رئیس اداره جهاد کشاورزی شهرستان فریدونشهر گفت: در حال حاضر حدود ۴۷ هزار تن سیب‌زمینی که مدت‌ها پیش برداشت شده بود، در انبارهای این شهر مانده است.  علیرضا اصلانی در گفت‌وگو با مهر با بیان اینکه در حال حاضر 2 هزار و ۳۰۰ هکتار از زمین‌های شهرستان فریدونشهر زیر کشت سیب‌زمینی قرار دارد، اظهار داشت: در سال جاری ۵۷ هزار و ۵۰۰ تن سیب‌زمینی در این شهرستان تولید شده است. وی با اشاره به اینکه در هر هکتار زمین زیرکشت سیب‌زمینی در سال جاری حدود ۲۵ تن از این محصول برداشت شده است، اضافه کرد: این در حالی است که ۱۰ هزار تن از این محصول صرف خوراک و تامین بذر شهرستان شده و مابقی جهت ارائه به بازار انبار شده است. رئیس اداره جهاد کشاورزی شهرستان فریدونشهر با بیان اینکه در حال حاضر حدود ۴۷ هزار تن سیب‌زمینی در انبارهای شهرستان فریدونشهر مانده است، گفت: این در حالی است که این محصول مدت‌هاست برداشت شده و هنوز در انبارها مانده است. وی با اشاره به اینکه نحوه بسته‌بندی سیب‌زمینی توسط کشاورزان در شهرستان فریدونشهر دچار اشکال است، اضافه کرد: این مورد را بارها به کشاورزان نیز تذکر داده‌ایم اما آنطور که باید مورد توجه قرار نگرفته است.  اصلانی در ادامه با اشاره به اینکه در حال حاضر قیمت هر کیلو سیب‌زمینی سر مرزعه بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ تومان است، ابراز داشت: این در حالی است که تا قبل از 2 هفته گذشته این قیمت بین ۲۵۰ تا ۴۰۰ تومان بود. وی با بیان اینکه چنانچه بسته‌بندی سیب‌زمینی اصلاح شود، می‌توان نسبت به صادرات این محصول به کشور عراق اقدام کرد، افزود: این در حالی است که سیب‌زمینی در فریدونشهر بدون در نظر گرفتن تفکیک خوب و بد و بسته‌بندی مورد نیاز خانوار و حتی کسبه بسته‌بندی می‌شود. رئیس اداره جهاد کشاورزی شهرستان فریدونشهر با بیان اینکه در حال حاضر حدود 5 میلیون تن سیب‌زمینی در کشور تولید می‌شود، اضافه کرد: این در حالی است که ۷۰ درصد از این محصول در مناطق سردسیر تولید می‌شود و زمان برداشت آنها برای فروش مناسب نیست. وی که مخالف خرید تضمینی سیب‌زمینی است، ابراز داشت: در خرید تضمینی کشاورزان محصولات درجه 2 و 3 خود را عرضه می‌کنند ضمن اینکه خرید تضمینی تنظیم بازار را نیز بر هم می‌زند و برخی اقدامات را در بازار قفل می‌کند.  اصلانی با اشاره به اینکه بخشی از سیب‌زمینی فریدونشهر به عنوان بذر به استان‌های کرمانشاه و خوزستان صادر می‌شود، افزود: این در حالی است که این محصول برای مصرف خوراکی در حال حاضر تنها برای استان تهران صادر می‌شود. وی همچنین با اشاره به برگزاری دوره‌های آموزشی برای کشاورزان فریدونشهری درباره تغییر الگوی کشت، بیان داشت: توجه به تغییر الگوی کشت به‌رغم طرح‌های تشویقی نیز مورد توجه نبوده و این در حالی است که اگر کشاورزان نسبت به کاشت کلزا، ذرت، گندم و دیگر محصولاتی که مورد نیاز بازار است اقدام کنند با این شرایط روبه‌رو نخواهند بود.  
الگویی که بی‌عمل ماند!
اوایل سال 92 بود که بحث اجرای طرح الگوی کشت در سراسر کشور به طور جدی مطرح شد. قرار بود مسؤولان جهاد کشاورزی هر استان با بررسی دقیق شرایط موجود، منابع، نیازها و الگوهای جدید در راستای توسعه بهینه کشاورزی وارد عمل شوند. از آنجا که بررسی‌های نیازسنجی برای کشت محصولات جدید و لزوم جایگزینی آنها با محصولات جدید در این طرح مورد توجه قرار گرفته بود، کشاورزان امیدوار شدند با بررسی کارشناسانه و تغییر در الگوی کشت، دیگر محصولاتی که در بازار تقاضا جایی ندارد کاشته نخواهد شد اما با گذشت 3 سال، امسال باز هم این موضوع اتفاق افتاد. امسال همچون گذشته باز کدوی حلوایی مشکین‌شهر روی دست کشاورزان ماند. سیب‌زمینی و چغندر هم با شرایطی مشابه روبه‌رو شد. گویا تلاش مسؤولان آنقدر به ممنوعیت کشت محصولات آب‌بر معطوف شده که دیگر موارد مربوط به طرح اصلاح الگوی کشت از جمله عدم نیاز به کشت محصولات بدون تقاضا یا با تقاضای کم را از قلم انداخته‌اند.

دبیر دومین آکادمی کشوری اقتصاد سلامت با اشاره به ابتلای 5/4میلیون ایرانی به دیابت، گفت: 40 درصد این افراد از بیماری خود خبر ندارند و میزان شیوع این بیماری به سرعت در حال افزایش است.  دکتر فرزاد پیرویان در دومین آکادمی کشوری اقتصاد سلامت که با محوریت سند ملی دیابت برگزار شد، گفت: هم‌اکنون حدود 415 میلیون نفر در دنیا به دیابت مبتلا هستند.  بیماری دیابت در ایران نیز به سرعت در حال رشد است و تا سال 1419 بیش از 9 میلیون ایرانی به این بیماری مبتلا خواهند بود. وی همچنین اضافه کرد: بیش از 70 درصد عوامل مرتبط با بیماری‌ها، عوامل اجتماعی و اقتصادی مانند فقر، اقتصاد و فرهنگ است و درباره بیماری دیابت نیز این عوامل نقش بسیار مهمی در رشد آن دارد. در ادامه این همایش شهرام غفاری، کارشناس اقتصاد سلامت نیز گفت: البته با توجه به تعاریف مختلف تعداد بیماران مبتلا به دیابت در ایران تا 8 میلیون نفر نیز برآورد می‌شود.  بیماران مبتلا به دیابت بین 2 تا 6 برابر بیشتر از سایر افراد بستری می‌شوند و با توجه به اینکه 10 درصد جمعیت کشور هر سال بستری می‌شوند، هر سال 640 هزار مورد بستری افراد دیابتی را در کشور داریم.  به گفته غفاری، متوسط هزینه بستری هر بیمار مبتلا به دیابت، در سال 2 میلیون و 300 هزار تومان است، بنابراین بیماران مبتلا به دیابت هر سال هزار  و 472 میلیارد تومان برای بستری به کشور هزینه تحمیل می‌کنند.  با احتساب هزینه‌های دارو و خدمات سرپایی بیماران دیابت هر سال 3 هزار میلیارد تومان هزینه به کشور تحمیل می‌کنند.  بنا بر اعلام روابط عمومی این همایش، این کارشناس اقتصاد سلامت ضمن اشاره به تدوین سند ملی دیابت، تصریح کرد: این سند تدوین شده است اما کار اصلی و سخت، اجرای آن است و برای اجرای آن باید خدمات پیشگیری و درمان این بیماری در کشور با همکاری وزارت بهداشت و بیمه‌ها افزایش یابد.  دکتر علی‌محمد همتی، معاون سازمان تامین اجتماعی نیز در دومین کنگره کشوری آکادمی اقتصاد سلامت که با محوریت سند ملی دیابت برگزار شد،گفت: دیابت به سرعت در جامعه ایران رو به افزایش است و بیش از 50 درصد این بیماران هنوز ناشناخته هستند.  وی درباره تجمیع بیمه‌ها نیز گفت: قطعا سازمان تامین اجتماعی با این پیشنهاد مخالف است و در تدوین برنامه ششم نیز نمایندگان مجلس با تجمیع بیمه‌ها مخالفت کردند.

سرمایه بانک اقتصادنوین به 13 هزار و 131 میلیارد ریال رسید
با تایید سهامداران سرمایه بانک اقتصادنوین به 13 هزار و 131 میلیارد ریال رسید. با تایید سهامداران بانک اقتصادنوین، سرمایه این بانک به 13 هزار و 131 میلیارد ریال رسید. به گزارش روابط عمومی بانک اقتصادنوین، مجمع عمومی فوق‌العاده این بانک با دستور جلسه افزایش سرمایه پس از اخذ تاییدات لازم از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و سازمان بورس اوراق بهادار با حضور حدود 91 درصد سهامداران برگزار شد. در این مجمع پس از ارائه گزارش مدیرعامل این بانک و پاسخ به سوالات، سهامداران بانک اقتصادنوین با افزایش سرمایه این بانک از 11 هزار و 312 میلیارد ریال به 13 هزار و 131 میلیارد ریال موافقت کردند. علی‌اصغر سفری، مدیرعامل بانک اقتصادنوین در گزارشی به سهامداران این بانک با اشاره به اهمیت نقش سرمایه در ارائه خدمات بانکی گفت: سرمایه مناسب یکی از شرایط لازم برای حفظ سلامت نظام بانکی است و نهادهای نظارتی برای تضمین ثبات و پایداری فعالیت‌ها، همواره بانک‌ها را ملزم به برقراری نسبت مناسبی میان سرمایه و ریسک موجود در دارایی‌های خود می‌کنند.  

حمایت تسهیلاتی بانک ملت از شرکت‌های تولیدی در استان مرکزی
 بانک ملت با هدف کمک به رشد و توسعه اقتصادی استان مرکزی، اعطای تسهیلات به شرکت‌های تولیدی این استان را در دستور کار جدی خود قرار داده است. به گزارش روابط عمومی بانک ملت، مدیریت شعب استان مرکزی در این راستا حدود 2 هزار میلیارد ریال به شرکت‌های ماشین‌سازی، عصر پویا، شهرداری ساوه، کیمیاگران امروز، لبنیاتی کالبر و شرکت کربن صنعت، وابسته به شرکت آلومینیوم ایران تسهیلات داده است. گشایش حدود ۵۲ میلیون دلار و ۱۶ میلیون یورو اعتبار اسنادی وارداتی برای شرکت‌های ماشین‌سازی، لبنیاتی کالبر و کربن صنعت و حدود ۱۳۵۰ میلیارد ریال ضمانتنامه برای 3 شرکت بزرگ تولیدی، از دیگر اقدامات بانک ملت برای حمایت از تولید در استان مرکزی است.

محمد  زعیم‌زاده: 1- در سال پایانی دولت جناب روحانی دیگر نه فقط برای اهل فن بلکه حتی برای عامه مردم هم دلایل واکنش‌های هیستریکی چون نامه مایه شرمساری برای لغو یک سخنرانی و اقداماتی از این دست تقریبا روشن است؛ تاکتیکی که دولت به سفارش برخی مشاوران از سال نخست و برای به حاشیه بردن مسائل اصلی کشور کم و بیش از آن استفاده کرده و بنا به ظرفیت‌های رسانه‌ای سعی کرده است فراواقعیتی مهم‌تر از واقعیت‌ها بسازد و به خورد خلق‌الله بدهد و البته عده‌ای هم گویا خواسته یا ناخواسته در تکمیل این پازل، کمک‌رسان بدنه ملول و خسته دولت بوده‌اند اما همان طور که قبلا هم گفته شد جناب روحانی و مشاورانش یک بدبیاری بزرگ دارند و آن هم این است که واقعیتی هم وجود دارد که دور از صفحات روزنامه‌های زنجیره‌ای و سایت‌های یارانه‌ای در صحنه واقعی زندگی مردم جاری می‌شود و در سال پایانی دولت بدجور هم پرده برانداخته است. امروز درباره عملکرد دولت یازدهم حتی بین همپیمانان دولت هم اجماع کاملی وجود دارد که در بر پاشنه کارآمدی و امید نمی‌چرخد. مثلا محمدرضا تاجیک درباره عملکرد دولت و اوضاع اجتماعی آن می‌گوید: «بی‌تردید آنچه به‌ نام جریان اعتدالگرا مطرح شد نه دارای پایگاه گفتمان و نه دارای گفتمانی بود هر چند به‌ صورت تساهل و تسامح اسمش را می‌گذارند گفتمان اعتدالگرا اما هیچ‌چیز از این گفتمان بهره نبرده است و هنوز نتوانسته خودش را در قامت گفتمان عرضه کند و هیچ گرانیگاه و خاستگاه وسیع طبقاتی نداشت. اگر بخواهم صریح بگویم تنها شانس آقای روحانی در انتخابات آتی فقدان آلترناتیو است. آقای روحانی نه اینکه آلترناتیو برتر جامعه باشد و نه اینکه تنها بازیگر مقبول کشور در عرصه سیاست باشد اما چون بازیگر دیگری نیست، با کارت دیگری نمی‌شود بازی کرد. فرض من این است که در شرایط عادی همین اتفاق خواهد افتاد، البته نه به علت اینکه دولت کنونی دولت موفقی در عرصه‌های اقتصادی و سیاسی و فرهنگی بوده است». یا صادق زیباکلام در اظهار نظراتی صریح‌تر می‌گوید: «دولت آقای روحانی خسرالدنیا والآخره شده است؛ دولت در زمینه مسائلی که مردم متوجه آن بشوند و با گوشت، پوست و استخوان خود آن را لمس کنند همچون کاهش رکود یا بیکاری عملا کاری نکرد و در زمینه جذب سرمایه‌گذاری خارجی که موجب رونق در کشور شود نیز موفق نبود. روحانی در حالی دائما از اقتصاد صحبت می‌کند که خیلی کارنامه موفقی در این حوزه نداشته». یا ابراهیم اصغرزاده یک گام جلوتر می‌آید و درباره تصویری که از دولت در ذهن مردم در حال شکل‌گیری است توضیح می‌دهد: «دولت در این زمینه گرفتار است. دولتی که به مردم می‌گوید ٤٥ هزار تومان یارانه نگیرید تا بتوانیم برنامه‌های توسعه را پیش ببریم از آن سو نمی‌تواند به مدیرانش بگوید شما هم باید فداکاری کنید؛ اینجاست که فاقد صلاحیت اخلاقی می‌شود. آن‌وقت دولتی می‌شود که از طبقه خاص و منافع طبقه خاصی حمایت می‌کند اما منافع توده‌های مردم را نمی‌تواند بفهمد. دولت دائما ناله می‌کند که من مجبورم هر ماه یارانه بپردازم اما هیچ حواسش نیست چه مقدار حقوق‌های آنچنانی دارد حیف و میل می‌شود... می‌خواهم بگویم آقای روحانی باید متوجه باشد که درباره دولت ایشان تصویری از یک دولت فشل، ضعیف و امامزاده‌ای که اصلا معجزه نمی‌کند در ذهن مردم دارد شکل می‌گیرد».
2- این جمع‌بندی آقایان از اوضاع اقتصادی و به تبع آن اجتماعی دولت احتمالا مبتنی بر برخی داده‌های آماری هم هست. حقیقت ماجرا این است که اوضاع دولت در 2 حیطه تولید و توزیع در امر اقتصاد بشدت دراماتیک است؛ گزارش جدید بانک مرکزی درباره نابرابری درآمدی در سال 94 نشان می‌دهد اختلاف و شکاف طبقاتی در 3 سال اول دولت روحانی بشدت افزایش یافته است. براساس گزارش رسمی بانک مرکزی، ضریب جینی به 37/0 و سهم 10 درصد ثروتمند جامعه به 10 درصد فقیر جامعه از 23/8 در سال 92 به 72/9 در سال 94 افزایش یافته است، همچنین افزایش ضریب جینی به رقم ۳۹۹/ ۰ در سال ۹5 بالاترین رکورد شکاف طبقاتی در سال‌های اخیر محسوب می‌شود. این در حالی است که در سال‌های اوج تحریم یعنی در سال‌های پایانی دولت دهم هم هیچگاه ضریب جینی از میزان ۳۸۳/0 بالاتر نرفت اما در دولت جناب روحانی و لابد با رفع بالمره تحریم‌ها میانگین ضریب جینی به ۳۹9/0 افزایش یافته است.
همچنین نرخ بیکاری هم در این دولت برای نخستین‌بار بعد از 4 سال از 12 درصد عبور کرده است. طبق اعلام مرکز آمار نرخ بیکاری تابستان امسال به 7/12 درصد رسیده که در 17 فصل گذشته بی‌سابقه بوده است. طبق آمارها یک‌میلیون نفر در دولت یازدهم شغل خود را از دست داده‌اند و نرخ بیکاری در 22 استان دو رقمی شده است.
3- حال مساله این است که با این اوضاع اقتصادی مشاوران جناب روحانی آیا باور دارند ساختن مسائلی از جنس مساله علی مطهری همچنان می‌تواند راه‌حل نهایی برون‌رفت دولت از این شرایط باشد؟ جالب اینجاست که بیشتر مدیران دولت روحانی که در دوره اصلاحات هم مدیر بوده‌اند نتیجه چنین رویکردی را در پای صندوق‌های رای از انتخابات شورای شهر دوم به بعد دیده‌اند و خوب می‌دانند در حالی که مساله اصلی مردم معیشت و اقتصاد است سخن از آزادی بیان گفتن و تلاش پشت پرده برای بستن دهان منتقدان چه نتیجه‌ای به همراه دارد. واقعیت این است که دولت روحانی رانتی‌ترین دولت پس از پیروزی انقلاب است که در 3 سال اخیر حداقل از 2 موهبت بزرگ بهره‌مند شده است: اول همراهی کم‌سابقه اجزای مختلف حاکمیت در پروژه اصلی دولت یعنی برجام و دیگری برخورداری از امکان عدم حضور آلترناتیو‌های اصلی در فضای رقابت سیاسی.
2 امتیازی که به نظر می‌رسد به دولت داده شده تا با خیالی راحت و حداکثر توان دور از حاشیه‌سازی به مسائل اصلی کشور بپردازد و با دست فرمانی که خود می‌پسندد امر اقتصاد را ساماندهی کند تا شعار چرخ زندگی مردم بچرخد مایه شرمساری نشود اما به نظر می‌رسد با وجود همه این امتیاز‌ها نتایج رضایتبخش نیست و استراتژی مشاوران دولت دور کردن جناب رئیس‌جمهور از واقعیت‌هاست، استراتژی‌ای که می‌تواند مایه شرمساری ماندگار دولت شده و سبب شود دولت روحانی مسیر دولت اصلاحات را با سرعت بیشتری بپیماید.
4- بابک داد در سایت خود با مرور خاطرات خویش مربوط به دوران خبرنگاری می‌نویسد: بعد از انتخابات دوم خرداد، گهگاهی ضعف‏ها و کاستی‏ها را در قالب نامه به گوش آقای رئیس‌جمهور می‏رساندم اما به محض اینکه زبان قلمم طعم انتقاد یا سوال از اصلاحات گرفت، پروسه بایکوت شروع شد! در اولین مسافرتم در تیم همراه رئیس‌جمهور به استان زادگاه مادرم لرستان رفتیم. استانی فوق‌العاده غنی اما فوق‌العاده فقیر! بعد از بازگشت از سفر، اولین سفرنامه را نوشتم و خیلی اتفاقی، مستقیما به آقای رئیس‌جمهور تحویلش دادم! بلافاصله از سوی یکی از مسؤولان دفترشان بدرستی توبیخ شدم که چرا سلسله مراتب را رعایت نکرده‏ام و گزارش را به دفترشان نداده‏ام تا لابد سانسور شود شبیه موارد بعدی که سانسور هم شد! در آن سفرنامه یک صحنه را شرح دادم که درست زیر جایگاه سخنرانی دیده‏ بودم! هیات همراه و شخصیت‏ها و کارکنان نهاد ریاست‌جمهوری، زیر جایگاه در حال خوردن انواع شیرینی، میوه، آبمیوه و نوشابه بودند و آن سوی فنس‏های مستحکم، زنان و کودکان اهل دورود زیر آفتاب سوزان، گوش به سخنان خاتمی درباره عدالت و کرامت انسانی سپرده بودند و چشم‌شان هم به این بخور بخور بود!
گزارش توصیفی من از این وضع، مجوز ورود مرا برای همیشه لغو کرد. برنامه‏ها و جزئیات را از من پنهان می‏کردند تا جا بمانم. دیر به برنامه‌ها می‌رسیدم اما هنوز زیر جایگاه سخنرانی، پوست‏های موز و هسته‏های شلیل و قوطی‏های نوشابه بر جای بود. خبرنگار این چیزهای کوچک را دلیل اتفاقات بزرگ‌تر می‏داند. نگاهش شاید گاهی سمبلیک باشد اما واقعی است و او می‌بیند که مردم، چگونه بدبین و دلزده می‌شوند! چیزی که مسؤولان اصلاح‌طلب متوجه نشدند این حقیقت بود که آن پوست موزها، روزی زیر پای‌شان خواهد رفت که رفت و اصلاحات را هم عقیم خواهد کرد و بر زمین خواهد کوفت که کوفت! بهانه بایکوت‌شدنم از سوی برخی مسؤولان مدعی اصلاحات نداشتن تعامل مثبت بود، برخی از همین افراد که خیلی اهل تعامل مثبت بودند بعدها در پروژه‏های اقتصادی وسیعی مثل فرودگاه امام خمینی یا صنایع دیگر نشان دادند معنای واقعی تعامل یعنی چه! بعضی از همان اشخاص هم، امروز باز شده‏اند مدافعان آزادی بیان و رنج مردم! چیزی که آنها ندانستند این بود که هر خبرنگاری که بتواند آب دهان دخترک دورودی را ببیند، نمی‏تواند اهل چنین تعامل مثبتی بشود و نمی‏تواند گوشه‏ای بنشیند و بگوید؛ ما هیچ؛ ما نگاه...»
 

حسن روانشید: رئیس هیأت مدیره تعاونی مطبوعات کشور در سمینار یک‌روزه مدیران مسؤول و صاحب‌امتیازان رسانه‌های استان اصفهان به‌طور شفاف به سوالات شرکت‌کنندگان پاسخ گفت و اظهار داشت: این تعاونی که بدون چشمداشت به کمک‌های دولت و تنها با یاری اعضای خود روی پا بند است نیازهای اعضا را تأمین می‌کند و بیش از یکصد هزار تن کاغذ مورد نیاز جراید را در راه دارد که بزودی در اختیار متقاضیان و اعضای تعاونی قرار خواهد داد.  بهبهانی اظهار داشت: بدهی چندمیلیاردی به تعاونی مطبوعات کشور را وزارت فرهنگ و ارشاد قبول دارد ولی چند سال است می‌گویند نداریم که بدهیم! این بدهی مربوط به خرید کاغذ توسط این تعاونی برای وزارت ارشاد در سال‌های پایانی دولت هشتم است که در همین زمان هم که وزارت ارشاد به قحطی دچار شده است! آقای نوبخت هم از پرداخت بدهی 55 میلیارد ریالی تعاونی مطبوعات استنکاف می‌کند! 1430 میلیارد ریال مطالبات حقه مطبوعات به‌عنوان یارانه است که باید برای آنها اختصاص داده شود نه اینکه تنها روزنامه ایران را شارژ کنند!  بهبهانی تاکید کرد: وزارت ارشاد نباید آگهی‌های دولتی را منحصراً در اختیار روزنامه‌های ایران، همشهری، اطلاعات و جام‌جم قرار دهد. مگر آنها از مادر زاده شده‌اند و بقیه از نامادری؟ من در اینجا به همه همکاران اعلام می‌کنم که می‌توانند تحصیلات تکمیلی خود را با حمایت‌های مادی و معنوی تعاونی و به‌صورت از راه دور در مؤسسه عالی تحصیلی در تهران ادامه داده و از وام‌های ضروری با بهره عادلانه و معرفی تعاونی استفاده کنند.  وی خاطرنشان کرد: تعاونی مطبوعات بدون استفاده از کمک‌ها و مساعدت‌های بحق خود از بودجه دولتی در یک ماه آینده، بمبی در بازار و اقتصاد منفجر خواهد کرد و همچنین صدها تن کاغذ وارد می‌کند و در اختیار اعضا قرار خواهد داد. رئیس هیأت مدیره تعاونی مطبوعات کشور با بیان اینکه اگر دولت به تعاونی مطبوعات کمک نمی‌کند حداقل اجازه ندهد تشکیلات حامی‌اش به جنگ مطبوعات مستقل بروند، افزود: تعاونی مطبوعات با 2 هزار عضو در سراسر کشور که همه اعضایش از فرهیختگان جامعه هستند نمی‌تواند تابع خرده‌فرمایشی‌ها باشد!