زمینه‌های فرهنگی در صنعت برق ارتقا می‌یابد
مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق تبریز گفت: امیدواریم همزمان با مسائل فنی، بتوانیم زمینه‌های فرهنگی را هم در صنعت برق رشد و ارتقا دهیم. عادل کاظمی در همایش دبیران فرهنگی وزارت نیرو با بیان مطلب فوق افزود: در این راستا شورایعالی فرهنگی با هدف توسعه اقدامات فرهنگی در شرکت، ایجاد و سازماندهی شده است. همچنین وی از تدوین برنامه سالانه فرهنگی شرکت توزیع نیروی برق تبریز خبر داد و افزود: برنامه‌های متنوعی جهت ارتقای فعالیت‌های فرهنگی همکاران و خانواده‌های ایشان در شرکت انجام یافته است. وی افزود: برنامه‌ها و مسابقات قرآنی، دوره‌های آموزشی در حوزه‌های خانواده، نماز و ... برای همکاران، همسران ایشان و گروه‌های مختلف سنی فرزندان از مهم‌ترین برنامه‌های اجرا شده در بخش‌های مختلف است. در ادامه این همایش، حجت‌الاسلام علی یزدان‌پرست، مشاور وزیر و مسؤول امور فرهنگی وزارت نیرو گفت: فرزندان وزارت نیرو در زمینه قرآنی برتر و شاخص هستند.

هزینه 30 میلیارد تومانی برای ساخت بیمارستان بروجن
مدیرکل راه و شهرسازی چهارمحال و بختیاری گفت: تا پایان مهرماه سال جاری با تکمیل و تحویل 500 واحد باقیمانده مسکن‌مهر به متقاضیان، پرونده مسکن‌مهر در استان بسته و جشن پایان مسکن‌مهر در استان گرفته خواهد شد. به گفته قاسمی، از مجموع 22 هزار واحد مسکونی، 8 هزار واحد در دولت قبل تکمیل شد و 14 هزار واحد در دولت جدید با انضمام زیرساخت‌های شهرک‌ها به بهره‌برداری رسید. وی همچنین گفت: با توجه به عدم قبول شورای شهر و شهرداری شهرکرد برای انجام عملیات زیرساخت‌های شهری منطقه منظریه انجام عملیات زیرساخت‌های شهری این شهرک به بنیاد مسکن واگذارشده است.  وی درباره بیمارستان بروجن گفت: برای ساخت این پروژه 30 میلیارد تومان هزینه شده و تا امروز به پیشرفت فیزیکی 95 درصدی رسیده و تا 2 ماه آینده تکمیل و تحویل دانشگاه علوم پزشکی استان می‌شود.

انگار قرار نیست قصه پردرد و تلخ دلال‌بازی بازار خرما تمام شود و قیمت خرما همچنان درجا می‌زند تا باز هم سود اصلی نخلداری نصیب دلالانی شود که فقط پول دارند. این روزها نخل‌ها به بار نشسته‌اند، شرجی و گرما باعث شده خرما رسیده شود و زمان برداشت محصول فرا رسیده است. نخلدارانی که یک سال پای نخل‌های خود عرق ریخته‌اند و هزینه‌های زیادی را متحمل شده‌اند، حالا باید محصول خود را برداشت کنند؛ محصولی که اغلب نخلداران توان نگهداری از آن را ندارند و ناچارند محصولی را که یک سال برای آن زحمت کشیده‌اند، تحویل دلالانی بدهند که فقط این روزها سر و کله آنها پیدا می‌شود.  «محمد» از نخلدارانی است که فقط از طریق فروش محصول خرمای خود امرار معاش می‌کند. جایی برای نگهداری محصول خود ندارد و مجبور است قبل از برداشت محصول، خرمای خود را بفروشد. البته این داستان اغلب نخلداران است؛ خانه‌ها کوچک شده و کسی جایی برای نگهداری محصول خود ندارد، اگر جا هم داشته باشند، این روزها که آخر سال کشاورزی آنهاست، کفگیرشان به ته دیگ خورده است و برای به دست آوردن پول هم که شده، محصول خود را پیش‌فروش می‌کنند. دلالان که این روزها به وفور در بازارهای خرما یافت می‌شوند، بخشی از قیمت کل خرما را می‌پردازند، خرما را تصاحب می‌کنند و در طول سال مابقی پول خرما را به نخلداران می‌دهند، البته اگر بدهند. نخلدارانی که به نرخ روز برای خرید کود، تامین کارگر، به‌کارگیری تراکتور و پرداخت حقابه و ... هزینه کرده‌اند، حالا مجبورند تا بازار اشباع نشده، خرمای خود را به دست دلالان بدهند که مبادا خرما روی دست‌شان یا بدتر از آن روی نخل‌شان بماند و مشتری نداشته باشد. «خرما را کیلویی
2 هزار و ۲۰۰ تومان فروخته‌ام ولی حداقل هزار تومان برای تولید هر کیلوی آن هزینه کرده‌ام. این در حالی است که بخش زیادی از کارهای نخل را خودم انجام داده‌ام و اگر کارگر می‌گرفتم هزینه‌های بیشتری برای هر کیلو خرما باید پرداخت می‌کردم.» اینها را محمد می‌گوید که باید با این پول هزینه یک سال زندگی خود را تامین کند. دلش از بازار خرما و دلال‌بازی و قیمت پایین خرما خون است. «تورم قیمت همه چیز را افزایش می‌دهد ولی انگار قرار نیست قیمت خرمای ما افزایش داشته باشد و اگر هم افزایشی داشته باشد، برای ما نیست و برای دلالان است که تعیین‌کننده قیمت‌ها  هستند».
«حبیب» که خرمای خود را از ۱۰ روز قبل پیش‌فروش کرده، مسؤولان را مقصر می‌داند؛ نبود صنایع تبدیلی و بسته‌بندی خرما در قطب تولید خرما یعنی شهرستان دشتستان باعث شده بخش عمده خرمای این منطقه بدون ارزش افزوده از منطقه خارج شود. بخش عمده خرمای استان بوشهر در نقاطی خارج از استان بسته‌بندی و فرآوری می‌شود، نقاطی که اصلا یک اصله نخل هم ندارند ولی خرمای بوشهر به آنجا می‌رود و سپس وارد بازار می‌شود. صنایع موجود نیز توان لازم برای بسته‌بندی و فرآوری بخش عمده محصولات استان را ندارد و بخش زیادی از خرما نیز به صورت سنتی بسته‌بندی می‌شود که اصلا کیفیت لازم برای رقابت‌پذیری را ندارد. قصه خرما و بازار آن تکراری است ولی کسی تلاشی برای رفع مصائب و مشکلات نخلداران نمی‌کند و دلالان همچنان حاکم بازار خرمایی هستند که زحمت اصلی را نخلداران می‌کشند و سود اصلی را دلالانی می‌برند که جیب‌شان پر پول است و قیمت خرما را تعیین می‌کنند. توسعه صنایع فرآوری، بسته‌بندی، صنایع سردخانه‌ای و انبارهای خرما می‌تواند نقش بسیار مهمی در بهبود وضعیت بازار خرما داشته باشد که باید برای توسعه این صنایع تلاش ویژه‌ای شود. دشتستان قطب تولید خرمای استان بوشهر است و بخش عمده خرمای استان در این شهرستان تولید می‌شود. بیش از ۱۲ هزار خانوار دشتستانی از طریق نخل و خرما امرار معاش می‌کنند و ۷۰ درصد خرمای استان در این شهرستان تولید می‌شود. به گفته سرپرست جهاد کشاورزی شهرستان دشتستان، از هفته گذشته برداشت خرما در استان بوشهر آغاز شده است. محمدامین جلالی به صادرات ۱۵ تا ۲۰ هزار تن خرما از شهرستان دشتستان اشاره و بیان کرد:
۲۱۰ واحد سنتی و ۳۵ واحد صنعتی بسته‌بندی خرما و ۱۶ واحد سردخانه‌ای در شهرستان دشتستان فعال است. این روزها در حالی که نخلداران می‌توانند با اتحاد و همراهی با هم و تشکیل تعاونی‌های توانمند، خودشان تعیین‌کننده قیمت محصول تولیدی خود باشند و قیمت را افزایش دهند، این دلالان هستند که با هماهنگی‌های از پیش تعیین‌شده، قیمت خرما را تثبیت کرده‌اند و اجازه افزایش قیمت نمی‌دهند.

مدیرعامل بانک قوامین گفت: بانک قوامین به دنبال صدور بخشنامه کاهش نرخ سود سپرده از سوی بانک مرکزی، هرگونه اقدام در راستای اجرای این بخشنامه را با اطلاع و رضایت مشتریان و از طریق مکاتبه پیامکی با آنها انجام داد. مدیرعامل بانک قوامین گفت: بانک قوامین به دنبال صدور بخشنامه جدید از سوی بانک مرکزی، هرگونه اقدام در راستای اجرای این بخشنامه را با اطلاع و رضایت مشتریان و از طریق مکاتبه پیامکی با آنها انجام داد. غلامحسن تقی‌نتاج در گفت‌وگو با ایبنا، افزود: بر اساس بخشنامه لازم‌الاجرای بانک مرکزی از تاریخ ۱۱ شهریورماه که با هدف رعایت یکنواخت نرخ سود سپرده‌ها به شبکه بانکی کشور از سوی بانک مرکزی ابلاغ شد؛ به سپرده بلندمدت یک ساله از این تاریخ ۱۵ درصد سود تعلق می‌گیرد و اگر قرار باشد سپرده‌های با قابلیت دریافت و پرداخت وجود داشته باشد آن سپرده کوتاه‌مدت و نرخ سود آن حدود ۱۰ درصد است.  نتاج با تأکید بر اینکه اجرای بخشنامه جدید نرخ سود بانکی از سوی بانک مرکزی قیمت تمام‌شده پول را کاهش داده و نزدیک به نرخ تورم در کشور می‌کند، تصریح کرد: در جلسه‌ای که درباره همین موضوع در بانک مرکزی برگزار شد این نهاد نظارتی به صراحت اعلام کرد از تاریخ ۱۱ شهریور به بعد اگر حسابی بلندمدت باشد و در آن دریافت و پرداخت صورت بگیرد به صورت قانونی این حساب کوتاه‌مدت و با نرخ سود ۱۰ درصد تلقی می‌شود. مدیرعامل بانک قوامین با اشاره به ضرورت اطلاع‌رسانی کامل به مشتریان خود جهت جلوگیری از ضرر سنگینی که در این روند به سپرده‌گذاران تحمیل می‌شد، اعلام کرد: در همین راستا بانک قوامین پیامکی را تنظیم و به تمام سپرده‌گذاران ارسال کرد. وی افزود: در این پیامک عنوان شد با توجه به ابلاغیه جدید بانک مرکزی درباره سود سپرده، مشتریان مخیر هستند تعیین کنند سپرده آنها به بلندمدت بدون دریافت و پرداخت تبدیل شود یا کماکان با قابلیت دریافت و پرداخت به سپرده کوتاه‌مدت با نرخ جدید ۱۰ درصد تغییر یابد.

معرفی برندگان قرعه‌کشی جشنواره کارت هدیه بانک اقتصادنوین
برندگان پنجمین دوره قرعه‌کشی جشنواره کارت هدیه بانک اقتصادنوین معرفی شدند. در این جشنواره همه دارندگان کارت‌های هدیه این بانک با حداقل مانده 250هزار ریال در قرعه‌کشی شرکت داده شدند و جوایز ارزنده‌ای از جمله یک دستگاه خودروی پژوپارس، 12 کمک هزینه خرید دستگاه آیپد (20 میلیون ریالی) و 50 کارت هدیه (5 میلیون ریالی) به برندگان تعلق یافت. جشنواره کارت هدیه بانک اقتصادنوین به صورت فصلی برگزار می‌شود و به ازای هر 250 هزار ریال از مانده کارت هدیه در هر روز، یک امتیاز برای دارنده کارت هدیه درنظر گرفته می‌شود. برندگان هر دوره باید حداکثر تا پایان فصل بعد، اطلاعات مورد نیاز را به مرکز ارتباطات نوین به شماره 48031000-021 اعلام کنند. دارندگان این کارت‌ها برای آگاهی از شرایط قرعه‌کشی و اطلاع از برندگان هر دوره از جشنواره می‌توانند به آدرس  http://micard. enbank. ir یا بخش جشنواره کارت هدیه در تارگاه اصلی بانک به آدرس اینترنتی  http://www. enbank. ir مراجعه کنند.

افتتاح 131 کیلومتر شبکه توزیع برق در استان گلستان
همزمان با هفته دولت بیش از 131 کیلومتر در شرکت توزیع نیروی برق استان گلستان افتتاح شد. به گفته علی‌اکبر نصیری، رئیس هیات‌مدیره و مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق استان گلستان، همزمان با هفته دولت بیش از 131 کیلومتر شبکه‌های فشار ضعیف و فشار متوسط که در قالب پروژه‌های توسعه و احداث و اصلاح و بهینه‌سازی شبکه‌های توزیع برق در اقصی نقاط استان ساخته شده است به بهره‌برداری رسید. وی همچنین از نصب 173 دستگاه ترانسفورماتور جدید در شبکه توزیع برق استان خبر داد و افزود: ظرفیت ترانسفورماتورهای نصب‌شده بیش از KVA 52000 است.  نصیری اعتبار هزینه‌شده برای پروژه‌های قابل افتتاح توزیع برق در استان گلستان را 171 میلیارد ریال اعلام کرد و اظهار داشت: این میزان اعتبار در قالب اجرای 70 پروژه قابل افتتاح در تمام مدیریت‌های توزیع برق استان هزینه شده است.

مهدی محمدی:بحث‌های چند هفته گذشته درباره حصر دارای درس‌های آموزنده فراوانی است. یکی از بهترین شیوه‌ها برای تحلیل موضوع در مواردی از این دست، این است که ببینیم هر بازیگری از منظر خود چگونه به موضوع می‌نگرد.
چند حقیقت ساده درباره حصر در روزهای گذشته روشن شده که با وجود گذشت زمان کم و بیش طولانی از آغاز حصر، تاکنون تا حد زیادی مکتوم بوده است.
1- روشن شده است حصر مصوبه شورایعالی امنیت ملی و دارای مبنای قانون اساسی است و اقدام خودسرانه یا تصمیم شخصی این فرد یا آن نهاد نبوده است.
2- همچنین روشن شده حصر نه مربوط به اقدامات موسوی و کروبی پس از فتنه 88، بلکه مربوط به زمانی است که آنها در زمستان 89 تصمیم گرفتند بدل به پلی برای سرایت پیدا کردن ناآرامی‌های منطقه به ایران شوند. در واقع حصر محصول تلاش نظام‌مند این افراد برای پیوند میان فتنه و تروریسم است، و الا تا وقتی صرفا پای اعتراض انتخاباتی در میان بود- ولو اعتراض فتنه‌گرانه- نظام چیزی از آزادی عمل موسوی و کروبی کم نکرد.
3- علاوه بر این، روشن شده به‌رغم بحث‌های رسانه‌ای، در محیط تصمیم‌سازی کشور نوعی اجماع درباره تداوم حصر وجود دارد که نمونه روشن آن جلسه روز شنبه شورایعالی امنیت ملی و تصمیم به حفظ مصوبه 544 و تداوم حصر بوده است. در واقع سناریوهای دیگر تقریبا هیچ‌یک به عنوان یک گزینه جدی روی میز نیست. سناریویی که می‌گوید موسوی و کروبی را باید بدون هرگونه قیدوبند آزاد و رها کرد مدافعی ندارد و تبعات سیاسی و امنیتی آن هم محاسبه‌ناپذیر است. سناریوی آزادی و محاکمه هم، فعلا روی میز نیست، چرا که روشن نیست این دو- و حامیان آنها- مجددا همین امر را بدل به فتنه‌ای جدید نکنند.
اگر این 3 اصل را به عنوان مبانی اجمالی بپذیریم، آنگاه رفتار بازیگران را می‌توان ساده‌تر تحلیل کرد.
دولت در این سال‌ها همواره سعی کرده است درباره مساله حصر از خود سلب مسؤولیت کند.
 حتی جالب است که پس از جلسه روز شنبه شورایعالی امنیت ملی و علنی شدن نتیجه آن هم، همچنان سخنگوی محترم دولت همین رویه را ادامه می‌دهد و دولت بی‌آنکه هیچ گام جدی‌ای برای رسیدگی مجدد به مساله بردارد، تلاش می‌کند در منازعات سیاسی و رسانه‌ای سمتی بایستد که آورده اجتماعی بیشتری برای آن داشته باشد. ظاهرا ایده سیاسی دولت این است که بهتر است مدافع رفع حصر به نظر برسد بدون اینکه حصر واقعا برداشته شود و هزینه کل این ماجرا هم به سمت نهادها و جریان‌های دیگر برون‌سپاری شود. این بازی شاید ماهرانه جلوه کند ولی نمی‌تواند یک بازی بلندمدت باشد. در بلندمدت بالاخره دولت باید تکلیف خود را با موضوعاتی همچون رادیکالیسم سیاسی، تبدیل کردن اختلافات سیاسی به پدیده‌های امنیتی، همکاری با خارج، پیوند دادن اعتراض سیاسی با تروریسم و در هم آمیختن رقابت سیاسی با عملیات براندازانه روشن کند. اجتناب بلندمدت از این مساله باعث خواهد شد نیروهای سیاسی و اجتماعی بتدریج به سمت گزینه‌هایی حرکت کنند که با شفافیت بیشتری نسبت خود با این مسائل را تعیین کرده باشند. اما در عین حال، باید از تصمیم روز شنبه استقبال کرد. این تصمیم نشان می‌دهد ثبات سیاسی کشور یک اصل اجماعی است.
جریان رادیکال اصلاحات اما ظاهرا قصد دارد مساله حصر را هم برای نظام و هم برای دولت روحانی بدل به یک بحران کند. همکاری سیستماتیک ضد انقلاب خارج از کشور با بخش‌هایی از جریان اصلاحات درباره این مساله و تلاش برای تحمیل برخی تصمیمات حتی به دولت و وزارت اطلاعات از طریق طراحی‌های رسانه‌ای و عملیات روانی نشان‌دهنده این است که اصلاح‌طلبان تندرو، روند فعلی آقای روحانی را زیاده از حد مسالمت‌جویانه می‌دانند و در حال کارسازی برای ایجاد محیط‌های جدیدی از درگیری هستند که بتوانند مجددا دولت را کنار و بلکه پشت سر خود قرار بدهند.
نکته مهم‌تر این است که برای آنها که کمی از جزئیات مطلعند اکنون دیگر محرز شده این جریان اساسا به دنبال بازی با مساله حصر است نه رفع آن. در 2 ماه گذشته تصمیم‌هایی واقعی برای کاهش محدودیت‌های مهدی کروبی گرفته شده بود. این جریان، به محض اینکه از آن تصمیم‌ها مطلع شد، ظاهرا احساس خطر کرد و همان لحظه پروژه‌ای آغاز شد که هدف آن ناکام گذاشتن این برنامه‌ریزی و ایجاد فضای تنش‌آلودی بود که در نتیجه آن، یا اساسا هیچ اتفاقی برای کروبی رخ ندهد یا اینکه اگر رخ داد، باج‌دهی نظام به جریان فتنه به نظر برسد. بازیگران این سناریو، در واقع هیچ اهمیتی به شخص کروبی نمی‌دادند، بلکه حس می‌کردند فرصتی برای تسویه‌حساب با نظام به کف آورده‌اند. در عمل هم، نتیجه تنش‌آفرینی، جنجال، مصاحبه‌های آتشین و... این شد که تقریبا هیچ کاهش جدی‌ای در محدودیت‌های کروبی رخ نداد. بیزینس رادیکال‌ها با موضوع حصر البته ادامه پیدا خواهد کرد اما احتمالا حداقل کروبی و اطرافیان وی در این بازی کم و بیش فهمیده‌اند که نیت هر یک از بازیگران چه بوده است.
از حیث اجتماعی، نکته کلیدی این است که با وجود همه تلاش‌هایی که شد حصر تبدیل به یک مساله فراگیر اجتماعی نشده است. مطالبات اقتصادی- منزلتی جامعه چنان جدی است که مساله‌سازی برای آن بشدت دشوار شده است. پیمایش‌ها نشان می‌دهد جامعه موضوع را رصد کرده ولی آن را به عنوان مساله خود شناسایی نکرده است. آنچه جامعه ایرانی اکنون بخوبی می‌داند- و قبلا به روشنی نمی‌دانست- این است که اولا حصر مبنای قانونی دارد، ثانیا دولت روحانی موافق سناریوی فعلی است و ثالثا جریان رادیکال اصلاح‌طلب بیشتر به دنبال کسب‌وکار با موضوع حصر است تا رفع آن. همین‌ها باعث شده جامعه اولویت‌های خود را تغییر ندهد و همچنان تخمین‌ها نشان می‌دهد اشتغال، رکود و تورم مهم‌ترین مطالبات جامعه ایرانی از دولت است.
و نکته آخر اینکه درست است که مساله حصر با قضایای انتخابات 88 بی‌ارتباط است اما نباید اهمیت مستقل آن قضایا و فتنه‌ای را که در پی آن پدید آمد، دست‌کم گرفت. جریان فتنه هنوز از هیچ‌یک از ادعاهای خود درباره آن انتخابات رسما دست برنداشته است. همچنان همان حرف‌های قبلی تکرار می‌شود. حتی مرزبندی‌های ساده با دشمن خارجی نیز انجام نشده است. درباره اهداف هم اگر نگوییم این جریان رادیکال‌تر شده، انعطافی که نشان دهنده بازگشت آنها به جامعه سیاسی کشور و نرمال شدن رفتار سیاسی‌شان باشد مشاهده نمی‌شود. هرگونه تصمیم‌گیری نهایی درباره این جریان باید با ملاحظه این نکته باشد که داستان فتنه 88 را فقط کسانی می‌توانند جمع کنند که آن را آغاز کردند و تا زمانی که یک طرف ماجرا متصلبانه بر موضع خود پا می‌فشارد، نمی‌تواند از طرف دیگر انتظار مدارا و تغییر موضع داشته باشد.

حسین قدیانی: «اعظم اعیاد امت» است اما جهان، هیچ حال خوشی ندارد! هرچه رسم و رسوم جاهلی بود، برگشته! در میان همه جانداران، از همه ارزان‌تر، قیمت آدمیزاد است! در غرب عالم، سیل‌زدگان توفان هاروی، با روی خوش مسلمین، پناه به مساجد آمریکا می‌برند و در شرق عالم، کافی است مسلمان باشی تا در آتش قهر و غضب بسوزانندت! کجایی «رسول مهربانی‌ها» تا دوباره دست «علی» را بالا ببری؟ کجایی «محمد» تا دوباره به جلورفته‌ها بگویی برگردند و به عقب‌مانده‌ها بگویی جلو بیایند تا هرکه اولاد آدم است بفهمد و با گوشت و پوست و استخوان خود احساس کند؛«امیرالمومنین» که نباشد، گویی رسالت هیچ پیامبری به سرانجام نرسیده؟ چیست نسبت ما با آدم؟ با نوح؟ با ابراهیم؟ با سعی هاجر؟ با صفای اسماعیل؟ سایه این همه بت‌، بر سر خانه خدا چه می‌کند؟ کلید کعبه، دست فرزندان ابولهب چه می‌کند؟ چه تناسب وحشتناکی! حنجره کودک قدس و چکمه حرامیان! پنجره مسجدالاقصی و گلوله بنی‌اسرائیل! چیست  نسبت یهودیان با موسای کلیم‌الله؟ چیست نسبت مسیحیان با عیسای روح‌الله؟ چیست نسبت ما مسلمانان با پیامبری که تکمیل رسالت خود را منوط به «امامت علی» کرد؟ آیا ما پیروان همان پیامبریم که هرگز سکوت در برابر ظلم را برنمی‌تافت؟ چه ظلمی برخود اما بالاتر از نپذیرفتن علی؟ این روزها همه می‌گویند معرکه کربلا ناشی از فراموشی برکه غدیر بود، لیکن زندگی در روزگار غیبت هم متاثر از همین فراموشی است! برای جانشین خاتم‌الانبیا که کم بگذاری، خدا هم نعمت معصوم را از تو می‌گیرد! عرفه‌ای که گذشت «خیمه صاحب‌الزمان» کدام بود؟ نمی‌دانیم! ریشه این «ندانستن» را من اما می‌دانم؛ «قدر علی» را ندانستیم! و نتوانستیم معنا و مفهوم «غدیر» را آنچنان که مدنظر پیامبر گرامی اسلام بود، تبیین کنیم! گمانم اینک فهمیده‌ایم که بدون علی علیه‌السلام، چه بلایی سر اسلام می‌آید! چه بلایی سر مسلمین! چه بلایی سر وحدت! چه بلایی سر امت! چه بلایی سر کنیسه‌های بی‌موسی!  
چه بلایی سر کلیساهای بی‌عیسی! که حتی به سیل‌زده مسیحی هم پناه ندهد! پس اگر دنیا «غدیر» را نفهمیده، یعنی از آدم تا خاتم را نفهمیده! و نفهمیده که اگر «علی» نباشد، پیام هیچ پیامبری به سرمنزل مقصود نرسیده! چقدر جای «موسی» در این دنیای بی‌رحم، خالی است! چقدر جای «عیسی» در این زمین وحشی، ‌خالی است! و چقدر «آدم» کم است! و چقدر «آدمیت» نایاب! آه! آن روز پیامبر، دست «منجی» را بالا برده بود و ما نفهمیدیم! و این «انتظار» برای طلوع دوباره خورشید، تقاص آن جهل بزرگ است! «قدر علی» را که ندانی و «پیام غدیر» را که درست نگیری، خدا منتظر نگهت می‌دارد! و شگفتا که بیش از عمر نوح! نظرتان چیست حکایت مناره‌های مساجد، دستان خود را در برابر خداوند به علامت تسلیم بالا ببریم و بانگ برآوریم؛ الهی العفو؟ برای توبه از گناه بزرگ «نفهمیدن» غدیر، شاید هیچ روزی بهتر از همین «اعظم اعیاد امت» نباشد! ان‌شاءالله تا محرم نیامده، با «علی» آشتی کنیم! شرق و غرب عالم را نگاه کنید! این عاقبت دنیای جاهل نسبت به شأن و منزلت «امیرالمومنین» است! لیکن هیچ وقت آدمی،‌ این همه به «علی» و این همه به «ذوالفقار علی» محتاج نبوده است! خدایا! خطر انقراض، نسل آدم را تهدید می‌کند! تو را به این عید مقدس، گناهان ما را ببخش! و در امر ظهور منجی عالم بشریت تعجیل کن! که کار رنج و ستم دنیا، بیش از آن بالا گرفته که بی معجزه، بتوان گرهی باز کرد! آری! جای «علی» خالی است...