گروه اقتصادی:  درست یک ماه پس از استعفای سیدصفدر حسینی و همکارانش از هیأت عاملی صندوق توسعه ملی و معرفی مدیرعامل جدید صندوق، محمدباقر نوبخت از حسینی به‌عنوان یکی از ذخایر نظام یاد کرد؛ کسی که به‌دلیل فیش حقوقی نامتعارفش مجبور به استعفا شده است. مدیرعامل صندوق توسعه ملی را شخص رئیس‌جمهور تعیین می‌کند و صلاحیت یا عدم صلاحیت وی باید قبل از انتصاب توسط عالی‌ترین مقام دولت بررسی شود. روز گذشته و در مراسم معرفی رئیس جدید صندوق توسعه ملی، رئیس سازمان برنامه و  بودجه از سیدصفدر حسینی به‌عنوان یکی از ذخیره‌های نظام یاد کرد و گفت: گذشته از ارادت شخصی بنده به دکترحسینی، دیگر اعضای هیأت عامل سابق صندوق توسعه ملی نیز از بزرگان اقتصاد کشور هستند و الحق در دوران مسؤولیت خود امانتداران بزرگی بودند.  به گزارش تسنیم، 2 روز پس از صدور حکم انتصاب احمد دوست‌حسینی به‌عنوان رئیس هیات عامل صندوق توسعه ملی از سوی رئیس‌جمهور، معارفه وی روز گذشته در محل صندوق توسعه ملی برگزار شد. در این مراسم نوبخت با اشاره به شناخت خود از دوست حسینی، از وی به‌عنوان فردی خوشنام در مدیریت اقتصادی کشور یاد و تاکید کرد: انتصاب دوست‌حسینی با تحسین نهادهای نظارتی روبه‌رو شده است.  گفتنی است در پی افشای حقوق نجومی 57 میلیون تومانی صفدرحسینی، مدیرعامل صندوق توسعه ملی و دیگر اعضای هیات عامل این صندوق، هیات امنای صندوق توسعه ملی 12 تیر امسال با استعفای اجباری همه اعضای هیات عامل موافقت کرد تا برکناری 5 مدیر عالی این صندوق رقم بخورد. صفدر حسینی طبق اسناد و مدارک موجود، از فروردین تا اسفند سال 94 به‌طور میانگین 57 میلیون و 400 هزار تومان بابت حقوق آن هم فقط از این صندوق دریافت کرده است. به‌ عبارت دیگر وی سال گذشته سرجمع حدود 686 میلیون تومان بابت حقوق از صندوق توسعه ملی گرفته است، جالب اینکه حسینی 300 میلیون تومان نیز وام آن هم با نرخ سود 4 درصد دریافت کرده است. کمک‌‌هزینه ورزش، خرید کتاب و اوقات فراغت فرزندانش نیز در فیش حقوقی وی لحاظ شده است.
 

دکتر زهرا طباخی: برجام تجربه‌ای بود که بدون تلاش و کوشش همه‌جانبه دولت یازدهم در بستن دهان منتقدان، لابی ضد صداوسیمای ملی، سانسور اخبار جهانی، تک‌صدایی در گفتار و بی‌عملی در عرصه جهاد اقتصادی و انفعال در حوزه دیپلماسی با عملیات انحرافی باج‌دهی به دوستان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای کدخدا، تاریخ‌ساز و عبرت‌آموز نمی‌شد.
اما «تجربه» با مفهوم «آزمون و آزمودن» زمانی به یقین منجر می‌شود که از «مغالطه» به دور باشد. تغییر مکرر حکم و موضوع آزمون می‌تواند تجربه‌گر را به گمراهی و خطا بکشاند و این همان میدان مهمی است که نقش‌آفرین اصلی‌اش «رسانه» است. پس عجیب نیست در دوره‌ای که رهبر انقلاب از سخت بودن پذیرش تجربه بی‌اعتمادی و بدعهدی آمریکا توسط برخی سخن به میان می‌آورند، گروهی از برجامیان سخت مشغول پرونده‌سازی برای رسانه‌های انقلابی با هدف تخریب معرکه و میدان نشر آگاهی و محدودیت و ممنوعیت ساحت قلم هستند.
تجربه را می‌توان با گرفتار کردن تجربه‌گر در شرایط فانتزی احساسی از «عبرت‌آموزی» تهی کرد تا امکان و شرایط برای آزمودن مجدد آزموده، مکرر فراهم شود. راز دعوت از جامعه به تجربه برجام‌های جدید با هدف ترغیب آمریکا به وفاداری به مفاد قول داده شده در برجام‌1 نیز در همین مغالطه‌گری توهمی است. مغالطه قمارباز که به نام مغالطه مونت کارلو یا مغالطه رشد شانس نیز مشهور است، باور غلطی است که براساس آن احتمال یک پیشامد مستقل در یک دنباله تصادفی به پیشامدهای قبلی وابسته است. بر این اساس قمارباز به غلط تصور می‌کند در پرتاب مکرر یک سکه هر چه تعداد بیشتری «شیر» پشت سر هم بیاید احتمال آنکه در پرتاب بعدی «خط» بیاید افزایش می‌یابد. این عین ماجرایی است که اکنون در رسانه‌های غربگرایان و متاسفانه تا حد قابل تاملی در رسانه‌های اختصاصی دولت مشاهده می‌کنیم. این روند با چند تاکتیک در کشورمان در حال اجراست.
   دایره محدود اعتماد
برای حفظ برجام، باید دایره اعتماد به سیاستمداران، رسانه‌ها و عوامل آن، پشت میدان نبرد  و دور از دسترس مردم برای ثبت تجربه، از آزمودن و محاسبه‌گری حفظ شود. به این معنا که اوباما «سیاستمدار باهوش و مؤدب» در عرصه حسابگری دیپلماسی ایرانی باقی بماند و لابی رسانه‌ای نولیبرال‌ها نیز کماکان حامی ایران جلوه داده شود. در کل، شرایط «نمایش» با تلاش و کوشش مضاعف همه عوامل درگیر، به گونه‌ای حفظ شود که گویی آب از آب تکان نخورده و نه نقض عهدی شده و نه خسارتی وارد آمده که اکنون به دنبال «ضمانتنامه برجام» بگردیم و به ضامن مراجعه کنیم. در این نمایش بزرگ، تنها اقلیتی خیانت‌پیشه و نفوذی مدیریت و کارگردانی پروژه را برعهده دارند و باقی نفرات با انگیزه‌های متفاوت از ثبت نشدن تجربه حقیقی پسابرجام بی‌رونق، جلوگیری می‌کنند.
فارغ از اهمیت «قبیله‌گرایی» و تلاش برای بقای قدرت در جهت‌گیری‌های رسانه‌ای، محصور کردن دستگاه تصمیم‌ساز در دایره‌ای محدود از مشاوران و مخلصان و متملقان همفکر نتیجه‌ای جز افراط‌گرایی اندیشه و خروج از دایره اعتدال ندارد. مروری کوتاه بر نام نویسندگان سرمقاله و یادداشت و گزارش‌های روزنامه دولت و طیف رسانه‌های غربگرا نشان از تعاملی محدود با باند خبرپراکنی مجموعه برادران راکفلر دارد. لابی مهمی که در میدان‌های رسمی مواجهه با مخاطب جهانی خود را با هشتگ
«IRAN DEAL» به معنای «معامله ایران» در موضوع «برجام» معرفی می‌کند اما در کشورمان این گروه تحت عنوان «ایران دوستان» معرفی می‌شوند.
   دوست یا کاسب برجام؟
رد دیپلماسی اشتباه تقسیم جامعه جهانی به «دوستان» و «دشمنان» حزب و قبیله، با خروج از دامنه سیاست‌ورزی ملی را به وضوح می‌توان در تصمیم‌سازی‌های اهالی برجام مشاهده کرد، آنجا که امنیتی‌ترین اعضای اتاق فکر نولیبرال‌ها همچون «گری سیک» و «توماس پیکرینگ» را سیاستمداران حامی پالیسی دولت روحانی معرفی می‌کنند!
حال آنکه برای پیران صهیونیستی که گوشت و پوست‌شان با دلارهای نفتی روییده، روحانی، احمدی‌نژاد، چاوز، ملک عبدالله، سلمان و ... تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند مگر در نوع و نحوه «سیاست‌ورزی» آمریکا با آنها! فقط یکی را با نسخه تهدید و دیگری را با نسخه تعامل تحت تاثیر قرار می‌دهند، چراکه این ذات سیاست است که بسان عروس هزار داماد با هزار چهره مقابل حریفان جلوه می‌کند تا منافع خود را از این بحر بی‌صاحب «حداکثری» صید کند و گمان «برد- برد» را با فانتزی در ذهن رقیب بکارد تا «تجربه‌ای شیرین» از اعتماد به دشمن نصیبش شود.   نتیجه چنین سیاست‌ورزی پراشتباهی را در عرصه رسانه نیز می‌توان دنبال کرد آنجا که به طور مثال  روزنامه ایران با خبر مهم دریافت رشوه «توماس پیکرینگ»، دیپلمات ارشد آمریکایی و مدیر روابط بین‌الملل بوئینگ از این شرکت مواجه می‌شود و دستپاچه تصمیم به «سانسور» اصل خبر می‌گیرد اما تکذیبیه‌اش را در ستون «دیگه چه خبر؟» درشت کار می‌کند! چرا که پیش‌تر در شیرین‌نمایی تجربه برجام قول «پیکرینگ» را نشانه «برد- برد» بودن سیاست ایران و آمریکا ارزیابی کرده بود.
   لیلی و آش راکفلرها
در موضوع مهم موضع‌گیری همزمان رسانه‌های عضو لابی راکفلر علیه استقلال دستگاه سیاست خارجی کشورمان با هدف قرار دادن شخص محمدجواد ظریف نیز ایرنا و ایران ترجیح دادند اصل موضوع را قلم گرفته و در مقابل به تخریب منتقدان داخلی که از سکوت وزارت امور خارجه برابر اظهارات عجیب «استفان هاینز»، مدیرعامل صندوق برادران راکفلر به ستوه آمده بودند بپردازند. اینها از جمله مواردی است که «تجربه» آن برای دستگاه رسانه‌ای که بزرگ‌ترین دشمن «توافق کور با آمریکا» را منتقدان داخلی برمی‌شمرد، سخت آمده است و نتیجه اینکه از کل اخبار منتشرشده در آسوشیتدپرس پیرامون «کاسبی از برجام» با چک‌های چند ده هزار دلاری دریافتی پرینستون، سهم بنگاه خبرپراکنی دولت تنها در انتشار تکذیبیه وکیل «حسین موسویان»، سرمقاله‌نویس و تحلیلگر «امین و مطمئن» برجامیان خلاصه می‌شود.
نتیجه پذیرش «دوقطبی سیاست‌ورزانه» اوباما که خود ناشی از دکترین برادران راکفلر و تلاش گسترده لابی رسانه‌ای آنها در جا انداختن این تفکر جهان سومی در اذهان حامیان تجربه «اعتماد به آمریکا» است چیزی جز سردرگمی و تلاش برای پاک کردن صورت مساله برای سپری کردن اوقات باقیمانده در اوهام و توهمات بیگانه با واقعیت نیست. صحبت از توهم شیرینی است که تجربه‌گر را وادار به باور این موضوع می‌کند که تنها «6 ماه اول برجام» مملو از بدعهدی و بی‌اعتنایی است و در آینده خیلی نزدیک همانطور که «تیلور کولیس» دستیار حقوقی نایاک راکفلرها به المانیتور راکفلرها گفت و در روزنامه دولت بازنشر شد، «خط مستقیم بانکی میان ایران و آمریکا ایجاد می‌شود» و برای تحقق آن فقط باید مقابل استدلال استقرایی «وطن امروز» ایستاد و پلمبش کرد!
   موفقیت با استدلال دشمن!
حقیقت این است که رسانه‌های رسمی دولت و زنجیره‌ای‌های غربگرا، تاثیر قابل توجهی در شکل‌گیری توهم «رشد و توسعه ایران به خرج دشمن» با امضای برجام و عدول از آرمان‌ها و هدفگذاری‌های ملی داشتند.
از زنجیره‌ای‌ها که به خرج عوامل نفوذی تیتر می‌زنند و روزگار را با «بنگ و چپق‌کشی» زیر چادر آمریکا چاق می‌کنند انتظاری نیست اما مهم است مشخص شود روزنامه رسمی دولت با چه انگیزه‌ای تریبون برآمده از بیت‌المال را به عناصر لابی «گروه بین‌المللی بحران» با مشاوره شیمون پرز صهیونیست و مدیریت جورج سوروس سپرد تا برای ملت ایران از گشایش‌های پسابرجام «تخیل» بیافرینند! وقت خوبی برای محاسبه تاثیر خطابه‌های علی واعظ در ستون سرمقاله و ویژه‌نامه مرداد پسابرجام روزنامه ایران است آنگاه که سفر رئیس‌جمهور کشورمان به ایتالیا و فرانسه را عامل بازدارنده وضع تحریم‌های مجدد و زمینه‌ساز دستیابی ایران به فناوری نوین، سرمایه خارجی و بازارهای مالی جهان برمی‌شمرد! سفری که ماجرای ایرباس و تهدید فرانسه و تقاضا برای برجام امنیتی 2 و 3 را به ایرانیان هدیه و جابه‌جایی آمار اشتغال فرانسه و ایتالیای بحران‌زده را نصیب شهروندان اروپایی کرد! خنده‌دار نیست که برای اثبات مفید بودن «برجام»، رسانه دولت به عوامل دشمن توسل و تمسک می‌جوید تا به ملت بباوراند «برجام معیشت آنها را ارتقایی جاودانه بخشیده است»؟! از لوازم ثبت دقیق و عقلایی «تجربه» این است که به صورت مسائل رجوع و وعده‌ها را مرور و محاسبه کنیم که چرا پس از دعوت مکرر رئیس‌جمهور از اساتید دانشگاه برای دفاع از «برجام» و «توافق لوزان»، عقلای صاحب کرسی پا در میدان نگذاشتند و نتیجه این شد که روزنامه و رسانه دولت برای اثبات مفید فایده بودن «اعتماد به آمریکا» ناچار به واردات ثناگو و مقاله‌نویس از آمریکا و اروپا شد.  ایران امروز نیازمند دقت در آزموده‌هاست تا در فانتزی «مغالطه قمارباز» درجا نزند و گمان نکند با هر بار قمار مجدد بر سر منافع ملی و تجربه نقض عهد دشمن، به معاهده رویایی و پیروزی نزدیک‌تر می‌شود.

شماری از خانواده‌های قربانیان فاجعه دلخراش حج سال 94 در نامه‌ای به وزیر امورخارجه خواستار پیگیری حقوقی و بین‌المللی این رویداد تلخ شدند.
به گزارش تسنیم، 120 خانواده فاجعه غم‌انگیز منا در نامه‌ای به وزیر امور خارجه علت کم‌توجهی به کشف و انتشار عوامل بروز رخداد‌های کم‌نظیر تاریخی در حج سال گذشته را خواستار شدند.
متن این نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
حضور وزیر محترم امور خارجه، جناب آقای دکتر ظریف
با عرض سلام و ادب
خداوند را شاکریم که قامت عزیزان‌مان را پس از آنکه به احرام خلوص مزین شدند، به ردای شهادت آذین بست و تلبیه برگزیدگانش را در حالتی سرخوش از جذبه ربوبی خویش پاسخ گفت.
این نامه حاوی ناگفته‌های خانواده بزرگ شهدای مکه و مناست و از آن رو خطاب به حضرتعالی نوشته شده که از سویی به عقیده اغلب مردم ایران دانش و مهارت کافی برای تصدی جایگاهی را که بر آن تکیه زده‌اید دارا می‌باشید و تلاش مسؤولانه شما برای عمل به آنچه به عهده گرفته‌اید، از دید کسی پوشیده نیست و از سوی دیگر بیشترین گلایه‌های ما از عملکرد مسؤولان کشور عزیزمان، مستقیماً به سازوکار روابط دیپلماتیک دولت و حوزه مدیریت حضرتعالی مربوط می‌شود.
مردم شریف ایران در هیچ برهه‌ای از تاریخ، ملت پرتوقعی نبوده‌اند و اینک از شما نیز توقعی بیش از قاطعیت منطقی و منطق قاطع در دفاع از کیان آنها در عرصه بین‌الملل ندارند.
چندی پیش فیلم کوتاهی در فضای مجازی پخش شد که حضرتعالی پرسش یک خبرنگار ژاپنی درباره علت آزمایش موشکی ایران را در کمال آرامش، بسیار مستدل، محکم و زیبا پاسخ دادید. پاسخی که به‌واسطه برخورداری از اقتدار و منطق مورد انتظار، تحسین همه مردم ایران را برانگیخت و نشان داد حضرتعالی حقیقتاً پتانسیل دفاع از حق ایرانیان را در گلوگاه‌های عرصه بین‌الملل دارا می‌باشید.
در مقابل آن قاطعیت، ما با بعد دیگری از رویکرد شما مواجه شدیم.
ای کاش می‌توانستیم با قلم و بیان، شدت تألم خود را از نرمش غیرقابل درک شما در برابر دولت سعودی ابراز کنیم. آن هم زمانی که پیکر مطهر عزیزان‌مان در شرایطی غیرانسانی در کانتینرهای عربستان به حال خود رها شده بود و قلب هیچ دیده‌بان حقوق ‌بشری نیز از آن وقایع به درد نمی‌آمد و ما در عرصه بین‌الملل هیچ مدافعی جز شما  نداشتیم.
ما به‌واسطه احترام و اعتماد به مسؤولان این مرز و بوم و برای پیشگیری از بروز هر گونه رخداد غیرمترقبه که ممکن بود به ایجاد ناامنی در منطقه دامن بزند، سکوت کردیم تا شما با آرامش سکان هدایت دفاع از حقوق شهدای ما را در دست بگیرید اما پاسخی که در برابر این اعتماد از شما دریافت کردیم در شأن این همه متانت و خویشتنداری نبود. آیا آنگونه که ما شرایط حساس حوزه مسؤولیت شما را درک کردیم، شما نیز شرایط پرالتهاب ما را درکوران آن توفان سهمگین درک نمودید؟
اجازه می‌خواهیم به برخی ابعاد این فاجعه و کوتاهی‌هایی که رخ داد و برای همه ملت ایران همچنان به‌عنوان پرسش‌هایی بدون پاسخ باقی مانده، اشاره نماییم.
جناب آقای وزیر!
* اینک 9 ماه از وقوع فجایع حج 1394 گذشته است و فاز التهاب روزهای نخستین را پشت سر گذارده‌ایم. با وجود اینکه از همان روزهای نخست وعده داده شد که کمیته حقیقت‌یاب تشکیل خواهد شد اما هنوز هیچ بازخوردی از اقدامات وزارت امور خارجه و کنسولگری جمهوری اسلامی مبنی بر تشکیل این کمیته در سطح کشور و پیگیری تشکیل آن در سطح بین‌المللی به ما ارائه نشده است.
به راستی چرا هنوز وزارت امور خارجه علیه این همه دنائت عربستان به مجامع بین‌المللی شکایت ننموده؟
علت کم‌توجهی به کشف و انتشار عوامل بروز رخداد‌های کم‌نظیر تاریخی در حج 1394 چیست؟
* به چه دلیل در برابر تعلل سعودی برای پذیرش ورود مسؤولان کشورمان به عربستان (که جهت رسیدگی به وضعیت مصدومان و مفقودان ضروری بود و تأخیر در آن منجر به تخریب ابدان مطهر شهدا قبل از شناسایی و به شهادت رسیدن برخی مصدومان و اعطای فرصت کافی به سعودی برای دست بردن در اسناد واقعه منا شد) هیچ موضع بازدارنده‌ای اتخاذ نشد؟
*چرا عملیات شناسایی و انتقال پیکر شهدا از سرعت کافی برخوردار نبود تا حدی که ابدان(بدن‌های) بسیاری از شهدا در فرودگاه‌ها یا سردخانه‌ها بلاتکلیف و به حال خود رها مانده بود و در نتیجه برخی خانواده‌ها بیش از 120 روز طاقت‌فرسا در بی‌خبری محض به سر بردند و برخی دیگر نیز با قطع روابط ایران و عربستان، برای همیشه از ملاقات پیکر عزیزان‌شان محروم گشتند؟
*چرا قبل از اتمام مراحل شناسایی، ادعای سعودی مبنی بر جان‌ باختن همه مفقودان به ناگاه مورد تایید مسؤولان ایران قرار گرفت و پیگیری احتمال حیات مفقودین متوقف گشت؟ و با چه توجیهی آخرین پرواز ایران که قرار بود کلیه پیکرهای باقی مانده و شناسایی شده را به وطن بازگرداند، بدون انتقال آن پیکرهای مطهر به ایران بازگشت؟
*به چه دلیل برای همه خانواده‌های مفقودین امکان عزیمت به مکه معظمه و شناسایی پیکر شهدا فراهم نشد و در این زمینه انتخابی عمل کردید؟
دردناک‌تر اینکه بارها در رسانه ملی به تعیین تکلیف و شناسایی کامل مفقودان اشاره شد در حالی که هم‌اینک تعدادی از حجاج عزیز ما مفقودالأثر بوده و خانواده‌های آنان هیچ اطلاعی از وضعیت آنان در دست ندارند و به تعدادی نیز تنها تصویر جان‌باخته عزیزان‌شان نشان داده شد و اطلاعی از محل دقیق دفن آنان در اختیار نیست.
*علت اینکه برخی از مسؤولان، مرتبا از فاجعه منا به عنوان یک حادثه غیرعمد یاد می‌کنند چیست؟
حال آنکه به گفته شاهدان عینی (که چندده سفر به حج عازم شده بودند) شواهد زیادی وجود دارد که همگی مؤید وقوع عمدی این حادثه است. گرچه طرح مبسوط این شواهد خارج از موضوع این نامه است ولی دستیابی به آنها در صورت مراجعه به شهود، مصدومان و تیم امدادرسانی قابل جمع‌آوری است. البته در ظاهر امر هم رد پای عمدی بودن این فاجعه چندان پوشیده نیست.
نفس عدم همکاری عربستان برای تحویل فیلم دوربین‌های مداربسته بزرگ‌ترین شاهد این ادعاست.
شاهد غیر قابل انکار دیگر، نحوه برخورد با نیروهای امداد و سلامت ایران است.
شما بخوبی می‌دانید که در برگزاری مراسم آیینی بین‌المللی، یا کشور میزبان از ابتدا اجازه حضور نیروی امداد و نجات کشورهای میهمان برای مشارکت در تامین امنیت و سلامت مراسم را صادر نمی‌کند و به تنهایی عهده‌دار تأمین امنیت مراسم می‌شود یا اگر اجازه حضور نیروهای کشور میهمان صادر شد، دیگر ممانعت از خدمت‌رسانی آنان به حادثه‌دیدگان در لحظه وقوع حادثه هیچ مفهومی ندارد، مگر آنکه حادثه‌ای خودخواسته و از پیش طرح شده باشد.
در این فاجعه در برابر دیدگان تیم پزشکی ایران، در آن شرایط دهشتبار با تشنگی و گرما و خفگی جان هموطنان‌مان را ستاندند و در حالی که امدادگران فریاد کمک حادثه‌دیدگان را می‌شنیدند و جان دادن حجاج را می‌دیدند، آنان را از اقدام بموقع بازداشتند. اگر چنین حادثه‌ای درباره یکی از کشورهای پایه‌گذار قوانین بین‌المللی حقوق‌ بشر رخ داده بود دنیا را به هم می‌ریختند و اگر کشور متهم، متحد سیاسی آنان نبود انواع تهدیدات و تنبیه‌ها را درباره آن اعمال می‌کردند.
ای‌کاش می‌دانستید که چگونه مردم عادی و حق‌شناس ایران که در ظاهر نسبتی با قربانیان ندارند، همراه با ما در آتش سوگ حجاج سفر کرده می‌سوزند و می‌گدازند و این مؤید آن است که این مصیبت، محدود به 475 خانوار داغدار این وقایع نبوده و در حقیقت یک مصیبت ملی است.
اما شما در پایان این مصائب سنگین که قلب هر انسانی را به درد می‌آورد، سردمداران حکومت سعودی و قاتلان حجاج شریف و بی‌گناه را برادر خواندید و فرمودید با آنها هیچ مشکلی ندارید.
و متأسفانه تا زمانی که رفتارهای موهن حکام سعودی دامان خود شما را نگرفت، آن همه کوتاهی و جنایت، شما را به محدود کردن رابطه با عربستان وادار نکرد. گویی زمان زیادی باقی است تا جان‌های پاک انسان‌های مبرا از سیاست، در معادلات بین‌المللی اعتبار پیدا کند.
سوال ما این است: زمانی که شما و سایر مسؤولان کشور از کنار این فاجعه بی‌تفاوت عبور می‌کنید دیگر چه توقعی از نهادها و سازمان‌های بین‌المللی می‌توان داشت که با ما مانند شهروندان درجه 2 و 3 برخورد نکنند؟
ما به‌واسطه کدام نهاد مسؤول، به رژیم سعودی بفهمانیم شرافت انسانی ارزشش از بشکه‌های نفت آنان بیشتر است؟
چگونه فریاد برآوریم آیا روی این کره خاکی هیچ فریادرسی نیست که قدرتش از دلارهای آغشته به خون و نفت عربستان سعودی بیشتر باشد؟
البته بسیاری از پرسش‌ها و گلایه‌های ما مربوط به سازمان‌ها و نهادهای متعدد دیگری است که از آنان نیز پاسخ پرسش‌های خود را مطالبه خواهیم کرد (نظیر اینکه چرا پاسخ کالبدشکافی از پیکر عزیزان‌مان را به اطلاع ما نمی‌رسانند و چرا به‌جای رسیدگی به عوارض ناشی از این حادثه خانواده‌ها را با انبوهی از مشکلات به حال خود رها کرده‌اند و چرا قراردادهای مورد نیاز چنین سفر با عظمتی مطابق با استانداردهای پذیرفته شده منعقد نگشته است؟ و انبوهی از پرسش‌های دیگر...)
اینک از حضرتعالی به‌عنوان شخصی توانمند و باکیاست توقع داریم:
* برای درک ابعاد فاجعه و پرده برداشتن از حقیقت این رخداد، بیش از پیش از شاهدان عینی که جزو پیکره ملت شریف ایران بوده و حقیقت را فدای مصالح سیاسی نمی‌نمایند، کمک بگیرید و طی «دیداری با خانواده‌های شهدای منا» نکات ابهامی را که در این نامه به آنها اشاره شد، برطرف فرمایید.
* چنانچه براستی کمیته حقیقت‌یاب برای پیگیری ابعاد این حادثه تشکیل شده، خانواده‌های رنج کشیده و داغدار از این حادثه و همچنین تمام مردم شریف را نیز در جریان اقدامات و نتایج حاصل از آن قرار دهید.
* با بازتاب کامل ابعاد فاجعه منا در محاکم بین‌المللی قاطعانه و استوار‌تر از قبل از حقوق و کرامت ملت ایران دفاع نمایید.
امیدواریم در آینده نه‌چندان دور پرده از حقیقت این کشتار بی‌سابقه تاریخی برداشته شده و عاملان آن به جزای خود برسند.
در پایان، چنانچه صراحت کلام ما شما را آزرد، این ناگواری را بر خانواده‌های داغداری که پس از دوره‌ای اضطراب و بی‌خبری، به‌جای چهره بشاش و سرخوش از اتمام حج تمتع، با پیکر بی‌جان و بعضاً غیرقابل شناسایی عزیزان‌شان مواجه شده‌اند، ببخشید.
با آرزوی موفقیت حضرتعالی
در اعتلای ایران اسلامی
جمعی از خانواده‌های شهدای منا

محمدمهدی داماد: رسانه در عصر جدید از مهم‌ترین منابع قدرت است و به همین دلیل الیگارشی داخلی و جهانی حساسیت بالایی روی آن دارند. این رسانه است که می‌تواند چهره حقیقی الیگارشی را افشا کند یا آن را با نقاب‌هایی، زیبا جلوه دهد. در اینجا لازم است اندکی با نگاه «پدیدارشناسانه» یا از آن جنسی که «ژان بودریار» سخن می‌گفت، صحبت کنیم.
بر این اساس دنیای «بود» با «نمود» تفاوت دارد و آنچه «هست»، آنگونه که هست بازتاب نمی‌یابد. در اینجا به واقعیت‌سازی رسانه‌ها اشاره می‌شود که هست را نیست و نیست را هست می‌کنند. به عبارت بهتر، رسانه‌ها دنیای امروز را به مرزهای «فراواقعیت» برده‌اند. درباره اینکه چرا این فراواقعیت پدید می‌آید و رسانه‌ها چنین می‌کنند، می‌شود مباحث متعددی صورت داد. اما این نوشتار مهم‌ترین علت را رابطه الیگارشی و رسانه می‌داند. مطابق این برداشت، الیگارشی برای برقراری تسلط خود بر جامعه و بسط ایدئولوژی خود نیاز به رسانه‌های متعددی دارد تا «ابرواقعیت» را بسازد و در هاله‌ای از آن واقعیتی که ساخته است توده را به سمت دلخواه سوق دهد.
اما علت اینکه چرا فراواقعیت با الیگارشی مرتبط است به مسائل مالی و اقتصادی بازمی‌گردد. در واقع راه‌اندازی رسانه و مدیریت آن، به سرمایه‌های هنگفتی نیاز دارد که امکان آن برای دیگران دشوار است. اما زمانی که قرار باشد به‌ جای یک رسانه شبکه بزرگی از رسانه‌ها تشکیل شود، این دشواری برای دیگران به مرز محال می‌رسد و جز الیگارشی هیچ گروهی در جامعه توان ایجاد شبکه رسانه‌ای را نخواهد داشت.
این شبکه رسانه‌ای را به اعتبار قدرتی که از آن بهره‌‌مند است و نیز قدرتی که تولید می‌کند می‌توان «امپراتوری رسانه‌ای» نیز نامید. در حقیقت آنچه فراواقعیت یا ابرواقعیت را می‌سازد، یک رسانه نیست، بل شبکه‌ای از رسانه‌های منضبط و متشکل است که در یک هارمونی و هماهنگی مشخص سعی در تولید واقعیت دارند؛ واقعیتی که مطلوب الیگارشی است. به عبارت دیگر چیزی که الیگارشی دوست دارد به عنوان واقعیت به جامعه تحمیل کند از طریق شبکه رسانه‌ای یا همان امپراتوری رسانه‌ای انجام می‌شود. آنها یک ایدئولوژی واحد را تبلیغ می‌کنند و در راستای تامین منافع آن فارغ از اینکه حقیقت چیست، اقدام می‌کنند.
از اینجاست که معلوم می‌شود چرا الیگارشی حاضر است برای رسانه‌های وابسته به خود این همه هزینه کند. هزینه‌ای که غیر از الیگارشی از سوی دیگران ممکن نیست. اصل مطلب این است: واقعیت الیگارشی نه تنها برای جامعه جذابیت ندارد بلکه موجب دور شدن جامعه از آنان خواهد شد. اگر قرار باشد واقعیت ـ آنگونه که هست ـ به جامعه منتقل شود، الیگارشی توان حفظ قدرت اقتصادی و سیاسی خود را نخواهد داشت. لذا باید در پی اصلاح تصویر خود در جامعه باشد. باید فیلتری وجود داشته باشد که تصویر آن را رتوش کند و با وانمایی واقعیت چهره دیگری را که خوشایند است ترسیم کند.
البته در این مسیر ممکن است موفقیت مقطعی نیز به‌دست آورد اما به دلیل وجود رسانه‌های رقیب و نیز رسانه‌های مستقل دیر نیست که آن واقعیت ساخته شده فروریزد و پس از مدتی افکار عمومی از آن هاله واقعیت گذر کند. در این میان الیگارشی چون بخشی از «جرم بیداری» و «شکست واقعیت‌سازی» را در رسانه‌هایی می‌بیند که در اختیار او قرار ندارند، به مبارزه با آنها می‌پردازد و از اینجاست که مبارزه با رسانه‌های مستقل به مهم‌ترین مبارزه عصر جدید تبدیل می‌شود.
اما الیگارشی برای مبارزه با رسانه‌های رقیب و مستقل سراغ هر رسانه‌ای نمی‌رود تا از این طریق بتواند ادای آزاداندیشی نیز درآورد. الیگارشی در عرصه مبارزه رسانه‌ای روی رسانه‌هایی انگشت می‌گذارد که توانایی جلب و جذب افکار عمومی را داشته باشند. لذا یک رسانه هر قدر موفق‌تر باشد مبارزه الیگارشی با آن هم شدیدتر خواهد شد. آنها اگر بتوانند اول چنین رسانه‌ای را تعطیل می‌کنند اما اگر به دلایل مختلف نتوانند، سراغ سیاست‌های «تحریمی» و «تخریبی» خواهند رفت که آن هم خود روش‌های مختلفی دارد. بدین ترتب بخشی از مبارزه رسانه‌ای که توسط الیگارشی به جریان می‌افتد برای حذف آن صورت می‌گیرد؛ مثلا در مضیقه مالی قرار دادن یا گرفتن امکانات از یک رسانه تا بدین وسیله از انجام فعالیت معمول خویش بازبماند. بخش دیگر نیز مربوط است به مشروعیت‌زدایی از رسانه و تحریم آن نزد افکار عمومی. این بخش مهم‌ترین وجهه مبارزه رسانه‌ای را شکل می‌دهد. مطابق این طرح تلاش می‌شود عملیات روانی سنگینی علیه آن رسانه انجام شود و علیه خود رسانه، «خبرسازی» صورت گیرد.
علت این عملیات روانی هم بسیار روشن است: الیگارشی توانایی و عزم آن را ندارد که پاسخگوی تک‌تک مطالب یک رسانه مستقل باشد. به این منظور به‌ جای آنکه خود خبر را که بسیار متکثر و زیاد است انکار کند به انکار منبعی می‌پردازد که آن خبر را منتقل می‌کند؛ به‌طوری که آن رسانه قابل اعتماد جلوه نکند. زمانی که یک رسانه اعتماد جامعه را ـ که مهم‌ترین سرمایه‌اش محسوب می‌شود ـ از دست بدهد، عمق و تأثیرگذاری خود را از دست خواهد داد. از اینجاست که الیگارشی به‌جای پاسخگویی یا حتی انکار خبرهایی که باب میل او نیست، اساساً تلاش می‌کند اصالت رسانه مستقل را نزد جامعه مورد تردید قرار دهد و به سیاه کردن چهره رسانه‌ای بپردازد که رسالت خود را بیان واقعیت ولو به نقد قرار داده است. در این باره باز هم خواهم گفت...

شماری از خانواده‌های قربانیان فاجعه دلخراش حج سال 94 در نامه‌ای به وزیر امورخارجه خواستار پیگیری حقوقی و بین‌المللی این رویداد تلخ شدند.
به گزارش تسنیم، 120 خانواده فاجعه غم‌انگیز منا در نامه‌ای به وزیر امور خارجه علت کم‌توجهی به کشف و انتشار عوامل بروز رخداد‌های کم‌نظیر تاریخی در حج سال گذشته را خواستار شدند.
متن این نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
حضور وزیر محترم امور خارجه، جناب آقای دکتر ظریف
با عرض سلام و ادب
خداوند را شاکریم که قامت عزیزان‌مان را پس از آنکه به احرام خلوص مزین شدند، به ردای شهادت آذین بست و تلبیه برگزیدگانش را در حالتی سرخوش از جذبه ربوبی خویش پاسخ گفت.
این نامه حاوی ناگفته‌های خانواده بزرگ شهدای مکه و مناست و از آن رو خطاب به حضرتعالی نوشته شده که از سویی به عقیده اغلب مردم ایران دانش و مهارت کافی برای تصدی جایگاهی را که بر آن تکیه زده‌اید دارا می‌باشید و تلاش مسؤولانه شما برای عمل به آنچه به عهده گرفته‌اید، از دید کسی پوشیده نیست و از سوی دیگر بیشترین گلایه‌های ما از عملکرد مسؤولان کشور عزیزمان، مستقیماً به سازوکار روابط دیپلماتیک دولت و حوزه مدیریت حضرتعالی مربوط می‌شود.
مردم شریف ایران در هیچ برهه‌ای از تاریخ، ملت پرتوقعی نبوده‌اند و اینک از شما نیز توقعی بیش از قاطعیت منطقی و منطق قاطع در دفاع از کیان آنها در عرصه بین‌الملل ندارند.
چندی پیش فیلم کوتاهی در فضای مجازی پخش شد که حضرتعالی پرسش یک خبرنگار ژاپنی درباره علت آزمایش موشکی ایران را در کمال آرامش، بسیار مستدل، محکم و زیبا پاسخ دادید. پاسخی که به‌واسطه برخورداری از اقتدار و منطق مورد انتظار، تحسین همه مردم ایران را برانگیخت و نشان داد حضرتعالی حقیقتاً پتانسیل دفاع از حق ایرانیان را در گلوگاه‌های عرصه بین‌الملل دارا می‌باشید.
در مقابل آن قاطعیت، ما با بعد دیگری از رویکرد شما مواجه شدیم.
ای کاش می‌توانستیم با قلم و بیان، شدت تألم خود را از نرمش غیرقابل درک شما در برابر دولت سعودی ابراز کنیم. آن هم زمانی که پیکر مطهر عزیزان‌مان در شرایطی غیرانسانی در کانتینرهای عربستان به حال خود رها شده بود و قلب هیچ دیده‌بان حقوق ‌بشری نیز از آن وقایع به درد نمی‌آمد و ما در عرصه بین‌الملل هیچ مدافعی جز شما  نداشتیم.
ما به‌واسطه احترام و اعتماد به مسؤولان این مرز و بوم و برای پیشگیری از بروز هر گونه رخداد غیرمترقبه که ممکن بود به ایجاد ناامنی در منطقه دامن بزند، سکوت کردیم تا شما با آرامش سکان هدایت دفاع از حقوق شهدای ما را در دست بگیرید اما پاسخی که در برابر این اعتماد از شما دریافت کردیم در شأن این همه متانت و خویشتنداری نبود. آیا آنگونه که ما شرایط حساس حوزه مسؤولیت شما را درک کردیم، شما نیز شرایط پرالتهاب ما را درکوران آن توفان سهمگین درک نمودید؟
اجازه می‌خواهیم به برخی ابعاد این فاجعه و کوتاهی‌هایی که رخ داد و برای همه ملت ایران همچنان به‌عنوان پرسش‌هایی بدون پاسخ باقی مانده، اشاره نماییم.
جناب آقای وزیر!
* اینک 9 ماه از وقوع فجایع حج 1394 گذشته است و فاز التهاب روزهای نخستین را پشت سر گذارده‌ایم. با وجود اینکه از همان روزهای نخست وعده داده شد که کمیته حقیقت‌یاب تشکیل خواهد شد اما هنوز هیچ بازخوردی از اقدامات وزارت امور خارجه و کنسولگری جمهوری اسلامی مبنی بر تشکیل این کمیته در سطح کشور و پیگیری تشکیل آن در سطح بین‌المللی به ما ارائه نشده است.
به راستی چرا هنوز وزارت امور خارجه علیه این همه دنائت عربستان به مجامع بین‌المللی شکایت ننموده؟
علت کم‌توجهی به کشف و انتشار عوامل بروز رخداد‌های کم‌نظیر تاریخی در حج 1394 چیست؟
* به چه دلیل در برابر تعلل سعودی برای پذیرش ورود مسؤولان کشورمان به عربستان (که جهت رسیدگی به وضعیت مصدومان و مفقودان ضروری بود و تأخیر در آن منجر به تخریب ابدان مطهر شهدا قبل از شناسایی و به شهادت رسیدن برخی مصدومان و اعطای فرصت کافی به سعودی برای دست بردن در اسناد واقعه منا شد) هیچ موضع بازدارنده‌ای اتخاذ نشد؟
*چرا عملیات شناسایی و انتقال پیکر شهدا از سرعت کافی برخوردار نبود تا حدی که ابدان(بدن‌های) بسیاری از شهدا در فرودگاه‌ها یا سردخانه‌ها بلاتکلیف و به حال خود رها مانده بود و در نتیجه برخی خانواده‌ها بیش از 120 روز طاقت‌فرسا در بی‌خبری محض به سر بردند و برخی دیگر نیز با قطع روابط ایران و عربستان، برای همیشه از ملاقات پیکر عزیزان‌شان محروم گشتند؟
*چرا قبل از اتمام مراحل شناسایی، ادعای سعودی مبنی بر جان‌ باختن همه مفقودان به ناگاه مورد تایید مسؤولان ایران قرار گرفت و پیگیری احتمال حیات مفقودین متوقف گشت؟ و با چه توجیهی آخرین پرواز ایران که قرار بود کلیه پیکرهای باقی مانده و شناسایی شده را به وطن بازگرداند، بدون انتقال آن پیکرهای مطهر به ایران بازگشت؟
*به چه دلیل برای همه خانواده‌های مفقودین امکان عزیمت به مکه معظمه و شناسایی پیکر شهدا فراهم نشد و در این زمینه انتخابی عمل کردید؟
دردناک‌تر اینکه بارها در رسانه ملی به تعیین تکلیف و شناسایی کامل مفقودان اشاره شد در حالی که هم‌اینک تعدادی از حجاج عزیز ما مفقودالأثر بوده و خانواده‌های آنان هیچ اطلاعی از وضعیت آنان در دست ندارند و به تعدادی نیز تنها تصویر جان‌باخته عزیزان‌شان نشان داده شد و اطلاعی از محل دقیق دفن آنان در اختیار نیست.
*علت اینکه برخی از مسؤولان، مرتبا از فاجعه منا به عنوان یک حادثه غیرعمد یاد می‌کنند چیست؟
حال آنکه به گفته شاهدان عینی (که چندده سفر به حج عازم شده بودند) شواهد زیادی وجود دارد که همگی مؤید وقوع عمدی این حادثه است. گرچه طرح مبسوط این شواهد خارج از موضوع این نامه است ولی دستیابی به آنها در صورت مراجعه به شهود، مصدومان و تیم امدادرسانی قابل جمع‌آوری است. البته در ظاهر امر هم رد پای عمدی بودن این فاجعه چندان پوشیده نیست.
نفس عدم همکاری عربستان برای تحویل فیلم دوربین‌های مداربسته بزرگ‌ترین شاهد این ادعاست.
شاهد غیر قابل انکار دیگر، نحوه برخورد با نیروهای امداد و سلامت ایران است.
شما بخوبی می‌دانید که در برگزاری مراسم آیینی بین‌المللی، یا کشور میزبان از ابتدا اجازه حضور نیروی امداد و نجات کشورهای میهمان برای مشارکت در تامین امنیت و سلامت مراسم را صادر نمی‌کند و به تنهایی عهده‌دار تأمین امنیت مراسم می‌شود یا اگر اجازه حضور نیروهای کشور میهمان صادر شد، دیگر ممانعت از خدمت‌رسانی آنان به حادثه‌دیدگان در لحظه وقوع حادثه هیچ مفهومی ندارد، مگر آنکه حادثه‌ای خودخواسته و از پیش طرح شده باشد.
در این فاجعه در برابر دیدگان تیم پزشکی ایران، در آن شرایط دهشتبار با تشنگی و گرما و خفگی جان هموطنان‌مان را ستاندند و در حالی که امدادگران فریاد کمک حادثه‌دیدگان را می‌شنیدند و جان دادن حجاج را می‌دیدند، آنان را از اقدام بموقع بازداشتند. اگر چنین حادثه‌ای درباره یکی از کشورهای پایه‌گذار قوانین بین‌المللی حقوق‌ بشر رخ داده بود دنیا را به هم می‌ریختند و اگر کشور متهم، متحد سیاسی آنان نبود انواع تهدیدات و تنبیه‌ها را درباره آن اعمال می‌کردند.
ای‌کاش می‌دانستید که چگونه مردم عادی و حق‌شناس ایران که در ظاهر نسبتی با قربانیان ندارند، همراه با ما در آتش سوگ حجاج سفر کرده می‌سوزند و می‌گدازند و این مؤید آن است که این مصیبت، محدود به 475 خانوار داغدار این وقایع نبوده و در حقیقت یک مصیبت ملی است.
اما شما در پایان این مصائب سنگین که قلب هر انسانی را به درد می‌آورد، سردمداران حکومت سعودی و قاتلان حجاج شریف و بی‌گناه را برادر خواندید و فرمودید با آنها هیچ مشکلی ندارید.
و متأسفانه تا زمانی که رفتارهای موهن حکام سعودی دامان خود شما را نگرفت، آن همه کوتاهی و جنایت، شما را به محدود کردن رابطه با عربستان وادار نکرد. گویی زمان زیادی باقی است تا جان‌های پاک انسان‌های مبرا از سیاست، در معادلات بین‌المللی اعتبار پیدا کند.
سوال ما این است: زمانی که شما و سایر مسؤولان کشور از کنار این فاجعه بی‌تفاوت عبور می‌کنید دیگر چه توقعی از نهادها و سازمان‌های بین‌المللی می‌توان داشت که با ما مانند شهروندان درجه 2 و 3 برخورد نکنند؟
ما به‌واسطه کدام نهاد مسؤول، به رژیم سعودی بفهمانیم شرافت انسانی ارزشش از بشکه‌های نفت آنان بیشتر است؟
چگونه فریاد برآوریم آیا روی این کره خاکی هیچ فریادرسی نیست که قدرتش از دلارهای آغشته به خون و نفت عربستان سعودی بیشتر باشد؟
البته بسیاری از پرسش‌ها و گلایه‌های ما مربوط به سازمان‌ها و نهادهای متعدد دیگری است که از آنان نیز پاسخ پرسش‌های خود را مطالبه خواهیم کرد (نظیر اینکه چرا پاسخ کالبدشکافی از پیکر عزیزان‌مان را به اطلاع ما نمی‌رسانند و چرا به‌جای رسیدگی به عوارض ناشی از این حادثه خانواده‌ها را با انبوهی از مشکلات به حال خود رها کرده‌اند و چرا قراردادهای مورد نیاز چنین سفر با عظمتی مطابق با استانداردهای پذیرفته شده منعقد نگشته است؟ و انبوهی از پرسش‌های دیگر...)
اینک از حضرتعالی به‌عنوان شخصی توانمند و باکیاست توقع داریم:
* برای درک ابعاد فاجعه و پرده برداشتن از حقیقت این رخداد، بیش از پیش از شاهدان عینی که جزو پیکره ملت شریف ایران بوده و حقیقت را فدای مصالح سیاسی نمی‌نمایند، کمک بگیرید و طی «دیداری با خانواده‌های شهدای منا» نکات ابهامی را که در این نامه به آنها اشاره شد، برطرف فرمایید.
* چنانچه براستی کمیته حقیقت‌یاب برای پیگیری ابعاد این حادثه تشکیل شده، خانواده‌های رنج کشیده و داغدار از این حادثه و همچنین تمام مردم شریف را نیز در جریان اقدامات و نتایج حاصل از آن قرار دهید.
* با بازتاب کامل ابعاد فاجعه منا در محاکم بین‌المللی قاطعانه و استوار‌تر از قبل از حقوق و کرامت ملت ایران دفاع نمایید.
امیدواریم در آینده نه‌چندان دور پرده از حقیقت این کشتار بی‌سابقه تاریخی برداشته شده و عاملان آن به جزای خود برسند.
در پایان، چنانچه صراحت کلام ما شما را آزرد، این ناگواری را بر خانواده‌های داغداری که پس از دوره‌ای اضطراب و بی‌خبری، به‌جای چهره بشاش و سرخوش از اتمام حج تمتع، با پیکر بی‌جان و بعضاً غیرقابل شناسایی عزیزان‌شان مواجه شده‌اند، ببخشید.
با آرزوی موفقیت حضرتعالی
در اعتلای ایران اسلامی
جمعی از خانواده‌های شهدای منا

گروه اقتصادی: حسن روحانی دیروز در احکامی جداگانه جمشید انصاری را به عنوان رئیس سازمان اداری و امور استخدامی و محمدباقر نوبخت را به عنوان رئیس سازمان برنامه و بودجه منصوب کرد تا رسما سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور منحل شود! به گزارش «وطن امروز» انتصاب نوبخت به ریاست سازمان برنامه و بودجه در حالی است که ابوذر ندیمی، مشاور نوبخت هفته گذشته در مصاحبه‌ای عجیب، هرگونه دوپارگی و انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور را بشدت تکذیب کرده و آن را شایعه‌ای بی‌اساس خوانده بود: «موضوع دوپاره‌ شدن سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور مطرح نیست و بحث‌هایی که در این‌باره مطرح شده است شایعه و فضاسازی رسانه‌ای است... برخی رسانه‌ها مدعی شده‌اند شورایعالی اداری طی مصوبه‌ای مقرر کرده است 2 سازمان مجزا به‌نام «امور اداری و استخدامی» و «برنامه و بودجه» در کشور تأسیس شود که به‌معنای تجزیه سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و توزیع وظایف این سازمان در 2 سازمان جدید است». روز گذشته اما با صدور 2 حکم جداگانه، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور 2 شقه شد! همان سازمانی که انحلال و 2 قسمت شدن آن در گذشته، انتقادهای دولتمردان امروز و حامیان‌شان را به همراه داشت.  17 تیرماه 1379 بود که سازمان برنامه و بودجه پس از ادغام با سازمان امور اداری و استخدامی کشور، سازمان تازه‌ای به نام مدیریت و برنامه‌ریزی کشور را تشکیل داد. اما این سازمان مجددا در 18 تیرماه سال 1386 با ادغام معاونت نظارت و هماهنگی بر سیاست‌های اقتصادی و علمی معاون اول رئیس‌جمهور، معاونت هماهنگی و نظارت راهبردی نهاد ریاست‌جمهوری، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و موسسات وابسته آن به 2 معاونت به نام‌های «معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور» و «معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور» تغییر یافت و بدین شکل سازمان توسط دولت منحل و وظایف آن به 2 معاونت رئیس‌جمهور یعنی‌ «معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی» و «معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی» منتقل شد.  با همین مصوبه بود که سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی رسما و عملا منحل شد و همین انحلال فرصت و سوژه مناسبی بود تا تبدیل به یکی از شعارهای انتخاباتی حسن روحانی در خردادماه 1392 شود.  اما با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، سرگردانی و بی‌برنامگی‌های دولتمردان درباره سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور بالا گرفت؛ به‌گونه‌ای که ابتدا زمزمه‌های احیای این سازمان مطرح شد و حتی محمد شریعتمداری، معاون اجرایی رئیس‌جمهور با تاکید بر ضرورت این احیا گفت: «سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی فقط مسؤول مدیریت و برنامه‌ریزی دولت نیست، زیرا این سازمان، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کل نظام است، یعنی بودجه قوه‌قضائیه هم از بدنه کارشناسی آن عبور می‌کند. سازمان برنامه و بودجه باید همه ظرفیت‌ها را در همه بخش‌ها ایجاد کند تا همه مسائل کشور اعم از مسائل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، حتی علمی و فناوری و امنیتی و انتظامی و بین‌المللی را در ارتباط با یکدیگر ببیند و در تحلیل‌ها و سیاست‌گذاری‌هایش ملحوظ دارد و در نظر بگیرد».  محمدباقر نوبخت نیز که دهم شهریورماه 93 میزبان خبرنگاران در معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی بود به آنها گفت سازمان مدیریت مهرماه احیا می‌شود ولی چند هفته بعد و در روزهای نخست مهر در حاشیه جلسه هیات دولت و در پاسخ به سوالی درباره زمان دقیق احیای این سازمان گفت: این سازمان از همان ابتدا تشکیل شده بود؛ زمانی که آقای رئیس‌جمهور به بنده مسؤولیت معاونت برنامه‌ریزی و همینطور مسؤولیت توسعه منابع انسانی و اخیراً اختیارات مربوط به امور استخدامی را داد. مشخص است این سازمان از همان ابتدا تشکیل شده است حالا اگر منظور شما از تشکیل این سازمان تعویض تابلو است، این کار انجام خواهد شد! دیروز با انتصاب‌های حسن روحانی، سازمانی که بارها و بارها دستخوش تغییرات شده و «مرگ و احیا» را تجربه کرده بود دوباره به کما رفت! جالب اینکه دولت درباره احکام روحانی تیتر احیای سازمان اداری و استخدامی را برگزیده و خود را به آن راه زده است. در این خبر آمده است: در ادامه برنامه‌های دولت برای اصلاح نظام مدیریت و ساختار اداری و استخدامی کشور و بویژه ساماندهی نظام حقوق و دستمزد؛ رئیس‌جمهوری در حکم مهمی سازمان اداری و استخدامی کشور را احیا و رئیس آن را منصوب کرد. حسن روحانی در این حکم جمشید انصاری را به عنوان «معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور» منصوب کرد. در متن این حکم آمده است: جناب آقای جمشید انصاری! براساس اصل یکصدوبیست‌وششم قانون اساسی و در اجرای مصوبه مورخ دوم مرداد 1395 شورایعالی اداری، نظر به تخصص و تجربیات، جنابعالی به موجب این حکم به عنوان «معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور» منصوب می‌شوید. توفیق شما را در خدمت به ملت شریف ایران با رعایت اصول قانونمداری، اعتدال‌گرایی و منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید از خداوند بزرگ مسالت دارم».
رئیس‌جمهوری همچنین در حکم جداگانه‌ای دکتر محمدباقر نوبخت را به عنوان «معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور» منصوب کرد و در حکم انتصاب وی نوشت: جناب آقای دکتر محمدباقر نوبخت! براساس اصل یکصدوبیست‌وششم قانون اساسی و در اجرای مصوبه مورخ دوم مرداد 1395 شورایعالی اداری، نظر به تخصص و تجربیات، جنابعالی به موجب این حکم به عنوان «معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور» منصوب می‌شوید.
 

گروه اقتصادی:  مدیرعامل مستعفی بانک ملت که به دلیل فساد اقتصادی بازداشت شده اما همچنان در ترکیب هیات مدیره بانک ملت حضور دارد، 2میلیارد و 200 میلیون تومان در 16ماه دستمزد گرفته است! به گزارش «وطن امروز»، برخی از مدیرانی که حقوق‌های نجومی دریافت می‌کرده‌اند، حتی بعد از استعفا و برکناری هم دست از سر «ملت» و کشور برنمی‌دارند و به بهانه‌ها و عناوین مختلف همچنان در سیستم دولتی یا نزدیک به دولت حضور می‌یابند. در همین باره مدیرعامل سابق بانک ملت که بتازگی بازداشت شده است، همچنان در ترکیب اعضای هیأت مدیره این بانک قرار دارد. مطابق تصمیم هیات مدیره بانک ملت در تاریخ 4 مرداد 95، علی رستگارسرخه‌، مدیرعامل مستعفی بانک ملت که به دلیل افشای فیش حقوقی نجومی از سمت خود استعفا داده و پس از آن از سوی سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به دلیل مفاسد اقتصادی بازداشت شده بود، هنوز در ترکیب اعضای هیات مدیره این بانک قرار دارد. انتظار مردم از دولت این بود که پس از افشای فیش‌های حقوقی نجومی نه‌تنها تمام مدیران متخلف عزل شوند بلکه راه برای بازگشت و ادامه کار مجدد آنها مسدود شود اما مدیران نجومی که تعداد آنها به گفته قاضی سراج 950 نفر است نه‌تنها هنوز در مسند مدیریت باقی مانده‌اند بلکه برخی از آنها دوباره وارد چرخه مدیریتی می‌شوند! فارس در این باره نوشته است: رستگار‌سرخه پس از افشای حقوق 37 میلیونی و کمک 50 میلیارد تومانی به یکی از نزدیکان رئیس‌جمهور استعفا کرد و پس از آن رسانه‌ها افشا کردند وی از محل 2 شرکت در خارج از کشور طی 11 ماه در سال 94 حداقل مبلغ 125 هزار دلار و 200 هزار پوند دریافت کرده که بالغ بر یک‌میلیارد و 400 میلیون تومان می‌شود. پس از انتشار این اخبار بود که رستگارسرخه‌ در روزهای آخر تیرماه از سوی سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شد و عزیزجعفری، فرمانده کل سپاه در این باره گفت: برخی فکر می‌کنند فقط حقوق‌های نجومی دلیل این بازداشت‌هاست اما پرونده مرتبط با یک فساد بزرگ‌تری است. اینها یک شبکه بوده‌اند و برخی از سیاسیون نیز در این شبکه حضور دارند. در روزهای بعد فاش شد ارزش این فساد بانکی بزرگ به 800 میلیون دلار بالغ می‌شود و پای 2 زن نیز در این پرونده به میان آمد. این دو زن برای عملیات انتقال پول توسط مفسدان حاضر در پرونده انتخاب شده بودند. یکی از این متهمان که هم‌اکنون متواری است، خانمی هندی است که 250 میلیارد تومان پول از افراد حاضر در پرونده فساد بزرگ بانکی دریافت کرده و تاکنون آن را پس نداده است. متهم خانم دیگری هم که در این پرونده حضور دارد همسر یکی از بدهکاران بزرگ بانکی است که وی نیز 350 میلیارد تومان از اموال بیت‌المال را گرفته و اکنون متواری است. در چنین شرایطی، رستگارسرخه پس از استعفا و بازداشت به اتهام فساد، به سمت عضو موظف هیات مدیره بانک ملت منصوب شده است. طبق اطلاعات دریافتی از سازمان بورس، 42/17 درصد از سهام بانک ملت مربوط به سهام عدالت و 23 درصد هم از طریق شرکت‌های زیرمجموعه وابسته به دولت در اختیار دولت است و در مجموع سهام مدیریتی این شرکت در اختیار دولت قرار دارد.  همچنین شرکت صبا تامین (وزارت کار) سهامدار عمده بانک ملت است و رستگار نماینده این شرکت در هیات‌مدیره بانک محسوب می‌شود. به عبارت بهتر ردپای وزارت کار بعد از جریان بانک رفاه این‌بار در بانک ملت هم دیده می‌شود.
حقوق فرانجومی مدیرعامل بازداشتی بانک ملت
جعفری‌دولت‌آبادی، دادستان تهران نیز روز یکشنبه دهم مردادماه در سخنانی به آثار منفی فیش‌های حقوقی نجومی پرداخته و در تبیین اقدامات متهمان جرائم اقتصادی اظهار داشته بود: حسب گزارش ضابطان در پرونده بانک ملت یکی از متهمان طی ۱۶ ماه حضور در این بانک در مجموع ۲ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان حقوق و پاداش و حق حضور در جلسات دریافت کرده که به طور میانگین ماهانه ۱۴۰ میلیون تومان حقوق، پاداش و مزایا از منابع مختلف دریافت می‌کرده و برای انجام مأموریت‌های چند روزه، ۱۰۰ میلیون تومان از بیت‌المال صرفاً به‌عنوان هزینه هتل در خارج از کشور صرف شده و به‌عنوان پاداش عملکرد و حق‌الزحمه شرکت در جلسات در یک کشور خارجی طی یک سال ۳۲ هزار یورو به متهم پرداخت شده است.
 تعلل در معرفی جایگزین رستگار
بانک ملت اما در واکنش به این موضوع به جای عذرخواهی از مردم، دست به توجیه زده و در اطلاعیه‌ای اعلام کرده است: پیرو خبر مندرج در برخی رسانه‌ها درباره انتصاب علی رستگار به‌عنوان عضو جدید هیات مدیره بانک ملت، به اطلاع می‌رساند علی رستگار در سال ۹۲ با حکم صادره از سوی شرکت سرمایه‌گذاری صبا تامین (سهامی عام) به‌عنوان نماینده این شرکت در هیات مدیره بانک ملت منصوب شده است. بدیهی است در صورت معرفی نماینده‌ای دیگر از سوی شرکت صبا تامین، مراتب در مجمع عادی به طور فوق‌العاده مطرح و اتخاذ تصمیم خواهد شد. بر این اساس، با توجه به اینکه انتصاب و تغییر هریک از اعضای هیات مدیره، باید از سوی سهامداران انجام و طی مراحل قانونی و در مجمع عمومی عادی یا عادی به طور فوق‌العاده به‌عنوان نمایندگان جدید شرکت در هیات مدیره بانک منصوب شوند، بدیهی است تا زمان معرفی نماینده جدید، آقای علی رستگار همچنان عضو هیات مدیره این بانک خواهد بود. در عین حال خاطرنشان می‌شود که نامبرده در هیچ یک از مقاطع یاد شده، نماینده دولت در هیات مدیره بانک ملت نبوده است. آنچه در این اطلاعیه جای تامل دارد، تعلل در معرفی جایگزین برای علی رستگار است؛ تعللی که هم در برکناری وی از مدیرعاملی بانک ملت اتفاق افتاد (تا در نهایت با فشار رسانه‌ها و افکار عمومی منجر به استعفای وی شد) و هم در معرفی جایگزین وی از سوی شرکت صبا تامین(زیر مجموعه وزارت کار) مشاهده می‌شود. اما جایگزین رستگار را چه افرادی باید مشخص کنند؟ مروری بر اطلاعات و ارجاعات اطلاعیه بانک ملت مشخص می‌کند جایگزین رستگار را همان افرادی باید تعیین کنند که در انتصاب علی صدقی به‌عنوان مدیرعامل بانک رفاه کارگران نقش داشته‌اند!
 

کارخانه شرکت سهامی عام ایرانیت که عمری ۶۰ساله در تولید مصالح ساختمانی در کشور دارد، به‌دلیل بدهی مالی و سوءمدیریت به‌طور رسمی تعطیل شد. به گزارش تسنیم، کارخانه ایرانیت که عمری 60ساله در تولید مصالح ساختمانی دارد، به‌دلیل بدهی مالی و سوءمدیریت تعطیل شده است. پیش از این 10 کارخانه دیگر سازنده ورق‌های سیمانی هم به‌دلیل مشکلات تولید و عدم تأمین مواد اولیه تعطیل شده بودند. براساس اخبار رسیده از اوضاع و احوال کارخانه ایرانیت در تهران و اصفهان، مسؤولان شرکت بدون برگزاری مزایده قانونی، اقدام به فروش برخی دستگاه‌ها و تأسیسات زیربنایی شرکت به پیمانکاران ضایعات کرده‌اند، در حالی که این شرکت سهامی عام بوده و در فروش سلیقه‌ای اموال کارخانه منع قانونی وجود دارد. همان‌طور که برخی کارگران بازمانده کارخانه ایرانیت تهران گفته‌اند، این کارخانه از دی پارسال تولید ناچیز خود را متوقف کرده و این امر نارضایتی کارگران را به وجود آورده است. بسیاری از کارگران حقوق‌های معوقه داشته و سرنوشت استخدامی‌های آنها هم معلوم نیست. این کارخانه در سال 1335 با یک خط تولید لوله 3متری و ورق 5/5 موج  و مصالح بتنی سبک آزبست و سیمانی فعالیت خود را آغاز کرد.

گروه اجتماعی: آخرین خبرها از پرونده بانک ملت، کشف دومین خانه فساد دیپلمات‌های کشورهای خارجی و برخی عوامل ایرانی به همراه خبر بازداشت یک متهم در عرضه گوشی‌های تلفن همراه از مهم‌ترین موضوعاتی است که دادستان تهران به تشریح جزئیات آن پرداخته است. عباس جعفری‌دولت‌آبادی، دادستان تهران در ششمین نشست دادستانی تهران در امر زندان‌ها به وقوع 2 اتفاق طی هفته گذشته اشاره کرد و اظهار داشت: یکی از این موارد مفتوح شدن پرونده‌ای در دادسرای جرائم اقتصادی با موضوع قاچاق گوشی تلفن همراه در تهران بود. وی با تأکید بر ارتباط این پرونده با مطالب مطرح شده در جلسه دادستانی تهران با اتحادیه‌های صنوف یادآور شد: در این جلسه برخی رؤسای اتحادیه‌ها نسبت به قاچاق کالا بویژه قاچاق تلفن‌های همراه ابراز نگرانی کردند و در تحقیقات مشخص شده است متهم با هولوگرام‌های جعلی و بدون عبور از مبادی قانونی، نسبت به عرضه گوشی‌های موبایل وارداتی در تهران اقدام ‌کرده که در این پرونده یک متهم بازداشت شده است.
کشف مکان فساد دیپلمات‌ها
به گفته جعفری‌دولت‌آبادی، اتفاق دیگری که در این مدت به وقوع پیوسته، اقدام پیشگیرانه هفته گذشته ضابطان در کشف خانه‌ای بود که به منظور برگزاری مجلس مختلط و  فساد برای برخی دیپلمات‌های کشورهای خارجی و ایرانیان مرتبط مهیا شده بود. وی با اعلام اینکه از این منزل 4 هزار لیتر مشروبات الکلی کشف شده است، خاطرنشان کرد: امروز دشمنان انقلاب در زمینه فساد و فحشای سازمان‌یافته عمل می‌کنند و این اقدام ضابطان، از آن جهت که پیشگیرانه بوده و نشان از اشراف دستگاه‌های اطلاعاتی و ضابطان دارد، قابل تقدیر است.
دادستان تهران همچنین تصریح کرد: در این‌باره 2 ایرانی با تابعیت مضاعف دستگیر شده‌اند. وی افزود: طی 2 ماه گذشته این دومین خانه‌ای است که در زمینه فساد برخی دیپلمات‌های خارجی در تهران کشف شده و این شیوه پیشگیرانه باید ادامه یابد تا تمام مراکز مهیا برای فساد شامل باغ‌ها و تالارها در اشراف اطلاعاتی ضابطان قرار گیرد.
انتقاد از طولانی شدن رسیدگی به پرونده‌ها
جعفری‌دولت‌آبادی در ادامه با اشاره به جرائم مالی عنوان کرد: بخش عمده‌ای از پرونده‌هایی که در این مدت تشکیل و باعث شد دادسرای پولی- بانکی راه‌اندازی شود، به وضعیت مؤسسات مالی غیرمجاز مربوط است. نکته دیگری که مورد انتقاد دادستان عمومی تهران قرار گرفت، اطاله رسیدگی در پرونده‌های مهم با موضوع فساد اقتصادی بود.
دادستان تهران با بیان مثال‌هایی از پرونده‌های اقتصادی کلان مانند گروه ریخته‌گران، موسسه اعتباری ثامن‌الحجج و بابک زنجانی تصریح کرد: اگرچه رسیدگی به این پرونده‌ها به لحاظ ماهیت آنها با مشکلاتی مواجه است اما طولانی شدن رسیدگی‌ها باعث می‌شود پرونده به ضد خودش تبدیل و زمینه مظلوم‌نمایی متهمان فراهم شود. از دیگر نتایج اطاله در رسیدگی به این پرونده‌ها، اعتراض شکات، مفتوح شدن شکایات انتظامی علیه قاضی یا تهدید به چنین شکایاتی علیه قضات رسیدگی‌کننده و ورود نهادهای نظارتی گوناگون به پرونده‌هاست. جعفری‌دولت‌‌آبادی از معاونان خود بویژه سرپرستان نواحی جرائم اقتصادی و بانکی خواست که در رسیدگی به پرونده‌های مهم نظارت بیشتری داشته باشند تا خارج از نوبت رسیدگی شود و بدین ترتیب زمینه آسیب برای قضات اینگونه پرونده‌ها کاهش یابد و پرونده از مسیر صحیح رسیدگی خارج نشود.
 

شیروان جلالی: جنگ نیابتی رژیم عربستان‌سعودی علیه ایران از سال گذشته (94) که مسعود بارزانی رئیس حکومت اقلیم کردستان عراق به عربستان سفر کرد و با پادشاه و رئیس دستگاه اطلاعات و امنیت آل‌سعود دیدارهایی پشت درهای بسته برگزار کرد؛ رسما کلید خورد و با اعزام تیم‌های تروریستی موسوم به حزب دموکرات کردستان ایران برای عملیات علیه مردم کردستان ایران، به مرحله اجرا رسید. سفر مسعود بارزانی به ریاض در بحبوحه راه‌اندازی جنگ‌های نیابتی عربستان علیه ایران و درست همزمان با هشدار مقامات ارشد ایران به آل‌سعود درباره تبعات ناشی از این جنگ‌های نیابتی رخ داد. خرداد ماه سال گذشته رهبر حکیم انقلاب، حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای در دانشگاه افسری امام حسین‌(ع) از تلاش دشمن برای کشاندن جنگ‌های نیابتی به مرزهای ایران خبر دادند. ایشان فرمودند: «بنده خبرهایی دارم از اینکه دشمنان ما با همراهی برخی مسؤولان سفیه منطقه‌ خلیج‌فارس- نه همه‌شان، بعضی- درصدد هستند جنگ‌های نیابتی را به مرزهای ایران بکشانند. پاسداران انقلاب اسلامی و همه‌ پاسداران حریم امنیت ملی در سازمان‌های مختلف بیدارند، هوشیارند. این را بدانند که اگر شیطنتی صورت بگیرد، واکنش جمهوری اسلامی بسیار سخت خواهد بود».
چرا آل‌سعود مزدوران صدام را اجیر کرد؟
با شروع بیداری جهان اسلام، عربستان‌سعودی به دلیل فقر ایدئولوژیک در به سامان کردن این تحرکات و قیام‌ها، در مقابل بنیه ایدئولوژیک و توان جهت‌دهی جمهوری اسلامی به این انقلاب‌ها احساس ناتوانی کرد. جنگ‌های نیابتی در پوشش انقلاب‌های منطقه در واقع تلاش سعودی برای جلوگیری از تبدیل ایران به ابرقدرت منطقه بوده است. کشاندن این جنگ‌ها به مرزهای ایران از سوی سعودی نیز قابل پیش‌بینی بود به خاطر آنکه عربستان عملا در مرزهای جنوبی و شرقی خود- مناطق نفتخیز- درگیر بحران‌های یمن و بحرین شد. با این حال اما حکام سعودی از علنی کردن جنگ در مرزهای ایران، به دلیل عواقب آن و هراس از پاسخگویی ایران اجتناب می‌کردند. با مرگ عبدالله و جانشینی سلمان، شاه بیمار، نظام تصمیم‌گیری در عربستان دچار خلأهایی شد و تازه‌کارهای سعودی بدون توجه به عواقب تحرکات ضدایرانی، علنی کردن جنگ با ایران در مرزهای جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران را در دستور کار قرار دادند. رژیم عربستان‌سعودی با علم به اینکه گروه‌هایی همچون تروریست‌های جیش‌العدل در بلوچستان، کومله، حزب دموکرات کردستان ایران، حزب آزادی کردستان، خلق عرب و... هر یک زمینه ایجاد چنین بی‌ثباتی را دارند، با استفاده از نفوذش در کردستان عراق، هر یک از سران این گروهک‌ها را در طول سال 94 بارها به کنسولگری خود در اربیل دعوت کرده و امکانات لازم را در اختیار آنها برای انجام عملیات مسلحانه در مناطق کردنشین کشور و همچنین بلوچستان گذاشت. با بازگشت مسعود بارزانی از عربستان، جلسات مکرری میان گروه‌های تروریست
ضد ایرانی در اربیل برگزار شد و کنسولگری عربستان در اربیل جلسات متعددی با هدف منسجم کردن تروریست‌های ضد‌ایرانی این منطقه برگزار کرد.  دقیقا 2 هفته پس از بازگشت مسعود بارزانی از عربستان او نشستی با سران گروهک‌های کومله، دموکرات، خبات، حزب آزادی کردستان و اتحادیه انقلابیون کردستان برگزار کرد!
پس از این نشست، شبکه رووداو تلویزیون وابسته به نچیروان بارزانی، نخست وزیر اقلیم کردستان، خبر آن را منتشر کرد البته توضیحی درباره جزئیات آن منتشر نکرد. انتشار این خبر شاید به نوعی اعلان رسمی وفاداری بارزانی به توافقات ریاض بوده باشد.  اما پس از جلسات بارزانی با تروریست‌های ضد ایرانی در اربیل، دیدارهای مکرر و جلسات گفت و شنود سران گروهک‌ها بویژه تروریست‌های موسوم به حزب دموکرات کردستان ایران با سرکنسول عربستان‌سعودی در اربیل، افزایش پیدا کرد! جلسات متعدد مصطفی هجری، رئیس تشکیلات تروریستی موسوم به دموکرات با سرکنسول عربستان به صورت مستمر برگزار شد. پس از این دیدارها، هجری به همایش‌های ضد ایرانی سعودی‌ها در اروپا نیز دعوت شد و در پوشش این همایش‌ها با مقامات امنیتی آل‌سعود دیدار کرد. البته پیش از این نیز ارتباط تروریست‌های هجری با آل‌سعود برقرار بود.  کما اینکه وب سایت کردستان میدیا، سایت رسمی گروهک تروریستی حزب دموکرات کردستان ایران روز شنبه سوم مردادماه 94، از انجام دیدار هجری و اعضای کمیته مرکزی‌اش با مقامات عربستانی و همپیمانانش به بهانه کنفرانس سوریه خبر داد! این سایت نوشت: روز شنبه مورخه سوم مردادماه ٩٤، هیاتی از حزب دموکرات کردستان ایران به سرپرستی «شهریار نقشبندی» مسؤول کمیته آلمان بنا به دعوت رسمی برگزارکنندگان کنفرانس کردستان سوریه در این کنفرانس شرکت کردند.در حاشیه این کنفرانس با برخی مقامات کشورهای عرب درگیر در سوریه نیز ملاقات‌هایی صورت پذیرفت.  این ارتباط‌ها البته پس از دیدار بارزانی از ریاض به صورت مستمر و تشکیلاتی تقویت شد.
بارزانی به دنبال چیست؟
مسعود بارزانی، رئیس اقلیم کُردستان عراق چند ماه قبل از کلید خوردن عملیات تروریستی دموکرات علیه ایران [آذر ماه سال 1394] در شرایطی که بحران بر سر پست وی (ریاست اقلیم)  به اوج خود رسیده بود و دوره قانونی ریاست او نیز به اتمام رسیده بود به عربستان‌سعودی سفر کرد. نکته قابل تامل اینکه مسعود بارزانی فقط به چند نفر از اطرافیان مورد اعتماد خود اجازه داده بود در این سفر او را همراهی کنند و به نمایندگان سایر احزاب و جریانات کُرد، اجازه همراهی با مسعود بارزانی داده نشد و این برخلاف رویه‌های پیشین نامبرده بود! علی‌محمد صالح، عضو پارلمان اقلیم کردستان عراق درباره این سفر به خبرنگاران محلی کردستان عراق  گفت: من در جریان جزئیات این سفر نیستم! و تنها می‌دانم به همراه رئیس دفتر خویش به این سفر رفته و کسی از سایر احزاب همراه ایشان نبوده‌اند! مسعود بارزانی بعد از بازگشت از عربستان و همچنین ترکیه، از هر دو جناح گروه حزب دموکرات کُردستان ایران (جناح مصطفی هجری و جناح انشعابیون به ریاست خالد عزیزی)خواست هرچه زودتر این دو شاخه دموکرات با هم متحد شوند! این درخواست در شرایطی بود که  هر دو جناح حزب دموکرات پیش از آن  خود را به بارزانی نزدیک و از اتحادیه میهنی فاصله گرفته بودند! مسعود بارزانی در این میان  چند هدف را دنبال می‌کرد. اولین هدف بازپس‌گیری مناطق مهم و استراتژیک کوهستان قندیل از پ‌ک‌ک  و پژاک و تحویل این مناطق به هر دو شاخه دموکرات‌ها بود، چرا که وجود پ‌ک‌ک به‌عنوان یک رقیب پرقدرت و بانفوذ بین کردها، برای بارزانی و جایگاهش یک خطر بزرگ محسوب می‌شود و بهترین گزینه برای او حضور دموکرات‌ها که تابع بی‌چون و چرای او بودند، در منطقه تحت نفوذش بود. هدف دوم بارزانی نیز ایجاد یک اهرم فشار علیه جمهوری اسلامی به درخواست عربستان‌سعودی بود زیرا عربستان‌سعودی با وجود صرف هزینه‌های میلیاردی در سوریه و حمایت از تروریست‌های داعش برای سرنگونی حکومت بشار اسد، به اهداف خود نرسیده و دنبال کشاندن جنگ به مرزهای جمهوری اسلامی ایران بود. هدف سوم بارزانی را باید در راستای تلاش عربستان برای دور هم جمع کردن گروه‌های مسلح سوری و از جمله کُردهای سوری نزدیک به بارزانی جست‌وجو کرد. مسعود بارزانی در راستای هدف سوم، قبل از سفر به عربستان با شماری از احزاب مجلس الوطنی کُردی سوریه موسوم به ENKS که شبکه‌ای از احزاب نزدیک به بارزانی را در بر می‌گرفت در اربیل مرکز اقلیم کردستان عراق دیدار کرد و بر ضرورت مشارکت کُردها در نشست مخالفین دولت سوریه تاکید کرده بود! تروریست‌های دموکرات که به طور کامل فرامین بارزانی را اجرایی می‌کنند، حتی سال گذشته برای کنار زدن رقیب بارزانی در قدرت یعنی پ‌ک‌ک دست به عملیات مسلحانه علیه حزب کارگران کردستان ترکیه نیز زدند! سال گذشته بود که به خواست بارزانی، در منطقه مرزی کیله‌شین میان اعضای حزب دموکرات کردستان ایران و پ‌ک‌ک درگیری خونینی روی داد که به کشته شدن چند عضو دموکرات هم منجر شد! متعاقب این درگیری گزارش‌هایی درباره ارتباط گروهک تروریستی دموکرات با دستگاه میت ترکیه فاش شد که  حکایت از میانجیگری حزب مسعود بارزانی برای برقراری این رابطه  و  ارائه آموزش‌های نظامی به اعضای گروهک دموکرات کردستان ایران از سوی ارتش ترکیه داشت؛ میانجیگری‌ای که در بین دستگاه اطلاعاتی عربستان با تروریست‌های دموکرات نیز صورت گرفت!
شروع حملات هجری
تروریست‌های موسوم به حزب دموکرات کردستان ایران تا قبل از آنکه براساس توافق بارزانی با آل‌سعود، همکاری خود با رژیم ریاض را به صورت رسمی آغاز کنند؛ با بحران شدید مالی و تضعیف روحیه اعضای خود مواجه بودند. آنها بارها تلاش کردند کنترل چند نقطه مرزی را در دست بگیرند و با اخاذی از قاچاقچیان مرزی بحران مالی خود را برطرف کنند اما در این راه با مانع پ‌ک‌ک مواجه بودند و برای از میان برداشتن این مانع از حمایت میت و ارتش ترکیه استقبال کرده بودند.
حال نیز که ترکیه حمایت سابق را از این گروهک نمی‌کرد؛ دلارهای سعودی برای این گروهک حیاتی بود به گونه‌ای که پس از سفر بارزانی به ریاض، مسیر دستیابی به این دلارها از طریق کنسولگری عربستان در اربیل فراهم شد. پس از جلسات مکرر هجری در کنسولگری سعودی در اربیل، این گروهک تروریستی سال 95 را سال اقدام مسلحانه علیه ایران اعلام کرد. مصطفی هجری در پیام نوروزی سال 95 خطاب به اعضای گروهک تروریستی خود که در مرزهای بین اقلیم کردستان عراق با ایران مستقر شده بودند، از شروع عملیات مسلحانه علیه ایران پس از 2 دهه خبر داد. او در این پیام رسما آغاز عملیات مسلحانه را اعلام کرد. عصر جمعه چهارم تیر ماه ۹۵ تعدادی از اعضای گروهک تروریستی موسوم به دموکرات کردستان ایران که با هدف اقدامات تروریستی و تبلیغاتی و باج گیری از عشایر و روستاییان به حوالی روستای بنگوین، یکی از روستاهای ییلاقی مهاباد آمده بودند، توسط نیروهای مردمی و اهالی روستا شناسایی شده و بین آنان و نیروهای سپاه درگیری صورت گرفت. درگیری از ظهر روز جمعه 4 تیرماه تا پاسی از شب در این منطقه بین این تروریست‌ها و رزمندگان قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) نیروی زمینی سپاه پاسداران ادامه داشت و پس از ساعت‌ها درگیری، اعضای این گروهک تروریستی متلاشی شدند. چند روز قبل از آن نیز به علت حضور عوامل گروهک حزب منحله دموکرات کردستان ایران [شاخه مصطفی هجری] در روستایی بین شهرهای نقده و اشنویه میان نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و این افراد درگیری رخ داده بود که براساس آمار رسمی ۱۲تن از اعضای این گروهک به هلاکت رسیدند. رسانه‌های عربستان‌سعودی نیز به شکل عجیبی اقدام به پوشش این درگیری‌ها می‌کردند که این اقدام برخلاف رویه پیشین آنها در قبال این مسائل بود. شبکه سعودی العربیه به طور لحظه به لحظه درگیری‌های اخیر تروریست‌ها با سپاه را پوشش خبری می‌داد! العربیه در این‌باره نوشت: یک منبع از فعالان کرد ایران در تماس با العربیه‌نت از اعزام گروه‌هایی از پیشمرگ‌های حزب دموکرات کردستان ایران (تفنگچیان) به مرز ایران خبر داد. به گفته وی، این نیروها از حدود 2 هفته پیش در نقطه صفر مرزی مستقر شده‌اند. البته العربیه چند ماه قبل از اعزام تیم‌های تروریستی به ایران، از وقوع آن خبر داده و چنین نوشت: بنا بر برخی اخبار منتشر شده از سوی منابع امنیتی، حزب دموکرات کردستان ایران تغییر تاکتیک داده و در فکر آغاز فعالیت در داخل و احتمالا اقدام به عملیات مسلحانه علیه نظام جمهوری اسلامی ایران است. این گزارش العربیه نشان می‌داد آنها نیز از جلسات و توافقات کنسولگری سعودی در اربیل باخبرند.
اعتراف رسانه‌های کُرد به نقش سعودی
پس از شروع عملیات‌های مسلحانه گروهک تروریستی موسوم به دموکرات، سایت‌های خبری کردی و حتی سایت‌های مطرح گروهک‌های ضدانقلاب هم به نقش عربستان در پشت پرده این حوادث اعتراف و اذعان کردند.
سایت خبری «صدای کردستان» در این زمینه در گزارشی تحرکات سعودی در اقلیم کردستان عراق را در ادامه جنگ عربستان در یمن تحت عنوان «توفان قاطعیت» ارزیابی کرد. این پایگاه در مطلب خود تحت عنوان «عربستان، اقلیم کردستان را به تحرک نظامی علیه ایران با هدف تبدیل اقلیم به یمن دوم وادار کرده است» نوشت: لحظه ‌به ‌لحظه ماهیت طرح سعودی- قطری با مشارکت برخی طرف‌های کرد برای وادار کردن اقلیم کردستان به جنگ با نظام ایران در چارچوب طرح سعودی «توفان قاطعیت» که در آن تعدادی از کشورهای عرب اهل سنت و ترکیه مشارکت دارند، آشکارتر می‌شود. محمد قادری، مسؤول روابط حزب دموکرات کردستان عراق (موسوم به پارتی) با ایران در اربیل نیز به حمایت‌های عربستان‌سعودی و آمریکا و اسرائیل از جنگ اقلیم کردستان با ایران در چارچوب طرح «توفان قاطعیت» اعتراف کرده و طی اظهارنظری گفته است: این جنگ در پی چراغ سبز حزب بارزانی به حزب دموکرات کردستان ایران آغاز شده است. پایگاه خبری اسکای‌پرس عراق نیز درباره همکاری بارزانی با عربستان‌سعودی گزارشاتی منتشر کرده است. این پایگاه خبری حتی پیش از حضور مقام اطلاعاتی عربستان در گردهمایی منافقین در پاریس، در این ارتباط گزارش جالبی با این مضمون منتشر کرده و از همکاری بارزانی با عربستان‌سعودی برای کمک به فرقه رجوی، پرده برداشته بود.
این پایگاه خبری در گزارشی نوشت: عربستان‌سعودی با هماهنگی اقلیم کردستان اقدام به افتتاح دفاتری در شهر اربیل برای کمک به منافقین کرده است!
بنا به این گزارش قرار است این دفاتر کار کمک‌رسانی و هماهنگی نشست‌های منافقین را برعهده داشته باشند. اسکای‌پرس گزارش می‌دهد مسعود بارزانی،کریم سنجاری، وزیر داخلی اقلیم را موظف کرده در این رابطه همکاری‌های لازم را با طرف عربستانی داشته باشد!
موضوع جنگ نیابتی عربستان‌سعودی علیه ایران از طریق اجیر کردن تروریست‌های دموکرات و کومله، از دید سایت‌های رسمی گروهک‌های ضدانقلاب و اپوزیسیون خارج‌نشین نیز مخفی نمانده و آنها نیز در چند هفته گذشته، گزارش‌هایی را به صورت اختصاصی در این زمینه منتشر کردند.
سایت ایران گلوبال از سایت‌های کردی فعال ضدانقلاب در این رابطه در تاریخ 4  ژوئیه 2016 / 14 تیر 95 می‌نویسد: آیا دور جدیدی از مبارزه مسلحانه در کردستان ایران آغاز شده است؟ حزب دموکرات کردستان ایران که برخلاف گذشته با احزاب سراسری خود را تعریف می‌کرد، به نظر می‌رسد در جنگ‌های نیابتی منطقه گرفتار آمده است و گفته می‌شود عملیات مسلحانه این حزب با صلاحدید و پشتیبانی عربستان آغاز شده است. همچنین برخی تحلیلگران کرد بر این نظرند که 2 حزب عمده کردی در اقلیم کردستان یعنی «بارزانی» و «جلال طالبانی‌ها و کرد‌های شیعه» اولی جانب ترکیه را گرفته است و دومی جانب ایران را. حال در این شرایط این پرسش مطرح می‌شود: آیا کردستان هم به میدان جنگ سنی و شیعه مبدل خواهد شد؟ سایت ضد‌انقلاب فدائیان کمونیست هم به نقش مستقیم عربستان در هدایت و اعزام تیم‌های تروریستی گروهک‌های کردی اذعان داشته و آن را پذیرفته ‌است.
ارگان فدائیان در این ارتباط می‌نویسد: «در طیف حزب دموکرات کردستان ایران که اکنون در قامت 2 جناح به نام‌های «حزب دموکرات کردستان» و «حزب دموکرات کردستان ایران» شناخته می‌شوند، این صف‌بندی خود را در امید بستن حزب دموکرات ایران به تحولات درون رژیم و اصلاح‌طلبان  در محور ایران و روسیه نشان می‌دهد در حالی که حزب دموکرات کردستان ایران به رهبری مصطفی هجری  به سمت عربستان، ترکیه و متحد دیرین خود [بارزانی] سوق یافته است  و قرائن و شواهد نشان می‌دهد هرکدام با یکی از 2محور به دنبال اتحاد و دوستی هستند. در حالی که حزب دموکرات خالد عزیزی برای خروج از وضعیت بحرانی حزب خود خواهان گذاشتن اسلحه بر زمین و مبارزه مسالمت‌آمیز و در نهایت مذاکره با جمهوری اسلامی است، جناح حزب دموکرات مصطفی هجری به تخاصمات میان محور عربستان‌سعودی و ترکیه چسبیده و آغاز مبارزه مسلحانه را اعلام کرده و خواستار سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی است».
حمایت اسرائیل از هجری
همکاری‌های پنهان آل‌سعود با اسرائیل در ماجرای وابسته کردن تروریست‌های حاضر در کردستان عراق نیز نمایان شد. پس از اجیر شدن مصطفی هجری توسط دستگاه امنیتی آل‌سعود، رژیم صهیونیستی نیز اقدام به حمایت از این تروریست‌های ضد ایرانی کرد.
اما روز سه‌شنبه 5 مردادماه 95، خبر جالبی در روزنامه اورشلیم‌پست اسرائیل منتشر شد که در آن با تیتر درشت از زبان مصطفی هجری به دوستی و اتحاد تشکیلات تروریستی موسوم به حزب دموکرات کردستان ایران با اسرائیل و مبارزه مشترک(!)علیه ملت ایران اشاره شده بود.
مصطفی هجری در این گفت‌وگو خطاب به نتانیاهو در روزنامه اورشلیم‌پست که توسط یکی از مقامات ارشد موساد اداره می‌شود، می‌گوید: «جناب نخست‌وزیر نتانیاهو، رژیم ایران دشمن مشترک حزب دموکرات کردستان ایران و دوست قدیمی ما [اسرائیل] است. اکنون پیشمرگ‌های حزب دموکرات کردستان ایران در مقابله با نیروهای ایران فعال‌تر شده‌اند».
 

میکائیل دیانی: روزهای ابتدایی دولت یازدهم می‌گفتند دولت از سیاست «عکسبرداری رسانه‌ای» استفاده می‌کند تا خود واقعی‌اش را پشت تصاویر تلویزیونی و عکس‌های منتشره در فضای مجازی پنهان کند اما بعد از برجام و نتایج آن به این فکر می‌کنم چرا روحانی همچنان نمی‌خواهد از این نقش بیرون بیاید، اصلا امروز روحانی برای چه کسی صحبت می‌کند، وقتی می‌گوید «تحریم بود عزت نبود، برجام اول عزت برای ما آورده است. ما این را می‌گوییم آثار برجام؛ نمی‌دانم دیگران چه می‌گویند و چه می‌فهمند. ما باید همراه شویم و نمی‌توانیم مقابل این قدرت‌های بزرگ بایستیم آن هم با شعارهایی که توخالی است». واقعا روحانی نمی‌داند که مردم می‌فهمند اینها دیگر نقش است؟
نمی‌دانم به لحاظ ادبی چه اسمی می‌توان برایش گذاشت اما می‌دانم صحبت‌های پریروز روحانی تناقض در تناقض بود؛ اول آنکه بگوید «وقتی تحریم بود، عزت نبود» بعد هم بگوید «برجام اول عزت برای ما آورده است». خب! تناقض اول این است که مگر امروز تحریم نیست، هنوز که هنوز است به گفته خود دولت «تقریبا هیچ» اتفاقی در پسابرجام رخ نداده است، پس چطور «هیچ» می‌تواند «عزت‌آفرین» هم باشد؟ ثانیا اینکه چه کسی مدعی است در دوران تحریم عزت نیست؟ مگر 8 ساله دفاع‌مقدس ایران تحریم نبود؟ آیا ملت ایران با بی‌عزتی زندگی می‌کرد یا آنکه اوج عزت و شرف و غیرت و آبروی سی و چند ساله جمهوری اسلامی مرهون غیرت و عزت آن 8 سال ما است؟ و یا اساسا در طول این سی و چند سال کی ایران تحریم نبوده است؟ سوم آنکه نتایج همراهی با این به اصطلاح قدرت‌های بزرگ مدنظر آقای روحانی مگر غیر از بی‌عزتی است؟ آیا نتیجه‌های تاریخی از همراهی و توهین کم دیده‌ایم؟ در همین یک ساله انواع و اقسام توهین‌های سعودی و آمریکایی بی‌جواب از سوی دولتمردان ما، بی‌عزتی نبوده است؟
می‌شود بسیار بیشتر از این درباره تناقضات همین چند جمله روحانی صحبت کرد اما فکر می‌کنم یک تناقض بزرگ‌تر را باید مورد بررسی قرار دهیم و آن اینکه مساله فیش‌ها یک روزی «نباید به یک مساله ملی تبدیل می‌شد»، چند روز بعد دوباره اعلام شد فیش‌های نجومی یک «مساله ملی است» و برای آنکه اعتراض‌های مردمی بیشتر نشود، قرار شد به آن رسیدگی شود. یکی در دولت می‌گفت «عذر می‌خواهم»، یکی می‌گفت «این مساله مرسوم است»، یکی می‌گفت «کار قبلی‌هاست»، یکی می‌گفت «مصوبه معاون برنامه و بودجه دولت است»؛ خلاصه! یکی‌یکی تناقضات زیادتر می‌شد اما آنچه بدان توجه نمی‌شد حل مساله بود. امروز دقیقا یک ماه و نیم از این ماجرا گذشته اما سوالات مردم هنوز درباره این تناقضات بی‌پاسخ است و دولت بدون توجه به اینکه چه لطماتی را به اعتماد عمومی جامعه می‌زند با ذکر مسائل فرعی و شاذ همچون مقصران حادثه سفارت عربستان، کنسرت‌ها و... تلاش می‌کند اذهان را به سمت دیگری سوق دهد.  یک دوستی هرگاه در میانه یک بحث داغ نمی‌توانست پاسخی قانع‌کننده دهد با یک سوال بحث را عوض می‌کرد و می‌گفت «خودت چطوری؟!» و این سوال یعنی اینکه درباره این موضوع دیگر صحبت نکن و بیا بحث را عوض کنیم! رئیس‌جمهور از مردم می‌خواهد فیش‌های نجومی را بی‌خیال شوند و به آفتاب بی‌فروغ برجام توجه کنند. این روزها هم که روزنامه دولت که علی‌القاعده باید مجیزگوی دولت باشد تا ارتزاقش قطع نشود، به‌جای اینکه وزرا و رئیس‌جمهور و... را مورد سوال قرار دهد که مردم منتظر پاسخ شما هستند که بالاخره تکلیف این نجومی‌بگیران چه شد؟ یا آن لابی معروف که نسبت خویشاوندی با شخص رئیس‌جمهور دارد چرا هنوز بر سر جایش قرار دارد، مدام در گزارش‌هایی دروغ به جماعت مستاجر و بی‌گناه «وطن‌امروز» می‌تازد که شاید این بهانه دیگری باشد برای اینکه از پاسخگویی درباره فیش‌های نجومی فرار کند و در این میان کسی نیست بگوید در این دیار تنها «وطن‌امروز»ی‌ها نیستند که مستاجرند و آن کس که در ساختمان پاستور نشسته هم مستاجری چندساله است که بزودی موعدش فرا می‌رسد و صاحب این خانه وقتی می‌بیند مستاجرش به هیچ‌کس پاسخگو نیست، بهترین راه و کم‌خرج‌ترینش را انتخاب می‌کند و مستاجر را از پاستور اخراج می‌کند.