مهدی طاهرخانی: باز هم به حساس‌ترین بازی لیگ برتر رسیدیم. به شاه‌بیت غزل فوتبال ایران که هر حرکت و جهشی در آن تا ابد در ذهن هواداران حک می‌شود. یکی در صدر و دیگری در زیر. پرسپولیس بعد از سال‌ها این بار در صدر است و استقلال برای اولین بار در خانه چهاردهم جدول؛ نفس به نفس خانه آخر. شاید باخت برای آبی‌ها پایان خیلی چیزها باشد؛ پایان شروع علیرضا منصوریان که با هزار و یک آرزو به استقلال آمد اما طی یک رکورد ضعیف تاریخی در 5 مسابقه نخست هیچ بردی کسب نکرد. با این وجود داربی حساب و کتاب آنچنانی ندارد. پرسپولیس نزدیک به 5 سال است که به استقلال نباخته و در 2 سال اخیر بارها از سد این تیم گذشته است. اما نکته جالب و باور نکردنی اینکه در اکثر این بازی‌ها که قرمزها برنده بودند، استقلال موقعیت بهتری در جدول داشته است. حتی در همین آخرین داربی تیم مظلومی نزدیک به 17 هفته در صدر جدول بود و ناگهان تیم برانکو از انتهای جدول آمد و با پیروزی تاریخی 4 بر 2 بر صدر جدول تکیه زد. از این رو نباید در داربی به موقعیت 2 تیم نگاه کرد.
90 دقیقه استرس و هیجان باعث بر هم خوردن بیشتر تفکرات علمی می‌شود اما پیشینه نشان داده تیمی که توانسته بر احساساتش غلبه کند، پیروز میدان بوده است. استقلال و پرسپولیس در حالی جمعه پیش رو، رو در روی هم قرار می‌گیرند که کفه ترازو به شکل فاحشی به سمت شاگردان برانکو سنگینی می‌کند. آنها نه تنها صدرنشین جدول هستند بلکه نسبت به سایر رقبا (منهای تراکتور) بازی‌های تقریبا  زیباتری را ارائه می‌دهند و در خلق موقعیت تقریبا شبیه فصل گذشته هستند. با این تفاوت که دیگر خبری از گل‌های دریافتی سوشایی نیست. سوشا دیگر جایی در این تیم و کلا فوتبال ایران ندارد و علیرضا بیرانوند با 4 کلین‌شیت در 5 مسابقه، صاحب یک رکورد تاریخی شده است.
در آن سو علیرضا منصوریان با هزار امید پا به استقلال گذاشت و صحبت از برنامه 3 ساله کرد. شاید نکته بهت‌آور ماجرا آنجایی باشد که منصوریان در روز نخست که به عنوان جانشین پرویز مظلومی انتخاب شد، گفت برای انتقام شکست داربی 4 بر 2 آمده‌ام. او مرتب روی جبران آن شکست تاکید کرد و آن را یکی از اهداف اولیه‌اش دانست. اما 3 تساوی و 2 شکست در 5 بازی اولیه لیگ شانزدهم نشان می‌دهد منصوریان چندان وضعیت مناسبی ندارد و شاید یک شکست پرگل دیگر در داربی منتظر اوست تا به همین بهانه عمر مربیگری‌اش در استقلال تنها به چند ماه برسد!
او برای تلافی شکست آخرین داربی خط و نشان کشیده بود و حالا برانکو و پرسپولیسی‌ها می‌گویند آماده‌اند تا انتقام آن شکست عجیب در روزهای پایانی لیگ پانزدهم را از منصوریان بگیرند. همان شکستی که سرمربی فعلی استقلال با نفت تهران به پرسپولیس در آزادی تحمیل کرد تا به همین راحتی، شاگردان برانکو دست‌شان از رسیدن به جام کوتاه بماند. اینک باید دید کدام گروه توان انتقام را دارد. نه کیفیت بازی مهم است و نه تعداد تک به تک‌هایی که مهاجمان 2 تیم به دست می‌آورند. آنچه در انتها در اذهان می‌ماند نتیجه کسب شده است.
2 نشان مهم برای زدن
اگر منصوریان به هر ترتیبی بتواند باز هم دست برانکو را در آزادی بخواباند با یک تیر 2 نشان بسیار مهم و بزرگ را زده است؛ یکی اینکه به حرفش عمل کرده و انتقام داربی هشتادودوم را گرفته و دومی که مهم‌تر هم هست، عمر مربیگری‌اش را در استقلال تمدید می‌کند. پیروزی در داربی یعنی دست‌کم تا نیم‌فصل او مهلت دارد تا افکارش را پیاده کند. فوتبال احساسی ما حساب و کتاب ندارد و شاید نخستین پیروزی رسمی منصوریان با استقلال در لیگ شانزدهم در داربی رقم بخورد. چه چیزی از این زیباتر و جذاب‌تر برای آبی‌ها؟
معضلی به اسم دفاع چپ
اما در آن سو داستان برانکو متفاوت است. او در یک سال و اندی که در فوتبال ایران بوده از 3 داربی گذشته 2 بار پیروز شده و یک‌بار مساوی گرفته است و این نشان می‌دهد قاعده این بازی را می‌داند. تنها مشکل حال حاضر تیم او جناح چپ تیمش است، جایی که محسن ربیع‌خواه بی‌تجربه در 5 هفته گذشته بدترین نمایش‌ها را ارائه داده و آرزوی استقلالی‌ها این است برانکو باز هم دست به این نقطه از زمین نزند تا خسرو حیدری به عنوان مهم‌ترین بازیکن استقلال بتواند از این ضعف مشهود قرمزها نهایت استفاده را ببرد. اگر برانکو همچنان روی استفاده از ربیع‌خواه بی‌تجربه پافشاری کند آن وقت شاید بعد از ناکامی در داربی، با شدیدترین حملات هواداران مواجه شود، آنهایی که همیشه پشت سرمربی تیم‌شان بودند اما ناکامی در داربی آن هم به واسطه اصرار روی یک مهره ضعیف، چیزی نیست که هواداران بسادگی آن را فراموش کنند.  دست برانکو در این منطقه کاملا باز است و می‌تواند 2 راهکار متفاوت داشته باشد؛ نخست اینکه محمد انصاری را از دفاع وسط به پست اصلی‌اش، یعنی دفاع چپ ببرد و از یک مدافع دیگر کنار سیدجلال حسینی در دفاع آخر بهره ببرد یا اینکه حسین ماهینی یا آرام‌طبع را جانشین ربیع‌خواه کند که در این صورت جا برای بازی کردن رامین رضاییان در پست دفاع راست براحتی باز می‌شود و این بهترین سورپرایز برانکو برای هواداران است.
پیش‌بینی ممنوع
پیش‌بینی ساده نیست اما طبیعتا با توجه به آماده‌تر بودن این روزهای پرسپولیس تصور می‌شود آنها موقعیت‌های بیشتری خلق کنند یا مالکیت بیشتری روی توپ و میدان داشته باشند اما اینکه کدام تیم بیشتر از موقعیت‌هایش بهره می‌برد به هیچ وجه قابل پیش‌بینی نیست؛ بویژه اینکه یک طرف میدان یک تیم باشد که برای حفظ سرمربی جوانشان بخواهند از جان مایه بگذارند. به آبی‌ها و ستاره‌هایش این نتایج برخورده و شاید همین برخوردن تمام نقشه‌های برانکو را نقش بر آب کند؛ این جادوی داربی است و آن را جدی بگیرید. لزوما تیم حاکم میدان برنده نیست و اگر مثال می‌خواهید شاید نصف بیشتر 82 داربی گذشته برای ارائه مناسب باشد.

چهارمین مدال طلای کاروان ایران به‌دست آمد
غلامرضا رحیمی در مرحله فینال رقابت‌های تیراندازی باکمان پارالمپیک برابر کمانداری از تایلند قرار گرفت و با برتری مقابل وی چهارمین طلای کشورمان را در بازی‌های پارالمپیک به دست آورد. رحیمی با نتیجه ۷ بر ۳ مقابل حریف خود پیروز شد و مدال طلا گرفت. پیش از وی، ابراهیم رنجبر در همین رشته مدال برنز را کسب کرده بود.

مدافع ملی‌پوش عمان جایگزین  منتظری
 باشگاه الاهلی قطر با یکی از مدافعان ملی‌پوش عمان برای جایگزینی پژمان منتظری مذاکره کرده‌ است. به گزارش مهر، بعد از مصدومیت پژمان منتظری، مدافع تیم‌ملی فوتبال ایران در بازی با چین، مسؤولان باشگاه الاهلی تصمیم گرفتند نام این بازیکن را به خاطر دوری 3 - 2 ماهه از لیست الاهلی خارج و زمینه حضور یک بازیکن دیگر را فراهم کنند. روزنامه «الرایه» قطر در خبری از مذاکرات باشگاه الاهلی با یک مدافع از کشورهای حاشیه خلیج فارس خبر داد و نوشت: «مطلع شدیم باشگاه الاهلی با یکی از مدافعان ملی‌پوش عمان مذاکره کرده و قرار است این بازیکن جایگزین پژمان شود».

صعود 2 پله‌ای تیم‌ملی
در جدیدترین رده‌بندی تیم‌های ملی فوتبال جهان که از سوی مرکز آمار همکاری‌های فیفا اعلام شده، تیم‌ملی ایران 2 پله در رده‌بندی جهانی صعود کرده و به رده سی‌وهفتم جهان رسیده است. رده‌بندی ماه سپتامبر تیم‌های ملی فوتبال جهان قرار است امروز از سوی سایت فیفا منتشر شود. در آستانه انتشار رده‌بندی فیفا، مرکز آمار همکاری‌های فیفا که همیشه زودتر از فیفا رده‌بندی‌ها را اعلام می‌کند، این بار نیز رده‌بندی ماه سپتامبر تیم‌های ملی جهان را اعلام کرده که در آن آرژانتین همچنان تیم نخست جهان است و بلژیک و آلمان نیز در رده‌های دوم و سوم قرار گرفته‌اند. تیم‌ ‌ملی فوتبال ایران نیز که از 2 دیدار اول خود در مرحله نهایی مقدماتی جام‌جهانی 2018 روسیه 4 امتیاز  کسب کرده است، این بار با 2 پله صعود نسبت به ماه قبل به رده سی‌وهفتم جهان رسیده است. تیم‌ملی ایران همچنان تیم اول آسیا باقی مانده است. تیم دوم آسیا ژاپن است و تیم‌ملی کره نیز نسبت به ماه قبل در رده‌بندی آسیا سقوط کرده است.

واکنش به پناهندگی دونده ایرانی در سوئد
رئیس فدراسیون دوومیدانی درباره شایعه پناهندگی یکی از دوندگان ایران گفت: اطلاع دقیقی در این باره ندارم اما او دلیلی برای پناهندگی نداشت و اصلا با هزینه خودش به کشور سوئد رفته است. مجید کیهانی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره شایعه پناهنده شدن یکی از دوندگان ایرانی در سوئد اظهار کرد: هیچ‌گونه پناهندگی در کار نیست و او با هزینه شخصی خودش به ماراتن استکهلم سوئد رفته است. رئیس فدراسیون دوومیدانی در ادامه گفت‌: تمام افرادی که در این رقابت‌ها حاضر بودند با هزینه خودشان به این کشور رفته‌اند و هیچ دلیلی برای پناهندگی وجود ندارد، چرا که اصلا آنها زیر نظر فدراسیون نبودند. کیهانی در پایان گفت‌: درباره اتفاقی که رخ داده و تصمیمی که این دونده گرفته است، اطلاعات دقیقی ندارم اما باید پیگیری کنم. با این حال آنچه با قطعیت می‌توانم بگویم این است که دلیلی برای پناهندگی وجود ندارد.

بازار سیاه بلیت داربی  تا 250 هزار تومان
در حالی که یک روز تا برگزاری هشتادوسومین داربی پایتخت باقی‌ مانده اما شاهد بازار سیاه عجیب خرید و فروش بلیت‌های این دیدار هستیم. بلیت‌فروشی داربی 83  به پایان رسید تا همزمان با این اتفاق شاهد به راه افتادن بازار سیاه خرید و فروش بلیت‌های شهرآورد پایتخت در سایت‌های مجازی باشیم؛ مساله‌ای که مطمئنا تا لحظاتی قبل از آغاز بازی و مقابل در ورزشگاه آزادی نیز شاهد آن به صورت خرید و فروش دستی خواهیم بود. نکته قابل تامل این است که در سایت‌های مجازی معتبر که خرید و فروش کالاها و محصولات مختلف در آن انجام می‌شود، قبل از آغاز داربی بلیت‌های این بازی توسط فروشندگان به منظور فروش به ثبت رسیده است و علاوه بر این متقاضیان خرید نیز درخواست‌های خود را ثبت کرده‌اند تا بازار سیاه عجیبی تا قیمت ۲۵۰ هزار تومان درباره بلیت‌های داربی ۸۳ به راه بیفتد.

زینب حاجی‌حسینی: حدود یک ماه از اتمام بازی‌های المپیک می‌گذرد اما هنوز پرداخت پاداش‌هایی که برای مدال‌آوران این بازی‌ها وعده داده شده بود محقق نشده در حالی که قرار بود برخی پاداش‌ها بلافاصله پرداخت شود. برای سی و یکمین دوره بازی‌های المپیک و ورزشکارانی که در این دوره بازی‌ها مدال‌آور شدند، وعده‌ها و پاداش‌های ویژه و متعددی از سوی کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش، ادارات کل ورزش و جوانان استان‌ها و حتی برخی نهادهای دیگر در نظر گرفته شده بود. در این میان، پاداش نقدی ۱۰، ۵ و ۳ هزار دلاری کمیته ملی المپیک در همان محل برگزاری بازی‌های المپیک به مدال‌آوران طلا، نقره و برنز پرداخت شد. مدال‌آوران المپیک پس از بازگشت از ریو توسط رئیس مجلس شورای اسلامی هم تقدیر شدند و بعضا توسط مقامات ورزشی استان خود نیز مورد تجلیل قرار گرفته و پاداش خود را دریافت کردند اما هیچ اقدام و برنامه‌ریزی برای محقق شدن دیگر پاداش‌های مصوب انجام نشده است.
یکی از این وعده‌ها که البته ماندگارترین آنها هم به حساب می‌آید، مربوط به «استخدام» مدال‌آوران بود که البته موضوع آن به طور مشترک از طرف کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش مطرح شد اما علاوه بر این 2 نهاد ورزشی، هیات دولت هم مصوبه‌ای را در رابطه با استخدام قهرمانان و از جمله مدال‌آوران المپیک ریو در دستور کار قرار داد. کمیته ملی المپیک اولین نهادی بود که در رابطه با بازی‌های المپیک ریو و به منظور تقویت انگیزه ورزشکاران برای حضور در این رویداد، استخدام مدال‌آوران این دوره بازی‌ها را مصوب کرد. در نشست سوم بهمن‌ماه سال گذشته هیات اجرایی کمیته ملی المپیک تصویب شد که هر یک از مدال‌آوران طلا، نقره یا برنز بازی‌های المپیک استخدام این کمیته شوند. البته این طرح تنها برای المپیک برزیل تصویب شد و برای دیگر ادوار بازی‌های المپیک اجرایی نخواهد شد. یکی از اولین پاداش‌های مصوب برای مدال‌آوران المپیک ریو براساس آیین‌نامه تجلیل از قهرمانان، در نشست شورای معاونان به تصویب رسید که طی آن ۳۰۰ سکه برای مدال‌آوران طلا و ۲۰۰ و ۱۲۰ سکه هم برای مدال‌آوران نقره و برنز این دوره بازی‌های المپیک در نظر  گرفته شده است. معمولا پرداخت این پاداش از سوی وزارت ورزش طی مراسمی با حضور رئیس‌جمهور برگزار می‌شود که در این باره وزارت ورزش هنوز هیچ برنامه‌ای را نهایی نکرده است، فقط اینکه مناف‌هاشمی، معاون توسعه امور مالی این وزارتخانه طی گفت‌وگویی با  مهر گفته است: سعی‌مان بر این است مراسم موردنظر را همین امسال برگزار کنیم. یکی از اقدامات انجام شده در رابطه با المپیک ریو و تقویت انگیزه ورزشکاران برای این دوره بازی‌ها فقط مختص طلایی‌ها بود؛ در این زمینه و طی تفاهمنامه‌ای که میان کمیته ملی المپیک با یکی از کارخانجات صنایع کفش ایران امضا شد، اهدای یک جفت کفش طلا به مدال‌آوران طلای المپیک ریو به فهرست پاداش آنها اضافه شد. براساس تفاهمنامه منعقد شده، این کفش طلا به وزن بیش از یک کیلوگرم و به ارزش ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان و در حد سایز ۴۳ تهیه خواهد شد که البته هنوز خبری از آن نشده است. پرداخت ۵۰ میلیون تومان پاداش در قالب رفاه کارت و برای تامین مایحتاج روزانه طلایی‌های المپیک ریو یکی دیگر از پاداش‌هایی بود که طی تفاهمنامه کمیته ملی المپیک با فروشگاه رفاه مصوب شد. البته براساس این تفاهمنامه، قرار شد بانوانی هم که در ریو مدال نقره یا برنز می‌گیرند از این پاداش قهرمانان مرد بهره‌مند شوند و معادل آنها ۵۰ میلیون تومان رفاه کارت دریافت کنند، ضمن اینکه استخدام یکی از بستگان درجه یک مدال‌آوران ریو در این فروشگاه هم از دیگر مصوبات تفاهمنامه امضا شده بود. با گذشت یک ماه از اتمام بازی‌های المپیک، رفاه‌کارت مدال‌آوران این بازی‌ها هم هنوز تامین نشده است.

گابریله مارکوتی:  باشگاه‌های کمی در دنیا به اندازه‌ رئال‌مادرید به جایگاه‌شان در تاریخ آگاه هستند و این مساله، وسوسه‌ تلاش برای دفاع از قهرمانی‌شان در چمپیونز لیگ - اتفاقی که آخرین‌بار میلان افسانه‌ای آریگو ساکی در سال‌های 1989 و 1990 رقمش زد- را بیشتر می‌کند. البته جام باشگاه‌های اروپا در آن دوران تورنمنتی متفاوت بود و غیر از مدافع عنوان قهرمانی فقط به روی قهرمان‌های لیگ‌های اروپایی باز بود. در این تورنمنت هم مثل حالا قدرت در اختیار تنها چند تیم و فوق‌ ستاره‌های‌شان نبود. اینکه قهرمانی در آن دوران ساده‌تر بود یا مشکل‌تر جای بحث دارد.
 ورود به جام باشگاه‌های اروپا سخت‌تر از چمپیونز لیگ بود اما بعد از ورود به آن رقابت کمتری برای قهرمانی وجود داشت ولی حالا تیم‌های زیادی در تورنمنت هستند که همیشه حضور دارند، البته با نقشی فرعی و بدون اینکه هیچوقت عنوانی به دست بیاورند. در این میان البته تیم‌های بیشتری قادر به رقابت برای قهرمانی هستند. برای مثال تنها تیمی که در 15 سال اخیر موفق شده 2 بار پیاپی به فینال برسد منچستریونایتد در سال‌های 2008 و 2009 بوده است.
در نقطه‌ مقابل بین سال‌های 1986 تا 2001 میلان و یوونتوس هر کدام 3 بار پیاپی به فینال رسیدند و والنسیا و آژاکس هم 2 بار پیاپی فینالیست شدند. فرمت جدید تورنمنت را طولانی‌تر کرده است اما دور گروهی باعث می‌شود تا شاهد شوک‌ها و لغزش‌های کمتری باشیم و تقریبا تمام تیم‌های بزرگ را تا مراحل پایانی ببینیم. برای همین برای فتح آن، بیش از پیش باید مقابل تیم‌های بزرگ بازی کرد.
عامل دیگر این است که چرخش اطلاعات دیگر این اجازه را به تیم‌هایی مثل اینتر با کاتناچو و آژاکس با توتال فوتبالش نمی‌دهد که به قله‌ فوتبال اروپا برسند و سال‌ها باقی بمانند. این روزها تاکتیک‌ها خیلی زود آشکار و شبیه‌سازی می‌شوند و مربیان درجه یک مدام از یک تیم بزرگ به تیمی دیگر نقل مکان می‌کنند و خلاقیت‌های‌شان را با خودشان می‌برند. کارلو آنچلوتی حالا مربی بایرن‌مونیخ است، در حالی که رهبری میلان، چلسی، پاری‌سن‌ژرمن و رئال‌مادرید را هم به عهده داشته. پپ گوآردیولا هم در حالی مربی منچسترسیتی شده که پیش از این در بارسلونا و بایرن‌مونیخ بوده است. در واقع بیش از نیمی از 16 باشگاه اول اروپا مربیانی دارند که در کشورهای مختلف سابقه‌ فعالیت حرفه‌ای دارند. برای همین سورپرایز کردن این روزها بسیار سخت است. البته برای رئال‌مادرید جدا از این کلیت، عوامل دیگری هم هستند که دفاع از قهرمانی را سخت می‌کنند. زین‌الدین زیدان هنوز سابقه‌ای کمتر از یک سال در سطح اول فوتبال اروپا دارد و رئال با مشکلات خارج از زمین، از جمله محرومیت از نقل‌وانتقالات و پایان قرارداد کریستیانو رونالدو در سال 2018 مواجه است. در ضمن سن بالای تعدادی از ستاره‌های رئال هم خبر از پایان دوران‌شان در آینده‌ای نزدیک می‌دهد. پپه (33)، رونالدو (31)، لوکا مودریچ (31) و سرخیو راموس (30) همه بالای 30 سال هستند و کریم بنزما با اینکه 28 ساله است مدام دچار درگیری و مصدومیت می‌شود. جدا از بحث سن، سابقه‌ طولانی این بازیکنان هم می‌تواند عاملی برای فرا رسیدن پایان دوران‌شان باشد. این پانزدهمین فصل رونالدو و پپه، دوازدهمین فصل راموس، یازدهمین فصل مودریچ و دهمین فصل مارسلو در سطح اول فوتبال است. تمام این عوامل کنار هم بالاخره تاثیرشان را می‌گذراند.  نکته‌ جالب دیگر درباره دفاع رئال از عنوان قهرمانی‌اش این است که آنها برای دومین فصل پیاپی خرج زیادی در بازار نقل‌وانتقالات نکرده‌اند. رئال این فصل آلوارو موراتا را از یوونتوس بازگرداند و مارکو آسنسیو را که به صورت قرضی برای اسپانیول بازی می‌کرد پس گرفت. اینها بازیکنانی هستند که برای عمق دادن به تیم استفاده می‌شوند، درست مثل لوکاس وازکز، دنیلو و متئو کواچیچ فصل پیش. این رویکرد نشان از قدرت ترکیب اصلی می‌دهد که خیلی سخت و با پولی بسیار زیاد می‌توان کیفیتش را بالاتر برد. پس بهتر است سرمایه را خرج عمق دادن به تیم کرد.
این رویکردی نه چندان مرسوم بین باشگاه‌های بزرگ اروپایی است. شاید به این دلیل که همیشه نیاز به جایگزین کردن چند مهره‌ اصلی رو به افول در یک زمان برای‌شان احساس شده است اما به هر حال این راهی است که رئال انتخاب کرده تا به موفقیت برسد.
در نهایت بنگاه‌های شرط‌بندی رئال را سومین شانس قهرمانی چمپیونز لیگ این فصل می‌دانند، بعد از بارسلونا و بایرن‌مونیخ. شاید مساله‌ کیفیت در میان نباشد و دلیل اصلی این انتخاب آگاهی آنها از دشواری دفاع از قهرمانی باشد.