گروه فرهنگ و هنر: «باید به ادبیات پایداری به چشم نوعی مقاومت در زندگی نگاه کنیم؛ اینکه ما همیشه درگیر نوعی جنگ و مبارزه در روزمرگی‌های خود هستیم. اگر از ورود نگاه‌های مختلف به ادبیات پایداری نهراسیم و سراغ آدم‌های مختلفی برویم، بی‌شک این ادبیات از حالت کلیشه خارج شده و برای جامعه کاربردی خواهد بود.» این بخشی از صحبت‌های «گلستان» جعفریان نویسنده کتاب «روزهای بی‌آینه» در نقد کلیشه‌محوری در ادبیات پایداری است که در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» مطرح کرد. همچنین علاوه بر جعفریان سراغ «محمدجواد محمدزمانی» شاعر و «محسن مقصودی» مستندساز و مجری برنامه «ثریا» رفتیم و با آنها نیز گپ و گفتی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
***
زن‌ها هم اسیر می‌شوند
«گلستان جعفریان» از جمله نویسندگان زن ادبیات پایداری است که تلاش داشته سهم زنان را از ادبیات پایداری پررنگ‌تر کند. وی متولد 1352 در مشهد است که مقطع تحصیلی خود را تا کارشناسی تاریخ و تمدن ملل اسلامی ادامه داده است.  جعفریان در گفت‌وگو با «وطن امروز» پیرامون آخرین فعالیت خود اظهار داشت: تازه‌ترین اثری که مشغول نگارش آن هستم، خاطرات خانم «ناهیدی» است که ایشان جزو 4 زن ایرانی بود که به اسارات عراقی‌ها در جنگ تحمیلی درآمد. نزدیک به 80 ساعت گفت‌وگو با ایشان انجام شده است و هم‌اکنون مشغول بازنویسی آنها هستم.  جعفریان درباره این شخصیت اظهار داشت: خانم ناهیدی سال 55 در رشته مامایی وارد دانشگاه ملی- شهید بهشتی کنونی- می‌شود. بعد از فارغ‌التحصیلی به آمریکا می‌رود و از آنجا فعالیت‌های سیاسی او همراه با دانشجویان پیرو خط امام آغاز می‌شود. بعد از انقلاب به ایران بازمی‌گردد و شروع به فعالیت‌های جهادی و داوطلبانه در مناطق محروم می‌کند. در واقع ایشان تنها  زنی بود که به مناطق محروم در جنوب کشور نظیر جزیره هنگام و بندرعباس رفته بود و به مردم آنجا خدمت می‌کرد. بعد از غائله کردستان، خانم ناهیدی به آن نقطه از کشور رفته و مشغول خدمات پزشکی و درمانی می‌شود. بعد از آن هم به سمت خرمشهر می‌رود که در جریان دفاع مردمی از این شهر، به اسارت ارتش بعثی در می‌آید. او 4 سال در اسارت است و با توجه به شرایط زندان‌های صدام باید شنید یک خانم اسیر چطور این دوره اسارت را گذرانده است.  نویسنده کتاب «روزهای بی‌آینه»، درباره شخصیت اصلی کتاب خود بیان داشت: من همیشه راویان خودم را به 2 دسته تقسیم می‌کنم؛ نخستین دسته انسان‌هایی هستند که روال معمولی زندگی خود را می‌گذراندند که جنگ ناخواسته آنها را درگیر کرده اما عده‌ای دیگر هم انسان‌هایی  آرمانگرا و انتخابگر هستند که خود مسیرشان را انتخاب کرده‌اند و با آگاهی به تبعات راه انتخاب شده، آن را ادامه می‌دهند؛ طبیعتا نگاه این قشر بسیار متفاوت‌تر از بقیه است. من خانم ناهیدی را در گروه دوم قرار می‌دهم که انسانی انقلابی و ایدئولوژیک است که در مسیر انقلابیگری خود بسیاری از شک‌هایش به یقین تبدیل می‌شود. این شک و تردید در ابتدا بسیار برجسته است و ایشان آشنایی چندانی با انقلاب و امام ندارد اما هرچه جلوتر می‌رود یقینش به این مسیر بیشتر می‌شود.  وی با اشاره به اینکه آخرین اثرش با عنوان «روزهای بی‌آینه» به چاپ رسیده است، پیرامون رویکردهای غالب در تاریخ شفاهی اظهار داشت: من معتقدم باید نگاه‌ها و تفکرات مختلف را در ادبیات پایداری دید و اجازه ورود به آنها داد و نباید از این امر بترسیم. تنها در این صورت است که ادبیات می‌تواند جایگاه خود را پیدا کند تا مردم از خود نپرسد پرداختن به جنگی که تمام شده چه اهمیتی دارد؟  این نویسنده ادبیات پایداری با انتقاد از رویکرد‌های کلیشه‌محور به این زمینه اظهار داشت: باید به ادبیات پایداری به چشم نوعی مقاومت در زندگی نگاه کنیم؛ اینکه ما همیشه درگیر نوعی جنگ و مبارزه در روزمرگی‌های خود هستیم. اگر از ورود نگاه‌های مختلف به ادبیات پایداری نهراسیم و سراغ آدم‌های مختلفی برویم؛ چه آنهایی که در زمره گروه اول بودند و چه سراغ انسان‌های آرمانگرای پایداری، بی‌شک آثار تولید شده از حالت کلیشه خارج می‌شود و برای جامعه کاربردی خواهد بود.
روحانی شاعری که مردم‌‌شناسی می‌کند
حجت‌الاسلام محمدجواد محمدزمانی از جمله شاعرانی است که لباس طلبگی به تن داشته و علاوه بر تحصیل در مقطع خارج فقه، مدرک کارشناسی ارشد ادیان را نیز دارد. وی که صاحب مجموعه 8 جلدی «فرهنگ‌نامه هنر و ادب آیینی» و «مجموعه ۱۵ جلدی «شاعران سبک هندی و شعر اخلاقی» و همچنین دبیر کنگره‌هایی همچون بزرگداشت عمان سامانی، صائب تبریزی و شعر اخلاقی، شعر وحدت اسلامی و… است، در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» با اشاره به اینکه در حال حاضر دغدغه‌ای برای چاپ کتاب اشعار خود ندارد، اظهار داشت: در چند وقت اخیر مشغول نگارش و بازبینی سفرنامه اربعین خود بودم.  این شاعر آیینی با اشاره به رویکرد این سفرنامه که در اربعین سال جاری نگاشته شده است، اظهار داشت: رویکرد سفرنامه‌ام  مردم‌شناختی بوده و در واقع به مرزها و اشتراکات فرهنگی بین ایران و عراق پرداخته‌ام. وی افزود: کسی که این سفرنامه را مطالعه کند، متوجه خواهد شد در آن به نکاتی پرداخته‌ام که کمتر دیده شده است. مرزها و ارتباطات تنگاتنگ مذهبی  و فرهنگی را که بین مردم ایران و عراق است می‌توان سوژه محوری این سفرنامه دانست.
 بازی در مسکو، زلزله در کرمانشاه
محسن مقصودی که بیشتر به عنوان مجری برنامه ثریا شناخته می‌شود در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» پیرامون آخرین فعالیت خود اظهار داشت: مستندهایی پیرامون زلزله اخیر و مقوله مدیریت بحران در این ماجرا تولید کرده‌ایم که به صورت فشرده در حال تدوین است و بنا داریم به امید خدا آن را در روزهای آتی روی آنتن ببریم. در این مستندها اثرات زلزله در مناطق روستایی و همینطور شهری مورد بررسی قرار گرفته است. مقصودی درباره نام این مستند نیز بیان داشت: اسمی که تاکنون برای این مستند در نظر گرفته شده، «به وقت ایران لرزید» است. وی همچنین پیرامون سایر فعالیت‌های برنامه ثریا اظهار داشت: برنامه ثریا علاوه بر بخش گفت‌وگومحور و زنده خود، هر هفته مستندی را در روز‌های یکشنبه و از طریق شبکه مستند روی آنتن می‌برد. پیش از این مستند‌هایی استانی با ظرفیت‌های بومی هر استان روی آنتن می‌بردیم تا با رویکرد اقتصاد مقاومتی، نقاط قوت و ضعف هر استان در مقوله تجارت و تولید را به نمایش در آوریم. ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری و... از جمله شهرهایی بودند که در مستندهای جداگانه به ظرفیت‌های بومی اقتصادی آنها پرداختیم. همچنین به موازات این مستندها، در حال تولید مجموعه‌ای از مستندهای برون‌مرزی با همین رویکرد به کشور‌های همسایه هستیم که در واقع به ظرفیت‌های صادرات ایران به این کشور‌ها می‌پردازد. عراق، روسیه و عمان از جمله این کشور‌ها هستند که مستند آنها تولید شده؛ به طور مثال مستند «بازی در مسکو» که به ظرفیت تجارت با روسیه پرداخته می‌شود از این برنامه پخش شده و فایل آن نیز در اینترنت موجود است.  مجری برنامه ثریا با اشاره به حضور برخی مستندهای این برنامه در جشنواره‌های مستند گفت: تا الان برخلاف جشنواره سینما حقیقت که هنوز مستندی را ارسال نکرده‌ایم، 6 مستند به جشنواره عمار ارسال شده است که اگر فرصتی پیش بیاید بنا داریم چند اثر دیگر نیز به این جشنواره بفرستیم.

علی  ‌ابراهیم‌پور: صفر- از میان چند گزینه‌ موجود روی پرده که هم جزوشان یکی از فیلم‌های توقیفی است و هم یکی از فیلم‌های مورد تحسین منتقدان، پیشنهاد محمد، «قهرمانان کوچک» بود. من اما با اشاره به توقیفی بودن یکی دیگر از گزینه‌ها، پیشنهاد دیگری داشتم. محمد با تاکید بر اینکه این زردبازی‌ها را ول کنم، یادآور شد 3 فیلم آخری که دیده‌ایم، همگی در ژانر نکبت بوده‌اند و هرکدام از آن یکی متهوع‌تر؛ پس برویم فیلمی ببینیم که «حالمان را خوب کند». من در واقع در این یادداشت- گزارش می‌خواهم بگویم چرا حق با او بود و گزینه‌ پیشنهادی‌اش، یک پیشنهاد واقعا «حال‌خوب‌کن» محسوب می‌شود.
یک- روی صندلی نشستیم و مقدمه و تیتراژ فیلم که شروع شد، از محمد پرسیدم «آیا از سرمایه‌گذار فیلم خبر دارد؟ اوج بوده یا حوزه هنری؟» و با جواب «نمی‌دانم» روبه‌رو شدم! همان‌جا ایولی به آن کسی گفتم که در این گیرودار نابسامان گیشه، ریسک و همت کرده، آمده فیلمی برای کودک‌ونوجوان- حالا با هر معنا و مفهومی- ساخته.
دو- «قهرمانان کوچک» فیلمی قابل ‌اعتنا در ژانر خودش است. فیلمنامه‌ای قوی دارد. روایت شفاف، روان و روشن جلو می‌رود و برخلاف خیلی از فیلم‌های موجود، باگ داستانی ندارد. داستان چفت‌وبست درستی داشته و روابط علّی- معلولی سالمی به داستان چارچوب داده‌ است. هرچند نیم‌ساعت آخر، فیلم قدری از ریتمِ روایی‌اش می‌افتد ولی با کارگردانی خوب حسین قناعت جبران شده است.
سه- قهرمانان داستان، از جنس خود بچه‌ها هستند و این باعث می‌شود مخاطب کودک‌ و نوجوان براحتی بتواند با آنها ارتباط بگیرد و همزادپنداری کند. آنها نه ‌شخصیت‌های کارتونی و عروسکی‌اند و نه کاراکترهای ماورایی. آنها همین بچه‌هایی هستند که هر روز در مدرسه می‌بینید: ورزش می‌کنند؛ شوخی و تفریح می‌کنند؛ اهل فضای مجازیند. اما در کنار همه اینها هدف و فکر دارند و برای آن تلاش و برنامه‌ریزی می‌کنند و در نهایت موفق می‌شوند.
چهار- فیلم علاوه‌بر بچه‌ها، برای خانواده‌ها هم سرگرم‌کننده و آموزنده است. خانواده‌های شخصیت‌های اصلی فیلم، از جنس مردم معمولی‌اند. خانه‌ 2 برادر قهرمان فیلم، نه خانه‌ چرک و کثافت ابدویک‌روزی است و نه از خانه‌های اکازیون بالاشهری. یک خانه‌ کاملا معمولی ولی مرتب و زیبا. آشپزخانه‌ کوچک غیراپن، حیاط نقلی با درخت و گل و حوض و اتاق نشیمن با مبل‌های معمولی و اتاق‌هایی فرش شده‌... همه‌وهمه، ما را کمک می‌کند فاصله‌ای با آنها احساس نکنیم و از خودمان بدانیم‌شان. انتخاب این لوکیشن از 2 جنبه اهمیت دارد: اولا، مدت‌هاست بر پرده‌ سینما، تصویری از چنین خانه‌ای ندیده‌ایم و این نکته‌ قابل تاملی است: آیا برای فیلم ساختن همیشه باید سراغ چیزهای غیرمعمولی برویم؟ اساسا جایگاه مردم عادی اتفاقات جامعه و به تبع آن، سینما کجاست؟ مگر نه این است که بار اصلی حرکت جامعه و اتفاقات آن بر دوش مردم عادی است؟ پس چرا سینمای بدنه، اینقدر لاغر است؟ ثانیا، استفاده از چنین لوکیشنی به آرامش فکری مخاطب کمک می‌کند. تماشاچی، بعد از اتمام فیلم هیچ‌گاه به عناصر ظاهری غبطه نخواهد خورد و دقیقا سر سفره‌ مضمون و محتوا خواهد نشست؛ یعنی دقیقا اتمسفری که در «درون خانه» جریان دارد.
پنج- رابطه‌ پدر (بیژن بنفشه‌خواه) و مادر (آناهیتا همتی) مثال‌زدنی است؛ از حرف‌زدن‌های معمولی و جشن تولد گرفته تا شرایط بحرانی، تنشی بین‌شان دیده نمی‌شود. سختی و ناراحتی‌‌‌هایی هم پیش می‌آید ولی کار با صمیمیت، محبت و «حال خوب» جلو می‌رود. همان اواسط فیلم، یواشکی از محمد می‌پرسم آیا آخرین باری که تصویری از رابطه پرمهر پدر و مادر در فیلم دیده باشد را یادش می‌آید؟ می‌گوید نه. من هم نه! این برای پدر و مادرها و فرزندان‌شان پُرپند است. مهم‌ترینش اینکه «می‌شود اینطور هم حرف زد و زندگی کرد!» ما اینها را خوب «می‌دانیم» ولی گاهی باید «ببینیم»! همین‌طور رابطه‌ دو برادر با هم و رابطه فرزندان با والدین. اساسا پاشنه‌ داستان فیلم، روی دغدغه‌ای که بچه‌ها درباره‌ خانواده‌شان دارند، می‌چرخد. این یعنی اتمسفر خانه، فضای نشاط و محبت و همگرایی است.
شش- «قهرمانان کوچک» پرمضمون و محتواست. این می‌توانست نقطه‌ ضعف فیلم باشد ولی این مضمون‌های متعدد به ترتیب اهمیت، بسامد گرفته‌اند و اینطور نیست که آشوب محتوایی ایجاد کرده باشند. حرف اصلی فیلم، واضح و روشن است؛ دغدغه‌ چندسال اخیر مملکت؛ «استفاده از کالای ایرانی». این مضمون در بستر یک داستان پرتنش و تعقیب‌وگریز و البته کمدی ارائه می‌شود. این همه بالا و پایین پریدن‌های شخصیت‌های داستان برای این هدف، بخوبی می‌تواند کودک‌ و نوجوانِ مخاطب را به جان پدر و مادرها بیندازد که از این به بعد فقط‌وفقط برای‌شان جنس تولید داخل بخرند. در کنار اینها به صورت نامحسوس، دغدغه‌ ورزش‌کردن را هم- از طریق تکواندوکار بودن کاراکترهای اصلی- به مخاطب منتقل می‌کند. در سطح‌های بعدی هم بحث اهمیت خانواده و نفی تک‌فرزندی و...‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ .
هفت- «قهرمانان کوچک» فیلمی پرهزینه است. هم از بازیگران متعدد کمدی بهره برده و هم از لوکیشن‌های مختلف داخلی و خارجی و در کنار همه اینها تعقیب‌وگریزهای قابل ‌اعتنا. اینها همگی جذابیت فیلم را بالا برده‌ است. از این‌رو با توجه به روایت روان و ساده‌ای که فیلم انتخاب کرده، هم برای کودک 5 ساله جذاب است و هم برای نوجوان 13-12 ساله.
هشت- بعدها خواندم سرمایه‌گذار فیلم (علی عبدی) آدم دغدغه‌مندی است که از روی درد فرهنگی‌اش برای نسل آینده‌ مملکت اقدام به چنین سرمایه‌گذاری‌ای کرده. البته حال خوب فیلم با تیتراژ تمام نمی‌شود؛ نصف درآمد فیلم هم قرار است هزینه بیمارستان کودکان اصفهان بشود تا کودکان بیشتری در حال خوب داشتن سهیم شوند. سینمای کودک نقطه‌ای استراتژیک است که فقط دادش را می‌زنیم. چه کسی جز ما باید حمایت و تقویتش کند؟ تا حداقل این تک‌دغدغه‌های گوشه‌وکنار باقی بمانند.
سخن پایانی- اگر پُزهای روشنفکرنمایانه که زیبایی و هنر را در زردی و خفگی معنا می‌کنند، کنار بگذاریم؛ فطرت آدم‌ها دنبال زندگی و نشاط است. به قول رضا میرکریمی؛ «در شرایط مساوی، مردم گرایش‌شان به امید بیشتر از ناامیدی است». اگر دنبال آن فیلمی هستیم که امیدمان را افزایش داده، جرعه‌ای نشاط به خوردمان دهد؛ فیلمی که پدر و مادری دست فرزندشان را بگیرند و به سینما بروند و با دیدنش هم خودشان و هم فرزندشان، «حال خوب» پیدا کنند و لذت ببرند؛ «قهرمانان کوچک» دقیقا مصداقش است.

پایان تدوین «به وقت شام»
تازه‌ترین ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا مرحله تدوین را به پایان رساند. به گزارش تسنیم، فیلم سینمایی «به وقت شام» تازه‌ترین ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا که مدتی است مرحله فیلمبرداری را پشت سر گذاشته، بتازگی مرحله تدوین را نیز به پایان رسانده است و بزودی آماده نمایش می‌شود. عوامل این فیلم در تلاش هستند این فیلم را به سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر برسانند. با توجه با اینکه «به وقت شام» فرم جشنواره فجر را پر کرده است، قطعا به این جشنواره راه می‌یابد. بنا بر این گزارش، فیلم سینمایی«به وقت شام» تازه‌ترین ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا سوژه‌ای متفاوت را از مدافعان حرم روایت می‌کند. در این فیلم بابک حمیدیان، هادی حجازی‌فر و... به ایفای نقش می‌پردازند. این فیلم با سرمایه‌گذاری سازمان رسانه‌ای اوج ساخته می‌شود. به روایت حاتمی‌کیا «به وقت شام» داستان یک فروند هواپیمای ترابری ایرانی است که از ایران عازم فرودگاه دمشق می‌شود. هادی حجازی‌فر و بابک حمیدیان، خلبان و کمک‌خلبان هواپیما و پدر و پسر هستند. آنها در کنار یکدیگر قرار است یک محموله بشردوستانه را از ایران به سوریه منتقل کنند. پدر و پسر خلبان در سوریه میان تروریست‌های تکفیری به دام افتاده و به اسارت برده می‌شوند. حالا آنها اسیر داعش‌ هستند. حاتمی‌کیا تصویربرداری‌ فیلم خود را در لوکیشن‌های متعددی انجام داده است؛ از تهران، روستاهای شهریار و مشهد گرفته تا شیراز و سیستان‌و‌بلوچستان. تیم فیلم در شهرک سینمایی دفاع‌مقدس هم با ساخت دکور، اقدام به شبیه‌سازی آن بخش از آثار باستانی سوریه (شهر باستانی پالمیرا) کرده بود که توسط نیروهای داعش بعد از تصرف، منهدم و نابود شد.

«بیست‌ویک روز بعد» در شبکه نمایش خانگی
فیلم سینمایی «بیست‌ویک روز بعد» بزودی به شبکه نمایش خانگی می‌آید. به‌گزارش تسنیم، فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد» به کارگردانی سیدمحمدرضا خردمندان که از مردادماه امسال در سینماها به نمایش درآمد و با استقبال مخاطبان همراه شد، بزودی به شبکه نمایش خانگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید. فیلم تحسین‌شده‌ مردم و منتقدان در جشنواره فجر، قرار است از نیمه آذرماه توسط موسسه «هنرهای تصویری سوره» در شبکه نمایش خانگی توزیع شود. در این فیلم ساره بیات، حمیدرضا آذرنگ، امیرحسین صدیق، جلال فاطمی، رضا استادی و سینا رازانی به همراه 2 بازیگر نوجوان سینمای ایران مهدی قربانی و حسین شریفی نقش‌آفرینی می‌کنند. در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «مرتضی» نوجوانی پرشور و ماجراجو است که آرزوی فیلمساز شدن دارد. او به دنبال تحقق آرزویش، دست به نگه داشتن قطار می‌زند! اما بیماری ناگهانی مادرش، سرنوشت آرزویش را تغییر می‌دهد... . نامزدی بهترین فیلم از نگاه تماشاگران در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر و برگزیده 5 پروانه زرین از سی‌امین جشنواره فیلم‌‌های کودکان و نوجوانان اصفهان، از جمله افتخارات این فیلم است. «بیست‌ویک روز بعد» به تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه تولید شده در باشگاه فیلم سوره، تازه‌‌‌‌‌ترین محصول سازمان سینمایی سوره حوزه هنری است.


سیدضیاءالدین دری «سنجرخان» را می‌سازد
سیدضیاءالدین دری از نگارش فیلمنامه یک سریال تاریخی با عنوان «سنجرخان» خبر داد. به گزارش مهر، سیدضیاءالدین دری، کارگردان سینما و تلویزیون درباره جدیدترین فعالیت‌‌های خود گفت: در حال حاضر مشغول نگارش فیلمنامه سریالی با عنوان «سنجرخان» هستم که فکر می‌کنم تا 3-2 هفته آینده نگارش متن آن به پایان برسد زیرا تاکنون حدود دوسوم آن انجام شده است. «سنجرخان» نام یکی از شخصیت‌‌های تاریخی است که در دوره‌ای به جنگ علیه روس‌ها و انگلیسی‌ها می‌پردازد و از همین رو این سریال هم موضوعی تاریخی دارد. این کارگردان پیشکسوت تاکید کرد که فعلا نمی‌توان درباره زمان ساخت این سریال خبری اعلام کرد زیرا باید نگارش فیلمنامه به پایان برسد و سپس درباره آن برنامه‌‌ریزی کرد. دری در پایان درباره دیگر فعالیت‌هایش گفت: در حال حاضر چندین فیلمنامه سینمایی در دست دارم اما از نظر پیدا کردن سرمایه‌گذار دچار مشکل هستیم و هنوز نتوانسته‌ایم سرمایه‌‌گذاری برای ساخت این آثار پیدا کنیم.

اعضای شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه کتاب انتخاب شدند
احکام اعضای شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران امضا شد. به گزارش فارس، احکام اعضای شورای سیاست‌گذاری سی‌ویکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران توسط سیدعباس صالحی، وزیر ارشاد امضا شد. بر اساس این گزارش، نخستین جلسه شورای سیاست‌گذاری روز چهارشنبه هشتم آذر برگزار خواهد شد. سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با ابلاغ حکمی دکتر محسن جوادی را به عنوان رئیس نمایشگاه و رئیس شورای سیاست‌گذاری سی و یکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران منصوب کرد. همچنین در احکامی جداگانه آقایان سیدمحمد بهشتی، علی‌اکبر اشعری، محمود آموزگار، مهدی فیروزان، فریدون عموزاده‌خلیلی، رضا امیرخانی، محمد حمزه‌زاده، مهدی اسماعیلی‌راد، همایون امیرزاده، محمد سلگی، امیرمسعود شهرام‌نیا، علی‌اصغر سیدآبادی و مرتضی کاظمی به عنوان اعضای شورای سیاست‌گذاری این رویداد فرهنگی انتخاب شدند. از مهم‌ترین وظایف شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه کتاب تعیین محل برگزاری نمایشگاه کتاب سی‌ویکم و میهمان ویژه است.


۴۰ سال پیشرفت به روایت مردم مستند می‌شود
واحد مستند دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در نظر دارد در آستانه ۴۰سالگی انقلاب شکوهمند اسلامی، طرح‌ها و ایده‌های عموم مخاطبان را در حوزه «پیشرفت» جمع‌آوری و برای تولید آثار مستند، استفاده کند. به گزارش «عمار فیلم»، در توضیح این فراخوان آمده است کارآمدی شامل همه مدیران، سازمان‌ها و نهادهایی است که زاییده انقلاب اسلامی هستند و با اخلاص و پشتکار، مشغول حل مشکلات مردم و خدمتگزاری به آنان هستند. در همین راستا، مدیران بااخلاص و گمنام همچون حاج‌عبدالله والی از مصادیق مهم سوژه‌ای در این طرح هستند. از جمله موارد مطرح شده در این فراخوان می‌توان به مسائل زیر اشاره کرد. جوانان روستایی که با وجود نارسایی‌ها و کمبودها در روستا مانده‌اند و مجاهدانه زحمت می‌کشند تا کسب رزق کنند، مشکلات روستا را رفع کنند و سایر جوانان را به روستا بازگردانند، قهرمان‌های مستند ما می‌توانند باشند. جوانان جهادگر که راه جهاد سازندگی را ادامه می‌دهند و خارج از هیاهوهای رسانه‌ها مشغول رفع مشکلات روستاییان و کپرنشینان هستند، قطعاً دستاورد انقلاب اسلامی هستند و باید در شناساندن آنان کوشید. پیشرفت‌های علمی، نظامی، امنیتی، کشاورزی و… سوژه‌های بسیار جذابی برای تبدیل شدن به مستند دارند. پیشرفت‌ها و دستاوردهایی که منجر به قطع وابستگی و استقلال کشور شده‌اند، بسیار مهم هستند و مصادیق زیادی درباره این مسائل، می‌توانند به عنوان سوژه مطرح شوند. همچنین اتکا به توان داخلی، توانمندسازی نیرو و استعدادهای بومی و غلبه بر تحریم‌ها، دیگر زمینه‌های نابی هستند که برای ساخت مستند می‌توانند به عنوان سوژه انتخاب شوند. علاقه‌مندان تا پایان آذرماه می‌توانند سوژه‌های خود در حوزه پیشرفت‌ها و دستاوردهای روستایی، مدیریت جهادی و پیشرفت علمی را به رایانامه
 ammar.mostanad@gmail.com یا ‌آی‌دی  @Pishraft1396 در تلگرام ارسال کنند.


از فتح بخوان سردار
بر سر در تاریخی از غیرت ایرانی
نامی است که می‌ماند، نام تو سلیمانی
باشی و به خاک افتد از شانه علم، هیهات!
یا چشم حرامی‌ها افتد به حرم، هیهات!
صف بسته در این میدان از سوری و لبنانی
هم‌سنگر مردان افغانی و ایرانی
هرگز نشود سنگر از شور و نوا خالی
هستند، نمی‌گوییم: «جای شهدا خالی»
آری! «همدانی» هست، با چفیه و سربندش
بنگر، «حججی» اینجاست با حجت لبخندش
پیچیده طنین نصر در شام و عراق امروز
ای مالک این میدان! پیروز شدی، پیروز
شد لکه ننگی پاک از خاک عراق و شام
آن لکه‌ دیگر را زود است همین فرجام
از عهد بخوان ‌ای مرد! عهدی که نرفت از یاد
از فتح بخوان سردار! این فتح مبارک باد
بر قائد و فرمانده این فتح مبارک باد
بر مردم آزاده این فتح مبارک باد
قاسم صرافان