عملیات اجرایی خط اول متروی قم از سال 88 در این شهر آغاز شده و با وجود مشکلات اعتباری قرار است بخشی از این پروژه مهم حمل‌و‌نقل درون‌شهری که شمال شرق شهر را به جنوب شرق متصل می‌کند تا پایان سال 96 به بهره‌برداری برسد.
به گزارش فارس از قم، مترو یکی از سریع‌ترین و امن‌ترین وسایل حمل‌ونقل عمومی شهری است. امروز بسیاری از شهرهای بزرگ جهان برای رفع معضل ترافیک و تراکم بالای ترددهای شهری استفاده از این وسیله حمل‌ونقل عمومی را در برنامه خود قرار داده‌اند. با این وجود اما بارها و بارها اختصاص اعتبار و تأمین منابع مالی برای ایجاد قطار شهری در قم مورد غفلت واقع شده است. با اینکه شهرداری‌ها نقش اصلی را در تأمین منابع مالی خطوط قطار شهری ایفا نمی‌کنند و تصمیم‌گیری درباره این سیستم‌های حمل‌ونقلی بر عهده دولت‌ها بوده و شورای قطار شهری در شهرها با مدیریت استانداران است اما پیگیری این نهاد بالاخره زمینه را برای احداث نخستین خط مترو در قم فراهم کرده است. در نیمه دوم سال 88 بود که عملیات اجرایی احداث خط A متروی قم با اعتباری بالغ بر هزار و 100 میلیارد تومان توسط  قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا(ص) با زمانبندی 5 ساله آغاز شد. با وجود کلنگ‌زنی خط متروی قم اما به دلیل نبود دستگاه حفاری مکانیزه قریب به 2 سال حفاری تونل مترو از مسیر مسجد مقدس جمکران به صورت دستی انجام شد که نتیجه مناسبی در بر نداشت و شهریور 92 بود که بالاخره دستگاه حفار TBM در مسیر تونل متروی قم از سمت قلعه‌کامکار مستقر شد. با این وجود اما مشکلات اعتباری موجب شد این پروژه آنچنان که باید سرعت خوبی نداشته باشد و در حال حاضر قریب به 2 سال از زمانبندی اولیه عقب است. پس از روی کار آمدن مدیریت جدید شهری در قم در سال گذشته، مدیران خبر از شتاب پروژه‌های قطار شهری از جمله مترو در قم دادند. طبق گفته معاون شهرسازی و امور زیربنایی شهرداری قم بخش اعظم مشکلات اعتباری مترو حل شده و این پروژه تا پایان سال 96 راه‌اندازی خواهد شد. علیرضا قاری‌قرآن با بیان اینکه راه‌اندازی خط یک متروی قم به 2 فاز تقسیم‌بندی شده است، اظهار کرد: در فاز نخست مسیر قلعه‌کامکار تا میدان مطهری و در فاز دوم مسیر میدان مطهری تا ایستگاه مسجد مقدس جمکران راه‌اندازی می‌شود. معاون شهرسازی و امور زیربنایی شهرداری قم تصریح کرد: مسیر قلعه‌کامکار تا میدان مطهری دارای 6 ایستگاه است که برای سرعت بخشی به پروژه عملیات اجرایی ایستگاه‌ها آغاز شده و تنها
3 ایستگاه را در فاز نخست به طور کامل راه‌اندازی می‌کنیم و مابقی را تا اسکلت پیش خواهیم برد و به مرور به چرخه بهره‌برداری می‌رسانیم. شهردار قم نیز در این زمینه با اشاره به وضعیت پیشرفت قطار شهری قم و جزئیات اجرایی آن گفت: در صورتی که مشکل تأمین واگن‌ها، معارضات ایستگاه‌ها و مشکلات جنبی پروژه حل شود، عزم مدیریت شهری بر این است که فاز نخست را تا سال آینده راه‌اندازی کند. سیدمرتضی سقاییان‌نژاد با بیان اینکه خط یک متروی قم با 5/14 کیلومتر طول از قلعه‌کامکار تا مسجد مقدس جمکران با 14 ایستگاه در حال احداث است، تصریح کرد: ایستگاه مطهری در آینده به ظرفیتی ویژه برای شهر تبدیل شده و مرکز تبادل مسافر مترو، مونوریل و اتوبوس خواهد بود. البته باید گفت مهم‌ترین نگرانی در مسیر تکمیل این پروژه مهم در حمل‌ونقل درون‌شهری تأمین واگن‌های مورد نیاز این پروژه برای افتتاح است. مدیران شهری خبر از پیش‌بینی خرید 100 واگن در فاز نخست مترو داده‌اند و این در حالی است که اگر قبل از پایان سال اقدامات لازم برای خرید واگن‌ها انجام نشود بازهم شاهد تأخیر در افتتاح این پروژه خواهیم بود. مدیرعامل سازمان قطار شهری قم نیز با اشاره به وضعیت تأمین واگن‌های متروی قم تصریح کرد: مسؤولان سازمان جلسات متعددی با شرکت‌های چینی، ژاپنی و اروپایی برای تأمین واگن‌های مترو داشته‌اند که در حال بررسی شرایط و پیشنهادات این شرکت‌ها هستیم. ابراهیم نیلیه با بیان اینکه تأمین واگن‌های متروی قم از طریق فاینانس انجام می‌شود، افزود: برای خط نخست مترو 26 رام قطار 5 واگنه در نظر گرفته شده که در فاز اول 4 رام قطار با 20 واگن را استفاده خواهیم کرد. وی با اشاره به تلاش مجموعه قطار شهری برای تأمین بهترین، کم‌هزینه‌ترین و باکیفیت‌ترین واگن‌ها برای متروی قم، گفت: سعی داریم برای افتتاح پروژه در افق 96 بزودی قرارداد خرید واگن‌ها را امضا کنیم.
 

استان مرکزی از 30 هزار زائر کربلا پذیرایی می‌کند
جانشین ستاد عتبات عالیات استان مرکزی گفت: استان مرکزی از 30 هزار زائر اباعبدالله‌الحسین(ع) در مراسم راهپیمایی اربعین حسینی در عراق پذیرایی خواهد کرد. خلیل نجفی‌نظام‌آبادی در گفت‌وگو با فارس در اراک اظهار کرد: ستاد بازسازی عتبات عالیات استان به عنوان کمیته اسکان و تغذیه زائران مراسم اربعین زیر نظر ستاد اربعین استان به ریاست استاندار مرکزی و به موازات سایر کمیته‌های مختلف در خدمت زائران اربعین امام حسین(ع) خواهد بود.  وی ادامه داد: این زائران از لحظه اعزام تا اسکان، زیارت و بازگشت توسط کمیته اسکان و تغذیه زائران استان مرکزی پذیرایی خواهند شد. جانشین ستاد عتبات عالیات استان مرکزی بیان کرد: تمام این امور توسط خود مردم و با جمع‌آوری نذورات انجام می‌شود و نهادهای مختلف به عنوان هماهنگ‌کننده و خدمات‌رسان در خدمت مردم خواهند بود. نجفی‌نظام‌آبادی  یاد‌آور شد: افراد و هیأت‌های مذهبی که مایل به اهدای نذورات خود هستند باید هرچه سریع‌تر اقدام کنند.


اجرای 20  پروژه تأمین آب کشاورزی در ایلام
استاندار ایلام گفت: 20 پروژه تامین آب کشاورزی در ایلام در حال اجراست. محمدرضا مروارید در گفت‌وگو با فارس در ایلام اظهار داشت: برای توسعه بخش کشاورزی و مشکلات این حوزه نشستی با معاون وزیر جهاد کشاورزی برپا شد. نماینده عالی دولت در استان ایلام گفت: در این نشست به بررسی روند اجرای طرح احیای اراضی استان ایلام و تامین منابع مالی برای تکمیل طرح‌های زودبازده و تامین آب کشاورزی پرداخته شد.  وی ادامه داد: در این نشست اعلام شد بیش از 5 هزار میلیارد ریال اعتبار برای اجرای طرح‌های آب در حوزه‌های کشاورزی استان ایلام نیاز است که باید این اعتبار اختصاص یابد. مروارید با اشاره به اهمیت اجرای طرح‌های تامین آب بویژه در بخش کشاورزی در استان ایلام تصریح کرد: 20 پروژه کوچک تامین آب با ظرفیت آبرسانی به 20 هزار هکتار از مزارع استان ایلام با پیشرفت 90 درصد در حال اجراست.

گروه اقتصادی: مدیرعامل سازمان مردم‌نهاد شبکه دیده‌بان شفافیت و عدالت در نامه سرگشاده‌ای درباره جلسه غیرعلنی یکشنبه درباره قراردادهای نفتی هشدار داد و گفت: «جلسه را علنی و رسمی کنید. از کودتای ۲۸ مرداد عبرت بگیرید. این موضوع با سرنوشت یکایک ایرانیان پیوند خورده است». به گزارش تسنیم، احمد توکلی در نامه سرگشاده‌ای درباره جلسه غیرعلنی یکشنبه درباره قراردادهای نفتی هشدار داد و گفت: جلسه یکشنبه را علنی کنید.
متن این نامه به‌شرح زیر است:
چند ماهی است که بحث جدی بین وزارت نفت و بسیاری از صاحب‌نظران اقتصادی، حقوقی، امنیتی و فنی بر سر الگوی جدید نفتی جریان دارد. متأسفانه به‌اندازه اهمیت خطیر این موضوع، مردم در این بحث وارد نشده‌اند.
سازمان مردم‌نهاد دیده‌بان شفافیت و عدالت و جمع قابل اعتنایی از دانشگاهیان و کثیری از متخصصان نفتی، از همان آغاز با حساسیت نقد را آغاز کردند که با استقبال اولیه وزارت و دولت روبه‌رو شد. حرف منتقدان این بود که مصوبه دولت الگوی کاملاً نامناسبی است که اگر اجرایی شود، سود بسیار زیاد و غیرمتعارفی را نصیب بیگانگان می‌کند که از منابع مالی دولت می‌کاهد؛ به‌جای جوانان تحصیلکرده ما، جوانان فرانسه، انگلیس، هلند و ایتالیا را از بیکاری نجات می‌دهد؛ به‌سرعت ظرفیت‌های فنی و تخصصی صنعت نفت موجود در داخل را از کار می‌اندازد؛ با دوره طولانی حضور خارجی (20 تا 57 سال!) بیگانگان به یارسازی و یارگیری از بین وادادگان و وطن‌فروشان دست می‌زنند؛ و بالاخره هر وقت نپسندیدند، با کودتا دولت را ساقط می‌کنند و دیکتاتوری جدیدی را حاکم می‌سازند. با این همه، اگر 13 محور مشکلدار IPC اصلاح بشود، منتقدان آن را برای میادینی که در ارتباط با آنها فاقد تجربه هستیم (مانند میادین مشترک آب‌های عمیق دریای خزر و دریای عمان) قابل قبول می‌دانند. علاوه بر این، منتقدان مدعی بودند و هستند که درباره مخازن و میادین دیگر با تجزیه نیازهای هر کدام، هرچه را در داخل قابل تأمین است همینجا و بقیه را در بازارهای خاص هر کدام می‌شود تهیه کرد و به هیچ وجه محتاج دادن امتیازهای موجود در IPC نیستیم.
وزارت نفت می‌گوید: ما باید کار را به خارجی بسپاریم چون ایرانی ‌بموقع تمام نمی‌کند؛ سرمایه ندارد؛ گران تمام می‌کند؛ فناوری ندارد. علاوه بر اینها، ما مدیریت  عمومی را بلد نیستیم.
برای راستی‌آزمایی این نگرانی‌های وزارت، به این دو نمونه توجه بفرمایید:
1- هم‌اکنون شرکت ایرانی پرشیا، میدان یاران بین آزادگان و مرز عراق را در دست اتمام دارد. هزینه پروژه 570 میلیون دلار می‌شود که 15 درصد کمتر از برآورد اولیه قرارداد (650 میلیون دلار) است. تا الآن یک روز هم از برنامه عقب نبوده و سر وقت ان‌شاءالله در اوایل پاییز تحویل می‌دهد. این شرکت ایرانی 71 درصد کار را در داخل انجام داده است. در مقابل، وزارت نفت از شورای اقتصاد اجازه گرفته است که شرکت‌های خارجی مجاز باشند 30 درصد نیازشان را از داخل تهیه کنند، یعنی اگر ساده‌سازی کنیم، می‌توانیم از نظر ایجاد اشتغال بگوییم پرشیا 71، و شرکت‌های چندملیتی 30 درصد اشتغال خود را از نیروی انسانی ایرانی می‌گیرند. حالا پرشیا، با تضمین تأمین 14 میلیون یورو سرمایه از خارج، خواهان پروژه جدید است، ظاهراً توتال عزیزتر است!
2- در میدان آزادگان،  ژاپن 5 سال و چین 4 سال ما را معطل کردند. بعد از آن، به شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب اعتماد شد که تولید 50 هزار بشکه را به ثمر رساند. بعد، به شرکت مهندسی و توسعه نفت دادند که 60 هزار بشکه به تولید اضافه کرد. حالا این شرکت‌های ایرانی، پیشنهاد 170 و 300 هزار دارند، ولی می‌گویند «یکی از آن امتیازات گوناگونی را که به بیگانه می‌دهید به ما بدهید؛ بگذارید ما هم 50 درصد تولید را برداریم و آن را سرمایه ادامه توسعه قرار دهیم».
الان کجاییم؟
دولت برخلاف ادعا، اولاً به تغییر رویکرد که ضامن ایجاد اشتغال برای ایرانیان و ارتقای فناوری شرکت‌های ایرانی است توجهی نکرده و از 13 محور اشکالات جمع‌بندی شده خودشان، 4-3 تا را اعمال کردند و در 13 مرداد مصوبه جدیدی دادند. در عین حال، سعی کردند با مصوبه گرفتن از جلسه سران قوا، مجلس و شورای نگهبان را دور بزنند، ولی رهبری در حاشیه نامه آقای رئیس‌جمهور نوشتند این موضوع باید تمام مسیر قانونی‌اش را طی کند. هیأت تطبیق آیین‌نامه‌های دولت با قوانین، مصوبه جدید را در 7-6 مورد مغایر قوانین شناخته که علی‌القاعده نظرش را اعلام می‌کند. روز یکشنبه هم قرار است در جلسه غیرعلنی غیررسمی مجلس، آقای مهندس زنگنه برای نمایندگان صحبت کنند. این موضوع بسیار مهم‌تر از آن است که جلسه غیررسمی برای آن گرفته شود. جلسه را علنی و رسمی کنید. از کودتای 28 مرداد عبرت بگیرید. آگاه باشید! این موضوع با سرنوشت یکایک ایرانیان برای نیم قرن آینده و شاید هم بیشتر پیوند خورده است! برادرانه به نمایندگان محترم مجلس هشدار می‌دهم نگذارند چنین امر خطیری پنهان از مردم رقم بخورد.

همه «دیپلمات‌ها» وارد فاز نظریه‌پردازی و تئوری‌سازی نمی‌شوند، چرا که این مقوله نیازمند پیشگویی آینده و تا حدی تضمین موفقیت استراتژی است. شرایطی که می‌تواند بر سرنوشت ملت یا تمدن‌ها تاثیر گذاشته و موفقیت و شکست دولت‌ها را رقم بزند. اما بلاشک، همه سیاستمدارانی که وارد فاز آینده‌پژوهی و ارائه دکترین می‌شوند، به این مساله غیرقابل انکار واقفند که حساب و کتاب «بهترین‌ها» نیز در برخی شرایط درست از آب درنمی‌آید. از اینجا به بعد است که تفاوت رفتار استراتژیست‌ها در مواجهه با واقعیات، کلاس یا رتبه کاری آنها را در ساختار جهانی مشخص می‌کند. ضعیف‌ترها زمین و زمان را به هم متصل می‌کنند تا شکست نظریه خود را در مرحله اجرا توجیه کنند و با تاکید بر ادامه پیمایش مسیر اشتباه، پای سیاست‌ورزی‌های غلط اندر غلط را به اتاق فکر سیستم خودی باز می‌کنند.
اما عاقل‌ها با اعتراف به شکست، درصدد اصلاح محاسبات نامتناسب و بیگانه با واقعیات برمی‌آیند و به واسطه فرصت‌سازی‌های جدید، «تاریخ مصرف» و «ماندگاری» سیستم فکری خود را ارتقا می‌دهند. به عبارت ساده‌تر، هوشیاری در مواجهه با واقعیات و «عبرت گرفتن» از آینده‌ای که به سرعت به گذشته‌ای تاریخی تبدیل می‌شود، نشانه «تکامل عقل» است.  به قول صحیح امیرالمومنین علی(ع) تجارب آدمی پایان ندارد و معلومات انسان عاقل به وسیله تجربه همواره در افزایش و فزونی است.
  نسخه انزوای داوطلبانه
اما در موضوع مهم «معامله با استکبار»، به نظر می‌رسد مرحله تجربه‌گری جامعه به خط پایان نزدیک می‌شود و اکنون تنها از جانب گروهی از نظریه‌پردازان که خود را در آفرینش تجربه مذکور موثر ارزیابی می‌کنند، شاهد اصرار بر ادامه پیمایش مسیر غلط هستیم. آنها تاکید می‌کنند برای هماهنگ شدن با «نظم آمریکایی» باید در مسیر اصلاحات مورد علاقه غرب قدم‌های بلندتری برداریم تا فرصت برای تغییر و دگردیسی در «تجربه تلخ برجام» ساخته و پرداخته شود. صحبت از اقداماتی همچون بایگانی مولفه‌های قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی در منطقه و تن دادن به انزوایی خودخواسته است. مبدعان این به اصطلاح «تدبیر» معتقدند در پایان فاز مذکور، کدخدا «احتمالا» نقشی شایسته در نظم جدید خاورمیانه، به ایران اعطا خواهد کرد!
استراتژی آنها آشکارا بر فرضیات پیش از تجربه برجام استوار است و مطلع آن استفاده از اختلافات بروز یافته میان «آمریکا» و «عربستان» و «رژیم غاصب صهیونیستی» به عنوان فرصتی برای نزدیک‌تر شدن به نقاط عطف نقشه «خاورمیانه جدید» است. اما چرا نظریه مذکور به اصلاح تجربه تلخ قبلی و تقویت دکترین «اعتماد بر آمریکا» منجر نمی‌شود؟
  دکترین دشمن ساخته
اتاق فکر «وطن امروز» از همان زمان که زمزمه مذاکرات بی‌واسطه با آمریکایی‌ها در دولت قبل، در رسانه‌های غربی پیچید، «دکترین جدید تیم راکفلر» با هدف بازسازماندهی وجهه هژمونیک آمریکا به واسطه تعامل با تنها قدرت آینده‌دار منطقه- ایران- را غیرقابل اعتماد و استوار بر پایه‌های دروغین ارزیابی کرد. صحبت از طرحی است که باند سیاستمداران نیویورکی ایران آن را ساخته و پرداخته اتاق فکر داخلی برمی‌شمردند اما حقیقت چیز دیگری بود!
نیویورکی‌ها دروغ نمی‌گفتند اما از بازگو کردن همه حقایق نیز اکراه داشتند. برخی سیاستمداران و دیپلمات‌های حامی پروژه «آشتی با آمریکا» که در برابر مردم با نامگذاری شیک و سیاست‌ورزانه «تعامل صحیح ایران با جامعه جهانی» رونمایی شد، حقیقتا در هنگامه چکش‌کاری دکترین نئولیبرال‌ها در اتاق فکر تشکیل‌شده در «ساختمان برادران راکفلر» رفت و آمد داشتند. اما اطلاع از بخشی از واقعیت به جای تمام آن، به واسطه مهندسی محاسبات، به نظریه‌پردازی و پیشگویی‌های پرغلط می‌انجامد.
پیشگویی‌ای که بر این پایه استوار بود که اختلاف در هیات حاکمه آمریکا، میان گروه‌های شدیدا صهیونیست و کمتر صهیونیست، به تشکیل 2 جبهه کاملا مستقل حامی «صلح با ایران» و خواهان «جنگ با ایران» منجر شده است.  اصرار می‌ورزیدند ریاست صلح‌طلبان با اوبامای «مودب و باهوش» است و پشت‌پرده نیز قطعا ساز و برگ جنگی بزرگ و احیانا «اتمی» ضد ایران، حاضر و آماده شده است! گمانه‌زنی‌ها استوار بر این تحلیل بود که از ترس آنچه در زیر دستکش مخملی پنهان شده «باید» امتیاز بدهیم و به بایگانی ابزارهای قدرت خودی تا آنجا که دشمن «بی‌خیال» شود، ادامه دهیم.
پروژه ارتباط موثر
البته فی‌الواقع نباید پروژه «ارتباط موثر» دشمن برای ایجاد تغییر در تفکرات و مهندسی محاسبات گروه‌های در معرض دیپلماسی عمومی را سبک شمرد. کمااینکه رهبر حکیم انقلاب در توصیف این پروسه
14 بهمن 90 فرمودند: «در این 30 سال، تجربه هم پیدا کرده‌ایم. گاهی به روی ما لبخند زدند. اوایل گاهی بعضی از ما باور می‌کردیم. یواش‌یواش فهمیدیم پشت صحنه چیست. فریب لبخند دشمن را، فریب وعده‌های دروغ دشمن را نخوریم. جبهه‌ قدرت مادی‌ای که امروز بر دنیا مسلط است، راحت عهد می‌شکند. زیر قول‌شان می‌زنند، نه از خدا خجالت می‌کشند، نه از خلق خجالت می‌کشند، نه از طرف مذاکره خجالت می‌کشند؛ راحت دروغ می‌گویند! من نمونه‌های زنده
دارم- که شاید آن وقتی که لازم باشد، عرض کنم- همین اظهاراتی که آمریکایی‌ها کردند، رئیس‌جمهور آمریکا کرد؛ نامه‌ای که به ما نوشت، جوابی که ما دادیم؛ بعد عکس‌العمل و اقدامی که آنها با مضمون آن نامه‌ها کردند. اینها یک روزی در اختیار افکار عمومی دنیا قرار خواهد گرفت؛ خواهند دید که اینها چه جوری‌اند، حرف‌شان چقدر اهمیت و ارزش دارد، وعده‌شان چقدر ارزش دارد. بنابراین یکی از کارهای اساسی ما این است که فریب لبخند و وعده‌ دروغ اینها را نخوریم».
نسخه فروپاشی شوروی
بعد از این افشاگری رهبر انقلاب درباره 2 نامه ارسالی توسط شخص باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا دست‌کم 3 نامه رسمی دیگر به امام خامنه‌ای با مضمون تحریک نظام به شراکت ظاهری با ایالات متحده در «مدیریت جهان» و حل‌وفصل «سوءتفاهم‌ها» نوشت. استراتژیست‌های واقع‌بین جهان در اهمیت هجمه جدی دستگاه فکری سیاست خارجی آمریکا برای تاثیرگذاری بر رقیب خوش‌آتیه- ایران- پروژه مذکور را با آنچه آمریکا براساس استراتژی برژینسکی در برابر شوروی اجرایی کرد، مقایسه کرده‌اند.
با این مفهوم  که چه‌بسا اگر مطابق محاسبه‌گری غلط رهبران شوروی سابق، جمهوری اسلامی نیز در پازل «دیپلماسی عمومی» آمریکا، اسیر تئوری‌های غلوآمیز اقلیت مذکور مبنی بر «پذیرش حق ابرقدرتی» با عقب‌نشینی داوطلبانه از مولفه‌های قدرت می‌شد، امروز به جای صحبت از «عبرت‌های برجام» از تجربه تاریخی فروپاشی ایران و عوامل آن بحث در جهان در گرفته بود!
رهبر حکیم انقلاب در کل این مدت هرگز به سیاست‌ورزی «محرمانه» با ملت رضایت ندادند و مرحله به مرحله دروغ‌های مکتوب هیات حاکمه آمریکا را یادآور شدند. ایشان در سخنرانی بسیار مهم 11 مرداد سال جاری در دیدار با اقشار مختلف مردم، مجددا به نامه‌نگاری آمریکایی‌ها با ایشان اشاره کردند و فرمودند: «...در ظاهر وعده می‌دهند، با زبان چرب و نرم حرف می‌زنند اما در عمل توطئه می‌کنند، تخریب می‌کنند، مانع پیشرفت کارها می‌شوند؛ این شد آمریکا؛ این شد تجربه. حالا آمریکایی‌ها می‌گویند بیایید درباره‌ مسائل منطقه با شما صحبت کنیم! خب! این تجربه به ما می‌گوید این کار برای ما سمّ مهلک است».
آشتی با واقعیات
پس، استراتژیست عاقل فارغ از اینکه «دیپلمات» باشد یا «انقلابی»، ایرانی باشد یا آمریکایی، به جای تمرکز بر شنیده‌ها، واقعیات را مبنای ارائه تحلیل قرار می‌دهد. واقعیت این است که اخبار و اقوالی که پیش از برجام و در دوره پسابرجام از اتاق فکر آمریکایی‌ها به جامعه ایرانی تحت عنوان «علاقه دشمن به رفع تخاصم» ارائه شد، حقیقی نبوده و هدف از بیان آنها صرفا فراهم‌سازی مقدمات ضروری نقشه‌های آینده ایالات متحده بوده است.
 نقشه «خاورمیانه جدید» به عنوان پروژه مشترک آمریکا و اسرائیل تنها در صورتی موفق اجرا می‌شود که ایران، به عنوان بزرگ‌ترین مانع پیش رو، به صورت داوطلبانه از مواضع انقلابی در منطقه عقب‌نشینی کند. یمن، سوریه، عراق و سایر فرامرزهای امنیتی را به خواست و اراده کدخدا واگذار کرده و گروه‌های مقاومت را بدون حمایت تاکتیکی تنها رها کند تا گرگ‌های صهیونیست تسویه حسابی تاریخی را در منطقه رقم بزنند.  رهبر عالیقدر جمهوری اسلامی ایران، سال 83 در توصیف طرح مذکور می‌گویند: «مساله خاورمیانه بزرگ، یک آرزوی آمریکایی است. خاورمیانه بزرگی که آنها می‌گویند، یعنی کشوری بزرگ در خاورمیانه به مرکزیت اسرائیل. البته منظور آنها این نیست که یک دولت واحد تشکیل شود؛ نه! همین دولت‌هایی که در مرزهای جغرافیایى کنونی قرار دارند، باشند؛ منتها دولت‌هایی که توی مشت آمریکایی‌ها باشند؛ مردم به‌ظاهر آنها را انتخاب کرده باشند، اما آمریکایی‌ها خواسته باشند».
اکنون در سال 95 عملیات دشمن برای تحقق نقشه مذکور به وضوح در منطقه قابل مشاهده است. اما در بحبوحه درگیری همه کشورهای صاحب قدرت منطقه اعم از روسیه و ایران و ترکیه و عراق و حتی نگاه نگران چین و هند، بخشی از دیپلمات‌های آفریننده تجربه برجام، ناباورانه بر رویای مدیریت اشتراکی خاورمیانه جدید با مستکبران صهیونیست اصرار می‌ورزند! سوال اصلی این است: چند بار تجربه «معاهده سعدآباد» برای عقب‌نشینی از تزهای پرغلط سیاست خارجی کفایت می‌کند؟ آیا در چنین شرایطی می‌توان به صحت آینده‌نگری و دکترین تقلیدی چنین اقلیتی اعتماد کرد؟ آیا عاقلانه است که از نظام بخواهیم برای رتق و فتق تجربه تمام‌شده برجام، امنیت و اقتصاد و آینده ایرانیان را بر سر میز قمار «بازی آمریکایی- صهیونیستی» به معامله بگذارد؟!

 امکانات درمانی سیرجان
متناسب با نیاز مردم نیست
نماینده مردم سیرجان و بردسیر در مجلس شورای اسلامی گفت: امکانات درمانی سیرجان پیشرفت زیادی ندارد و این شهرستان فاقد امکانات براساس نیاز مردم است.  به گزارش خبرگزاری فارس از سیرجان، شهباز حسن‌پور در بازدید وزیر بهداشت از بیمارستان 216 تختخوابی سیرجان با اشاره به پوشش درمانی 700 هزار نفر در این شهرستان اظهار داشت: 30 هزار اتباع بیگانه و مردم شهرستان‌های شهربابک، بافت، نیریز، حاجی‌آباد و قطروئیه از استان‌های فارس و هرمزگان هم از خدمات درمانی سیرجان استفاده می‌کنند. وی با اشاره به اینکه سیرجان به دلیل موقعیت جغرافیایی، اقتصادی و معدنی، مهاجر‌پذیر است، افزود: در بخش درمان و امکانات درمانی این شهرستان پیشرفتی نداشته‌ایم و فاقد امکانات براساس نیاز مردم هستیم. حسن‌پور از سازمان بیمه تامین اجتماعی کشور هم انتقاد کرد و گفت: 75 هزار کارگر در شهرستان سیرجان وجود دارند اما تنها یک بیمارستان قدیمی در این بخش داریم، سیرجان با این تعداد کارگر و سرویس‌دهی به شهرستان‌های اطراف در ساخت مراکز درمانی و بیمارستانی باید اقدام بیشتری داشته باشد.


خرید 462 هزار تن گندم
در آذربایجان شرقی
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهادکشاورزی استان آذربایجان‌شرقی از خرید 462 هزار تن گندم و افزایش 46 درصدی میزان خرید تضمینی گندم تا 28 مردادماه نسبت به زمان مشابه در سال 94 خبر داد.  به گزارش فارس از تبریز به نقل از روابط عمومی سازمان جهادکشاورزی استان، ایوب ایرانی‌فام  اظهار داشت: برای خرید تضمینی محصول گندم کشاورزان تا 28 تیرماه سال‌جاری مقدار 462 هزار و 304 تن گندم بهره‌برداران خرید تضمینی شده و در سیلوهای مناطق مختلف استان به ثبت رسیده است. وی با بیان اینکه در سال گذشته تا 28 مرداد مقدار 313 هزار و 161 تن گندم در استان خریداری شده بود، افزود: این میزان خرید در مقایسه با مدت زمان مشابه نسبت به سال گذشته از افزایش 48 درصدی برخوردار است.

عباس اکبری: 1- این را مکرر شنیده‌ایم که روز عاشورا در کربلا آنگاه که حضرت علی‌اکبر فرزند عزیز امام حسین(ع) وارد میدان نبرد با دشمن سفاک شد، دشمنان تا فهمیدند او نامش «علی» است، با غیظ و کینه بیشتری به او حمله‌ور شدند. در واقع یادآوری نام «علی» برای دشمن به مثابه تازه شدن کینه‌هایی بود که از آن بزرگمرد داشتند؛ کینه‌هایی که به خاطر اصرار حضرت علی(ع) بر اجرای عدالت در دوران حکومتش و به خاطر دلاوری‌های آن حضرت در کنار پیامبر(ص) در جنگ‌ها بود. حتی اصل جنگ آنها با امام حسین(ع) هم بی‌ارتباط نبود با کینه‌هایی که از امیرالمومنین(ع) داشتند. دافعه حضرت علی(ع) و قاطعیت ایشان در اجرای عدالت و دلاوری حضرت در مقابله با دشمن، عاملی بود که موجب دشمنی‌های زیادی نسبت به او شده بود. علی(ع) همان کسی بود که شبانه برای یتیمان آذوقه می‌برد، همان بود که سر در تنور آن پیرزن کرد و خطاب به خویش فرمود: «بچش حرارت آتش را، این سزای کسی است که از وضع یتیمان بی‌خبر است!» اما در همین حال علی(ع) همان بود که سپاه او در جنگ صفین نزدیک به 50 هزار نفر از لشکریان دشمن را به هلاکت رساند. همان بود که «در دوران خلافت خود شلاق به دوش در کوچه و بازار حرکت و خلافکاران و بزهکاران را تعزیر می‌کرد».
آری! حضرت علی(ع) هم جاذبه داشت، هم دافعه. جاذبه و دافعه‌ای که شهید مطهری درباره آن می‌گوید: «علی مردی دشمن‌ساز و ناراضی‌ساز بود. این یکی دیگر از افتخارات بزرگ او است. هر آدم مسلکی، هدفدار و مبارز بویژه انقلابی که در پی عملی کردن هدف‌های مقدس خویش است و مصداق قول خداست: «یجاهدون فی سبیل‌الله و لایخافون لومه لائم؛ در راه خدا می‌کوشند و از سرزنش سرزنشگری بیم نمی‌کنند» (مائده/ آیه 54) دشمن‌ساز و ناراضی درست‌کن است. لهذا دشمنانش، مخصوصا در زمان خودش، اگر از دوستانش بیشتر نبوده‌اند کمتر هم نبوده و نیستند. اگر شخصیت علی(ع) امروز تحریف نشود و همچنان که بوده ارائه داده شود، بسیاری از مدعیان دوستی‌اش در ردیف دشمنانش قرار خواهند گرفت. در میان اصحاب پیغمبر هیچ‌کس مانند علی دوستانی فداکار نداشت، همچنان که هیچ‌کس مانند او دشمنانی اینچنین جسور و خطرناک نداشت.
مردی بود که حتی بعد از مرگ، جنازه‌اش مورد هجوم دشمنان واقع گشت».
هرچند امیرالمومنین(ع) به دلیل فرصتی که برای تشکیل حکومت برایش پیش آمد، بیشتر مورد توجه است اما این خصلت فقط مختص حضرت علی(ع) نیست، بلکه همه ائمه اطهار اینچنین بودند و در اجرای احکام الهی قاطعیت داشتند. لازمه معصوم بودن و کامل بودن، پذیرش و عمل به تمام اسلام است. دلیل عشق و ارادت‌ها از یک سو و کینه‌ها و خصومت‌ها از سوی دیگر به ائمه‌ اطهار علیهم‌السلام هم همین اهتمام آنها به اسلام کامل بود.  
2- این ویژگی اسلام است که دینی جامع و یکپارچه است. نمی‌توان بخشی از آن را قبول کرد و بخشی دیگر را نفی. این رویه توسط قرآن بشدت نفی شده است: «إِنَّ الَّذینَ یَکفُرونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَیُریدونَ أَن یُفَرِّقوا بَینَ اللَّهِ وَرُسُلِهِ وَیَقولونَ نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَنَکفُرُ بِبَعضٍ وَیُریدونَ أَن یَتَّخِذوا بَینَ ذلِکَ سَبیلًا (آیه 150 سوره مبارکه نساء)». نقد رهبر معظم انقلاب به شعار تصنعی اسلام رحمانی هم همین است: «گاهی یک شعارهایی داده می‌شود، شعارهای به‌ظاهر اسلامی که باطناً اسلامی نیست، از جمله چیزهایی که اخیراً خیلی رایج شده و انسان می‌شنود در نوشته‌ها و در گفته‌ها، «اسلام رحمانی» [است]، خب! کلمه قشنگی است، هم اسلامش قشنگ است، هم رحمانی‌اش قشنگ است، اما یعنی چه؟ تعریف اسلام رحمانی چیست؟ خب! خدای متعال، هم رحمان و رحیم است، هم «اشدّالمعاقبین» است، هم دارای بهشت است، هم دارای جهنم است. خدای متعال، مؤمنین و غیرمؤمنین را یک‌جور به حساب نیاورده، اَفَمَن کانَ مُؤمِنًا کَمَن کانَ فاسِقًا لا یَستَوون. اسلام رحمانی که گفته می‌شود، قضاوتش درباره مؤمن، غیرمؤمن، کافر دشمن و کافر غیردشمن چیست؟ همین‌طور پرتاب کردن یک کلمه بدون عمق‌یابی، کاری است غلط و احیاناً گمراه‌کننده. بعضی‌ها که در حرف‌ها و نوشتجات و اظهارات این تعبیر «اسلام رحمانی» را به کار می‌برند، انسان مشاهده می‌کند و خب احساس می‌کند این اسلام رحمانی یک کلیدواژه‌ای است برای معارف نشأت‌ گرفته از لیبرالیسم، یعنی آن چیزی که در غرب به آن لیبرالیسم گفته می‌شود. البته تعبیر لیبرالیسم و عنوان لیبرالیسم برای تمدن غربی و فرهنگ غربی و ایدئولوژی غربی هم تعبیر غلطی است، چون واقعاً آنها نه لیبرالند، نه اعتقاد به لیبرالیسم به معنای واقعی کلمه دارند ولی خب! حالا یک اصطلاحی است لیبرالیسم. اگر اسلام رحمانی اشاره به این است، این، نه اسلام است، نه رحمانی است، مطلقا».
3- انتشار فایل صوتی شیخ حسینعلی منتظری که در آن نظام جمهوری‌‌اسلامی را به خاطر سرکوب منافقین مورد هجمه قرار داده، از نظر محتوایی چیز جدیدی ندارد و در واقع بیشتر حالت بازخوانی مواضع گذشته وی در قبال منافقین است. ذوق‌زدگی رسانه‌هایی چون بی‌بی‌سی از این مساله و اینکه باز بهانه‌ای پیدا کرده‌اند برای حمله به امام عزیز و نظام اسلامی هم چیز عجیبی نیست، چرا که فلسفه وجود این رسانه‌ها همین است اما آنچه محل تامل است اینکه چه چیزی موجب شده دشمنان امام و رسانه‌هایی چون بی‌بی‌سی امیدوار باشند بتوانند با تمسک به یک فایل صوتی از فردی که خصومت او نسبت به امام مبرهن است و همچنین با حمایت از گروهکی که جنایت‌های مکررش در قبال مردم ایران کمترین جای دفاع ندارد، اهداف‌شان را پیش ببرند. چه چیزی موجب شده آنها احساس کنند مقابله قاطع حضرت امام و جمهوری‌اسلامی با منافقین تروریست- که تکلیفشان مشخص است و جنایات آنها کم‌نظیر است- می‌تواند بهانه‌ای برای حمله به امام باشد و امیدوار باشند به اینکه این حمله‌ها بتواند روی عده‌ای هم تاثیر بگذارد؟!
افزون بر خصومت‌ها و کینه‌های دیرین آنها نسبت به حضرت امام که به آن اشاره شد، پاسخ این سوال را باید در نوع مواجهه‌‌ برخی گروه‌های سیاسی داخلی و برخی کسانی که مسؤولیت تبیین اندیشه‌های حضرت امام را دارند، جست‌وجو کرد. در اینکه حضرت امام(ره) مظهر وحدت و یکپارچگی مردم و گروه‌های مختلف کشور هستند، شکی نیست و در عشق و ارادت مردم به آن پیر سفرکرده کمترین تردیدی وجود ندارد اما این را نمی‌توان انکار کرد که برخی‌ نسبت به امام کینه‌هایی دارند و برخی هم که علی‌الظاهر خود را حامی امام می‌دانند و مدام از امام دم می‌زنند، بیش از آنکه به دنبال پیروی واقعی از امام باشند، به دنبال سوءاستفاده از نام امام هستند. این واقعیتی است که مغایرت مبانی و دیدگاه‌ها و مواضع و اقدامات آنها با مبانی مبرهن امام، آن را ثابت کرده است.
اینها همان کسانی هستند که در طول سال‌های اخیر با امام و اندیشه‌های ایشان طبق قاعده «نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَ نَکفُرُ بِبَعضٍ» برخورد کردند. همان‌هایی که با دیدگاه‌های امام گزینشی برخورد کردند و آن بخشی را که برای اغراض و اهداف سیاسی‌شان لازم دیدند برجسته کردند و بخش‌‌های دیگر اندیشه‌های امام را  –که اتفاقا بخش اصلی دیدگاه‌های ایشان را تشکیل می‌دهد- سعی کردند سانسور و تحریف کنند. کسانی که حتی ابایی از این ندارند که بگویند ما این بخش از دیدگاه‌های امام را می‌پذیریم اما در کنار آن دیدگاه‌های کسانی را که در مغایرت آشکار با اندیشه‌های امام هستند هم می‌پذیریم. یعنی نوعی التقاط؛ التقاطی که منافقین هم انحراف‌شان از همان شروع شد.
امیدواری رسانه‌های معاند به تاثیر تخریب‌های‌شان نسبت به امام، ماحصل سوءاستفاده سیاسی از امام توسط کسانی است که اتفاقا بیشترین تکلیف را در قبال حضرت امام دارند. کسانی که در همین مدتی که امام عزیز و فرزند بزرگوارش مورد هجمه شدید کینه‌توزان بودند، در حالی که انتظار می‌رفت در خط مقدم دفاع از ایشان باشند، سکوت کردند و برخی‌ هم ترجیح دادند موضعی نسبی و کلی بگیرند. کسانی که به سهولت بارزترین و برجسته‌ترین دیدگاه‌های امام را با برچسب «افراطی‌گری» و تندروی مورد هجمه قرار می‌دهند. همان‌هایی که در تبلیغات و شعارهای‌شان از امام و خط امام دم می‌زنند اما در عمل قهرمان‌شان همو است که در رابطه با منافقین می‌نویسد: «آنچه پس از عملیات مرصاد انجام شد غیرقانونی بود. به باور من جمهوری‌اسلامی یک پوزش‌خواهی و حلالیت‌طلبی به خانواده‌های آنان بدهکار است. اشتباه از سوی هر کس که سر زند اشتباه است. معیار سنجش ما در مورد هر موضوع و اقدامی حقیقت و عدالت است نه شخصیت افراد، هر قدر هم که بزرگ و تاریخ‌ساز باشند».
به موجب همین برخوردهای گزینشی با امام بود که سال گذشته رهبر حکیم انقلاب در مراسم رحلت حضرت امام در حرم مطهر، خطر «تحریف امام» را گوشزد کردند و برای مقابله با چنین خطری توجه به منظومه فکری امام و «امام را جامع و یکپارچه دیدن» را مورد تاکید قرار دادند. مرور آرا و اندیشه‌های امام آشکارا به ما نشان می‌دهد آن بزرگمرد نیز همچون جد خود هم جاذبه داشت، هم دافعه. در حالی که با مردم و مستضعفان و پابرهنگان مهربان و دلسوز بوده و آنها را ولی‌نعمتان و صاحبان اصلی انقلاب می‌دانست، با دشمنان و منافقین و مستکبرین و زورگویان قاطع و تند برخورد می‌کرد و از این مساله ابایی هم نداشت.