محسن شهمیرزادی: زمانی که شرکت‌‌های دخانیات روند رو به رشدی برای فروش سیگار داشتند، متوجه شدند که نیمی از جامعه یعنی زنان در بازار آنها نمی‌گنجند و همین بهانه‌ای شد تا تیزرهای فراوان تلویزیونی در این‌باره ساخته شود؛ تیزرهایی که زنان را با پوششی تحریک‌کننده، سوار بر اتومبیل نشان می‌داد. زنانی که در فریم به فریم تبلیغات برای قدرتمند نشان دادن‌شان سناریونویسی شده بود و در نهایت این زنان قدرتمند سیگار در دست، تیزر را ختم می‌کردند. گفته می‌شود پخش گسترده این تیزرها فروش سیگار را چندین برابر کرد؛ برای زنان اعتماد به نفس و خودباوری، برای مردان لذت جنسی و برای صاحبانش سرمایه اقتصادی، آورده‌ای بود که باعث شد، زن از آن پس بیش از همیشه جلوی دوربین مورد توجه باشد. اما ماجرای رسوایی هاروی واینستین، دومینویی آفرید که پس از حدود یک سال هر روز هالیوود زنانی را به خود می‌بیند که از تجاوز‌‌های جنسی، نابرابری‌‌های حقوقی و درآمدی و بحران‌‌های مختلف صدای‌شان بلندتر شده و «صنعت سینما» را با بحران‌‌های پیش‌بینی نشده‌ای مواجه کرده‌‌‌اند.
ازدواج با ابرقهرمان سینما، دلیل مصون ماندن از تجاوز
نیکول کیدمن از جمله بازیگران هالیوود است که تقریبا سهم بسزایی از تمام جوایز سینمایی و تلویزیونی اعم از اسکار، گلدن گلوب، بفتا، برلین و... دارد. کیدمن روزهای اوج خود را در دهه 90 به‌سرعت طی می‌کرد و در سن 23 سالگی و  پس از نخستین حضور جدی خود در هالیوود، یعنی فیلم مسابقه‌ای «روزهای تندر» با بازیگر نقش مقابل خود تام کروز ازدواج کرد. کیدمن در روزهای اخیر اظهارنظر جنجالی داشت که در آن ازدواج زودهنگام خود در ابتدای شهرتش را دلیل اصلی حفاظتش از تجاوز و تعرض‌‌های جنسی بیان کرد و گفت: «ازدواج در آن سن کم به من قدرت نبخشید بلکه مثل یک محافظ برای من عمل می‌کرد. من با عشق ازدواج کردم ولی در عین حال ازدواج با مردی فوق‌العاده قدرتمند مرا برابر آزار جنسی محافظت می‌کرد». کیدمن درحالی این نکته را مطرح کرد که حتی پیش از ورود به دنیای جدی سینما نیز تجربه‌‌‌هایی از آزار جنسی داشته که البته هیچگاه درباره آن نخواهد گفت. او در این‌باره می‌گوید: «بی‌شک من هم زمان‌هایی این تجربه را داشتم هر چند خیلی کم پیش آمد اما درباره آنها در رسانه‌ها نخواهم نوشت».
شگفت‌زدگی برای دستمزد برابر!
هفته گذشته خبر دستمزد نجومی اسکارلت جوهانسون برای فیلم ابرقهرمانی «بیوه سیاه» بسیاری از رسانه‌ها را دچار شگفتی کرد. جوهانسون بازیگر قسمت‌‌های پیشین چندگانه سینمایی «بیوه سیاه» این‌بار با رقم 15 میلیون دلار توانست بیشترین رقم قرارداد یک بازیگر زن را از آن خود کند. همه این شگفتی‌ها در حالی بود که پیش از این بازیگران مرد ابرقهرمانی از جمله کریس اوانز و کریس همسورث برای بازی در نقش‌های کاپیتان آمریکا و ثور در فیلم «انتقام‌جویان: جنگ ابدیت»‌ قرارداد‌‌های خود را با مبالغ اینچنینی امضا کرده بودند و بیش از هرچیز برابری دستمزد یک زن با مردان هالیوود موجب شگفت‌زدگی رسانه‌ها شده بود. جوهانسون البته جزو معدود زنانی است که دستمزدی برابر با مرد‌ها دارد. پیش از این جنیفر لارنس در مقاله‌ای که در «لنی لتر» منتشر شد موضع سختی علیه نابرابری دستمزدهای بازیگران مرد و زن گرفت. او پس از هک شدن قراردادهای کمپانی سونی اظهار داشت در فیلم «کلاهبرداری آمریکایی» با وجود اینکه نقش او در فیلم بزرگ بود و خودش هم یکی از بازیگران درجه یک هالیوود و برنده جایزه اسکار است، درآمدی کمتر از همبازیان مرد خود داشت. لارنس در مقاله خود آورده است: «وقتی سونی هک شد و من فهمیدم چقدر از افراد خوش‌شانس دیگر کمتر حقوق می‌گیرم، از دست سونی عصبانی نشدم، بلکه از دست خودم عصبانی شدم. این ممکن است یکی از مشکلات جوان‌ بودن باشد. شاید به شخصیت مربوط می‌شود. مطمئنا هر دو آنهاست اما یک عامل دیگر عنصر شخصیتی من است که سال‌هاست دارم با آن مبارزه می‌کنم و فکر نمی‌کنم تنها زنی باشم که این مشکل را دارد... برای من صحبت کردن درباره تجربه یک زن کاری سخت است چون می‌توانم به راحتی بگویم مشکلات من خیلی معمولی نیستند». اما استون بازیگر فیلم‌‌‌هایی از جمله لالالند نیز در این‌باره می‌گوید: «بازیگران زن در بهترین موقعیت در برابر هر یک دلاری که بازیگران مرد دریافت می‌کنند ۸۰ سنت دستمزد می‌گیرند. البته این سیستم پیچیده‌ای است چون به نوع فیلم‌هایی که بازی می‌کنید هم بستگی دارد اما در هر حال در بهترین حالت زنان چهارپنجم مردان دستمزد دریافت می‌کنند». ناتالی پورتمن نیز اوایل امسال سخنان مشابهی را مطرح کرده و با گلایه گفته بود تنها یک‌سوم همبازیش اشتون کوچر در فیلم «بی‌تعهد» ساخته ایوان ریتمن دستمزد دریافت کرده است.
ما فقط اشیایی برای سرگرمی دنیا نیستیم!
اما پیامدهای صنعت سینمای هالیوود برای زنان تنها به تجاوزهای جنسی و دستمزدهای نابرابر محدود نمی‌شود، بلکه رقابت بی‌پایان زنان برای جلب توجه زنان فریاد بسیاری از زنان را بلند کرده است. لیدی گاگا، خواننده برجسته آمریکایی که همیشه مدل لباس‌‌های او حاشیه‌سازترین بخش زندگی‌‌‌‌اش بوده این روزها حرف‌‌های متفاوتی می‌زند. او که پیش از این برای کریسمس درخت عید بر سرش می‌گذاشت و در برهه‌ای دیگر لباسی از جنس گوشت می‌پوشید یا حتی وقتی کلاهی مانند قفس سرش می‌کرد، امروز نظر دیگری در این‌باره دارد. او طی روزهای گذشته و در مراسم تقدیر از زنان هالیوود با کت و شلواری مردانه و گشاد پشت میکروفن حاضر شد و صحبت‌‌هایی احساسی درباره ارزش زن و نگاه جنسیتی بیان کرد. او در صحبت‌‌های خود گفت: «امروز وقتی داشتم برای این مراسم آماده می‌شدم، لباس‌‌های زیادی را امتحان کردم. کفش‌‌های پاشنه بلند یکی پس از دیگری، جواهرات، لباس‌‌‌هایی از زیباترین ابریشم‌‌های جهان و پارچه‌‌‌هایی گران‌قیمت اما صادقانه بگویم در دلم حسی از درد داشتم و از خود پرسیدم اینها واقعا معنای زن در هالیوود هستند؟ ما فقط اشیایی برای سرگرمی دنیا نیستیم. ما به‌سادگی تصاویری نیستیم که فقط اشک و لبخند به صورت مردم بیاوریم. ما اعضای یک گروه بزرگ زیبایی نیستیم که فقط برای لذت بردن عموم مردم در برابر دید دیگران قرار بگیریم. من بعد از امتحان کردن بیش از ۱۰ مدل لباس، با احساس غمی عمیق در قلبم که چرا تنها مساله مهم در این فرش قرمز این است که چه بپوشم، یک کت و شلوار سایز بزرگ را در گوشه اتاق دیدم و همان را انتخاب کردم. اطرافیانم لباس و برندهای دیگر را پیشنهاد می‌دادند و من به این فکر می‌کردم چرا همه دغدغه آنها به لباس معطوف شده است. من اما یک کت و شلوار بزرگ مردانه، نه یک لباس شب شیک و زنانه را انتخاب و سپس شروع به گریه کردن کردم. امروز من در این کت و شلوار خودم را حس کردم. در این کت و شلوار احساس حقیقی درونم را بسیار خوب حس کردم و بعد از آن، چیزی را که می‌خواستم در سخنرانی امشب خود بگویم برایم روشن شد. من به عنوان یک بازمانده آزار جنسی که هنوز آنقدر شجاع نیست تا اسم آن مرد را به زبان بیاورد، تصمیم گرفتم قدرت را پس بگیرم.
پیام سیندرلایی ممنوع!
حاصل آنچه در پشت صحنه هالیوود رقم می‌خورد، محصولات سرگرمی‌محوری را تولید می‌کند که اثر بسزایی بر مخاطبان خود بویژه کودکان دارد.‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ زن‌ها و دخترانی که هالیوود در فیلم‌هایش به تصویر می‌کشد نیز مورد انتقاد بسیاری از روشنفکران هالیوودی است؛ اتفاقی که باعث شده بسیاری، دیدن این مجموعه‌ها را برای خود و خانواده‌شان ممنوع کنند و در این میان برخی هنرمندان از دل صنعت سینما و انیمیشن نیز نگاه مشابهی دارند. از جمله آنها می‌توان به کیرا نایتلی، بازیگر فیلم‌‌‌هایی چون «دزدان دریایی کارائیب» اشاره کرد که در برنامه‌ای تلویزیونی مدعی شد دخترش «ادی» اجازه ندارد «سیندرلا» را که در سال ۱۹۵۰ منتشر شده است ببیند، برای اینکه شخصیت سیندرلا در انتظار یک مرد ثروتمند است تا او را نجات دهد. او گفت: من حقیقتا این اثر را دوست دارم اما این موضوعی است که واقعا اذیتم می‌کند؛ من با پیامی که می‌خواهد به دخترم بدهد مخالفم. درباره «پری دریایی کوچولو» که آن هم در خانه ما ممنوع است باید بگویم من عاشق آن هستم، ترانه‌هایش عالی است ولی اینجا نیز می‌گوید صدایت را برای یک مرد بلند نکن.  مشکل من با «پری دریایی کوچولو» البته کمی فرق دارد، اینجا چون عاشق آن هستم سخت است و بعضی مواقع آن را نگاه می‌کنم.

داریوش ارجمند ضمن گلایه از سوءاستفاده صورت گرفته از صحبت‌هایش درباره حواشی برنامه «۹۰» تأکید کرد دعوای خانوادگی در صداوسیما را نباید به خیابان کشاند. به گزارش «وطن‌امروز»، هفته‌گذشته و پس از انتشار خبری در ارتباط با پخش نشدن تنها یک قسمت از برنامه تلویزیونی نود، به دلیل تقارن زمان پخش برنامه با مسابقات جام ملت‌های اروپا و بازی پرطرفدار انگلستان - اسپانیا، رسانه‌های سیاسی حامی عادل فردوسی‌پور، مجری برنامه نود به خبرسازی و موج‌سازی رسانه‌ای در ارتباط با این اتفاق ساده پرداختند؛ موضوعی که باعث شد تا تعطیلی یک هفته‌ای برنامه نود آن هم در شرایط تعطیلی مسابقات لیگ برتر در هفته گذشته، تبدیل به مساله و دغدغه اصلی بسیاری از رسانه‌های سیاسی یک جریان خاص شود. کار تا آنجا پیش رفت که برخی از این رسانه‌ها دست به دامن چهره‌های سرشناس دنیای هنر شدند تا با انتشار گفت‌وگوهایی از آنها در راستای حمایت از این رفتار غیرحرفه‌ای فردوسی‌پور، به نوعی کلیت مدیریت رسانه ملی و حق طبیعی آنها بر تصمیم‌گیری در زمینه پخش یا عدم پخش یک برنامه تلویزیونی را زیر سوال ببرند. البته این تکنیک عملیات روانی در ادامه با واکنش‌های منفی همین چهره‌های سرشناس روبه‌رو شد. در همین زمینه داریوش ارجمند، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در رابطه با اظهار نظری که از وی در فضای مجازی پیرامون برنامه نود منتشر شده است، گفت: سوالی از من شد که قرار است برنامه نود تعطیل شود و من بر همین مبنا پاسخ دادم که تعطیلی این برنامه کار قشنگی نیست. بعد که از مسؤولان شبکه ۳ سوال کردم گفتند اساساً اینطور نیست و در واقع برنامه نود تعطیل نمی‌شود. من نمی‌دانم دنبال چه هستند. من سیاسی‌باز نیستم و نظرم را صریح می‌گویم. خدا سهراب سپهری را بیامرزد که می‌گفت: من قطاری دیدم که سیاست می‌برد و چه خالی می‌رفت. خبرنگاری که نمی‌شناسمش از من پرسید می‌خواهند نود را تعطیل کنند من گفتم این برنامه مخاطب زیادی دارد و برنامه خوبی است. گفتند نظرت درباره فردوسی‌پور چیست؟ گفتم رفیق من است. ببینید! وقتی سوالی از من می‌کنند، من درباره آن سوال نظرم را صریح می‌گویم اما وقتی سوال اشتباه است و بنای سوءاستفاده وجود دارد این دیگر مشکل من نیست. من از مسؤولان شبکه ۳ سوال کردم و دیدم از نظر من سوءاستفاده شده است؛ اینکه از نظر من سوءاستفاده می‌کنند و تعطیلی نود واقعیت ندارد. مشکل من نیست که سوءاستفاده می‌کنند اما متاثر می‌شوم. وی درباره رابطه خود با عادل فردوسی‌پور گفت: من جزو نخستین کسانی هستم که به برنامه نود رفتم و صحبت کردم. با عادل هم رفیقم اما نقد هم دارم. هر برنامه‌ای بالاخره عیوبی دارد اما مردم برنامه نود را دوست دارند. وی با انتقاد از سوءاستفاده از اظهارنظرها در فضای مجازی گفت: این فضا فضای مزاجی است و فضای مجازی نیست. هر کس هر حرفی را روی هوا به نفع خود سوءاستفاده می‌کند. داریوش ارجمند در ادامه با اشاره به شرایط برنامه‌های تلویزیونی تاکید کرد: صداوسیما خانواده من است. آدم دعوای خانواده‌اش را سر خیابان نمی‌برد.
رویگری: نباید در برابر سلسله‌مراتب تشکیلاتی بایستیم
همچنین در همین زمینه رضا رویگری، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ضمن تکذیب صحبت‌های منسوب به او در یک گفت‌وگو در حمایت از فردوسی‌پور، گفت: بی‌تردید جوانگرایی در هر مجموعه رسانه‌ای یک نیاز مبرم به حساب می‌آید و خوب است که افراد باتجربه‌ای مثل فردوسی‌پور که سال‌ها برنامه نود را روی آنتن داشته به فکر جوانگرایی در این برنامه هم باشد و خودش به تغییر نسل در این برنامه کمک کند. بازیگر نقش کیان ایرانی در مختارنامه، ادامه داد: این به نفع برنامه نود و شخص فردوسی‌پور است که به تغییر نسل و جوانگرایی در این برنامه کمک کند، چرا که این اتفاق می‌‌تواند ثمرات بزرگی برای این برنامه داشته باشد. بسیاری از هنرمندان و اهالی سینما و تلویزیون پشتوانه اجتماعی عظیمی دارند اما این پشتوانه اجتماعی نباید کاری کند که ما در برابر سلسله‌مراتب تشکیلاتی بایستیم، چرا که اگر قائل به تشکیلات نباشیم طبیعی است که سنگ روی سنگ بند نشود. باید سوال کنیم چرا فقط عده معدودی از هنرمندان همواره در برابر تشکیلات ایستادگی می‌کنند و باقی هنرمندان به سلسله‌مراتب قائل بوده و به آن احترام می‌گذارند. گفتنی است در چند روز گذشته مصاحبه‌ای به نقل از رضا رویگری در فضای مجازی منتشر شده بود که در آن مدعی شده بودند رضا رویگری اظهارات تندی علیه شبکه سوم سیما و در حمایت از عادل فردوسی‌پور داشته است.

ابراهیم داروغه‌زاده، دبیر جشنواره فجر در گفت‌وگویی تفصیلی در پاسخ به این مساله که آیا با وجود ابهام و کلی بودن آمار و ارقام، مساله شفافیت مدنظر ایشان محقق شده است یا خیر، اظهار داشت: آنچه من قول داده بودم، ناظر به سوال‌های بسیاری بود که درباره بودجه جشنواره مطرح می‌شد. اولاً اعلام کردم با توجه به اینکه در مقام معاونت نظارت و ارزشیابی از ارشاد حقوق دریافت می‌کنم، هیچ دریافتی تحت هیچ عنوانی از بودجه جشنواره نخواهم داشت که واقعاً هم نداشتم. به گزارش «وطن امروز»، وی در ادامه بیان داشت: وعده دومم هم این بود که هر رقمی صرف برگزاری جشنواره شود و سازمان بازرسی و حسابرس موسسه رسانه‌های تصویری آن را تایید کنند، بلافاصله آن را اعلام خواهم کرد که ظرف یکی دو هفته، حسابرسی انجام شد و معاونت توسعه مدیریت سازمان تایید کرد رقم برگزاری چیزی در حدود ۴ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان بوده است. از این مبلغ ما یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان از بلیت‌فروشی درآمد داشتیم که به حساب موسسه رسانه‌های تصویری واریز شد. با این حساب کل بودجه مصرفی ما برای جشنواره سی‌وششم از حساب سازمان سینمایی 5/3 میلیارد تومان بود که رسماً هم اعلام کردیم.  داروغه‌زاده در این گفت‌وگو که با «مهر» انجام شده، در واکنش به مساله «پولشویی» در سینما نیز اظهار داشت: این نگرانی‌ها بیشتر از طرف افرادی مطرح می‌شود که در این جنس کارها و سرمایه‌گذاری‌ها حضور نداشته‌اند. برای اطمینان، شما می‌توانید سراغ موسسات و افرادی بروید که این سرمایه‌گذاری‌ها را می‌کنند. شما می‌دانید در تمام این سال‌ها بسیاری از فیلم‌های سینمایی نمی‌توانستند حتی هزینه تولید خود را از گیشه برگردانند. از همین منظر افرادی که سراغ سرمایه‌گذاری در سینما می‌آیند هم الزاماً به دنبال بازگشت سرمایه نیستند و شاید اهداف دیگری را دنبال می‌کنند، کمااینکه در ورزش هم نمونه‌هایی را شاهد بوده‌ایم که فردی صرفاً برای برندسازی از نام خودش میلیاردها تومان هزینه کرده اما هیچ دستاوردی هم نداشته است. دبیر جشنواره فجر در واکنش به عدم حضور فیلم‌های پرفروشی چون «هزارپا» در جشنواره فجر با بیان اینکه هزارپا اگر در جشنواره حضور هم داشت، انتخاب نمی‌شد، گفت: درباره فیلم آقای داوودی به احتمال زیاد اگر فیلم به جشنواره ارائه هم می‌شد، انتخاب نمی‌شد. همیشه هم اینگونه بوده که جشنواره بیشتر متمرکز بر فیلم‌هایی است که وجوه هنری پررنگ‌تری دارند و صرفاً به قصد فروش و تجاری ساخته نشده‌اند اما درباره توفیق یک فیلم در اکران مولفه‌های بسیاری دخیل است که یکی از آنها جشنواره فجر است، کمااینکه فیلم‌های موفق جشنواره مانند «لاتاری»، «به‌وقت شام»، «تنگه ابوقریب» و «مغزهای کوچک زنگ‌زده» هم فروش موفقی در گیشه داشته‌اند. از سوی دیگر فیلم «خوک» که در جشنواره نبود، نتوانست فروش موفقی هم در اکران عمومی داشته باشد. اساساً جشنواره تا حدودی می‌تواند در فروش فیلم‌هایی که صرفاً تجاری نیستند، تاثیرگذار باشد.
 

علیرضا قزوه:
این همه شاعر خوب آیینی در هیچ برهه‌ای از تاریخ نداشته‌ایم
مراسم اختتامیه ششمین کنگره بین‌المللی شعر بانوان عاشورایی در مشهد برگزار شد. به گزارش فارس، علیرضا قزوه، مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در این مراسم اظهار داشت: برخی جشنواره‌ها در یکی، دو سال اول برگزاری متوقف می‌شوند اما همتی پشت این کنگره بوده که به دوره ششم رسیده است که باید ادامه یابد و به تمام استان‌ها رفته و چرخش داشته باشد. قزوه به بعد بین‌المللی هم تاکید کرد و گفت: با توجه به عنوان بین‌المللی کنگره باید خارج از مرزها را نیز تجربه کنیم، چرا که کنگره بین‌المللی است. در هیچ دوره از تاریخ این همه شاعر خوب نداشته‌ایم که برای عاشورا و محوریت شعر آیینی شعر بگویند، شعر امروز زنان هم رشد خوبی داشته است، هرچند در مقابل هم چهره‌های بزرگی حضور دارند. به گفته قزوه، اگر بخواهیم سهم زنان را در عاشورا بدانیم
درمی‌یابیم بسیار است همانگونه که اگر زنان وارد انقلاب نمی‌شدند انقلاب به پیروزی نمی‌رسید، نخستین مسلمان ایرانی هم یک زن است.


تازه‌ترین اثر سیدمهدی شجاعی در مسیر چاپ
سیدمهدی شجاعی اثر داستانی تازه‌ای با عنوان «فصل خوب پیوستن» را به زیر چاپ برد. به گزارش مهر، سیدمهدی شجاعی اثری تازه با عنوان «فصل خوب پیوستن» را برای مخاطب کودک در دست انتشار دارد که طی روزهای آتی روانه بازار کتاب می‌شود. این داستان بر مبنای زندگی مسلم‌ابن عوسجه از یاران امام حسین(ع) در کربلا تدوین شده است. شجاعی در این اثر که برای مخاطبان نوجوان نوشته شده است، فرازی از داستان زندگی مسلم را از ماجرای لو رفتن محل اختفای مسلم‌ابن‌عقیل در کوفه تا فرارش از این شهر و پیوستن به قافله حسینی در کربلا و شهادت را روایت کرده است. این کتاب همچنین با تصویرگری قابل توجهی که حاصل کار صدیقه احمدی است همراه شده است. کتاب نیستان ناشر این اثر طی هفته آینده این کتاب را در بازار توزیع خواهد کرد. سیدمهدی شجاعی این روزها در حال آماده‌سازی دومین جلد از رمان «کمی دیرتر» نیز هست که در صورت مهیا شدن شرایط انتشار تا آخر امسال روانه بازار کتاب خواهد شد.

«نیستان »2 مجموعه داستان تازه منتشر کرد
انتشارات کتاب نیستان 2 مجموعه داستان «سهم من از درخت سیب» و «خدا لعنت کند سیاوش را» روانه بازار کتاب کرد. به گزارش وطن امروز، مجموعه داستان «سهم من از درخت سیب» نوشته طیبه نجیب را باید تلاشی در راستای بازگشت به پیشینه داستان کوتاه در ایران دانست. نجیب در این اثر از نویسنده‌ای خبر می‌دهد که چیزی جز مفهوم و معنایی که در صدد انتقال آن است و از قضا مفاهیمی ساده و گاه زنگارگرفته در زیست روزمره انسان امروز است، برایش دغدغه نیست. او ابایی ندارد که مفاهیمی فلسفی و گاه اجتماعی را در دل روایت‌ داستانی خود و به ساده‌ترین شکل ممکن روایت کند. کتاب نیستان مجموعه داستان «سهم من از درخت سیب» را در ۱۱۶ صفحه و با قیمت 10هزار  تومان منتشر کرده است. مجموعه داستان «خدا لعنت کند سیاوش را» اثر محمد للـه‌گانی نیز نگاهی تازه و متفاوت به طرح مفاهیم در داستان کوتاه داشته است. للـه‌گانی در قالب استفاده از عناصر بومی دست به خلق شخصیت‌ها، موقعیت‌ها و حتی دیالوگ و جهان‌بینی تازه‌ای برای روایت می‌زند و با خلق داستان در این فضا سعی دارد نوعی تازه از بیان داستانی را برای مخاطبانش به ارمغان بیاورد. کتاب نیستان مجموعه داستان «خدا لعنت کند سیاوش را» را در ۱۶۰ صفحه و با قیمت 11هزار تومان منتشر کرده است. 
 

رونمایی از دیوارنگاره اربعینی میدان ولی‌عصر(عج)
جدیدترین دیوارنگاره میدان ولی‌عصر(عج) با موضوع اتحاد مسلمانان در مراسم اربعین به نمایش عموم درآمد. به گزارش «وطن امروز»، این اثر که از تولیدات خانه‌ طراحان ‌انقلاب ‌اسلامی به شمار می‌رود، با شعار «الحسین یجمعنا؛ بر محور عشق حسین(ع) در اتحادیم» سحرگاه روز جمعه اکران شد.


معاون سیما:
۷۰ درصد مصرف رسانه‌ای مردم  از تولیدات تلویزیون است
مرتضی میرباقری، معاون سیما در بازدید از استودیوی برنامه «سیمای خانواده» به ارائه آماری قابل توجه از میزان مصرف رسانه‌ای مردم از تولیدات رسانه ‌ملی پرداخت. به گزارش «وطن امروز»، میرباقری در حاشیه این بازدید در سخنانی اظهار کرد: بر اساس نظرسنجی‌های صورت گرفته از سوی مرکز تحقیقات صداوسیما که آخرین مطالعه در شهریورماه امسال بود، مطالعه‌ای انجام شد با موضوع  اینکه سبد رسانه‌ای مردم ایران چگونه است؟ چه تلویزیون ایران و چه سایر رسانه‌ها. خوشبختانه این مطالعه نشان می‌داد بیش از ۷۰ درصد مصرف رسانه‌ای ایران از تولیدات تلویزیون جمهوری اسلامی ایران است. در این نظرسنجی ۱۰ موضوع از مردم پرسیده شده بود که یک موضوع، خانواده بود که سوال شده بود چه میزان برنامه‌های مربوط به خانواده را می‌بینند، کدام شبکه و نسبت آن با برنامه‌های شبکه‌های رقیب چگونه است؟ پاسخ برنامه سیمای خانواده بود و نکته دوم این بود که اقبال مردم در بحث خانواده بین تلویزیون جمهوری اسلامی و سایر شبکه‌های رقیب یک به 5 است و بینندگان تلویزیون ما، 5 برابر شبکه‌های رقیب است. این موضوع از طرف ما طبیعی است چون خانواده قوی‌ترین نهاد اجتماعی ما است و هر قدر برای همه ارکان آن سرمایه‌گذاری کنیم، صحیح است و برای ما به عنوان نقطه کانونی از اهمیت بالایی برخوردار است.


یک منتقد تئاتر:
شائبه پول‌های کثیف  در تئاتر زیاد شده است!
جنجال‌های اخیر در عرصه تئاتر و اجرای چند نمایش گرانقیمت این‌بار به برنامه شهرفرنگ شبکه خبر با حضور یک مسؤول و یک منتقد تئاتر رسید. به گزارش «وطن امروز»، این برنامه با حضور شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی و ساسان پیروز، عضو انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر با موضوع اقتصاد هنرهای نمایشی در 2 حوزه تولید و اجرا برگزار شد. یکی از موضوعات مطرح شده در این برنامه بحث حضور پول‌های کثیف در تئاتر بود. پیروز، منتقد شناخته‌شده تئاتر در ارتباط با این موضوع گفت: هیچ اشکالی ندارد که تئاتر به جذب سرمایه خصوصی بپردازد، من هم با آن موافقم اما واقعیت این است که بخش خصوصی ما بشدت ضعیف شده و پشتوانه خوبی ندارد. وی با اشاره به غلبه سرمایه‌داری در تئاتر گفت: برخی به نهادهایی متصل هستند که آنها پول دارند و این شائبه ایجاد شده که پول‌های‌شان هم کثیف است و وارد سینما و تئاتر می‌شود، متأسفانه در این نوع کار شرایط رقابت فراهم نیست، چرا که برخی تنها دسترسی به این سرمایه و پول کلان دارند اما بقیه در پرداخت دستمزد بازیگران‌شان هم مانده‌اند! پیروز همچنین درباره پولشویی در تئاتر گفت: من البته نقد می‌کنم و کارشناس نیستم و دسترسی هم به حساب‌های هیچ نمایشی ندارم تا پولشویی را تأیید کنم یا خیر. آنچه را از رسانه‌ها مطرح می‌شد گفتم و متأسفانه شفاف‌سازی درباره نمایشی که چندین میلیارد گردش مالی داشته وجود ندارد و کسی هم پاسخگو نیست. به هر حال یک تجربه 20 ساله در تئاتر می‌گوید پر کردن یک سالن صد نفره در 2 ماه کار دشواری است و خیلی از مخاطبان الان این نمایش‌های به اصطلاح لاکچری، تئاتری نیستند و شاید یک بار هم به یک سالن ریشه‌دار تئاتر نرفته‌اند و اساسا برای سرگرمی به این جور نمایش‌ها کشیده می‌شوند و این برای همه سؤال ایجاد می‌کند که سرمایه اولیه تولید کار از کجا
آمده است؟