بر اساس آمارهای اعلام‌شده میزان حریق‌ در جنگل‌های تاریخی گلستان، نسبت به سال‌های گذشته افزایش چشمگیری داشته و این جنگل‌ها رکورددار حریق در کشور است، این در حالی است که کارشناسان معتقدند برخی آتش‌سوزی‌ها تعمدی است تا جنگل‌های سوخته را تبدیل به زمین‌های کشاورزی کنند. بنا بر آمار موجود، گلستان دارای ۴۵۲ هزار هکتار عرصه جنگل طبیعی و ۷۵ هزار هکتار جنگل‌های دست‌کاشت سوزنی‌برگ است. سال‌های زیادی است که آتش‌سوزی میهمان ناخوانده جنگل‌های استان شده و دراین‌بین، جنگل‌های سوزنی‌برگ خسارت بیشتری را از آتش‌سوزی‌ها می‌بیند. به گفته جانشین یگان حفاظت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان گلستان، از ابتدای سال تاکنون ۳۸۰ مورد آتش‌سوزی در جنگل‌های استان به وقوع پیوسته است.  محمد آریان‌فر افزود: طی این مدت ۴۰۵ هکتار از عرصه‌های جنگلی یادشده طعمه حریق شده که ۲۶۵ هکتار جنگل‌های دست‌کاشت، ۸۸ هکتار جنگل‌های طبیعی و ۵۲ هکتار مرتع بوده است. وی با بیان اینکه بیشترین آتش‌سوزی‌ها در 2 فصل تابستان و پاییز رخ می‌دهد، گفت: آتش زدن زمین‌های گندم در فصل تابستان در مناطق پایین‌دست و آتش افروختن برخی کوهنوردان و شکارچیان در فصل خزان در مناطق بالادست، هنگامی‌که با خشکی هوا و وزش باد همراه شود، موجب گستردگی آتش می‌شود که مهار آن دشوار است. آریان‌فر از ۵۰۰ مورد آتش‌سوزی سطحی در تابستان خبرداد و افزود: این آتش‌سوزی‌ها به واسطه آتش‌زدن بقایای زمین‌های کشاورزی رخ داد که به سرعت توسط یگان ویژه حفاظت منابع طبیعی کنترل و مهار شد. اگر این تعداد به جمع آتش‌سوزی‌ جنگل‌ها اضافه می‌شد وضعیت اسفباری برای استان به وجود می‌آمد. وی با اشاره به اینکه ۷۰ درصد از منابع طبیعی استان تحت نظارت اداره کل منابع طبیعی است، اظهار کرد: برخلاف تصور عامه مردم از آتش‌سوزی در جنگل‌ها اینگونه نیست که همه درختان طعمه حریق شوند، این در حالی است که آتش در جنگل‌های طبیعی به مراتب خسارت کمتری را نسبت به جنگل‌های دست‌کاشت سوزنی‌برگ به جای می‌گذارد. آریان‌فر اضافه کرد: در آتش‌سوزی جنگل‌های طبیعی بیشتر برگ‌های خشک، بوته‌ها و درختان خشکیده در جنگل طعمه حریق می‌شود و کنترل آن به مراتب آسان‌تر است اما در جنگل‌های دست‌کاشت به علت رشد تنه‌ای درختان سوزنی برگ، خسارت بیشتری گریبان درختان را می‌گیرد. بسیاری از کارشناسان عامل انسانی را دلیل اصلی حریق در جنگل‌ها عنوان می‌کنند، این در حالی است که امکانات کنونی نمی‌تواند کمک زیادی به کنترل بحران کند و نیازمند اجرای طرحی جدی برای کاهش آتش‌سوزی در جنگل‌های استان هستیم. یک کارشناس منابع طبیعی با بیان اینکه کم‌کاری در حوزه شناسایی منابع طبیعی و مناطق حفاظت‌شده به چنین آتش‌سوزی‌هایی دامن می‌زند، به مهر گفت: منابع طبیعی هر استانی موظف است نقاط آسیب‌دیده ناشی از آتش‌سوزی را برای جلوگیری از آتش‌سوزی‌های بعدی شناسایی و دستگاه‌های مرتبط را با این نقاط حساس آشنا کند تا در صورت وقوع آتشی دوباره با برنامه‌ریزی دقیق‌تری آن را مهار کند.  عاطفه نظری‌نژاد افزود: آتش‌سوزی‌های پیوسته در جنگل‌های گلستان این بهانه را از مدیران گرفته کرده است که بخواهند به این مساله به چشم یک حادثه غیرمترقبه و ناگهانی نگاه کنند. وی ادامه داد: نکته دیگر اینکه همه کارشناسان و مسؤولان این حوزه می‌دانند که معمولا وقوع اینگونه آتش‌سوزی‌ها در مناطق بالادست و صعب‌العبور اتفاق می‌افتد و اینکه در زمان حادثه مهار آن به طول می‌انجامد، سوالی است که باید پاسخگوی آن باشند.  نظری‌نژاد اضافه کرد: مسؤولان این حوزه هنوز نسبت به نصب سنسورها و حسگرهای مخصوصی که هم‌اکنون در برخی استان‌های پرحادثه مورد استفاده قرار می‌گیرد، اقدام نکرده‌اند. وی افزود: وقت و هزینه‌ای که صرف خاموش کردن آتش می‌شود به‌مراتب بسیار بیشتر از هزینه استخدام نیروها و ایجاد پایگاه‌های حفاظتی در مناطق جنگلی است. همچنین نظری‌نژاد تحلیل دیگری هم درباره عامل انسانی دارد و با بیان اینکه عامل انسانی در بسیاری از مواقع به شکل عمدی اقدام به آتش زدن جنگل‌ها می‌کند، گفت: طی سال‌های گذشته شاهد این مساله بودیم که منابع طبیعی و جنگل‌ها برای تبدیل به زمین زراعی آتش زده می‌شد و این معضل تا امروز همچنان به قوت خود باقی‌مانده است. طی روزهای گذشته، آتش‌سوزی ۴ روزه، بخش وسیعی از جنگل‌های گلستان به مساحت ۱۸۰ هکتار را طعمه حریق کرد که با تلاش نیروهای مردمی، منابع طبیعی، بسیج، ارتش، آتش‌نشانی‌ و در نهایت بارش ناگهانی باران مهار شد. آنچه در این‌ بین اهمیت دارد این است که هنوز در مهار آتش‌سوزی عرصه‌های جنگلی بیل، خاک و نیروی انسانی مهم‌ترین عناصر هستند و به‌رغم وعده‌های داده‌شده مبنی بر تأمین بودجه و امکانات بیشتر برای مهار آتش‌سوزی جنگل‌ها، این طرح‌ها همچنان اجرایی نمی‌شود و حفاظت از منابع طبیعی همواره از تخصیص بودجه محروم مانده است.

محمد ایوب*: در سال 680 میلادی، کمتر از 50 سال پس از وفات حضرت محمد(ص)، یک ارتش بیش از 30 هزار نفری توسط یزید بن‌معاویه، خلیفه اموی برای نبرد با یک گروه کوچک 72 نفری به رهبری امام حسین( ع) که مشروعیت خلافت اموی را زیر سوال برده بود به کربلا اعزام شد. در نتیجه این نبرد که در کربلا اتفاق افتاد، امام حسین(ع) و یارانش همگی شهید شدند. پس از جنگ، خویشاوندان و فرزندان امام حسین(ع) که از اهل‌بیت پیامبر بودند در دمشق، پایتخت خلافت امویان زندانی شدند. این رویداد مهم در تاریخ صدر اسلام منجر به تثبیت و تحکیم هویت سیاسی شیعیان علی(ع) شد. وارث کنونی یزید، محمد بن‌سلمان، ولیعهد بی‌پروای عربستان است که او نیز مانند یزید 33 سال دارد. در حال حاضر به نظر می‌رسد او مبارزه‌ای را برای از بین بردن نقش شیعیان در خاورمیانه- به همان شکلی که یزید در سال 680 میلادی انجام داد- آغاز کرده است. با توجه به تعادل نیروها در منطقه، بویژه بین عربستان سعودی و ایران، ریاض حزب‌الله لبنان را اولین هدف خود انتخاب کرده است. به نظر می‌رسد، بن‌سلمان قصد دارد با تکرار داستان کربلا- مانند یزید که به جنگ با یک گروه کوچک به رهبری حسین بن علی رفت- به جنگ با حزب‌الله به عنوان یک گروه کوچک و نیرومند شیعه برود و آن را نابود کند. بازداشت سعد حریری، نخست‌وزیر لبنان و اجبار به استعفا از سوی وی نخستین شلیک این نبرد است. جرم اصلی حریری از دیدگاه سعودی‌ها این بود که او برخلاف خواست ریاض، حزب‌الله را به عنوان بخشی از حکومت وحدت ملی لبنان معرفی کرد. علاوه بر این، محروم کردن حزب‌الله از سهم داشتن در حکومت، لبنان را با توجه به قدرت نظامی حزب‌الله به محیطی غیرقابل کنترل تبدیل می‌کرد. حزب‌الله از سوی رژیم سعودی به عنوان بازیگر نیابتی دشمن اصلی‌اش یعنی ایران که در حال رقابت با آن برای تسلط بر خلیج‌فارس است، دیده می‌شود. هدف بن‌سلمان آن است که ایران را وادار کند تا هژمونی عربستان در خلیج‌فارس را بپذیرد. همان‌طور که حسین بن علی(ع) از پذیرش مشروعیت حکومت اموی امتناع و یزید نیز تلاش کرد که وی را به پذیرش مشروعیت حکومت خود وادار کند. امروز حکومت وهابی عربستان نیز معتقد است، مشروعیت حکومتش- تا زمانی که کشور ایران یک مدل حکومت اسلامی را ارائه می‌دهد که هژمونی آل‌سعود بر خلیج‌فارس و جهان اسلام را با چالش مواجه می‌کند- در خطر است. بنابراین آنچه در قرن هفتم میلادی در صدر اسلام اتفاق افتاد، اکنون نیز از سوی عربستان در حال جریان است. با این حال، یک تفاوت عمده وجود دارد. عربستان مانند صدر اسلام با یک گروه کوچک شیعه مواجه نیست، بلکه با ایرانی مواجه است که ظرفیت‌های تسلیحاتی و نظامی بالقوه زیادی دارد. به‌رغم اینکه گفته می‌شود، عربستان هم‌اکنون یک‌پنجم ذخایر نفت جهان را دارد و ممکن است در کوتاه‌مدت اقداماتی برای محدود کردن ایران انجام دهد، تلاش‌های اخیرش برای نفوذ در منطقه با شکست مواجه شده است. این شکست را در سوریه می‌توان مشاهده کرد؛ جایی که ریاض از معارضان سنی حمایت تسلیحاتی و مالی کرد اما نیروهای بشار اسد توانستند آنها را از بین ببرند. همچنین تلاش عربستان برای محاصره و تحت فشار قرار دادن قطر نیز با شکست مواجه شده است و این کشور مجبور شد به آغوش ایران پناه ببرد. علاوه بر این، بمباران بی‌رحمانه یمن با هدف خارج‌کردن گروه شیعه انصارالله از قدرت نیز با شکست مواجه شده است؛ جنگی که باعث ویرانی و آواره شدن یمن و مردم آن شد، بدون آنکه ریاض بتواند از کنترل انصارلله بر بخش‌های زیادی از یمن جلوگیری کند. در نهایت اینکه، عربستان به‌رغم صرف هزینه‌های هنگفت قادر به جذب متحدان وفادار بلندمدت در منطقه نیست که بیش از هر چیز به رویکرد ایدئولوژیک این کشور و ابزارهای قدرت نرم آن مربوط می‌شود.  تلاش عربستان‌سعودی برای تحکیم ایدئولوژی و از سوی دیگر، ایران می‌تواند با داشتن سیاست خارجی موفق و با وجود اعمال تحریم‌های شدید اقتصادی، به اهداف منطقه‌ای خود دست یابد. اما موفقیت اتحاد ایران و حزب‌الله بر این واقعیت متکی است که تهران هیچ تلاشی برای تسلط بر تمام تصمیم‌های حزب‌الله ندارد و این جنبش خود یک بازیگر مستقل لبنان است که به دلیل داشتن ایدئولوژی‌های یکسان با ایران، در خطی موازی همکاری می‌کند. در نتیجه سطح اعتماد موجود بین حزب‌الله و ایران، به طور کیفی در مقایسه با ارتباط ریاض و حامیان منطقه‌ای آن بسیار متفاوت است و دومی نه بر مبنای همگرایی اهداف و پذیرش استقلال و خودمختاری متحدان توسط ریاض، بلکه در مسیری یک طرفه و در ازای حمایت مالی و اطاعت محض از ریاض قرار دارد. ایران به رغم همه تحریم‌های اقتصادی که متحمل شد و تلاش مشترک قدرت‌های جهانی برای جلوگیری از نفوذ این بازیگر در منطقه، از سیاست خارجی موفقیت‌آمیزی در خاورمیانه برخوردار است. این کشور در عراق توانست به حکومت این کشور کمک کند از شر داعش خلاص شود. از سوی دیگر، مانع از سقوط بشار اسد در سوریه شد و در لبنان نیز جایگاه ویژه‌ای را از آن خود کرده است. مهم‌ترین کشور غیرعربی و اهل سنت، یعنی ترکیه نیز در حال حاضر در مقایسه با پیش از بحران قطر، به ایران نزدیک‌تر شده است. به نظر می‌رسد عمان هم که در حال حاضر روابط خوبی با تهران دارد و دارای جمعیت 30 تا 40 درصدی شیعه است به همراه کویت، کشور بعدی برای خارج شدن از مدار عربستان‌سعودی باشد. حملات لفظی اخیر شاهزاده محمد بن‌سلمان و سخنان تند و تحریک‌آمیز وی در مقابل تهران، می‌تواند روند رویارویی ایران و عربستان را با سرعت بیشتری به پیش ببرد.
در چنین شرایطی ریاض مدام سعی در اغوای دونالد ترامپ برای رویارویی نظامی با ایران دارد و همانطور که یکی از تحلیلگران آمریکایی به تازگی اشاره کرده است، «عربستان می‌خواهد حتی به قیمت کشته شدن آخرین سرباز آمریکایی با تهران بجنگد». نیروهای عربستان‌سعودی به‌رغم تجهیز نظامی مدرن از سوی آمریکا، به احتمال زیاد قادر نخواهند بود با ارتش مستحکم ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مقابله کنند.
آخرین حرکت عربستان‌سعودی برای رویارویی با ایران، دوستی با اسرائیل (رژیم صهیونیستی) است که خود شکستی دیگر برای ریاض محسوب می‌شود، چرا که عربستان از سوی دیگر همواره ادعای رهبری جهان اسلام و عرب را داشته است. حال اگر شاهزاده محمد بن سلمان، لفاظی‌های تند خود را ادامه دهد، شکستی دیگر برای عربستان رقم خواهد زد و خاورمیانه را در آتشی بزرگ‌تر فرو خواهد برد. در این صورت ممکن است نبرد کربلای دوم بین نیروهای یزید و حسین بن علی(ع) رخ دهد، هر چند احتمال دارد این بار پایان متفاوتی داشته باشد.
* استاد برجسته روابط بین‌الملل  در دانشگاه ایالتی میشیگان

محمد ایوب؛ منتقد تحقیر «جهان سومی‌ها»
«محمد ایوب» پروفسور، استاد دانشگاه و استراتژیست برجسته آمریکایی و پاکستانی‌تباری است که نامش بیش از هر چیز به‌خاطر به چالش کشیدن نظریه سیاسی «نو‌رئالیسم» به عنوان سنگ بنای نظریه «نو‌لیبرالیسم» مطرح شده است. این استاد مسلمان‌زاده روابط بین‌الملل در کالج وابسته به دانشگاه دولتی میشیگان که در عین حال یکی از چهره‌های اصلی اندیشکده «مرکز سیاست جهانی» مستقر در دانشگاه جرج میسون ایالت ویرجینیای شرقی است، از اوایل دهه 1980 که نظریه نورئالیسم جهانی توسط کنث والتز، متفکر جنگ‌سالار آمریکایی مطرح شد تا به توجیه گسترش تسلیحات هسته‌ای و کشتار جمعی توسط ابرقدرت‌های وقت بپردازد، علیه آن موضع فکری جدی اتخاذ و نظریه «رئالیسم فرعی» را مطرح کرد. او منتقد جدی «جهان سومی» خواندن کشورهای ضعیف‌تر است. از نظر ایوب، متفکران غربی- همچنین همتایان آنها در بلوک شرق در دوران جنگ سرد- متهم هستند بیش از اندازه به تعریف تحقیر‌آمیز «جهان سوم» برای کشورهای غیرصنعتی دنیا دامن می‌زنند و با وابسته نگاه داشتن آنها به خود و سوءاستفاده از آنها علیه یکدیگر در درگیری‌های نیابتی منطقه‌ای، باعث به خطر افتادن امنیت کلی دنیا می‌شوند.  اما انتشار مقاله جالب توجه اخیر ایوب در تشبیه تقابل سعودی‌ها با ایران به کربلایی دیگر که عنوان اصلی‌اش «قمار بزرگ سعودی» بود توسط مهم‌ترین اندیشکده جمهوری‌خواهان حاکم بر آمریکا نیز در نوع خود جالب توجه است. اندیشکده «نشنال‌اینترست»- به معنی «منفعت ملی» - که در سال 1985 کار خود را با تمرکز بر سیاست خارجی ایالات متحده آغاز کرد، در طول چند دهه با دولتمردان و همچنین مغزهای متفکر حاکمیت سایه آمریکا همچون «هنری کیسینجر» ارتباط داشته است.  اساسنامه این اندیشکده در سومین دهه فعالیت آن همچنان بدون تغییر باقی مانده و این نهاد تمرکز خود را روی سیاست خارجی در راستای منافع ملی آمریکا قرار داده است. اما انتشار دیدگاه فردی مثل ایوب که از اساس با دیدگاه‌های اقتدارطلبانه و جنگ‌سالارانه جمهوری‌خواهان سنتی مغایرت دارد، توسط تارنمای «نشنال‌اینترست»، از یک به هم ریختگی بزرگ در سیاست‌ورزی کاخ سفید و کنگره در عصر پساترامپ حکایت دارد.
 

گرامیداشت هفته بسیج در شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد
به منظور پاسداشت هفته بسیج با حضور بسیجیان شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد برنامه‌های مختلف فرهنگی و ورزشی در منطقه عملیاتی خانگیران سرخس برگزار شد. به گزارش روابط عمومی شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد، فرمانده پایگاه مقاومت بسیج این مجتمع گازی با تبریک هفته بسیج افزود: هفته بسیج یادآور اوج درایت و تیزبینی امام خمینی(ره) است که با نگاهی ویژه به‌ حفظ دستاوردها و ارزش‌های نظام نوپای مقدس اسلامی تحت لوای پرچم ولایت‌فقیه، نسبت به تأسیس این یادگار عظیم انقلاب اقدام کردند. محمدرضا به‌آبادی تصریح کرد: بسیج یادگاری بزرگ و عظیم از مردی است که در تاریخ ایران اسلامی ماندگار شد تا امروز بسیج بر تارک آسمان ولایت ‌فقیه بتابد. وی در ادامه برنامه‌های پیش‌بینی شده در هفته بسیج را تشریح کرد.


ارسال کمک‌های کارکنان برق منطقه‌ای خوزستان به زلزله‌زدگان
در راستای کمک به هموطنان زلزله‌زده در استان کرمانشاه ، همکاران شرکت برق منطقه‌ای خوزستان طی فراخوانی خودجوش کمک‌های غیرنقدی خود را پس از جمع‌آوری و بسته‌بندی مناسب توسط 2 کامیون به استان کرمانشاه ارسال کردند. دومین محموله کمک‌های این شرکت شامل پتو، مواد غذایی و لوازم مورد نیاز دیگر که توسط همکاران این شرکت جمع‌آوری شده بود به استان کرمانشاه ارسال شد. گفتنی است پایگاه مقاومت بسیج شرکت برق منطقه‌ای خوزستان نیز 200 تخته پتو و 500 عدد کنسرو به مناطق زلزله‌زده ارسال کرده است. کارکنان شرکت برق منطقه‌ای خوزستان همواره در فعالیت‌های انسان‌دوستانه همپای دیگر اقشار جامعه با کمک‌های خود یاری‌رسان دیگر هموطنان در حوادث گوناگون بوده‌اند. خاطرنشان می‌شود موسسه خیریه فضای مجازی نرگس بهبهان، کارکنان حراست و امور محرمانه، معاونت بهره‌برداری، بسیج، حمل‌ونقل، امور مهندسی و خدمات عمومی، معاونت طرح‌های توسعه و روابط عمومی در شکل‌گیری این حرکت انسانی و خداپسندانه نقش و مشارکت داشته‌اند.
 

استقرار اینترنت و شبکه فیبرنوری در مناطق صنعتی شهر ساوه
رئیس شرکت مخابرات شهرستان ساوه درباره استقرار اینترنت و شبکه فیبرنوری در مناطق صنعتی شهر ساوه از جمله شهر صنعتی کاوه، اظهار کرد: شهر صنعتی از لحاظ خدماتی مانند ویس و اینترنت همردیف با تهران است و در حال حاضر امکان واگذاری اینترنت تا سرعت 40 مگابایت از طریق سیستم‌های وی‌دی‌اس‌ال (VDSL) وجود دارد و هیچ مشکلی در استفاده از دیتا و خطوط اینترنت برای شرکت‌ها وجود ندارد.  مجیدی گفت: همچنین از سال 1392 برای ایجاد تکنولوژی فیبر نوری که دارای پهنای باند نامحدود است، به طور مداوم با شهر صنعتی کاوه جلساتی برگزار و مذاکراتی انجام شده که برای اجرای این طرح، حدود 70 میلیارد ریال اعتبار نیاز است. وی ادامه داد: شرکت مخابرات برای تامین این هزینه‌ها پیشنهاد اجرای مشارکتی طرح را داد که هیأت‌مدیره شهر صنعتی راجع به این امر به توافق نرسید. 


حمایت از تولید خودروهای برقی  و هیبریدی در دستور کار مجلس
عضو کمیسیون انرژی با اشاره به تمرکز مجلس روی خودروسازان چینی گفت: حمایت از تولید خودروهای برقی و هیبریدی در دستور کار مجلس قرار دارد. علی بختیار با بیان اینکه بر اساس مصوبه مجلس، ورود ۶۰۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اقتصاد ایران برنامه‌ریزی شده است، گفت: در این قراردادهای سرمایه‌گذاری که در حوزه انرژی منعقد شده، تعدادی از شرکت‌های چینی نیز حضور دارند. وی با بیان اینکه خودروسازان چینی نیز در ایران باید روی تولید خودروهای کم‌مصرف تمرکز کنند، گفت: خودروسازان چینی تولید خودروهای برقی و هیبریدی را در ایران در دستور کار قرار دهند.  همچنین مدیر اجرایی شرکت خودروسازی چینی «بایک» نیز با تاکید بر اینکه تکنولوژی‌های روز دنیا را به مردم معرفی خواهیم کرد، گفت: سعی داریم برای محصولات با تکنولوژی بالا در ایران سرمایه‌گذاری کنیم و در عین حال امیدواریم شروع خوبی را در بازار ایران داشته باشیم.

امیر استکی: در ایام رقابت‌‌های انتخاباتی اخیر ریاست‌جمهوری در میان نامزدهای حاضر در رقابت و بویژه جناب روحانی و یاران کمکی‌شان رقابت سنگینی در سیاهنمایی اوضاع کشور درگرفته بود. همه از جمعیت بالای بیکاران، ناتوانان و بی‌بضاعتان می‌گفتند و طرح‌های خود را برای مهار غول بیکاری، دیو فقر و اژدهای تحریم‌ها به رخ یکدیگر می‌کشیدند و بویژه جناب روحانی و جناب جهانگیری به‌رغم تاکیدشان بر هفت سر بودن اژدهای تحریم‌ها(!) مابقی را به پوپولیست بودن و فریب مردم در ادعای مهار بیکاری و فقر، متهم می‌کردند. از نظر آنها هرگونه سخنی در باب سیاست‌‌های توزیعی خلافگویی و فریب ملت بود. کمبود منابع مهم‌ترین ادعای آنها در این زمینه بود. ادعایی که پیوست‌‌های نانوشته‌ای نیز به همراه خود داشت. سیاست‌‌‌هایی که اعمال می‌شوند ولی اعلام نمی‌شوند. تخصیص منابع در نگاه این نخبگان در جهات عمومی همواره با تنگنا روبه‌رو است ولی در جهات خصوصی این تنگناها به هیچ‌وجه وجود ندارد. کافی است داستان فیش‌های نجومی را دوباره در ذهن خود مرور کنید تا به منظور ما از تخصیص منابع در جهات خصوصی بهتر پی ببرید. هر چه فاصله گروه‌های ذی‌نفع با مرکزیت این هسته خصوصی کمتر باشد، در تخصیص منابع کشور سهم بیشتری را به خود اختصاص خواهد داد.
دولت روحانی بر گرده طبقه متوسط و ترس‌های‌شان سوار شد و با تسری دادن وحشت به مابقی کشور توانست اقبال عمومی را به خود جلب کند. طبقه متوسطی که بزرگ‌ترین برنده انقباض مالی مورد عمل در دولتین جناب روحانی است. از طرفی به‌واسطه سطح بالاتر درآمدی و معیشتی از آسیب‌‌های رکود اقتصادی در امان‌تر است و از سوی دیگر برنده اصلی بالا بودن نرخ بهره در کشور است. هزینه‌‌های این انقباض را اقشار ضعیف‌‌‌‌‌‌تر جامعه که سپرده‌‌های بانکی قابل عرضی نیز ندارند با بیکاری گسترده و تنگی معیشت پرداخت خواهند کرد، لذا دولت جناب روحانی اصولا دغدغه این اقشار را نداشته و نخواهد داشت و در ادبیات نخبگان حاضر در دولت‌‌های یازدهم و دوازدهم اصولا طرح‌های مبتنی بر عدالت در توزیع و با محوریت دولت مزخرف خوانده شده و پوپولیستی و عوام‌فریبانه معرفی می‌شود.
مسکن‌مهر یکی از این طرح‌ها بود که به‌واسطه خط اعتباری 20 هزار میلیارد تومانی خود از طرف نخبگان مذکور عاملی در راستای افزایش پایه پولی و تورم و بر خلاف مصالح کشور معرفی می‌شد و وزیر ثروتمند و میلیاردر راه‌وشهرسازی جناب روحانی نیز با مزخرف خواندن آن، تیر خلاص را به این طرح زد. از طرف دیگر همین دولت رقمی بزرگ‌تر از 20 هزار میلیارد تومان را در سال 94 در بازار بین بانکی با نرخ بهره کم به کام بانک‌های در حال ورشکستگی کشور ریخت. برنامه‌ای که با هدف کاستن از نرخ سود بانکی دنبال شد ولی به‌واسطه بزرگ بودن تمنای بانک‌ها برای منابع، بدون حصول نتیجه متوقف شد و میزان آن از گزارشات بانک مرکزی از بازار بین‌بانکی نیز حذف شد. این تلاشی برای نجات بانک‌های عمدتا خصوصی بود. تلاشی که منافع آن مستقیما متوجه صاحبان و سهامداران بانک‌ها که از طبقات متوسط به بالای کشور هستند، می‌شد و نیاز به تاکید ندارد که این نجات ثروت ثروتمندان از محل منابع عمومی صورت گرفته است.
از طرف دیگر شاهد آن هستیم که دولت جناب روحانی یک اهتمام بسیار ویژه در راستای خرید هواپیما دارد. وسیله نقلیه‌ای که به‌واسطه گرانقیمت بودن سفر با آن بیشتر مورد استفاده اقشار بهره‌مند و متوسط به بالای کشور قرار دارد اما دولت با یک اهتمام ملی و برنامه حیثیتی به دنبال نوسازی ناوگان هوایی کشور از محل منابع تمام ملت است و این در حالی است که بسیاری از این ملت در تمام طول عمر خود توانایی یکبار مسافرت با هواپیما را نخواهند داشت. خلاصه اینکه Mind Set  و جهان زیست دولتمردان کنونی و نخبگان اطراف‌شان به گونه‌ای است که مصالح و منافع کلان کشور را در این زمینه‌ها فهم می‌کنند. برای فهم این مساله دو مثال آتی می‌تواند بسیار مفید باشد.
در سال‌های جنگ، ایران وارد‌کننده لبنیات بود و در تنگناهای ارزی موجود در آن زمان‌ها عده‌ای از مسؤولان خواستار کم کردن واردات لبنیات و خاصه مایه پنیر بودند با این استدلال که پنیر نقش کمی در یک وعده غذایی صبحانه دارد، لذا می‌توان کمبود آن در کشور را نادیده گرفت. نقل است مرحوم عالی‌نسب با این کار مخالفت کرد و استدلال درست وی این بود: «توجه‌تان به زندگی مردم باشد، اگرچه در میان خانواده‌های مرفه پنیر صرفا برای صبحانه است اما برای خانوارهای فقیر پنیر جزئی از سبد غذایی است، کمااینکه نان و پنیر و انگور قوت ناهار و شام کارگران زحمتکش ما است». آن زمان شاید کسانی از میان مسؤولان که به دنبال حذف واردات مایه پنیر بودند، در حال زندگی با استانداردهای طبقه متوسط بوده‌‌اند اما امروز برخی از این مسؤولان در حال زندگی تحت استانداردهای طبقات مرفه هستند و بر همین اساس است که در اکثر مواقع ناتوان از درک بسامد بسیاری از تصمیمات خود هستند.
مثال دیگر در همین زمینه حقوق‌های نجومی است. رهبری پس از فاش شدن رقم این فیش‌ها به دولتمردان، مؤکد توصیه کردند به این موضوع رسیدگی کنند و استدلالی بر مبنای این مهم را در آنجا مطرح کردند که این رقم‌ها برای بسیاری از مردم رقم‌های درشت و دست نیافتنی و نجومی است، اگرچه شاید برای اکثر مدیران دولتی مبالغ ناچیزی باشد. بله! هنگامی که جهان زیست یک سیاستمدار و نخبه بروکراتیک از جهان زیست عامه مردم حداقل در زمینه‌‌های اقتصادی فاصله‌‌های بسیار زیادی بگیرد حاصل آن همانی می‌شود که بی‌توجهی به عوارض تصمیمات خود در سطح کشور معرفی‌اش کردیم. بله! وقتی کسی 20 میلیون تومان درآمد ماهانه داشته باشد پرداخت ماهانه 2 میلیون قسط وام مسکن برای او معادل پرداخت یک قسط 100 هزار تومانی برای یک کارگر حداقل حقوق‌بگیر است، لذا هنگامی که در این دولت برای مسکن مردم چاره‌اندیشی می‌شود، نتیجه‌‌‌‌اش به وام‌هایی با اقساط 2 میلیونی ختم می‌شود و در زمان تصمیم‌‌‌گیری در ذهن آن مدیر و سیاست‌گذار و بروکرات، این یک رقم جزئی و مختصر و عادلانه خواهد بود اما در جهان زیست اقتصادی ملت یک سنگ بسیار بسیار بزرگ‌تر از توان است، لذا اگر می‌بینیم در شرایط واقعا بد اقتصادی کنونی و در اوج تنش‌‌های عاطفی و روانی جامعه به دنبال زلزله کرمانشاه، قیمت نان 15 درصد افزایش پیدا می‌کند، بر اساس همان Mind Set  متفاوت ملت از دولتمردان قابل توضیح است. نان ابدا برای یک دولتمرد و یک کارگر ساده یک معنا را نخواهد داشت. برای دولتمرد ماده‌ای غذایی است که بیشتر در صبحانه‌ها مصرف می‌شود و هزینه نان برای این جناب در یک ماه کمتر از یک درصد مخارج ماهانه خواهد بود اما همین نان برای اقشار کم‌درآمد جامعه یک مکمل بسیار اساسی سفره است- اگر نخواهیم بگوییم قوت غالب- مکملی که اگر نباشد سیر شدن در بسیاری از وعده‌‌های غذایی میسر نمی‌شود و هزینه یک ماه نان چیزی حدود 10 درصد مخارج یک ماه آنهاست.
در بحبوحه انتخابات ۹۲ که بساط سیاه‌نمایی داغ بود وکاندیداهای مختلف برای تخمین تعداد مستضعفین جامعه با هم مسابقه گذاشته بودند، زمزمه‌‌هایی شنیده شد که بنا به برخی آمار حدود ۱۱ میلیون نفر در کشور زندگی می‌کنند که گذران عمرشان از مسیر یارانه‌هاست و درآمد خاصی ندارند. فرض کنیم یک خانواده ۴ نفره از این جمع تنها بخواهد نان بخورد و مثلا در 3 وعده ۹ عدد نان سنگک مصرف کند؛ با قیمت جدید در حداقلی‌‌‌‌‌ترین حالت این خانواده باید ۲۷۰ هزار تومان صرف خرید نان کند. خانواده‌ای که حداکثر یارانه دریافتی‌‌‌‌اش ۱۸۰ هزار تومان است. با  فرض محالی که این خانواده هیچ هزینه دیگری نداشته باشد مشاهده می‌کنیم کف امنیت غذایی آن به مخاطره افتاده است.
تصمیم‌گیرنده برای قیمت نان کسانی هستند که نان به زحمت یک درصد هزینه‌‌های ماهانه‌شان است و تاثیرپذیران از قیمت نان کسانی هستند که نان بیشتر از 10 درصد هزینه ماهانه‌شان را شامل می‌شود (فارغ از تعداد بالایی که یارانه کل دارایی آنهاست)؛ کسانی که در ایام انتخابات از لسان همین تصمیم‌گیرندگان کنونی عمده ملت را شامل می‌شدند. بد نیست جناب روحانی و دولتمردان‌شان لطف کنند و به تصویری که در روزهای رقابت‌‌های انتخاباتی از کشور ترسیم می‌کردند، برگردند و دوباره به مصوبه افزایش قیمت نان خود نگاهی بیندازند، اگر این مصوبه در نگاه اینان بر اساس خیر عمومی است پس به احتمال زیاد یا در آن روزها به دروغ از فقر و فاقه ملت سخن می‌راندند و خود را دل‌نگران معیشت مردم نشان می‌دادند یا اینکه اساسا اکنون ملت را با همان Mind Set  وصف شده شناسایی و ارزش‌گذاری می‌کنند.