عباس عراقچی، معاون سیاسی وزیر امور خارجه که در یک سفر دوره‌ای در اروپا به سر می‌برد، دیروز درباره وضعیت همکاری ایران با اروپا به گونه‌ای سخن گفت که نشان‌دهنده ناامیدی وزارت امور خارجه از بسته تضمین‌های اروپا برای زنده نگه داشتن برجام است.
به گزارش«وطن امروز»، سفر عراقچی به اروپا در بحبوحه موضوع عدم پذیرش میزبانی بسته اروپا (SPV) توسط اتریش، بلژیک و لوکزامبورگ، باعث شد کارشناسان این سفر را در راستای رایزنی‌ها برای پذیرش میزبانی این بسته ارزیابی کنند.  با این حال اما به نظر می‌رسد رایزنی‌های عراقچی چندان رضایتبخش نبوده است. او دیروز به خبرگزاری دولتی ایرنا از قطع امید از اروپا گفته و تاکید کرده که در ایران دستگاه‌های دولتی در حال تدبیر راهکارهایی برای مقابله با تحریم هستند.
عراقچی‌ که در اسپانیا به سر می‌برد، در پاسخ به این پرسش که در صورتی که سرانجام اروپا در برابر خواسته‌های ترامپ تسلیم شود، ایران چه اقداماتی را در پیش خواهد گرفت؟ تصریح کرد: ما هنوز به آن نقطه نرسیده‌ایم ولی دستگاه‌های جمهوری اسلامی ایران برای همه سناریوهای احتمالی پیش‌بینی‌ لازم را به عمل آورده‌اند و برای هر کدام آنها، اقدام لازم را در زمان خودش خواهیم کرد.
معاون سیاسی وزیر امور خارجه تاکید کرد: ما هنوز به نقطه قطع کامل امید از اروپا نرسیده‌ایم.  وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه کارشناسان معتقدند ایران برای برون‌رفت از وضعیت فشار باید به استفاده از اس‌پی‌‌اف‌اس روسیه به جای سوئیفت و ایجاد بورس نفت روی آورد، اظهار داشت: ما راهکارهای زیادی را برای مقابله با تحریم‌ها بررسی و پیش‌بینی‌ کرده‌ایم و همکاران‌مان در دستگاه‌های اقتصادی دولت، کارگروه‌هایی دارند که مشغول کار روی همه ایده‌ها ‌و بررسی راه‌حل‌ها هستند. عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران درباره آخرین وضعیت ایجاد و‌ استقرار مکانیسم ویژه مالی اتحادیه اروپا معروف به اس‌پی‌وی گفت: این یک واقعیت است که آمریکایی‌ها در حال تهدید اروپایی‌ها هستند که اگر بخواهند با ایران برای مقابله با تحریم‌ها کار بکنند، آنها را تحریم خواهند کرد. این خلاف حاکمیت کشورهای اروپایی است و فکر می‌کنم اروپایی‌ها باید تصمیم بگیرند برای حفظ حاکمیت و اعتبار خودشان اقداماتی را اتخاذ بکنند یا نه. وی تاکید کرد: جمهوری اسلامی ایران40 سال است با تحریم‌ها زندگی می‌کند و ‌ما آموخته‌ایم راه خود را پیدا کنیم و اینکه چگونه با این تحریم‌ها مقابله کنیم اما این اروپاست که اکنون باید تصمیم بگیرد آیا در این شرایط می‌خواهد زیر قیمومت و سلطه مالی‌ و اقتصادی آمریکا حرکت بکند یا می‌خواهد حاکمیت و اعتبار خود را حفظ کند.  اظهارات عراقچی که به نوعی انتقاد و دلخوری از اروپا نیز به حساب می‌آید در حالی است که پیش از این بارها مقامات ارشد کشور به دولت و وزارت امور خارجه تصریح و تاکید کرد در ماجرای برجام، باید از اروپا قطع امید کرد.
رهبر انقلاب شهریورماه امسال در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیات دولت تصریح کردند: ارتباط و ادامه مذاکره با اروپا ایراد ندارد اما باید ضمن ادامه این کار از آنها درباره مسائلی نظیر برجام یا اقتصاد قطع امید کنید.

گروه بین‌الملل: آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا به اطلاع مقامات ارشد ایالات متحده رسانده است شخص ولیعهد سعودی در طراحی و اجرای نقشه قتل فجیع جمال خاشقجی دست داشته است. درست پس از آنکه کاخ سفید در اقدامی نمایشی و مضحک فرمان تحریم 17 تن از اعضای تیم ترور روزنامه‌نگار منتقد عربستانی را صادر کرد و بدین ترتیب نقش عاملان رده بالا و آمر اصلی این جنایت مشهور را نادیده گرفت، روزنامه واشنگتن‌پست که خاشقجی ستون‌نویسش بود بار دیگر شوکی بزرگ در رابطه با این پرونده به افکار عمومی وارد آورد.
شین هریس، گرگ میلر و جاش داوسی، اعضای تیم تحقیقاتی واشنگتن‌پست درباره قتل خاشقجی در گزارشی مشترک که روز جمعه منتشر شد به نقل از منابعی در عالی‌‌‌‌‌ترین سطوح حاکمیت آمریکا فاش کردند سازمان سیا به این نتیجه رسیده است که همه سرنخ‌ها در این پرونده به شخص محمد بن‌سلمان ختم می‌شود.
به گفته مقاماتی که به شرط عدم افشای نام‌شان با روزنامه‌نگاران مزبور مصاحبه کرده‌‌‌‌اند، یکی از اصلی‌‌‌‌‌ترین منابع اطلاعاتی سیا برای رسیدن به سرنخ، شنود تماس تلفنی «خالد بن‌سلمان» برادر ولیعهد با «جمال خاشقجی»، پیش از سفر مرگبار او به ترکیه بوده است. پسر کوچک شاه سعودی در آن تماس به قربانی گفته بود برای دریافت اسناد مورد نیاز خود باید به کنسولگری سعودی در استانبول مراجعه کند و انجام این کار خطری برایش نخواهد داشت.
طبیعی بود این گزارش باعث خشم و وحشت توأمان خالد بن‌سلمان شده و او هرگونه تماس با خاشقجی را تکذیب کرده و ادعای واشنگتن‌پست را دروغ خوانده است اما مسأله اینجاست که سفیر سعودی در آمریکا چند روز بعد از ناپدید شدن خاشقجی عملا از واشنگتن به ریاض پناه برده و قصد بازگشت هم ندارد.
با اینکه برادر بن‌سلمان در پیامی توئیتری از دولت آمریکا خواست هرگونه اطلاعات درباره این ادعا را علنی کند اما جرأت ندارد به سر کارش در واشنگتن بازگردد.
از آنجا که سفیر عربستان در آمریکا نمی‌توانسته دستور ترور روزنامه‌نگار منتقد را صادر کرده باشد پس منطقا نگاه‌ها به نزدیک‌‌‌‌‌ترین شخص در کانون قدرت به او یعنی برادر بزرگ‌ترش در مقام ولیعهدی متوجه می‌شود یعنی همان کسی که طبق شنودهای سیا ساعاتی جلوتر دستور برقراری تماس با خاشقجی را به واشنگتن ابلاغ کرده بود. پیش‌‌‌‌‌‌تر هم رجب طیب‌اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه در یادداشتی مطبوعاتی همه مقامات عالی سعودی از جمله شخص شاه را از آمریت ترور خاشقجی مبرا دانسته بود جز بن‌سلمان.
او روز جمعه نیز در تماس تلفنی با ترامپ بار دیگر به همتای آمریکایی خود و حامی اصلی بن‌سلمان هشدار داد :«اجازه نمی‌دهیم اسرار جنایت قتل خاشقجی سربسته بماند».
به گفته منابع عالی‌رتبه دولتی آمریکا، از جمله دیگر شواهدی که سیا را به این نتیجه رسانده که محمد بن‌سلمان آمر اصلی ترور بوده، جایگاه حاکمیت مطلق او بر عربستان با توجه به شرایط ذهنی پدر تاجدارش و حذف تمام رقبای سیاسی است به شکلی که او حتی بر انجام کوچک‌ترین مسائل در پادشاهی نظارت دارد. آنها معتقدند «مسأله‌ای که پذیرفته شده این است که امکان ندارد این اتفاق بدون آگاهی یا مشارکت او رخ داده باشد».
یک مقام آمریکایی که از ارزیابی‌های سیا مطلع است در گفت‌وگو با واشنگتن‌پست، محمد بن‌سلمان را یک «تکنوکرات خوب» اما مستبد و ناپایدار می‌داند. از نظر او «ولیعهد سعودی فردی است که خیلی زود به نقطه جوش می‌رسد و مثل اینکه نمی‌فهمد کار‌هایی هست که نمی‌توان آنها را انجام داد». با این حال تحلیلگران سیا معتقدند پایگاه قدرت او مستحکم است و به‌رغم رسوایی خاشقجی خطر از دست دادن تاج و تخت او را تهدید نکرده و توافق عمومی بر این است او دوام خواهد آورد. در عین حال، واشنگتن‌پست با زیر سوال بردن روایت‌‌های متناقض رژیم سعودی از روز نخست قتل خاشقجی تا امروز، آن را شرم‌آور خوانده و روایت چند روز پیش دادستان سعودی که تلاش کرد مقصر این عملیات را گروهی خودسر معرفی کند که قصد اولیه‌شان بازگرداندن خاشقجی به عربستان بوده را یک دروغ دیگر و نشانه غافل بودن مقامات ریاض از عمق رسوایی خوانده است.
در عین حال همکاران پیشین خاشقجی در این روزنامه اظهارات غیر علنی رئیس‌جمهور آمریکا درباره دست داشتن بن‌سلمان در این جنایت را باز تاب داده‌‌اند و از بحران جدی در سیاست خارجی کاخ سفید و نقش بر آب شدن برنامه‌های ترامپ برای اتکا به رژیم سعودی به عنوان محور جبهه ضدایرانی نوشته‌اند.
در حالی که «دونالد ترامپ» تاکنون بن‌سلمان را به‌خاطر روابط گرم داماد و مشاور یهودی‌‌‌‌اش «جرد کوشنر» با او به مشارکت در این قتل متهم نکرده اما به گفته دستیاران ترامپ، او در محافل غیرعلنی به شواهدی از نقش بن‌سلمان در این ترور اشاره کرده است.
با این وجود ترامپ به مقام‌های ارشد کاخ سفید گفته که می‌خواهد محمد بن‌سلمان در قدرت باقی بماند، چون سعودی به مهار ایران کمک می‌کند. او همچنین گفته نمی‌خواهد جنجال‌های ایجادشده بر سر قتل خاشقجی در تولید نفت توسط این کشور مانع ایجاد کند.
از دیگر منابع اطلاعاتی سیا، فایل صوتی است که میت، دستگاه اطلاعاتی ترکیه توسط شنود داخل کنسولگری به دست آورده است.
همچنین سیا تماس تلفنی دیگری که از داخل کنسولگری توسط یکی از اعضای تیم ترور انجام شده را مدنظر قرار داده که در آن «ماهر مطرب»، از مقام‌های امنیتی سعودی در روز ترور با «سعود القحطانی» مشاور دربار سعودی تماس گرفته و به او گفته مأموریت انجام شده است.
در همین حال مقامات چندین کشور اروپایی اعلام کرده‌‌اند درباره نقش بن‌سلمان در ترور خاشقجی به نتایجی مشابه سیا دست یافته‌اند.
انگیزه بن‌سلمان برای قتل
گزارش‌‌های اطلاعاتی دولت آمریکا قبل از قتل خاشقجی نیز از احتمال بروز خطر برای وی خبر می‌دادند آن هم با اینکه او ساکن ویرجینیا و یک شهروند آمریکا بود. اما سوالی که باقی مانده این است چرا محمد بن‌سلمان تصمیم به کشتن روزنامه‌نگاری گرفت که به دنبال عزل او از قدرت نبود و تنها منتقد او محسوب می‌شد؟
یکی از تئوری‌های سیا این است که ولیعهد سعودی، خاشقجی را یک «اسلام‌گرای خطرناک» می‌دانسته که به سمت اخوان‌المسلمین گرایش فکری داشته و این همان چیزی است که در تماس تلفنی سراسیمه‌‌‌‌اش با کاخ سفید، متعاقب قتل روزنامه‌نگار مزبور به زبان آورده است.
اما دربار سعودی بند را زمانی آب داد  که در اطلاعیه خود در محکومیت ظاهری جنایت خاشقجی، آن را «اشتباهی راهبردی» خواند، گویی مخالفان این اقدام می‌خواسته‌‌اند از این طریق از ولیعهد جاه‌طلب انتقام بگیرند.
در عین حال مولود چاووش‌اوغلو، وزیر خارجه ترکیه نیز روز پنجشنبه در واکنش به بیانیه دادستانی سعودی اعلام کرد که توضیحات مقامات سعودی قانع‌کننده نیست و باید روشن شود چه کسانی آمریت اصلی قتل را بر عهده داشته‌اند.
 

محافظ بن‌سلمان سر خاشقجی را به ریاض فرستاد
یک مقام ترکیه‌ای با افشای اطلاعاتی جدید درباره پرونده قتل جمال خاشقجی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، اعلام کرد که سر این روزنامه‌نگار پس از قطعه‌قطعه کردن بدنش به دست ماموران سعودی به عربستان منتقل شده است. به گفته منبع مزبور، «اطلاعات موجود نزد ترکیه که برخی سران جهانی و دستگاه‌های اطلاعاتی بین‌المللی نیز از آن مطلع شده‌اند، سبب شوکه شدن کسانی شده که از این اطلاعات باخبر شده‌اند، زیرا جنایتی بسیار وحشیانه است... هنوز ترکیه اطلاعات بیشتری در اختیار دارد که از آن پرده بر نداشته است».
به گزارش «الخلیج آنلاین»، این مقام مسؤول ترک گفته است: «اطلاعات نشان می‌دهد سر جمال خاشقجی [جدا شده و] به ریاض منتقل شده و سایر اجزای جسد او در ترکیه است. تیم تحقیق ترکیه نمونه‌هایی به دست آورده که نشان می‌دهد جسد را از بین‌ برده‌اند... بعد از قتل و قطعه‌قطعه کردن جسد توسط تیم ترور سعودی، هنوز روشن نیست که سر جمال خاشقجی چطور به عربستان منتقل شده؛ از مسیر هوایی، زمینی یا دریایی».
این مسؤول ترکیه‌ای به «ماهر مطرب» محافظ شخصی محمد بن‌سلمان، ولیعهد سعودی اشاره کرده و گفته است: «ماهر مطلب، محافظ شخصی ولیعهد سعودی یکی از عناصر اصلی است که این جنایت را مرتکب شده‌ است. او گذرنامه دیپلماتیک دارد، برای همین، چمدان او هنگام ترک فرودگاه آتاتورک تفتیش نشد. همچنین هواپیمای اختصاصی‌ای که او را آورده بود به دلیل مصونیت دیپلماتیک، بازرسی نشد. اطلاعات مربوط به انتقال سر جمال به ریاض، دلیل محکومیتی جدید علیه ولیعهد سعودی، محمد بن‌سلمان است بویژه که تأکید می‌کند ارسال سر جسد به ریاض و تسهیل انتقال آن با دستورات از رده بالا بوده است...».

گروه سیاسی: اقدام عجیب وزارت امور خارجه درباره ارسال لایحه CFT با ترجمه غلط به مجلس با موجی از واکنش‌های انتقادی در شبکه‌های اجتماعی و همچنین انتقاد چهره‌های سیاسی و رسانه‌ای مواجه شده است. این موضوع که رسما از سوی سخنگوی شورای نگهبان اعلام شد در شرایطی است که وزارت امور خارجه پیش‌تر نیز سابقه ارسال متون با غلط ترجمه‌ای را در کارنامه خود دارد. عباسعلی کدخدایی 18 آبان در حساب توئیتری خود نوشت: «‌هنگام بررسی کنوانسیون پالرمو، شورای نگهبان با ایراداتی نیز در ترجمه آن مواجه شد و مجلس آنها را اصلاح کرد. در CFT نیز واژه لیست سیاه محل ایراد بود، در حالی که در اسناد FATF چنین واژه‌ای وجود ندارد. اکنون باید سوال شود چگونه این مصوبات تصویب شد؟ آیا ایرادات شورا سیاسی است یا...؟» وزارت امور خارجه پیش‌تر نیز در سال 94 در جریان جمع‌بندی مذاکرات وین، متن برجام را با ترجمه غلط به مجلس ارسال کرد. این ماجرا درباره لایحه پالرمو نیز تکرار و لایحه پالرمو با ترجمه اشتباه برای نمایندگان مجلس ارسال شد. «وطن امروز» در شماره 23 آبان‌ماه خود در گزارشی با عنوان «تقلب؟!» به این موضوع پرداخت. نمایندگان مجلس در گفت‌وگو با «وطن امروز» تاکید کردند با توجه به ارسال لایحه CFT با غلط ترجمه‌ای، لازم است بعد از اصلاح متن، این لایحه دوباره به رای نمایندگان گذاشته شود. همانطور که اشاره شد، واکنش کاربران شبکه‌های اجتماعی به این اقدام عجیب و البته مشکوک وزارت امور خارجه تا حدی بود که به فاصله چند روز هشتگ «#تقلب_ظریف» به داغ‌ترین هشتگ توئیتر فارسی تبدیل شد. فعالان شبکه‌های اجتماعی ضمن انتقاد از تکرار ترجمه‌های غلط متون مهم که با امنیت ملی کشور ارتباط دارد، تاکید کردند لازم است مجلس بار دیگر لایحه CFT را بعد از اصلاح بررسی و درباره آن رای‌گیری کند. برخی دیگر از کاربران شبکه‌های اجتماعی نیز از لزوم پیگیری حقوقی و قضایی این موضوع به خاطر فریب نمایندگان مجلس با ترجمه‌های غلط سخن گفتند. اما با فراگیر شدن موضوع ترجمه غلط وزارت امور خارجه در لایحه CFT، واکنش نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز به این موضوع بیشتر شده است. نمایندگان همچنان بر لزوم رای‌گیری مجدد درباره لایحه CFT تاکید دارند. برخی نمایندگان نیز از لزوم ورود دستگاه قضا به ماجرای ترجمه غلط وزارت امور خارجه سخن گفته‌اند. طرح سوال و استیضاح ظریف نیز از دیگر واکنش‌ها نسبت به این اقدام دستگاه دیپلماسی است. در همین رابطه، رئیس مجمع نمایندگان استان ایلام گفت: اگر قرار است دولت متنی را اشتباه ترجمه کند باید پاسخگو هم باشد و اگر واقعا چنین اتفاقی درباره ترجمه CFT رخ داده باشد آن موقع باید به تمام لایحه‌های ارسالی دولت شک کرد.  شادمهر کاظم‌زاده، رئیس مجمع نمایندگان استان و نماینده حوزه انتخابیه دهلران درباره ایرادات شورای نگهبان به لایحه CFT گفت: مشکلی که در رابطه با CFT وجود دارد این است که هنگامی که این کنوانسیون پذیرفته شود، عملا حق تحفظ دیگر معنایی ندارد. وی اظهار کرد: اگر مفاد یک قرارداد یا هر معاهده دیگری به مجلس وارد شود، این اعتماد میان دولت و مجلس و سایر دستگاه‌ها وجود دارد و همه باید منافع ملی و نظام مقدس جمهوری اسلامی را مدنظر داشته باشند. نماینده مردم در مجلس افزود: نمایندگان با توجه به اینکه وقت اصلی خود را روی رأی‌آوری طرح‌ها قرار می‌دهند و از طرفی ترجمه متن‌ها را دولت انجام می‌دهد، لذا اگر دولت اشتباهی در ترجمه CFT مرتکب شود قطعا ضربه جبران‌ناپذیری وارد می‌کند. نماینده دهلران در مجلس ادامه داد: نمایندگان آنچه را به عنوان رأی‌گیری مدنظر قرار می‌دهند، لایحه دولت است نه صرف دسترسی به متن و ترجمه‌ها و چنانچه متنی اشتباه ترجمه شود خود به خود لایحه مزبور زیر سوال می‌رود. کاظم‌زاده بیان کرد: تمام نمایندگان به دولت اعتماد دارند و اگر قرار است دولت متنی را اشتباه ترجمه کند باید پاسخگو هم باشد و اگر واقعا چنین اتفاقی درباره ترجمه CFT رخ داده باشد آن موقع باید به تمام لایحه‌های ارسالی دولت شک کرد. وی تصریح کرد: اگر دولت در ترجمه یک متن انگلیسی دچار اشتباهی شده باشد و در نهایت آن ترجمه غلط به عنوان لایحه به مجلس وارد شود، قطعا باید به طور کلی بازنگری و استیضاح و بازخواست‌های لازم انجام شود.
مجلس به غلط ترجمه‌ای CFT ورود می‌کند
محمدرضا صباغیان، عضو کمیسیون شوراهای مجلس نیز تاکید کرد موضوع ترجمه اشتباه CFT باید در مجلس مورد بررسی قرار گیرد. صباغیان با اشاره به مطرح‌شدن برخی ایرادات در زمینه تصویب لایحه سی‌اف‌تی در مجلس شورای اسلامی گفت: سی‌اف‌تی یک موضوع خیلی بحث‌برانگیزی بود و با نگاه‌های مختلفی دنبال می‌شد و تصویب اصل این لایحه محل بحث است. وی افزود: اما علاوه بر این بر سر جزئیات آن و مسائلی مثل ترجمه آن‌ هم بحث‌هایی وجود دارد که در این زمینه باید ایرادات مرتفع شود. نماینده 5 شهرستان استان یزد در مجلس شورای اسلامی تأکید کرد: وقتی سخنگوی شورای نگهبان اعلام کرده ترجمه سی‌اف‌تی ایراد دارد، طبیعی است که باید این مساله در مجلس مورد بررسی قرار گیرد. صباغیان تصریح کرد: حتماً باید ایراداتی که شورای نگهبان به لایحه سی‌اف‌تی وارد کرده برطرف شود، چرا که طبیعتاً قانونی که تصویب می‌شود باید جامع و بدون نقص باشد. عضو کمیسیون شوراهای مجلس شورای اسلامی ادامه داد: لوایحی مثل سی‌اف‌تی و پالرمو خیلی بحث‌برانگیز هستند و البته یکی از مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد این است که گاهی این لوایح تحت‌الشعاع بحث‌های سیاسی قرار می‌گیرد. وی گفت: این لوایح باید دقیق و خارج از مسائل سیاسی بررسی و ایرادات آن برطرف شود تا قانون منسجم‌تر و بهتری تصویب شود.
از ظریف سؤال می‌کنیم
حجت‌الاسلام‌والمسلمین علیرضا سلیمی، نماینده مردم محلات و دلیجان در مجلس نیز تاکید کرد به خاطر ارائه ترجمه غلط از CFT از وزیر امور خارجه سوال می‌کند. وی در عین حال گفت نمایندگان نیز با حساسیت این مساله را در مجلس دنبال کرده و از وزیر امور خارجه در این ‌باره سؤال خواهند کرد. عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات و نماینده مردم محلات و دلیجان در مجلس شورای اسلامی وجود غلط در ترجمه CFT را موضوعی عنوان کرد که برای چندمین بار در این مدت تکرار شده و گفت: این اشتباهات برای نخستین‌بار نیست که اتفاق افتاده؛ در موضوع پالرمو، برجام و CFT، تکرار شده است. این مساله بسیار عجیب و غیرقابل ‌دفاع است. سلیمی تصریح کرد: جای سؤال دارد چرا این اشکالات درباره برجام، پالرمو و CFT و در مجموع FATF اتفاق افتاده است. وی درباره ایجاد شبهه و نگرانی در مواجهه با اشتباهات اینچنینی گفت: آیا درباره سایر قراردادها و کنوانسیون‌هایی که از طرف این دولت ارائه‌شده نیز چنین اشتباهاتی وجود داشته است. سلیمی تکرار اشتباه درباره ترجمه‌هایی که از سمت دولت ارائه می‌شود و مجلس به آن اعتماد می‌کند را مشکل بزرگی دانست و عنوان کرد: برای جلوگیری از تکرار این مشکلات باید یک دارالترجمه مستقل ایجاد کرد و مجلس شخصاً برای ترجمه متون قراردادها اقدام کند. نماینده مجلس با اشاره به اینکه قبلاً درباره وجود اشتباه در متن ارائه‌شده به مجلس در موضوع پالرمو، به دولت تذکر داده‌ شده، تصریح کرد: آن چیزی که به آن رأی داده شد، غیر از آن چیزی است که پشت پرده بوده و از نظر حقوقی جای شبهه جدی در این باره وجود دارد. وی گفت: درباره پالرمو بعد از تذکر شورای نگهبان، ترجمه صحیح به مجلس ارائه و رأی‌گیری دوباره انجام شد، این بار نیز شورای نگهبان تذکرات لازم را داده و امیدواریم دیگر این اتفاق غیرقابل ‌دفاع تکرار نشود. سلیمی یکی از راهکارهای مقابله با این اشتباهات را قرار دادن متن اصلی و انگلیسی قراردادها در اختیار نمایندگان دانست و بیان کرد: مجموعه دولت و بویژه وزارت امور خارجه باید درباره این اشتباه و به‌علاوه تکرار چندباره آن پاسخگو باشند. نمایندگان نیز با حساسیت این مساله را در مجلس دنبال کرده و از وزیر امور خارجه در این‌ باره سؤال خواهند کرد. نماینده مردم محلات و دلیجان در مجلس شورای اسلامی به نقش مرکز پژوهش‌های مجلس در مواجهه با مغایرت در متن اصلی و ترجمه CFT اشاره و خاطرنشان کرد: مرکز پژوهش‌های مجلس باید پاسخگوی این موضوع باشد، تکرار این اشتباهات از سوی دولت می‌طلبد مرکز پژوهش‌های مجلس به‌طور جداگانه و با حساسیت ترجمه‌ها را بررسی کند.
احتمال استیضاح ظریف وجود دارد
امیر خجسته، نماینده مردم همدان و فامنین در مجلس شورای اسلامی هم با بیان اینکه ترجمه متن واقعی و متن ارائه‌شده لایحه CFT باید در مجلس قرائت و بررسی شود، گفت: در صورت ارائه ترجمه غلط این لایحه، استیضاح و طرح سوال از وزیر امور خارجه باید بررسی شود و در دستور کار مجلس قرار گیرد. وی با اشاره به بررسی لایحه CFT در شورای نگهبان و رد این لایحه و ایرادات وارد بر آن، اظهار کرد: با توجه به ایرادات مطرح‌شده از سوی شورای نگهبان اعلام ابطال رأی‌گیری یا رأی‌گیری مجدد این لایحه باید در مجلس مورد بحث و بررسی قرار گیرد. وی در ادامه با اشاره به اظهارات سخنگوی شورای نگهبان درباره غلط ترجمه‌ای در این لایحه، گفت: ترجمه متن واقعی و متنی که شاید اشتباه ترجمه‌ای در آن بوده نیز باید در مجلس قرائت شود و مورد بررسی قرار گیرد. نماینده مردم همدان و فامنین در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: بررسی این موضوع در دستور کار مجلس قرار گرفته است. وی با تأکید بر اینکه در صورت ارائه لایحه با غلط ترجمه‌ای همه دست‌اندرکاران در این باره باید پاسخگو باشند، افزود: مرکز پژوهش‌های مجلس نیز باید درباره این مهم پاسخگو باشد. خجسته در ادامه با بیان اینکه در صورت تأیید ارائه متن ترجمه‌ای غلط باید مسؤولان مربوط به نمایندگان مردم پاسخگو باشند، تصریح کرد: این موضوع باید با سرعت در مجلس پیگیری شود و مورد بررسی قرار گرفته و در صورت تأیید این امر، طرح موضوع استیضاح و طرح سوال از وزیر امور خارجه نیز بررسی شود و در دستور کار مجلس قرار گیرد.
قوه قضائیه به موضوع ترجمه اشتباه CFT ورود کند
حجت‌الاسلام سیدجواد حسینی‌کیا، عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس هم تاکید کرد جا دارد نهادهای نظارتی مانند قوه محترم قضائیه و دادستان محترم به موضوع ترجمه اشتباه CFT ورود کنند. وی در رابطه با ترجمه غلط CFT توسط وزارت امور خارجه گفت: قطعا اینکه ترجمه نادرستی از لایحه CFT به مجلس داده شده، تخلف شده و این اصلا کار درستی نیست. وی افزود: اگر دولت بخواهد سر مجلس کلاه بگذارد، کار غلطی است و قابل قبول نیست مخصوصا اگر در جایی با اهداف کلی انقلاب در تضاد باشد که خیانت به مملکت است. عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس تأکید کرد: جا دارد نهادهای نظارتی مانند قوه محترم قضائیه و دادستان محترم به این مسائل ورود کنند و با کسانی که عامل این کار هستند که می‌خواهند اهداف انقلاب را به بیراهه ببرند برخورد کنند. حسینی‌کیا خاطرنشان کرد: مجلس هم باید به این عرصه ورود کرده و پیگیری کند که آیا این مساله سازمان یافته بوده یا اشتباه سهوی بوده است. وی تصریح کرد: طبیعتا اگر اشتباه سهوی بوده باشد قابل اغماض است اما اگر واقعا اقدامی سازمان یافته است باید مورد پیگیری قرار گیرد و برخورد شود. حسینی‌کیا با اشاره به عملکرد شورای نگهبان بویژه در موضوع CFT و دقت نظر این نهاد در قبال این لایحه افزود: باعث افتخار این مملکت است یک دیده‌بان بصیر و آگاه به عنوان نهاد بالادستی وجود دارد که اوضاع را رصد و از آرای ملت و آرمان‌های انقلاب و قانون اساسی پاسداری می‌کند.
باید دوباره رأی گیری شود
محمدرضا منصوری، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی هم درباره ارائه ترجمه غلط متنCFT به مجلس تاکید کرد با فراخوان و طرح سؤال مجلس از وزیر امور خارجه، باید ظریف به صحن بیاید و بازخواست شود. نماینده مردم ساوه و زرندیه در مجلس شورای اسلامی ضمن تایید وجود غلط در متنی که به‌عنوان ترجمه CFT به مجلس ارائه‌شده، گفت: باید این مسائل اصلاح و مجدداً به صحن مجلس ارائه شود. منصوری با اشاره به اینکه نمایندگان هم مجدداً این موضوع را بررسی کرده و نظرات خود را ارائه می‌کنند، اظهار کرد: با توجه به تکرار ۳ باره اشکالات ترجمه‌ای وزارت امور خارجه، عدم رأی مثبت نمایندگان به این لایحه قابل پیش‌بینی است. وی ضمن بیان اینکه با فراخوان و طرح سؤال مجلس از وزیر امور خارجه، باید ظریف به صحن بیاید و بازخواست شود، تصریح کرد: عمدی بودن یا نبودن این مساله حتماً از وزیر امور خارجه سؤال می‌شود و مجلس، بعد در این‌ باره تصمیم خواهد گرفت. منصوری با اشاره به اینکه وزارت امور خارجه قطعاً به زبان انگلیسی تسلط دارد، افزود: ملاک اصلی، آن متنی است که نمایندگان تصویب می‌کنند ولی اگر آن متن با اصل CFT مغایر باشد، مورد قبول نمایندگان نیست. عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس بیان کرد: وجود مغایرت بین ترجمه و متن اصلی CFT شاید زیرکی و شاید نوعی اشتباه است اما نمایندگان با دانستن این مسائل قطعاً این بار به این لایحه رأی نخواهند داد. وی کوتاهی و عدم توجه مرکز پژوهش‌های مجلس درباره وجود مغایرت بین متن اصلی و ترجمه CFT را هم مساله مهمی دانست و عنوان کرد: مرکز پژوهش‌های مجلس نیز باید در این‌ باره پاسخگو باشد. نماینده مردم در مجلس با تأکید بر اینکه اگر در زمان رأی‌گیری، صراحتاً به وجود این اشکالات در ترجمه CFT اشاره می‌شد، قطعاً رأی‌گیری انجام نمی‌شد تا متن تصحیح شود، گفت: بنابراین مجدداً باید متن اصلاح‌شده به مجلس ارائه و روند رأی‌گیری تکرار شود.
دولت در CFT همچون برجام اذهان نمایندگان را منحرف کرد
یعقوب شیویاری، نماینده مردم میانه در مجلس هم بیان کرد در جلسه روز یکشنبه(امروز) قطعا پیگیر سخنان هزینه‌بار وزیر امور خارجه در مجلس خواهیم بود. شیویاری در واکنش به ایراد شورای نگهبان به متن ترجمه‌شده لایحه CFT، اظهار داشت: این متن ترجمه‌شده حدود 20 اشکال دارد و متاسفانه دولت متن کامل ترجمه‌شده را به مجلس ارائه نکرده است. وی ادامه داد: ظریف، عراقچی و معاون حقوقی رئیس‌جمهور برای تصویب این لایحه مواردی را مطرح کردند اما به‌نظرم این متن ترجمه‌شده ناقص است و یکی از دلایل رای مخالف بنده همین موضوع بود. شیویاری با یادآوری نحوه تصویب برجام در مجلس خاطرنشان کرد: متاسفانه در قضیه برجام نیز وزارت امور خارجه با ارائه متن ناقص ترجمه‌ شده، اذهان نمایندگان را منحرف کرد و اتفاقی که امروز در قضیه CFT رخ داده در آن زمان هم رخ داد و دیدیم خطوط قرمز تعیین‌شده توسط رهبر حکیم انقلاب درباره برجام رعایت نشد. نماینده مردم میانه در واکنش به اظهارات اخیر وزیر امور خارجه درباره پولشویی گسترده در کشور تاکید کرد: قطعا این موضوع صبح یکشنبه در صحن علنی مجلس بررسی و پیگیری خواهد شد و حتی احتمال برگزاری جلسه غیرعلنی نیز وجود دارد. وی افزود: متاسفانه این آقایان وقتی نمی‌توانند در مقوله‌ای موفق شوند برخی موضاعات را مطرح می‌کنند که قطعا آینده کشور را با چالش‌های خطرناکی روبه‌رو خواهد کرد.
منابع:
 یزد رسا،  ایلام بیدار، نافع، دیار آفتاب، آناج

محمد  نورانی*:  از پس فروپاشی شوروی، بستر فکری بسیاری از سیاسیون و دانشگاهیان آمریکایی بر این اصل قرار گرفته بود که فروپاشی نظام دوقطبی، فرصتی است که این کشور می‌تواند با یکپارچه‌سازی قدرت جهانی، نظامی را در جهان سر و سامان بخشد که آمریکا در راس آن قرار دارد. مطابق این تفکر، آمریکا به عنوان قدرت باقیمانده دوره جنگ سرد، به اسب مسابقه‌ای تشبیه می‌شد که پای رقیبش (شوروی؛ پیمان ورشو) شکسته، بی‌رقیب در حال تاختن است؛ ایده‌ای که خیلی زود با تهاجم عراق به کویت و سپس با وقوع حملات یازدهم سپتامبر مفهوم‌پردازی شده، بهانه‌های لازم را برای قلمروگستری  آمریکا ابتدا در خاورمیانه و سپس همه جهان (با توجیه مبارزه با تروریسم) فراهم می‌کرد. در واقع این حوادث فرصت‌هایی بود تا آمریکایی‌ها در جایگاه مسؤول بازگرداندن صلح و امنیت برای جهانیان، خلأ ناشی از فروپاشی جهان دوقطبی را در مناطق مختلف جهان پر کرده، بی‌وقفه تلاش کنند تا آمریکا، نخستین، آخرین و تنها ابرقدرت جهانی باقی بماند.
بسیاری از نظریه‌پردازان ژئوپلیتیک و ژئواستراتژی بعد از فروپاشی شوروی سابق بر این عقیده‌اند که آن چه هژمونی ایالات متحده آمریکا و سلطه تام این کشور بر جهان خوانده می‌شود، در یک دوره کوتاه زمانی قابل تصور خواهد بود و ادامه فضای تک‌قطبی به مدت طولانی نمی‌تواند ادامه پیدا کند و طول دورانی که نظام بین‌الملل، یک نظام هژمونیک و تحت سلطه یک بازیگر به نظر می‌رسد، به شرایطی وابسته است که در آن بتوان به درجه‌ای از ثبات طولانی‌مدت دست یافت تا منجر به نوعی موازنه قوا در جهان شود. دوران کنونی را بنا به دلایلی همچون بازیابی قدرت از سوی روسیه پس از دوران افول ناشی از تجزیه، رشد توانمندی‌های اقتصادی در چین، تضعیف شدید جنبه‌های نرم‌افزاری قدرت آمریکا، بحران اقتصادی و بروز تضادهای شدید در نظام سرمایه‌داری، تقویت و رشد جنبش‌های اعتراضی در غرب و بروز جنبش‌های اسلام‌گرا در جهان اسلام (به عنوان تنها تضاد فرهنگی در تضاد با تمدن غرب) باید دوران افول هژمونی آمریکا دانست.
بر این اساس با توجه به اوصاف ذکر شده، اعتقاد قاطبه تحلیلگران بر این است که حکومت آمریکا در عرصه جهانی محدود شده و نمی‌تواند نقش مدیریت جهانی را با اقتدار ایفا کرده و دکترین‌های مختلفی را به اجرا بگذارد. از این رهگذر می‌توان اذعان داشت آمریکا در پرداخت هزینه کسب قدرت و رضایت در عرصه بین‌الملل دیگر توانایی سابق را نداشته و بشدت در حال افول است که این امر موقعیت برتری‌طلبانه‌اش را در موضع انفعال قرار داده است.
در نوشته حاضر سعی در بررسی و تقسیم‌بندی علل و عوامل تغییرات و تحولات ایجابی کاهش هژمونی ایالات متحده با توجه به چالش‌های پیش روی موثر داخلی و خارجی در ایجاد دوران گذار احتمالی خواهیم داشت.
ایالات متحده و چالش‌های داخلی
گرچه با روی کار آمدن ترامپ در برخی بخش‌ها تحولات مثبتی در اقتصاد آمریکا شکل گرفته است اما واقعیت اقتصاد آمریکا و تمدن غرب در نگاه کلان با مشکلات و بحران‌هایی دست به گریبان است که با چنین اقداماتی نمی‌توان از افول آن جلوگیری کرد. شاید بتوان با اقداماتی، قدری سرعت سقوط آن را به تأخیر انداخت اما در نهایت مسیر این تمدن به سقوط خواهد انجامید.
قدرت هژمونیک دقیقاً به این دلیل که به «رضایت اکثریت» تحت سلطه نیاز دارد، هرگز نمی‌تواند کاملاً مسلط باشد. به عبارت دیگر، هژمونی جهان‌شمول نیست. هژمونی باید تأمین، بازتولید و حفظ شود. حفظ و تداوم هژمونی، نیازمند این است که گروه حاکم به گروه‌های تابع خود، امتیازاتی بدهد اما از این منظر امروز شرایط ویژه‌ای در فضای ایالات متحده حاکم است و بحران‌های اقتصادی و اجتماعی این کشور را دچار تفرق حزبی و سیاسی کرده که حاصل آن ایجاد شکاف عمیق و طبقات متکثر ناراضی در بین جامعه آمریکاست.
از جمله شاخص‌های این شرایط ویژه، بحران در وضعیت مالی کشور، بدهی‌ها و کسری بودجه است. تداوم بحران‌های سال ۲۰۰۸ به بعد همچنان در حالت رشد قرار داشته و تازه‌ترین نمود آن، منجر به تعطیلی دولت این کشور شد. افزایش فقر و بیکاری و مالیات و همچنین کاهش قدرت وام‌دهی بانک‌ها، تنها نمونه‌ای از وضعیت نابسامان دولتمردان آمریکایی را در عرصه داخلی نشان می‌دهد. در این بین بحران مالی، رسیدن به اجماع را برای گروه‌ها و احزاب سخت‌تر کرده است و نتیجه تداوم این وضعیت آسیب‌ها و بحران‌های اجتماعی را نمایان می‌کند که می‌تواند مبنای شاخص‌های ثانوی دیگری قرار گیرد.
مردم ایالت‌های مختلف آمریکا برای بیش از 5 سال، اقتصاد و اشتغال را به عنوان مهم‌ترین مشکل پیش روی کشور تا به امروز می‌دانند و معتقدند این معضلات به مراتب جلوتر از مراقبت‌های بهداشتی و کسری بودجه است. با این وضعیت اکثر آمریکایی‌ها همچنان دیدگاه منفی از وضعیت اقتصاد ملی دارند. نزدیک به دوسوم آنها  می‌گویند وضعیت اقتصاد بد است و نزدیک به یک چهارم معتقدند اقتصاد داخلی در شرایط بسیار اسفباری قرار دارد و در حالت کلی 29 درصد آمریکایی‌ها فکر می‌کنند اقتصاد بهتر می‌شود و ۴۴ درصد بدبینی عمیقی نسبت به بهبود وضع موجود دارند.
نگاهی به شاخصه‌های مختلف اقتصاد آمریکا بعد از روی کار آمدن ترامپ واقعیت اقتصاد این کشور را روشن می‌کند.
تولید ناخالص داخلی آمریکا
در نیمه اول سال ۲۰۱۷ ارزش کل تولید ناخالص داخلی آمریکا ۱۹ تریلیون و ۱۵۲ میلیارد دلار بود که در مقایسه با مدت مشابه سال ۲۰۱۶ بالغ بر ۷۲۰ میلیارد دلار افزایش یافت.
موازنه تجاری
موازنه تجاری آمریکا در چند دهه اخیر همواره منفی بوده است. کسری تجاری در سال ۲۰۱۵ بالغ بر۵۰۰ میلیارد دلار و در سال ۲۰۱۶ حدود ۵۰۵ میلیارد دلار بود. این رقم در دوره 6 ماه اول ریاست‌جمهوری ترامپ ۲۷۶ میلیارد و ۵۹۷ میلیون دلار اعلام شده است. بیشترین میزان کسری در رابطه تجاری با چین است که ۳۳ درصد کل کسری تجاری در نیمه اول سال ۲۰۱۷ را شامل می‌شود.
بدهی دولت
بدهی‌های ایالات متحده که مبلغ آن از ارزش تولید ناخالص داخلی این کشور فراتر رفته است، همچنان سیر صعودی دارد. مبلغ بدهی این کشور در ماه جولای به ۱۹ تریلیون و ۸۴۴ میلیارد و ۹۰۹ میلیون دلار رسید.
درآمد و هزینه
میانگین درآمد در ماه جولای (ماه هفتم میلادی) در مقایسه با ماه قبل از آن ۴ دهم درصد و در مقایسه با ماه آخر ریاست‌جمهوری اوباما ۶ دهم درصد افزایش یافت. البته در این مدت هزینه‌ها نیز بیشتر شد. طبق گزارش دفتر تحلیل آمار وزارت بازرگانی، هزینه‌ها در 3 ماهه دوم سال ۲۰۱۷ سه دهم درصد نسبت به فصل آخر ۲۰۱۶ رشد کرده است.
سرمایه‌گذاری بین‌المللی
سرمایه‌گذاری بین‌المللی آمریکا در پایان فصل اول سال ۲۰۱۷ بیش از ۸ تریلیون و ۱۴۰ میلیارد دلار بود که در مقایسه با فصل آخر ۲۰۱۶ حدود ۱۸۰ میلیارد دلار تغییر یافته است.
نرخ بیکاری
در دوره ترامپ شرایط بازار کار بهتر از چند سال قبل از آن شده است. طبق گزارش دفتر تحلیل آمار وزارت کار آمریکا نرخ بیکاری از 7/4 درصد در پایان دوره اوباما به 4/4 درصد در ماه هشتم میلادی رسیده است. برخی کارشناسان معتقدند با کاهش نرخ بیکاری، از این پس صاحبان کسب و کار مجبورند برای استخدام کارکنان واجد شرایط، دستمزدها را افزایش دهند که این خود به افزایش تورم خواهد انجامید.
نرخ تورم
نرخ تورم در ایالات متحده در سال‌های ۱۹۱۴ تا ۲۰۱۷ به طور متوسط 28/3 درصد بوده است. بالاترین نرخ تورم مربوط به سال۱۹۲۰ است که به حدود ۲۴ درصد رسید.
شاخص سهام
روند افزایشی شاخص بازار سهام در سال ۲۰۱۷ پیروزی بزرگی برای ترامپ به شمار می‌رود. روزنامه واشنگتن‌پست راهیابی یک تاجر به کاخ سفید و وعده‌های وی درباره کاهش مالیات، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و افزایش هزینه‌های نظامی را از دلایل رونق بازار سهام عنوان کرده است. به نوشته این روزنامه، سهام شرکت بوئینگ از زمان پیروزی ترامپ در انتخابات تاکنون ۷۰ درصد رشد کرده است که این رشد حدود نیمی از مجموع رشد سهام داوجونز (میانگین ارزش سهام ۳۰ شرکت برتر صنعتی، ۲۰ شرکت حمل‌ونقل و ۱۵ شرکت خدماتی در بورس نیویورک) در این مدت به حساب می‌آید.
تولید نفت خام
تولید نفت خام در ایالات متحده در ژوئن سال ۲۰۱۷ نسبت به ماه مشابه سال قبل ۴ درصد افزایش یافته است. طبق آمار وزارت انرژی آمریکا در ماه ژوئن روزانه 9 میلیون و ۹۷ هزار بشکه نفت در این کشور تولید شد. بیشترین آمار تولید روزانه نفت در آمریکا 10 میلیون و ۴۴ هزار بشکه و مربوط به اکتبر ۱۹۷۰ است. در حالی‌ که ترامپ به عملکرد اقتصادی دولت خود افتخار می‌کند، آمارها حاکی از آن است که تراز منفی تجاری و بدهی بالا، کماکان مشکل اصلی دولت وی خواهد بود. نرخ رشد اقتصادی نیز به دلایلی همچون پیر شدن جمعیت ایالات متحده، همچنان پایین خواهد ماند. در حوزه اشتغال هم به نوشته واشنگتن‌پست، در شرایط فعلی تنها بازار کار از رکود خارج شده و موضوع رشد کمرنگ دستمزدها همچنان برای جویندگان کار مساله است. نکته دیگر درباره رشد شاخص سهام در دوره ترامپ است که حدود نیمی از آمریکایی‌ها هیچ سهمی از آن ندارند. (طبق آمار در حال حاضر ۵۴ درصد آمریکایی‌ها در بازار سهام سپرده‌گذاری کرده‌اند.) با توجه به این موارد به نظر می‌رسد تبلیغ موفقیت دولت جدید آمریکا در حوزه اقتصاد، ترفندی برای پوشاندن ضعف‌های بیشمار دونالد ترامپ در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی باشد.
اقتصاد آمریکا به رهبری دونالد ترامپ، چه پیش از پیروزی او در انتخابات ریاست‌جمهوری و چه پس از ورود رسمی وی به کاخ سفید، مورد تحلیل‌های گوناگونی قرار گرفته بود. برخی اقتصاد آمریکا با ترامپ را آغاز یک فاجعه بلندمدت تلقی می‌کردند و برخی دیگر همچنان در انتظار روزهای درخشان برای اقتصاد آمریکا هستند. سوای 2 دیدگاه موجود، می‌توان مولفه‌های کلان اقتصادی ایالات‌متحده را در مدت ریاست ترامپ بررسی کرد. واکاوی تاثیر یا بی‌تاثیری ترامپ بر اقتصاد ایالات متحده با کمک ۶ مولفه اساسی قابل‌سنجش است. رشد اقتصادی، وضعیت بازار سهام، نرخ بیکاری، رشد دستمزدها، مشارکت نیروی کار و تراز تجاری این ۶ فاکتور را تشکیل می‌دهند.
افزایش شتاب رشد اقتصادی: دونالد ترامپ بارها میل شخصی خود را رسیدن به رشد اقتصادی ۶ درصدی عنوان کرده است. داده‌های دولتی، رشد اقتصادی آمریکا در فصل سوم میلادی (تابستان) را ۲/۳ درصد گزارش کرده‌اند. از ابتدای سال ۲۰۱۷، رشد اقتصادی آمریکا رو به بالا بوده است اما این روند در حدی نیست که نیل به رشد ۶ درصدی را نشان دهد. از طرفی سیاست انقباضی فدرال‌رزرو نیز به نوبه خود رشد اقتصادی را تحت‌تاثیر منفی قرار خواهد داد.
مانور افزایشی وال‌استریت: بلافاصله پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری، شاخص داوجونز روند صعودی خود را آغاز کرد. وعده‌های اقتصادی ترامپ، ۵ روز پس از مراسم سوگند ریاست‌جمهوری سلسله رکوردشکنی‌های بازار سهام آمریکا را شکل داد. شاخص داوجونز برای نخستین‌بار از ۲۰هزار واحد عبور کرد و در سال ۲۰۱۷ مرتباً رکورد خود را ارتقا داد. این شاخص تا پایان سال ۲۰۱۷، حتی از مرز ۲۶هزار واحدی نیز عبور کرد. وال‌استریت در سال ۲۰۱۷ در همه بخش‌ها رکورد‌های تازه‌ای ثبت کرد و برخی این روند را خوشبینی افراطی به وعده‌های اقتصادی ترامپ نامیدند.
دو سویه کاهش نرخ بیکاری: نرخ بیکاری در آمریکا نزدیک به ۱/۴ درصد است و این نرخ از سال ۲۰۰۱ میلادی بی‌سابقه به‌شمار می‌رود. ترامپ کاهش نرخ بیکاری را یکی از دستاوردهای خود تلقی می‌کند و بارها در فضای مجازی به آن بالیده است اما کارشناسان، کاهش نرخ مشارکت، عوارض دوره رکود دهه گذشته و بدون تغییر ماندن دستمزدها را ۳ دلیل برای اینکه نرخ بیکاری پایین در آمریکا به‌ سود اقتصاد این کشور نیست، درنظر می‌گیرند.
عدم افزایش دستمزدها: رشد دستمزد نیروی کار در آمریکا ۱۲ ماه است که بین ۵/2 تا ۹/۲ درصد نوسان می‌کند و نسبت به دوره‌های پیشین تغییر خاصی نکرده است. فقدان رشد کافی دستمزدها با اینکه نرخ بیکاری کاهش یافته، توجه بسیاری از کارشناسان را به خود جلب کرده و به یک تناقض تبدیل شده است. این تناقض اثر مثبت کاهش نرخ بیکاری را تحت‌الشعاع قرار داده است.
نیروی کار در پشت صحنه اقتصادی: نرخ مشارکت نیروی کار از زمان باراک اوباما تاکنون تغییر خاصی نکرده و همچنان نزدیک به ۶۳ درصد است. بدون تغییر ماندن این نرخ نیز از سوی مخالفان ترامپ مرتباً مورد هجمه قرار می‌گیرد، چرا که کاهش نرخ بیکاری بدون آنکه تغییری در مشارکت ایجاد شده باشد، تاثیر اقتصادی مثبتی در پی نخواهد داشت.
کسری تراز تجاری: یکی از مهم‌ترین وعده‌های ترامپ، کاهش کسری تراز تجاری بود. تراز منفی تجاری، سال‌هاست نگرانی‌های بسیاری ایجاد کرده و ترامپ قول اصلاح آن را به جامعه اقتصادی ایالات‌متحده داده بود اما روند تراز تجاری از بدتر شدن وضعیت آن حکایت دارد.
آمریکا و شکست در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی
در این بخش درباره یکی از بزرگ‌ترین رقبای ایالات متحده در 100 سال گذشته یعنی روسیه باید اذعان کرد این کشور با اطمینان مشغول احیای خود به عنوان یک قدرت جهانی در تشکیل نظم نوین جهانی است. نقش فعال روسیه بعد از روی کار آمدن پوتین در قبال تصمیم‌های جهانی و در قالب سازمان‌های بین‌المللی حاکی از خشم روس‌ها و بیداری آنها از خواب زمستانی بعد از جنگ سرد است. به طوری که وتوی پیشنهادها و تصمیم‌های آمریکا دیگر یادآور فضای جهان تک‌قطبی نیست و جایگاه آمریکا را بشدت دچار آسیب‌پذیری کرده و اتحاد چین و روسیه همواره حساسیت و هراس دولتمردان آمریکا را برانگیخته است.
ایران روابط نزدیکی با روسیه و چین برقرار کرده است. اخیراً ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه  و حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران توافق کردند مسکو 2 نیروگاه اتمی در ایران بسازد. همچنین بحران اوکراین و سوریه باعث همگرایی بیشتر منافع و اهداف ژئوپلیتیک و مقاومت در برابر هژمونی آمریکا در خاورمیانه شده است. افزون بر اینها، توسعه مناسبات بین کشورهای منطقه آمریکای لاتین و روسیه، چین و ایران تلاش‌های آمریکا برای منزوی کردن رهبران آمریکای لاتین را با شکست مواجه کرده است.
از سوی دیگر چین به عنوان غول جدید اقتصادی دنیا با اتخاذ سیاست ابهام، سیاست خنثی‌سازی تاکتیک‌های ژئوپلیتیکی آمریکا را در دستور کار سیاست خارجی داده است. طبق پیش‌بینی‌ها در 5 سال آینده حجم اقتصادی چین به عنوان اصلی‌ترین رقیب آمریکا به بیش از ۱۵ هزار میلیارد دلار خواهد رسید، لذا چین خواهد توانست خود را به عنوان قدرت اول اقتصادی جهان مطرح کند. شکست بعدی آمریکا تأسیس بانک توسعه‌ای جدید چین و اضافه شدن یوآن (پول ملی چین) به سبد ارزی صندوق بین‌المللی پول است. از طرفی حتی متحدان نزدیک آمریکا مانند اتریش و کره‌جنوبی هم به هشدارهای واشنگتن توجه نکردند و دست همکاری به سمت چینی‌ها دراز کردند.
از سال ۲۰۱۰ تنش‌های استراتژیک میان چین و آمریکا و بی‌ثباتی منطقه‌ای به طور قابل توجهی افزایش یافته است. منبع ژئوپلیتیکی این افزایش تنش به آخرین تحولات در رشد چین مربوط می‌شود. چین در عرصه جهانی، قدرت خود را ثابت کرده است. این کشور دارای رشد اقتصادی ۹ درصد در سال است، بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده کالا بوده و حدود ۳ تریلیون دلار از ذخایر اوراق قرضه آمریکا را در دست دارد. تهدیدات اقتصادی و ژئواستراتژیک در حال رشد چین منجر به کاهش افول هژمونی آمریکا می‌شود. اما از سوی دیگر یکی از مسائلی که در سیاست خارجی آمریکا در سال‌های گذشته برجسته بود، مساله افغانستان و اعلام این مطلب بود که آمریکا و متحدانش تا پایان سال ۲۰۱۴ حتماً افغانستان را از نظر نظامی تخلیه خواهند کرد. جنگ افغانستان در سال ۲۰۰۱ و اشغال نظامی عراق در سال ۲۰۰۳ بعد از تحولات 11 سپتامبر یک جنگ پرهزینه را به آمریکا تحمیل کرد. حمله نظامی آمریکا به افغانستان و عراق نه‌تنها به نتایج مطلوب نرسید، بلکه افزون بر هزینه‌های انسانی ناشی از جنگ در عراق و افغانستان، هزینه‌های مالی سرسام‌آوری نیز روی دست آمریکا گذاشت.
این حملات باعث ایجاد یک دولت شیعی طرفدار ایران در عراق و نزدیکی بیشتر به تهران شد. حمله نظامی به افغانستان، عراق و لیبی بی‌نتیجه بوده و با اطمینان می‌توان گفت سیاست آمریکا در ۱۵ سال گذشته نتیجه معکوسی داشته است و نقش مهمی در کاهش نفوذ و قدرت آمریکا در منطقه ایفا کرده است. طبق نظرسنجی‌ها بیش از ۵۲ درصد مردم آمریکا معتقدند عملیات نظامی آمریکا در افغانستان و عراق برای رسیدن به اهداف خود شکست خورده است. نکته مهم‌تر این است که آمریکا با لشکرکشی به منطقه برای مبارزه با به اصطلاح بنیادگرایی و تروریسم نه‌تنها موفق به شکست و برچیدن این دو نشد، بلکه منجر به افزایش تروریسم و بنیادگرایی در منطقه نیز شده است.مساله سوریه نیز یک چالش عمده برای سیاست خارجی آمریکاست. در بحران سوریه، آمریکا به رغم فشار دوستان منطقه‌ای خود همچون عربستان، قطر، ترکیه و... ناتوان از اقدام نظامی یا حتی یافتن یک راه‌حل مورد توافق همه طرف‌هاست.
بحران سوریه، افول جدی هر دو وجه قدرت فیزیکی (مخصوصاً نظامی) و اقناعی دیوار هژمونیک آمریکاست. اعتماد به نفس بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی متحد دولت سوریه از جمله روسیه و ایران که بیانگر سطح قدرت آنهاست از دیگر نشانه‌های افول قدرت هژمونی آمریکاست. آمریکا مجبور شده از مواضع اولیه خود در سوریه عقب‌نشینی کند و از منافعش دست بکشد. برنامه‌های ایالات متحده در مبارزه با داعش در موصل، رقه و حلب همه نشانه‌های شکست سیاست خارجی واشنگتن در خاورمیانه است. با وجود تلاش‌های آمریکا برای ساقط کردن دولت بشار اسد از طریق حمایت حمایت مالی و نظامی از تروریست‌ها، دولت بشار اسد همچنان در قدرت باقی مانده است. همچنین مداخله مثبت روسیه مانع حمله آمریکا به سوریه شده است.
پایان سخن
نشانه‌ها می‌گوید استمرار انحطاط فرهنگى و از هم‌گسیختگى معنوى و سیر صعودى معضلات اجتماعى و... و تبعات ویرانگر آن، در مجموع ایالات متحده را با 2 بحران عمده مواجه کرده است که نشانه‏اى واضح از افول تدریجى قدرت آمریکاست:
1- کاهش چشمگیر اعتماد عمومى به زمامداران و نظام سیاسى حاکم؛ ناتوانى جدى و مشهود رهبران نظام سیاسى ایالات متحده از مقابله با بحران‌هاى سیاسى، اقتصادى و فرهنگى در این جامعه از یک سو و فساد آشکار و گسترده سیاستمداران و کارگزاران آمریکایى از سوى دیگر، کاهش چشمگیر اعتماد عمومى به نهادهاى سیاسى و دولتى و زمامداران دولتى این کشور را به دنبال داشته است.
2- مخالفت روزافزون جهانى با نظریه نظام تک‌قطبى و رهبرى آمریکا بر جهان.
از طرف دیگر ظهور قدرت‌های نوظهور در جهان و ضعف ساختارهای داخلی و ایدئولوژیکی آمریکا، منجر به شکست و افول دکترین نظم نوین جهانی به رهبری ایالات متحده آمریکا در نظام بین‌الملل شده است. امروز آمریکا نه یک قدرت هژمون جهانی‌ است و نه توانایی‌ حفظ عنوان «ابرقدرتی» را در میان قدرت‌های جهانی نوظهور دارد. این تنها حرف و حدیث رقیب‌های آمریکا نیست که ببافند، بلکه امروز سیاستمدارها، صاحب‌نظران و نویسنده‌های آمریکایی نیز در داخل و خارج آمریکا از آن صحبت می‌کنند. اکثریت اندیشمندان بر این نظرند که «نظم نوین جهانی» به رهبری ایالات متحده در حال عقب‌نشینی است و تاکتیکی نیست، زیرا نشانه‌های زوال هژمونی آمریکا در جهان از سال ۲۰۰۸ به‌این‌سو بر همگان پیداست.
به نظر می‌رسد که امپراتوری جهانی ایالات متحده تحت عوامل داخلی (ضعف ساختارهای سیاسی و اقتصادی) و خارجی (ظهور قدرت‌های چالش‌گر منطقه‌ای و جهانی برای آمریکا) رو به افول است. اکنون جهان آماده ورود به عصر پساآمریکایی قرار دارد؛ عصری که در آن دیگر سخن از ابرقدرتی و رهبری جهانی آمریکا نیست. ناکامی ایالات‌متحده در برخورد با روسیه بر سر مساله اوکراین، بن‌بست مذاکره دیپلماتیک با روسیه و ایران بر سر موضوع سوریه، جنگ ناتمام آمریکا با تروریسم در افغانستان، گسترش فعالیت‌های گروه‌های بنیادگرای ضد منافع آمریکا همچون داعش در کشورهای اسلامی، رشد قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی همچون چین، روسیه، برزیل، هند و ترکیه و تزلزل پایه‌های اتحادیه اروپایی که یکی از متحدان اصلی آمریکا برای حفظ و اجرای نظم نوین جهانی مبتنی بر قدرت آمریکا بوده است، از نشانه‌های افول امپراتوری جهانی آمریکا به حساب می‌آید.
ترامپ را باید از آخرین تلاش‌های ایالات متحده برای اعاده حیثیت و قدرت ازدست‌رفته یا در حال از دست‌رفتن آن در جهان دانست. ترامپ بیشترین تلاش خویش را برای بازگرداندن حیثیت بین‌المللی و ثبات هژمونیک جهانی به رهبری آمریکا به خرج خواهد داد اما دیگر برای بازگشت آمریکا به دور رهبری جهانی دیر شده است. قدرت فعلی آمریکا در حدی نیست که بتواند به رهبری جهانی و تعریف دستورالعمل‌های بین‌المللی بر مبنای ارزش‌های آمریکایی به دیگران ادامه دهد. آمریکای کنونی در حدی نیست که سیاه و سفید را برای دیگر قدرت‌های بین‌المللی تعریف و معین کند. جهان اکنون بیشتر به یک دهکده بدون نظم و ناهماهنگ می‌ماند تا به یک جهان تحت اثر اربابی شبیه آمریکا. این بی‌سری (بی‌اربابی) یا آنارشیسم تا زمانی در نظام بین‌المللی حاکم خواهد بود که جهان بتواند ابرقدرتی جدیدی را همانند آمریکای اوایل قرن ۲۱ خلق کند که مسؤولیت‌های بزرگ بین‌المللی را به دست گرفته و بتواند معادلات جهانی را با سیاست‌های خود همگام کند. اکنون هیچ قدرت جهانی‌ نیست که از ویژگی‌های رهبری جهان، همانند آمریکای دهه ۱۹۹۰، برخوردار باشد. جهان اکنون به چند قطبی (قدرت‌های قاره‌ای) تقسیم شده است. این وضعیت، بی‌ثبات‌ترین حالت حاکم بر نظام بین‌المللی است که در آن هر لحظه احتمال وقوع یک اتفاق جدیدی که جهان را به بی‌ثباتی بیشتر بکشاند، می‌رود.
*پژوهشگر حوزه جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک

عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه برای شهرداری سرپرست انتخاب نمی‌کنیم، گفت: هنوز از مهلت قانونی اعلام شده برای حضور افشانی در شهرداری باقی است و صبر می‌کنیم حکم حناچی از سوی وزارت کشور امضا شود.
محمد علیخانی به جلسه هم‌اندیشی شورای شهری‌ها اشاره کرد و به فارس گفت:‌ در این جلسه قرار شد در حال حاضر سرپرست انتخاب نشود، چرا که هنوز وزارت کشور به ما رسمی اعلام نکرده که شهردار تهران در چه تاریخی باید شهرداری را ترک کند.
 وی گفت:  برخی معتقدند 26 آبان آخرین مهلت شهردار و برخی می‌گویند 15 آذرماه آخرین مهلت خروج شهردار از شهرداری تهران است.
رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد:‌ ما تابع وزارت کشور هستیم، اگر وزارت کشور به شورا رسمی اعلام کند که افشانی باید از شهرداری خارج شود ما به سرعت سرپرست انتخاب می‌کنیم اما هیچ نامه‌ای نیامده و ما هم صبر می‌کنیم تا حکم حناچی، شهردار منتخب از سوی وزارت کشور امضا شود.

گروه فرهنگ و هنر: جشنواره فیلم مقاومت، امسال در آستانه 40 سالگی انقلاب اسلامی بخشی را تدارک دیده است که در آن از میان نزدیک به ۲۵۸ فیلم سینمایی راه یافته به ۱۴ دوره جشنواره فیلم مقاومت، انقلاب و دفاع‌مقدس، برترین‌های تهیه‌کنندگی، کارگردانی، فیلمنامه‌نویسی و بازیگری را توسط مردم انتخاب و معرفی کند. به گزارش «وطن‌امروز»، در این بخش که اسامی نام‌آشنای سینمای مقاومت به چشم می‌خورد، نامزدهای 4 بخش تهیه‌کنندگی، کارگردانی، فیلمنامه‌نویسی و بازیگری ۴۰ سال سینمای مقاومت به این ترتیب معرفی شدند.
نامزدهای بهترین فیلم ۴۰ سال سینمای مقاومت: «اخراجی‌ها»، «از کرخه تا راین»، «ایستاده در غبار»، «آژانس شیشه‌ای»، «بادیگارد»، «چ»، «شیار۱۴۳»، «لیلی با من است»، «میم مثل مادر»، «یتیم‌خانه ایران».  
نامزدهای بهترین کارگردان ۴۰ سال سینمای مقاومت: نرگس آبیار، کیومرث پوراحمد، کمال تبریزی، ابراهیم حاتمی‌کیا، احمدرضا درویش، مسعود ده‌نمکی، ابوالقاسم طالبی، محمدحسین لطیفی، رسول ملاقلی‌پور، محمدحسین مهدویان.
نامزدهای بهترین بازیگر ۴۰ سال سینمای مقاومت: پرویز پرستویی، هادی حجازی‌فر، بابک حمیدیان، امین حیایی، کامبیز دیرباز، مریلا زارعی، خسرو شکیبایی، اکبر عبدی، علی نصیریان، علیرام نورایی.
نامزدهای بهترین فیلمنامه ۴۰ سال سینمای مقاومت: نرگس آبیار، بهزاد بهزادپور، کیومرث پوراحمد، ابراهیم حاتمی‌کیا، احمدرضا درویش، مسعود ده‌نمکی، سهیل سلیمی، ابوالقاسم طالبی، رسول ملاقلی‌پور، محمدحسین مهدویان.
فهرست نامزدهای هر بخش به ترتیب حروف الفبا در «سامانه رای‌‌‌گیری مردمی 40 سال سینمای مقاومت» در سایت جشنواره درج شده است. علاقه‌مندان می‌توانند تا ساعت ۱۳ رور شنبه سوم آذرماه با ورود به سامانه رای‌‌‌گیری در سایت جشنواره مقاومت و ملاحظه نامزدهای هر بخش حداکثر به ۳ گزینه موردنظر خود در رشته‌های بهترین فیلم، بهترین کارگردان، بهترین فیلنامه‌نویس و بهترین بازیگر رای دهند. نتیجه نهایی انتخاب‌های مردمی در مراسم افتتاحیه جشنواره پنجم آذر در تالار وحدت اعلام خواهد شد و به 3 نفر از شرکت‌کنندگان (به اتفاق یک همراه) به قید قرعه سفر زیارتی مشهد مقدس اهدا خواهد شد.
مقاومت، زنگ تفریح سینمای ایران؟
با نگاهی اجمالی به این لیست به راحتی می‌توان فهمید که عمده آثار قابل توجه مربوط به سینمای مقاومت تنها به‌واسطه چند سینماگر از جمله ابراهیم حاتمی‌کیا، زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور، احمدرضا درویش، مسعود ده‌نمکی، محمدحسین مهدویان و... خلق شده است. وجود تعداد انگشت‌شمار سینماگرانی که هم در جایگاه نویسنده و هم در جایگاه کارگردان در حوزه دفاع‌مقدس فعال بوده‌‌‌‌اند، حکایت از آن دارد که این افراد با وجود امکان تولید آثار در مضامین متنوع، همچنان وفادار به دفاع‌مقدس و سینمای پایداری و مقاومت بوده‌‌‌اند. اما وجود اسامی تکراری در این لیست و مشاهده تعداد معدودی از آثار درخور توجه نشان می‌دهد سینمای مقاومت در این سال‌ها هیچ‌گاه تبدیل به یک موج فراگیر در سینمای ایران نشده است. این اتفاق اگرچه از جانب دغدغه‌مندان سینما پیگیری می‌شد اما وقتی می‌توانستیم نام موج بر سینمای مقاومت بگذاریم که عمده سینماگرانی که در ژانرهای مختلف اجتماعی، سیاسی و حتی اکشن فعالیت می‌کردند به خلق مضامینی مرتبط با مقاومت روی آورند. ولی صراحتا باید گفت همواره بدنه سینمایی کشور خود را فارغ از مساله مقاومت و دغدغه پایداری در این سال‌ها دیده است؛ مساله‌ای که در این 40 سال همواره ملازم با انقلاب اسلامی بوده است و در هر دهه با نوعی متفاوت از مقاومت مواجه بوده‌‌‌‌‌‌ایم. این رویدادها که از انقلاب اسلامی و 8 سال جنگ تحمیلی آغاز شده و هم‌اکنون در مبارزات فرامرزی منطقه ادامه دارد، چنان فراگیر و اثرگذار بوده‌‌اند که کمترین حق آنها خلق ادبیات پایداری جدید متناسب با هر کدام از آنهاست. در این سال‌ها هیچگاه ایران از مساله پایداری و مقاومت فارغ نبوده است اما سینماگرانش عمدتا در فراغت از مسائل حائز اولویت، دغدغه‌‌های شخصی خود را برای ساخت اثر پی می‌گرفتند؛ دغدغه‌‌‌هایی که احتمالا مساله مقاومت در آن جایی نداشته است.
سینمای مقاومت، فقط جنگ نیست
در مقابل، بسیاری از سینماگرانی که نه دغدغه شخصی آنها و نه دغدغه اجتماعی‌شان با سینمای مقاومت پیوندی ندارد، در مواجهه با انتقادات معتقدند «تا کی باید از جنگ فیلم بسازیم»، «زندگی فقط جنگیدن نیست»، «سوژه‌های جنگی دیگر جذابیتی برای مخاطب ندارد» و..‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. نگاهی دوباره به این لیست نشان می‌دهد در بسیاری از آثار مرتبط با دفاع‌مقدس و سینمای مقاومت، این فضا در خدمت اندیشه کارگردان و نویسنده قرار گرفته است. به همین دلیل بسیاری از این آثار نه‌تنها روایت مستقیمی از جنگ ندارند، بلکه چارچوب‌‌های فکری خود را با بهره‌وری از این فضا در معرض مخاطب قرار داده‌‌‌اند. ابراهیم حاتمی‌کیا نمونه مثال‌زدنی از این اتفاق است. اگرچه او شاید جنگی‌ساز‌‌‌‌‌ترین سینماگر ایرانی به حساب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ آید اما همواره گفتمان‌‌های متفاوت جامعه در عصر خود به فیلم‌‌های حاتمی‌کیا راه پیدا می‌کنند و این کارگردان در عمده آثارش، سینمای مقاومت را دستمایه بیان اندیشه‌‌های خود قرار داده است. هویت حاتمی‌کیا در آثار او تجلی می‌یابد و به نوعی اندیشه‌هایش با فیلم‌هایش تکوین پیدا می‌کند.
سینما به وقت حاتمی‌کیا
نگاه حاتمی‌کیا به دفاع‌مقدس در «هویت»، «دیدبان» و «مهاجر» بازتولید می‌شود اما او پس از آن به شکی دچار می‌شود که نهایتش «وصل نیکان» است؛ شکی که تازه پی می‌برد همه ایران رزمنده شب عملیات نیستند. همه عاشقانه به جبهه نمی‌نگرند و او در این فیلم  به نقد آنهایی می‌پردازد که فرقی بین خط مقدم و خانه‌‌های آرام تهران قائل نیستند. حاتمی‌کیا در این نقطه تحول مردد مانده است و از همین سو «وصل نیکان» از جمله بدترین آثار او به شمار می‌رود. به قول سیدمرتضی آوینی «به اعتقاد من بزرگ‌‌‌‌‌ترین علتی که اجازه نداده است تا فیلم «وصل نیکان» پیوستگی بیانی پیدا کند همین است که حاتمی‌کیا این فیلم را در گیرودار یک بحران درونی ساخته است  و به ‌نظر من همین لرزش قلم و دل اوست که فیلمش یکی از بدساخت‌‌‌‌‌ترین فیلم‌‌های دوران کارگردانی‌‌‌‌اش شده است». اما حاتمی‌کیا در تناقض شهر و جبهه به شک خود فائق می‌‌‌‌‌‌‌‌آید و کافی است «آژانس شیشه‌ای» را بار دیگر با همین نگاه دید؛ «به نام پدر» را، «موج مرده»، «رمان قرمز» و... حتی زمانی «چ» ساخته می‌شود که بهانه‌‌‌‌اش چمران و ماجرای پاوه است اما در اصل به جامعه‌ای می‌پردازد که مساله آن روزش «مذاکره با دشمن» است. «بادیگارد» روایت از شخصیت‌‌های واقعی نظام می‌کند، به دنبال ارزش‌‌های گم‌شده دهه 60 در امروز می‌گردد و به «وقت شام»ی که درد نفهمیدن دارد؛ نفهمیدن اینکه در بیرون از کشور چه رنج‌‌‌هایی که به پای مقاومت ریخته می‌شود و چه نادان دوستانی که از درک آن عاجزند. همان قول حاتمی‌کیا که قبل از ساختن «به وقت شام» گفت: «امروز مقابل در ورودی دستگاه ایکس‌ری می‌گذاریم، خدا کند فیلمسازهای ما متوجه شوند اکنون داریم از ایکس‌ری رد می‌شویم و این معنای بزرگی دارد، چرا که در چنین شرایطی بچه‌ها امنیت ما را حفظ می‌کنند اما در فیلم‌های‌مان این موضوعات مطرح نیست». در نهایت می‌توان گفت سینمای مقاومت علاوه بر اهمیت استراتژیک و تاریخی به نوبه خود، از جانب جذابیت‌‌های دراماتیک، هم‌عصر بودن با وقایع روز و انعطاف قصه و فضا می‌تواند یکی از بهترین بسترهای فیلمسازی برای کارگردان‌‌های صاحب اندیشه باشد. هرچند امروزه تولید اثری درخور در این ژانر دردسر بیشتری از ساخت فیلم آپارتمانی می‌طلبد اما این حق مخاطب ایرانی است که فیلمی دغدغه‌مند، آبرومند و مرتبط با نیازهای واقعی خودش مشاهده کند؛ امری که این روزها شدیدا از سینمای ایران دور است.

گروه بین‌الملل: آمریکا شرایط دشواری را پیش روی خود می‌بیند؛ از یک سو آتش‌سوزی در کالیفرنیا به بلای جان دولت مبدل شده و هر روز اخبار هولناکی از آن به گوش می‌رسد و از سوی دیگر در بخش‌های دیگری از این کشور بر اثر سرمای شدید 7 تن جان خود را از دست داده‌اند. در آمریکای ترامپ، گویی هیچ چیز سر جای خودش نیست؛ از یک سو همسر رئیس‌جمهور برای دفتر مشاور امنیت ملی تصمیم می‌گیرد و از سوی دیگر این کشور با ناپدید شدن یکهزار تن از شهروندانش رو‌به‌رو است و هیچ‌کس برای این چالش مسؤولیت قبول نمی‌کند. شاید بحران آتش‌سوزی کالیفرنیا در مقابل تصمیم‌گیری یک مدل فیلم‌های بزرگسالان که از قرار معلوم همسر رئیس‌جمهور آمریکا هم هست برای امنیت ایالات‌متحده اهمیت بیشتری داشته باشد اما وخامت اوضاع در آمریکا با این تحولات کاملا نشان از خروج آمریکا از کنترل است. در همین حال کوری هانئا، کلانتر منطقه بات در نشستی خبری اعلام کرد شمار افراد ناپدید شده از 631 نفر به یکهزار و 11 نفر رسیده است. مقامات منطقه با تایید کشته شدن 8 نفر دیگر اعلام کردند شمار قربانیان آتش‌سوزی کمپ فایر به 71 نفر رسیده است. کلانتر منطقه گفت این اطلاعات، داده‌های خام است و امکان دارد در این فهرست اسامی تکراری هم وجود داشته باشد. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا قرار بود دیروز شنبه به منطقه برود و با قربانیان این آتش‌سوزی که مرگبارترین آتش‌سوزی تاریخ کالیفرنیاست دیدار کند ولی به نظر می‌رسد از شدت خشم مردم با گروه اندکی از آنها دیدار خواهد کرد. در همین حال خدمات آتش‌نشانی اعلام کرد 45 درصد آتش مهار شده است. این آتش‌سوزی حدود 10 هزار نفر را آواره کرده و همچنین 55 هزار هکتار زمین را از بین برده است. در جنوب ایالتی در حوالی لس‌آنجلس، آتش‌سوزی از روز پنجشنبه گذشته حدود 40 هزار هکتار زمین را نابود کرده و دست‌کم 3 کشته بر جای گذاشته است. دود ناشی از این آتش‌سوزی سانفرانسیسکو را فرا گرفته است. مسؤولان درباره آلودگی هوا در این منطقه هشدار دادند. سانفرانسیسکو 300 کیلومتر با شهر پارادایس که کانون اصلی آتش‌سوزی کمپ فایر بود فاصله دارد. شهر پارادایس به طور کلی نابود شده است. این شهر بیشتر محل سکونت مستمری‌بگیران با درآمد پایین بود که به دلیل سرعت زیاد گسترش آتش غافلگیر شدند. امدادگران داوطلب همچنان برای یافتن بازماندگان احتمالی یا اجساد قربانیان تلاش می‌کنند. حریق که حدود 9 روز پیش آغاز شد، 57 هزار هکتار از جمله بخش بزرگی از شهر «پارادایس» را که محل سکونت 27 هزار نفر است ویران کرده است. از آتش‌سوزی موسوم به «کمپ فایر» در جنگل‌های کالیفرنیا، به عنوان مخرب‌ترین و مهلک‌ترین آتش‌سوزی در تاریخ این ایالت نام برده می‌شود. حدود 12هزار ساختمان در این آتش‌سوزی از بین رفته است. همچنین آتش‌سوزی‌های دیگری هم‌اکنون در این ایالت جریان دارد و مقام‌ها در یک کنفرانس خبری، هشدار دادند که خطر بروز آتش‌سوزی‌های تازه زیاد است. جمعیت 40 میلیونی این ایالت هم از دلایل بالا بودن آمار کشته‌ها است. این رقم تقریبا 2 برابر جمعیت در دهه 1970 است و مردم بیش از گذشته در نواحی جنگلی سکونت می‌کنند که هم باعث آتش‌سوزی‌های بیشتر می‌شود و هم جان افراد بیشتری را تهدید می‌کند اما نباید از نظر دور داشت که آتش‌سوزی‌های گسترده در شمال کالیفرنیا باعث شد هوای شهر سان‌فرانسیسکو به قدری آلوده شود که این شهر اواخر روز جمعه به عنوان آلوده‌ترین شهر جهان معرفی شد. نقشه نظارت بر کیفیت آب و هوا که توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست آمریکا منتشر شده، وضعیت بد آب و هوای سان‌‌فرانسیسکو و حتی کالیفرنیا را بخوبی نشان می‌دهد. این نقشه در هر ساعت به صورت خودکار به‌روزرسانی می‌شود. شاخص آلودگی هوا در ساکرامنتوی کالیفرنیا هم‌اکنون 316 است. این بدان معناست که تنفس در این آب و هوا برای یک روز برابر با کشیدن 14 نخ سیگار است اما در منطقه سان‌فرانسیسکو وضعیت بدتر است و شاخص آلودگی هوا 462 و خطرناک اعلام شده است. این در حالی است که پیش‌بینی شده است وضعیت آب و هوای این منطقه تا چند روز آینده تغییری نخواهد کرد. جست‌وجو برای یافتن افرادی که جان خود را در مرگبارترین آتش‌سوزی جنگلی در آمریکا از دست داده و افرادی که از این حادثه جان سالم به در برده‌اند ادامه دارد. همچنین برخی رسانه‌های داخلی آمریکا از وقوع چندین مورد آتش‌سوزی در لس‌آنجلس خبر داده‌اند.

امید رامز: یکی از خیانت‌های جریان غربگرا پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ و روبه‌رو شدن با خباثت‌های دولت جمهوری‌خواه ایالات‌متحده، تفکیک ترامپ از مجموعه نظام سیاسی این کشور است. مروری بر تلاش‌های 2 سال اخیر این جریان به رهبری برخی اصلاح‌طلبان رادیکال و پراگماتیست‌های اعتدال و عملیات رسانه‌ای گسترده، نشان می‌دهد این جریان سعی دارند دشمنی 40ساله همه دولت‌های [دموکرات و جمهوری‌خواه] آمریکا را صرفا به جنون ترامپ تقلیل دهند و «ترامپ‌ستیزی» را جایگزین «استکبارستیزی» و «آمریکاستیزی» کنند. اگر هم این روزها صحبت از لزوم اتحاد ملی علیه آمریکا را به میان آورده‌اند، که دغدغه دائمی مقام معظم رهبری و جریان انقلابی بوده است، نه ناشی از عبرت‌گیری تاریخی از خباثت‌های آمریکا، بلکه بیشتر ناشی از اتخاذ یک راهبرد موقت برای عبور مقطعی از مشکلات و به خیال خود دولت ترامپ است، چه؛ با وجود تاکید رهبری بر عدم مذاکره با آمریکا و موکدا دولت فعلی این کشور، اعلام آمادگی برخی دولتمردان برای مذاکره با آمریکا را شاهد بوده‌ایم. فارغ از نحوه مواجهه با آمریکا، آنچه در این میان نباید مغفول بماند، ضعف‌های کلیدی تیم دیپلماسی و خروجی عملکرد آنها در توافقنامه برجام است که با دیدگاه «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» پشت میز مذاکره نشستند و حاصل آن توافقنامه‌ای است که با توجه به بند 37 آن، ایران حتی جرات طرح شکایت از بدعهدی طرف مقابل را نیز ندارد و برای احقاق حق خود درباره تخلف آمریکا در برجام، نه بر اساس خود توافق برجام که بر اساس عهدنامه مودت طرح شکایت می‌کند.
با این حال ابراز امیدواری از سوی دولتمردان و جریان حامی آن برای روی کار آمدن دموکرات‌ها در شرایطی مطرح می‌شود که در انتخابات میاندوره‌ای مجلس آمریکا نیز جمهوری‌خواهان توانستند اکثریت خود را در سنا حفظ کنند و در مجلس نمایندگان نیز در حالی دموکرات‌ها حایز اکثریت خفیف آرا شدند که برای تاثیرگذاری بر سیاست‌های ترامپ، حداقل به دوسوم آرای هر 2 مجلس نیاز دارند. این نتایج نشان می‌دهد انتظارات دولت روحانی برای روی کار آمدن دموکرات‌ها جهت تغییر در سیاست‌ها کاملا بی‌جا بوده است.
از این گذشته نگاهی منطقی و عقلانی به عملکرد دولت‌های آمریکا به‌خصوص در قبال ایران در 40 سال گذشته، بخوبی نشان می‌دهد برخلاف تلقی عمومی و آنچه از طریق ساختار رسانه‌ای نومحافظه‌کاران پمپاژ می‌شود، سیاست‌های الاغ‌ها(دموکرات‌ها) به هیچ وجه تعدیل‌یافته‌تر از فیل‌ها(جمهوری‌خواهان) نبوده است. پایگاه خبری اسپوتنیک روسیه طی گزارشی درباره جنگ‌طلبی 2 جریان سیاسی غالب آمریکا می‌نویسد: از ابتدای قرن بیستم، جمهوری‌خواهان آمریکا 35 درگیری و دموکرات‌ها 23 درگیری نظامی را فرماندهی کرده‌اند. تا همین جا مشخص می‌شود گزاره «دموکرات‌ها جنگ‌طلب نیستند» فقط یک توهم است. در ادامه گزارش آمده: از 20 رئیس‌جمهوری که از ابتدای قرن بیستم در آمریکا بر سر کار بوده‌اند، 12 رئیس‌جمهور، جمهوری‌خواه بوده‌اند که 10 نفر آنها در درگیری نظامی شرکت داشته‌اند اما همه 8 رئیس‌جمهور دموکرات آمریکا درگیر حداقل یک جنگ نظامی بوده‌اند. یعنی 83 درصد جمهوری‌خواهان و 100 درصد دموکرات‌ها! نمونه‌های اخیر جنگ‌های نظامی دموکرات‌ها شامل آغاز جنگ کره، آغاز جنگ ویتنام، جنگ بوسنی و بمباران یوگسلاوی و ادامه 8 ساله جنگ در عراق و افغانستان است.
علاوه بر این، به صورت اختصاصی نحوه مواجهه دولت‌های آمریکا با ایران نیز حاوی نکات مهمی است. آمریکا از آغاز انقلاب 35 بار ایران را تحریم کرده است که 24 مورد در زمان دموکرات‌ها و 11 بار در زمان جمهوری‌خواهان بوده است. اوباما با 11 تحریم، رکورددار تحریم علیه ایران است که در واقع شدیدترین تحریم‌های تاریخ علیه یک کشور بوده است. اندیشکده‌ها، مشاوران و رؤسای‌جمهوری دموکرات آمریکا بارها از راهبرد «تغییر نظام» سخن به میان آورده‌اند که یکی از مهم‌ترین اسناد آن طرح «Which Path to Persia» بوده است که در زمان «اوبامای مؤدب» توسط اندیشکده بروکینگز وابسته به حزب دموکرات این کشور به عنوان نقشه راه قرار گرفت و 9 راهبرد کلان از جمله حمله نظامی، کودتا و تحریم علیه ایران به کاخ سفید پیشنهاد شد. سال 2016 نیز در زمان ریاست‌جمهوری اوباما، انستیتو واشنگتن، اندیشکده فراحزبی آمریکایی که در خصوص مسائل غرب آسیا به کاخ سفید مشاوره می‌دهد، طی مقاله‌ای با عنوان
«Preparing for Regime Change in Iran» از طرح تغییر نظام ایران پرده برداشت. ضمن اینکه نتایج رای‌گیری درباره طرح‌های ضدایرانی و رای‌دهی اکثریت مطلق نمایندگان هر دو حزب (نزدیک به 100 درصد) در مجلس نمایندگان و سنا نیز بخوبی اتحاد دستگاه قانونگذاری ایالات‌متحده علیه جمهوری اسلامی را نشان می‌دهد. به علاوه آذرماه سال 95 بود که «سرگئی بارسقیان» از روزنامه‌نگاران حوزه تاریخ هم‏جناح با دولت طی یادداشتی با عنوان «جمهوری‌خواه‌طلبی ایرانیان» می‌نویسد: «سال 83 در حاشیه نشست خبری حسن روحانی، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی، از او پرسیدم به نظر شما انتخاب نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به نفع ایران است یا نامزد جمهوری‌خواه؟» ایشان پاسخ داد: «ایران از دموکرات‌ها زیان بیشتری دیده است... ما ترجیح نمی‌دهیم دموکرات‌ها برنده شوند. آنها به طور تاریخی بیش از جمهوری‌خواهان به ایران صدمه زده‌اند...».
بنابراین با توجه به این فکت‌ها، بهتر است جریان حامی دولت به جای تقلیل دشمنی آمریکا به دیوانگی ترامپ، به مردم آدرس غلط ندهد و به جای امید به دموکرات‌ها، نگاه‌ها را به داخل کشور معطوف دارد.

حسن قرائی: در مثل مناقشه نیست. اگر چنانکه اصلاح‌طلبان وانمود می‌کنند، «شورای نگهبان» را هووی آنها بدانیم و رابطه‌شان را هم رابطه جن و بسم‌الله، انتخابات شورای شهر حتما ماه عسل این طیف است. در شورای شهر که نظارت شورای نگهبان بالای سرش نیست، اصلاح‌طلبان می‌توانند چند ورژن بالاتر از امثال محمود صادقی یا محمدعلی وکیلی و علی مطهری حاضر در مجلس را هم به میدان بیاورند تا بالاخره یک جا هم که شده، بتوانند ظرفیت واقعی خود را بروز دهند! در این میان، باز قصه تهران و شورای این شهر یک موقعیت اکازیون در همین ماه عسل است. تهران نه‌تنها در چشم است و جایی است که اگر بترکاند، همه ایران با خبر می‌شوند، که یک ترقه ترکاندن در آن، بیشتر از بمب ترکاندن در سیستان‌وبلوچستان صدا خواهد داشت و از باب وسعت کار و امکانات هم همین بس که شهردار تهران عضو هیات دولت است و شورای شهر تهران مانند یک دولت بودجه‌بندی سالانه و... دارد. نگاهی به مدیریت مطلق‌العنان این طیف در تهران یک سال اخیر اما بیش از آنکه مردم را یاد ماه عسل بیندازد، یاد راهروهای دادگاه خانواده انداخته است!
الساعه نمی‌خواهم ریشه مشکل را بگویم چیست، ولی واقعیت این است که اصلاح‌طلبان به مربیگری محمد خاتمی چنانکه همیشه آرزو داشته و می‌گویند، قوی‌ترین ژنرال‌های موجود خود در حوزه مسائل شهری را به شورای تهران فرستاده‌اند. لذا ریشه تشتت و عدم انسجام مدیریتی شهرداری تهران را حتما باز هم باید در جای دیگری جست‌وجو کرد. مثلا شاید در مشهد! بگذارید وسط مجلس، یک خاطره و آرزوی شاید بی‌ربط برای‌تان بگویم. 2 سال پیش که به دلایل کاری مجبور بودم هر هفته بعدازظهر شنبه از محل کار تا منزل رانندگی کنم، بین راه رادیو خراسان گوش می‌کردم و از قضا، همیشه موعد پخش خطبه‌های نماز جمعه مشهد پشت رل بودم! به خانه که می‌رسیدم آقای علم‌الهدی را یادم می‌رفت، تا شب می‌رفتم خبرها را ببینم، دوباره صفحه نخست روزنامه و سایت‌های زنجیره‌ای اصلاح‌طلبان منقش به تصویر و سخن ایشان بود. انگار در وانفسای این همه مساله و مشکل در روابط بین‌الملل و در پایتخت ایران و در کابینه و... برای جماعت اصلاح‌طلب که عمده روزنامه‌های‌شان هم در تهران است، سخنران مشهد جذابیت بیشتری داشت. خب! عجالتا بگذارید مشهد را ترک کرده، به تهران برگردیم. اصلاح‌طلبان طی 2 سال اخیر در تهران 5 شهردار و سرپرست برای شهرداری تعیین کرده‌اند. رقم کمی نیست، مشهد ولی هنوز یک امام‌جمعه دارد! ببخشید، مثل اینکه مساله تهران بود ولی دوباره به مشهد برگشتیم. ظاهرا عادت رندانه اصلاح‌طلبان در ربط دادن تمام مسائل عالم و آدم به مشهد، به ما هم سرایت کرده است!
فارغ از جرزنی مدام جریان اصلاح‌طلب و پاس گل‌های بلند و قطری مدام به آنها اما ریشه این عدم ثبات مدیریتی در تهران را باید از زبان خود اصلاح‌طلبان شنید. روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد، درست چند روز پس از اعلام نتایج انتخابات شوراها، درباره فرآیند تدارک ماه عسل اصلاح‌طلبان در تهران نوشت: «یک منبع آگاه توضیحاتی را درباره ماجرای درخواست 2 میلیارد تومان از برخی کاندیداهای شورای شهر تهران جهت حضور در لیست امید ارائه داد. گویا چنین درخواستی از جانب دبیرکل یکی از احزاب سرشناس اصلاح‌طلب مطرح شده است!» بعدتر ماجرا وارد فاز جدیدتری شد و علیزاده‌طباطبایی، چهره سرشناس اصلاح‌طلب هم اعلام کرد به دلیل درخواست پول، در لحظه آخر از حضور در لیست موسوم به امید شورای شهر تهران انصراف داده است.
پس از آن، فاطمه دانشور عضو اصلاح‌طلب شورای چهارم با اعتراض به فرآیند چینش لیست مذکور گفته بود: «با این وضع دیگر اصلاح‌طلب نیستم!». پیش‌تر در آبان‌ماه 95، روزنامه اصلاح‌طلب آرمان به نقل از الهه کولایی، استاد اصلاح‌طلب دانشگاه تهران درباره فرآیند چینش لیست امید برای مجلس هم نوشته بود: «همیشه پول و قدرت در حوزه سیاست تاثیرگذار هستند. برخی کاندیداها از طریق رانت وارد لیست امید شدند و من این مساله را تکذیب نمی‌کنم». چنانکه روشن است، تهران در سال‌های گذشته بیش از آنکه به ماه عسل شبیه باشد، به میدان جنگ قدرت شباهت داشته است. جنگی که عنصر تعیین‌کننده در آن، پول و آقازادگی است. همین است که اعضای لیست امید شورای شهر تهران، نه‌تنها برخلاف لاف‌زنی همیشگی زنجیره‌ای‌ها، ژنرال نیستند که غالبا با اولیات مدیریت شهری و حتی مدیریت سیاسی هم بیگانه‌اند!
نتیجه چنین آش شله‌قلم‌کاری همین است که اکنون در تهران می‌بینیم. جماعتی که به عباس آخوندی با آن کارنامه مشعشع در وزارت راه
10 رای می‌دهند و ظاهرا فقط لطف خود خداست که مردم تهران را از دست این فرد نجات می‌دهد! شهردار دیگری هم که انتخاب می‌کنند ظاهرا بدون توجه به منع قانونی موجود در اصل 82 قانون اساسی، قصد دارد برای اداره تهران، پای مستشاران خارجی را دوباره به کشور باز کند! سخنان اخیر یکی از پایگاه‌های اصلاح‌طلب در همین زمینه، بخوبی میزان شوری آش مذکور را به همگان نشان می‌دهد. پایگاه یادشده می‌نویسد: «برادران عزیز خاتمی! نمی‌شود هم ژست اپوزیسیون را بخواهید، هم لذت پوزیسیون! هم منتقد حاکمیت باشید، هم نقش اول بستن لیست‌های انتخاباتی، انتخاب شهردار و حذف چهره‌های مردمی که حاضر به امتیازدهی به پدرخواندگان خودخوانده اصلاح‌طلب نیستند! اندکی صداقت با مردم، بد نیست؛ «توصیه به راستگویی» تنها برای استفاده در سخنرانی‌های زیبا نیست. «تَکرار» بی‌صداقتی، آفتیست که گریبان همه را می‌گیرد». این بغض فروخفته تمام کسانی است که گرفتار فریب‌های تکراری اصلاح‌طلبان شده‌اند. آقای علم‌الهدی! شما ولی خواهشا حالا که اقتصاد را فشل کردی، یک تهران را بگذار برای اصلاح‌طلبان بماند.

گروه سیاسی: رئیس‌جمهور عراق روز گذشته برای دیدار با مقامات عالی‌رتبه کشورمان و رایزنی درباره مسائل منطقه‌ای به تهران سفر کرد.
این سفر در شرایطی انجام شده است که طی چند ماه گذشته تلاش‌های گسترده‌ای برای مخدوش کردن روابط 2 کشور ایران و عراق انجام شده بود. حمله 2 ماه پیش به کنسولگری ایران در بصره که به تحریک کنسولگری آمریکا در این شهر صورت گرفت، فضاسازی گسترده غربگراها علیه زوار عراقی مشهد و همچنین شروع تحریم‌های ضدایرانی و تلاش آمریکا برای همراه کردن عراق علیه ایران از جمله اقداماتی بود که طی چند ماه گذشته برای تخطئه روابط نزدیک 2 کشور ایران و عراق در جریان بود.
با این حال، برهم صالح که معمولا به عنوان چهره‌ای تکنوکرات در عراق شناخته می‌شود، طی هفته‌های گذشته چندین بار با تحریم‌های آمریکا علیه ایران مخالفت کرده بود. رئیس‌جمهور عراق هفته گذشته در جریان سفر به کویت، به صراحت اعلام کرد همراهی کشورش با تحریم‌های ضدایرانی آمریکا را رد می‌کند.
برهم صالح حتی پیش از انتخاب به عنوان رئیس‌جمهور عراق و زمانی که نامزد تصدی این پست بود، در گفت‌وگو با شبکه العراقیه، مواضعش نسبت به تحریم‌های آمریکا علیه ایران را تشریح کرد و گفت: «من به عنوان نامزد ریاست‌جمهوری عراق و همچنین به عنوان یک شهروند عراقی می‌گویم، ایرانی‌ها در زمان جهاد علیه صدام آغوش خود را به روی ما گشودند. برای همین شکی نیست که ما با ملت ایران ابراز همدردی می‌کنیم و نمی‌خواهیم هیچ آزاری به آنها برسد. اعمال تحریم‌ها علیه ایران تبعاتی برای عراق خواهد داشت و تنها محصور به ایران نخواهد بود، بنابراین چرا نباید عراق در موضع دفاع از همسایه‌اش، ایران، نباشد، در حالی که ما روابط درهم‌تنیده تاریخی با ایرانی‌ها داریم».
بخشی از سازوکار تحریم علیه ایران نخواهیم بود
رئیس‌جمهور عراق در دیدارهای روز گذشته در تهران نیز مواضعی مشابه بیان کرد. برهم صالح در نشست هیأت‌های عالی‌رتبه ایران و عراق با اشاره به ضرورت توسعه و تقویت همکاری‌های ایران و عراق برای مقابله با تروریسم، افراط‌گرایی و تکفیر در منطقه، خاطرنشان کرد: مطمئناً عراق بخشی از ساز و کار تحریم یا اعمال هرگونه سیاست‌ خصمانه علیه ایران نخواهد بود. وی در ادامه سخنانش در این نشست، با اشاره به حمایت‌های دولت و ملت ایران از مردم عراق در مبارزه با نظام دیکتاتوری صدام در سال‌های گذشته و نیز جنگ علیه تروریسم و داعش، بر ضرورت توسعه روابط تهران - ‌بغداد در راستای تأمین منافع و رفاه 2 ملت، تأکید کرد و گفت: امروز گذشته از پیوندهای دوستانه و قلبی 2 ملت، مصالح و منافع عراق را در توسعه روزافزون مناسبات با ایران می‌بینیم.
برهم صالح با بیان اینکه متأسفانه امروز در منطقه شاهد شرایط تأسف‌بار و درگیری‌ها و کشمکش‌های بی‌فایده هستیم، خاطرنشان کرد: باید شرایط جدید و نظام منطقه‌ای باثباتی را ایجاد کنیم که مبتنی بر همگرایی و منافع ملت‌ها باشد و مطمئناً جمهوری اسلامی ایران در این راستا نقشی محوری دارد. وی با اشاره به توسعه همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه ایران و عراق در زمینه‌های مختلف تجاری، ‌اقتصادی و زیرساختی، اظهار داشت: ارتباط خطوط راه‌آهن 2 کشور و ایجاد مناطق مشترک تجاری و صنعتی می‌تواند در توسعه روابط اقتصادی فی‌مابین تأثیر مثبتی داشته باشد.
پیامی روشن از بغداد به تهران
رئیس‌جمهور عراق همچنین در نشست خبری دیروز با حسن روحانی باز هم از ایران حمایت کرد. برهم صالح ظهر دیروز در نشست خبری با حسن روحانی، رئیس‌جمهور کشورمان ضمن تشکر از استقبال گرم رئیس‌جمهور و مسؤولان ایران در این سفر گفت: امروز من پیامی روشن را از بغداد برای شما آورده‌ام. در عراق ما اهمیت روابط با ایران را بخوبی درک می‌کنیم و این روابط فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بین 2 کشور ریشه در تاریخ دارد. وی ادامه داد: 2 ملت همسایه و مسلمان که پیوندهای عمیقی آنها را با یکدیگر مرتبط می‌کند و شرایط جغرافیایی 2 کشور که آنها را همسایه یکدیگر قرار داده این پیوندها را بیشتر تقویت می‌کند. ملت‌های ایران و عراق در بسیاری از حوادث مهم منطقه نقش داشتند. ما حمایت‌های شما از مردم عراق در دوران مبارزه با استبداد صدام  را فراموش نمی‌کنیم. همچنان که مواضع ایران در مبارزه اخیر ما علیه تروریسم را فراموش نخواهیم کرد. ایران با حمایت‌هایی که از ما انجام داد نقش بزرگی در شکست تروریسم داشت.
برهم صالح اظهار داشت: ما اهمیت فراوانی برای این پیوندهای مشترک و روابط 2 کشور قائل هستیم اما خواستار این هستیم که به شرایطی بهتر از آنچه امروز در آن قرار داریم برسیم و این شرایط و روابط بهتر آن چیزی است که ملت‌های 2 کشور و تمام منطقه شایسته آنند.
افق روابط تجاری 20 میلیارد دلاری
در جریان نشست خبری دیروز روسای جمهور ایران و عراق، حسن روحانی افق روابط تجاری 2 کشور را در آینده‌ای نزدیک، 20 میلیارد دلار اعلام کرد. روحانی در نشست خبری مشترک با برهم صالح گفت: برای همه ما واضح است که روابط ایران و عراق از لحاظ تاریخی، فرهنگی و مصالح ملی و منطقه‌ای یک روابط بسیار مهم و ویژه‌ است. درواقع همه مسؤولان فعلی جمهوری عراق با مسؤولان جمهوری اسلامی ایران یک همکاری بیش از ۳۰ ساله را دارند؛ هم در مبارزه با استبداد در عراق و هم برای استقرار امنیت در عراق.
به گزارش فارس، رئیس‌جمهور تصریح کرد: امروز روابط 2 کشور بین 2 هیأت مورد بررسی قرار گرفت و 2 طرف ضمن تأکید بر ادامه روابط سیاسی، فرهنگی و اقتصادی بین ایران و عراق بر این نکته هم اعتراف داشتیم که ظرفیت‌های بیشتری برای توسعه روابط بین 2 کشور وجود دارد. رئیس قوه مجریه اضافه کرد: امروز روابط اقتصادی بین 2 کشور به حدود ۱۲ میلیارد دلار می‌رسد که می‌توانیم با تلاش دوجانبه در آینده نزدیک این رقم را به ۲۰ میلیارد دلار
 برسانیم.

سفر «صالح» به تهران پاسخ منفی به تحریم‌های آمریکا علیه ایران است
سفیر اسبق ایران در عراق گفت: آمریکا به عراق فشار زیادی آورد تا با آنها در تحریم‌ها علیه ایران همراهی کند، ولی بغداد تسلیم سیاست آنها نشد و این سفر هم  اعلام پاسخ منفی به خواسته آمریکاست.
حسن کاظمی‌قمی، سفیر اسبق ایران در عراق در گفت‌وگو با مهر، درباره پیامدهای سفر رئیس‌جمهور عراق به ایران با توجه به تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی، اظهار داشت: ایران و عراق 2 کشور مهمی هستند که نگاه واحدی را در مسائل منطقه‌ای دارند و به دنبال ایجاد ثبات و امنیت در منطقه هستند و در مسیر مبارزه با تروریسم تلاش‌های گسترده و مشترکی دارند، بنابراین به طور طبیعی این سفرها می‌تواند در عملیاتی کردن برنامه‌های مشترک دو طرف موثر باشد.
سفیر اسبق ایران در عراق با بیان اینکه سفر آقای صالح در شرایطی به کشور ما صورت گرفته است که ما شاهد تحریم‌ها و فشارهای ظالمانه آمریکایی‌ها علیه مردم ایران هستیم، خاطرنشان کرد: آمریکا در این مسیر به عراق فشار زیادی را وارد آورد تا با آنها در تحریم‌ها علیه ایران همراهی داشته باشد ولی بغداد تسلیم سیاست زورگویانه آنها نشد، بنابراین یکی دیگر از پیامدهای سفر رئیس‌جمهور عراق به ایران اعلام پاسخ منفی به خواسته آمریکایی‌هاست.
وی ادامه داد: دولتمردان عراقی به آمریکا گفتند ما به منافع ملی خود فکر می‌کنیم و تامین این منافع هم از رهگذر توسعه تعاملات عراق با ایران و دیگر کشورهای منطقه‌ای و همسو با بغداد خواهد بود.  
کاظمی‌قمی با اشاره به اینکه سفر رئیس‌جمهور عراق نشان می‌دهد اراده آنها مقابله با آمریکاست، گفت: سیاست جمهوری اسلامی ایران در قبال عراقی‌ها چه در دوران پیش از سقوط رژیم صدام و چه در زمان فعلی، همواره کمک، حمایت و همراهی با مردم بوده و خواهد بود.

حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب اسلامی عصر روز گذشته در دیدار برهم صالح رئیس‌جمهور عراق و هیأت همراه، با ابراز خرسندی از برگزاری موفقیت‌آمیز انتخابات پارلمانی در عراق و انتخاب رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر و مسؤولان دیگر و ایجاد ثبات و استقرار، تأکید کردند: راه غلبه بر مشکلات و مقابله با توطئه‌های بدخواهان، حفظ اتحاد ملی در عراق، شناخت صحیح دوست و دشمن و ایستادگی در مقابل دشمن وقیح، تکیه بر نیروی جوانان و حفظ و تقویت ارتباط با مرجعیت است. رهبر انقلاب اسلامی در ابتدای دیدار با تبریک به آقای برهم صالح به‌دلیل برگزیده شدن برای مسؤولیت بزرگ ریاست‌جمهوری در کشور مهم عراق، به ارتباطات ریشه‌دار، عمیق و تاریخی 2 ملت ایران و عراق اشاره کردند و گفتند: ارتباطات 2 ملت بی‌نظیر است که نمونه بارز آن، پیاده‌روی بزرگ اربعین است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به حضور بیش از 2 میلیون زائر ایرانی در راهپیمایی اربعین امسال خاطرنشان کردند: دل‌های همه زائران ایرانی بعد از بازگشت، مملو از تشکر از میهمان‌نوازی مردم عراق بود و این نشانگر بزرگواری حداکثری عراقی‌ها در میزبانی از زائران ایرانی است و این میهمان‌نوازی و ارتباط همراه با  مهر و محبت میان 2 ملت جز با زبان هنر قابل بیان نیست. رهبر انقلاب اسلامی با تشکر صمیمانه از رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر و دیگر مسؤولان و ملت عراق به دلیل میهمان‌نوازی کم‌نظیر در ایام اربعین، به رنج و محنت مردم عراق در دوران‌های گذشته اشاره کردند و گفتند: اکنون که ملت عراق بعد از دوران‌های استبدادی، صاحب کشور است و استقلال و حق رأی و انتخاب دارد، برخی دولت‌ها و کشورهای بدخواه به دنبال آن هستند تا مردم عراق طعم این پیروزی و دستاورد بزرگ را نچشند و عراق و منطقه، روی آرامش را نبینند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: تنها راه مقابله با این توطئه‌ها، حفظ و تقویت اتحاد میان گروه‌های عراقی اعم از عرب و کرد و شیعه و سنی است. رهبر انقلاب اسلامی، شناخت دقیق و صحیح دوست و دشمن را در سیاست خارجی بسیار مهم ارزیابی و خاطرنشان کردند: برخی دولت‌ها در منطقه و در خارج از منطقه بشدت نسبت به اسلام، شیعه و سنی و عراق، بغض و کینه دارند و در امور داخلی عراق دخالت می‌کنند که باید در مقابل آنها با قدرت ایستاد و درخصوص ایستادگی در برابر دشمن وقیح و صریح، به هیچ وجه ملاحظه نکرد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره همکاری‌های دوجانبه میان ایران و عراق تأکید کردند: مسؤولان جمهوری اسلامی برای گسترش همکاری‌ها با عراق بسیار مصمم و محکم هستند و من هم به این موضوع عمیقاً معتقدم. ایشان با اشاره به ظرفیت‌های فراوان 2 کشور برای گسترش همکاری‌ها، افزودند: عراق عزیز، قوی، مستقل و پیشرفته برای ایران بسیار مفید است و ما در کنار برادران عراقی خود خواهیم بود. ایشان ضرورت حفظ و تقویت ارتباط با مرجعیت را بسیار مهم خواندند و گفتند: ارتباط با مرجعیت، در مراحل و مقاطع مختلف، کارساز و گره‌گشا خواهد بود. رهبر انقلاب اسلامی تکیه بر جوانان را زمینه‌ساز انجام کارهای بزرگ دانستند و افزودند: نمونه بارز نتایج فوق‌العاده تکیه بر جوانان، شکل‌گیری حشدالشعبی در جریان مبارزه با تروریسم تکفیری بود که باید آن را حفظ کرد.
 در این دیدار که آقای روحانی رئیس‌جمهور نیز حضور داشت، برهم صالح، رئیس‌جمهور عراق، دیدار با رهبر انقلاب اسلامی را افتخاری بزرگ دانست و گفت: من با یک پیام صریح و آشکار به تهران آمده‌ام مبنی بر اینکه عوامل و عناصر پیونددهنده 2 ملت ایران و عراق، ریشه در تاریخ دارد و غیرقابل تغییر است. رئیس‌جمهور عراق با اشاره به مذاکرات خود در تهران، خاطرنشان کرد: ما به دنبال گسترش بیش از پیش همکاری‌ها در همه زمینه‌ها و ارتقای آن به سطحی هستیم که در شأن روابط اجتماعی و فرهنگی و مصالح مشترک 2 ملت باشد. برهم صالح خدمت به زائران حسینی در اربعین را افتخاری برای دولت و ملت عراق دانست و با تأکید بر اینکه عراق کمک‌ها و حمایت‌های ایران را در دوران مبارزه با استبداد صدامی و در دوران مبارزه با تروریسم تکفیری فراموش نخواهد کرد، افزود: ما حکمت و عقلانیت و تدبیر مرجعیت را یک نعمت بزرگ برای ثبات و آرامش و پیشرفت عراق می‌دانیم. وی مهم‌ترین اولویت مسؤولان عراقی در دوران جدید را بازسازی و احیای زیرساخت‌ها، مبارزه با فساد، ارائه خدمات مناسب به مردم عراق، اصلاحات داخلی و تقویت اتحاد ملی برشمرد و تأکید کرد: ما بنا داریم عراق را به یک کشور قوی در منطقه تبدیل کنیم و امید داریم بتوانیم از همکاری‌ها و ظرفیت‌های جمهوری اسلامی برای بازسازی عراق، بیش از گذشته بهره‌مند شویم.