عمده رسانه‌های آمریکایی به شکلی معنادار در قبال اتهام دونالد ترامپ به باراک اوباما درباره شنود مکالماتش در زمان مبارزات انتخاباتی سال گذشته سکوت کرده‌اند، اتهامی که یادآور رسوایی واترگیت در دهه 1970 است که در آن افشا شد دولت ریچارد نیکسون جمهوری‌خواه مقر حزب دموکرات را شنود می‌کرده است. گویا این بار نوبت رسوایی «اوباما گیت» است؛ اتفاقی در جهت عکس افتاده و مقر نامزد جمهوری‌خواهان توسط رئیس‌جمهور دموکرات شنود شده است و از بد حادثه آن نامزد حالا به جای اوباما پشت میز بزرگ ریاست قوه مجریه در اتاق بیضی کاخ سفید قرار گرفته است. ترامپ روز شنبه در توئیتی جدید انگشت اتهام را به سوی اوباما  دراز کرد. او نوشت: «وحشتناک! همین حالا مطلع شدم که درست قبل از پیروزی، اوباما ارتباطاتم در برج ترامپ را شنود می‌کرده است. چیزی پیدا نکردند. این مک‌کارتیسم است.» متعاقب آن رئیس‌جمهور آمریکا، شخصیت سلف خود را مورد قضاوت قرار داد و نوشت: «پرزیدنت اوباما چه قدر سطحش را پایین آورده که تلفن مرا در دوره بسیار حیاتی انتخابات شنود می‌کرده است. این در حد نیکسون / واترگیت است. آدم مریض!»
منظور ترامپ از  مک کارتیسم و نیکسون/ واترگیت مشابهت‌سازی میان 2 دوره تیره سیاست واشنگتن در فاصله دهه‌های 1950 و 1970 است. نام جوزف مک‌کارتی یادآور سناتوری است که دادگاه‌های تفتیش عقاید آمریکایی را علیه منتقدان و روشنفکران هدایت می‌کرد و بدون مدارک مستند اتهام‌های سنگینی به آنها می‌زد. اشاره دوم او به واترگیت هم که روشن است. اقدامات نیکسون در حالی که قصد لاپوشانی شنود غیرقانونی رقیب را داشت افشا شد و این رسوایی به کناره‌گیری‌اش از قدرت انجامید. حال به زعم رئیس‌جمهور جدید آمریکا، شنود محل کار و سکونتش توسط اوباما اقدامی غیرقانونی است که می‌تواند بر این مبنا یک دعوای قضایی محکم علیه باراک اوباما به راه اندازد. در مقابل سخنگوی اوباما گفته است که این یک ادعای دروغ است. رسانه‌های جریان اصلی نیز که همگی توسط گردانندگان پشت پرده کاخ سفید تغذیه و حامی اوباما محسوب می‌شوند، ادعای ترامپ را بدین خاطر که سندی ارائه نداده است بی‌اساس دانسته‌اند. رسوایی«اوباما گیت»، خواه بر پایه مستندات حقیقی باشد یا خیر، قطعا توسط رسانه‌های اصلی آمریکا سرپوش گذاشته می‌شود اما دست کم چند روزی به تیم ترامپ فرصت می‌دهد با پس زدن رقیبی که عرصه را با افشاگری‌های متوالی بر آنها تنگ کرده، نفسی براحتی بکشند. ترامپ درست زمانی این اتهام را علیه دولت پیش از خود مطرح کرده است که معاون او، مایک پنس، درگیر رسوایی مشابه دشمن خود، هیلاری کلینتون در استفاده از ایمیل‌های شخصی در پست مهم دولتی شده و جف سشنز، رئیس دیوان عالی ایالات متحده به‌خاطر اعتراف به ارتباط با سفیر سابق روسیه در واشنگتن در حین کارزار انتخاباتی ترامپ برای استعفا زیر فشار قرار گرفته است. مطرح کردن رسوایی واتر گیت به کاخ سفید کمک می‌کند تا تحقیقات گسترده‌ای را درباره شنودها و فعالیت‌های غیرقانونی در دستگاه‌های اطلاعاتی انجام دهد و طبعا با این حربه مهره‌های خود را در سطوح عالی و میانی سازمان امنیت ملی آمریکا، سیا و 14 نهاد اطلاعاتی دیگر بچیند. در حقیقت «اوباما گیت» می‌تواند نقطه عطفی در کورس افشاگری‌های متقابل 2 حزب جمهوری‌خواه و دموکرات علیه یکدیگر باشد.

حامیان و مخالفان دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا روز شنبه در پارکی در برکلی در نزدیکی خلیج سانفرانسیسکو با باتوم یکدیگر را مورد ضرب و جرح قرار دادند که به زخمی شدن 3 شهروند منجر شد. این در حالی بود که نیروهای پلیس در فاصله‌ای از آنها ایستاده و نظاره‌گر بودند. عده‌ای از حامیان ترامپ با در دست داشتن پرچم‌های آمریکا با مخالفان سیاه پوشیده او رویارو شدند. سازمان‌دهندگان تجمع‌های حمایت از ترامپ به عنوان «روح آمریکا» که در دست‌کم ۲۸ ایالت از ۵۰ ایالت کشور برگزار شد، گفتند انتظار حضور کمتر این حامیان به نسبت جمعیت انبوه مخالفان ترامپ را که یک روز بعد از تحلیف ترامپ در ۲۰ ژانویه در خیابان‌های واشنگتن و شهرهای دیگر مشاهده شد داشتند. در بسیاری از شهرهای آمریکا در تجمع‌های حمایت از ترامپ بیشتر از چند صد تن شرکت نکردند. روز شنبه همچنین درگیری‌های جزئی‌تری در دیگر نقاط آمریکا رخ داد. در مینه‌سوتا ۴۰۰ حامی ترامپ در اطراف مقر کنگره در سنت کل تجمع کرده و با یک گروه کوچک‌تر مخالفان ترامپ روبه‌رو شدند که در پی آن، 6 معترض مخالف دستگیر شدند. تظاهرات‌های خشونت‌آمیز مشابهی در پالم‌بیچ در فلوریدا، نشوویل در تنسی و نیویورک و واشنگتن نیز برگزار شد.

دیروز یکشنبه پنجم مارس مصادف بود با چهارمین سالگرد درگذشت هوگو چاوز، رهبر انقلاب ونزوئلا و رئیس‌جمهور سابق این کشور. این در حالی است که او به‌رغم بحران‌های بزرگ سیاسی و اقتصادی که پس از رفتنش در ونزوئلا ایجاد شده، همچنان محبوب‌ترین چهره ملی این کشور است. براساس نتایج نظرسنجی ماه میلادی گذشته توسط یک اتاق فکر مستقل آمریکای لاتین، رئیس‌جمهور فقید ونزوئلا از  نگاه 79 درصد از شرکت‌کنندگان کماکان محبوب‌ترین رهبر تاریخ این کشور باقی مانده است. همچنین او در نظرسنجی «هینترلاسس» به ترتیب با 51  و  55 درصد آرا مردم‌سالار‌ترین و موثرترین حاکم تاریخ ونزوئلا شناخته می‌شود.  چاوز در حالی در 58 سالگی درگذشت که همچنان رئیس‌جمهور ونزوئلا بود و مرگ او در اثر وخامت ناگهانی سلامتی‌اش بسیار مشکوک به نظر می‌رسید.نقل قول‌ فراوانی از خود او و شخصیت‌های بزرگی چون فیدل کاسترو، رهبر فقید انقلاب کوبا وجود دارد که نشان می‌دهد مرگ چاوز در اثر سرطان طبیعی نبوده است بلکه به احتمال زیاد او به عنوان یکی از مهم‌ترین بنیان‌های انقلاب نوین ضدسلطه در آمریکای لاتین، قربانی ترور  بیولوژیک توسط دستگاه‌های اطلاعات آمریکا یا اسرائیل  شده است. او کسی بود که نه‌تنها در سخنرانی سال  2006 خود در مجمع عمومی سازمان ملل،  جورج بوش، رئیس‌جمهور وقت آمریکا را شیطان خوانده و شدیدا با سیاست‌های آمریکا در جهان مخالفت می‌کرد بلکه علیه صهیونیست‌ها و اسرائیل نیز مواضعی جدی اتخاذ کرده بود. البته چاوز تنها قربانی ترورهای بیولوژیک سیا و موساد نبوده و نیست بلکه یاسر عرفات نیز سرنوشتی مشابه رهبر ونزوئلا داشت.

فدراسیون فوتبال آمریکا قانونی جدید را وضع کرد که تمام بازیکنان ملی‌پوش را  مجبور به ایستادن برای سرود ملی پیش از مسابقات می‌کند. به گزارش شبکه ورزشی ‌ای‌اس‌پی‌ان، این برای نخستین‌بار است که چنین قانونی در ورزش بین‌المللی وضع می‌شود آن هم در کشوری که مدعی آزادی بیان است. اعمال این اجبار از سوی فدراسیون فوتبال ایالات متحده 5 ماه پس از آن رخ می‌دهد که «مگان راپینو» بازیکن سفیدپوست تیم‌ملی بانوان آمریکا در اعتراض به برخوردهای نژادپرستانه با سیاهان این کشور، هنگام نواخته شدن سرود ملی برخلاف دیگر همقطارهایش نایستاد و زانو زد. این در حقیقت اعتراضی بود به سبک چندین بازیکن سیاهپوست سرشناس «ان‌اف‌ال» لیگ حرفه‌ای فوتبال آمریکایی  و «ان‌بی‌ای» لیگ حرفه‌ای بسکتبال آمریکا. اما در روزهایی که اعتراضات و تظاهرات ضد نژادپرستی در سراسر آمریکا با روی کار آمدن دولت ترامپ اوج گرفته، مقامات فدراسیون‌ها و سازمان‌های ورزشی بزرگ این کشور موضعی خصمانه علیه ورزشکارانی اتخاذ کرده‌اند که سرود ملی را در مسابقات تحریم می‌کنند. فدراسیون فوتبال آمریکا در بیانیه‌ای رسما اعلام کرد: «تمام بازیکنان مرد و زن شاغل زیرنظر فدراسیون فوتبال ایالات متحده باید در زمان پخش سرود ملی این کشور به آن گوش دهند و بایستند». این در حالی است که مقامات «ان‌اف‌ال» هم با تهدیدهای پنهان و آشکار «کالین کیپرنیک» ستاره مشهور فوتبال آمریکایی را مجبور کرده‌اند به حرکت نمادین اعتراضی چندین‌ماهه‌اش در آغاز هر مسابقه یعنی زانو زدن هنگام پخش سرود ملی پایان دهد. این روش اعتراضی بویژه پس از شورش بزرگ فرگوسن به سرعت بین ورزشکاران تیره‌پوست آمریکایی رایج شده بود.
 

سفر تاریخی سلمان بن عبدالعزیز به مالدیو در راستای اعمال نفوذ بر شرق آسیا و ترویج وهابیت در این منطقه صورت می‌گیرد. روزنامه انگلیسی تایمز در گزارشی نوشته است روابط نزدیک دولت مالدیو با عربستان سعودی از جمله دلایل پیوستن جوانان این کشور به گروه تروریستی داعش بوده است. تایمز می‌نویسد پلیس مالدیو قبل از سفر ملک سلمان به این کشور شبه‌جزیره‌ای، اقدام به سرکوب مخالفان کرده است. شایعه شده که ملک سلمان قرار است یک جزیره مرجانی را از مالدیو به طور کامل خریداری کند. دولت مالدیو بعد از گسترش اعتراضات به این معامله احتمالی، روزنامه‌نگاران را دستگیر و به منازل و دفاتر احزاب مخالف دولت حمله کرده است. فعالان در مالدیو از گسترش نفوذ عربستان در مالدیو و رشد افراط‌گرایی و تروریسم در این کشور نگران هستند.
احمد نسیم، وزیر سابق خارجه و عضو حزب دموکرات مالدیو گفته است که دولت این کشور در تصمیم به فروش جزیره فافو به عربستان، رضایت مردم را در نظر نگرفته است. دولت مالدیو در سال 2015 قانون اساسی را اصلاح کرد که اجازه می‌دهد خارجی‌ها بتوانند اراضی این کشور را خریداری کنند. رئیس‌جمهوری مالدیو که از سال 2013 قدرت را به دست گرفته فروش جزیره مرجانی فافو با 4000 نفر جمعیت به عربستان سعودی را تکذیب کرده است. مالدیو آخرین مقصد تور آسیایی شش‌جانبه پادشاه عربستان است. دولت مالدیو می‌گوید عربستان‌سعودی برای سرمایه‌گذاری 10 میلیارد دلاری در این کشور به آنجا سفر می‌کند اما تایمز نوشته ریاض منابع مالی برای ساخت مراکز مروج وهابیت را تأمین کرده است. به نوشته تایمز، ایده‌های افراطی وهابیت همراه با گسترش بیکاری و استفاده از مواد مخدر در میان جوانان مالدیو بسیاری از آنها را به سمت پیوستن به گروه‌های تروریستی کشانده است. منتقدان پیوندهای نزدیک رئیس‌جمهور مالدیو با عربستان‌سعودی را در این موضوع دخیل می‌دانند. بیش از 200 نفر از جوانان مالدیو این کشور را برای پیوستن به داعش ترک کرده‌اند و نگرانی‌های فزاینده‌ای درباره بازگشت آنها به کشور و انجام عملیات تروریستی در آنجا وجود دارد. گفته می‌شود ایدئولوژی وهابیت که از سوی عربستان سعودی تبلیغ و حمایت می‌شود، الهام‌بخش تروریست‌هایی بوده که در سراسر جهان دست به حملاتی زده‌اند. داعش و گروه‌های تروریستی تکفیری براساس همین ایدئولوژی، پیروان سایر ادیان را «کفار» می‌خوانند و آنان را به وحشیانه‌ترین شکل می‌کشند.
تلاش سعودی‌ها برای ایجاد اتحاد علیه محور مقاومت
تور منطقه‌ای ملک سلمان به شرق آسیا که در نوع خود رکورد تازه‌ای در کم و کیف سفر مقام‌های خارجی در جهان به  حساب می‌آید، این سوال را در ذهن به‌وجود می‌آورد که هدف مقام‌های سعودی از این تورهای دیپلماتیک در برهه کنونی چیست؟ بویژه آنکه پیش از این سفر ملک سلمان، شاهد سفر غیرمنتظره عادل الجبیر، وزیر خارجه سعودی به بغداد نیز بودیم. در پاسخ به این پرسش، باید گفت که این سفرها در چارچوب نقش جدید عربستان در منطقه قابل ارزیابی است و در 2 بعد اصلی اقتصادی و سیاسی صورت‌بندی شده است که هدف اقتصادی تا حد بسیار زیادی در خدمت هدف سیاسی یا همان نقش جدید عربستان قابل ارزیابی است. سال گذشته عربستان‌سعودی ائتلافی نظامی مرکب از کشورهای اسلامی برای مبارزه با تروریسم(!) تشکیل داد. از آن تاریخ تاکنون 41 کشور به این ائتلاف پیوسته‌اند و برخی دیگر چون اندونزی، برونئی و عراق هنوز به این ائتلاف نپیوسته‌اند. در واقع این 3 کشور مقاصدی هستند که ملک سلمان و عادل الجبیر در یک هفته اخیر به آن سفر کرده‌اند تا با جلب نظر مقامات جاکارتا، سری‌بگاوان و بغداد، آنها را تشویق به پیوستن به این ائتلاف کنند. سعودی‌ها می‌خواهند با شکل‌دهی به یک ائتلاف موسوم به ناتوی عربی، زمینه‌ها را برای فشار هر چه بیشتر بر ایران افزایش دهند. اما هدف دوم، جلب نظر سرمایه‌گذاران آسیای جنوب شرقی بویژه در مالزی، اندونزی، ژاپن و چین برای خرید سهام 5 درصدی شرکت نفت آرامکو است. مقام‌های سعودی درصدد هستند با فروش سهام این شرکت، ضمن تامین کسری بودجه از مجرای کاهش قیمت نفت، به تامین درآمد برای پیشبرد اهداف اقتصادی و سیاسی داخلی و منطقه‌ای خود بپردازند، بنابراین این درآمدزایی علاوه بر تامین بودجه پروژه‌های عمرانی و توسعه‌ای در داخل با مدیریت محمد بن‌سلمان، در عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی نیز می‌تواند در خدمت 3 هدف اصلی باشد که با مبنای راهبردی سیاست خارجی رئیس‌جمهوری آمریکا دارای نقاط همپوش و همگراست. این سه هدف عبارتند از:
1- پرداخت هزینه‌های تامین امنیت از سوی آمریکا همانگونه که ترامپ بارها از آن سخن گفته و با گسترش دفاتر منطقه‌ای ناتو در خلیج‌فارس همزمان شده است.
2- فشار منطقه‌ای بر ایران و متحدان آن در سوریه بویژه در یمن
3- ایجاد منطقه امن در سوریه که اخیرا دونالد ترامپ آن را در بحبوحه مذاکرات سیاسی درباره سوریه به زبان آورده است. بنابراین موفقیت سفر ملک سلمان در متقاعد کردن کشورهای شرق آسیا برای خرید سهام آرامکو و درآمدزایی از این حوزه، نقش مهمی در پیشبرد اهداف سیاسی و نظامی عربستان در منطقه دارد بویژه که این ایفای نقش و بازیابی در راهبرد خاورمیانه‌ای آمریکا منوط به بازگرداندن دلارهای نفتی به خزانه ترامپ است.

عبدالباری عطوان*: رجب طیب اردوغان، رئیس‌ جمهوری ترکیه روز شنبه این بار آتش را به سمت آلمان گشود و دولت این کشور را به حمایت از تروریسم و پناه دادن به تروریست‌ها متهم کرد و گفت دنیز یوجل، روزنامه‌نگار آلمانی بازداشت‌شده در ترکیه «تروریست» است و به عنوان جاسوس برای آلمان در ترکیه فعالیت می‌کرد. روابط ترکیه با آلمان طی 2 سال گذشته هرگز خوب نبوده و پس از اتهام‌های اروپا به اردوغان در زمینه استفاده از مساله پناهندگان سوری به عنوان برگ برنده برای باج‌خواهی از اروپا برای دستیابی به امتیازهای اقتصادی و سیاسی وارد مرحله‌ای از تنش و بحران شد. این تنش‌ها بویژه پس از امضای توافقنامه توسط آنکارا با اتحادیه اروپایی که به موجب آن ترکیه مقابل بستن مرزهای این کشور روی مهاجرانی که از خاک این کشور برای سوار شدن بر موج دریا به منظور رسیدن به خاک اروپا، 6 میلیارد دلار به دست می‌آورد و به شهروندان ترک اجازه ورود به کشورهای اروپایی بدون روادید داده می‌شود، افزایش یافت. اخیرا روند تنش پس از لغو 3 تجمع هواداران حزب «عدالت و توسعه» توسط دولت آلمان در خاک این کشور که قرار بود در حمایت از تغییرات در قانون اساسی که اردوغان درصدد آن است، برگزار شود رو‌به فزونی رفت، تغییراتی که به اردوغان اختیارات مطلق برای تغییر نظام و تبدیل آن به ریاستی و لغو نظام پارلمانی کنونی و نخست‌وزیری می‌دهد. اقلیت ترک در آلمان جمعیت زیادی هستند و برخی آمارهای شبه‌رسمی تعداد آنها را نزدیک به 3/3 میلیون نفر تخمین می‌زند که بیشتر آنها در کنار ملیت ترکیه‌ای اصلی خود، ملیت آلمانی نیز دارند. حجم تبادل تجاری میان ترکیه و آلمان 35 میلیارد دلار در سال است، یعنی آلمان همپیمان تجاری بزرگ ترکیه در اروپا و چه بسا در سراسر جهان است. وزیر دادگستری ترکیه در کنار وزیر اقتصاد این کشور که قرار بود یکی از سخنرانان مهم در تجمع‌هایی که لغو شد، باشد، آلمان را متهم به نقض حقوق بشر کردند.  دولت آلمان اعلام کرده این تجمع‌ها را به دلایل امنیتی و از بیم زد و خورد میان هواداران اردوغان و مخالفانش لغو کرده است، زیرا اقلیت بزرگی از ترک‌های کردتبار نیز در این کشور وجود دارند، لکن اردوغان بر اتهام‌هایش به آلمان اصرار دارد و حمله به این کشور را شدت بخشیده است، زیرا احساس می‌کند آرای اقلیت ترک در همه‌پرسی برای تغییرات در قانون اساسی در 16 آوریل آینده چه بسا برای سنگین کردن کفه ترازو به نفع وی بسیار مهم باشد. رسانه‌های آلمانی اتهام‌های آنکارا به کشورشان به فاشیسم و نقض حقوق بشر را پاسخ دادند و یادآوری کردند دولت اردوغان اکنون 43 هزار شهروند خود را در بازداشتگاه‌های ترکیه بدون محاکمه زندانی کرده است و علاوه بر آن، 100 هزار قاضی، استاد دانشگاه و کارمند دولتی از کارهای خود به اتهام همبستگی با کودتاچیان از کار اخراج شده‌اند.  حزب عدالت و توسعه، پیش از این از احترام و حمایت غرب بهره‌مند بود، زیرا به آزادی‌ها احترام گذاشت و الگویی در دموکراسی ارائه کرد که بر توسعه، همزیستی، تسامح و اسلام میانه‌رو و حفظ سکولار بودن این کشور تکیه داشت، لکن پس از آنکه این پایه‌ها و اصول یکی پس از دیگری رو به فروپاشی رفت، بسیاری از اردوغان، رهبر این حزب دور شدند.  ترکیه اکنون با کمربندی از دشمنان احاطه شده است؛ روابطش با ایران و یونان متشنج است، در سوریه جنگ به راه انداخته و بخشی از اراضی این کشور را تحت پوشش ایجاد منطقه امن اشغال کرده است و اکنون نیز وارد بحران با آلمان و اتحادیه اروپایی به شکل کلی شده است. خطرات این تنش‌ها در بازتاب منفی آنها بر داخل ترکیه بویژه بر وحدت دیموگرافی ملی نهفته است و از دست دادن کشوری مانند آلمان در زمانی که لیره ترکیه در آستانه فروپاشی است (هر دلار اکنون 8/3 لیره است) و میانگین رشد بشدت پایین آمده و درآمد گردشگری این کشور (36 میلیارد دلار در سال بود) نیز کاهش یافته، زیانی که معنایش مشکلات اقتصادی بیشتر است. متهم کردن آلمان به فاشیسم اتهام خطرناکی است و بازتاب‌دهنده حالتی از آشفتگی و نبود چشم‌انداز است؛ آلمان نه فقط شریک تجاری مهم برای ترکیه است بلکه شریک این کشور در پیمان ناتو نیز به شمار می‌رود. اوضاع در ترکیه هرگز خوب نبوده و متشنج است و حکایت از بی‌ثباتی بیشتر دارد و این دیدگاه اکثریت قاطع کارشناسان مستقل داخل و خارج از این کشور است. ما در انتظار عذرخواهی جدید ترکیه از آلمان و عقب‌نشینی از همه اتهام‌ها هستیم، دقیقا همانطور که در حالت‌های مشابه معمول شد که آخرین آنها عذرخواهی از ایران و عراق و پیش از آنها از روسیه بود.
*تحلیلگر برجسته جهان عرب

پیشروی ارتش سوریه به سمت فرات
رسانه‌های دولتی سوریه گزارش دادند که نیروهای دولتی شماری دیگر از روستاهایی که پیش از این در اشغال گروه تروریستی داعش بود را به تصرف خود درآورده و در مناطق شمالی این کشور، به سوی رود فرات، در حال پیش‌روی هستند. بر این اساس، نیروهای ارتش سوریه با پشتیبانی هوایی جنگنده‌های روسیه «طی یک‌ ماه و نیم گذشته، نزدیک به 90 روستا» را پس گرفته‌اند. در تحولی دیگر، مقام‌های ترکیه، بامداد یکشنبه خلبان هواپیمای نظامی سوریه را که در نزدیکی مرزهای مشترک با ترکیه ساقط شده بود، پیدا کردند. طبق اعلام این منابع، خلبان سوری مجروح شده است.

افزایش 7 درصدی بودجه نظامی چین
فو اینگ، سخنگوی مجلس چین دیروز با اشاره به مداخله‌های خارجی در دریای چین جنوبی از افزایش حدوداً 7 درصدی بودجه نظامی این کشور در سال 2017 خبر داد. او گفت: «ما خواهان حل شدن مسالمت‌آمیز (مناقشه‌ها) از طریق گفت‌وگو و مشاوره هستیم. در عین حال ما باید توانایی حفاظت از حق حاکمیت، منافع و حقوق خود را داشته باشیم». به نظر می‌رسد این اقدام پکن واکنشی مستقیم به  افزایش 10 درصدی بودجه نظامی ایالات متحده توسط دونالد ترامپ باشد. بودجه نظامی چین در سال 2016 حدود 138 میلیارد دلار بود که با احتساب افزایش
7 درصدی رقم بودجه نظامی چین در سال 2017 معادل حدوداً یک چهارم بودجه نظامی آمریکا در 2017 خواهد بود. بودجه نظامی آمریکا با رقم حدود 600 میلیارد دلار در سال سنگین‌ترین بودجه نظامی کنونی در کل جهان است.

بحران مالی در اتحادیه عرب
یک روزنامه مصری از استعفای ۱۵ نفر از کارکنان اتحادیه عرب به دلیل بحران مالی خبر داد. الشروق نوشت دبیرکل اتحادیه عرب با استعفای 15 نفر از کارکنان این اتحادیه به دلیل بحران مالی موافقت کرد و این مساله از سال 1989 تاکنون بی‌سابقه بوده است. به نوشته این روزنامه، احمد ابوالغیط با برخی کشورهای عربی تماس برقرار کرده است که به تعهدات خود برای پرداخت سهم‌شان جهت تامین بودجه اتحادیه عرب که نزدیک به 60 میلیون دلار است، عمل کنند.

خشکسالی در سومالی
سومالی دستخوش خشکسالی شدیدی شده است و این نخستین آمار رسمی رسمی از پیامدهای این بحران است. آمار دقیقی از تبعات و پیامدهای کلی موج خشکسالی در این کشور به دست نیامده است. سازمان‌های بشردوست درباره موج فراگیر گرسنگی در این کشور ابراز نگرانی کرده‌اند. حدود 3 میلیون نفر در این کشور با بحران کمبود غذا روبه‌رو هستند و طبق اعلام نخست‌وزیر از روز جمعه 110 سومالیایی از گرسنگی جان‌شان را از دست داده‌اند.


ششمین سفر یک رهبر اسرائیلی به مسکو طی کمتر از یک سال
نتانیاهو به دیدار پوتین می‌رود
سخنگوی دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از سفر «بنیامین نتانیاهو» به مسکو در روز پنجشنبه آتی برای گفت‌وگو با رئیس‌جمهوری روسیه درباره سوریه و ایران خبر داد. نتانیاهو قرار است درباره تحولات سوریه و آنچه او تلاش‌های ایران برای تقویت قوای نظامی خود می‌خواند با ولادیمیر پوتین بحث و گفت‌وگو کند. دیروز تارنمای «دبکا» وابسته به موساد خبر داد نتانیاهو در نشست هفتگی کابینه رژیم صهیونیستی در روز یکشنبه گفته است قصد دارد درباره موضوع ادعایی حضور دائمی ایران در سوریه با پوتین در مسکو گفت‌وگو داشته باشد. پیش از این مقامات روسیه از سفر احتمالی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به مسکو در فصل بهار خبر داده بودند. این ششمین سفر رئیس رژیم صهیونیستی و نخست‌وزیر کابینه آن طی کمتر از یک سال به مسکو است و نشان از آن دارد که منافع اسرائیل با اتحاد روسیه و ایران در موضوع سوریه و تحولات اخیر جهانی و منطقه‌ای به خطر
 افتاده است.