فرش به عنوان کالایی مهم در حوزه صادرات کشور این روزها با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند که موجب تنزل جایگاه این کالا در عرصه جهانی شده است. فرش ابریشم قم، بافته‌ای است که ۲۰ درصد از صادرات کل فرش ایران به دروازه‌های جهان اول را به خود اختصاص داده است، فرشی با بافته‌هایی از گل‌های رز تا خشت و درخت زندگی و طرح و نقشی که همه آنها در بازار جهانی از چنان شهرتی برخوردار است که کپی‌برداری از آن به دغدغه طراحان و صاحبان سبک تبدیل شده است. اما آنچه امروز به دغدغه‌های این صنعت آمیخته با هنر و ظرافت دست افزوده، رکود بازار و ورود رقبایی است که اگرچه به گرد پای فرش ایران و نقش‌های هنرمندانه قمی‌ها نمی‌رسند اما در هر حال با کاهش هزینه‌های تولید، سعی در قبضه بازار فرش جهان دارند؛ بازاری که روزی ایران یکه‌تاز بلامنازع آن بود. رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرش قم در این رابطه در گفت‌وگو با مهر، وضعیت فرش قم را در بازار جهانی مساعد نمی‌داند. ابوالفضل رجبیان به رکود بازار اشاره می‌کند؛ رکودی که امروز نه‌تنها بر بازار فرش حاکم شده بلکه بسیاری از تولیدات را نیز این روزها تحت‌الشعاع خود قرار داده است. این تولیدکننده فرش که تجربه صادرات را نیز در کارنامه فعالیت خود دارد به سیر نزولی صادرات فرش طی سال‌های اخیر اشاره می‌کند، هر چند در ادامه صحبت‌های خود امیدوار است با کنار رفتن تحریم‌ها بخشی از بازار از دست رفته ایران دوباره احیا شود. وی در ادامه به رقبای ایران در این صنعت آمیخته به هنر اشاره می‌کند و نام بردن وی از کشورهایی همچون هند و پاکستان و نپال شاید به نوعی با افسوس همراه باشد؛ کشورهایی که به گفته ابوالفضل رجبیان در تولید فرش ابریشم و دستباف نمی‌توانند به گرد پای تولیدکنندگان ایرانی برسند. رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرش قم اگرچه آمار دقیقی درباره میزان صادرات این محصول از قم را در یاد ندارد و برخی آمار مطرح شده را نیز درست نمی‌داند ولی در گفته‌هایش به این امر اذعان می‌کند که آنچه مهم است به دست آوردن بازارهای از دست رفته است. وی در ادامه بالا بودن هزینه تولید فرش در ایران را مورد اشاره قرار می‌دهد و به نکته‌ای قابل تامل در این زمینه تکیه دارد، اینکه هزینه تولید فرش در کشورهای نام برده شده یک‌چهارم هزینه‌های تولید در ایران است و همین امر باعث می‌شود که محصولات آنان اگرچه از کیفیت بالایی برخوردار نیست اما بتواند در برخی از بازارها فروش خوبی را دنبال کند. رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرش قم در عین حال درباره بازارهای جهانی صادرات فرش نظرات جالبی دارد؛ اینکه فرش ایران و نقش و نگارهای هنرمندانه آن در اقصی نقاط جهان از خاور دور تا غرب اروپا و آمریکای شمالی و جنوبی و حتی کشورهای حوزه خلیج فارس خواهان فراوانی دارد و آنچه در این بین به نظر وی اهمیت دارد و بر آن نیز تاکید شد مقابله با رقباست؛ رقبایی که به گرد پای ایران نمی‌رسند اما به مدد حمایت مسؤولان کشور خود راهی به بازار جهانی پیدا کرده‌اند. وی در ادامه سخنان خود به دغدغه دیگر صنعت فرش اشاره می‌کند و آن کاهش تولید است که به نظر رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرش این امر نیز ناشی از رکود بازار و کاهش صادرات است زیرا هنگامی که فروش خوب نباشد قطعا برای ادامه کار باید تولید را کاهش داد. به هر حال در استان قم نزدیک به ۲۵ هزار بافنده فرش دستباف شناسایی شده که به نظر می‌رسد با توجه به گفته رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرش قم رکود بازار قطعا از این آمار کاسته است و در کنار این تعداد نزدیک به ۳۶۰ نفر نیز تولیدکننده و صادرکننده فرش در استان قم هستند که میزان ۹۰ درصد از تولیدات خود را به بازارهای خارج از کشور روانه می‌کنند و با توجه به اینکه فرش کالایی استراتژیک در سبد صادراتی کشور است و از سوی دیگر بخش وسیعی از مردم نیز در تولید آن نقش دارند، باید برای رکود و هزینه‌های تولید و همچنین به دست آوردن بازارهای جدید چاره‌ای اندیشید، چاره‌ای که بنا به گفته رجبیان، فرش ایران را که پرچم دوم کشورمان در جهان است دوباره در بازارهای جهانی برافراشته کند.

دکتر زهرا طباخی:  تک‌تک اعضای جامعه ایرانی مشرف به این ماجرا هستند که اصل مذاکرات هسته‌ای از زمان دولت‌های پیش از حسن روحانی تا لحظه انعقاد برجام، با هدف «رفع تحریم‌ها» صورت گرفت. مصاحبه‌ها و گفت‌وگوهای زنده رئیس‌جمهور و اعضای تیم مذاکره‌کننده ایران نیز گواه این موضوع است که هیچ شرط و شروط اضافه و برنامه اجرایی موازی نیز به جز آنچه در حوزه برنامه هسته‌ای در متن برجام ذکر شده، برای تحقق هدف مهم رفع تحریم‌ها در دوره پسابرجام از سوی نظام پذیرفته نبوده و نیست. حتی رئیس‌جمهور، اول بهمن سال گذشته تاکید کردند به گفته خود در سخنرانی سازمان ملل و قول به مردم و نظام پایبند هستند و زمانی توافق خواهیم کرد که تمام تحریم‌های اقتصادی بالمره [در لحظه] لغو شود.
   قانون ماندگاری تحریم!
به‌رغم همه تلاش‌ها، برجام توافقی بایسته و شایسته از منظر حقوقی از کار درنیامد و بحث‌های سنگینی در حوزه امنیت ملی و حفظ منافع مردم در کشور میان موافقان و منتقدان آن درگرفت. به نحوی که بلافاصله پس از انعقاد برجام و دست دادن طرفین مذاکره مقابل دوربین‌های رسانه‌های جهان، اختلافات پیرامون بدیهی‌ترین و مهم‌ترین هدف آغازین مذاکرات یعنی «زمان لغو تحریم‌ها» آغاز شد.  وزیر خارجه آلمان  معتقد بود: تحریم‌های اتحادیه‌اروپایی علیه ایران، دست‌کم تا آخر سال آینده به قوت خود باقی خواهد ماند! این در حالی است که حسن روحانی 3 روز پس از مصاحبه «والتر اشتاین‌مایر»، گفت: تحریم ممکن است یک تا 2 ماه پس از آغاز پروسه اجرای توافق هسته‌ای برداشته شود.
«فیلیپ هاموند»، وزیر خارجه انگلیس نیز تصریح کرد: می‌توان از بهار آینده – یعنی از فروردین 95 که گذشت- به عنوان شروع زمان رفع تحریم‌ها صحبت کرد!  «یوکیا آمانو»، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز برنامه‌ای بدون زمان‌بندی مشخص برای رفع تحریم‌ها تعریف کرد و بر پایان بازرسی‌ها از تاسیسات هسته‌ای ایران تاکید ورزید؛ پروسه‌ای که به‌رغم گزارش سال قبل سازمان ملل مبنی بر پایبندی ایران به برجام، در سال جدید با توطئه‌چینی مشترک آلمان و «بان‌کی‌مون» مشخص نیست چه سرانجامی خواهد داشت.
   داغ وعده‌ها بر دل مردم
«رابرت آینهورن»، مذاکره‌کننده سابق دولت اوباما در پرونده ایران و عضو فعلی موسسه بروکینگز نیز بدون توجه به مفاد مشخص برجام تاکید دارد خبری از لغو تحریم‌ها نیست و «کارهای زیادی هست که قبل از لغو تحریم‌ها ایران باید انجام دهد(!)»
در چنین شرایطی اظهارات متناقض و جدید عباس عراقچی در گفت‌وگوی خبری سیما آتشی بود بر داغ دل مردمی که با اعتماد به قول‌های دولتمردان منتخب خود، علائم منفی بازار و حوزه‌های مسکن و ارز و طلا و اخبار بد و بسیار بد بخش تولید را به امید گشایش پسابرجامی، مدت‌هاست زیر نظر دارند. عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان با دفاع از همه بدعهدی‌های طرف مقابل اعلام کرد: «1+5 تا این لحظه به تعهدات خود در برجام پایبند بوده‌ است»!
وی همچنین در دفاع از روند ضدایرانی حاکم بر فضای پسابرجام بین‌الملل، جملات منفی و غیرقابل دفاع متنوعی به کار برد که از ذکر تک‌تک آنها می‌پرهیزیم و  ناگفته‌های تیم مذاکره‌کننده، دولتمردان و آنچه در پسابرجام رخ داده را تبیین می‌کنیم.
   بن‌بست حقوقی برجام
الف- واقعیتی که تاکنون از مردم پنهان نگاه داشته شده این است که آمریکا با برنامه‌ریزی حقوقی دقیق و با تمرکز بر کلمات حرفه‌ای به کار گرفته شده در متن برجام یا همان برنامه اقدام جامع مشترک، تیم مذاکره‌کننده کشورمان را کامل دور زده است. موارد مهمی از جمله نحوه دقیق رفع تحریم‌ها و زمان آن در متن برجام به اقدامات متنوع تعریف شده در ضمایم گوناگون مرتبط شده که اکنون تاثیر حقوقی‌اش را در بی‌میلی دولت و کمیته نظارت بر اجرای برجام در پیگیری قانونی بدعهدی 1+5 مشاهده می‌کنیم.
همین چارچوب حقوقی دقیق تاکنون به طور کامل منافع آمریکا را تامین کرده و در پساپرده به دولت کشورمان فشاری مضاعف با این مطلع وارد می‌کند که تحقق اهداف ایران مبنی بر رفع تحریم‌ها و آزاد شدن اموال بلوکه ملت و حضور در بازار جهانی نیازمند «مذاکراتی جدید» و اقداماتی در حوزه‌های ممنوعه همچون توانمندی‌های نظامی و برنامه‌های منطقه‌ای ایران است. علت تاکید مکرر آمریکایی‌ها بر نیاز به «برجام‌های جدید» و دعوت از دولت حسن روحانی به تسریع در عمل به خواسته‌های جدید در قالب «اصلاحات پسابرجام آمریکایی» همین موضوعات است.
تحریم‌ها هوشمند می‌شود
ب-  شبکه‌ای جدید از موانع حقوقی در دفاع از چارچوب تحریم‌ها از سوی آمریکا در دوره پسابرجام شکل گرفته و دولت و کنگره این کشور به صورت مداوم با قانونگذاری و اعمال نفوذ در حوزه تجارت جهانی، به دفاع از آن مشغول هستند. پس آنچه مانع حضور ایران در بازار جهانی است همان «شبکه جدید حفاظتی» است که در قالب برپایی تحریم‌های هوشمند، با سر و صدا به ایرباس هشدار می‌دهد به ایران هواپیما نفروشد، بوئینگ را با قانون کنگره تهدید به مجازات تخطی از تحریم‌ها می‌کند و آشکارا از بانک‌های اروپایی می‌خواهد تا پیش از پایان پروسه استقرار شبکه نظارت آنلاین وزارت خزانه‌داری در بانک مرکزی به ایران قدم نگذارند!
برجام در خدمت اسرائیل
پ- برخلاف آنچه در ایران نمایش داده شد، هدف آمریکا از آغاز مذاکرات هسته‌ای با ایران، هرگز خود برنامه اتمی کشورمان نبود. آمریکایی‌ها از ابتدا هدف از توافق و برجام را «تامین امنیت اسرائیل» و پیشران اجرای پروژه فتح منطقه با اسم رمز «ایران، کلید صلح خاورمیانه» اعلام کردند. پس نه خبری از جنگ بود و نه حمله اتمی به فردو و نطنز! که اگر اصولا طرف مقابل چنین توانی را در خود می‌دید، تا این اندازه نیازمند گسترش دامنه «جنگ نیابتی» با به آتش کشیدن نصف جهان توسط نواب داعشی صهیونیست‌ها برای انتقام‌گیری از ایران نبود! تحقق پروژه «خاورمیانه جدید» نیازمند ملزوماتی از جمله باز شدن مسیر اثرگذاری آمریکا بر تحولات سیاسی- اقتصادی داخل ایران است. پروسه تغییر شامل مهندسی بازار، اصول سیاست خارجی و ارزش‌ها و باورهای جامعه ایرانی است که می‌تواند صورت مساله «دشمنی با اهداف آمریکا و اسرائیل» را از داخل تا حدی کمرنگ کرده و سپس با باج‌دهی اقتصادی در مراحل پیشرفته‌تر ماجرا، به سرانجام برساند. دقیقا به همین جهت است که ناگاه «ایران» از سرخط اعلام برنامه اندیشکده‌های آمریکایی- اروپایی حذف شده و اصطلاحا پروژه تغییر به صورت «چراغ خاموش» در حال اجراست. چنین مسیری ارزش صبر استراتژیک و تماشای به خطر افتادن موقعیت سیاسی- اجتماعی غربگرایان داخلی را دارد. علاوه بر اینکه آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیده‌اند جز ادامه مسیر مذکور، راهی برای «تغییر از درون» ایران و ایرانیان وجود ندارد.
ضمانت آمریکا ممنوع!
با احتساب همه این موارد بهترین توصیه‌ای که می‌توان به دولتمردان کشورمان کرد بازخوانی توصیه‌های مشفقانه رهبر انقلاب و پرهیز از بازی سیاسی با معیشت مردم است. رهبری با جدا کردن مکرر حساب تیم مذاکره‌کننده کشورمان از آینده برجام، گره‌زدن عاقبت دولت به وعده‌های پوچ و توخالی آمریکا را ممنوع کردند. تاکید بر این موضوع که مسؤولان امر به مردم بگویند تحریم‌ها برداشته نشده توأم با دعوت از دولتمردان و سیاسیون به احترام به «تجربه برجام» مبنی بر توخالی بودن وعده «قابل اعتماد بودن آمریکا» با هدف جلوگیری از پیوست پرونده دولت به بدعهدی بین‌المللی آمریکایی‌ها صورت گرفته است. خلاصه کلام اینکه منطقی نیست آمریکا با فریب و دروغ تحریم‌ها را پابرجا حفظ کند و برخلاف متن توافق بر مفاد محدودیت‌های ایران بیفزاید و عراقچی و ظریف و سایر دولتمردان ایرانی در دفاع از روند ضدایرانی مذکور، «راست» را پنهان کنند.

راه‌وشهرسازی به تعهدات خود در سنندج عمل کند
اعضای شورای اسلامی شهر سنندج خواستار تحقق تعهدات راه‌وشهرسازی استان درباره واگذاری اراضی برای توسعه فضای سبز و عمران شهری به شهرداری سنندج شدند. به گزارش فارس از سنندج، سالن جلسات شورای اسلامی شهر سنندج میزبان نشست مشترک اعضای شورای این شهر با مدیرکل و معاونان راه‌وشهرسازی استان بود. در این نشست اعضای شورای اسلامی شهر سنندج به بیان دغدغه‌ها و مشکلات مردم این شهر در نواحی مختلف بویژه نواحی منفصل شهری و بافت‌های فرسوده پرداختند. رئیس کمیسیون عمران شورای اسلامی شهر سنندج در این نشست اظهار کرد: متاسفانه تپه‌های داخل شهر سنندج در معرض تصرفات گوناگون هستند. فردین زمانی افزود: باید سرانه فضای سبز را در این نقاط بالا ببریم و تعرض دستگاه‌های دولتی را کاهش دهیم. وی اظهار داشت: انتظار داریم راه‌وشهرسازی در این مسیر با شهرداری تعامل بیشتری داشته باشد و بر افزایش حریم فضای سبز در جوار مناطق مختلف شهر بویژه در حریم بلوار شهدای نیروی انتظامی، کمربند سبز کوه «کوچکه‌رش» و دیگر مناطق نهایت همکاری را داشته باشد.


برگزاری تور علمی رایگان برای دانش‌آموزان اردبیلی
مدیرکل روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل گفت: برای نخستین‌بار طرح تور علمی رایگان برای دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه در استان اردبیل اجرایی می‌شود. به گزارش فارس از اردبیل، غلامحسین غاربی در نشست مطبوعاتی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در اردبیل اظهار کرد: ما در قالب شورای هماهنگی روابط عمومی دانشگاه آزاد استان اردبیل برنامه‌های متنوعی را با هماهنگی و همکاری بیشتر مسؤولان این دانشگاه‌ها در مسیر تقویت ارتباط با رسانه انجام می‌دهیم و امیدواریم حمایت‌های لازم را از رسانه‌های استان به‌رغم تکثر آنها انجام دهیم تا فعالان این عرصه نیز بتوانند فعالیت‌های خوبی را شاهد و ناظر باشند. وی گفت: برای اولین بار طرح تور علمی رایگان برای دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه در استان اردبیل اجرایی می‌شود.

راه‌اندازی خانه سلامت در فرهنگسراهای همدان
معاون اجتماعی، فرهنگی و گردشگری شهرداری همدان از راه‌اندازی خانه سلامت در فرهنگسراهای همدان خبر داد. به گزارش فارس از همدان، محمد قدیمی در جلسه کمیسیون فرهنگی- اجتماعی شورای شهر همدان با موضوع تعامل و برنامه‌های مدیران فرهنگی مناطق شهرداری اظهار کرد: مهم‌ترین بحث فرهنگی در فصل تابستان، اقامه نماز جماعت در پارک‌های شهر بوده که در حال حاضر تفاهمنامه آن منعقد شده است. وی با بیان اینکه هم‌اکنون در 22 نقطه از همدان نماز جماعت اقامه می‌شود، افزود: بوستان مردم دارای بهترین نماز جماعت است چراکه صاحب اصلی آن خود مردم هستند و آن را خود مدیریت می‎کنند.  


بهینه‌سازی  واحد‌های بازیافت گوگرد پالایشگاه خانگیران
 کارشناس ارشد ابزار دقیق شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد از راه‌اندازی سامانه  کنترلی و مانیتورینگ دمنده‌های واحد بازیافت گوگرد این شرکت خبرداد.
 رضا شعبانی با اعلام این خبر افزود: با توجه به اهمیت دمنده‌های واحدهای بازیافت گوگرد در فرآیند تولید پایدار  واحد‌های عملیاتی و حساسیت بالای کنترلی، این ماشین‌ها نقش کلیدی در فرآیند عملیات دارد. وی اظهار داشت: در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی و استفاده بهینه از زیرساخت‌های موجود در پالایشگاه، بازطراحی و راه‌اندازی سامانه کنترلی با حداقل هزینه، بالاترین کیفیت و با رعایت استاندارد‌های جهانی به صورت موفقیت‌آمیز به اجرا درآمد. شعبانی تصریح کرد: سامانه قبلی به علت عدم توانایی در استفاده بهینه از پروتکل‌های ارتباطی و عدم انتقال اطلاعات کنترلی ماشین به اتاق کنترل مرکزی، موجب اتلاف زمان، افزایش هزینه‌های تعمیراتی و بهره‌برداری بود که این امر با استفاده از تخصص و دانش فنی  کارشناسان راه‌اندازی شد. وی بیان داشت: تعمیرات آسان و سریع تجهیزات کنترلی، بهره‌برداری بهینه از سیستم کنترل آن، هوشمندسازی سیستم، مانیتورینگ آنلاین در کنترل مرکزی و افزایش عمر تجهیزات کنترلی از مزایای اجرای این سامانه است.

علی‌اکبر عباسی: 1- چند ماه قبل بود که یکی از نمایندگان مجلس نهم از اعتراضش به حقوق 35 میلیونی یکی از مدیران دولت سخن گفت و البته از لطف آن مدیر محترم به او، که گفته بود به خاطر وی 7 میلیون تومان از حقوقش را کم خواهد کرد! آن روزها البته این موضوع خیلی مورد توجه رسانه‌ها قرار نگرفت و رقم 35 میلیون به‌عنوان حقوق ماهانه یک مدیر، برای افکار عمومی به قدری زیاد محسوب می‌شد که کسی حتی آن را جدی هم نمی‌گرفت. اصلا چطور می‌شد پذیرفت در دولتی که بخش اعظم انرژی‌اش را در 3 سال گذشته به وارد کردن اتهام اختلاس به دولت قبل و تقبیح این مساله هزینه کرده است و با شعار رفع تحریم ظالمانه علیه ملت، روی کار آمده، مدیری با حقوق 35 میلیونی داشته باشد؟!
2- مدت زیادی از خبر حقوق 35 میلیونی مدیر یادشده نگذشته بود که فیش‌های حقوقی چندده میلیونی مدیران ارشد بیمه مرکزی، این بار در رسانه‌ها منتشر شد و انتقادهای توأم با حیرت منتقدان را برانگیخت. هرچند دیدن فیش حقوقی 47 میلیونی در رسانه‌ها تعجب‌آور بود اما انتشار فیش‌های پی‌درپی برخی از دیگر مدیران، آن هم با رقم‌های بالاتر، موضوع فیش‌های نجومی را وارد مرحله تازه‌ای کرد و حالا حدود 2 ماه است افکار عمومی کشور درگیر این مساله است.
3- اما آنچه از فیش‌های حقوقی مهم‌تر است، نوع مواجهه دولت با این مساله است. در حالی که حامیان دولت انتشار فیش‌های حقوقی را به ضرر دولت می‌دانند و آن را تهدیدی برای محبوبیت دولت و رئیس‌جمهور عنوان کرده‌اند اما دولت با این مساله به طور قاطع برخورد نکرد، در واقع حاضر نشد آن را به نقطه قوتی برای خود تبدیل کند.
حسام‌الدین آشنا، مشاور فرهنگی رئیس‌جمهور گفته بود: «مساله فیش‌های حقوقی پایگاه اجتماعی دولت را مستقیما هدف قرار می‌دهد» و صادق زیباکلام نیز ابراز داشته بود: «معتقدم همین امروز اگر یک نظرسنجی صورت بگیرد 10 تا 20 درصد از محبوبیت آقای روحانی کاهش یافته است.» حتی برخی رسانه‌های حامی دولت پا را از این هم فراتر گذاشته و مدعی شده‌اند انتشار فیش‌های حقوقی با هدف ضربه به دولت صورت گرفته است. در چنین شرایطی، شکی نیست که بهترین واکنش برای برون‌رفت دولت از وضعیت به وجود آمده بر اثر انتشار فیش‌های حقوقی و برای خنثی کردن تهدیدی که محبوبیت رئیس‌جمهور را هدف گرفته بود، برخورد قاطعانه با این مساله بود. لکن متاسفانه شاهد چنین اقدامی از سوی دولت نبودیم تا جایی که حتی آقای رئیس‌جمهور یک ماه قبل و در واکنش به انتقاد رسانه‌ها از فیش‌های نجومی، درخواست کرد «اگر در گوشه‌ای چند نفر حقوق بالاتری را برداشت کردند، آن را تبدیل به مساله ملی نکنیم». رسانه‌های حامی دولت هم به جای اینکه با فشار برای برخورد با متخلفان، دولت را در این امر یاری کنند، با حمایت از این مدیران سعی کردند برای آنها حاشیه امن ایجاد کنند. این در حالی است که همان زمان رهبر انقلاب نسبت به این پدیده هشدار دادند و آن را «حمله به ارزش‌ها» دانستند.
4- علاوه بر دستبرد به بیت‌المال توسط مدیران ویژه‌خوار، جرم بزرگ‌تر آنها اما کاهش اعتماد مردم، به خاطر این اقدام آنهاست و باز هم، سبک مواجهه دولت با خاطیان، نقش‌آفرین است. مساله‌ای که رهبر انقلاب هم در خطبه‌های نماز عید فطر به آن اشاره کردند: «اگر دنبال‌گیری نشود، اعتماد مردم به نظام کاسته می‌شود که این فاجعه‌ بزرگی خواهد بود». البته این هم از مظلومیت نظام جمهوری اسلامی است که کسانی با رانت‌بازی و حرام‌خواری به حیثیت نظام ضربه می‌زنند که رفیق گرمابه و گلستان فتنه‌گران و آشوب‌طلبان هستند. به‌عنوان مثال، صاحب فیش حقوقی 57 میلیونی که وام 300 میلیونی کم‌بهره هم بخشی از دریافتی‌های او است، وزیر کار و اقتصاد دولت اصلاحات، عضو حزب افراطی مشارکت و یار غار یکی از سران فتنه است. یا چهره دولتی‌ای که رئیس سازمان بازرسی کشور رسما از فشارهای او برای انتصاب شریک اقتصادی‌اش به مدیریت بانک رفاه کارگران پرده برداشت، همو است که چندی قبل برای تطهیر آشوب‌طلبی چون تاج‌زاده «به طور خیلی اتفاقی»(!) به دیدار او رفته بود.
5- مدیری که حاضر به برداشت‌های غیرمنصفانه و ظالمانه از بیت‌المال است، بی‌تردید نه علاقه‌ای به نظام اسلامی دارد و نه این رفتار او نسبتی با حقیقت جمهوری اسلامی دارد و به تعبیر رهبر انقلاب «این برداشت‌ها خیانت به آرمان‌های انقلاب اسلامی است.» اما رسانه‌های بیگانه که از هر اتفاقی برای جلو بردن اهداف‌شان استفاده می‌کنند، معلوم است که این مساله را هم برای پیشبرد اغراض‌شان مورد استفاده قرار دهند اما مسیر برای سوءاستفاده رسانه‌های بیگانه زمانی هموارتر می‌شود که مدیری بعد از محرز شدن تخلفاتش باز هم در سمت خود باقی بماند و اراده‌ای در دولت برای برخورد با او وجود نداشته باشد. به همین جهت است که بر رئیس‌جمهور و دیگر مسؤولان فرض بود مساله فیش‌های حقوقی را خیلی قبل‌تر از اینها، «مساله‌ای ملی» بدانند و با قاطعیت با متخلفان برخورد کنند.
6- تعلل در برخورد با مدیران متخلف و ویژه‌خوار، موجب می‌شود در این مسیر مدیران پاکدست و دلسوز هم به نوعی مظلوم واقع شوند، چرا باید مماشات با کسانی که از بیت‌المال استفاده نامشروع کرده‌اند و ماهانه ده‌ها و صدها میلیون حقوق دریافت کرده‌اند، موجب شود حتی آن مدیرانی که حقوق فقط چند میلیونی دریافت می‌کنند، بعضا در مظان اتهام قرار گیرند؟! برخورد قاطع و شفاف با متخلفان، به مثابه دفاع از مدیران پاکدست است و از دولتی که می‌گوید عموم مدیرانش پاکند و متخلفان انگشت‌شمارند، انتظار این است با این تعداد اندک بدون تعارف برخورد کند.
7- سبک مواجهه دولت با مساله فیش‌های حقوقی و تعلل در برخورد قاطع با خاطیان، پیامد بد دیگری هم در پی دارد و آن، قبح‌زدایی از این پدیده است. اگر تا قبل از این، انتشار خبر دریافت حقوق مثلا 20میلیونی توسط یک مدیر دولتی برای جامعه غیرقابل قبول و تعجب‌آور بود، متاسفانه دریافت حقوق‌های چند ده میلیونی و از همه مهم‌تر توجیه‌هایی که برای این مساله بیان می‌‎شود، موجب شده این مساله عادی جلوه کند. همین عادی بودن است که باعث شده فلان مسؤول با افتخار حقوقش را 17 میلیون عنوان کند و معاون وزیر اقتصاد بدون لکنت زبان سقف خالص دریافتی مدیران بانکی را با احتساب کاهش آن، 5/19 میلیون اعلام کند.

آرمان علوی: مدیران جمهوری اسلامی، دوست داشته باشند یا نه، وارث یک انقلاب هستند. انقلابی که خون‌های بسیار پایش ریخته شد و جوانان برومند و پیران فرزانه‌ای برای به ثمر رسیدنش روز را در زندان‌های تاریک ستمشاهی به شب رساندند و شکنجه‌های مخوف ستم‌پیشگان را تحمل کردند. این انقلاب آرمان‌ها و شعارهای مشخصی داشت؛ عدالت، برابری، آزادی، استقلال، حاکمیت ‌قانون، مشارکت مردم در اداره‌ کشور، از بین رفتن فقر و... نکته اینجاست که مدیران نظام نمی‌توانند این شعارها و آرمان‌ها را فراموش کنند یا چنین وانمود کنند که فراموش کرده‌اند. اکثر و اغلب مدیران این نظام هنوز نسل اولی‌هایی هستند که خود در زمان وقوع آن واقعه‌ شکوهمند حضور داشته‌اند و ادعای فراموشی‌شان مسموع نخواهد بود. علاوه بر این، ایام‌الله‌ انقلاب چون دهه‌ فجر و نیمه‌‌ خرداد و هفتم تیر، این قابلیت را دارند که شعارهای انقلاب را به  نسل چهارمی‌های انقلاب نیز بیاموزند، یادآوری این شعارها به نسل اولی که کار چندان مشکلی نیست.
یادآوری این شعارها برای مسؤولان تکلیفی ایجاد می‌کند و برای مردم حقی. از همین رو، مردم انتظار خواهند داشت وارثان انقلاب روحیه‌ای انقلابی داشته باشند. مردمی که علمایی را به یاد می‌آورند که در اوایل انقلاب، از فرزندان منحرف و منافق خود برائت جستند و راضی به محاکمه و بعضا اعدام آنها شدند، از مسؤولان امروز توقع خواهند داشت که در اجرای قانون، فرزند و قوم و خویش خود را با دیگر اعضای جامعه برابر بدانند. وقتی از انقلابی‌هایی بشنوی که در کنار جان و آبروی خویش، از مال خود نیز می‌گذشتند و هر چه داشتند هزینه‌ انقلاب می‌کردند، دیگر نمی‌توانی بپذیری بعضی دیگر همین انقلاب را سفره‌ای پهن‌شده برای خود می‌دانند و انقلاب را هزینه‌ خود می‌کنند. زنده ماندن این روحیه‌ انقلابی، برای خیلی‌ها خطرناک است. اگر این روحیه زنده ماند، آن وقت می‌شود از مسؤولان کشور بپرسی «پس آن عدالتی که دم از آن می‌زدید چه شد؟ در کوچه پس‌کوچه‌های ولنجک و نیاوران و زعفرانیه گم شد؟ صدای مردم پایین شهر و صدای حاشیه‌نشین‌ها آیا به ویلای شمال شهر می‌رسد؟ برادران ما کشته شده‌اند تا برادران‌تان صاحب نفوذ شوند؟»  امروز مردمان ما انقلابی عمل می‌کنند. حاکمیت هم چنین انتظاری از آنها دارد. جوانان دلبندشان را تقدیم اسلام و انقلاب و آرمان مقاومت می‌کنند. در برابر تحریم‌ها و فشار‌های اقتصادی ایستادگی می‌کنند. در انتخابات‌ها و راهپیمایی‌ها به میدان می‌آیند، پشت حاکمان را گرم می‌کنند و مهر تایید بر مشروعیت نظام حاکم می‌زنند. این مردم انتظار دارند مسؤولان‌شان هم اینچنین باشند. مسؤولان‌شان هم خود را هزینه‌ این انقلاب و مردم کنند، نه اینکه بر سر خوان گسترده‌‌ انقلاب بنشینند و انقلاب و مردم را هزینه‌ خود کنند.
این انتظار، اگر به مطالبه‌ای اصولی و فعال تبدیل شود، خواب انقلابی‌نماهای سودسالار را آشفته خواهد کرد. برای همین برخی تلاش‌شان بر به فراموشی سپردن انقلاب و انقلابی‌گری است. اما راه به جایی نخواهند برد، بر فرض هم که شعار‌های 37 سال پیش مردم در کف خیابان‌ها و سخنرانی واعظان و نوشته‌های نظریه‌پردازان فراموش شود. با بالاترین سند قانونی کشور، قانون اساسی که براساس انقلابی‌گری نوشته شد و اصل سومش که می‌گوید «دولت موظف است همه امکانات خود را برای رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه‌، در تمام زمینه‌های مادی و معنوی به کار برد» چه خواهند کرد؟ زیربنای نظام جمهوری اسلامی، اعم از اصول قانون اساسی، سیاست‌های کلی، مبانی نظری و ایدئولوژیک و تدابیر رهبری آن، همه براساس انقلاب و انقلابی‌گری است. حال اگر روبنا در هر یک از قوا بخواهد در تضاد با آن عمل کند، صرفا به ناکارآمدی و نارضایتی بیشتر خواهد انجامید، تا آنجا که نه از تاک نشان بماند و نه از
تاک نشان.  آقایان! برای حیات مادی‌تان هم که شده، بهتر است از روح انقلاب فاصله نگیرید.

فاطمه  طهماسبی: شاید «سیامک نمازی» تبعه ایرانی- آمریکایی که پس از خروج از ایران در سال 86 خورشیدی، با روی کار آمدن دولت جدید فضا را مناسب دیده و به امید گرفتن ماهی از آب گل‌آلودشده ناشی از رفت و آمدهای سیاسی پس از توافق هسته‌ای، به ایران بازگشته بود، هیچ‌گاه تصور نمی‌کرد در دام نیروهای امنیتی کشور گرفتار‌ آید.
   بازگشت سیامک نمازی به ایران پس از 11 سال دوری!
سیامک نمازی که پس از انقلاب در سال 62 همراه خانواده خود ایران را ترک کرده بود، سال 73 به بهانه گذراندن دوره خدمت سربازی خود به ایران بازگشت. دوره سربازی خود را در وزارت مسکن و شهرسازی دولت سازندگی گذراند و در شرکت «آتیه بهار» که «پری نمازی»، دخترعموی او و «بیژن خواجه‌پور»، همسر پری نمازی تأسیس کردند، مشغول به کار شد.
در زمان حضور در ایران ذیل شرکت آتیه بهار از حمایت‌های مؤثر دولت‌های سازندگی و بعدها اصلاحات برخوردار شده و به مشاوره به شرکت‌های بزرگ نفتی برای سرمایه‌گذاری در ایران مشغول بود ولی شرایط آینده روی دیگر چهره نمازی را نشان داد.
نمازی اواخر دهه 1990میلادی، سازمانی به نام «انجمن بین‌المللی مدیران ایرانی»
«I-AIM» را در کانادا تأسیس کرد که هدف آن شناسایی نخبگان ایرانی سراسر جهان برای به کار گرفتن آنها در درون کشور بود.
سیامک که مدرک کارشناسی روابط بین‌الملل خود را از دانشگاه تافتز آمریکا دریافت کرده بود آبان 78 به همراه شریک و دوست نزدیک خود، «تریتا پارسی» در کنفرانسی در قبرس با عنوان «گفت‌وگو و اقدام میان ایران و آمریکا» شرکت کرد و در این همایش که از سوی مرکز گفت‌وگوی جهانی قبرس و «سازمان همیاران» [مؤسسه ایرانی تأسیس شده توسط باقر نمازی] برگزار شده بود مقاله‌ای با عنوان «ایران- آمریکا، پلی میان 2 ملت» ارائه دادند و در آن 3 گام برای بهبود روابط میان ایران و آمریکا توصیه کردند:
1- برگزاری «سمینارهای آموزشی لابی‌گری برای جوانان ایرانی- آمریکایی» و ایجاد موقعیت‌های آموزشی در واشنگتن
2- افزایش «آگاهی میان «ایرانی- آمریکایی‌ها» و «آمریکایی‌ها» درباره اثرات تحریم، هم در آمریکا و هم در ایران»
3-پایان دادن به «تابوی کار و تلاش برای ایجاد رویکرد جدید نسبت به ایران» یا همان پایان دادن به 2 دهه سیاست مهار جمهوری اسلامی از سوی آمریکا.
این آغاز همکاری وسیع میان سیامک و تریتا پارسی بود که 15 سال پیش [سال 80] به تأسیس انجمن ملی ایرانیان آمریکا (نایاک) به مدیریت تریتا انجامید و تا سال‌ها ادامه یافت. نایاک برای مدیریت اهداف خود در ایران 4 بار از بنیاد موقوفه ملی برای دموکراسی (NED) کمک مالی دریافت کرد که در مجموع حدود 200 هزار دلار می‌شد.
اما این تنها ارتباط سیامک نمازی با NED نبود. وی پاییز سال 2005 (1384) از بورس NED با عنوان «بورس دموکراسی ریگان- فاسل» استفاده کرد. این برنامه، آنطور که در سایت NED آمده «برنامه تبادل بین‌المللی است که به فعالان، دانشگاهیان و روزنامه‌نگاران سراسر جهان این فرصت را می‌دهد تا 5 ماه در بنیاد موقوفه ملی دموکراسی در واشنگتن، به منظور انجام تحقیقات مستقل درباره دموکراسی در یک کشور یا منطقه خاص مقیم شوند». از اهداف مهم و اصلی این بورسیه «حمایت از شبکه‌سازی برای تبادل اطلاعاتی با جوامع غیردولتی، آکادمیک، رسانه‌ای و سیاسی» است. این بورسیه که پس از حوادث 11 سپتامبر ایجاد شد تاکنون به 6 ایرانی دیگر نیز تعلق گرفته که عبارتند از «رامین جهانبگلو»، «علی افشاری»، «مهرانگیز کار»، «فریبا داوودی‌مهاجر»، «محبوبه عباسقلی‌زاده» و «حسین بشیریه».
   NED، بازوی قوی CIA در جهان
سوالی که باید در اینجا پاسخ داده شود این است: NED چگونه سازمانی است، چه اهدافی را در کشورهای مختلف دنیا از جمله ایران دنبال می‌کند و چرا حضور فردی مانند سیامک نمازی در این بنیاد باید برای نهادهای امنیتی کشور اهمیت داشته باشد؟
پس از ترورهای سیاه رهبران آمریکای‌جنوبی مانند «فیدل کاسترو» و «سالوادور آلنده» از سوی سازمان سیا و افشا شدن رسوایی‌های دیگر آنها مانند دادن پول به اتحادیه‌های کارگری، سازمان‌های فرهنگی، رسانه‌ها و روشنفکران سرشناس، حاکمیت آمریکا رویکردی نرم‌تر و هوشمندانه‌تر را برای تغییر حاکمیت کشورها در پیش گرفت. بازوهای اصلی آمریکا برای این کار سازمان‌های دولتی و غیردولتی بودند که در قالب‌های کمک‌رسانی به مردم، برگزاری انتخابات آزاد، ترویج دموکراسی، افزایش آزادی و... برای تغییر سیاسی تلاش و از این طریق گروه‌های مخالف را سازماندهی و تغذیه فکری و مالی می‌کردند.
یکی از این مجموعه‌های بسیار مؤثر NED بود که به اعتراف نخستین رئیس آن «آلن واینشتاین» در سال 1984 در مصاحبه با واشنگتن‌پست: «بسیاری از کارهایی را که ما امروز انجام می‌دهیم 25 سال پیش به طور مخفیانه توسط CIA انجام می‌شد». این مجموعه موفق به هدایت انقلاب‌های مخملین نرم در کشورهایی مانند گرجستان شد.
NED تحت حمایت کامل حاکمیت آمریکا برای برانگیختن نخبگان و عموم مردم با هدف تغییر نظام سیاسی ایران نیز برنامه گسترده‌ای داشت که با بودجه 59 میلیون دلاری کنگره در سال 2005 و  79 میلیون دلاری در سال 2006 پشتیبانی ‌شد.
آن زمان «کاندولیزا رایس»، وزیر وقت خارجه ایالات متحده در سخنرانی 15 فوریه 2006، خاطرنشان ساخت 25 میلیون دلار از بودجه 75 میلیون دلاری اختصاص‌یافته برای براندازی نرم نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق NED و 2 سازمان اعانه‌بگیر هم‌خانواده آن توزیع می‌شود. وی تأکید کرد: «ما آموزش و کار مدنی را به منظور کمک به سازماندهی اتحادیه‌های کارگری و سازمان‌های سیاسی ایران حمایت خواهیم کرد».
تنها 3 سال بعد بود که فتنه 88 با حمایت کامل آمریکا در ایران رخ داد و ردپای آشکار NED در آن نمایان بود.
این توضیح کاملا گویای هدف NED از اعطای بورسیه به سیامک نمازی است اما این تنها دوره‌ای نبود که سیامک نمازی در این سال گذراند. سیامک از تیر 84 تا مهر همین سال ذیل برنامه خاورمیانه در مرکز «وودرو ویلسون» آمریکا دوره دید.
در آمریکا تعداد کمی از اندیشکده‌ها، جزو اندیشکده‌های دولتی محسوب می‌شوند که یکی از آنها مرکز وودرو ویلسون است. از طرفی در این کشور، اقدامات اندیشکده‌ها منحصر به کار پژوهشی نیست و اقدامات عملیاتی و شبکه‌سازی را نیز در دستور کار خود دارند. از جمله این اندیشکده‌ها، مؤسسه صلح ایالات متحده است که در زمینه درگیری‌ها در عراق و قبایل مختلف این کشور و کمک به توافق صلح اولیه میان گروه‌های متعدد در عراق و آمریکا تلاش‌های جدی داشته است.
در زمینه ایران نیز اندیشکده‌های زیادی در آمریکا در تلاش برای شبکه‌سازی در ایران بوده و هستند و بالطبع اندیشکده‌های دولتی مانند مرکز وودرو ویلسون نقش خطیری در این رابطه دارند.
با جایگاهی که این اندیشکده در آمریکا دارد، بویژه برنامه خاورمیانه آن که اکنون «هاله اسفندیاری» مدیر آن است، نمی‌توان تصور کرد سیامک نمازی تنها برای یک آموزش ساده به این مرکز وارد شده باشد و قطعا هدفی مرتبط با اهداف کلان این مرکز درباره ایران در پس این حضور بوده است.  علاوه بر همه اینها، سال 2007 (1386) انجمن جهانی اقتصاد سیامک را «رهبر جوان جهانی» نامید. تمرکز روی رهبری آینده جهان از طرف جوانان همسو با ارزش‌های آمریکایی سال‌هاست یکی از محورهای مورد تأکید و تمرکز ساختار حاکمیتی آمریکاست. در این باره در سند امنیت ملی آمریکا برای سال‌های 2015 و 2016 آمده است: «ما در حال به‌ دست گرفتن ابتکار عمل برای ایجاد روابط جهانی و شناسایی رهبران آینده دولت‌ها، کسب و کار و اتصال آنها به یکدیگر و جامعه مدنی و مهارت‌های مورد نیاز برای رشد آنها هستیم. ما برنامه‌های جدید تبادلات میان جوانان آمریکایی از آفریقا گرفته تا جنوب شرق آسیا را پیگیری می‌کنیم».
در سایت وزارت خارجه آمریکا هم که اداره دیپلماسی عمومی آن مسؤولیت رسیدگی به مسائل جهانی جوانان را دارد آمده است: «سفارتخانه‌های آمریکا در سراسر جهان در حال ایجاد شوراهای جوانان به عنوان مکانیسمی برای مشارکت با رهبران جوان نوظهور برای پرداختن به چالش‌های مشترک ما هستند».
شبکه «رهبران جوان جهانی» نیز که بخشی از مجمع جهانی اقتصاد است، کاملا همسو با دولت آمریکا در این راه گام برمی‌دارد و همه ساله جوانان زیر 40 سال را به عنوان رهبران جوان جهانی انتخاب می‌کند. این افراد از میان چهره‌های شاخص اقتصادی، فعالان مدنی، وکلا، فعالان حقوق بشر و... که اغلب آنها از مخالفان ساختار حاکمیت کشور خود هستند انتخاب می‌شوند. این شبکه با هدف «جذب جوانان شاخص برای شکل‌دهی به آینده جهان» به دنبال تأثیرگذاری بر عرصه حاکمیتی و جامعه مدنی و به چالش کشیدن حکومت‌هایی است که آمریکا آنها را هدف قرار داده است.
این شبکه به طور جدی در ایران نیز فعال است، برنامه‌های متعددی در ایران برگزار می‌کند و در حال عضوگیری است. از ایرانیان دیگری نیز که تاکنون عنوان رهبر جوان جهانی را دریافت کرده‌اند می‌توان «فاطمه حقیقت‌جو»، نماینده مستعفی مجلس ششم که اکنون در آمریکا زندگی می‌کند و علیه نظام فعالیت دارد و «بهمن قبادی»، سازنده فیلم‌های ضدایرانی را نام برد.
آنچه در بررسی مجموعه‌هایی که سیامک نمازی به نحوی با آنها در ارتباط بوده کاملا آشکار است، قصد آنها برای شبکه‌سازی و تأثیرگذاری میان عموم جامعه با هدف آماده‌سازی مردم برای براندازی نظام، تحت حمایت‌های دشمن غربی یا به بیان بهتر قصد نفوذ همه‌جانبه در میان مردم، نخبگان و طبقات مختلف جامعه است و البته آنچه گفته شد تنها بخش کوچکی از فعالیت‌های وسیع سیامک نمازی است و فعالیت‌های عظیم او در حوزه نفت و گاز ایران با همراهی افرادی از درون ایران و شرکت آتیه بهار و سوءاستفاده او از شرایط تحریم ایران در قالب این نوشته نمی‌گنجد و مجال دیگری می‌طلبد.  با این حال همان موارد مطروحه نیز نشان از آن دارد که سیامک نمازی یکی از سرشبکه‌های مهم آمریکا برای براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی بوده و حاصل کارهای چند ساله او، پدرش، باقر نمازی و بقیه دوستان‌شان درون ایران به فتنه 88 انجامید.  با این اوصاف دستگیری او نه به دلیل دیدار او از اقوام، بلکه به دلیل جلوگیری از سوءاستفاده‌های بیشتر وی و کوتاه کردن دست خانواده نمازی‌ها از همه عرصه‌هایی است که در تمام سال‌های گذشته برای نفوذ به آن تلاش  و کار جدی کرده‌اند.