نگاهی به تازه‌ترین ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا
به وقت زمانه خود
محمدرضا کردلو: «به وقت شام» یعنی به وقت شام، یعنی به وقت این 5، 6 سال، یعنی به وقت زمانه خود. یعنی فارغ نبودن از اتفاقاتی که دور و برمان می‌گذرد و یک کارگردان چگونه می‌تواند عکس‌العمل خود را نسبت به آنها نشان دهد؛ جز با فیلم ساختن؟! به وقت شام البته امتحان معرفت و مردانگی و کنار نیامدن با خود است. قصه کاپیتان حاتمی‌کیا که برای نجات ایلیوشین سینمای فروخفته در خود و بی‌خبر از عالم و آدم دست به کار می‌شود. باقی هم‌نسلانش نیستند؟ کجایند، نمی‌دانم اما نیستند و حاتمی‌کیا تنهای تنهای تنها از میان کارگردانان هم‌دوره خود، هنوز «به وقت عمل کردن» را درک می‌کند. حاتمی‌کیا «به وقت امروز» است اما «به وقت شام» روایتی نو، تکنیکال و فراتر از سینمای ایران است از یک خاطره جمعی که احتمالا هیچکس تا سال‌ها فراموشش نخواهد کرد. حتی آنهایی که بی‌تفاوت از کنارش عبور کرده‌اند؛ «تراژدی سوریه» و اتفاقاتی که خواه ناخواه گریبانگیر ما است. داعش و گروه‌های تکفیری. به وقت شام معتقدانه‌ترین اثر ابراهیم حاتمی‌کیاست. پایه این اعتقاد «انتخاب» او است. او انتخاب کرده خود را در کشاکش جدال گروه‌های سیاسی و اجتماعی داخل کشور تعریف نکند. او انتخاب کرده برای «اعتقاد» درباره تراژدی سوریه فیلم بسازد. درگیر شعار نشود. به ارتقای جهات فنی سینمای ایران اهمیت دهد. از زبان مفاهمه با دنیا استفاده کند. مردم را نشان دهد. به موضوع شکاف نسلی بپردازد و قصه داشته باشد. قصه‌ای پرکشش که اجازه نمی‌دهد مخاطب 110دقیقه  پلک چشم برهم بگذارد. فیلمی پرحادثه و پر از تعلیق و نشانه‌گذاری‌های دقیق و فکر شده‌ و البته اتفاقی که در مجموعه کارهای حاتمی‌کیا مولفه‌ای مهم به شمار می‌آید؛ کاری که انگار فقط خود او بلد است؛ توان دراماتیزه کردن و ایجاد تعلیق‌های فراوان در قصه در لوکیشن‌های محدود. این اتفاق این بار در ایلیوشین تکرار شده است. تمایز به وقت شام البته سکانس‌های پرتعداد خارجی هم هست. قوتی که سکانس‌های خارجی دارد نیز همتراز با فضای دراماتیک داخل هواپیماست و البته به جهت فنی و سینمایی سخت‌تر و پیچیده‌تر. بی‌تردید سکانس نخستین ‌تیک آف‌ایلیوشین در فرودگاه تدمر و تلاش ابتدایی برای نجات هواپیما یکی از کم‌نظیرترین سکانس‌های خارجی در سینمای ایران است. تصویربرداری دوست‌داشتنی و جلوه‌های ویژه فوق‌العاده. شخصیت‌پردازی علی و شکاف فکری‌ای که با پدرش دارد. علی در موقعیت که قرار می‌گیرد همان چیزی است که از یک قهرمان انتظار داریم؛ قهرمانی ساده و بی‌آلایش که به تصمیم که می‌رسد عمل می‌کند.

نگاهی به متفاوت‌ترین اثر جشنواره فجر
«به‌ وقت شام» را با هیچ‌ چیز مقایسه نکنید!
محسن شهمیرزادی: لطفاً «به ‌وقت شام» را با هیچ اثری از حاتمی‌کیا مقایسه نکنید. این خواهش را باید از کسانی داشت که در هر فیلمی از حاتمی‌کیا دنبال «آژانس» می‌گردند تا حاج‌کاظم و سلحشور دیگری برای‌شان زنده شود. در حالی که حاتمی‌کیا فرزند زمانه‌ خویش است و در هر عصری دغدغه‌هایش در فیلم‌های او بازنمود دارد. اگر «چ» پیش آمد، بحث، بحث اعتدال و انقلاب و مذاکره بود. اگر «بادیگارد» ساخته شد، حرف شخصیت نظام و کدرکننده‌های داخلی‌اش بود. به‌ وقت شام اتفاقاً ممزوجی از همه‌ دغدغه‌های قبلی حاتمی‌کیا است که با زبانی متفاوت برای «مردم» روایت شده است. روایتی بین‌المللی که دغدغه‌اش حتی در «خاکستر سبز» هم دیده نمی‌شود. عامه‌ مردم وقتی فیلم می‌بینند ذهن‌شان بیشتر از دیالوگ‌ها دنبال «قصه» می‌رود، زبان «تصویر» بین‌المللی است و حرف اگر بخواهد جریان پیدا کند این تصویر و قصه ‌است که باید فیلم را پیش ببرد. از این رو است که حاتمی‌کیا برخلاف مشی پیشین خود بیش از دیالوگ‌های آتشین، قصه را دنبال می‌کند. «علی» آقازاده‌ای است که شبیه پدر فکر نمی‌کند. او سوریه را آنقدرها هم مهم و بزرگ نمی‌بیند. عربی نمی‌داند و انگلیسی حرف می‌زند و چقدر شبیه نقش گلشیفته فراهانی در «به نام پدر» است، وقتی در مجادله با پدر سهم خود از جنگ را می‌خواهد. سهم فرزند یک رزمنده که پدرش یا در جنگ ایران و عراق بوده یا بوسنی یا سوریه و او در این دوری پدر هیچ نقش و تقصیری نداشته است اما دست زمان علی را دگرگون می‌کند و از او حماسه می‌سازد.  حاتمی‌کیا کماکان «شخصیت‌های دهه 90» را به رخ می‌کشد. هرچند مراد و الگوی این شخصیت‌ها هنوز از دل جنگ برمی‌خیزند و زندگی‌شان با نبرد به هم‌آمیخته. «رئالیسم شخصیت»‌های حاتمی‌کیا در به‌ وقت شام اندکی متفاوت است. او همواره نماینده‌ای از جانب خودش در فیلم دارد (شهید چمران در «چ»، حیدر در «بادیگارد» و حاج‌یونس در «به‌ وقت شام» و...) و برای سایر شخصیت‌ها هویت مجزایی تعریف می‌کند. هویت‌هایی که درواقع هر کدام بخشی از جامعه را نمایندگی می‌کنند اما او در به‌ وقت شام کاراکترهایی را طراحی کرده که حتی آنها را به چشم ندیده و تعاملی نداشته. داعشی چیزی نیست که بتوان آن را در هر جایی پیدا کرد؛ با این ‌وجود در این فیلم جامعه‌شناسی انواع گروه‌های تکفیری بسیار پسندیده و مناسب تحلیل‌ شده است.  اینکه اروپایی‌ها چگونه از «نیهیلیسم» برای خودکشی زیباتری به سوریه آمده‌اند. تفاوت چچنی‌ها با گروه‌های تکفیری طایفه‌ای، جهادی‌ها با تبلیغاتی‌ها، داعش با النصره. اینکه برخی‌شان حداقل به ظواهر پایبندند و قائل به مذاکره اما برخی دیگر هیچ ظاهری از اسلام هم رعایت نمی‌کنند و تنها نام خدا روی پیشانی‌شان مهر ‌شده است.

زهرا  شعبان‌شمیرانی: حاتمی‌کیا فرزند زمانه خویش است؛ چه زمانی که «دیده‌بان» و «مهاجر» را در سال‌های جنگ ساخت، چه وقتی در دوره اصلاحات «آژانس شیشه‌ای» را ساخت و از زبان مردمش فریاد کشید «مسأله عباس، مسأله همه ماست» و به دولتمردان به صراحت گفت «امنیت ملی ما را بی‌بی‌سی تعیین نمی‌کند؛ امنیت ملی ما را امثال عباس مشخص می‌کنند»، چه زمانی که «به رنگ ارغوان» را ساخت و حتی فیلمش توقیف شد و چه زمانی که در بحبوحه مذاکرات 1+5 و درست زمانی که دولت مستقر همه‌چیز حتی آب خوردن مردم را به برجام گره زد، «چ» را ساخت و به یادمان آورد چقدر جای امثال دکتر چمران در دستگاه دیپلماسی ما خالی است؛ چمرانی که با آنچه خیلی‌ها از چمران شنیده بودند تفاوت داشت، چمران اهل صلح و عشق و عرفان اما چریک و بی‌تعلق، چمران تا پای جان اهل گفت‌وگو اما شجاع و جان بر کف. چمران، سال 92 ابراهیم سینمای ایران را دوباره به سال‌های اوج بازگرداند بویژه وقتی در اکران‌های پرشور دانشجویی با دلی پر، از کنایه‌ها می‌گفت. به‌خاطر دارم در نخستین اکران دانشجویی «چ» در سالن فردوسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، بغض داشت و پشت تریبون می‌گفت: «چرا بعضی‌ها نمی‌فهمند وضع لبنان را؟ وضع سوریه را؟ چرا نمی‌فهمند اگر نبود رهبری این مرد، امروز ایران هم وضعی بدتر از سوریه و لبنان و عراق داشت». این جمله‌اش هنوز در گوشم است که با لحنی شبیه به فریاد گفت: «به من می‌گویند اگر خیلی نگران سوریه‌ای برو همانجا. والله من دلم می‌تپد برای رفتن، چه کنم که نمی‌گذارند و نمی‌شود». این حرف ماند تا وقتی سال 96 خبر از اکران آخرین ساخته حاتمی‌کیا در رسانه‌ها پیچید. حضور فیلم‌های حاتمی‌کیا همیشه در حکم پمپاژ خون در رگ‌های جشنواره و سینمای ایران بوده و هست. بویژه بعد از «بادیگارد» که با «حیدر» به طرز عجیبی داغ خاطره «حاج‌کاظم» را زنده کرد و با آن پایان و سکانس درخشان پایانی تونل، قلب مخاطب را دوباره به تپش انداخت.
«به وقت شام» روضه تصویری ایرانی است‌ بدون مدافعان حرم. «به وقت شام» همان بغضی است که سال 92 در گلوی حاتمی‌کیا بود. «به وقت شام» به دور از یک پلان، سکانس و میزانسن شعاری، آینده ایران و ایرانی را در صورت نبود مدافعان حرم جلوی چشم تماشاگر می‌آورد و با زبان سینما و بدون صدور بیانیه‌های شدیداللحن نشان می‌دهد اگر سال 76 مسأله عباس مسأله همه ما بود، امروز در سال 96 مسأله سوریه مسأله همه ما است و قرار نیست مدام شبهاتی از جنس «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» را به رخ مخاطب بکشد که‌ ای مخاطب غافل! بدان و آگاه باش که اینجا خانه و مسجد یکی است!
در «به وقت شام» اگرچه فیلمنامه و از همه مهم‌تر شخصیت‌ها قدرت سایر قهرمان‌های سینمای حاتمی‌کیا را ندارند اما مانند سایر آثار او- گویی انعکاس دنیای درونی کارگردان هم هست- قصه با کشمکش شخصیت‌های اصلی که اتفاقا مانند «بادیگارد» بیشتر مانور هم بر اختلاف 2 نسل- پدر و پسر- است آغاز می‌شود و اینجا هم «علی» مانند «مهندس میثم زرین» که اتفاقا نقش هر دو را بابک حمیدیان با 2 تیپ و گریم کاملا متفاوت بازی کرده است، هم قهرمان است و هم مقاوم و انقلابی و در یک کلمه؛ انسان.
حاتمی‌کیا در «به وقت شام» قدرت کارگردانی‌اش را دوباره اثبات می‌کند؛ با سبک و سیاق هالیوودی فیلم که در سه‌گانه «چ»، «بادیگارد» و «به وقت شام» با قدرت بیشتری به سمت بالابردن تراز سینمای ایران پیش‌ رفته است. اکشن‌های «به وقت شام»‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، مقدماتش با سکانس هلی‌کوپتر و تونل در «چ» و «بادیگارد» امتحان پس داده بود و اینجا با کمک صدابرداری حیرت‌انگیزی که از استانداردهای سینمای ایران خیلی بالاتر و در تراز سینمای جهان است، توانسته صحنه‌های اکشن هالیوودی  خلق کند.
بزرگی کار و هنر حاتمی‌کیا غیر از همه آنچه گفتیم و گفته‌اند، آن است که «اولین» است و «به وقت» است. ابن‌الوقت بودن فیلمساز، حسنی است که در زمانه غلبه تکنیک و رسانه که زمان و مکان در حال به سرعت درنوردیده ‌شدن هستند، از آن هر هنرمندی نمی‌شود. فیلم حاتمی‌کیا اگر فقط یک موفقیت داشته باشد برای سینمای ایران کافی ا‌ست و آن هم به تصویر کشیدن این نکته است که مسأله
سوریه- بخوانید امنیت ملی ما- سیاسی نیست، بلکه مسأله‌ای کاملا انسانی و مردمی است و حضور شجاعانه و مردانه مدافعان حرم- این قهرمانان جهان‌وطنی- حضوری کاملا صلح‌طلبانه بوده است در دفاع از انسانیت و انسان.

پرویز امینی* : سینما در 4 دهه بعد از انقلاب اسلامی در مقاطع مختلف در چهره‌های خاصی اجتماعی شده است.  دهه 60 خصوصا نیمه اول آن  مخملباف  با توبه نصوح و بایکوت و بایسیکل‌ران و... اجتماعی‌ترین چهره سینمای ایران بود.
اواخر دهه 60 و کل نیمه اول دهه 70 سینمای ایران زیر سایه نام حاتمی‌کیا  در آثاری مثل «دیده‌بان»،  «از کرخه تا راین»، «بوی پیراهن یوسف» و در اوج آنها «آژانس شیشه‌ای» ظهور و بروز اجتماعی یافت.
 کم‌کم از نیمه اول دهه 70 (1375) و در نیمه اول دهه 80 نام مجیدی  با آثاری مانند «بچه‌های آسمان»  و «رنگ خدا»  و «باران» و... بیش از دیگران در فضای اجتماعی طنین‌انداز شد  اما از نیمه دوم دهه 80 به بعد، سینمای ایران با نام فرهادی و آثاری مثل «جدایی نادر از سیمین»، «گذشته» و «فروشنده»  اجتماعی شده است.
حاتمی‌کیا بر خلاف مخملباف و نیز مجیدی که در دوره‌های خاصی درخشیده‌اند، همواره در فضای اجتماعی ایران دارای موضوعیت و موقعیت بوده است. «به رنگ ارغوان»، «به نام پدر»، «چ»، «بادیگارد» و... فیلم‌هایی بوده‌اند که  موضوعیت  اجتماعی  حاتمی‌کیا را  در دهه 80 و نیمه اول دهه 90 تثبیت کرده‌اند.
اما به نظر می‌رسد،  فیلم «به وقت شام»،  آخرین ساخته حاتمی‌کیا به لحاظ سینمایی فراتر از همه کارهای بعد از «آژانس شیشه‌ای» او است و  می‌توان گفت سینمایی‌ترین فیلم حاتمی‌کیا بعد  از «آژانس شیشه‌ای» است.
«به وقت شام» حاتمی‌کیا فیلمی پرحادثه و پرتعلیق و پرنشانه و پرتعداد در سکانس‌های خارجی است. تعداد پلان‌ها و سکانس‌ها و تعدد لوکیشن‌ها در مقایسه با سینمای پیش از این حاتمی‌کیا به‌صورت خاص و سینمای ایران به‌طور عام قابل مقایسه نیست. این در حالی است که تمام سکانس‌ها ربط منطقی به یکدیگر دارد و پاسخ هر سوال در هر سکانس در سکانسی دیگر به گونه‌ای زیرکانه داده شده است که این قدرت و قوت کارگردانی کار را می‌رساند. اما جنبه تکنیکال سینمایی شاید بخشی از کار باشد و نشانه‌گذاری‌های فراوان فیلم نیز می‌تواند آن را از دیگر آثار
 متمایز کند.
درباره پایان‌بندی «به وقت شام» می‌توان یک تقارن ذهنی با سکانس پایانی «دیده‌بان» را مشاهده کرد؛ آنجا که «دیده‌بان» گرای خودش را می‌دهد و فدا می‌شود. علی نیز در پایان و در دیالکتیک تصمیم‌ها و تردیدهای طول فیلم به این جمع‌بندی می‌رسد که برای نجات جان مردم و دفاع از حرم حضرت زینب(س) باید خودش را فدا کند.
حاتمی‌کیا حتی در نشانه‌گذاری،  تفاوت بین ایران و روسیه را نیز بخوبی نشان می‌دهد. بین نحوه حضور ایرانی‌ها و روس‌ها در سوریه تفکیک ایجاد می‌کند.  آنجا که هواپیماهای جنگنده روسی  وارد مهلکه می‌شوند و «حاج یونس» از دیر آمدن آنها گله دارد و آنجا که بعد از چند تیر دوشکا عقب‌نشینی می‌کنند که مشخص می‌کند ایرانی‌ها اهل خطر کردن هستند اما روس‌ها اینگونه نیستند یا به تعبیر دیگر ایرانی بر اساس اعتقاد می‌جنگد و روس بر اساس منافع!
حاتمی‌کیا نشان می‌دهد ایران و روسیه هر دو در سوریه حضور داشتند اما مواضع یکسانی نداشته‌اند. ایرانی‌ها در جنگ سوریه موضع انسانی داشتند و اهل خطر کردن برای این موضع انسانی‌اند و حاضرند جان دهند تا انسان و انسانیت زنده بماند.
یکی دیگر از مهم‌ترین نشانه‌گذاری‌های فیلم در تفاوت بین مفهوم «انتحار» و «شهادت» خود را نشان می‌دهد. سکانس ابتدایی فیلم داعشی‌ای را نشان می‌دهد که به سمت مردم می‌آید تا با انتحار، جان مردم در حال حرکت در جاده را بگیرد اما در سکانس پایانی فیلم، علی برای آنکه بچه‌های سوری که در حال بازی هستند، سلامت بمانند،  هواپیما را منفجر می‌کند؛ او شهید می‌شود تا مردم در ایمنی باشند. تفاوت انتحار و شهادت در همین مفهوم کوتاه در کشتار مردم یا حفظ سلامت مردم خود را نشان می‌دهد.
نکته دیگر قابل تامل شخصیت قهرمان است.
عمده فیلم‌های «موقعیت‌محور» مبتنی بر «تیپ»هایی هستند که از ابتدا تا انتهای فیلم رفتاری یکسان دارند اما حاتمی‌کیا توانسته در یک فیلم موقعیت‌محور اکشن، شخصیت‌پردازی کند. علی-بابک حمیدیان- در ابتدای فیلم با انتهای آن یکسان نیست و در یک روند تکاملی قرار گرفته تا آنجا که حتی از پدرش که سال‌ها در جنگ تحمیلی، بوسنی، لبنان و حالا سوریه بوده است، جلو زده؛ این نکته حتی متفاوت با بسیاری از آثار حاتمی‌کیاست.
حاتمی‌کیا در این فیلم جدال 2 اسلام را نیز به تصویر کشیده است؛ تا آنجا که این منازعه با آیات قرآنی هم شکل می‌گیرد اما اوج این جدال خودش را در تفکیک پدرها و پسرها در جبهه داعش و  ایرانی‌ها و عاقبت متفاوت آنها نشان می‌دهد.
تصویرسازی از پیچیدگی‌های داعش در عین خشونت از جمله نکات مثبت فیلم است. به وقت شام نشان می‌دهد برای داعش، مهم‌تر از خشونت، القای خشونت  و تصویرسازی مرگبار از هر گونه مقاومت و معارضه با آنهاست که در سکانس نمایشی سر بریدن آن را نشانه‌گذاری می‌کند.  
در مجموع فیلم «به وقت شام» این ظرفیت را دارد که در کنار «دیده‌بان» و «آژانس شیشه‌ای»، مثلث طلایی آثار حاتمی‌کیا را شکل بدهد.
*دکترای جامعه شناسی سیاسی و عضو هیات علمی دانشگاه

آخرین‌باری که حسن روحانی در قاب تلویزیون ظاهر شد تا به صورت زنده با مردم گفت‌وگو کند، نرخ ارز 4600 تومان بود. او در میانه التهاب بازار، از مخالفت دولت با افزایش نرخ ارز برای جبران کسری بودجه گفت و از مردم خواست خیال‌شان درباره نرخ ارز راحت باشد. حالا بیش از 2 هفته از آن روز یعنی دوم بهمن‌ماه می‌گذرد و نرخ ارز به 4800 تومان رسیده است! وضع ملتهب بازار ارز به قدری نگران‌کننده شده است که بخشی از سرمایه‌‌های مردم نیز پس از التهابات اخیر، به سمت ارز سرازیر شده است. حسن روحانی اما در شرایطی که هر روز ارزش پول ملی برابر سایر ارزها رو به کاهش می‌گذارد، این نوسانات را غیرتجاری و غیر اقتصادی می‌داند. او می‌گوید تراز مخارج ارزی دولت مثبت و شرایط امسال از سال‌های قبل بهتر است و دولت کسری بودجه ندارد تا با گرانی دلار، آن را جبران کند. او دلیل عدم تعادل نرخ ارز را تنها یک چیز می‌داند و آن هم جنبه «روانی و تبلیغاتی» است. بر همین اساس نیز از تصمیمات دولت برای کنترل نوسانات ارز گفت. بر اساس این گزارش، حسن روحانی روز گذشته در نشست خبری با رسانه‌‌های داخلی و خارجی در پاسخ به این پرسش که  اگر آمریکا از برجام خارج شود ایران چه اقدامی انجام خواهد داد، خاطرنشان کرد: بسیار خوشحالم که ترامپ بعد از یک سال که به کاخ سفید رفته است هنوز نتوانسته فریادی را که در رقابت‌های انتخاباتی می‌زد که برجام را پاره می‌کند، عملی کند. برجام آنقدر استحکام داشته است که در این یک  سال در برابر آمریکا مقاومت کند. ما نمی‌دانیم آمریکا در آینده می‌خواهد چه کند. حتی دوستان اروپایی نزدیک ترامپ هم نمی‌دانند او چه می‌خواهد بکند. نه فقط درباره برجام، بلکه درباره سایر مسائل از جمله توافق تجاری آمریکا با اروپا، اروپایی‌ها نمی‌دانند ترامپ چه خواهد کرد. رئیس‌جمهور با بیان اینکه ما اصولی داریم و بر مبنای اصول خود برجام را ادامه می‌دهیم، تصریح کرد: ما آغازگر نقض برجام نخواهیم بود. برجام اضافه و کم نمی‌شود. نه خطی به آن اضافه می‌شود و نه خطی از آن کم می‌شود. ما مسائل دیگر را مرتبط با برجام نمی‌دانیم. برجام تعهد 7 کشور و تعهدی بین‌المللی است که شورای امنیت آن را تایید کرده است. وی تصریح کرد: اشتباه ترامپ این است که فکر می‌کند برجام تعهد حزب دموکرات است در حالی که برجام تعهد دولت آمریکا است و اگر دولت آمریکا تخلفی در اجرای برجام کند، اعتبار خودش را مخدوش می‌کند. روحانی تاکید کرد: ما پیش‌بینی‌های لازم را داریم و تا زمانی که منافع ما تامین شود در برجام می‌مانیم. بودن یا نبودن آمریکا در برجام تاثیری در تصمیم ما ندارد. تصمیم ما بر اساس تامین منافع مان در برجام گرفته می‌شود.
نرخ ارز نامتعادل است
سوال دیگری که حسن روحانی به آن پاسخ داد، مربوط به نوسانات ارزی اخیر بود. وی در پاسخ به سوالی درباره چرایی نوسانات ارزی اظهار کرد: نرخ ارز را متعادل نمی‌بینیم و باید به تعادل برسد. اگر نرخ ارز بالاتر از هفته‌های پیش است حتما نمی‌تواند دلایل تجاری و اقتصادی داشته باشد؛ نمی‌تواند دلایل تجاری داشته باشد، چرا که ما در تامین ارز و همچنین مخارج ارزی ترازمان مثبت است. درآمد ارزی ما بیش از مخارج ارزی‌مان است و نمی‌تواند دلایل اقتصادی داشته باشد، چون این موضوع که برخی‌ می‌گویند خود دولت ارز را گران کرده است در صورتی صحیح است که دولت کسری بودجه داشته باشد اما ما امسال کسری بودجه نداریم.
روحانی در تصریح سخنانش گفت: 10 ماه گذشته هم نشان داد امسال شرایط از سال‌های گذشته بهتر است. سال‌های گذشته در دی و بهمن دچار مشکلاتی شده بودیم اما امسال مشکلی نداریم. وی سپس گفت: قاعدتا افزایش نرخ ارز دلیل روانی و تبلیغاتی دارد. من به مردم اطمینان می‌دهم آینده ما از امروز حتما بهتر خواهد بود. حتی در درآمدهای ارزی و غیرنفتی وضع ما از گذشته بهتر بوده است، بنابراین شرایط ما در آینده بهتر خواهد بود. تصمیماتی برای کنترل نوسانات ارز گرفته شده که بخشی از آن را رئیس بانک مرکزی اعلام کرده یا می‌کند. رئیس‌جمهور خطاب به مردم خاطرنشان کرد: من به مردم توصیه می‌کنم در این مسیر پرریسک قدم برندارند. برای منافع خودشان در راه‌های امن‌تر از ارز قدم بردارند. خواهش من از مردم این است که به راهنمایی‌های کارشناسان اقتصادی توجه کنند.
افزایش مرحله‌ای قیمت حامل‌‌های انرژی
موضوع دیگری که حسن روحانی به آن اشاره کرد، بحث یارانه‌ها و افزایش قیمت حامل‌‌های انرژی بود. در حالی که افزایش نرخ حامل‌های انرژی در مجلس به صورت کلی رد شده است، روحانی از افزایش مرحله‌ای حامل‌‌های انرژی گفت و از مجلس خواست در این زمینه از دولت حمایت کند. وی خاطرنشان کرد: در این زمینه اختلافی با مجلس نداریم و معتقدیم باید بتدریج این قیمت‌ها افزوده شود. امیدواریم مجلس از دولت در این زمینه در تبصره 18 حمایت کند. روحانی درباره برنامه دولت برای پرداخت یارانه‌ها تصریح کرد: در حال حاضر به همه مردم یارانه پرداخت می‌کنیم در حالی که اقشاری که به یارانه نیازی ندارند، نباید آن را دریافت کنند تا هزینه آن جای دیگری مصرف شود. در این زمینه  دنبال تفاهم با مجلس بودیم که این تفاهم میسر نشد، البته هدف ما با مجلس یکی است اما در شیوه آن به توافق نرسیدیم.
 اجلاس سه جانبه برای حل بحران سوریه
سوال یکی دیگر از خبرنگاران به گفت‌وگوی دیروز حسن روحانی با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه برای پایان دادن به عملیات ترکیه در سوریه اختصاص داشت. رئیس‌جمهور در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چرا ایران از ترکیه خواسته است عملیات ارتش خود را در سوریه تمام کند و  آیا این موضع ایران ناشی از نگرانی‌اش در باب همکاری ترکیه و روسیه در زمینه بحران سوریه است یا خیر،  اظهار کرد: برای مسائل منطقه بویژه سوریه گفت‌وگوها و نکات بسیار خوب میان ایران و روسیه ردوبدل شده است و من امروز هم با آقای  پوتین صحبت کردم که می‌گفتند ضرورت دارد بزودی اجلاس سران 3 کشور ایران، ترکیه و روسیه برای حل بحران سوریه برگزار شود. ما این روند را یک روند مغتنم می‌دانیم و آن را ادامه می‌دهیم. روحانی تاکید کرد: روابط ما با هر دو کشور ترکیه و روسیه خوب است اما موضع ما در برابر خروج نیروهای ترکیه از سوریه یک موضع اصولی است، چرا که ورود ارتش یک کشور به کشور دیگر باید با رضایت دولت و مردم آن کشور همراه باشد و ما غیر از آن را اصولی نمی‌دانیم و نمی‌پذیریم و می‌خواهیم این کار زودتر پایان یابد، چرا که موجب کشته شدن هر دو طرف می‌شود. همانطور که حضور آمریکا در سوریه را هم قبول نداریم، چرا که آنها افکار نادرستی در باب تجزیه سوریه دارند.

گروه اجتماعی: سخنگوی سازمان آتش‌نشانی از حریق گسترده در یک ساختمان اداری واقع در خیابان ولیعصر(عج) خبر داد.
به گزارش «وطن‌امروز»، سیدجلال ملکی گفت: ساعت ۱۰ و ۶ دقیقه صبح دوشنبه، آتش‌سوزی در ساختمان برق حرارتی وزارت نیرو واقع در خیابان ولیعصر(عج)، بالاتر از میدان ولیعصر(عج) به نیرو‌های سازمان آتش‌نشانی اطلاع داده شد. وی افزود: بلافاصله نیرو‌های ۳ ایستگاه سازمان آتش‌نشانی به همراه امکانات کافی در محل حادثه حضور پیدا کردند. سخنگوی سازمان آتش‌نشانی با اشاره به وضعیت محل حادثه اظهار کرد: در طبقه منفی ۴ یک ساختمان ۸ طبقه اداری که دارای ۴ طبقه زیر زمین بود، در قسمت بایگانی آتش‌سوزی رخ داده بود. ملکی ادامه داد: این حریق باعث فعال شدن سیستم اطفای حریق ساختمان شده بود که در پی آن مقدار قابل‌توجهی پودر سراسر ساختمان را فرا گرفت.
خارج کردن 50 شهروند
وی از خارج کردن ۵۰ شهروند محبوس در این ساختمان اداری خبر داد و خاطرنشان کرد: آتش‌نشان‌ها موفق شدند ۵۰ شهروند گرفتار در این ساختمان اداری را که محبوس شده بودند، به سلامت از ساختمان خارج کنند. اما با گذشت بیش از 20 ساعت از وقوع حادثه، شعله‌های آتش خاموش نشد. در همین رابطه، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی شهر تهران گفت: ‌بیش از 140 آتش‌نشان از روز دوشنبه مشغول اطفای حریق شدند. داوری اظهار داشت: طبقه منفی 4 یک ساختمان اداری در میدان ولیعصر(عج) روز دوشنبه دچار حریق شد. وی با اشاره به اینکه حدود 20 ساعت از عملیات اطفای حریق این ساختمان  گذشته است، گفت: آتش هنوز اطفا نشده و دستور تخلیه ساختمان‌های مجاور نیز داده شده است. در ادامه عملیات اطفای حریق، شهردار تهران در محل حادثه حضور یافت. محمدعلی نجفی که در میدان ولیعصر(عج) حضور داشت، گفت: احتمال ریزش ساختمان برق حرارتی وزارت نیرو یا نشست آن وجود دارد. شهردار تهران با بیان اینکه از ساعت 10 صبح روز دوشنبه این ساختمان دچار حریق شده است، گفت‌: مشکل اصلی آتش‌نشانان این است که چون حریق در طبقه منفی چهار این ساختمان و در مرکز اسناد و مدارک و بایگانی ایجاد شده است، حجم آتش زیاد بوده و دسترسی به آن مشکل است. وی ادامه داد: احتمال ریزش ساختمان برق حرارتی وزارت نیرو یا نشست آن وجود دارد. نجفی با اشاره به اینکه هنوز آتش کنترل نشده است، گفت‌: در قسمت غربی و ورودی پارکینگ ساختمان ترک‌هایی دیده شده است که نشان می‌دهد احتمالا بخشی از ساختمان نشست خواهد داشت.
نجفی با بیان اینکه امید است این حریق کنترل شود، بیان‌ کرد: شهرداری تاکنون 3 بار به این ساختمان اخطار داده اما از آنجایی که شرکت دولتی بوده به این اخطارها بی‌توجه بوده است. این در حالی است که مسؤول تأسیسات شرکت برق حرارتی وزارت نیرو درباره علت حادثه گفت: دلیل حادثه آتش‌سوزی ساختمان برق حرارتی وابسته به وزارت نیرو فعال شدن کپسول اطفای حریق بوده است. علیرضا ساوالان‌پور که در محل حادثه آتش‌سوزی حضور دارد، گفت: یک مخزن 3 هزار لیتری گازوئیل در حیاط این شرکت هنوز باقی مانده است که این مخزن برای مواقع ضروری استفاده می‌شود. وی درباره دلیل بروز این حادثه گفت: کپسول اطفای حریق در طبقه منفی 4 این ساختمان خودبه‌خود فعال شده و پودر اطفای حریق که با حرارت همراه بوده روی اسناد و کاغذها پاشیده شده و موجب مشتعل شدن این کاغذ‌ها شده است.
مصدومیت 11 نفر
همچنین مسؤول روابط عمومی اورژانس کشور گفت: یک دستگاه اتوبوس آمبولانس، ۴ آمبولانس، ۲ موتورآمبولانس و ۲ خودروی فرماندهی در محل حادثه مستقر شده‌‌‌اند. در این حادثه تاکنون (لحظه تنظیم گزارش) 11 نفر مصدوم شده‌‌اند که 5 نفر در بیمارستان بستری و ۶ نفر به صورت سرپایی درمان شدند. همه این افراد آتش‌نشان بوده‌‌اند که به  دلیل دود ناشی از آتش مشکل تنفسی پیدا کرده بودند.

گروه اجتماعی: روز دوشنبه مانند بسیاری  از روزها هوای تهران بشدت آلوده بود و باز هم اعضای کارگروه شرایط ویژه آلودگی هوا تصمیم به تشکیل جلسه گرفتند اما انجام همین کار ساده را تا ساعت ۷ شب به تعویق انداختند و همین تعویق‌ها و تعلل‌ها در برگزاری بموقع جلسه بود که انتشار اخبار خروجی جلسه را با حاشیه‌هایی همراه کرد.
به گزارش ایسنا، بر اساس دستورالعمل‌ها و ضوابط داخلی کشور، هنگام بروز هوای ناسالم برای همه گروه‌های سنی یا وضعیت هشدار، کارگروه شرایط ویژه آلودگی هوای تهران به ریاست استاندار و با حضور مهم‌ترین دستگاه متولی مربوط به آلودگی هوا، یعنی سازمان حفاظت محیط‌زیست تشکیل جلسه می‌دهد اما آلودگی هوای تهران در روز دوشنبه و انتشار خبرهای ضد و نقیض در ساعات منتهی به شب به عنوان مصوبات کارگروه شرایط ویژه که چند بار دیگر هم تکرار شده، موضوعی است که نمی‌توان از کنار آن براحتی عبور کرد.
بی‌نظمی در اطلاع‌رسانی
 شاید مهم‌ترین دلیل بروز چنین بی‌نظمی‌ای در اطلاع‌رسانی اخبار مربوط به مصوبات این کارگروه از اینجا ناشی شود که تشکیل این جلسه در بیشتر اوقات به دلیلی نامعلوم به آخرین ساعات روز موکول می‌شود. روز دوشنبه نیز تصمیم‌گیری کارگروه شرایط ویژه کاهش آلودگی هوای تهران برای تعطیلی مدارس و اتخاذ سایر تصمیمات برای حفظ جان و سلامت شهروندان به دقیقه ۹۰ که نه، به وقت اضافه کشید و با وجود پیش‌بینی‌های چند روز قبل سازمان هواشناسی و شرکت کنترل کیفیت هوای تهران مبنی بر تداوم آلودگی، همچنین درخواست وزارت بهداشت برای تعطیلی، به تعویق انداخته شد و نتیجه آن شد که از نخستین‌ ساعات غروب چندین خبر مبنی بر تعطیلی منتشر شد اما دوباره گفته شد هنوز درباره تعطیلی تصمیم قطعی گرفته نشده اما به فاصله کمتر از یک ساعت دوباره خبر تعطیلی اعلام شد که موجب سردرگمی رسانه‌ها و مردم شد.
یک پرسش مهم؟!
شاید مدیران متولی ادعا کنند همیشه جلسات کمیته به ساعات پایانی موکول نمی‌شود و حتی روز یکشنبه نزدیک به ظهر این کمیته تشکیل جلسه داده و تکلیف شهروندان را برای روز دوشنبه روشن کرد اما پرسش اصلی این است که در شرایطی که سازمان هواشناسی از روز جمعه (۱۳ بهمن ماه) نسبت به صدور اطلاعیه آلودگی هوا در تهران و چند کلانشهر دیگر اقدام کرده و به جزئیات، تصریح کرده که در تهران به دلیل سکون جوی، روز شنبه هوا برای گروه‌های حساس و روز یکشنبه برای همه گروه‌های سنی، ناسالم است، چرا جلسات کارگروه ویژه در ساعات پایانی روز برگزار شد و چرا با وجود پیش‌بینی‌های انجام شده این جلسه روز به روز تشکیل می‌شود و برای کل روزهای آلوده این مقطع زمانی تصمیم‌گیری نمی‌شود؟
تداوم آلودگی در پایتخت
 افزون بر این سازمان هواشناسی روز یکشنبه ۱۵ بهمن‌ماه مجددا طی اطلاعیه‌ای از تداوم آلودگی در شهرهای بزرگ از جمله تهران تا روز سه‌شنبه ۱۷ بهمن‌ماه خبر داد. در این میان شرکت کنترل کیفیت هوای تهران هم که مسؤولیت اصلی را در پایش و پیش‌بینی کیفیت هوای تهران بر عهده دارد، طی روزهای گذشته  از طریق سامانه‌های در اختیار، وضعیت آلودگی هوا را در این شهر پیش‌بینی کرد. در این شرایط چرا نسبت به این پیش‌بینی بی‌توجهی شده و برگزاری جلسه کارگروه شرایط ویژه آلودگی هوای تهران تا وقوع شرایط شدیدا آلوده به تعویق افتاده است؟ با وجود این موضوعات، این کمیته روز گذشته (سه‌شنبه 18 بهمن) نیز با تاخیر تشکیل جلسه داد. این در حالی است که با توجه به پیش‌بینی‌های شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، کیفیت هوای تهران در شرایط ناسالم قرار خواهد داشت. متاسفانه عملکردها در این حوزه با توجه به آنچه گفته شد قابل قبول نیست و این پرسش بزرگ پیش می‌آید که در شرایطی که برای گرفتن تصمیمی که بر اساس شواهد موجود، ماهیت آن مشخص است، یعنی تعطیلی بموقع شهر در مواقع اضطرار، اینگونه عمل می‌شود، چطور می‌توان توقع داشت در اجرای بند بند قانون هوای پاک و سایر مصوبات کاهش آلودگی هوا بدرستی عمل شود؟
شاخص آلودگی به 177رسید
شاخص بر خط آلودگی هوای تهران روز گذشته به ۱۷7 رسید. شاخص برخط آلودگی هوای تهران روز گذشته عدد 177 را نشان داد و هوا برای همه ناسالم شد. بر اساس گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، شاخص برخط 10 ایستگاه در وضعیت قرمز و ناسالم برای همه افراد و همچنین شاخص 3 ایستگاه در وضعیت بسیار ناسالم قرار گرفت. گفتنی است طبق پیش‌بینی‌ها طی امروز نیز هوا ناسالم است اما بر اساس پیش‌بینی سازمان هواشناسی احتمال بارش پراکنده باران در تهران وجود دارد.
پیشنهاد عضو شورای شهر
این درحالی است که عضو شورای شهر تهران پیشنهاد داد ادارات استان تهران نیز در کنار مدارس تعطیل شود تا شاهد کاهش نسبی آلودگی هوا باشیم. حجت نظری در چهل و چهارمین جلسه علنی شورای شهر تهران در تذکری اظهار داشت: شهرداران مناطق اهتمام ویژه‌ای به ساختمان‌های ناایمن ندارند و اهمال می‌شود؛ امیدواریم شاهد حادثه دیگری همچون پلاسکو نباشیم. نظری درباره آلودگی هوای شهر تهران نیز اظهار داشت: گاهی به نظر می‌رسد دولت‌ها برای اثبات اینکه همه کارهایی که در دولت قبلی انجام شده، اشتباه بوده است، تصمیم‌های نادرستی می‌گیرند. وی افزود: هم‌اکنون دولت درباره تعطیلی ادارات مقاومت می‌کند و در حال حاضر شاخص آلودگی هوا به 177 رسیده است و در شرایط اضطرار قرار داریم. وی بیان داشت: درخواست می‌شود دولتمردان بیشتر به سلامتی شهروندان توجه داشته باشند و ادارات نیز در کنار مدارس تعطیل شود. وی گفت: سیستم حمل‌ونقل عمومی شهر نیز با مشکلاتی مواجه است که باید نسبت به حل آنها نیز اقدام شود.
سومین روز تعطیلی مدارس
طبق اعلام مدیرکل محیط‌زیست استان تهران‌‌‌‌‌‌‌‌‌، مدارس شهرهای استان تهران امروز (چهارشنبه) هم به دلیل آلودگی هوا تعطیل شد. براساس تصمیم کمیته اضطرار آلودگی هوای استان تهران، همه مقاطع تحصیلی استان تهران در 2 نوبت صبح و عصر جز در فیروزکوه، دماوند و پردیس برای سومین روز پیاپی تعطیل اعلام شد. همچنین دستگاه‌ها موظفند با مرخصی بانوان باردار و مادرانی که فرزند آنها به‌خاطر تعطیلی در منزل هستند موافقت کنند. براساس اعلام کیومرث کلانتری، مدیرکل محیط‌زیست استان تهران، طرح سراسری زوج و فرد هم اجرا می‌شود. همچنین فروش طرح روزانه متوقف شده و هیچ فعالیت ورزشی نباید انجام شود. وی افزود: کمیته اضطرار هیچ تصمیمی در باره کاهش زمان یا تعطیلی ادارات نگرفته است.
 

حسن حنیف: «ارتش سوریه و نیروهای مقاومت توانستند با آزادسازی فرودگاه ابوالظهور در استان ادلب سوریه مساحتی قریب به یک سوم این استان اشغالی را آزاد کنند». این جمله قسمتی از متن خبر مخابره شده در رسانه‌های داخلی و خارجی سوریه درباره آزادسازی بخش قابل توجهی از استان ادلب و پاکسازی برخی مناطق اشغالی بعد از گذشت چند سال اشغالگری از سوی تروریست‌های تکفیری است. برای درک بهتر مخاطب از اهمیت این خبر و علل توجه برخی رسانه‌های داخلی و خارجی به این مساله باید نگاهی گذرا به ابعاد مختلف این موضوع داشت تا در نهایت بتوان درک درستی از این واقعه را به مخاطب ارائه کرد.
ادلب، کانون درگیری میدانی و سیاسی
استان ادلب سوریه به دلیل ویژگی ژئوپلیتیک و اینکه مرکز ارتباطی چند استان مهم شمالی سوریه به شمار می‌رود، همواره از اهمیت بالایی برای طرف‌های درگیر برخوردار بوده است.
آزادسازی مناطق وسیعی در بخش‌های مرکزی و شرقی سوریه که با عملیات مقاومت در عرسال و القلمون همراه بود، منجر به اجرای عملیات تبادل و خروج عناصر مسلح گروه‌های تروریستی به ادلب شد. مساله‌ای که با اجرای طرح آشتی ملی امکان بازگشت برخی جذب‌شدگان به گروه‌های مسلح را به زندگی عادی و حیات گذشته خود فراهم کرد. عملیاتی که در نهایت منجر به خروج عناصر مسلح و انتقال آنها به ادلب شد. استانی که در اشغال شاخه سازمان تروریستی القاعده در سوریه و برخی گروه‌های همپیمان این تشکیلات است. جدا از ارسال عناصر گروه‌های مسلح، ویژگی دیگر این منطقه به دلیل وجود پایگاه‌های مختلف لجستیکی و آموزشی تروریست‌ها باعث شد برای کاهش فشار از دیگر محورهای عملیاتی و جلوگیری از انتقال سازمان رزم و لجستیک به محورهای درگیر، طرح پاکسازی و آزادی استان ادلب از جبهه جنوبی در دستور کار ارتش سوریه و رزمندگان مقاومت قرار گیرد.  در همین راستا عملیات پاکسازی مناطقی در مرز جنوبی ادلب و بخش‌هایی از شمال استان حماه از چند ماه قبل آغاز شده بود و نیروهای ارتش سوریه و مقاومت توانسته بودند در مواردی خود را به بخش‌هایی از ادلب نیر برسانند.  این در حالی بود که اتاق عملیات تروریست‌های تکفیری در ادلب برای جلوگیری از ورود درگیری‌ها به ادلب، فشار را در مناطق شمالی حماه افزایش داد و اقدامات پدافندی مختلفی را برای عدم پیشروی نیروهای ارتش و مقاومت به این مناطق عملیاتی کرد.  از سوی دیگر نیروهای ارتش و مقاومت با شکست خط تروریست‌ها و ورود به جنوب ادلب با مثلث «الطامنه- کفرزیتا- مورک» رو‌به‌رو شدند که به دلیل نزدیکی محورهای عملیاتی به منطقه خان‌شیخون و سایر مناطق لجستیکی تروریست‌ها که اعزام آسان نیروهای پیاده و لجستیک آنها را به خطوط درگیری در پی داشت، امکان تثبیت مواضع و پیشروی را از دست می‌دادند.
از دیگر ویژگی‌های این منطقه و امتیاز تکفیری‌ها تسلط آنها و اشراف میدانی به محورهای عملیاتی بود که در نهایت باعث شد فرماندهان ارتش سوریه و مقاومت به دنبال راه‌حلی دیگر برای ورود به ادلب و عملیات آزادسازی این استان باشند.  تجربه چند رشته درگیری سخت در این منطقه و عملیات‌های مختلف در محورهای گوناگون سوریه فرماندهان ارتش و مقاومت را بر آن داشت با انتخاب محور دیگری که امکان پیشروی و تثبیت مواضع را بیش از محورهای قبلی داشته باشد، عملیات آزادسازی استان ادلب سوریه را در 2 محور آغاز کنند. محور اول در جنوب ادلب قرار داشت. عملیات در این محور با در نظر گرفتن این مساله که نسبت به عقبه تروریست‌ها فاصله قابل توجهی داشته باشد، در مناطق الصوران و الحمراء آغاز شد.   نیروهای ارتش سوریه و رزمندگان مقاومت پیشروی خود را با هدف قرار دادن منطقه سنجار و در صورت امکان فرودگاه ابوالظهور به عنوان اهداف از قبل تعیین شده آغاز کردند.
اما برای کاهش فشار از خطوط عملیاتی در این منطقه عملیات محور دیگری هم داشت؛ محور دوم در جنوب غرب حلب بود. محور عملیاتی که همزمان با جنوب ادلب فعال شد مناطق الحاضر و خناصر را در بر می‌گرفت. ارتش و مقاومت عملیات خود را در این محور با هدف پیشروی و الحاق در نقطه هدف محور جنوب ادلب که فرودگاه ابوالظهور بود دنبال کردند و توانستند در نهایت به نیروهای عمل‌کننده از سمت جنوب ادلب در موقعیت ابوالظهور ملحق شوند. موضوعی که باعث شد تروریست‌های تکفیری در مساحتی قریب به 1100 کیلومتر مربع در محاصره کامل ارتش و مقاومت قرار گیرند و از سوی دیگر آزادسازی یک سوم استان ادلب را به همراه داشت.  این در حالی بود که نیروهای عمل‌کننده با آزادسازی فرودگاه ابوالظهور که دومین فرودگاه بزرگ شمالی سوریه به شمار می‌رود، توانستند علاوه بر تثبیت مواضع و پاکسازی مناطقی که حال به آن مشرف بودند ادامه عملیات و پیشروی در مناطق دیگر را در دستور کار قرار دهند.
تروریست‌های مستقر در ادلب همزمانی نشست سوچی و عملیات ارتش و مقاومت در ادلب را به عنوان روزنه امیدی برای توقف پیشروی‌ها در نظر داشتند.  نشستی که با عدم حضور گروه‌های مسلح حاضر در ادلب نه‌تنها نتایج سیاسی قابل‌توجهی برای ادلب نداشت بلکه درخواست آمریکایی‌ها از تروریست‌ها برای عدم ورود به ادلب باعث شد تکلیف این استان شمالی تنها با راه‌حل نظامی مشخص شود.  در همین راستا بعد از پایان نشست سوچی، نیروهای ارتش و مقاومت با ادامه پیشروی‌ها توانستند مناطق مختلف دیگری چون المشیرفه، الطویحنه، المسینیه، تل‌السلطان، مسعده، تل خارطه و تل علوش را آزاد و پاکسازی کنند؛ اقدامی که منجر به 2 اتفاق مهم و اثرگذار در استان ادلب شد. ابتدا این نیروها با پیشروی در محورهای یادشده توانستند از خط راه‌آهن در این منطقه عبور کنند.  دسترسی ارتش و مقاومت در این منطقه باعث شد نیروهای عمل‌کننده در 11 کیلومتری شهر «سراقب» و بزرگراه حلب به دمشق قرار گیرند.  استقرار نیروهای ارتش و مقاومت در این منطقه می‌تواند آزادسازی بزرگراه حلب-دمشق را به دنبال داشته باشد؛ مساله‌ای که در صورت تحقق آن قطع ارتباط تروریست‌های حاضر در جنوب غرب حلب با عده و عده موجود در جنوب ادلب را در پی دارد و این مساله می‌تواند آزادسازی مناطق جنوب غرب حلب را آسان‌تر کرده و باعث تمرکز نیروهای عمل‌کننده بر یک محور درگیری شود.  آزادسازی این مناطق در شرایطی محقق شد که ایالات متحده تلاش زیادی برای عدم حضور گروه‌های مسلح در سوچی کرد. اقدامی که نشان می‌دهد آمریکا به هیچ عنوان تمایلی ندارد تا مقاومت و روسیه نقش اثرگذاری در پایان بحران سوریه داشته باشند. از سوی دیگر برخی کارشناسان مسائل نظامی معتقدند ادلب امتیاز خوبی برای مدیریت بحران عفرین است. اگر آنکارا در کمک به گروه‌های تروریستی مستقر در ادلب که کماکان به عنوان بخشی از سازمان رزم پیاده آنها در مناطق دیگر به‌کارگیری شده‌اند، اقدامی کند مطمئنا پاسخ آن را در جبهه نیروهای کرد عفرین دریافت می‌کند؛ موضوعی که می‌تواند افزایش هزینه‌های جنگ در عفرین را برای ترک‌ها به دنبال داشته باشد.  آزادسازی مناطق مختلف در ادلب سوریه اثر قابل توجهی بر سایر محورهای درگیری در مناطق مختلف شمال سوریه دارد. القاعده که روزی توسط سخنرانی مفتی‌های سعودی، خود داعیه اشغال و شکست‌ناپذیری در ادلب را داشت کماکان در شوک ضربه‌های عملیاتی ارتش و رزمندگان مقاومت در این استان به سر می‌برد.  در ایامی که از پایان حضور داعش بر روی زمین و خلافت آنها به شکل آشکار و اشغالگری مناطق وسیع می‌گذرد و در حالی که این گروه تروریستی آخرین نفس‌های خود را به صورت لکه‌ای در سوریه می‌کشد، می‌توان پایان القاعده در ادلب و سوریه را به شکل کنونی هم متصور شد. پایانی که روی آوردن آنها همچون داعش به حیات زیرزمینی و فعالیت تروریستی پنهان  را ترسیم می‌کند.

وال‌استریت روز دوشنبه گذشته شاهد سقوط تاریخی مهم‌ترین شاخص صنعتی و یکی از اصلی‌ترین شاخص‌های سهام در جهان بود که نمایه‌ای کاملا آشکار از سقوط صنعت آمریکا و روندی موازی با کاهش ارزش جهانی دلار است.
به گزارش رویترز، صبح دوشنبه با آغاز هفته کاری جدید در بازار بورس نیویورک، سهام داو جونز در بیشترین سقوط یک‌روزه تاریخ خود کاهش ارزش 1600 واحدی را هم تجربه کرد و در نهایت این کاهش به میزان یکهزار و ۱۷۵ واحد کاهش ارزش تثبیت شد که نه‌تنها  از سال ۲۰۱۱ تاکنون بی‌سابقه بوده بلکه به معنای تداوم سقوط داو جونز از زمان سپتامبر سیاه 2008 است. شاخص «اس‌اند پی ۵۰۰» نیز شاهد سقوطی بی‌سابقه بود.
به گفته کارشناسان سهام در وال‌استریت، گزارش کاهش بیکاری که جمعه گذشته  توسط وزارت کار ایالات متحده منتشر شد عامل سقوط سهام داو جونز بود.  این گزارش نشان می‌داد میزان اشتغال در ماه ژانویه گذشته بیش از حد انتظار رشد کرده و همزمان نیز دستمزدها افزایش داشته و به همین دلایل نگرانی‌هایی درباره احتمال افزایش تورم و افزایش نرخ بهره مطرح شد که نه‌تنها وال‌استریت بلکه بازارهای سهام آسیا را نیز از نخستین ساعات دیروز دچار بحران کرد. بامداد دیروز با آغاز به کار بازار‌های بورس آسیا، ارزش شاخص سهام در این بازار‌ها بویژه در ژاپن و تایوان نیز سقوط کرد. روز دوشنبه سهام هر 30 شرکت بزرگی که مجموعا شاخص داو جونز را تشکیل می‌دهند شامل اکسون موبیل، ورایزون و مایکروسافت با میانگین کاهش ارزش 3 درصد در منطقه قرمز تابلوی بازار وال‌استریت قرار گرفت.  این نشانگر تناقض عمیق سیاست‌های دولت ترامپ با واقعیات اقتصادی جهان است. او که بتازگی مدعی شده بود آمریکا شاهد کمترین میزان بیکاری در سال‌های اخیر است حالا با سقوط ارزش مهم‌ترین شاخص سهام صنعتی آمریکا مواجه شده است. در حالی که به نظر می‌رسید بازار سهام آمریکا از زمان روی کار آمدن ترامپ طی یک سال اخیر به رکورد تازه‌ای دست یافته باشد اما سقوط شاخص داو جونز، از آغاز روندی دیگر خبر می‌دهد که کاخ سفید در بیانیه‌اش آن را ناشی از تمرکز دولت ترامپ بر بنیان‌های اقتصادی بلندمدت می‌داند. سارا سندرز، سخنگوی کاخ سفید برنامه اصلاح مالیات رئیس‌جمهور آمریکا و اصلاحات نظارتی را عامل افزایش قدرت اقتصادی این کشور و بهبود وضعیت اقتصادی مردم می‌داند، حال آنکه دلار در ماه ژانویه گذشته به پایین‌ترین میزان ارزش خود
در قیاس با سایر ارزهای بین‌المللی رسید.
 

میکائیل دیانی: «به وقت شام» ابراهیم حاتمی‌کیا این روزها سروصدای زیادی به پا کرده؛ فیلمی که به لحاظ فنی فراتر از سینمای ایران است.
در میان برخی نقدهای مطرح شده به فیلم اما این حرف عجیب هم شنیده شد که حاتمی‌کیا از محتوا به سمت فرم حرکت کرده است و آن نگاه «ایدئولوژی‌محور» را کنار گذاشته و تنها به ارتقای تکنیک‌های سینمایی و جلوه‌های ویژه پرداخته است. این تحلیل به چند دلیل مردود است، اگرچه حاتمی‌کیا در «به وقت شام» به لحاظ تکنیکی تکاملی شگرف داشته و نه‌تنها سطح فیلم‌های خودش را، بلکه سطح سینمای ایران را ارتقا داده، در محتوا و نگاه ایدئولوژیک نیز مستحکم‌تر شده است و این را می‌توان مبتنی بر 3 وجه در کار حاتمی‌کیا مشاهده کرد.
مساله اول انتخاب موضوع است. حاتمی‌کیا انتخاب کرده است که درباره جدال 2 اسلام معقول، واقعی و انسانی تشیع و نامعقول، غیرواقعی، دست‌ساز و وحشی تکفیری فیلم بسازد. اینکه «ما چرا باید از حرم دفاع کنیم؟» یک سوال کاملا ایدئولوژیک است؛ سوالی که حتی در سکانس‌های ابتدایی از سوی مادرزن «علی»- قهرمان داستان- بیان می‌شود. همین انتخاب آن هم در برهه‌ای که مساله کاملا جدی و تازه است، نشان می‌دهد حاتمی‌کیا از روی آن نگاه ایدئولوژی‌محورش دست به ساخت «به وقت شام» زده است. او در سراسر فیلم تلاش دارد این دو فکر درست و نادرست را در مقابل هم قرار دهد و حتی بخشی از دیالوگ‌ها به مباحثه با آیات قرآن می‌گذرد!
مساله دوم مواجهه شخصیت‌ها با پدیده است. پیش از این در همه فیلمنامه‌های حاتمی‌کیا تزاحمی بین نسل سوم و نسل اول انقلاب در باورها، آرمان‌ها، پذیرش یا عدم پذیرش آنها وجود داشت. به گونه‌ای، جدالی ایدئولوژیک برقرار بود که حاتمی‌کیا در این جدال تلاش داشت آرمانگرایی خود و انقلاب اسلامی را به اثبات برساند. جدل «حاج‌کاظم» و «سلمان» در آژانس شیشه‌ای، جدل پدر و دختر در به نام پدر و جدل «میثم» و «حاج حیدر» در بادیگارد، همه از تزاحم دیدگاه‌های نسل‌های مختلف خبر می‌دهد. حاتمی‌کیا تلاش دارد این جدل را به نفع آرمان‌های انقلاب اسلامی تمام کند که در این کار موفق نیز هست اما در «به وقت شام» حاتمی‌کیا آرمانخواهی 2 نسل اول و سوم انقلاب را مفروض گرفته و اتفاقا تلاش علی برای آن است که به «حاج‌یونس» ثابت کند او هم همان‌قدر آرمان‌ها و اعتقادات را باور دارد که پدرش دارد. علی افتخار می‌کند همان مسیری را رفته که پدرش رفته، افتخار می‌کند فرزند جنگ است و حالا هم در میدان جنگ دارد مبارزه می‌کند و ماندن او در هواپیما نشان می‌دهد شاید در این مسیر از پدر سبقت گرفته است.
مساله سوم اما دفاع خارج از مرز‌های کشور است. عمده فیلم‌های حاتمی‌کیا در چارچوب خاک و جغرافیای ایران می‌گذرد و مساله را دفاع از خاک وطن می‌داند اما در «به وقت شام» دفاع را هزاران کیلومتر جلوتر از مرزهای ایران برده است و اتفاقا مبارزه در آنجا را عقلانی و منطقی بیان می‌کند. حاتمی‌کیا در پلان پایانی فیلم نشان می‌دهد دفاع از حرم همان دفاع از مردم و دفاع از انسانیت است. او توانسته ایدئولوژی را با نگاهی مدون، تبیین و معرفی کند.

گروه اقتصادی: امضا‌کنندگان طرح سؤال از روحانی خواستار برکناری سیف از ریاست کل بانک مرکزی شدند. به گزارش «وطن‌امروز»، طرح سؤال از روحانی با بالا گرفتن مشکل سپرده‌گذاران در تابستان کلید خورد اما عدم تمایل هیات‌رئیسه و شخص رئیس مجلس به طرح سؤال مانع از عملیاتی شدن آن شد. با تداوم مشکلات سپرده‌گذاران اما نمایندگان سؤال‌کننده بر تصمیم خود پافشاری کردند و سرانجام 7 ماه بعد از طرح سؤال، هیات‌رئیسه آن را اعلام وصول کرد و این طرح به کمیسیون اقتصادی ارجاع شد؛ کمیسیونی که پیش‌تر بانک مرکزی را مقصر وضع به‌وجود آمده برای برخی موسسات اعتباری دانسته و پرونده آن را به قوه‌قضائیه ارسال کرده بود. اما در این میان دولت لابی گسترده‌ای برای پس گرفتن امضاهای سؤال‌کننده‌ها ترتیب داده بود. علی لاریجانی هم اعلام کرد اگر سؤال از رئیس‌جمهور مشکل را حل می‌کند آن را اعلام وصول می‌کنیم. روز دوشنبه پژمانفر، یکی از نمایندگان امضا‌کننده طرح سؤال از رئیس‌جمهور درباره موسسات اعتباری از لابی گسترده دولت برای پس گرفتن امضاها خبر داد و گفت: معاونان پارلمانی رئیس‌جمهور به مجلس آمدند و تلاش کردند نمایندگان امضا‌های خود را پس بگیرند که متأسفانه درپی فشار‌های بسیار زیاد شکل گرفته از سوی نهاد‌های اجرایی اعم از فرمانداری‌ها و... که نمایندگان در جریان آن هستند مجموع قابل‌توجهی از امضا‌ها پس گرفته شد و ۱۸۰ امضای اولیه در حال حاضر به ۷۷ امضا کاهش پیدا کرده است.
 سیف را برکنار کنید
علی وقف‌چی، طراح سؤال از رئیس‌جمهور در موضوع بحران موسسات اعتباری در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» ضمن انتقاد از عملکرد دولت در این‌باره، گفت: وضعیت بد اقتصادی، رکود و بی‌اعتمادی به سیستم بانکی در کل و ایجاد مشکلات فراوان برای سپرده‌گذاران موسسات مالی مجاز در جزء انگیزه طرح سؤال از روحانی در مجلس بوده است. نمایندگانی که طرح سؤال را امضا کرده‌اند بر این باورند که تیم اقتصادی دولت آنچنان که باید و شاید توانمند نیست و نگاه درستی به مسائل اقتصادی ندارد. وی افزود: در هیچ کجای دنیا سود بانکی چند برابر تورم نمی‌دهند اما این اتفاق در ایران رخ داد و همین موضوع باعث بحران‌ اخیر شد. سخنگوی کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: وقتی ادعای بانکداری اسلامی می‌کنیم یعنی مشارکت همه‌جانبه، نه مشارکت صوری و تاثیر نداشتن ضرر و زیان در حساب‌ها. سیاست غلطی که در این‌باره داشتیم موجب مشکل اخیر شده است. وقف‌چی اظهار داشت: مشکل تنها در مدل بانکداری نیست، امروز شاهد واردات کالاهایی به کشور هستیم که توان تولید آن را در داخل داریم، چرا قابلیت‌های کشور را در تولید از بین می‌بریم؟ تسهیل واردات غیرضروری یعنی ورشکستگی اقتصاد ایران. وقف‌چی اظهار امیدواری کرد که مسؤولان و در رأس آنها رئیس‌جمهور با صداقت پاسخگوی مردم باشند و این موضوع تبدیل به فرهنگی در کل کشور شود. وی در پاسخ به این سؤال که خواسته دقیق نمایندگان در رابطه با موسسات اعتباری مجوزدار است یا تمام موسسات را مشمول می‌شود، گفت: سؤال اصلی ما درباره موسساتی است که از دولت مجوز داشته‌اند و نه بیشتر، یعنی ما تنها درباره موسسات اعتباری که بانک مرکزی به آنها مجوز داده سؤال داریم و بانک مرکزی باید پاسخگو باشد.  این نماینده مجلس شورای اسلامی درباره اینکه آیا دولت تاکنون پاسخی درباره عملکرد خود به نمایندگان داده است یا خیر؟ گفت: با نمایندگان به کرات صحبت شده است، حتی وعده‌هایی هم در راستای بهبود شرایط داده‌اند اما عملکرد آنها با چیزی که قول داده‌اند مغایرت اساسی دارد. وی افزود: بارها به دلیل عدم انجام به تعهدات‌شان به آنها تذکر دادیم و گفتیم اگر ادعای شما درست است بیایید مناظره کنیم تا مردم هم آگاهی پیدا کنند اما این موضوع تاکنون رخ نداده است. سؤال ما این است که پول مردم را چه شخص یا اشخاصی گرفته‌اند؟ با این پول‌ها چه اتفاقی رخ داده است؟ و در نهایت این پول‎‌‌‎ها چه زمانی به مردم باز می‌گردد. وقف‌چی با اشاره به اینکه باید مسؤولان صادقانه به مردم پاسخگو باشند، گفت: مردم قبل از پول صداقت از مسؤولان می‌خواهند. دولت باید نسبت به مردم صادق باشد. وی 3 راهکار برای برون‌رفت از بحران موسسات اعتباری پیشنهاد داد و گفت: اول اینکه کمک برای پرداخت مطالبات به مردم صورت بگیرد، دوم، برای سپرده‌گذاران تضمین سود متعارف بانک مرکزی انجام شود و سوم اشد مجازات تمام کسانی که در این مسیر کوتاهی انجام دادند. وقف‌چی در آخر خاطرنشان کرد: قطعا اگر معضلات مالی حل شود و نمایندگان مجلس به این نتیجه برسند که دولت برای برون‌رفت از مشکلات خودش و کشور اقدامی کرده با آنها همراه خواهیم شد. رئیس‌جمهور باید تیم اقتصادی خود را ترمیم کند و برای این کار رئیس‌کل بانک مرکزی باید برکنار شود تا روند ساماندهی و رفع مشکلات سپرده‌گذاران تسریع شود. علی وقف‌چی با بیان اینکه محور سؤال از رئیس‌جمهوری نحوه عملکرد موسسات مالی اعتباری و چگونگی رسیدگی به اعتراض مالباختگان است، گفت: پافشاری نمایندگان برای احقاق حق این مالباختگان است و با وجود برخی تلاش‌های صورت‌گرفته برای از نصاب افتادن سؤال اما نمایندگان از خواسته خود کوتاه نیامدند و بالاخره طرح سؤال از رئیس‌جمهور به کمیسیون مربوط یعنی کمیسیون اقتصادی مجلس ارجاع شد. این نماینده مردم در مجلس ادامه داد: از سوی دیگر با طرح سؤال از رئیس‌جمهور فرهنگ پاسخگویی در کشور نهادینه می‌شود و با توجه به اینکه رئیس‌جمهور منشور حقوق شهروندی را ابلاغ کرده است، یکی از مهم‌ترین حقوق شهروندی پاسخگویی مسؤولان و رئیس‌جمهور به مردم و نمایندگان مردم است. وی با تأکید بر اینکه قطعا سؤال از رئیس‌جمهور امید ایجاد خواهد کرد که مجلس پیگیر مسائل و مشکلات مردم است، افزود: علاوه بر این با گزارش رئیس‌جمهور به مردم اعتماد عمومی به دولت بیش از پیش خواهد شد. عضو کمیسیون کشاورزی مجلس اظهار کرد: بنا بر آیین‌نامه داخلی مجلس، نماینده رئیس‌جمهور برای پاسخگویی به نمایندگان در کمیسیون اقتصادی مجلس حاضر خواهد شد و به سؤال مربوط پاسخ خواهد داد که در صورت قانع نشدن نمایندگان، رئیس‌جمهور باید ظرف یک ماه در صحن علنی مجلس حاضر شود.