به‌‌رغم هشدارهای جدی نسبت به آبیاری زمین‌های کشاورزی همدان با فاضلاب، این روند همچنان ادامه دارد و در حال حاضر از ۴۵۴ هکتار زمین کشت سبزی در استان، ۱۳۰ هکتار با فاضلاب آبیاری می‌شود. نگاهی به جلسات برگزارشده در هفته‌های متوالی در استان همدان نشان می‌دهد که از بین بردن مزارع کشت سبزی آلوده در استان همدان سال‌هاست در جلسات متعدد فرمانداری‌ها و استانداری همدان مطرح می‌شود اما هنوز منجر به متوقف شدن این روند نشده است.  ناگفته پیداست محصولاتی که با آبیاری به‌وسیله فاضلاب به‌دست‌آمده‌اند سلامت انسان‌ها را به خطر می‌اندازند و کشاورزی که با فاضلاب مزرعه خود را آبیاری می‌کند مستقیماً با سلامت مردم در حال جنگ است، چراکه مردم هنوز شست‌وشو و ضدعفونی کردن سبزی را بخوبی انجام نمی‌دهند. درست است که بر فروش محصولات کشاورزی در استان همدان نظارت می‌شود اما متأسفانه وجود سبزی‌های ناسالم که با فاضلاب آبیاری می‌شود در بازار نکته غیرقابل‌انکاری است که مردم نسبت به آن آگاهی ندارند و به‌رغم هشدارهای جدی نسبت به آبیاری زمین‌های کشاورزی با فاضلاب و عوارض سوء آن برای سلامت مردم بویژه همدانی‌ها، این روند تلخ همچنان ادامه دارد و در حال حاضر ۲۸ درصد مزارع سبزی در همدان با فاضلاب تغذیه می‌شود. در همین زمینه معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی همدان در گفت‌وگو با مهر با بیان اینکه ۷۲ درصد سبزی کشت‌شده در استان همدان با آب سالم آبیاری می‌شود، گفت: نظارت بر سبزیکاری‌های استان همدان از سال ۸۸ طی برنامه مشخصی با همکاری دانشگاه علوم پزشکی همدان در برنامه قرار گرفت. شهرام پرورش با بیان اینکه تغذیه گیاهان از آب آلوده و سموم کنترل‌شده است تا سبزی‌ها و صیفی‌جات سالم‌تری تولید شود، گفت: سبزی کشت‌شده در محدوده شهرک فرهنگیان همدان و بلوار آیت‌الله نجفی همدان از سبزی‌های تولیدشده با آب آلوده است. وی با بیان اینکه براساس بررسی‌های انجام‌شده در سال گذشته، ۵ شهرستان استان همدان در حوزه تولید سبزی با آب‌های آلوده مشکلی ندارند، گفت: در شهرستان نهاوند ۵۰ درصد آبیاری با آب ناسالم، در شهرستان ملایر ۷ درصد با آب ناسالم و در شهرستان تویسرکان ۸ درصد سبزی کشت‌شده با آب ناسالم تولید می‌شود. پرورش با بیان اینکه شهرستان‌های همدان، نهاوند، ملایر و تویسرکان در این باره با مشکلاتی روبه‌رو هستند، عنوان کرد: مشکلات شهرستان همدان در این زمینه بیش از سایر شهرستان‌هاست.  معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی همدان با اشاره به کشت ۱۸۸ هکتار سبزی در همدان در سال گذشته اظهار داشت:
۷۹ هکتار از کشت سبزی در همدان با آب سالم و ۱۰۹ هکتار با آب فاضلاب انجام‌ شده است. وی با اشاره به اینکه درمجموع سال گذشته ۴۵۴ هکتار در استان زیر کشت سبزی بوده که از این رقم ۳۱۴ هکتار با آب سالم و ۱۴۰ هکتار با آب فاضلاب آبیاری شده است، گفت: درمجموع سال گذشته ۶۹ درصد آبیاری سبزی‌های استان همدان با آب سالم انجام‌شده که این رقم در سال جاری به ۷۲ درصد رسیده است. معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی همدان با بیان اینکه هم‌اکنون ۱۳۰ هکتار از مزارع سبزی با فاضلاب آبیاری می‌شود، عنوان کرد: جهاد کشاورزی برای بهبود وضعیت کشت سبزی و صیفی‌جات در استان طی 5‌سال آینده محصولات گلخانه‌ای تولید می‌کند. رئیس گروه مهندسی محیط حرفه‌ای مرکز بهداشت همدان نیز با بیان اینکه برخی اقدام به سرقت فاضلاب کرده و از آن برای آبیاری سبزیجات استفاده می‌کنند، گفت: برای کنترل این وضعیت در سال‌های اخیر اقداماتی در استان همدان شکل‌گرفته است. حسینعلی نوروزی با بیان اینکه افراد متخلف در این زمینه با هر هکتار زمینی که زیر کشت آب فاضلاب می‌رود، شناسایی ‌شده است، گفت: همدان از استان‌هایی است که در آن کشت با فاضلاب صورت می‌گیرد. وی با بیان اینکه سال گذشته ۳۲ مورد پرونده قضایی در شهر همدان پیرامون این موضوع تشکیل شد، گفت: جهاد کشاورزی نباید در چنین زمین‌هایی اجازه کشت بدهد کمااینکه زمین اطراف بلوار آیت‌الله نجفی جزو محدوده شهر است و کاربری کشاورزی ندارد و باید از کشت در آنجا جلوگیری شود. با این تفاسیر پرواضح است که سلامت مردم آنقدر باارزش است که نمی‌توان به‌سادگی از کنار آن گذشت و انتظار می‌رود مسؤولان ذی‌ربط از جمله جهاد کشاورزی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با جدیت این مساله را پیگیری کنند و از کنار آن به‌سادگی نگذرند.

رئیس مهندسی سیستم‌ها و بهره‌وری شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد از موفقیت این شرکت در ممیزی مراقبتی سیستم‌ها مدیریت یکپارچه IMS خبر داد. به گزارش روابط عمومی شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد، علیرضا پرنیان با اعلام این خبر افزود: ممیزی مراقبتی استانداردهای ISO9001، ISO14001، OHSAS18001، ISO50001، HSE_MS، ISO9001/TS، توسط شرکت IMQ ایتالیا (به عنوان مرجع تایید اعتبار گواهینامه‌های پالایشگاه) در خرداد ماه سال جاری انجام شد. وی اظهار داشت: پس از بررسی سوابق و عملکرد شرکت و تطبیق آن با الزامات استانداردهای عنوان شده، اعتبار گواهینامه‌های اخذ شده برای یک دوره یک ساله دیگر تمدید شد. این مقام مسؤول با اشاره به تاثیر سیستم‌های نوین مدیریتی در ارتقای سطح تعالی سازمان تصریح کرد: سیستم‌های مدیریتی ISO به عنوان یکی از ابزارهای مهم تعالی در سازمان‌ها محسوب می‌شود.

مجمع عمومی عادی سالانه شرکت بیمه پارسیان صبح روز یکشنبه 30خردادماه با حضور حدود
80 درصد سهامداران برگزار شد.  به گزارش روابط عمومی شرکت بیمه پارسیان، این شرکت به‌عنوان یک شرکت بزرگ بیمه بورسی امسال نیز مجمع عمومی عادی سالانه خود را برگزار و مفاد دستور جلسه عنوان شده در آگهی دعوت به مجمع را که در جراید به چاپ رسیده بود به تصویب سهامداران رساند. در این مراسم پس از قرائت آیاتی چند از کلام‌الله مجید و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران ابتدا نسبت به انتخاب رئیس مجمع، نظار و منشی جلسه اقدام شد و پس از استقرار هیأت رئیسه مجمع و نمایندگان بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و سازمان بورس و اوراق بهادار در قسمت هیأت رئیسه، گزارش فعالیت‌های شرکت در سال 94 توسط هادی اویارحسین عضو هیات مدیره و مدیرعامل ارائه شد. از نکات قابل توجه در این گزارش کسب پرتفوی بیش از 14هزار میلیارد ریال در سال 94 بود.

رونمایی از خدمت چک تأیید شده جام بانک ملت
خدمت چک تایید شده جام بانک ملت برای نخستین‌بار در نظام بانکی کشور با حضور مدیرعامل، اعضای هیات‌مدیره و مدیران ارشد این بانک رونمایی شد. به گزارش روابط عمومی بانک ملت، علی رستگار در آیین رونمایی از این خدمت منحصربه‌فرد، کاهش چک‌های برگشتی را که از بزرگ‌ترین معضل‌های نظام بانکی است، از مهم‌ترین دستاوردهای این خدمت خواند و گفت: چک تاییدشده جام، تحولی در بخش حساب جاری ایجاد خواهد کرد و باعث آسودگی خاطر صادرکننده و ذی‌نفع چک‌های این بانک خواهد شد. مدیرعامل بانک ملت، افزایش اعتبار چک در مبادلات تجاری، توسعه فعالیت‌های غیرحضوری و سهولت در انجام مبادلات را از دیگر دستاوردهای خدمت جدید این بانک عنوان کرد و یادآور شد: این چک در حد چک‌های بانکی تضمین شده است. رستگار با اشاره به این نکته که این پروژه در 3 فاز پیش‌بینی شده است، اظهار داشت: فاز نخست برای چک‌های به تاریخ گذشته و روز، فاز دوم برای چک‌های به تاریخ آینده و فاز سوم برای مشتریان حقوقی و حساب‌های اشتراکی طراحی شده است که فازهای دوم و سوم نیز در آینده‌ای نزدیک اجرایی خواهد شد.

اعلام برندگان  جشنواره کارت هدیه بانک اقتصاد نوین
در نخستین دوره جشنواره کارت هدیه بانک اقتصاد نوین که از اسفند 94 آغاز شد و تا پایان اردیبهشت 95 ادامه داشت، این بانک به قید قرعه به دارندگان کارت‌های هدیه یک دستگاه خودروی پژوپارس، 15 کمک هزینه خرید دستگاه آی‌پد و 60 کارت هدیه 5 میلیون ریالی اهدا می‌کند. بر این اساس در جشنواره کارت هدیه بانک اقتصادنوین به ازای هر 250 هزار ریال از مانده کارت هدیه در هر روز، یک امتیاز برای دارنده کارت هدیه منظور شده که در پایان دوره قرعه‌کشی، برندگان جوایز مشخص شدند. دارندگان کارت‌های هدیه بانک اقتصادنوین برای آگاهی از شماره کارت‌های برنده در جشنواره می‌توانند به آدرس اینترنتی  http://www.micard.enbank.ir یا بخش جشنواره کارت هدیه در تارگاه اصلی بانک به آدرس اینترنتی http://www.enbank.ir مراجعه کنند.

بانک مرکزی قبل از ادغام سراغ اصلاح ساختاری بانک‌ها برود
غلامحسین تقی‌نتاج، مدیرعامل بانک قوامین با اشاره به برنامه بانک مرکزی برای ادغام برخی‌ بانک‌ها، اظهار داشت: بهتر است بانک مرکزی قبل از ادغام، بانک‌ها را ملزم به افزایش سرمایه کند و اگر هر کدام از بانک‌ها افزایش سرمایه ندهند، خود به خود یک مجموعه‌ای از زیرساخت‌ها برای اقدامات اصلاحی نظام بانکی فراهم می‌شود.  وی تصریح کرد: اگر برنامه افزایش سرمایه بانک‌ها انجام شود، 30 هزار میلیارد تومان منابع جدید به سیستم بانکی تزریق خواهد شد.  نتاج با تاکید بر اینکه ادغام بانک‌ها و موسسات کار ساده‌‌ای نیست، افزود: بارها عنوان شده که باید برخی بانک‌ها ادغام شوند و از سال 83 تاکنون با هدف ساماندهی بازار غیرمتشکل پولی ادغام‌های زیادی انجام شد اما این ادغام‌ها چه نتیجه‌ای داشته است؟ وی ادامه داد: اصلاحات ساختاری در درون بانک‌ها و موسسات موجود بسیار راحت‌تر و کم‌هزینه‌تر از ادغام است. قبل از اینکه سراغ ادغام برویم باید استانداردهای بال یک و دو را در درون بانک‌ها انجام دهیم و در صورت عدم امکان و در مرحله آخر گزینه ادغام مطرح شود.

بانک‌ها  و واحدهای تولیدی  بسترساز اقتصاد مقاومتی هستند
طی مراسمی افتتاح فاز اول نخستین کارخانه ویتامین E (پودر 50 درصدی طیوری و دامی) در خاورمیانه و پنجمین واحد تولید در دنیا با حمایت بانک مهر اقتصاد و با حضور سیدضیاء ایمانی مدیرعامل این بانک، آیت‌الله نورمفیدی نماینده ولی فقیه در استان گلستان، استاندار، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و جمعی از مدیران ارشد استانی و بانک‌ها در شهرک صنعتی آق‌قلا برگزار شد. ایمانی، مدیرعامل بانک در این مراسم با اشاره به استفاده از دانش بومی در راه‌اندازی این طرح ملی و منطقه‌ای، اظهار کرد: اجرایی شدن اهداف اقتصاد مقاومتی راه نجات اقتصاد است و شبکه بانکی کشور با در اختیار داشتن ابزارهای پولی و مالی نقش بسیار مهمی در تحقق منویات مقام معظم رهبری درباره اقتصاد مقاومتی بر عهده دارند. ایمانی حمایت از تولید و صنعت داخلی را رسالت اصلی بانک‌ها عنوان کرد و ابراز داشت: بانک‌ها و واحد‌های تولیدی 2 بال اقتصاد و بسترساز اقتصاد مقاومتی در کشور هستند.

مهدی محمدی: اعلام خبر توافق نهایی ایران و FATF (کارگروه اقدام مالی) تنها در صورتی اهمیت واقعی خود را نشان خواهد داد که در چارچوب راهبرد بزرگ‌تر آمریکا در پسابرجام دیده شود. هدف اصلی FATF اعمال استانداردهایی است که تضمین کند ریسک پولشویی، تامین مالی تروریسم و تامین مالی سلاح‌های کشتار جمعی در یک کشور به نحو اطمینان‌بخشی کاهش پیدا کرده است. اینکه FATF ریسک یک کشور را چقدر ارزیابی کرده باشد یک عامل مهم – و نه البته تنها یا حتی مهم‌ترین عامل- در شکل‌دهی به روابط بانکی آن کشور با شبکه بانکی جهان است. FATF  نخستین‌بار در سال 2007 ایران را به عنوان یک کشور پرخطر برای نظام مالی جهان شناسایی کرد. آخرین بیانیه FATF در فوریه 2016 همچنان ایران را در کنار کره‌شمالی 2 کشوری معرفی می‌کرد که دارای بیشترین ریسک مالی در جهان هستند و این وضعیت ادامه داشت تا اینکه در بیانیه
 انتهای هفته گذشته این گروه اعلام شد
این گروه به مدت 12 ماه اقدامات تقابلی (counter-measures) علیه ایران را تعلیق اما همچنان نام آن را در فهرست کشورهای پرخطر حفظ می‌کند تا پس از یک سال بتواند در این باره به طور کامل داوری کند.
حقیقت این است که این جزئیات چندان مهم نیست و به کار خواننده عادی هم نمی‌آید. مساله اصلی که باید به آن توجه کرد این است که می‌دانیم – و بزودی به تفصیل به این مساله خواهیم پرداخت - که استراتژی اصلی آمریکا در حال حاضر وادار کردن ایران به توقف یا کاهش رفتار مقاومتی در منطقه از طریق فعال کردن مجموعه‌ای از ابزارهای اطلاعاتی، مذاکراتی و... است که به طور مشخص از حیث سازمانی، سپاه و حزب‌الله و از حیث جغرافیایی، سوریه را در بر بگیرد. در حال حاضر، هیچ هدفی برای آمریکا مهم‌تر از آن نیست که در چارچوب پروژه برجام2، ایران را درگیر مجموعه فرآیندهایی کند که خروجی آن کاسته شدن از نقش ایران در محور مقاومت و کاسته شدن از نقش محور مقاومت در منطقه باشد.
از این نظرگاه، آنچه میان دولت آقای روحانی و کارگروه اقدام مالی رخ داده، حاوی تهدیدهای بسیار مهمی است که فراتر از ظواهر بروکراتیک باید درباره آن بشدت حساس بود. سوال اصلی این است: «آیا تفاهم با FATF یک گام در جهت رسیدن به برجام منطقه‌ای است؟»
برای پاسخ، ابتدا لازم است چند مقدمه را در نظر بگیریم.
1- ما هنوز نمی‌دانیم در مذاکرات نمایندگان دولت و FATF دقیقا چه گذشته و روی چه مدالیته‌ای توافق شده است. اگر آنطور که مقام‌های دولتی می‌گویند موضوع صرفا به اجرای قانون مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم مصوب مجلس در اسفند 94 محدود می‌شود، بنابراین قاعدتا دولت نباید برای انتشار متن اصلی توافق مشکلی داشته باشد، ضمن اینکه مساله اصلی در این صورت این خواهد بود که FATF قرار است با چه میزان دسترسی، براساس کدام موازین و با چه ابزارهایی، انجام قانون «خودمان» در ایران را راستی‌آزمایی کند؟
2- فکر می‌کنم ما به طور معقولی حق داریم توافق با کارگروه اقدام مالی را یکی از «خرده‌توافق»‌هایی در نظر بگیریم که در مذاکرات برجام درباره آن تفاهم شده است. به این ترتیب، این فرضیه تقویت می‌شود که برجام بخشی از یک بسته بزرگ‌تر از تفاهمات مالی، سیاسی، دیپلماتیک و... است که تنها یک بخش از آن رونمایی شده و بخش‌های دیگر بی‌آنکه درباره آنها حرفی‌ زده شود در حال اجراست. سوال مهمی که دولت باید به آن پاسخ دهد این است که اجزای دیگر این پازل چیست و چند ماه دیگر از کدام توافق جدید پرده‌برداری خواهد شد؟ اگر بپذیریم آنچه در واقع تفاهم شده «بیش از برجام» بوده، لاجرم باید این را هم بپذیریم که هدف اصلی هم «بزرگ‌تر از مهار برنامه هسته‌ای ایران» است. آن وقت این سوال مهیب رخ می‌نماید: هدف اصلی که روی آن تفاهم شده چیست؟
پس از این دو مقدمه، نوبت به طرح چند سوال کلیدی درباره تفاهم با FATF می‌رسد که سرچشمه تهدیدهای ناشی از درگیر شدن در این فرآیند است.
1- سوال اول این است: وقتی نهادی مانند FATF از تامین مالی تروریسم سخن می‌گوید، قاعدتا تعریف کاملا ویژه‌ای از تروریسم در نظر دارد. یکی از اصلی‌ترین سوال‌هایی که دولت باید به آن جواب بدهد این است که آیا درباره تعریف تروریسم با FATF به دیدگاهی مشترک رسیده است؟ اگر رسیده یعنی پذیرفته است مراوده مالی و بانکی با جریان مقاومت در منطقه یا حتی سپاه جزو مراودات «دارای ریسک» است و باید از آن احتراز کرد و اگر نرسیده، یعنی FATF تعریف خاص خود از تروریسم را دارد و ایران تعریفی دیگر؛ آن وقت سوال این خواهد بود که تفاهم با این نهاد چه معنا و چه ارزشی می‌تواند داشته باشد؟ مساله تعریف تروریسم در کار با FATF دارای تبعات تعیین‌کننده‌ای است. توصیه شماره 4 کارگروه تحت عنوان «مصادره و اقدامات موقت» می‌گوید کشورها باید اموال مرتبط با اقدامات تروریستی را مسدود، مصادره یا توقیف کنند. توصیه شماره 5 تصریح می‌کند باید تامین مالی گروه‌های تروریستی در قوانین داخلی کشور جرم و منشأ پولشویی معرفی شود. ملاحظه می‌کنید که تعریف از تروریسم می‌تواند کل محتوای همکاری با FATF را دگرگون کند.
2- مساله دوم این است که مکانیسم نظارت و راستی‌آزمایی FATF در ایران چگونه خواهد بود؟ در مقدمه دستورالعمل‌های چهل‌گانه FATF آمده است کشورها «باید» الزامات این کارگروه را اجرا کنند. وقتی از چنین الفاظ الزام‌آوری استفاده می‌شود قاعدتا پایبندی یا عدم پایبندی ایران یک عمل دلبخواهی یا مبتنی بر خوداظهاری نخواهد بود و این FATF است که باید از طریق ابزارها و مکانیسم‌های خاصی پایبندی ایران به توصیه‌هایش را راستی‌آزمایی کند. مهم‌ترین ابهام در توافق ایران و کارگروه اقدام مالی همین است که ابزارهای نظارت، راستی‌آزمایی، شفافیت و گزارش‌گیری FATF از ایران و در ایران، دقیقا چه چیزهایی هستند و قرار است چگونه در محیط داخلی ایران تعبیه شوند؟ برخی نگرانی‌های اصلی امنیتی در اینجا شکل می‌گیرد. می‌دانیم که دولت آمریکا حذف واسطه‌های کلیدی ایران در منطقه را به عنوان گام نخست پروژه برجام 2 تعریف کرده است. در این صورت، سوال بسیار کلیدی این است که FATF چه اطلاعاتی را و چگونه از ایران جمع‌آوری خواهد کرد و چه تضمینی وجود دارد این اطلاعات در خدمت سرویس‌های غربی قرار نگیرد؟ به تعبیر فنی‌تر، یک مساله بسیار مهم و کاملا مبهم این است که مکانیسم جمع‌آوری اطلاعات FATF از ایران چیست و مصرف‌کننده نهایی این اطلاعات چه کسی است؟ به عنوان نمونه، می‌دانیم که در توصیه‌هایFATF مساله شناسایی ذی‌نفع نهایی یا مالک ذی‌نفع
 (Beneficial Owner) یا شناسایی کافی مشتریان (Customer Due Diligence (CDD یک موضوع اصلی است. سوال این است که چه مکانیسم‌های شفاف‌ساز و آشکار‌سازی قرار است در این حوزه مستقر شود؟ آیا قرار است غربی‌ها به هویت واقعی همه مشتریان نظام بانکی ایران – یا هر مشتری که اراده کنند - پی ببرند؟  فرآیند گزارش‌دهی در این باره که جزو الزامات FATF است چگونه اجرا خواهد شد؟ توصیه‌های FATF می‌گوید این امر باید روی مشتریان فعلی هم اعمال شود. آیا این به معنای دسترسی کارگروه اقدام مالی به بانک اطلاعات تراکنش‌های بانکی در ایران است؟ کدام کشور چنین اطلاعاتی را در اختیار یک نهاد خارجی که دارای ارتباطات شناخته شده با «دشمن» است قرار می‌دهد؟ و اگر این اطلاعات از کشور خارج شود، یا دسترسی آنلاین به آن وجود داشته باشد، از طریق اعمال روش‌های داده‌کاوی، چه میزان اطلاعات فوق‌العاده حساس در اختیار دشمن قرار خواهد گرفت؟ یکی از توصیه‌های کارگروه اقدام مالی به صراحت می‌گوید کشورها باید مطمئن شوند رازداری (Secrecy Laws) مانع اجرای استانداردهای FATF نمی‌شود. اطلاعات پراکنده‌ای موجود است که در بخش IT بانک مرکزی تصمیماتی برای استفاده از برخی نرم‌افزارهای خاص گرفته شده که این نرم‌افزارها می‌تواند یک کپی از همه تراکنش‌های بانکی ایران را در اختیار FATF یا نهادهای خویشاوند آن مانند صندوق بین‌المللی پول قرار بدهد. اگر این تصمیمات با تفاهمات ایران و FATF مرتبط باشد، باید گفت تهدید بسیار بزرگی پیش روی کشور قرار گرفته است که با تهدید ناشی از دسترسی کم و بیش آزادانه دشمن به تاسیسات هسته‌ای ایران در برجام مساوی یا شاید از آن هم بزرگ‌تر است. ارائه چنین اطلاعاتی به نهادی مانند کارگروه اقدام مالی که دیوید کوهن، معاون وزیر خزانه‌داری آمریکا در سال 2012 به صراحت آن را «یکی از مهم‌ترین ابزارهای پیاده‌سازی تحریم‌های بانکی علیه ایران» خوانده، دقیقا به معنای برداشتن یک گام بلند در جهت تحقق برجام 2 است. آمریکا به سادگی می‌تواند با استفاده از این اطلاعات ضرباتی حیاتی به «شبکه تامین مالی محور مقاومت» وارد آورد در حالی که برخی خوش‌خیالانه در داخل تصور می‌کنند در حال اعتمادسازی با جامعه بین‌المللی و پایین آوردن ریسک تعامل بانکی با ایران هستند! گذشته از این، همانطور که بیانیه نایاک در تجلیل از اقدام FATF می‌گوید این اقدام گامی در جهت فرورفتگی بیشتر ایران در نظام مالی جهانی است که نایاک معتقد است به دلیل ایجاد نوعی مکانیسم خودکنترلی در ایران «بهترین راه برای تامین منافع آمریکاست».
اجازه بدهید نتیجه‌گیری کنیم.
اولا- رفتارهای نیمه‌پنهان دولت در انجام تفاهماتی از این دست که حداقل می‌توان گفت سوال‌هایی جدی درباره آن وجود دارد این نگرانی را ایجاد می‌کند که چه فعالیت‌های پنهان دیگری در جریان است و آیا پازل پسابرجام در یک روند «شتابان و خودسرانه» در حال تکمیل است؟
ثانیا- درگیر شدن در فرآیندهایی مانند همکاری FATF نگرانی‌های اطلاعاتی و امنیتی جدی تولید می‌کند بویژه زمانی که مساله منطقه و محور مقاومت، اصلی‌ترین موضوع روی میز آمریکایی‌هاست.
ثالثا - گام نهادن در مسیر تفاهم با نهادهایی مانند کارگروه اقدام مالی عموما اگر نگوییم بازگشت‌ناپذیر، لااقل بسیار به سختی قابل بازگشت است و تعهداتی ایجاد می‌کند که هم اجرا و هم عدم اجرای آنها هزینه‌های هنگفتی برای ایران خواهد داشت.
رابعا - حتی اگر FATF ایران را در فهرست سفید قرار بدهد – که نداده و به این سادگی‌ها هم نخواهد داد - باز هم مشکل ارتباطات بانکی با ایران حل نخواهد شد، چرا که ریشه اصلی این مشکلات مربوط به ساختار برجام، حفظ تحریم‌های تروریستی و باقی ماندن تحریم‌های اولیه بویژه ممنوعیت تراکنش‌های دلاری است.
خامسا - دستکاری‌های زیرساختی در نهادهایی مانند بانک مرکزی به بهانه همکاری با نهادهایی مانند FATF به معنای سرایت پروژه نفوذ به زیرساخت‌های حساس کشور است که تبعات آن غیرقابل تصور خواهد بود.
سادسا - و مساله آخر اینکه هیچ‌کس نمی‌داند حد یقف این فرآیندها کجاست و آیا اساسا پایانی برای درخواست‌های باج‌خواهانه از ایران وجود خواهد داشت یا نه. من فکر می‌کنم بهترین کار این است که دولت صادق باشد و یک بار به مردم بگوید واقعا دنبال چیست و برای رسیدن به هدفی که در ذهن دارد چه امتیازهایی را آماده واگذاری کرده است. اجازه بدهید مردم یک بار دورنما را ببینند و آن وقت قضاوت کنند.  
 

محمدرضا کردلو : عصر 28 مرداد 32، روز کودتا، مصدقی که هر لحظه ضعف می‌کرد و از حال می‌رفت، با سرعت از چندین نردبان و درخت و تخت کنار دیوار بالا رفت و پایین آمد! موقعی هم که روی پشت‌بام بودند شایگان گفت: «خیلی بد شد.» و مصدق به‌ تندی گفت: «خیلی هم خوب شد! به‌جای اینکه رجاله‌ها ما را ببرند، دو ابرقدرت ما را بردند!»
یکی از طنزهای تلخ تاریخ، اسطوره شدن‌های بی‌مورد و مقطعی است که گاهی اوقات مایه ننگ تاریخ هم می‌شود. آنجا که ضعیف‌ها و متکبرها، جور دیگری تصور می‌شوند. آنجا که آگاهی‌های جمعی محدود می‌شود و اطلاعات ناقصی در اختیار مردم قرار می‌گیرد. این فضا «ایده‌آل» فرصت‌طلب‌هاست. آنهایی که می‌کوشند از فرصت برای تبلیغ و تقویت خود استفاده کنند و  افکار عمومی را در اختیار بگیرند. «خود» را نماینده اکثریت تلقی ‌کنند و مدام بگویند:«یک اقلیتی با «من» مخالف است»!
ابوالحسن بنی‌صدر، در تاریخ معاصر ایران یکی از همین عناصر کم‌ظرفیت است، آنجا که با پشتوانه 11میلیون رای و استقبال عموم و حتی برخی بیوت صالحه، روی کار می‌آید اما بعدتر آنچنان می‌کند که به عنوان اصلی‌ترین «اپوزیسیون» جمهوری اسلامی، حتی در جایگاه ریاست‌جمهوری، شناخته می‌شود. شاید فحاشی‌هایی که بنی‌صدر در روزهای ریاست‌جمهوری به جمهوری اسلامی کرده، اپوزیسیون‌های فعال و ضدانقلاب هنوز جسارت نکرده باشند نمونه آنها را بر زبان بیاورند.
بنی‌صدر پروپاگاندایی داشت که می‌توانست دورویی و نفاق وی را بپوشاند تا آن اندازه که حتی از عاشورا و قیام امام حسین(ع) برای اهداف و آمالش بهره ببرد. مردم انقلاب کردند که عقیده اسلام بر این کشور حکومت کند اما بنی‌صدر براحتی می‌توانست با تبلیغات و فضاسازی علیه این و آن، هرج و مرج به راه انداختن و مدیریت فضا در آشوب، عقیده و اسلام را «وسیله» حکومت خود کند!
برای بسیاری هنوز راز 11میلیون رای بنی‌صدر محل چالش است؛ چطور می‌شود او را «صددرصد» لقب می‌دهند.
بنی‌صدری را که بعدها در اسناد لانه جاسوسی معلوم می‌شود با اسم رمز «SD lore» با سازمان سیا ارتباط برقرار کرده بود و از قرار ماهی 1000 دلار وعده مشورت به این سازمان جاسوسی را آن هم به عنوان رئیس‌جمهور یک کشور، داده بود. پشت کردن بنی‌صدر به 11میلیون رای را نمی‌شود نادیده گرفت اما این اساس جامعه مبتنی بر رای مردم است که روزی، دور یا نزدیک، آرای خود را بازپس گیرد.
بنی‌صدر ظرفیت نداشت. شاید به مثابه چهره مورد علاقه ملی‌گرایان که حتی در عصر کودتای 28 مرداد، آنجا که قرار است تاریخ 25ساله‌ای-پس از کودتا- از سیاهی و تباهی دامان ملت را بگیرد، به این نمی‌اندیشد که «مردم» را چه می‌شود و عاقبت مملکت به دست موزردهای آمریکایی چه خواهد شد، پیشوای بیمار ملی‌گرایان که جلوتر از همه در روز 28مرداد، از روی در و دیوار این‌طرف و آن‌طرف می‌پرید، تنها از این گمانه خرسند بود که «من»اش را 2 «ابرقدرت» بردند نه به تعبیر او «رجاله‌ها»!
ظرفیت کم بنی‌صدر، غرور و تکبر و شخصیت سازمان‌نیافته‌اش، از او یک چهره کوتاه‌مدت ساخته بود که خطاب‌های مستقیمش به امام را با ادبیاتی حرفه‌ای و با استفاده عنوانی از «امام» مطرح می‌کرد. ادعاهای مضحکش علیه انقلاب را هم با ترفند پیش می‌برد و شاید تا اواخر دوران ریاست‌جمهوری و عزلش از فرماندهی کل قوا و حتی تصویب عدم کفایتش، به استفاده عنوانی از امام ادامه می‌داد تا بدنه اجتماعی را نزدیک خود نگاه دارد اما کیست که نداند بیشترین جفای بنی‌صدر در حق امام(ره) صورت گرفت.
بنی‌صدر خطاب‌های توهین‌آمیز فراوانی علیه امام و انقلاب و یاران انقلاب در سخنرانی‌ها مطرح می‌کرد، آنها را «تندرو»، «خشک‌سر» و «افراطی» خطاب می‌کرد تا خود را به عنوان جریان میانه معرفی کند.
بنی‌صدر با «ژست روشنفکری» خوی «اشرافی» در پیش گرفته بود و «ساده‌زیستی» را تمسخر می‌کرد. براحتی «دروغ» می‌گفت و آمارسازی می‌کرد، در اظهارات متعدد و مصاحبه‌هایش با نشریات خارجی، از انقلاب مردم لطیفه‌های موهن می‌ساخت و تعریف می‌کرد. بنی‌صدر را تکبر به زمین گرم کوبید، آنگونه که فرار را شبیه پیشوای ملی‌گرایان به «قرار» ترجیح داد و اما تفاوتش این بود که بنی‌صدر همراه «رجاله»‌ها فرار کرد و «ابرقدرت»‌ها به نوکری‌اش پذیرفتند.
خوب که نگاه می‌کنم، حالا جریان غربگرا، همان ناسزاهایی را که بنی‌صدر نثار «حزب‌الله» می‌کرد، نثار «حزب‌الله» می‌کند. «تندرو» و «افراطی» خطاب‌های جدیدی نیستند اما «از نظر آنها، من از همه تندروترم» کلام تازه‌ای است. شبه‌روشنفکرها همیشه دهان‌شان برای توهین باز است اما کیست که نداند این جماعت فقط دهان‌شان را باز می‌کنند و چشم‌های‌شان را می‌بندند و گوش‌های‌شان را می‌گیرند که نشنوند و به قول مرحوم سیدحسن حسینی: روزی که روشنفکر، در کوچه‌های شهر پرآشوب، دور از هیاهوها عرق می‌خورد، با جانفشانی‌های حزب‌الله تاریخ این ملت ورق می‌خورد.