محسن شهمیرزادی: فرصت به او می‌رسد. ماسک به صورت زده و برای شروع حرفش کمی تردید دارد اما آقا، بارها از او تفقد کرده‌اند. مکررا از کتاب او تمجید و با «سیم خاردار نفس»اش بغض کرده‌اند. تمام زورش را جمع می‌کند تا صدای پرلکنت و ناتوانش پشت میکروفن جور دیگری جلوه کند: «آقا! شما خیلی دارید درد می‌کشید، زجر می‌کشید؛ به هر حال این بحث اختلاس‌ها و حقوق‌های نجومی را می‌گویید، اینها گوش نمی‌دهند. یک چیزی بگویید که ما آرام شویم. ما همچنان فدایی شما هستیم. دوست داریم  شما بیشتر از این درد نکشید و این همه آزار نبینید. واقعاً گوش نمی‌کنند، نمی‌دانم؛ یعنی ما حاضریم فدایی بشویم و به‌ هر حال بیفتیم جلو. یک نکته بگویید که آرام‌مان کند». آقا اما انگار در چهره‌شان تغییری ایجاد نشده. تن صدای‌شان در جواب، هیچ بالا و پایینی ندارد. صدا مثل رودخانه زلالی است که بی‌خروش، به آتش دل خوش‌لفظ نشسته است: «آرام باشید!» اما رودخانه زلال کم‌کم به جریان می‌افتد. «این چیزهایی که شما می‌بینید، اینها حوادث طبیعی یک راه دشوار به سمت قله است؛ هیچ انتظار نباید داشت که اگر ما می‌خواهیم برویم به قله توچال یا قله دماوند، در راه چاله نباشد، سنگ نباشد، باد نباشد، دود نباشد، گاز نباشد؛ مگر می‌شود؟ اما داریم می‌رویم، داریم می‌رویم، عمده این است. اصلا نگران نباشید؛ این حوادث وجود دارد؛ اگر این حوادث نبود باید تعجب می‌کردید». علی خوش‌لفظ آن روز بیش از هر زمان دیگری در چشم‌ها آمد اما برای رزمنده‌ها در چشم بودن، شیرین نیست. یک سال نشد که حاج‌علی خوش‌لفظ راوی کتاب «وقتی مهتاب گم شد» به ملکوت اعلی پیوست.
 من علی خوش‌لفظ هستم
باید خودش را معرفی کند. نمی‌داند دقیقا از کجا بگوید. هزاران صفحه از خاطراتش همه معرف اویند. در رزومه او آنقدر عملیات است که نام بردنش دقیقه‌ها وقت می‌برد؛ رمضان،  مسلم بن عقیل، والفجر ٥، کربلای ٤ و کربلای ٥ و... . خودش را با جانبازی‌اش معرفی کند یا خطراتی که در دل میدان به جان خریده؟ بگوید من با کتاب و درس مدرسه‌ام ایستاده  به جنگ رفتم و با ترکش‌های در نخاعم، روی تخت بازگشتم؟ وقتش رسیده است: «به نام خدا. بنده علی خوش‌لفظ هستم، در حقیقت 2 اسم دارم: جمشید، نام زمان قبل از انقلاب من بود که از همان ابتدا دوست نداشتم این نام را، و علی که نام پس از انقلاب من است. چند روز پس از آغاز جنگ بود که توفیق داشتم در کردستان به حاج‌احمد متوسلیان بپیوندم و افتخار آن بر پیشانی من حک شود. من همیشه خجالت می‌کشیدم که بگویم اسمم جمشید است، در همان روزهای ابتدایی جنگ تحمیلی در جاده خون یکی از برادران رزمنده که نامش علی بود، سرش قطع شد و شهید شد. از همان زمان یک نامه برای خانواده نوشتم که من اگر زنده ماندم و شهید نشدم نامم علی است و دیگر مرا جمشید صدا نکنید. من 15 ساله بودم که به مانند همه برادران دیگر برای حمایت از ولی‌فقیه زمان به جبهه رفتیم».
وقتی مهتاب پیدا شد
من برای انتشار کتابم شرط دارم؛ اول اینکه اگر برای خدا نیست خاطراتم را ننویسی. دوم اینکه برای تایید مطالب، بویژه فراز و نشیب‌ها در عملیات‌ها یا چند و چون گشت و شناسایی‌ها مطالب را از چند همرزم دیگر بپرسی و اگر تایید کردند، بنویسی، سوم اینکه به روایت‌ها چیزی اضافه نکنی  که شائبه تخیل پیدا می‌کند. شرط‌های علی خوش‌لفظ برای سردار حمید حسام عجیب نبود اما وفای به عهد حمید حسام است که «وقتی مهتاب گم شد» را ماندگار کرد. کمتر کتاب 650 صفحه‌ای را می‌توان پیدا کرد که عمده خواننده‌هایش نتوانند تا اتمام آن، کتاب را زمین بگذارند. کتاب با شرط اخلاص نوشته شد و خیلی زود بر دل‌ها نشست. کتاب روایت جذاب دارد و بدون بزرگ یا کوچک‌نمایی، بارها ضربان قلب خواننده را پایین و بالا می‌کند. این مهتاب وقتی یافتنی‌تر شد که رهبر انقلاب پس از  خواندنش نوشتند: «بچه‌های همدان؛ بچه‌های صفا و عشق و اخلاص؛ مردان بزرگ و بی‌ادعا؛ یاران حسین (علیه‌السلام)؛ یاوران دین خدا... و آنگاه مادران؛ مردآفرینان شجاع و صبور... و آنگاه فضای معنویت و معرفت؛ دل‌های روشن، همت‌ها و عز‌م‌های راسخ؛ بصیرت‌ها و دیدهای ماورایی... اینها و بسی جویبارهای شیرین و خوشگوار دیگر از سرچشمه این روایت صادقانه و نگارش استادانه، کام دل مشتاق را غرق لذت می‌کند و آتش شوق را در آن سرکش‌تر می‌سازد. راوی، خود یک شهید زنده است. تن بشدت آزرده او نتوانسته از سرزندگی و بیداری دل او بکاهد، و الحمدلله رب العالمین. نویسنده نیز خود از خیل همین دلدادگان و تجربه‌دیدگان است. بر او و بر همه آنان گوارا باد فیض رضای الهی؛ ان‌شاءالله. درباره نگارش این کتاب، آنچه نوشتم کم است؛ لطف این نگارش بیش از اینهاست. مقدمه کتاب یک غزل به تمام معنی است».
 خوش‌لفظ، خوش‌زخم، خوش‌خواب
نگاشتن تقریظ اتفاق تازه‌ای نبود. اینکه رهبر انقلاب، به دفعات از «سیم خاردار نفس» یاد کنند و از همه بخواهند که «وقتی مهتاب گم شد» را بخوانند، دیگر نمی‌توانست اتفاقی معمولی باشد. خوش‌لفظ وقتی از آقا خواسته بود چیزی بگویند که آرامش کند، ایشان  پس از آن تمثیل صعود به قله و سختی‌هایش، فرمودند: «حالا به‌ مناسبت حضور آقایان، من در این جلسه خیلی بنا ندارم حرف بزنم، بنا دارم حرف بشنوم اما حالا شما ما را به حرف گرفتید». خوش‌لفظ از رهبر عذرخواهی می‌کند اما باب بحث باز شده است. رهبری در ادامه می‌گویند: «نه، عیبی ندارد. یک لشکر فرهنگی، یک جبهه فرهنگی، حمله کرده به انقلاب و به نظام جمهوری اسلامی؛ یک عده هم جانانه دارند از آن دفاع می‌کنند؛ همین کتاب‌ها، همین نوشته‌ها. علت اینکه می‌بینید من اینقدر به شاعر انقلاب و به نویسنده انقلاب ارادت دارم و قلباً علاقه دارم، علتش این است، چون می‌بینم اینها دارند چکار می‌کنند، چون می‌بینم در مقابل‌شان چه کسی ایستاده و چه کسانی ایستاده‌اند و چکار دارند می‌کنند، این را من دارم می‌بینم و می‌بینم که یک عده‌ای سینه‌چاک ایستاده‌اند؛ شما راه هم که می‌روید، دارید مبارزه می‌کنید؛ شما، امثال شما آقای خوش‌لفظ! خوش‌لفظ، خوش‌معنا، خوش‌خواب، خوش‌زخم».
 از طرف برادر جامانده‌ات
این بار دیگر «وقتی مهتاب گم شد» با آن خاطرات صادقانه و در عین حال دقیق خوش‌زخم برای همه پراهمیت می‌شود. مدتی است که این کتاب پرحجم و البته گران دیگر از ردیف پرفروش‌ها پایین نمی‌آید. هرکسی به اقتضای خود تقریظی بر آن می‌نگارد. جای جای خاطرات را می‌توان زیست. شاید بابت همین است که ابراهیم حاتمی‌کیا در محضر رهبری می‌گوید: «من اگر یک‌هزارم خاطرات آقای خوش‌لفظ را داشتم خیلی بیش از اینها می‌توانستم تصویر بسازم». سردار حاج قاسم سلیمانی دقیقا موقعی که مشغول جنگ با گروه‌های تکفیری در سوریه بود، بعد از خواندن این کتاب یادداشتی پر از شوق و بغض نوشت: «عزیز برادرم علی عزیز! همه شهدا و حقایق آن دوران را در چهره تو دیدم. یک‌بار همه خاطراتم را به رخم کشیدی. چه زیبا از کسانی حرف زده‌ای که صدها نفر از آنها را همینگونه از دست دادم و هنوز هر ماه یکی از آنها را تشییع می‌کنم و رویم نمی‌شود در تشییع آنها شرکت کنم. 10 روز قبل بهترین آنها را- مراد و حیدر را- از دست دادم اما خودم نمی‌روم و نمی‌میرم، در حالی که در آرزوی وصل یکی از آن صدها شیر دیروز له‌له می‌زنم و به درد «چه کنم» دچار شده‌ام. امروز این درد همه وجودم را فراگرفته و تو نمکدانی از نمک را به زخم‌هایم پاشیدی. تنهای تنهایم. عکست را روی جلد بوسیدم ‌ای شهید آماده رفتن و دوست ندیده‌ام که بهترین دوستت را در کنارم از دست دادی. امیدوارم سربلند و زنده باشی تا مردم ایران در زمین همانند دب اکبر در آسمان نشانی خدا را از تو بگیرند و به تماشایت بنشینند. برادر جامانده‌ات». حاج‌علی خوش‌لفظ و خوش‌زخم، بعد از 15 سالگی، دیگر به جسمش آسایش نداد تا اینکه به اذن پروردگار و زخمی که از شیمیایی‌های عراق و بوی تلخ بادامی‌شان بر جانش نشسته بود، در روز چهارشنبه به یاران شهیدش پیوست. پیکر حاج‌علی خوش‌لفظ امروز ساعت ۹:۳۰ از مقابل حوزه هنری تهران واقع در خیابان حافظ، مقابل دانشگاه امیرکبیر تشییع و سپس به همدان منتقل می‌شود.

پیام رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت شهادت جانباز عزیز آقای علی خوش‌لفظ
بسم‌الله الرحمن الرحیم
جانباز عزیز آقای علی خوش‌لفظ به لقاءالله پیوست و اجر ده‌ها سال درد و رنج جانبازی را به جایگاه والای شهادت فی‌سبیل‌الله پیوند زد. سلام و رحمت خدا بر این شهید عزیز که هنگام زندگی نیز شهید زنده نامیده شد و درنگ سال‌ها پس از دفاع‌مقدس، پاداش عظیم صابران را به او هدیه کرد. به روان پاک او درود می‌فرستم و به بازماندگان گرامی‌اش تبریک و تسلیت می‌گویم.
سیدعلی خامنه‌ای
29 آذر 96

حسین ساعی‌منش: اگر زمانی با دیدن فیلم‌های دنباله‌روی آثار فرهادی به این فکر می‌کردیم که شاید اصلا به تخیل فرهادی هم نمی‌رسیده که فیلم‌هایش بتوانند باعث تولید چنین فیلم‌های متعدد و درجه دومی شوند، حالا با دیدن «آپاندیس» می‌شود به این فکر کرد که احتمالا همان دنباله‌روهای سینمای فرهادی هم خیال نمی‌کردند زمانی برسد که این جریان تقلید از او، به تولید چنین اثر مغشوش و سردستی و بی‌فایده‌ای منجر شود که حتی تماشایش تا انتها هم حال و حوصله ویژه‌ای می‌طلبد. «آپاندیس» نمونه کاملی است از این برداشت سطحی که موفقیت آثار فرهادی و مشابهانش در این است که صرفا چند نفر را در یک مکان (ترجیحا مسقف) گیر بیندازد و بستری را فراهم کند تا 3-2 مورد از پنهانکاری‌های گذشته اشخاص برملا شود. البته واضح است که چنین ایده‌ای ذاتا مشکلی ندارد اما ایراد کار آنجاست که همین مورد به تنهایی، کاملا کافی قلمداد می‌شود و دیگر ضرورتی حس نمی‌شود که حداقل آن نقطه شروعی که قرار است این اشخاص را یکجا (در این فیلم بیمارستان) جمع کند و نگه‌شان دارد تا این حد مضحک نباشد. مساله اما به همین‌جا ختم نمی‌شود. «آپاندیس» به پشتوانه آنچه که گفته شد، تقریبا برای پرداختن به «هیچ» موردی که عیار فیلم را بالاتر ببرد، ضرورتی قائل نمی‌شود: بازی‌ها به سختی قابل تحملند، تصمیم‌ها و رفتارهای شخصیت‌ها به هیچ شکلی قابل درک نیست، دیالوگ‌های‌شان نامعقول است، فراز و نشیب داستان کاملا بی‌جهت است، پنهانکاری افراد به دم‌دستی‌ترین شکل ممکن فاش می‌شود و آزاردهنده‌ترین عامل این است که فیلم هیچ تلاشی نمی‌کند که ملال‌آور نباشد به‌طوری‌که هر آنچه که از ابتدا در فیلم دیده‌ایم، با ورود هر شخصیت جدید به قصه یک بار برای او هم تعریف می‌شود و این اتفاق چند بار در طول مدت زمان فیلم تکرار می‌شود. در کنار این، «آپاندیس» با دلیل و بی‌دلیل هر جا که موقعیتش را پیدا می‌کند به حاشیه‌هایی مثل ماجرای مریض تخت کناری زری یا ماجرای محسن و گلسا یا ماجرای کارگرانی که می‌خواهند اتاق مریض بدحال را به هر ضرب و زوری که شده رنگ بزنند(!) می‌پردازد که اصلا معلوم نیست سروته‌شان کجاست و چرا باید باشند. اگر این دو مورد اساسی که گفته شد، برای خسته‌کننده بودن یک فیلم سینمایی کافی نیست باید این را هم اضافه کنیم که فیلم گاه و بی‌گاه شروع به متلک انداختن به بدرفتاری‌های پزشکی می‌کند و چنان درباره این تعهد اجتماعی خود مصر است که هیچ ایرادی نمی‌بیند که قصه اصلی را معطل بگذارد و تیغ تیز انتقاداتش را دقایقی طولانی رو به قشر پزشکان بدرفتار بگیرد (و البته باید توجه داشت که چون قصه فیلم در بیمارستان می‌گذرد این «گاه و بی‌گاه»یی که گفته شد خیلی هم کم نیست)! خب، با این وضعیت که مهم‌ترین سوال‌مان در طول تماشای یک فیلم این است که «آیا نمی‌شد مدت زمان آن را با اصلاح این تمهیدات ابلهانه به نصف یا کمتر از زمان فعلی کاهش داد؟» باز هم می‌شود درباره اینکه چرا اینقدر در شخصیت‌پردازی سهل‌انگاری شده یا تا این حد به فضا و محیط بی‌توجهی شده سوالی داشت؟ واقعا فیلمی مثل «آپاندیس» برای چه هدفی ساخته شده؟ قرار بوده فیلم جشنواره‌پسند و جایزه‌بگیری باشد؟ یا قرار بوده در گیشه به موفقیت برسد؟ یا قرار بوده منتقدان را متوجه استعداد جدیدی که در سینمای ایران پیدا شده، کند؟ خب! شکی نیست که هیچ‌کدام از اینها محقق نشده اما سوال مهم‌تر این است که تشخیص این مساله که فیلم هیچ موفقیتی در هیچ وجهی کسب نخواهد کرد، تا قبل از ساخته شدن آن چیز غیر قابل حدسی بوده و نیاز به تیزبینی عجیب و غریب و کمیابی داشته؟ با این حساب چرا کسی حاضر شده در ساخت چنین فیلمنامه‌ای همکاری کند؟ در این فیلمنامه چه نکته جذاب و درگیرکننده‌ای دیده؟ بدیهی است که کسی مخالف سرمایه‌گذاری برای کشف استعدادهای جوان نیست اما آیا اینکه فیلمسازی با فیلمی مثل «آپاندیس» راه ورودش به سینما را هموار کند و در ادامه این روند، فیلم‌های اول در کنار آثار آبرومند و قابل دفاع، با فیلم‌هایی مثل «آپاندیس» هم شناخته شوند، اثر مخرب بیشتری نخواهد داشت؟

دبیرخانه هشتمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار، اسامی هیات داوران 8 بخش این رویداد فرهنگی - سینمایی را اعلام کرد. به گزارش «وطن امروز»، دبیرخانه هشتمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار، اسامی هیات داوران بخش‌های «نماهنگ»، «پوستر فیلم»، «تیزر تبلیغاتی»، «تولیدات رادیویی»، «برنامه تلویزیونی»، «فیلم ما»، «نقد، مقالات و پژوهش‌های سینمایی» و «فیلمنامه» را اعلام کرد. بر این اساس، داوران بخش نماهنگ عبارتند از: هادی آرزم، رسول نجفیان، مهدی کلهر، مجید زین‌العابدین و محمدمهدی سیار، همچنین داوران بخش پوستر نیز محمدمهدی روحانی‌مشهدی، مسعود شجاعی‌طباطبایی و عباس گودرزی هستند. روح‌الله رفیعی، مهرداد عظیمی و سیدشهاب‌الدین طباطبایی هم 3 چهره‌ای هستند که داوری بخش تیزر تبلیغاتی را برعهده گرفته‌اند و وظیفه داوری بخش آثار رادیویی نیز به سینا واحد، مجتبی شاکری، علیرضا سربخش، اکبر رضایی و زهرا صفاییان سپرده شده است. جشنواره عمار همچنین در بخش برنامه‌های تلویزیونی، بررسی و قضاوت آثار رسیده به جشنواره را برعهده محمدعلی صائب، نجم‌الدین شریعتی و محمدجواد میری سپرده است و در بخش نقد و مقالات نیز این وظیفه برعهده سینا واحد، سعید مستغاثی و مجید بذرافکن است. اما در بخش فیلمنامه این دوره از جشنواره عمار چهره‌هایی چون انسیه شاه‌حسینی، منصور انوری، محمدصادق کوشکی و هادی حاجتمند عهده‌دار مسؤولیت بررسی و داوری آثار شده‌اند، همچنین در بخش ویژه «فیلم ما» نیز وظیفه داوری به جمال یزدانی، حسین شمقدری و محسن اردستانی‌رستمی سپرده شده است. از دیگر رویدادهای مهمی این روزهای جشنواره فیلم عمار باید به انتشار فراخوان دبیرخانه این جشنواره در ارتباط با ثبت‌نام کارگاه‌های آموزشی فیلمسازی مقدماتی اشاره کرد.
متقاضیان شرکت در کارگاه‌های فیلمسازی مقدماتی هشتمین جشنواره مردمی فیلم عمار می‌توانند با مراجعه به سایت این جشنواره به نشانی   www.AmmarFilm.ir پس از اطلاع از شرایط شرکت در این کارگاه‌ها، نسبت به ثبت‌نام در آنها اقدام کنند. هشتمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار از 6 الی ۱۵ دی ماه در تهران و دیگر نقاط کشور برگزار می‌شود.

ادامه فیلمبرداری «سوءتفاهم»  در تهران
فیلمبرداری فیلم سینمایی «سوءتفاهم» ساخته احمدرضا معتمدی در تهران ادامه دارد. فیلم در قالب جنایی ساخته می‌شود. به گزارش روابط عمومی سازمان اوج، فیلم سینمایی «سوء تفاهم» به کارگردانی احمد‌رضا معتمدی و با حضور مریلا زارعی، پژمان جمشیدی، هانیه توسلی، کامبیز دیرباز و اکبر عبدی بیش از 30 روز است در یک خانه قدیمی در تهران فیلمبرداری می‌شود. فیلمبرداری سوءتفاهم ابتدا در جنوب تهران شروع شد و پس از آن به لوکیشن اصلی فیلم در خیابان طالقانی تهران منتقل شد. احمدرضا معتمدی تاکنون 6 اثر سینمایی را جلوی دوربین برده است که در 5 مورد آنها همانند «سوءتفاهم»، خود نویسندگی فیلمنامه را بر عهده داشته است. معتمدی با فیلم سینمایی «سوءتفاهم» این بار تلاش کرده سراغ یک مفهوم مبتلابه جامعه امروز برود. به گفته او، نقطه کانونی این فیلم سینمایی، مفهوم «فراواقعیت» است که جامعه‌شناسان در تحلیل جامعه رسانه‌زده امروز استفاده می‌کنند.

مدعیان سیمرغ  فیلم کوتاه فجر کدامند؟
اسامی فیلم‌های کوتاه داستانی سی و ششمین جشنواره فیلم فجر اعلام شد. به گزارش تسنیم، «مارلون» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی درناز حاجی‌ها، «حیوان» به کارگردانی بهمن و بهرام حاج‌ایوان‌لو (ارک) و تهیه‌کنندگی مدرسه ملی سینمای ایران و برادران ارک، «وقت ناهار» به کارگردانی علیرضا قاسمی و تهیه‌کنندگی حلقه فیلمسازان بی‌کلام گلوب و علیرضا قاسمی و «فاش» به کارگردانی احسان مختاری و تهیه‌کنندگی بهنام عابدی و حامد حسینی سنگری 4 فیلمی هستند که برای شرکت در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر انتخاب شده‌اند. طبق آیین‌نامه سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر، هیأت داوران از میان نامزدهای بهترین فیلم‌های کوتاه داستانی جشنواره فیلم کوتاه تهران و جشن مستقل فیلم‌های کوتاه خانه سینما (حداکثر 10 فیلم) که مدت زمان هر فیلم کمتر از 15 دقیقه باشد یک فیلم را به عنوان فیلم برگزیده انتخاب و سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاه را به کارگردان آن فیلم اهدا خواهند کرد. شرکت این چهار فیلم در جشنواره سی و ششم به نوعی بازگشت سینمای کوتاه به جشنواره فیلم فجر پس از 2 سال دوری است. سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به دبیری ابراهیم داروغه‌زاده از 12 تا 22 بهمن 96 برگزار می‌شود.


رونمایی از «گلین باره» در هفته آینده
مستند «گلین باره» که روایت اعمال تحریم‌های سخت اقتصادی علیه ایران در اثر فتنه 88  است، بزودی رونمایی خواهد شد. به گزارش «وطن‌امروز»، مستند سینمایی «گلین باره» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی داوود مرادیان از تولیدات مرکز بسیج صداوسیما  شنبه ٢ دی‌ماه رونمایی خواهد شد. گفتنی است، این مستند ٦٠ دقیقه‌ای به تبعات اقتصادی فتنه ٨٨ و اعمال تحریم‌ها علیه کشورمان می‌پردازد که روایت مستندگونه از وضع تحریم‌ها علیه کشورمان از سال ١٣٥٨ تا ١٣٨٨ است. گفتنی است، «گلین باره» روز شنبه ساعت 13 در دانشگاه امیرکبیر رونمایی خواهد شد و قرار است پس از آن در سایر دانشگاه‌ها نیز به نمایش درآید. «گلین باره» نام سندرم نادری است که بر اثر سرماخوردگی ایجاد شده و در نهایت منجر به فلجی یا مرگ فرد می‌شود و علت نامگذاری این مستند نیز وقوع اتفاقی ساده در سال ٨٨ است که در نهایت منجر به وقوع تحریم‌های جدید و ایجاد مشکلات اقتصادی برای کشور شد.


انتشار فراخوان جدید ماهنامه مدیریت رسانه
فراخوان شماره 37 ماهنامه علمی - تخصصی مدیریت رسانه منتشر شد. به گزارش «وطن امروز»، پژوهشگران این حوزه می‌توانند تا 10 دی‌ماه 1396 مقالات خود را به رایانامه Info@mediamgt.ir ارسال کنند. همچنین پژوهشگران این حوزه برای دریافت شیوه‌نامه ارسال مقالات می‌توانند با مراجعه به سایت  https://mediamgt.ir/ شرایط آن را مطالعه کنند.
 

تقریظ حاج قاسم سلیمانی بر کتاب نقاشی‌های حسن روح‌الامین
حاج قاسم سلیمانی در تقریظی بر کتاب نقاشی‌های حسن روح‌الامین نوشت: آنچه از هنر خدادادی جنابعالی در ترسیم مصائب اهل‌بیت(ع) مشاهده کردم، هر یک فراز از چند منبر عالم برجسته و بااخلاص بود. به‌گزارش فارس، کتاب نقاشی‌های 8 سال اخیر حسن روح‌الامین، هنرمند عاشورایی کشورمان بتازگی منتشر شده است. سرلشکر قاسم سلیمانی روز گذشته ضمن مشاهده تصاویر این کتاب، تقریظی بر آن نوشته که متن آن بدین شرح است: «دوست و برادر عزیز و هنرمند متعهدم، حسن آقای عزیز؛ آنچه از هنر خدادادی جنابعالی در ترسیم مصائب اهل‌بیت(ع) مشاهده کردم، هر یک فراز از چند منبر عالم برجسته و بااخلاص بود. برادر بزرگوارم؛ این هدیه الهی را همانند خون‌ها و دست‌ها و سرها و پاهایی که در این راه قلم شد، وقف این راه کن؛ و خط و راهی را برای دیگر متعهدین و توانمندان ترسیم بفرما. از خداوند منان خواهانم، به این دستان بابرکت توانمندی بیش از پیش دهد؛ و قلب و دل شما را در این راه منورتر بگرداند. برادرت قاسم سلیمانی، 28/٩/96».


شجاعی طباطبایی جایگزین  فاضل نظری می‌شود؟
با رفتن فاضل نظری به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مسعود شجاعی‌طباطبایی سرپرست معاونت هنری حوزه هنری شد. به گزارش مهر، مسعود شجاعی‌طباطبایی ضمن تایید این خبر عنوان کرد که بعد از رفتن فاضل نظری از حوزه هنری و منصوب شدن به سمت مدیرعاملی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مسؤولیت نظری در حوزه هنری به وی واگذار شده و او به عنوان سرپرست معاونت هنری از این پس مشغول فعالیت خواهد بود. شجاعی‌طباطبایی که به عنوان مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری نیز فعالیت می‌کند همچنان در این سمت به کار خود ادامه خواهد داد. سیدمسعود شجاعی‌طباطبایی، کاریکاتوریست و دبیر جشنواره بین‌المللی کاریکاتور هولوکاست فروردین‌ماه امسال به عنوان چهره سال هنر انقلاب اسلامی در سال ۱۳۹۵ انتخاب شده بود.


۳۴۱ فیلم مجوز رقابت در اسکار گرفتند
آکادمی علوم و هنرهای فیلمسازی آمریکا دیروز نام فیلم‌هایی را که می‌توانند در اسکار ۲۰۱۸ به رقابت بپردازند رسما اعلام کرد. به گزارش تسنیم، آکادمی علوم و هنرهای فیلمسازی آمریکا که هر ساله به صورت سنتی بانی مراسم اسکار است دیروز اعلام کرد 341 اثر می‌توانند طبق قوانین این نهاد در رقابت بر سر اسکار بهترین فیلم حضور داشته باشند. طبق قوانین آکادمی آثاری که می‌خواهند در بخش بهترین فیلم اسکار به رقابت بپردازند باید تا پایان نیمه‌شب روز 31 دسامبر به صورت تجاری اکران شوند و 7 روز پیاپی بر پرده سینما باقی بمانند. بدیهی است فیلم‌‌‌هایی که از این قوانین پیروی نکنند نمی‌توانند در رقابت اسکار حاضر باشند. از آنجایی که هنوز به روز 31 دسامبر نرسیده‌‌‌‌‌ایم فهرست 341 فیلم آکادمی هنوز قطعی نیست بلکه همه فیلم‌‌‌هایی که پتانسیل پیروی از این قوانین را دارند در آن گنجانده شده و به محض اینکه فیلمی نتواند 7 روز پیاپی روی پرده برود، در پایان هفته اول ژانویه 2018 از این فهرست کنار خواهد رفت. پیش‌بینی می‌شود رقابت اصلی بهترین فیلم امسال بین فیلم‌‌های «دانکرک» ساخته کریستوفر نولان، «شکل آب» ساخته گیرمو دل تورو، «پست» ساخته استیون اسپیلبرگ، «سه بیلبورد خارج از ایبینگ، میسوری» ساخته مارتین مک دونا و «Lady Bird» به کارگردانی گرتا گرویگ باشد. نامزد‌‌های نودمین دوره مراسم اسکار روز 23 ژانویه رسما اعلام می‌شوند و در نهایت در مراسمی که به میزبانی جیمی کیمل در سالن «دالبی تیاتر» مرکز هالیوود و هایلند برگزار می‌شود روز 4 مارس برندگان این دوره از اسکار رسما اعلام خواهند شد.