فاطمه طاهری: «مارتین نوی‌مه‌یر» 62 ساله از 2009 تاکنون کمیسر ادغام (همگرایی)  دولت فدرال  باواریای آلمان بوده است. یک سمت بسیار مهم در ثروتمند‌ترین و جنوبی‌ترین ایالت آلمان که تقریبا ورود تمام چند میلیون پناهجوی آسیایی و آفریقایی به این کشور طی 7 سال گذشته تحت نظارت او صورت گرفته است. نوی‌مه‌یر که از اعضای قدیمی حزب حاکم دموکرات مسیحی آلمان (CDU)، شاخه ایالت بایرن است در عین حال یکی از برجسته‌ترین سیاستمداران کاتولیک در آلمان و شمال اروپا محسوب می‌شود تا جایی که حتی خود را مهم‌ترین نماینده پاپ فرانسیس در عرصه سیاست ژرمن‌ها می‌داند. او که متأهل و دارای
2 فرزند است به‌خاطر حمایت همه‌جانبه از حقوق مهاجران و پناهجویان بویژه مسلمانان حتی در کشورش به «مارتین ترک» مشهور شده است. وقتی زمستان سال گذشته همراه هیاتی از مسیحیان شرقی آلمان به ایران آمد مشخصا از شرایط مناسب اقلیت‌های مذهبی در کشورمان ابراز شگفتی کرد. نوی‌مه‌یر از طرفداران پروپاقرص باشگاه مونیخ 1860، پرطرفدارترین تیم باواریا و رقیب محلی بایرن‌مونیخ است و نکته جالب برای ما ایرانی‌ها آنکه حتی دوره کوتاه مربیگری ورنر لورانت، سرمربی اسبق آتشین مزاج 1860 در سایپای کرج را رصد کرده بود. او در سال 1972 وارد حزب دموکرات‌مسیحی آلمان شد و در پانزدهمین دوره مجلس ایالتی در کمیسیون‌های قانونگذاری، موضوعات پارلمانی، تحقیقات و دانشگاه، فرهنگ و حفاظت اطلاعات عضویت داشت. او از سال 1984 عضو شورای شهر آبنزبرگ است و از سال 2008 عضو کمیسیون کشاورزی، مواد غذایی، جنگلداری و همچنین کمیسیون بهداشت و محیط زیست است. علاوه بر اینها او سمت  اجرایی هم دارد و هفته گذشته (18 سپتامبر) در انتخابات ریاست اداره مرکزی زادگاهش در باواریا یعنی ناحیه کلهایم پیروز شد. با این حال شکست حزب حاکم آلمان به رهبری آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در همان روز در انتخابات ایالتی پایتخت احتمالا کام او و دیگر متحدان مرکل در ایالت بایرن را تلخ کرده است، چرا که با شکست‌های متوالی دموکرات‌مسیحی‌ها، سقوط دولت مرکل و تحول در عرصه سیاسی آلمان اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد. در ادامه، گفت‌وگوی ما با مارتین نوی‌مه‌یر درباره این تحولات، از میزان نگرانی همپیمانان مرکل در آلمان و اتحادیه اروپایی نسبت به خیزش احزاب ملی‌گرا در جای جای قاره پرده برمی‌دارد، احزابی که البته توسط سیاستمداران حاکم و رسانه‌های جریان اصلی با القابی چون «افراطی» یا «پوپولیست» تخریب می‌شوند. تردیدی نیست اظهارات یک دولتمرد آلمانی الزاما بازتاب دیدگاه‌های «وطن‌امروز» نیست.
***
   پیروزی‌های اخیر حزب آلترناتیو (جایگزینی برای آلمان) یا «AFD» در انتخابات فدرال، باعث نگرانی ائتلاف حاکم و حتی اپوزیسیون، چپ‌ها و سبزهای بوندستاگ شده است، بویژه که آنها توانسته‌اند در 5 ایالت از 16 ایالت آلمان، مثلاً در مکلنبورگ-‌ فورپومرن، ایالت خانم مرکل تعداد قابل ‌توجهی از نمایندگان‌شان را به پارلمان‌های محلی بفرستند. در نهایت موج این حزب، به انتخابات پارلمانی در برلین هم رسید و باعث ریزش آرای حزب دموکرات مسیحی در پایتخت و شکست آن شد. آیا اساساً نگرانی‌ها درباره «‌ای‌اف‌دی» واقعی است یا درباره‌اش اغراق می‌شود؟
پیروزی‌های روبه‌افزایش حزب «ای‌اف‌دی» واقعاً نگران‌کننده است، چون این حزب با شعارهای توخالی‌اش در حقیقت هیچ راه‌حلی برای مشکلات آلمان ندارد. گرایش چشمگیر شهروندان به این حزب را باید به دقت مورد بررسی قرار داد، خیلی از رأی‌دهندگان آلترناتیو کسانی‌اند که هیچوقت رأی نمی‌داده‌اند، بنابراین انتخاب‌شان آگاهانه و چندان منطبق بر استدلال نیست. ما باید نگرانی‌ها و ترس‌های طرفداران «ای‌اف‌دی» را جدی بگیریم. اگر آنها احساس کنند به نگرانی‌های‌شان اهمیت داده می‌شود، نگاه‌شان نسبت به مشکلات موجود در کشور و راه‌حل‌ها واقع‌بینانه خواهد شد. تنها در این صورت است که می‌توانیم این جریان را به عنوان حزبی بشناسانیم که از نگرانی‌های مردم، جهت اهداف خودش سوءاستفاده می‌کند و در عمل هیچ راه‌حلی ارائه نمی‌کند.  
   اصولاً چه خطری از جانب «ای‌اف‌دی» و ائتلاف آن با دیگر احزاب ملی‌گرا و منتقد یورو در پارلمان اروپا مثل حزب آزادی اتریش، جبهه ملی فرانسه یا یوکیپ انگلیس، اتحادیه اروپایی را تهدید می‌کند؟
همه احزاب راستگرای پوپولیستی، به اشتباه برای معضلات پیچیده راه‌حل‌های ساده روی میز می‌گذارند و به همین دلیل ماهیتاً تهدیدکننده فرهنگ سیاسی هر کشورند. دنیای سیاست با ساده‌سازی جلو نمی‌رود. ما باید با اجرای سیاستی که به ترس‌ها و نگرانی‌های انسان‌ها اهمیت می‌دهد و مسیرهای واقع‌گرایانه‌ای را پیشنهاد می‌کند، بر تفکرات راستگرایانه در اروپا غلبه کنیم.
   چرا برخی رسانه‌ها حزب «ای‌اف‌دی» را به شباهت با نئونازی‌ها متهم می‌کنند؟ به نظر شما اقبال عمومی به این حزب، به این معنی نیست که مطالبات نسل جدید ژرمن‌ها که تا به امروز توسط احزاب سیاسی اصلی نادیده گرفته شده‌اند، حالا قرار است به دست این حزب تأمین شود؟
همانطور که گفتم اگر ما دغدغه‌های ملی را جدی بگیریم، یک سیاست واقع‌بینانه شکل می‌گیرد. این چالش، پیش‌روی همه احزاب دموکراتیک قرار دارد و اگر ما به خوبی از پس این چالش بربیاییم، مردم دوباره خودبه‌خود از حمایت احزاب پوپولیستی دست برمی‌دارند.
   آیا نمی‌توان گفت حزب «جایگزینی برای آلمان» محصول یک نارضایتی عمومی از سیاست‌های نظام یورو در اروپاست که حالا به آلمان سرایت کرده، مثل نارضایتی از ریاضت اقتصادی و گشودن بی‌حساب مرزها به روی پناهجویان؟
حزب «ای‌اف‌دی» در حال حاضر در کمال بی‌شرمی از تردیدهای جامعه به نفع خود بهره‌برداری می‌کند. این ما هستیم که باید برای تردیدهایی که در جامعه مدنی آلمان به وجود آمده، پاسخی پیدا کنیم و من باز هم می‌گویم نزدیک شدن به مردم و شناخت ذهنیات‌شان خط ‌مشی امروز ما است.
   از شما به عنوان یک فرد معتقد به اصل «نوع‌دوستی» در مذهب کاتولیک می‌پرسیم که این روحیه شخصی چه تأثیری بر شغل‌تان به عنوان یک مقام فدرال آلمان و مسؤول مستقیم نظارت بر پذیرش میلیون‌ها پناهجو از مرزهای ایالت بایرن در جنوب این کشور گذاشته است؟
من همیشه به تک‌تک انسان‌ها جداگانه نگاه می‌کنم و شعارم هم این است که ما به دنبال همگرایی هستیم ولی نه الزاما همگرایی ادیان یا ملیت‌ها، بلکه همگرایی خود انسان‌ها. به عنوان یک مسیحی، همبستگی مردمی که در بایرن و در آلمان زندگی می‌کنند را از صمیم قلب می‌خواهم. ما روزها و ساعت‌های متمادی را صرف بازرسی و مصاحبه با پناهجویان در کمپ‌های‌شان می‌کنیم. دولت ما نیز میلیون‌ها یورو خرج اسکان آنها می‌کند اما مهم‌تر از هر چیز آن است که آنها به عنوان انسان در جامعه جدید مورد پذیرش قرار بگیرند.
   آیا مقامات ایالت بایرن پس از حادثه خونین آموک در مرکز خرید المپیای شهر مونیخ (24 ژوئیه 2016)، با خانواده متهم 18 ساله ایرانی-آلمانی «علی داوید سنبلی» همچنان تماس داشتند؟ واکنش جامعه آلمان نسبت به اینکه یک مهاجرزاده ایرانی صراحتاً از نژادپرستی آلمانی دفاع کرد، چه بود؟
پس از این حادثه تلخ، برای قربانیان مراسم یادبودی از سوی پارلمان ایالت بایرن و دولت خودمختار در مرکز مونیخ برگزار شد. در این مراسم یادبود، بازماندگان قربانیان نیز حضور داشتند. درباره نژادپرستی که پرسیدید، البته مهاجران هم مانند سایر شهروندان از نژادپرستی و بیگانه‌ستیزی ضربه خورده‌اند. این مساله را ما از قبل می‌دانستیم و چیزی نیست که تازه با حادثه مونیخ مطرح شده باشد. خیلی بیشتر از اینها باید وقت‌مان را صرف این موضوع کنیم و مثلاً یهودی‌ستیزی در بین برخی گروه‌های مهاجران، مشکل بسیار بزرگی است.
   در آخر می‌خواهیم بدانیم آیا شما به عنوان یک باواریایی طرفدار سرسخت فوتبال، توصیف پپ گوآردیولا، سرمربی سابق بایرن‌مونیخ که گفته بود «ایالت بایرن، کاتالونیای آلمان است» را قبول دارید؟ آیا احتمال پدید آمدن یک کاتالونیا یا اسکاتلند دیگر در اینجا محال است؟
تصور این حرف هم از مخیله انسان خارج است. مردم بایرن به تعلق بایرنی و وطن‌شان آلمان به یک اندازه افتخار می‌کنند.

در اقدامی عجیب سناتور تگزاس و نامزد شکست خورده جمهوری‌خواهان در رقابت‌های مقدماتی انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا حمایت خود را از راهیابی دونالد ترامپ به کاخ سفید اعلام کرد. تد کروز با انتشار بیانیه‌ای در صفحه فیسبوک خود اعلام کرد به وعده‌اش مبنی بر دادن رأی مثبت به نامزد جمهوری‌خواهان که قبلا او را «دلقکی متکبر» خوانده بود عمل می‌کند. او در عین حال گفت «هیلاری کلینتون» شرایطی مساعد برای ریاست‌جمهوری ندارد و  ریاست نامزد دموکرات‌ها «کاملا غیرقابل قبول است». کروز نوشت: «انتخابات سال جاری به هیچکدام از انتخابات در تاریخ کشورمان شباهتی ندارد. مانند بسیاری دیگر از رأی‌دهندگان، من تلاش کرده‌ام در این انتخابات اقدام درست و مناسب را انجام دهم. پس از چندین ماه توجه و ملاحظه بسیار، نیایش و کاوش در وجدان خود تصمیم گرفته‌ام روز انتخابات به دونالد ترامپ، به این نامزد جمهوری‌خواه رأی دهم». او ضمنا تأکید کرد بر ممانعت از راهیابی هیلاری کلینتون به کاخ سفید متمرکز است چرا که «آمریکا در شرایط بحرانی است. روشن است که هیلاری کلینتون برای ریاست‌جمهوری مناسب نیست و سیاست‌های وی به میلیون‌ها آمریکایی لطمه خواهد زد.» البته برخی آگاهان سیاسی حمایت کروز از ترامپ را نشانه آماده شدن او برای رهبری حزب جمهوری‌خواه پس از شکست احتمالی ترامپ در انتخابات آبان‌ماه امسال می‌دانند.

در ادامه انتشار خبرها درباره خشونت‌های مسلحانه در آمریکا، این بار یک مرکز خرید در شهر «برلینگتون» ایالت واشنگتن صحنه حمله مسلحانه یک فرد بوده است. به گزارش شبکه ‌ای‌بی‌سی، فردی مسلح با حضور در مرکز خرید کسکید این شهر آمریکا، به حاضران شلیک کرده است. به گفته پلیس ایالتی واشنگتن، بر اثر این حمله مسلحانه 4 نفر کشته و 2 نفر زخمی شدند و ضارب از صحنه درگیری متواری شده است.
 

 در حالی‌ که گزارش‌های منابع رسانه‌ای درباره مذاکرات روسیه و آمریکا درباره آتش‌بس در سوریه، از عدم توافق مسکو و واشنگتن بر سر تمدید آتش‌بس حکایت دارد، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه ‌روز شنبه باز هم درباره سوریه اظهارنظر کرد. لاوروف تاکید کرد برای ازسرگیری آتش‌بس، همه طرف‌های درگیر باید امتیازاتی بدهند و این موضوع نباید فقط شامل روسیه و سوریه باشد. توافق آتش‌بس اخیر عملا پس از یک هفته با مورد حمله قرار گرفتن یک کاروان امدادرسان که منجر به مرگ ۲۰ تن شد، از هم فروپاشید. لاوروف در مصاحبه خود با شبکه یک روسیه خواهان انجام تحقیقات درباره این حادثه شد و بار دیگر تکرار کرد نیروهای روسی و ارتش سوری در این حمله دخالت نداشته‌اند. وی تاکید کرد برای اینکه تحقیق و بررسی درباره این حادثه بی‌طرفانه واقعی باشد، مواد منفجره استفاده شده علیه این کاروان امدادرسانی باید نشان داده شود. وزیر خارجه روسیه به گمانه‌زنی‌های مختلف درباره نحوه این حمله اشاره و عنوان کرد: «فکر می‌کنم با دیدن مهمات همه بتوانند متوجه ماجرا شوند». این در حالی است که با وجود اثبات این موضوع که پهپادهای شناسایی یوساف (نیروی هوایی آمریکا) کاروان مزبور را رصد می‌کرده‌اند و همچنین به‌رغم عقب‌نشینی قابل توجه مسؤولان ارشد سازمان ملل از موضع اولیه‌شان که این حمله کار هواپیماهای روسی یا سوری بوده است، کاخ سفید همچنان بر موضع خود پا می‌فشارد. پیش از این آمریکا به دلیل حمله به موضع ارتش سوریه در دیرالزور از بشار اسد، رئیس‌جمهور این کشور عذرخواهی کرده بود. وزیر خارجه روسیه در تایید این عذرخواهی ادامه داد: «بله آنها عذرخواهی کردند؛ به دلیل حمله اخیر جنگنده‌های آمریکایی به مواضع ارتش سوریه در دیرالزور.» اما لاوروف در ادامه تاکید کرد کرملین در حال انجام بررسی‌هایی است که نشان می‌دهد ائتلاف آمریکایی از آسمان حملات نیروهای متخاصم با دولت سوریه را حمایت می‌کند. پیش از این نیز بشار اسد در مصاحبه‌ای این حمله را عامدانه خوانده بود؛ حمله‌ای که به گفته مقامات دمشق 83 کشته و بیش از 100 زخمی برجای گذاشته است.
‌ منابع رسانه‌ای در سوریه، روز شنبه از تصرف کامل اردوگاه الحندرات در شمال حلب توسط ارتش این کشور خبر دادند. مرکز موسوم به دیده‌بان حقوق بشر سوریه (وابسته به معارضان این کشور) اعلام کرد ارتش سوریه به صورت کامل اردوگاه الحندرات در شمال حلب را تصرف کرد. از سوی دیگر، پس از عملیات موفق ارتش سوریه و لواء القدس (فلسطینی‌های‌ متحد ارتش) در محور اردوگاه حندرات در شمال شهر حلب، شهرک صنعتی شقیف هم به کنترل کامل ارتش در آمد. در ادامه پیشروی ارتش در محور اردوگاه حندرات، بیمارستان کندی هم آزاد شد. این بیمارستان یادآور مقاومت اسطوره‌ای شماری از نیروهای سوری است که تا آخرین گلوله خود در محاصره جبهه النصره مقاومت کردند و سرانجام پس از اتمام مهمات، به دست النصره و احرارالشام به رگبار بسته شدند. با تصرف ارتش سوریه در محور اردوگاه حندرات و شهرک صنعتی شقیف که در غرب و شرق آن 2 پایگاه ارتش سوریه نیز آزاد شد، محور شمالی شهر حلب کاملا در تصرف ارتش سوریه درآمد. همزمان اختلافات داخلی میان گروه‌های تروریستی افزایش یافته است.  فعالان نزدیک به گروه‌های مسلح، «احرارالشام»، «فیلق الشام» و «الجبهه الشامیه» را به عقب‌نشینی ناگهانی از محور اردوگاه حندرات متهم می‌کنند و می‌گویند این عقب‌نشینی نیروهای جبهه النصره را هم مجبور کرد عقب‌نشینی کنند.

عبدالباری عطوان: مصر به طور علنی به اختلافات خود با عربستان درباره پرونده سوریه اذعان و بر حمایت از باقی ماندن بشار اسد، رئیس‌جمهور این کشور در قدرت تاکید کرده است. حال این سوال مطرح است که دلیل اذعان مصر در این شرایط و علل «رکود و سستی» در روابط بین مصر و عربستان چیست و سامح شکری، وزیر خارجه مصر از طریق ملاقات با محمدجواد ظریف، همتای ایرانی خود در نیویورک می‌خواست چه پیامی بفرستد؟ کسی که استقبال گسترده از سلمان بن عبدالعزیز، شاه سعودی در سفر آوریل گذشته به قاهره و امید و آرزوهای سیاسی، اقتصادی و نظامی زیاد نسبت به آن را دنبال می‌کرد، این برداشت را داشت که 2 کشور وارد یک ائتلاف منطقه‌ای محکم شده‌اند که می‌تواند دهه‌ها یا دستکم سال‌ها ادامه یابد اما انتظارات و آرزوها یک چیز و واقعیت چیز دیگری است. بعد از گذشت 5 ماه از این سفر که رسانه‌های سعودی و مصری آن را «تاریخی» توصیف می‌کردند، شکاف در روابط بین 2 کشور شروع به گسترده شدن کرد و وعده‌ها و توافقنامه‌های مالی و سیاسی تبخیر شد؛ به گونه‌ای که دیگر سخنی از پروژه احداث پل ملک سلمان بر فراز خلیج عقبه و ایجاد منطقه آزاد تجاری در منطقه سینای مصر نیست و چه بسا مدفون شده است. پارلمان مصر تاکنون موضوع «بازگرداندن» 2 جزیره صنافیر و تیران در دهانه خلیج عقبه به حاکمیت سعودی را تصویب نکرده است؛ با وجود اینکه هیات وزیران سعودی آن را فوری تصویب کرد. عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهوری مصر این روزها هدف انتقادهای گسترده مستقیم و غیرمستقیم مسؤولان سعودی قرار گرفته که تا سرحد ناسزاگویی نیز رسیده است. ماه عسل مصر و عربستان بیش از 3 ماه دوام نیاورد و بعد از آن، پروسه طلاق آغاز شد. این امر در یکسری اقدامات مصر بازتاب یافت که برای شریک سعودی شوک‌آور و غیرمنتظره بود؛ نخست مشارکت گسترده مصر در اجلاس گروزنی در یک ماه قبل در چچن تحت عنوان «چه کسی اهل سنت و جماعت است» بود.  دوم اظهارات السیسی در حمایت از بشار اسد در جریان سخنرانی‌اش در سازمان ملل بود. وی در این سخنرانی تاکید کرد جایی برای گروه‌های تروریستی در آینده سوریه نیست. این همان توضیحی بود که وزیر خارجه مصر بعدا به مطبوعات مصر گفت و در آن به تضاد دیدگاه کشورش با عربستان درباره سوریه بویژه درباره تغییر نظام حکومتی یا رهبری سوریه اذعان کرد. وی تاکید کرد مصر با تغییر حکومت مخالفت است و رویکرد عربستان را در این چارچوب در دستور کار قرار نمی‌دهد. سوم عدم برگزاری هرگونه دیداری بین رئیس‌جمهور مصر و محمد بن نایف، ولیعهد سعودی در جریان حضور آنها در صدر هیات‌های اعزامی کشورهای‌شان در سازمان ملل بود. چهارمین اقدام که از نظر ما مهم‌ترین به شمار می‌رود، دیدار وزیر خارجه مصر با محمدجواد ظریف، همتای ایرانی در حاشیه نشست‌های مجمع عمومی سازمان ملل بود که در آن پرونده‌های زیادی از جمله پرونده سوریه بررسی شد. این نشست به تنهایی برای بروز حمله قلبی در عادل الجبیر، وزیر خارجه سعودی و چه بسا دیگر مسؤولان ارشد سعودی کافی بود و بعید نمی‌دانیم در صورت درست بودن اخبار مربوط به دیدار وزیران خارجه مصر و سوریه در نیویورک، مقام‌های سعودی سکته کنند. این ارزیابی رهبران عربستان اشتباه بود که فکر می‌کردند کمک‌های مالی به مصر باعث خواهد شد مصر به یک «دوست»، «مطیع» و «دنباله‌رو» عربستان تبدیل و در کنار عربستان، وارد جنگ‌های این کشور شود و همه مواضع عربستان علیه ایران و دولت سوریه را تایید کند. مسؤولان مصری فاصله زیادی بین موضع خود و همپیمان سعودی (سابق) خودشان در برخورد با مساله سوریه ایجاد کرده‌اند، زیرا بخوبی درک می‌کنند که جایگزین نظام بشار اسد همان گروه اخوان‌المسلمین یا هرج و مرج خونین نظیر عراق و لیبی و یمن خواهد بود. این وضعیت تهدیدی برای امنیت مصر و ثبات آن و نظام حاکم در آن به شمار می‌رود. افزون بر آن، ائتلاف السیسی با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه مقدم بر ائتلاف او با عربستان و سران آن است، لذا نمی‌تواند سیاست‌هایی در تضاد با سیاست‌های روسیه در خاورمیانه را در دستور کار خود قرار دهد. دیپلماسی پشت کردن، بهترین توصیف برای روابط بین عربستان و مصر در این روزهاست و به احتمال زیاد این دیپلماسی در حال گسترش به روابط مصر با سایر کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس است، زیرا سفرهای مسؤولان مصری به پایتخت این کشورها این روزها بسیار اندک است.

اوباما مصوبه 11 سپتامبر را وتو کرد
رئیس‌جمهور آمریکا مصوبه کنگره این کشور را که به موجب آن خانواده قربانیان حملات 11 سپتامبر می‌توانند علیه عربستان سعودی اقامه دعوی کنند، وتو کرده است. باراک اوباما جمعه اعلام کرد طرح موسوم به «عدالت در برابر حامیان تروریسم» به منافع آمریکا و همپیمانان اصلی این کشور لطمه خواهد زد. عربستان سعودی تهدید کرده بود اگر این مصوبه به قانون تبدیل شود دارایی‌های خود را در آمریکا به ارزش 750 میلیارد دلار خواهد فروخت. با این‌ حال، انتظار می‌رود کنگره همین سه‌شنبه به وتوی رئیس‌جمهوری آمریکا پاسخ دهد.

ناپدید شدن یک نظامی صهیونیست
در پی ناپدید شدن یک کهنه‌سرباز اسرائیلی در اراضی اشغالی، نظامیان این رژیم  به نابلس در شمال کرانه باختری یورش برده و این شهر را به محاصره خود درآورده‌اند. منابع فلسطینی گزارش دادند که سربازان اسرائیلی در برخی از محله‌های شهر نابلس تصاویر تمام دوربین‌های مدار بسته را بررسی کردند. سایت اسرائیلی ارئیل نوشت نظامیان اسرائیلی می‌گویند افراد مسلح فانتساب دیمیتری، کهنه‌سرباز 60 ساله اسرائیلی را ربوده و به شهر نابلس برده‌اند.

12 کشته در انفجارهای تکریت
پیش از ظهر شنبه 3 انفجار تروریستی در مرکز استان صلاح‌الدین در شمال عراق به کشته شدن دست‌کم ‌12 تن منجر شد. در همین راستا، یک منبع امنیتی گفت یک خودروی بمب‌گذاری‌شده در یک ایست بازرسی در ورودی شهر تکریت در استان صلاح‌الدین منفجر شد و در پی آن 2 عامل انتحاری کمربندهای انفجاری خود را منفجر کردند. این انفجارها در حالی روی داده‌است که پایگاه خبری الاعلام‌الحربی از آغاز عملیات آزادسازی مناطق شمالی استان صلاح‌الدین عراق از اشغال گروه تروریستی داعش خبر داده است.

تظاهرات حامیان شیخ زکزاکی
در نیجریه
تظاهرات مسالمت‌آمیز شمار زیادی از شیعیان نیجریه علیه ارتش و نیروهای امنیتی درشهر آبوجا (پایتخت) برای آزادی شیخ ابراهیم زکزاکی،‌ رهبر شیعیان این کشور همچنان ادامه دارد و تظاهرکنندگان خواستار آزادی فوری این عالم دینی و اصلاح رفتار نیروهای امنیتی نیجریه با شیعیان شدند. براساس اعلام منابع محلی، پلیس ضدشورش آبوجا، روز جمعه با راهپیمایان برخورد و چند نفر از آنها را دستگیر کرد.

4 هزار غیرنظامی قربانی جنگ یمن
 سخنگوی کمیسیونر عالی حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرد: از 26 مارس 2015 تا 22 سپتامبر 2016، یعنی از آغاز تجاوز ائتلاف سعودی به یمن، 3890 غیرنظامی در یمن کشته و 6909 تن دیگر نیز زخمی شده‌اند. وی گفت که آمار کشته‌شدگان در ماه آگوست گذشته بسیار بالا بوده است، طوری که در این ماه 180 غیرنظامی کشته و 268 تن دیگر زخمی شدند. این سخنگو بار دیگر از سازمان ملل خواست کمیته مستقلی را برای تحقیقات درباره کشته شدن غیرنظامیان در جنگ یمن تشکیل دهد.

استعفای نخستین وزیر کابینه می
در بحبوحه تنش‌ها در دولت محافظه‌کار ترزا می، وزیر خزانه‌داری انگلیس از مقام خود استعفا کرد. جیم اونیل، اقتصاددان سابق شرکت بانکداری چندملیتی «گلدمن ساکس» از سمت وزیر خزانه‌داری انگلیس استعفا کرد و گفته می‌شود که اختلافاتی با ترزا می، ‌نخست‌وزیر انگلیس بر سر رویکرد او در قبال چین داشته است. جیم اونیل، اولین وزیری است که از کابینه خانم می‌ استعفا می‌کند.

کره‌جنوبی به دنبال ترور اون
وزیر دفاع کره‌جنوبی در پارلمان سئول از آماده‌باش گروهی از سربازان نخبه برای ترور رهبر کره‌شمالی خبر داد. اظهارات هان مین کو، وزیر دفاع کره‌جنوبی در حالی مطرح شد که پیونگ‌یانگ در حال پیگیری برنامه هسته‌ای خود است و قطعنامه‌های بین‌المللی را همچنان نقض می‌کند.  سی‌ان‌ان اعلام کرد، همچنان تردیدها درباره چنین طرحی وجود داشت اما پاسخ صریح وزیر دفاع کره‌جنوبی برخی را غافلگیر کرد.