|
بریگزیت چگونه دولت بریتانیا را به ورشکستگی میکشاند؟
تهدید دموکراسی به سبک انگلیسی
گروه بینالملل: انگلیسیها یکی از پایههای اصلی قدرت در اتحادیه اروپایی به شمار میروند. آنها با استفاده از ارز ملی خود یعنی پوند و باز نکردن مرزهایشان در حوزه «شنگن» عملا یک عضو جزیرهای در اروپا به شمار میرفتند اما از تمام شاخصهای قدرت برای اعمال نفوذ در این اتحادیه طی سالهای عضویتشان بهره بردند. بخش مهمی از بازار کار انگلیس به اتحادیه اروپایی وابسته است و بسیاری از مواد غذایی که بیش از 60 میلیون انگلیسی در طول روز مصرف میکنند نیز از کانال مانش وارد این کشور شده و بدون تعرفههای معمول گمرکی به فروشگاههای زنجیرهای تا مغازههای محلی میرسد. نتایج یک نظرسنجی در انگلیس نشان میدهد یکچهارم مردم انگلیس برای آمادگی در برابر بریگزیت «بدون توافق»، شروع به انبار کردن مواد غذایی و دارو کردهاند یا درصدد این کار هستند. بیشتر افرادی که شروع به انبار اقلام بیش از میزان احتیاج فعلی خود کردهاند، در همهپرسی سال 2016 به حفظ عضویت انگلیس در اتحادیه اروپایی رای داده بودند. «ایرن هافز» ساکن لیورپول میگوید از این نگران است که اگر انگلیس 29 مارس بدون دستیابی به توافق از اتحادیه اروپایی خارج شود، دیگر امکان ورود اقلام از قاره اروپا به انگلیس وجود نداشته باشد. وی میگوید: «سعی کردم کنسرو، گوجه فرنگی، میوه و سبزیجات بخرم، چون فکر میکنم اگر به توافق نرسیم، میوه و سبزیجات تازه کمیاب خواهد شد». وی میافزاید: «من هر هفته در تدارک بودهام و مواد غذایی اضافی خریدهام و به این کار ادامه خواهم داد تا ببینم قرار است چه اتفاقی بیفتد، چون بسیار نگرانم دیگر نتوانیم میوه و سبزیجات تازه و مواد غذایی مختلف دیگری را که اکنون از قاره اروپا وارد میشود- و قدرش را نمیدانیم- داشته باشیم». این شهروند انگلیسی تصریح میکند: «ما شرکتهای داروسازی را نمیشناسیم. حتی اگر داروها در این کشور تولید شود، آنها هنوز هم باید اقلامی را از خارج وارد کنند. اگر جلوی ورود این اقلام گرفته شود، مردم دیگر راهی برای دستیابی به آنها نخواهند داشت، پس مجبوریم الان آنها را تهیه کنیم». از جمله اقلامی که بیش از همه انبار شده است، عبارتند از: کنسرو، مواد غذایی خشک و داروهایی همچون قرصهای مسکن یا چسب زخم که نیاز به نسخه پزشک ندارند. اسکاتلند و لندن به عنوان مناطقی ثبت شدهاند که مصرفکنندگان ساکن در آنها بیش از مناطق دیگر اقدام به خرید و انبار کردن اقلام بسیار بیشتر از نیاز فعلی خود کردهاند. اما بریگزیت چه بلایی سر این بازار گسترده خواهد آورد؟ آمارها نشان میدهد در حال حاضر هر کامیونی که از کانال مانش قصد ورود به انگلیس را داشته باشد تقریبا به طور متوسط یک دقیقه و 17 ثانیه عبورش از خط مرزی انگلیس زمان خواهد برد، این در حالی است که زمانی که قوانین گمرکی بازگردد، نخستین کامیونی که به مرز انگلیس وارد میشود تنها مهر و موم کردن بارنامههایش بدون هیچ مشکلی 5 ساعت زمان خواهد برد که این مهم جدا از هزینههای گمرکی، توقف و مسائل مربوط به انتقال بار است. این مساله درباره بازار کار هم به شکل دیگری خودنمایی میکند؛ در حال حاضر کارخانههای بزرگی که در انگلیس مشغول تولیدند با مساله واردات قطعات و صادرات محصولات روبهرو خواهند شد که به طور کلی هزینههای آنها را تا چندین برابر افزایش میدهد، از این رو بسیاری از شرکتهای خودروسازی جهان از جمله شرکتهای ژاپنی مانند هوندا و نیسانموتورز تصمیم گرفتهاند بهطور موقت تولید محصولات خود را در این کشور متوقف کنند. شرکت خودروسازی هونداموتورز که به نظر میرسد میخواهد یکی از بزرگترین و مهمترین کارخانههای خود در شهر سوئیندون انگلستان را تعطیل و تولید خودرو و محصولاتش را در آن متوقف کند، بالغ بر 3 هزار کارگر و کارمند دارد؛ بنابراین با تعطیلی این کارخانه، تمام فرصتهای شغلی مذکور نیز تحت تاثیر قرار گرفته و بشدت تهدید خواهد شد. بر اساس گزارش اسکاینیوز، سرنوشت نامعلوم و نامشخص خروج بریتانیا از اتحادیه اروپایی موسوم به بریگزیت روی مسائل مختلفی از جمله خودروسازی نیز تاثیرات منفی و مخربی گذاشته است و همانطور که تحلیلگران و کارشناسان فعال در حوزه خودروسازی برآورد کرده بودند، بسیاری از شرکتهای خارجی فعال در بریتانیا تحتتاثیر بریگزیت از این کشور خارج خواهند شد تا گرفتار اما و اگرهای بعد از آن و همچنین تبعات منفیاش نشوند. هر چه هست گزارشهای منتشر شده در رسانهها حاکی از آن است که هوندا قصد دارد تا سال ۲۰۲۰ میلادی بهطور کامل کارخانه سوئیندون را تعطیل و تولید خودرو در آن را متوقف کند. ارسال به دوستان
ولخرجی بنسلمان در آسیا برای ترمیم اعتبار خود
گراهام: آمریکا نبود، سعودیها فارسی حرف میزدند
گروه بینالملل: ملکسلمان از همان ابتدا که بر مسند پادشاهی تکیه زد کودتایی علیه قوانینی که چند دهه بر این کشور حکومت میکرد انجام داد تا اوج گرفتن قدرت فرزندش، محمد بنسلمان به آسانی و با سرعت انجام شود. شخص محمد بنسلمان، که در واقع حاکم دوفاکتوی عربستان است با اتخاذ سیاستهایی و ارائه ایدههای متفاوت همچون طرح چشمانداز 2030، انجام اصلاحات در کشور، تنظیم روابط با آمریکا و ارائه دیدگاه متفاوتی در قبال جنگ اعراب و اسرائیل و به رسمیت شناختن اسرائیل و عادیسازی روابط با این رژیم، سعی میکرد در عرصه جهانی محبوبیت و مقبولیت ویژهای داشته باشد. همه امور در این مسیر بخوبی پیش میرفت که در این بین، ترور جمال خاشقجی، روزنامهنگار منتقد، بزرگترین ضربه را به این شاهزاده جوان زد و تأثیری منفی بر چهره بنسلمان و حتی دولت دونالد ترامپ که خود را حامی درجه یک بنسلمان- متهم ردیف اول این جنایت- میداند گذاشت. بنسلمان که در میان اروپاییها به چهرهای منفور تبدیل شده، دست به تلاشهای گستردهای برای بازسازی وجهه خود زده است. وی در همین راستا سفرهای آسیایی خود را آغاز کرد. واقعیت این است که سیاست رژیم سعودی برای ایجاد ائتلاف یا دستیابی به تأیید و حمایت کشورهای دیگر در مقابل کشمکشهایش متکی به عامل پول است. از اینرو ولیعهد سعودی در تور آسیایی خود که جمعه پایان یافت، با مقامهای پاکستان، هند و چین قراردادهای میلیاردی به امضا رساند. وعده محمد بنسلمان برای سرمایهگذاری 20 میلیارد دلاری در پاکستان بهخصوص در بخش پالایشگاهی آن هم در وضعیتی که این کشور نفتی در اختیار ندارد یا وعده سرمایهگذاری یکصد میلیارد دلاری در هند و همچنین امضای چندین قرارداد به ارزش 27 میلیارد دلار از جمله نتایج اعلامی این سفر است. در واقع، مهمترین دستاورد این سفرها برای ولیعهد سعودی نه اقتصادی بلکه سیاسی است، چرا که او که تلاش میکرد بر انزوای سیاسی ناشی از ترور وحشیانه خاشقجی سرپوش بگذارد و در عین حال از این طریق طرفهای غربی را تحت فشار بگذارد که از پیگیری پرونده این روزنامهنگار منصرف شوند. در مجموع برخلاف آنچه در ظاهر گفته میشود سفر محمد بنسلمان به این 3 کشور آسیایی صرفا نمیتواند تنها در راستای یارگیریهای وی علیه ایران محدود شود و اکنون وی با مسائل و مشکلات متعددی در داخل و خارج و از جمله در میان قانونگذاران آمریکایی مواجه است و از اینرو تلاش میکند با تلطیف روابط خود با چین، هند و پاکستان، از آنها به عنوان اهرم فشاری علیه دولت آمریکا استفاده کند. رابرت جردن، سفیر سابق آمریکا در عربستان با اشاره به اینکه ارتباط پادشاهی عربستان با کشورهای آسیایی «روابط امنیتی نیست»، اظهارات ترامپ مبنی بر ناتوانی عربستان در دفاع از خود را اینگونه تکرار کرد: «هیچیک از کشورهای آسیایی واقعا قادر به ارائه هیچگونه چتر امنیتی برای سعودیها در صورت مواجهه آنها با تهدیدات امنیتی نیستند». ارسال به دوستان
بازار کامنتها و شعارهای ضدصهیونیستی در پانزدهمین هفته اعتراضات ضد دولتی داغ بود
قیام جلیقهزردها تحتالشعاع صهیونیستستیزی فرانسویان
پانزدهمین هفته متوالی قیام ضد رژیم در فرانسه، دیروز تحتالشعاع جو اجتماعی ضدیهودی و ضدصهیونیستی برگزار شد. وزارت کشور فرانسه در حالی تعداد جلیقهزردها در تظاهرات سراسری دیروز در شهرهای مختلف کشور را حدود 41500 نفر- تقریبا به اندازه شنبه گذشته – برآورد کرده است که به رغم افت محسوس شرکتکنندگان نسبت به روزهای آغازین این جنبش، طرفداران آن معتقدند رژیم، آمارهایی دروغ منتشر میکند. ارسال به دوستان
کابوس بریگزیت ادامه دارد
سیدجلال ساداتیان*: زمانی که 23 ژوئن 2016 رفراندوم خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا برگزار شد بخش قابل توجهی از سیاستمداران این کشور بر این باور بودند که فرآیند خروج براحتی انجام خواهد شد و اکنون با گذشت نزدیک به 3 سال همچنان روند خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تیره و تار به نظر میرسد و بحرانهای فراگیر و دامنهداری کابینه و جامعه این کشور را دربرگرفته است. با افزایش تبعات خروج از اتحادیه اروپا و همچنین فرارسیدن روزهای سخت بریتانیا، در حال حاضر سناریوهایی درباره برگزاری رفراندوم مجدد و باقی ماندن در اتحادیه اروپا مطرح میشود. اما چرا بریتانیا برخلاف تصور اولیه و ساده از خروج، در این وضعیت سخت و معمای لاینحل گرفتار شده است؟ برای پاسخ به این سوال اساسی باید به چند متغیر داخلی، منطقهای و بینالمللی اشاره کرد؛ متغیرهایی که رهبران بریتانیا را برای خروج از اتحادیه اروپا دچار وسواس و تردید در تصمیمگیری کرده است. بریگزیت در ابتدا محصول یک اجماع داخلی همهجانبه نبود. این پروژه بیش از آنکه بازتابدهنده نظر و دیدگاه کل جامعه بریتانیا باشد، بیشتر توسط جناحهای ناسیونالیست حزب محافظهکار و رهبرانی همچون «بوریس جانسون» مطرح شد؛ رای ضعیف به رفراندوم بریگزیت نیز گویای این مساله است. با روی کار آمدن «ترزا می»، وی اعلام کرد خروج از اتحادیه به 3 سال زمان نیاز دارد، به عبارت دیگر نخستوزیر جدید در تلاش بود در یک دوره زمانی طولانیمدت و با کمترین هزینه بریتانیا را از اتحادیه خارج کند اما رهبران ناسیونالیست با این زمانبندی مخالفت کردند که این نیز برآورد خام و تصور ساده آنان از این مساله پیچیده را نشان میداد. این موضوع باعث ورود جانسون به کابینه و همچنین ایجاد وزارتخانه خاص موسوم به وزارت بریگزیت نیز شد اما این معادله همچنان بدون جواب باقی ماند. با وجود اینکه بریتانیا بخشی از «ویزای شنگن» به حساب نمیآید و دارای پول خاص خود است اما نحوه محاسبات قراردادهای مالی و تجاری فیمابین و همچنین تسویهحساب پیمانهایی که میان 2 طرف وجود دارد بسیار زمانبر خواهد بود. این مساله زمانی بغرنجتر شد که طرف اروپایی این اواخر یک لیست بلندبالا از خسارتها و جریمههایی که بریتانیا باید به این اتحادیه بپردازد به این کشور تحویل داد. زمانی که این لیست به پارلمان بریتانیا تحویل داده شد پارلمان با این طرح مخالفت کرد زیرا هزینههای سرسامآوری به این کشور تحمیل خواهد شد. این شرایط سخت داخلی و ناتوانی رهبران این کشور در مواجهه منطقی و کارآمد با این معضل، با فشارهای اتحادیه اروپا نیز همراه شده است. اتحادیه اروپا که از تصمیم بریتانیا بشدت نگران است با تشدید فشارها این کشور را در معرض تهدیدات جدیدی قرار میدهد که این نیز ناتوانی لندن را بیشتر نشان خواهد داد. همچنین یکی دیگر از دلایل طولانیتر شدن فرآیند خروج و ناتوانی بریتانیا در مواجهه با شرایط جدید به استراتژی ایرلند شمالی و اسکاتلند بازمیگردد. این 2 منطقه مخالف خروج از اتحادیه اروپا هستند و به صورت تلویحی اعلام کردهاند حاضر به خروج از اتحادیه نخواهند بود که این نیز به نوبه خود به معنی تجزیه بریتانیاست. بنابراین تلاشهای حاکمیتهای گریز از مرکز نیز خروج از بروکسل را برای بریتانیا به یک کابوس سخت تبدیل کرده است. معادلات بینالمللی و دنیای گذار کنونی نیز بخش دیگری از این ماجرا را تشکیل خواهد داد. رهبران بریتانیا به این نتیجه رسیدهاند که در دنیای گذار کنونی به تنهایی نمیتوانند با آمریکا رقابت کنند و ماهیت منازعات بینالمللی و قدرت بریتانیا نیز بهگونهای است که این کشور نمیتواند متحد آمریکا باشد، بنابراین منافع این کشور ایجاب خواهد کرد در اتحادیه اروپا باقی بمانند و در اتحاد با آلمان و فرانسه به قدرتی تبدیل شوند که در آینده جهان به عنوان یک وزنه قابل توجه باقی بمانند. هماکنون در این شرایط بریتانیا در معرض 2 سناریوی متضاد قرار دارد، دستهای همچنان بر طبل خروج از اتحادیه اروپا میکوبند و بر رای اعتماد مردم بریتانیا در فراندوم بریگزیت و احترام به دمکراسی تاکید دارند اما دستهای دیگر خواستار برگزاری رفراندوم مجدد و نقض تصمیم و رای اعتماد اولیه هستند. با این تفاسیر، بریتانیا که در 3 سال گذشته در یک وضعیت سخت و استثنایی قرار داشته است در روزها و هفتههای آینده نیز همچنان در معرض فشارهای شدید موافقان و مخالفان خروج از اتحادیه قرار خواهد داشت. ارسال به دوستان
چهارگوشه
امیر قطر نشست شرمالشیخ را تحریم کرد ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|