مهدی طاهرخانی: اهانت راحت‌ترین کار است. از این رو وقتی هواداران پرسپولیس به صورت ناگهانی عکس‌های طارمی و رضاییان را در ترکیه می‌بینند خشمگین می‌شوند و قبل از آنکه همه چیز را درست سبک سنگین کنند اهانت می‌کنند. حجم فحاشی‌ها آنقدر بالا بود که این دو بازیکن چاره‌ای جز پاک کردن همه عکس‌هایشان در اینستاگرام نداشتند. هوادار احساس می‌کند تحقیر شده و می‌خواهد یک جوری عصبانیتش را نشان دهد. اینجاست که سیاست کف خیابان رخ می‌دهد. مگر چه اتفاقی افتاده؟ چه شده است؟ همین رضاییان و طارمی مگر عرضه قهرمان کردن پرسپولیس را داشتند که حالا در نبودشان هواداران این تیم اینگونه برآشفته‌اند؟ البته نوع جدا شدن آنها تاثیر بسزایی در خشم هواداران دارد. یکی به صورت قاچاقی و دزدکی با فسخ یکطرفه قرارداد رفت تا به‌زعم خودش در تیم انتهای جدول ترکیه پیشرفت کند، آن یک هم با رفتنش به باشگاه به نوعی به هواداران قول داد می‌ماند اما وقتی بوی پول به مشامش خورد پایش سست شد و در ترکیه ماند. این دومی همانی است که 2 سال قبل وقتی به عنوان یک بازیکن ناشناس لیگ یکی قرارداد بست در پایین ساختمان باشگاه، انگشت جوهری شده‌اش را 20 دقیقه مقابل دوربین عکاسان گرفته بود و نیشش تا بناگوش باز بود تا نشان دهد از شدت خوشحالی در حال ضعف است. بله سرعت صعود و سقوط آدم‌ها به همین سرعت است. حالا پرسپولیس هیچ چیز از دست نداده و نمی‌دهد. بزرگ‌ترین ضرر این معامله مشمول کسانی شد که شاید در بهترین حالت 800 میلیون بیشتر برای یکسال عایدشان شد اما موج حمایت دست‌کم 30 میلیون هوادار را از دست دادند. دیگر کسی برای آنها سوت و کف نمی‌زند. اینستاگرام‌شان به عدد یک‌میلیون فالوئر نمی‌رسد. به بهای پیشرفت در تیم سیزدهم ترکیه، همه پل‌های پشت سرشان را خراب کردند که مثلا آینده خود را بسازند. زمان در گذر است، همین که لیگ شانزدهم شروع شود همه از یادشان می‌رود روزی طارمی و رضاییان در این تیم بازی می‌کردند حتی اگر جانشینان آنها هم بد باشند اما پرسپولیس آنقدر بزرگ است که جای این کوچک‌ها باعث ریزش هوادار نشود. اینجا تیم برانکو با استقبال 60 هزار نفری بازی‌هایش را برگزار می‌کند اما آنجا در بهترین حالت شاید 10 هزار نفر استادیوم 15 هزار نفری آنها را پر کند. تازه اگر به این دو بازی برسد. طارمی و رضاییان بدترین شکل ممکن را برای جدایی انتخاب کردند اما حق انتخاب داشتند و باید به انتخاب شان احترام گذاشت. با توهین، ناسزا و اعتراض خیابانی فقط باعث دلسردی می‌شویم. زمان مشخص می‌کند این دو برای کسب درآمد بیشتر آیا راه درستی را رفتند یا نه. هیچکس 3 ماهه بزرگ و بالغ نمی‌شود. همین چند ماه قبل بود که مهدی طارمی 24 ساله در آخرین داربی برای زدن پنالتی اتفاقا با همین رفیق شفیق امروزش بحث و قهر کرد و شهوت هت‌تریک باعث شد هرگز به آن چیزی که مرحوم همایون بهزادی و ایمون زاید به راحتی رسیدند، نرسد. او هرگز به عدد 3 نرسید و قهر و بچه‌بازی‌های آن روزش نشانه‌ای روشن بود برای همه هواداران که این بچه هنوز در حال و هوای آماتور لیگ یک است. امروز هم یکی دیگر از بچه‌بازی‌هایش را نشان داد اما باید به همین بچه‌بازی هم احترام گذاشت همانطور که برانکو دست آخر اجازه داد او پشت آن ضربه پنالتی برود و برای سومین بار بفهمد اهل پنالتی گل کردن نیست. حالا هم اتفاقی نیفتاده. هواداران خونسرد باشند، معجزه زمان خودش همه چیز را درمان می‌کند. صدها بازیکن در تاریخ پرسپولیس آمدند و رفتند اما اگر قرار به انتخاب اسطوره باشد به زور به 10 نفر می‌رسیم. اسطوره‌سازی ماشین ندارد که سری به سری و صد تا به صد تا بیرون بیندازد. باید یک دهه بگذرد. همه از این آزمون‌ها رد شوند، آن وقت بعد از سنباده‌کاری و آبکاری مشخص می‌شود چه کسی اسطوره است و در ذهن مردم می‌ماند و چه کسانی به دست فراموشی سپرده می‌شوند. طارمی و رضاییان فعلا یک‌سوم دوران اوج نیکبخت‌واحدی اسم و رسم و هوادار ندارند، او به‌رغم بازی در دو تیم هرگز اسطوره نشد. فوتبال خوب، تکنیک ناب مستلزم اسطوره شدن است اما هرگز کافی نیست. هنوز راه زیادی تا پایان کار این دو بچه باقی مانده، شاید سرنوشت‌شان چیز دیگری باشد، کسی چه می‌داند. فعلا به بیزینس آنها احترام بگذارید. روزگار پشیمانی زمانش چندان دور نیست.
 

صمد ابراهیمی، وکیل مهدی طارمی پرده از پیشنهادی به طارمی برداشته که این بازیکن جوان را هوایی کرده بود. مهدی که می‌خواست از ایران به اروپا برود با پیشنهاد حسین هدایتی هوایی شده بود و می‌خواست پرسپولیسی بماند. البته نه برای یک‌میلیارد و 2 میلیارد که با پیشنهادی حدود 4 میلیارد تومانی طارمی وسوسه شده بود. صمد ابراهیمی جزئیات آن اتفاق را پس از پست شعارزده هدایتی پای نوشته طارمی در اینستاگرام منتشر کرده است. اینکه به او پیشنهادی حدود 4 میلیارد تومانی دادند اما باشگاه پرسپولیس براساس قوانین، اعلام کرده بود نمی‌تواند از این پول‌ها بدهد و نمی‌دهد. بعد هم هدایتی که احتمالا نورمحمدی، دوستان طارمی و خداداد عزیزی شاهد پیشنهادش بوده‌اند، نظرش در پرداخت رقم اعلام شده، عوض شده بود و دلخوری طارمی و رفتن بی‌خبر همراه با قهرش از جمع قرمزها به دلیل همین برخورد بوده است. حالا باید از هدایتی پرسید آیا واقعا چنین پیشنهادی به ستاره تیم داده؟ اگر داده به چه عنوانی داده و اگر داده چرا عمل نکرده است؟ به چه قیمتی؟ به قیمت همان چند خط کامنتی که برود و زیر پست طارمی بگذارد که وای چقدر خوب است؟ آیا این رفتار ارزشش را داشته؟ مهم‌تر اما باشگاه پرسپولیس است که باید خیلی شفاف مشخص کند نقش یکی مثل هدایتی در اتفاقات اطراف این تیم چیست؟ او چه مسؤولیتی دارد و به چه عنوانی اینچنین برنامه‌ریزی می‌کند و تصمیم می‌گیرد؟  البته باز مهم‌تر، این وزارت ورزش است که بارها موضعش را درباره هدایتی و هدایتی‌ها اعلام کرده و از شفافیت مالی مورد نظرش در این تیم‌های پرطرفدار سخن گفته است. اینکه چرا وزارت ورزش در هفته‌های گذشته اینچنین درباره مسائل پرسپولیس و استقلال سکوت کرده، باعث شگفتی است. وزیر ورزش البته در دیدارش با هیات‌مدیره‌ها باز خواهان شفافیت شده و باید دید چه زمانی خیلی روشن از طاهری درباره این کمک گرفتن‌های خارج از سیستم درآمدزایی باشگاه از خیرینی که خط قرمز وزارت ورزش در سال‌های گذشته اعلام شده بودند، سوال می‌پرسد و توضیح می‌خواهد.

تیم‌ملی پرتغال در اولین دیدار مرحله یک‌چهارم نهایی موفق شد در ضربات پنالتی لهستان را شکست دهد تا با پنجمین تساوی متوالی به این مرحله برسد که در نوع خود رکورد جدیدی به حساب می‌آید. اولین بازی از دومین مرحله حذفی جام ملت‌های اروپا پنجشنبه‌شب در ورزشگاه ولودروم شهر مارسی میان تیم‌های لهستان و پرتغال برگزار شد که این بازی را پرتغال با نتیجه 5 بر 3 در ضربات پنالتی به سود خود به پایان رساند. این بازی در وقت‌های معمول و اضافه با گل دقیقه 2 روبرت لواندوفسکی برای لهستان و گل دقیقه 33 رناتو سانچس برای پرتغال یک- یک مساوی شد. در نیمه نخست هنوز 2 دقیقه از به صدا درآمدن سوت آغاز بازی نگذشته بود که لهستانی‌ها در یک حمله با پاسی بلند از سمت راست نیمه زمین خودشان کامیل گروسیکی را در جناح چپ زمین پرتغال صاحب توپ کردند. او هم توپ را به سمت دروازه حریف سانتر کرد و روبرت لواندوفسکی با یک ضربه بغل پای قدرتمند کار را تمام کرد. به این ترتیب طلسم ناکامی مهاجم سرشناس بایرن مونیخ برای گلزنی در یورو شکست و او اولین گل خود را در این دوره از رقابت‌ها به‌ثمر رساند.  با وجود عقب افتادن در نتیجه بازی، پرتغالی‌ها موقعیت خطرناکی روی دروازه لهستان ایجاد نکردند و بالعکس این لهستانی‌ها بودند که میل بیشتری برای زدن گل دوم نشان دادند. در دقیقه 33 اما این پرتغال بود که به گل رسید. این گل را رناتو سانچس با یک حرکت انفرادی و یک شوت قدرتمند با پای چپ که در بین راه با یکی از بازیکنان لهستان برخورد کرد و منحرف شد، به‌ثمر رساند. به این ترتیب نیمه اول با تساوی یک- یک خاتمه یافت. در نیمه دوم این بازی برخلاف نیمه اول، هیچ یک از 2 تیم موقعیت مسلم گلزنی نداشتند و دروازه‌های‌شان به‌طور جدی تهدید نشد و در نهایت توپی هم از خط دروازه‌ها عبور نکرد. پرتغال در نیمه دوم حملات بیشتر و موقعیت‌های بهتری داشت اما سانترهای کم‌دقت بازیکنان این تیم و دفاع خوب لهستانی مانع از آن شد که توپی از خط دروازه مردان ناوالکا بگذرد.  به این ترتیب نیمه دوم هم مانند نیمه اول برنده‌ای نداشت تا 2 تیم شانس خود را برای فرو ریختن دروازه حریف در وقت‌های اضافی امتحان کنند، اما در این 30 دقیقه هم نه موقعیت خطرناکی شکل گرفت و نه گلی به ثمر رسید تا سرنوشت بازی به ضربات پنالتی کشیده شود، جایی که به‌نظر می‌رسید 2 تیم از ابتدای نیمه دوم منتظر آن هستند. در ضربات پنالتی هم 2 تیم پا به پای هم در گل کردن ضربات‌شان پیش رفتند تا اینکه روی پاتریشیو، دروازه‌بان پرتغال، ضربه باکوب بلاژیکوفسکی را مهار کرد و پس او هم کوآرشما ضربه پنجم پرتغالی‌ها را به گل تبدیل کرد تا این تیم 5 بر 3 پیروز شود و به نیمه نهایی صعود کند.
 

شهباززاده برای مذاکره راهی ترکیه شد
مهاجم آبی‌پوشان برای مذاکره با آلانیااسپور تهران را به مقصد ترکیه ترک کرد. بعد از جدایی مهدی طارمی و رامین رضاییان از پرسپولیس و پیوستن آنها به ریزه‌اسپور به نظر می‌رسد مهاجم آبی‌پوشان هم قصد ندارد با این تیم ادامه دهد و می‌خواهد راهی لیگ ترکیه شود. علیرضا منصوریان، سرمربی استقلال بارها تاکید کرده است دوست دارد سجاد شهباززاده با وجود تغییرات زیادی که در خط حمله تیمش به وجود آورده است در جمع آبی‌پوشان باقی بماند اما به نظر می‌رسد دل شهباززاده هم با استقلال نیست و لیگ ترکیه او را هم وسوسه کرده است. مهاجم آبی‌پوشان از آلانیااسپور ترکیه پیشنهاد دارد و برای مذاکره نهایی با این باشگاه راهی ترکیه شد تا احتمال جدایی او از جمع آبی‌پوشان زیاد باشد.

جباری و منتظری در الاهلی ماندنی شدند
رئیس جدید باشگاه الاهلی قطر تاکید کرد منتظری و جباری فصل آینده هم در این تیم توپ خواهند زد تا بحث بازگشت این دو بازیکن به استقلال منتفی شود. انتخابات ریاست باشگاه الاهلی قطر برگزار شد و در نهایت شیخ احمد بن احمد آل‌ثانی به عنوان رئیس این باشگاه انتخاب شد. مجتبی جباری و پژمان منتظری‌ 2 بازیکن ایرانی الاهلی هستند که خبرهای زیادی درباره جدایی آنها به گوش می‌رسید و خود آنها هم منتظر انتخاب رئیس جدید بودند تا تکلیف‌شان در این تیم قطری مشخص شود. حال رئیس جدید باشگاه الاهلی تاکید کرده جباری و منتظری با الاهلی قرارداد دارند و فصل آینده هم در این تیم به میدان خواهند رفت. او همچنین در گفت‌وگویی که با روزنامه الشرق داشت گفت الاهلی با لوکا بوناچیچ ادامه خواهد داد و فصل آینده این مربی کروات روی نیمکت الاهلی خواهد بود. پیش از این قرار بود امید ابراهیمی،‌ ستاره خط میانی استقلال هم راهی الاهلی و جانشین پژمان منتظری در این تیم شود اما با ماندن منتظری در الاهلی عملا بحث پیوستن ابراهیمی به این تیم قطری منتفی شد. از طرف دیگر خبرهای زیادی درباره احتمال بازگشت منتظری به استقلال به گوش می‌رسید و خود این بازیکن هم به نوعی به آبی‌پوشان چراغ سبز نشان داده بود اما با اعلام رئیس جدید باشگاه الاهلی، منتظری در این تیم باقی خواهد ماند و استقلال باید به دنبال جذب مدافع دیگری باشد.

اظهارات عجیب دل‌بوسکه درباره کاسیاس
سرمربی پیشین اسپانیا پس از اعلام بازنشستگی همه چیز را درباره وضعیت کاسیاس در تیم‌ملی گفت. به نقل از آ.اس، بامداد جمعه ویسنته دل‌بوسکه اعلام بازنشستگی و از هدایت تیم‌ملی اسپانیا کناره‌گیری کرد. سرمربی اسپانیا پس از آن با لارگرو درباره ایکر کاسیاس، گلر باسابقه و البته نیمکت‌نشین تیمش در یورو 2016 صحبت کرد. دل‌بوسکه گفت: مطمئنم کاسیاس از من ناراحت شده است. این را می‌فهمم. او هیچگاه به من نگفت که دوست ندارد بازی کند. سرمربی پیشین تیم‌ملی اسپانیا افزود: تنها با کاسیاس خداحافظی نکردم. هو شدنم توسط هواداران مادریدی باورکردنی نبود. کاسیاس حرف من و کادر فنی را نمی‌فهمید و در شرایط مشابهی با هم‌تیمی‌هایش قرار نداشت. با این حال یکی از بازیکنان محبوبم بود. دل‌بوسکه در ادامه اظهار کرد: کاسیاس تنها از ما (کادر فنی) عصبانی بود. با صداقت کامل این موضوع را می‌گویم. با هم‌تیمی‌هایش خیلی خوب بود. مطمئنم این موضوع را در آینده حل خواهیم کرد. در ارتباط با او اشتباهی نکردیم. باعث افتخار است که ایکر چنین موفقیت‌هایی را با تیم‌ملی به دست آورده است. او در پایان گفت: دیگر بازیکنان مشکلی با تیم نداشتند. تنها این اتفاق در ارتباط با کاسیاس رخ داد. با این حال بی‌نظمی در تیم‌ملی وجود نداشت. از او دلخور نیستم. 9 سال است که ایکر را می‌شناسم و احترام زیادی به او می‌گذارم.

ابراهیموویچ در منچستریونایتد
زلاتان ابراهیموویچ در صفحه اینستاگرام خود عنوان کرد به منچستریونایتد خواهد پیوست. به نقل از دیلی استار، زلاتان ابراهیموویچ در صفحه اینستاگرام خود در نهایت مقصد بعدی خود را اعلام و عنوان کرد تیم بعدی او منچستریونایتد است. زلاتان ابراهیموویچ مدت‌ها در پاری‌سن‌ژرمن بازی کرد، با این تیم به قهرمانی در لیگ فرانسه و جام حذفی دست یافت و فصل گذشته با زدن 50 گل برای این تیم به عنوان آقای گل فوتبال فرانسه دست یافت. با توجه به رابطه خوبی که این بازیکن سوئدی با مورینیو دارد، در نهایت مورینیو این بازیکن را در اولویت خود قرار داد تا بتواند زلاتان را برای فصل بعد در منچستریونایتد به خدمت بگیرد.

جاناتان ویلسون:  استادیوم مت‌لایف نیوجرسی خیلی خوش‎ساخت است اما جزو استادیوم‌های بزرگ جهان فوتبال به شمار نمی‌رود. کوپا‌آمه‌ریکا سنتناریو بیش از آنچه تصور می‌شد جذاب بود، اما جزو تورنمنت‌های بزرگ نیست، حتی کونمبول (اتحادیه فوتبال آمریکای جنوبی) هفته‌ پیش گفت این تورنمنت اصلا کوپاآمه‌ریکا نبوده است. برای همین اینجا، جایی نبود که مسی خداحافظی کند. «من نهایت تلاشم را کردم اما نتوانستم هیچکدام از 4 فینال را ببرم. من هر کاری می‌شد کردم و این برای خودم از همه دردناک‌تر است. اما فکر می‌کنم زمان رفتن فرا رسیده». مسی بعد از فینال کوپاآمه‌ریکا از حرفی که زد مطمئن بود. این حرف‌ها بازتابی بود از چیزی که پیش از فینال درباره‌ شکست‌های قبلی و لزوم تغییر تاریخ گفت. انگار مسی احساس می‌کند طلسم شده و دلیل اینکه نسلی طلایی با
2 قهرمانی در جام‌جهانی جوانان در 2005 و 2007 و یک مدال طلای المپیک در 2008 نمی‌توانند در رده‌ بزرگسالان افتخاری کسب کنند. اما این حس شکست خوردن و زده شدن از فوتبال فراتر از مسی است. حالا خاویر ماسکرانو هم اعلام بازنشستگی از تیم‌ملی کرده و سرخیو آگوئرو و گونزالو هیگوآین هم به این فکر افتاده‌اند. آگوئرو در این فینال 2 موقعیت خوب از دست داد، هیگوآین یکی، هیگوآینی که در فینال کوپای پارسال و جام‌جهانی 2 سال پیش هم موقعیت‌های خوبی را خراب کرده بود. آیا باید شکست‌های آرژانتین را گردن مهاجم ناپولی بیندازیم؟ نه واقعا. اما نمی‌توان از این فکر گذشت که با این همه مقایسه‌ای که بین مارادونا و مسی می‎شود و مدام حرف از جام جهانی 1986 به میان می‌آید، اگر مسی مهاجمی مثل خورخه والدانو کنارش داشت، شاید دوران ملی بهتری پشت سر می‌گذاشت. شاید مسی در آینده نظرش را عوض کند و به تیم ملی بازگردد. او در حال حاضر خشمگین است، بویژه از پست اینستاگرام فدراسیون فوتبال آرژانتین که این شکست را یک فاجعه خواند. شاید رئیس جدید فدراسیون او را مجاب به بازگشت کند. مسی فقط 29 سال دارد. شاید پایان مسی با خداحافظی باشکوهی در فینال جام‌جهانی 2018 در استادیوم لوژنیکی باشد، یا شاید در ماراکانا (یا هر استادیوم دیگری که برزیل تصمیم بگیرد فینال کوپای 2019 را آنجا برگزار کند). فراموش نکنیم که مارادونا هم دوران زیادی دور از تیم‌ملی بود. نکته‌ای که در مقایسه‌ او با مسی معمولا به شکل عجیبی مطرح نمی‌شود. تیم‌ملی آرژانتین برای مسی خیلی مهم است. فقط چون او مثل بوفون سرود ملی را فریاد نمی‌زند دلیل نمی‌شود که اهمیت ندهد. درست که مسی
در 11 سالگی به اسپانیا رفته، ولی هنوز کاملا آرژانتینی باقی مانده. مسی با لهجه‌ روزاریو حرف می‌زند، بازیگر محبوبش ریکاردو دارین و غذای محبوبش میلانساس دستپخت مادرش با گوجه‌فرنگی و پنیر است. چهره‌ ناراحت او وقتی بعد از شکست در فینال جام جهانی جایزه‌ بهترین بازیکن را دریافت کرد نشان داد این افتخار انفرادی هیچ ارزشی برایش نداشت. خستگی مسی قابل درک است. او 3 سال پشت سر هم در تابستان فوتبال اروپا در تورنمنت‌های بزرگ بازی کرده است و مشخصا در تیم‌ملی فشار خیلی زیادی رویش بوده. همیشه اگر آرژانتین ببازد مقصر اصلی مسی است. هت‌تریکش مقابل پاناما فراموش می‌شود، بازی عالی‌اش مقابل آمریکا هم همین‌طور، بلایی که سال پیش سر پاراگوئه آورد هم همین‌طور، گل‌های حساسش در جام‌جهانی و پاس گل عالی‌اش مقابل سوییس هم همین‌طور. و اتهام بزرگ همچنان باقی می‌ماند: مسی در فینال‌ها کاری از دستش برنمی‌آید. حقیقت این است که مسی در جدال بسیار فیزیکی فینال مقابل شیلی خیلی خوب بازی کرد و بعد... بدترین پنالتی عمرش را زد. سایه‌ ال‌دیگو هنوز روی سر مسی است. مسی از پس کاری که مارادونا در جام‌جهانی 86 برای آرژانتین کرد بر نیامده. قبول. اما افتخارات باشگاهی مسی در نقطه مقابل اصلا قابل مقایسه با مارادونا نیست. 4 قهرمانی چمپیونز لیگ و 8 قهرمانی لیگ مقابل یک قهرمانی جام یوفا و 3 قهرمانی لیگ. درست مسی و مارادونا در دورانی کاملا متفاوت بازی می‌کردند اما سطح فوتبال ملی هم در این دو دوران تفاوت زیادی داشت. جام‌جهانی در دوران مارادونا اوج و قله‌ فوتبال بود. حالا دیگر اینطور نیست. حقیقت دیگر این است که حتی اگر مسی مقابل شیلی یک، دو جین هم گل می‌زد باز هم منتقدانش می‌توانستند بگویند این یک کوپا‌آمه‌ریکای واقعی نبوده و تشریفاتی بوده و اهمیت زیادی نداشته است. مسی بازیکن بزرگی است، یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال و پیروزی یا شکست مقابل شیلی در فینال این کوپاآمه‌ریکا هیچ تاثیری روی شهرت و بزرگی او نمی‌توانست و نباید داشته باشد. اما این روایت هنوز نیاز به یک پایان شکوهمند دارد. همیشه پیروزی‌های بزرگ بعد از شکست به دست می‌آیند. قهرمان ما در شرایط سخت است که خودش را نشان می‌دهد، نه اینکه صرفا به پیروزی‌های پشت سر همش ادامه دهد. آرژانتین می‌تواند امیدوار باشد که این فصل پایانی 2 سال دیگر در روسیه نوشته شود.