱۳ این سیاست‌ها، دولت مکلف به مقابله با ضربه‌پذیری درآمد حاصل از صادرات نفت و گاز از طریق افزایش صادرات پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی شده است. این در حالی است که طبق آمار اگر چه تراز تجاری دولت یازدهم در سال ۹۴ مثبت بوده اما حجم مبادلات با دنیا کاهش یافته و اقتصاد ایران با وجود کاهش بی‌سابقه قیمت نفت در سال آینده قصد افزایش یک میلیون بشکه‌ای صادرات نفت خام  خود را دارد که در تضاد کامل با سیاست‌های اقتصاد مقاومتی است. در بند ۸ این ابلاغیه نیز بر مدیریت مصرف با تاکید بر اجرای سیاست‌های کلی اصلاح الگوی مصرف و ترویج مصرف کالاهای داخلی همراه با برنامه‌ریزی برای ارتقای کیفیت و رقابت‌پذیری در تولید اشاره شده است. اگرچه طبق اذعان مدیران دولت یازدهم اصلاح الگوی مصرف می‌تواند چیزی حدود 100 میلیارد دلار عواید نصیب کشور کند اما با بررسی وضعیت موجود و عدم شفافیت در اعلام میزان هدررفت آب یا افزایش میزان مصرف بنزین طی 2 سال گذشته و با توجه به ادعای نمایندگان مجلس نهم مبنی بر عدم وجود یک طرح زیرساختی از سوی دولت به مجلس که الگوی مصرف را اصلاح کند می‌توان گفت کاری در این زمینه انجام نشده است.  از سوی دیگر حذف شبنم و کارت سوخت از سوی دولت یازدهم باعث افزایش بی‌سابقه مصرف انرژی بویژه بنزین شده است. دیگر اینکه منابع محدود کشور به بخش‌های ناکارای اقتصادی مانند خودروسازی تعلق گرفته که خود این موضوع و رفتارهای مشابه انگیزه‌ تولیدکنندگان توانمند داخلی بویژه نخبگان و متخصصان را برای تجاری‌سازی ایده‌هایشان کمرنگ کرده است.
در بند ۷ این سیاست‌ها، بر تامین امنیت غذا و درمان و ایجاد ذخایر راهبردی با تاکید بر افزایش کمی و کیفی تولید تاکید شده است که این مهم در دولت حاضر بویژه در بخش مواد غذایی بشدت آسیب دیده است. برای مثال افزایش واردات کالاهای استراتژیک مانند دانه‌های روغنی، گندم و افزایش قاچاق میوه به داخل کشور زیان‌های زیادی را به بخش کشاورزی و امنیت مواد غذایی کشور وارد کرده است.  رهبر معظم انقلاب، بارها در سخنانشان نارضایتی خود را از نحوه اجرای این سیاست‌ها اعلام کرده‌اند و از دولت خواسته‌اند برای اجرای دقیق اقتصاد مقاومتی یک ستاد فرماندهی تشکیل دهند. دولت روحانی هم یک ستاد به ریاست اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس تشکیل داد و اقدام به نوشتن چند برنامه برای اقتصاد مقاومتی کرد که به نظر می‌رسد بیشتر برنامه‌های روزمره دولت را در آن قرار داده است.
در نهایت برنامه اقتصاد مقاومتی دولت روحانی بعد از چند بار رفت و برگشت، به 11 برنامه جدید منجر شد ولی رهبر معظم انقلاب از دولتمردان خواستند این برنامه‌ها را در راستای برنامه ششم توسعه قرار دهند. با این وجود به نظر می‌رسد تیم اقتصادی دولت تدبیر و امید، مرد میدان اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی نیستند.

گروه اجتماعی: «واقعیت این است که در بحث ریزگردها قرار نیست کار ویژه‌ای انجام دهیم». به گزارش مهر، سیدحسن قاضی‌زاده‌هاشمی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که به استان خوزستان سفر کرده است با بیان این مطلب در جمع خبرنگاران اظهار داشت: در بحث ریزگردها باید با مردم صادق باشیم و به طور دقیق مسائل را برای مردم بازگو کنیم. وی خاطرنشان کرد: با توجه به شرایطی که خارج از مرزهای ما وجود دارد، کار خاصی نمی‌توانیم از پیش ببریم، باید تدبیر کرد تا اوضاع بدتر نشود. قاضی‌زاده‌هاشمی بیان داشت: درباره آنچه مربوط به داخل کشور است باید همه چیز را به طور صریح بگوییم و به دنبال چاره‌جویی باشیم به طور مثال برای هور مشکلی پیش آمد که با جاری کردن آب در بخشی از آن، مشکل رفع شد.
وی یادآور شد: در بخش ریزگردها باید جلوی آنچه سبب افزایش ریزگردها می‌شود  مانند دستکاری خاک گرفته شود. به گفته وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مشکل ریزگردها از دیرباز در کشور بوده و مشکل جدیدی نیست، مشکل تنفسی که در اهواز پس از بارندگی پیش آمد به دلیل کاشت گونه‌ای گیاه در این منطقه بود. هاشمی افزود: به نظر من نباید وعده بیجا به مردم بدهیم، هر وزارتخانه‌ای باید مطابق با وظایف خود اقدامات مربوط را به انجام برساند و ما باید کنترل کنیم که آنها کارشان را به شکل مناسب و مطلوب انجام بدهند. وی تصریح کرد: باید آمادگی برای موارد حاد که پیش می‌آید بویژه موارد تنفسی داشته باشیم، به طور مثال متخصص و فوق‌تخصص ریه تربیت کنیم و تجهیزات و تخت‌های بیمارستانی را افزایش دهیم.

حجت‌الاسلام و المسلمین سید سعید لواسانی*: عصبیت خطری است که ما را تهدید می‌کند. تعبیرهایی چون فلانی برادر من است، دوست من است، هم‌گروه من است، هم‌مسلک من است، فرزند مراد من است و همین‌طور تا آخر که همه‌اش گروه‌بازی و حقه‌بازی است، جایی برای حق و ایمان نمی‌گذارد! حتی چه بسا از حق دفاع ‌کنیم، اما نه به دلیل اینکه حق است، بلکه طرفداری از گروه مورد علاقه ماست. پس در واقع ما از حق دفاع نمی‌کنیم، بلکه از هم‌گروه خود دفاع می‌کنیم و در این‌صورت چقدر دوریم از حق! معلوم است که اینگونه نمی‌توان اخلاق اسلامی را در جامعه پیاده کرد و خدا را خواند.
اما عصبیت هم 2 طرف دارد، کسی که تعصب می‌ورزد و کسی که برای او تعصب ورزیده می‌شود. هشدار امام صادق(ع) را که از زبان مبارک پیامبر خدا(ص) بیان شده است، مدنظر قرار دهیم: «مَنْ‏ تَعَصَّبَ‏ أَوْ تُعُصِّبَ‏ لَهُ فَقَدْ خَلَعَ رِبْقَه الْإِیمَانِ مِنْ عُنُقِه؛ کسی که عصبیت ورزد یا برای او تعصب روا شود، ایمان از گردن او برداشته شده است».[الکافی: 2/307 ـ 308] خیلی روایت عجیب و هشداردهنده‌ای است. تعصب‌کنندگان بدانند و بخوانند، آنانی که برایشان عصبیت می‌شود هم بدانند و بخوانند، هر دو از ایمان بیرون رفته‌اید. اگر من دیدم کسی دارد از من با تعصب دفاع می‌کند، حتی اگر حق با من باشد، باید با صراحت بگویم که او در اشتباه است، زیرا او از حق دفاع نمی‌کند. اگرنه من هم گرفتار حمیت جاهلی شده‌ام و ایمان را رها کرده و به باطل روی آورده‌ام. آزادی از ایمان یعنی اینکه ارتباط من با خدا قطع شده است و پناه می‌بریم از اینکه با عصبیت ارتباط خود با خدا را قطع کنیم.
ببینید رسول خدا(ص) درباره چنین افرادی چه می‌فرماید: «مَنْ کَانَ فِی قَلْبِهِ حَبَّه مِنْ خَرْدَلٍ مِنْ عَصَبِیَّه بَعَثَهُ اللهُ یَوْمَ الْقِیَامَه مَعَ أَعْرَابِ الْجَاهِلِیَّه؛ هرکس در قلبش به اندازه دانه‌ای خیلی ریز عصبیت باشد، خدا او را روز قیامت با اعراب جاهلیت مبعوث می‌فرماید». [الکافی: 2/308] هشدارها را جدی بگیریم. ما و مبعوث‌شدن با اعراب جاهلی؟! اسلام از جایی آغاز می‌شود که جاهلیت پایان می‌یابد و بعد ما به سوی جاهلیت برگردیم؟!
عصیبت ما را به دوران جاهلیت برمی‌گرداند، یعنی حقیقت عصبیت بازگشت به جاهلیت است و در قیامت هم کسانی که دارای این خصلت هستند، همراه آنان محشور می‌شوند. زیرا قیام ظرف ظهور حقیقت است.  
اما امام سجاد(ع) درباره عصبیت ملاک جامعی در اختیار ما می‌گذارند. از امام(ع) درباره حقیقت عصبیت پرسیده شد. امام(ع) فرمودند: «العَصَبِیَّه الّتی یَأثَمُ عَلَیها صاحِبُها أن یَرَى الرَّجُلُ شِرارَ قَومِهِ خَیراً مِن خِیارِ قَومٍ آخَرینَ؛ عصبیتی که صاحب آن گناهکار است، آن است که انسان بدان گروه خود را بهتر از خوبان گروه‌ دیگر ببیند». [الکافی: 2/309- 310]  این مساله چقدر در جریانات سیاسی ما بروز و ظهور دارد؟ اهل قلم، اهل تبلیغ، اهل سیاست تا چه حد به این عصبیت گرفتار هستند؟ عصبیت جاهلی حق‌کشی و ترویج باطل است، و ما و اهل سیاست و قلم بدانیم که وارث امامی هستیم که جز حق را نمی‌جست و تا پایان عمر شریفشان جز حق نگفت و جز به حق عمل نکرد.
مبادا حتی از امام دفاع کنیم، نه برای اظهار حق و ابطال باطل؛ بلکه به این دلیل که ما به امام علاقه داریم! و امام بزرگوار خود را دوست داریم! امام ذوب در حق بودند و ما را هم در حق ذوب کردند. و به ما آموختند که فقط از حق دفاع کنیم و حق‌گرایی طرفداری و  دفاع از امام است. اهل سیاست که بناست چراغ راه مردم باشند و راه سعادت را به آنان نشان دهند، باید در ظاهر و باطن حق را در نظر بگیرند و هیچ‌گاه عصبیت نورزند. البته این امر اصلاح دائمی درون می‌خواهد. مبادا اهل سیاست و صاحبان رسانه و تبلیغ مردم را فاسد کنند که گناهی بزرگ‌تر از این نیست که ایمان مردم را به اسم دین بدزدند. چه صحنه‌ای است انتخابات که عصبیت‌ها آشکار می‌شود تا جایی که حتی معاندان انقلاب و اسلام هم به کمک گروهی می‌آیند، با نامزدهایی نرد عشق می‌بازند و با نامزدهایی دشمنی می‌کنند و ما هم چشم‌مان را به این قباحت بسته‌ایم!
آری برادران و خواهران! عصبیت خیانت به انقلاب اسلامی و مکتب امام است و حق‌ناشناسی است. کسی که به خدمت در نظام اسلامی بار یافت، بداند که به وادی مقدس خدمتگزاری به اسلام وارد شده است و باید کفش‌های منیت‌ها و عصبیت‌ها را درآورد: «فَاخْلَعْ نَعْلَیْک إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً‏».[طه: 12] نظام اسلامی ودیعه الهی است و حرمت دارد و نباید حرمت آن را شکست که گناهی بزرگ است و در قیامت باید پاسخگوی شهدای بزرگوار باشیم. امام و شهدای ما حق‌گرا بودند و از باطل گریزان، یقیناً حق‌کشی و عصبیت ما موجب می‌شود که آنان از ما ناراضی شوند و چه سخت که حضرت امام ما را عاق کنند، زیرا  ایشان پدر معنوی و روحانی ما هستند و ناخشنودی ایشان سخت‌تر از ناخشنودی پدر و مادر ماست.
کلام آخر اینکه ما می‌توانیم افراد مختلف را دوست داشته باشیم، بلکه لازم است روابط اجتماعی خود را بر مبنای دوستی بنا کنیم، بویژه درباره ارحام، بستگان و خویشاوندان خود، اما دوست‌داشتن امری است و طرفداری از باطل امری دیگر. ما باید در هر صورت از حق دفاع کنیم، چه به ضرر ما، دوستان، گروه و جریان سیاسی ما باشد، چه به نفع ما، دوستان و هم‌گروه‌های ما.
* امام جمعه شمیرانات