گروه سیاسی: گزارشات از تخلفات انتخاباتی چه در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دوازدهم و چه در انتخابات شورای شهر بسیار زیاد و بی‌سابقه است. اظهارنظرهای برخی مقامات دولتی و ارائه آمار متناقض از سوی آنها نیز شائبه‌ها را بیشتر کرده است. دستگیری برخی مدیران دولتی به خاطر تخلف در انتخابات نیز صورت گرفته و با وثیقه آزاد شده‌اند.  به گزارش «وطن امروز»، در مجموع همه چیز از تخلفات گسترده حکایت دارد. دبیر شورای نگهبان نیز این تخلفات را تایید کرده و می‌گوید این تخلفات بسیار زیاد بوده است. آیت‌الله جنتی تصریح کرد این تخلفات بعضا از سوی مسؤولان نیز صورت گرفته است. با این حال آیت‌الله جنتی این را هم گفت که با وجود این تخلفات اما حجم این تخلفات در کل منجر به «تقلب» نشده و سلامت انتخابات مورد تایید است. آیت‌الله احمد جنتی دیروز در نشست هیات‌رئیسه مجلس خبرگان افزود: همانطور که مقام معظم رهبری هم اشاره فرمودند از جانب خودم و خبرگان با همه وجودم از مردم تشکر می‌کنم که نشان دادند هنوز زنده و سرپا هستند و به اسلام، انقلاب، امام راحل و رهبرشان وفادارند. به گزارش واحد مرکزی خبر، وی گفت: مردم به یک اشاره رهبر معظم انقلاب و تشویق ایشان در انتخابات حضور یافتند و آرای بسیاری در صندوق‌ها ریختند. آیت‌الله جنتی افزود: دنیا متوجه شد که مردمسالاری دینی در کشورمان حاکم است، خلاف ادعاهایی که به دروغ و با تزویر در این باره می‌کنند در کشورمان مردمسالاری دینی حقیقت دارد و این مردم هستند که با اختیار و آزادی کامل در انتخابات شرکت می‌کنند و به هر کسی نظرشان باشد رای می‌دهند. رئیس مجلس خبرگان اضافه کرد: در ایران به هیچ کسی اجبار نمی‌کنند که رای بدهد یا ندهد، مردم با عشق و علاقه و با احساس وظیفه دینی و ملی حضور می‌یابند و رای می‌دهند. وی تصریح کرد: البته سلامت انتخابات را تایید می‌کنم که خیلی خوب بود اما تخلفات بسیاری هم شد که بخشی از آن متوجه مسؤولان بود که تخلفات بسیاری کردند. رئیس مجلس خبرگان گفت: برخی از این تخلفات را همه فهمیدند و برخی از تخلفات مبتنی بر گزارش‌های ناظران از دور و نزدیک و برخی مبتنی بر گزارش‌های مردمی بود. وی بار دیگر تصریح کرد: تخلفات انتخاباتی از نظر مالی و سیاسی چشمگیر بود و انتظار نداشتیم دستگاه‌های مجری انتخابات که باید مجری قانون باشند، خودشان قانون‌شکنی کنند به نحوی که همه مطلع شوند؛ این خلاف انتظار بود. آیت‌الله جنتی گفت: البته نوعی از تخلفات هم بود که مانند همیشه صورت گرفت که آن را شورای نگهبان بررسی می‌کند، گزارشش را می‌گیرد و اگر لازم باشد بازرس می‌فرستد که البته اینها طبیعی است و در همه دوره‌های انتخابات اعم از مجلس و ریاست‌جمهوری بوده است. رئیس مجلس خبرگان ابراز امیدواری کرد کسانی که در این قضایا تخلفات بزرگ کردند از گناهان‌شان توبه کنند زیرا حق‌الناس گریبان‌شان را می‌گیرد و به فرموده رهبر معظم انقلاب واقعا حق‌الناس است. آیت‌الله جنتی تصریح کرد: اگر این افراد توبه نکنند در دنیا و آخرت مسؤولیت دارند و مجازاتش را خواهند دید.
 

میکائیل  دیانی: «کارگر»ها چه وقت مهم هستند؟ و کی از درجه اهمیت ساقط می‌شوند؟ این سوالی است که باید از دولتمردان پرسید. آنهایی که در روزهای منتهی به هر انتخابات از اهمیت و شرافت و عظمت این قشر اکثریت جامعه سخن می‌گویند و برای‌شان میتینگ تبلیغاتی می‌گذارند و با اسم خانه کارگر برای خود پوستر تبلیغاتی می‌زنند و رأی جمع می‌کنند!
کارگران چه وقت مهم هستند؟ دقیقا زمانی که در ساختمان پلاسکو حادثه‌ای رخ داده و چند صد کارگر بیکار شده‌اند و می‌شود در یک پروپاگاندای رسانه‌ای اعلام کرد حتی آنهایی که بیمه نبوده‌اند تحت پوشش بیمه خدمات قرار می‌گیرند! شاید بشود اینگونه از احساسات جامعه برای شکست رقیب سیاسی استفاده کرد!
کارگران چه وقت مهم هستند؟ آن هنگام که در یک مصیبت بشود روی نورون‌های عصبی آنها قدم گذاشت و در میان کارگران داغدیده معدن رفت و وقتی هم که با واکنش تند کارگران مواجه شدیم به سرعت توجیهاتی بسازیم که «استاندار گلستان  خواست با سفر رئیس‌جمهور به معدن یورت آزادشهر به علت غم و اندوه بالای کارگران و التهاب خانواده‌های آنان مخالفت شود اما روحانی گفت: من رئیس‌جمهور زمان درد مردم و التهاب آنان هستم. اگر فریاد آنان در برابر  من، سبب آرامش ملی خواهد شد  من باید بروم؛ من تنها به معدن می‌روم تا معدن‌چیان با فریاد کشیدن بر سر بالاترین مقام رسمی احساس آرامش و راحتی کنند؛ این افتخار من است».
حتی «میرزاآقا»ی اردبیلی هم هنگامی اهمیت دارد که در همایش روحانی هنگامی که روحانی دارد حرف می‌زند، اشک‌هایش را نشان مردم دهیم که چه نشسته‌اید که حتی پابرهنه‌ها و محرومان و مستضعفان نیز خواهان «تکرار روحانی» هستند؛ فارغ از اینکه ذره‌ای کیفیت زندگی او را جابه‌جا کنیم و بفهمیم درد میرزاآقا نان شبی است که به سختی و مشقت بر سر سفره خانواده‌اش می‌برد.
آری! کارگران با همه دردها و غم‌های‌شان تنها برای زمانی کارکرد دارند که یک قدم از منویات سیاسی ما را جلو ببرند و الا واقعیت همان است که آن مرد پیرشده از کار طاقت‌فرسای معدن، با شجاعت برابر روحانی گفت که رئیس‌جمهور پیش از این سری به آنها نزده و بعد از این هم سری نخواهد زد!
معوقات مالی چند ماهه کارگران معدن هنوز هم معوقه است و حالا یک تفاوتی دارد و آن اینکه انتخابات تمام شده و دیگر کارگران اهمیتی ندارند. 2 روز است انفجار کوره فولاد یاسوج منجر به یک حادثه جانکاه شده است و کارگران تا 90درصد دچارسوختگی شده‌اند. کارگران معتقدند از امکانات اولیه برای ایمنی هم بی‌بهره‌اند و هیچ نهاد نظارتی به این وضعیت رسیدگی نکرده است. اگر این امکانات بود قطعا وضعیت کارگران سوخته نیز به گونه‌ای دیگر بود. حالا اما دو روز است آنها معترضند و هیچ مسؤول دولتی گذرش هم به یاسوج نمی‌افتد! چرا که دیگر انتخابات تمام شده!
آن طرف کشور در سوادکوهی که رأی روحانی جزو بالاترین درصدها بوده، شرکت زغال سنگ نفس‌های آخرش را می‌کشد، کارگران پیمانکاری سامان چندین ماه است حقوق نگرفته‌اند، چند روز است متحصنند و حتی جاده‌های سوادکوه را به نشانه اعتراض بسته‌اند اما آنجا نیز خبری از مسؤول دولتی نیست، چرا که انتخابات تمام شده!
در هفته‌های گذشته یادداشت‌های زیادی درباره کارگران و مطالبات آنها نوشتیم، همانجا هم این پیش‌بینی را کرده بودیم که روزهای پیشاانتخاباتی اهمیت کارگر و مطالبات او بالا می‌رود و پس از آن نیز کارگران فراموش می‌شوند. کارگران گوشت قربانی سیاست‌های سیاست‌بازانی هستند که کسب قدرت به هر نحوی برای‌شان اولویت دارد و این وسط کارگر و مطالبات کارگری برای‌شان تنها یک ابزار است برای رسیدن به قدرت! کارگران همان بازیگران سیاهی‌لشکر فیلمی هستند که در آن برخی مسؤولان نقش اصلی را دارد و با سیاست عکسبرداری رسانه‌ای‌اش تصویری از خود بروز می‌دهد که اگر فیلمش را برای خودش هم به نمایش بگذارید از فاصله آن با واقعیت خنده‌اش بگیرد!
همان موقع گفتیم واقعیت این جریان قدرت‌طلب آنجایی است که کارگر را زیر چرخ توسعه له می‌کند یا می‌خواهد دهانش را خرد کند و فریب این جریان آن است که پای درد کارگر می‌نشیند و می‌گوید «معدن‌چیان برای فریاد کشیدن بر سر بالاترین مقام رسمی احساس آرامش و راحتی کنند». روحانی دو‌شنبه در کنفرانس خبری گفت: «من خواهش می‌کنم همه رئیس‌جمهور را به عنوان منتخب ملت ایران در نظر بگیرند تا بتوانیم کشورمان را سرزنده‌تر و بانشاط‌تر اداره کنیم. نشاط و سرزندگی مخالفتی با دین و انقلاب و منافع ملی ندارد. جمله‌ای می‌گویم و خواهش می‌کنم از آن سوءاستفاده نشود. همانطور که در این یک هفته با مردم رفتار کردیم در این 4 سال هم با آنها برخورد کنیم». کاش با کارگران نیز مانند یک هفته پایانی برخورد شود!
 

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر دیروز (چهارشنبه) در دیدار جمعی از فرماندهان، رزمندگان و هنرمندان و دست‌اندرکاران برنامه‌های شب‌های خاطره دفاع‌مقدس، بیان خاطرات دوران ۸ سال جنگ تحمیلی و استفاده از شیوه‌های هنری، ادبی و نو را برای انتقال آنها به نسل جدید، کاری بسیار با ارزش و مهم برشمردند و تأکید کردند: یکی از درس‌های ماندگار دوران دفاع‌مقدس این بود که اگر توکل بر خدا بصورت عملی با پذیرش از اعماق جان باشد، قطعاً می‌توان بر همه موانع و چالش‌ها، مؤمنانه غلبه کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه، دوران دفاع‌مقدس در کنار خسارت‌های مادی و انسانی، آثار مهمی برای امروز و آینده دارد، گفتند: حفظ و تقویت روحیه انقلابی در جامعه و ماندگاری انقلاب یکی از آثار آن دوران است و اگر آن حرکت جهادی و فداکارانه نبود، قطعاً روحیه انقلابی در معرض تهدید قرار می‌گرفت. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیان یکی دیگر از آثار دفاع‌مقدس، آن دوران را صحنه «توکل عملی به خدا» و «نهراسیدن از قدرت‌ها» و «فائق آمدن بر موانع به واسطه این توکل عملی» دانستند و افزودند: هر جامعه در حال حرکت به سمت پیشرفت، به‌طور طبیعی با موانع و چالش‌هایی مواجه است و اگر این جامعه دارای آرمان‌های معنوی و ضد قدرت‌طلبی و ضد دنیاطلبی باشد، قطعاً موانع بیشتر خواهد بود و در چنین جامعه‌ای، توکل عملی به خدا و احساس توانایی برای غلبه بر موانع، بسیار مهم است. ایشان خاطرنشان کردند: جمهوری اسلامی اکنون می‌تواند مدعی پیروزی بر همه چالش‌های پیش روی خود شود، زیرا تجربه‌ غلبه بر موانع فراوان و سخت را در دوران دفاع‌مقدس دارد.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: اگر ایمان در دل و توکل بر خدا در عمل وجود داشته باشد، کوه‌ها نیز در مقابل چنین اراده‌ای هموار خواهند شد و قدرت مقاومت نخواهند داشت.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به شرایط بسیار سخت در آغاز جنگ تحمیلی گفتند: از نیمه دوم سال ۱۳۵۹ تا اوایل سال ۱۳۶۱، شرایط بسیار سختی در عرصه جنگ وجود داشت و ما از لحاظ تجهیزات نظامی و نیروی مسلح آماده و منسجم، در بدترین شرایط بودیم و دشمن بعثی در ۱۰ کیلومتری اهواز مستقر شده بود. رهبر انقلاب اسلامی افزودند: اما فرماندهان و رزمندگان، با توکل بر خداوند متعال و شناخت قدرت و توانایی‌های خود و اتکا بر آنها توانستند شرایط را دگرگون کنند و در نیمه اول سال ۱۳۶۱، دو عملیات بزرگ فتح‌المبین و بیت‌المقدس انجام شد که نتیجه آن، گرفتن هزاران اسیر از متجاوزان بعثی و بازپس‌گیری بخش وسیعی از سرزمین و آزادسازی خرمشهر بود. ایشان با اشاره به اینکه در دوران جنگ تحمیلی، همه قدرت‌های دنیا اعم از آمریکا، ناتو، شوروی سابق و مرتجعین منطقه، در مقابل جمهوری اسلامی قرار داشتند، افزودند: در چنین شرایطی توانستیم بر همه این قدرت‌ها فائق بیاییم؛ آیا این تجربه‌های عملی، برای اطمینان و آرامش قلبی ما کافی نیست؟ رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به آیه قرآن کریم مبنی بر اینکه نباید به دل خود، اندوه و سستی راه دهیم، تأکید کردند: اگر به خدا ایمان واقعی داشته باشیم و به او توکل کنیم، می‌توانیم بر همه سختی‌ها و چالش‌ها، مؤمنانه فائق بیاییم. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با بیان اینکه گسترش این روحیه و این توکل عملی به‌واسطه پاسداشت خاطره‌های دوران دفاع‌مقدس امکان‌پذیر خواهد بود، افزودند: کتاب‌هایی که در مورد خاطرات دفاع‌مقدس نوشته و یا فیلم‌هایی که در این خصوص ساخته می‌شوند، فراتر از یک اثر هنری و یا ادبی صرف هستند و این آثار در واقع تزریق سیمان به پایه‌های انقلاب و هویت ملی و پیشرفت کشور است تا این پایه‌ها مستحکم‌تر و ماندگارتر شوند. ایشان خاطرات دوران دفاع‌مقدس را یک ثروت ملی خواندند و با تأکید بر لزوم استمرار جمع‌آوری این خاطرات و همچنین استفاده از شیوه‌های هنری جذاب برای انتقال آنها به نسل جدید و پرهیز از اغراق در بیان آنها افزودند: انتقال این خاطرات به جامعه، یک صدقه و حسنه و یک انفاق بزرگ معنوی است و کسانی که در این عرصه فعالیت می‌کنند در واقع واسطه‌های رزق معنوی و الهی به کشور هستند.
رهبر انقلاب اسلامی، راهیان نور را نیز از جمله این صدقات و حسنات برشمردند و با اشاره به وجود انگیزه‌هایی برای تضعیف آثار و درس‌های دوران دفاع‌مقدس، خاطرنشان کردند: همان انگیزه‌هایی که به کشورهای اسلامی فشار می‌آورند تا موضوعات جهاد و شهادت را از کتاب‌های درسی حذف کنند در داخل نیز استمرار پیدا می‌کنند و خود را بصورت خرده‌سیاست‌های فرهنگی نشان می‌دهند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر اینکه به هیچ وجه نباید غفلت کرد، گفتند: باید دفاع‌مقدس و جهاد و شهادت زنده نگه داشته شوند تا نسل امروز به همان نسلی که اوج تاریخ دفاع‌مقدس را آفرید، ملحق شود. ایشان، الحاق نسل امروز به نسل دوران دفاع‌مقدس را، الحاق این نسل به صالحین دانستند و افزودند: اکنون نیز همانند دهه شصت، جوانانی را می‌بینیم که با اشک و اصرار به دنبال حضور در عرصه دفاع از حرم هستند و انتقال روحیه و ارزش‌های دوران دفاع‌مقدس به نسل امروز نتیجه تلاش‌ها و زحمات مجموعه‌هایی است که برای انتقال خاطرات آن دوران فعالیت کردند.
رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه خاطرات دوران دفاع‌مقدس سرشار از روحیه و منطق است، گفتند: اگر تا 50 سال آینده هم برای جمع‌آوری حقایق و خاطرات و گنجینه‌های آن دوران، کار و تلاش شود، باز هم به انتها نخواهیم رسید.
در ابتدای این دیدار آقایان مرتضی سرهنگی مسؤول دفتر ادبیات مقاومت حوزه هنری، ابوالفضل کاظمی نویسنده کتاب «کوچه نقاش‌ها»، اصغر نقی‌زاده رزمنده و بازیگر
فیلم‌های دفاع‌مقدس، مهدی طحانیان رزمنده و راوی کتاب «سرباز کوچک امام»، ماشاءالله شاهمرادی رزمنده و کارگردان تلویزیونی مجموعه «روژان»، ماموستا ملاقادر قادری امام جمعه پاوه، علی خوش‌لفظ رزمنده و راوی کتاب «وقتی مهتاب گم شد»،  علیرضا مرادی سرهنگ بازنشسته ارتش و  ابراهیم حاتمی‌کیا کارگردان فیلم‌های دفاع مقدس و خانم مریم کاتبی از امدادگران دوران دفاع‌مقدس و همرزم جاویدالاثر متوسلیان به بیان خاطراتی از رشادت‌ها و حماسه‌آفرینی‌های رزمندگان و ایثارگران پرداختند.
در این مراسم همچنین نوجوانان گروه سرود نسیم قدر، سرود «ارغوان» را درباره مدافعان حرم اجرا کردند.
 

نیروهای آل‌خلیفه در اقدامی که انتظارش می‌رفت روز سه‌شنبه به محل تجمع مخالفان بحرینی که از ماه‌ها پیش در اطراف منزل آیت‌الله عیسی قاسم تحصن کرده‌ بودند، حمله و ۲۸۶ تن را بازداشت کردند. تعداد شهدا به 6 تن و زخمی‌ها به حدود 300 تن افزایش یافته و سرنوشت این روحانی برجسته هم مشخص نیست.
علمای بحرین با صدور بیانیه‌ای ضمن اعلام سوگواری عمومی تا پنجشنبه خواستار  تعطیل شدن بازار‌ها و اماکن تجاری و خاموشی‌های شبانه به احترام شهدا شدند. یک مخالف بحرینی به شبکه خبری المیادین گفت: نظام آل‌خلیفه در راستای جعل روایت گمراه‌کننده‌ای درباره تعداد بازداشت‌شدگان در منزل آیت‌الله عیسی قاسم، رهبر معنوی شیعیان بحرین از طریق رسانه‌های رسمی خود اقدام کرده و هدفش محکوم کردن تحصن‌کنندگان به اتهامات تروریستی و مجرم خواندن عیسی قاسم به اتهام پناه دادن به تروریست‌هاست. این رهبر مخالفان بحرینی گفت: سرنوشت آیت‌الله عیسی قاسم همچنان نامشخص است و هیچ اطلاعی از او از زمان حمله نیروهای بحرینی به منزلش در دست نیست. نظام درصدد جعل واقعیت درباره تعداد بازداشت‌شدگان در منزل او برآمده است. آنها اتهاماتی درباره وجود سلاح، مواد منفجره و مقادیری بمب در رسانه‌های رسمی خود مطرح کرده‌اند و مدعی هستند در منزل او و محل تحصن مخالفان سلاح یافته‌اند. وی افزود: نظام آل‌خلیفه همچنین تصاویری از اعتراف‌های به زور گرفته شده از برخی بازداشت‌شدگان منتشر خواهد کرد که هدف از آن نقل داستانی ساختگی برای محکومیت تحصن‌کنندگان به اتهامات تروریستی و مجرم خواندن آیت‌الله عیسی قاسم است. این در حالی است که وزارت کشور بحرین روز سه‌شنبه از 5 مورد فوتی در صفوف کسانی که آنها را «ناقض قانون» خوانده است، خبر داد. وزارت کشور بحرین در بیانیه‌ای از بازداشت ۵۰ مظنون امنیتی در جریان عملیات خود در روستای الدراز در نزدیکی منامه خبر داد. این وزارتخانه مدعی شد در بین افراد بازداشت‌شده فراری‌های زندان جو و محکومان تروریستی نیز هستند که برخی از آنها در منزل آیت‌الله عیسی قاسم مخفی شده بودند! منابع به المیادین گفتند: تعداد شهدای روز سه‌شنبه به 6 تن رسیده و 8 نفر از افرادی که در مقابل منزل آیت‌الله عیسی قاسم در الدراز زخمی شدند اوضاع وخیمی دارند. جواد فیروز، رئیس سازمان صلح برای دموکراسی و حقوق‌بشر بحرین نیز گفت: سرنوشت شیخ عیسی قاسم نامعلوم است و نظام بحرین در راستای اعمال فشار بر مخالفان برای بازگشتن از خواسته‌های‌شان عمل می‌کند. دادگاه بحرین بعد از مدت‌ها تأخیر، روز یکشنبه این هفته جلسه محاکمه آیت‌الله قاسم را برگزار کرد و حکم به یک سال حبس تعلیقی و مصادره تمام اموال وی داد. پیش از این نیز رژیم آل‌خلیفه تابعیت وی را به اتهام‌های واهی از قبیل پولشویی و اقدام علیه امنیت ملی سلب کرده بود. در واقع، حمله وحشیانه آل‌خلیفه به منزل آیت‌الله شیخ عیسی قاسم در حالی صورت گرفت که حدود یک سال از تصمیم دادگاه عالی بحرین مبنی بر سلب تابعیت از رهبر شیعیان بحرین می‌گذشت و رژیم منامه  در طول این یک سال همواره با ترس و احتیاط زیادی با شیخ و پیروان متحصن پیرامون منزلش برخورد می‌کرد. جرأت مقامات بحرینی در صدور حکم علیه شیخ عیسی قاسم طی روزهای گذشته و در ادامه حمله به منزل وی حاکی از چراغ سبز آمریکایی- سعودی دارد و بدون شک سفر دونالد ترامپ به عربستان و برگزاری کنفرانس ریاض با حضور سران کشورهای عربی در سرعت بخشیدن به هجوم نیروهای آل‌خلیفه به رهبر معنوی انقلاب بحرین بی‌ارتباط نیست. در این راستا می‌توان به ورود بی‌سروصدای نظامیان عربستان به بحرین از طریق گذرگاه ملک فهد طی هفته‌های گذشته و در آستانه قرائت حکم شیخ عیسی قاسم و سفر دونالد ترامپ به عربستان نیز اشاره کرد.
تداوم سرکوب‌ها در الدراز
نیروهای امنیتی بحرین روز گذشته در دومین روز یورش‌های خود به منطقه الدراز، به چند خانه در مجاورت منزل آیت‌الله عیسی قاسم حمله کردند.
به گزارش المنار،  نیروهای رژیم آل‌خلیفه بار دیگر به منازل  مجاور منزل آیت‌الله شیخ عیسی قاسم در منطقه‌ای در غرب منامه یورش برده و شماری از جوانان را دستگیر کردند.
هشدار حزب‌الله لبنان به آل‌خلیفه
حزب‌الله لبنان حمله وحشیانه نیروهای رژیم آل‌خلیفه به ساکنان منطقه الدراز را که در حمایت از آیت‌الله عیسی قاسم تحصن کرده بودند، بشدت محکوم کرد. حزب‌الله لبنان در بیانیه‌ای اعلام کرد: آل‌سعود تروریست مسؤول اصلی این حملات هستند. بعد از اینکه پادشاه بحرین اطمینان یافت اربابش دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا هرگز اجازه بازگشت تنش در روابط میان 2 کشور را نمی‌دهد، گوش‌هایش را از شنیدن نداهای حقوق‌بشر و نظرات برخی شخصیت‌ها و گروه‌های سیاسی مدافع حقوق‌بشر بحرین کر کرده و ارتش و نیروهای نخبه‌اش را که با تجهیزات سنگین حمایت می‌شوند برای سرکوب تحصن میدان الفدا فرستاد.
ادامه واکنش‌ها به حمله خونین الدراز
حوزه علمیه نجف‌اشرف نیز کشتار شهروندان بحرینی در منطقه الدراز منامه و حمله به منزل آیت‌الله شیخ عیسی قاسم را محکوم کرد. نهادهای حقوق‌بشری تجمع اعتراضی روز سه‌شنبه مدافعان شیخ عیسی قاسم در منطقه الدراز را که با حمله خونین نیروهای آل‌خلیفه همراه شد، مسالمت‌آمیز خوانده و این سرکوب را محکوم کرده‌اند. سازمان دیده‌بان حقوق‌بشر در بیانیه‌ای اعلام کرد: بار دیگر به نظر می‌رسد مهندسان خشونت که ثبات در بحرین را به هم زده‌اند، همان دولت آل‌خلیفه هستند.  مسؤول مرکز حقوق‌بشر بحرین گفت: وقایع الدراز و حمله به شیخ عیسی قاسم نشان‌دهنده عبور نیروهای امنیتی از خط قرمزهاست و نتایج آن فاجعه‌بار خواهد بود. همزمان روز گذشته عراقی‌ها به درخواست مقتدی صدر، رهبر جریان صدری‌ها، در اعتراض به اقدامات دولت منامه، مقابل سفارت این کشور در بغداد تجمع کردند.

دفاع سعودی از سرکوب بحرینی‌ها
در پی حمله مزدوران آل‌خلیفه به منزل آیت‌الله عیسی و بازداشت ده‌ها شیعه و زخمی‌ کردن تعدادی دیگر وزارت خارجه عربستان در حمایت از مواضع و اقدامات مقامات بحرینی در حمله به روستای الدراز بیانیه صادر کرد. به نقل از خبرگزاری رسمی واس،  یک منبع مسؤول در وزارت خارجه عربستان اعلام کرد امنیت و ثبات بحرین جزو جدایی‌ناپذیر از امنیت و ثبات عربستان و کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس است. این منبع همچنین اقدامات عربستان در حق ساکنان شیعه این کشور را در جهت «حفظ امنیت»، ثبات و حفظ جان شهروندانش و نیز افراد مقیم این کشور خواند!
 

زهرا طباخی  : به قدر «اکثریت لازم» رای نیاوردن در انتخابات ناراحت‌کننده است. از یک طرف میل به پیروزی، احساساتی همچون ناامیدی و بی‌اعتمادی به ساختار و سازمان را در دل‌ها بیدار می‌کند و از سوی دیگر ترس از تکرار تجربه شکست، بدبینی و بیگانگی با واقعیت را تقویت می‌کند. دقیقا در همین وضعیت است که سازماندهی اجتماعی به کار تشکیلات می‌آید و از انشقاق و پراکندگی نیروها جلوگیری می‌کند. چند روز از انتخابات گذشته و کم‌کم وقت تحلیل و تدبر در آنچه بر ما گذشت فرامی‌رسد. هدف یافتن پاسخ برای 3 سوال مهم است: چه کردیم؟ چه شد؟ و چه باید کرد؟
  ثمردهی 40 روزه
19 فروردین 96 نخستین روزی بود که «سیدابراهیم رئیسی»، نامزد نهایی منتقدان وضع موجود تصمیم خود برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری را آشکار کرد. پس در واقع آنچه در پایان رقابت‌ها به‌دست آوردیم حاصل 40 روز کار و تلاش ارزشمند نیروهای انقلاب و البته فداکاری بی‌نظیر مجاهدانی همچون «محمدباقر قالیباف» و سایر وزنه‌های سیاسی سازوکار جبهه مردمی است. یعنی درخت وحدت انقلابیون در 40 روز میوه داد!
بسیج 16 میلیون ایرانی که قطعا همگی «سوپر انقلابی» و «استشهادی» نبوده و نیستند، در این مدت زمان اندک با حوادث و چالش‌های سیاسی‌ای که بسادگی از قدرت پراکنده کردن جمعیت از حول محور وحدت برخوردار بود، قطعا نامش «پیروزی» است! یک پیروزی جریانی مهم و غیرقابل انکار که حاصل سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت است و دشمن و رقبا و ساده‌لوحان متحجر را وادار به اتحاد استراتژیک برای تضعیف اصل سازمان رای انقلابیون کرده است.
این روزها عده‌ای در گوش بچه‌های انقلاب می‌خوانند که اصولگرایی مرده است و شما همیشه شکست می‌خورید! بعضی می‌گویند این سازوکار اگر جواب می‌داد که همین دوره پیروز شده بودید! برخی دیگر می‌گویند چرا علیه انقلابیگری قیام نمی‌کنید؟ اینها همان طایفه هستند و فقط اسم‌شان عوض شده است! جمعی طلب شورش می‌کنند و گروهی خواهش انشقاق از جمع دارند و طیفی نیز مکرر می‌گویند: ما می‌دانیم! سیاست‌ورزی نجس است! راه و رسم ماکیاولی است... بنشینید تا «صاحب‌الزمان(عج)» ظهور کنند!
اگر به تاریخ رجوع کنیم نشانه‌های واضحی از حضور دائمی حامیان همه این طیف‌های ناسازگار و ناامید و ناتوان را در همه دوره‌ها می‌یابیم. پیشه تاریخی اینها پمپاژ ناامیدی به مجاهدان انقلابی بوده و البته در بعضی برهه‌های تاریخی موفقیت‌هایی نیز به‌دست آورده‌اند. ساده‌لوحان‌شان «ابوموسی اشعری» را حکم می‌گیرند و زرنگ‌تر‌ها گوش به فرمان معاویه هستند. پس عقل حکم می‌کند انرژی و توان جریان را صرف مبارزه و مجادله و حذف آنها نکنیم و به آسیب‌شناسی جریان خودی بپردازیم.
  چند نفر هستیم؟
از بدیهیات شروع کنیم که همگی بر سر آن توافق داریم؛ وحدت سیاسی 40 روزه از قدرت بسیج 16 میلیون نفر برخوردار بود. اما آیا این همه ظرفیت جریان انقلاب است؟ البته که نه! بخش مهمی از جامعه ایرانی سیاسی نیست و مطالبات اجتماعی و اقتصادی بر زمین مانده‌اش جدی است. علاوه بر آن توجه به این مهم نیز ضروری است که جریان رقیب هر چه دارد حاصل «شبکه‌سازی اجتماعی» در سال‌ها و حتی دهه‌های گذشته است. کما اینکه انقلابیون نیز از اردوهای جهادی از دوره «شهید آوینی» و «مرحوم حاج عبدالله والی» مسؤول کمیته امداد و نماینده امام در منطقه محروم بشاگرد، کم نیروی مجاهد و پاکار نظام جذب نکرده‌اند. پس تلاش برای گسترش ساختار و سازمان سیاسی به حوزه مطالبات اجتماعی ضروری است.
  شبکه‌سازی هوشمند
ما می‌توانیم با ایجاد سامانه‌ای اینترنتی و البته مجوزدار، مطالبات متنوع مناطق مختلف را با رهبری و هدایت نخبگان هر حوزه جمع‌آوری کرده و در طول مثلا 4 سال برای حل و فصل بخشی از مشکلات مردم و همصدا شدن برای پیگیری مطالبات آنها در پایتخت برنامه‌ریزی کنیم.
درد مردم را که شناختیم مبارزه با سرمایه‌داری از وضعیت تئوریک در شهرستان‌ها خارج شده و به شکل سرفصل‌های مدون در تهران پیگیری می‌شود. یادمان نرود «باقر نمازی» میسیونر آمریکایی که به جرم جاسوسی 10 سال حبس گرفت، شبکه‌سازی را از روستاهای خراسان جنوبی با همراهی «آژانس توسعه سازمان ملل» در قالب مبارزه با بیابان‌زایی آغاز کرد! هرجا که مستضعفان را رها کردیم و برای جمع کردن رای چانه‌زنی را منحصر به تهران آن هم از نوع سیاسی و در شکل «مجاهدت مجازی» کردیم، شکست خوردیم.
عقبه قدرتمند
به علت شکل مترقی نظام جمهوری اسلامی ایران، قدرت همواره در کشور میان گروه‌های مختلف تقسیم شده است. بعضی ساختارها و سازه‌های قدرت در اختیار انقلابیون است و طبیعتا بخشی از نهادهای قدرت همچون ریاست‌جمهوری در دست غربگرایان باقی مانده است. پس تصور اینکه چون در انتخابات پیروز نشدیم قدرت بسیج اجتماعی و تسری ساختار سیاسی به بدنه جامعه را نداریم، از بیخ و بن نادرست است. سرمایه مهم جریان انقلاب بدنه جوان، تحصیلکرده، پرتوان و پرشوری است که در 40 روز بدون دسترسی به خزانه‌های میلیارد دلاری و تومانی، هزاران ستاد مردمی برای نامزدهای جریان متبوع خود در نزدیک‌ترین و دورترین مناطق کشور تشکیل می‌دهد و مشارکت سیاسی مردم را مطابق فرمان رهبر حکیم انقلاب حداکثری می‌کند.  اگر بتوانیم خدمت‌رسانی به مردم را به مسابقه‌ای اجتماعی- سیاسی تبدیل کنیم حتی اگر در دور بعد انتخابات نیز پیروز نشویم، برنده‌ایم. کما اینکه وقتی تلاش کردیم گفتمان «ارباب/ رعیتی» را- که در دهه سوم انقلاب چیزی نمانده بود به ادبیات رایج گفت‌وگوی دولتمردان و مردم تبدیل شود- براندازیم، بسادگی موفق شدیم.
کنشگری به جای کارگری
 مطالبه‌گری و رویه‌سازی از قبل انقلاب تخصص حزب‌اللهی‌ها بوده است. کما اینکه پدران و مادران ما زمانی که امام خمینی(ره) فرمان تشکیل کمیته و بسیج و سپاه را صادر کردند، حقیقتا دست‌شان خالی بود اما از کمترین امکانات بیشترین بهره را بردند، چرا که برترین سرمایه انقلاب اسلامی، نیروی انسانی آن است. پس تشکیل شبکه‌های محلی و منطقه‌ای برای رسیدگی به امور خرد و کلان مردم ضرورت ما است. وقتی احداث یک چاه عمیق، بخش مهمی از مشکل مردم یک منطقه را حل می‌کند، تحلیل سیاسی چاره‌ساز نیست. بر همین اساس باید شکل «اردوهای جهادی» را متحول کنیم و علمی، سازمانی و هوشمندانه قدم برداریم. سربسته‌اش می‌شود اینکه جریان انقلاب، کارگر بی‌جیره و مواجب دولت نیست که مسؤولیت ناکارآمدی‌ها را بپذیرد، عمران و آبادانی را با بودجه محدود خود عهده‌دار شود و دست آخر نیز در رقابت با شومن‌های شعاری بازی را واگذار کند!
دقیقا به همین دلیل است که بازنگری در نوع عملکرد، شکل کنشگری و برنامه‌ریزی اجتماعی مهم است. انقلابیون رقیب دولت و دستگاه‌های اجرایی مستقر در حوزه خدمات نیستند، بلکه مسؤولیت رشد گفتمان سیاسی و هدایت مطالبات اجتماعی مردم را عهده‌دار هستند و طبیعتا برای پیشبرد این هدف باید در حوزه خدمت‌رسانی و حل مشکلات اقتصادی و منطقه‌ای مردم نیز
کمک‌کار دولت و نهادهای مسؤول بود.
راه روشن...
سرنوشت انقلابیگری به روشنی اهداف و مسیر است. وحدت پیشه قرآنی ما است و شک نداریم از عمل به فرمان الهی متضرر نخواهیم شد. دکتر بهشتی عزیز 35 سال قبل نیاز امروز انقلابیون را دید و بر ضرورت کار تشکیلاتی اصرار ورزید: «ما برای اینکه بتوانیم کارهای بزرگی را انجام دهیم، بی‌شک باید متشکل باشیم. رابطه‌های ایمانی، اعتقادی، علمی و دینی سازمان‌نیافته برای رسیدن به بخشی از اهداف و تحقق بخشیدن به قسمتی از مراحل یک انقلاب می‌تواند کافی باشد ولی برای رسیدن به بخشی دیگر از اهداف و تحقق بخشیدن به آن قسمت دیگر از آرمان‌های یک انقلاب کافی نیست... ما همچنان بر داشتن یک تشکل پافشاری داریم».
لطفا ستادها را برهم نزنید! ارتباطات را تضعیف نکنید! شبکه‌ها را گسترش دهید و جلسات را در پایتخت و مراکز استان‌ها منظم برگزار کنید! باور کنیم سرمایه انسانی 16 میلیون نفری «گنج» است! این بزرگ‌ترین انجمن ایرانی- اسلامی پس از انقلاب است که قطعا با یک برنامه‌ریزی دقیق و هدف‌گذاری صحیح قابلیت رشد به قدر یک ارتش 30 میلیون نفری را دارد. «لاحول ولاقوه الا بالله العلی العظیم».
 

سعید امیری: همین 3-2 روز پیش بود که نشستی با حضور اکثر کشورهای مسلمان در عربستان به همراه آمریکا برای به اصطلاح ریشه‌کن کردن تروریسم برگزار شد؛ نشستی که به وضوح جهت‌گیری اصلی آن ضد ایران و پر از انواع اتهامات و تهدیدات علیه ایران بود. در این نشست عربستان قراردادی نزدیک به 500 میلیارد دلار با آمریکا منعقد کرد که 110 میلیارد دلار آن مربوط به فروش تسلیحات آمریکایی به عربستان است. رقمی که بیش از 9 برابر بودجه دفاعی ایران در سال 2015 است. هر چقدر هم که معتقد باشیم این قراردادهای تسلیحاتی بیشتر نوعی دوشیدن کشورهای حاشیه خلیج‌فارس توسط ایالات متحده است، باز این مساله باعث کمرنگ شدن تبعات این تجهیز تسلیحاتی گسترده همسایگان جنوبی کشور برای ما نمی‌شود. عربستان‌سعودی آشکارا به تهدید ایران روی آورده است. وزیر دفاع عربستان تهدید کرده است «ایران را میدان جنگ می‌کنیم» و پرواضح است این شکرخوری آن شیخ‌بچه، به واسطه توانمندی‌های تسلیحاتی‌ای است که عربستان‌سعودی در همه این سال‌ها ایجاد کرده است و از طرف دیگر پیش‌بینی آنها را از رکود تقویت بنیه دفاعی ایران نشان می‌دهد. برجام و قطعنامه 2231، تحریم‌های سازمان ملل در زمینه تسلیحات و فناوری‌های موشکی بالستیک علیه ایران را (به ترتیب پس از 5 و 8 سال) لغو کرده‌اند و این به معنای یک فرصت 8 ساله برای رقبای منطقه‌ای ایران برای هر چه بیشتر کردن فاصله قوای نظامی خود با ایران است.
به وضوح پس از برجام اظهارنظرهای خصمانه سعودی‌ها علیه ایران بیشتر و بی‌پرده‌تر شده و مساله را از یک رقابت منطقه‌ای صرف بین 2 کشور فراتر برده است. اطمینانی که تعطیلی برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران و توقف روند رو به رشد آن به دشمنان منطقه‌ای ما داده است باید به سرعت با گزینه‌های پیشگیرانه جدی خنثی شود، در غیر این‌صورت روز به روز باید منتظر لفاظی‌های بیشتری از سوی عربستان‌سعودی به عنوان پدرخوانده دولت‌های مرتجع و ثروتمند عربی حاشیه خلیج‌فارس باشیم. بسیار ضروری است موازنه قوای نظامی در این منطقه حفظ شود و این نه یک تصمیم جهانی برای یک منطقه حساس، بلکه تصمیمی کاملا داخلی برای حفظ امنیت ایران است. امنیت ما را هیچ نهاد بین‌المللی و کشور خارجی تضمین نمی‌کند، این یک امر بدیهی است، لذا باید در این زمینه اطمینان خاطر کافی به مردم داده شود؛ مردمی که بشدت از همین دست موارد در رقابت‌های انتخاباتی ترسانده شده‌اند و یکی از دلایل محکم آن عده‌شان که به جناب روحانی رای داده‌اند بسیار مرتبط با چنین موضوعاتی بوده است؛ ترس‌هایی که روحانی مبنی بر آمدن رقیب و آغاز دوران تحجر و جنگ به‌وجود آورده بود و موجبات گرایش آرای سلبی رقیب برای او شد. جناب روحانی که مدعی برداشته شدن سایه جنگ احتمالی آمریکا به واسطه نوع سیاست‌ورزی‌اش از سر کشور است، باید توضیح دهد چه عاملی عربستان‌سعودی را چنین گستاخ کرده است؟ باقی‌ماندن محدودیت‌های 8 ساله برای کشور در زمینه خرید قطعات و تسلیحات موشکی و همچنین تحریم جدید S722 آمریکا که مشخصا برنامه موشکی کنونی کشور و سپاه پاسداران را هدف گرفته است، این فرصت طلایی را به عربستان هدیه کرده است. در این وضعیت گزینه‌های پیش روی ما چیست؟ یک گزینه آنچه دولت محترم در 4 سال اول خود انجام داد و به احتمال زیاد بر مبنای آنچه روحانی در مناظرات انتخاباتی از در پیش بودن برجام‌های جدید گفت در 4 سال آینده انجام می‌دهد، خواهد بود؛ حل و فصل مناقشه از راه از بن کندن محل مناقشه! همانند آنچه در برجام و پس از آن در پیوستن بدون قید و شرط و محرمانه به FATF صورت پذیرفت، به احتمال زیاد باید منتظر برجام‌های جدید در رابطه با برنامه موشکی و حمایت‌های منطقه‌ای ایران باشیم. اگر مساله توخالی حقوق بشر را هم به این موارد اضافه کنیم، مناقشه مهم دیگری بین ایران و ایالات متحده آمریکا باقی نخواهد ماند که نیاز به برنامه جامع اقدام مشترک جدیدی برای حل و فصل آن باشد. بر همین مبنا باید از استراتژی عقب‌نشینی تا پشت دیوارهای شهر سخن به میان آورد. تلاشی برای زدودن فشارهای چندجانبه که پر واضح است یک تغییر رفتار گسترده و معنادار خواهد بود.
تغییر رفتاری که خود را به ساختارهای سیاسی کشور نیز تحمیل خواهد کرد. لذا قدم زدن در مسیری که نخبگان سیاسی دولت تدبیر و امید انتخاب کرده‌اند به عبارت دیگر همراستا شدن با برنامه تلویحی قدرت‌های بزرگ برای تغییر گام به گام رفتار ایران و در نهایت تغییر سیستم سیاسی موجود است. در این مسیر جریان اصلاحات بیشترین تمایل را به چنین روندی خواهد داشت و لذا حرکت دولت دوازدهم در چنین مسیری در راستای منافع کلان این طیف خواهد بود. البته
پر واضح است منافع کلان این نخبگان سیاسی در این زمینه همپوشانی گسترده‌ای با منافع کلان کشور نخواهد داشت و نیل آنان به این مهم لاجرم از راه اضمحلال قدرت منطقه‌ای ملت ایران و قرار گرفتن در مدار چندم اهمیت در منطقه گذر خواهد کرد. ایران برای همراه نشدن گام به گام با استراتژی تغییر رفتار قدرت‌های جهانی بشدت نیاز به توانایی اداره بدون بحران کشور دارد. مساله‌ای که تا حدود بسیار زیادی به اقتصاد کشور وابسته خواهد بود. اگر بیکاری پایین و شکاف‌های طبقاتی کم باشد و جریان گذران معیشت ملت با مشکل حادی همراه نباشد آنگاه می‌توانیم گزینه‌های بیشتری برای مقابله با تحمیل این استراتژی به خود داشته باشیم. نکته مهم این است که ماحصل این استراتژی تحمیلی در نهایت همانگونه که گفتیم به نفع ملت نخواهد بود بلکه تا مقدار قابل توجهی کشور را ضعیف خواهد کرد، لذا حتی با داشتن گرایش‌های غیر انقلابی هم باید به این عقب‌نشینی گام به گام حساس باشیم. چاره در تقویت توان اقتصاد کشور با نگاهی درونگراست. برونگرایی 4 ساله دولت حتی با هزینه سنگینی که برای شروع آن دادیم هنوز از نگاه قدرت‌های جهانی مشروع نیست و این فرصت‌سوزی 4 ساله و بستن چشم امید به گشایش‌های دلاری خارجی اگر با همین روند پیش گرفته شده توسط دولتمردان هم حتی ممکن باشد، بسیار دیرتر از نیاز عاجل اقتصاد کشور جواب خواهد داد. آنگاه ما می‌مانیم و دستی خالی از همه گزینه‌های غیر متقارن‌مان و یک اقتصاد بیش از حد ضعیف شده و از نفس افتاده و یک موازنه بسیار قوی به نفع رقبای منطقه‌ای کشور بویژه عربستان و ترکیه. نوشدارویی که دولتمردان به دنبال آن هستند سوای از ماهیت ضد انقلاب اسلامی آن، یک نوشداروی پس از مرگ سهراب خواهد بود.