محسن شهمیرزادی: برای «سعاد مخنت»، روزنامه‌نگاری یکی از جدی‌ترین کارهای دنیاست؛ از همان لحظه‌ای که علاقه‌اش به تمام گزینه‌های «در آینده می‌خواهید چه‌کاره شوید»‌ به‌کنار می‌رود و پس از مواجهه با گزارش «واترگیت»1 تصمیم می‌گیرد مسیر سخت خبرنگار شدن را انتخاب کند: «در آن سن و سال من هم مثل همه بچه‌های دیگر فکر می‌کردم که دوست دارم در آینده چه‌کاره شوم. فکر کردم بازیگر یا سیاستمدار شوم اما متوجه شدم کار و زندگی همه مردان رئیس‌جمهور با عنایت ژورنالیسم از این ‌رو به آن رو می‌شود. هیجان‌زده بودم از اینکه این دو گزارشگر، باب وودوارد و کارل برنشتاین تلاش کردند تا حقیقت را کشف کنند و چقدر نتیجه کارشان بر زندگی مردم اثرگذار بود».
اما مسیر خبرنگار شدن برای مخنت بیش از همه دوستان و اطرافیانش دشوار است. او یک دختر عرب‌زاده مسلمانی است که در کشور نژادپرستی چون آلمان زندگی می‌کند. از همان ابتدا مواجهه دولت‌های اروپایی با مسلمانان و مهاجران سؤالات و چالش‌های بسیاری را برای او  به وجود می‌آورد. اگرچه مخنت هم‌اکنون خبرنگار واشنگتن‌پست آمریکا به‌حساب می‌آید اما مسیر زندگی خبرنگاری وی و چالش‌هایی که برایش پدید آمده او را به ژانر خاصی از روزنامه‌نگاری هدایت می‌کند. تازه‌ترین کتاب مخنت یعنی «به من گفتند تنها بیا» یک اثر اتوبیوگرافی یا همان خودزندگینامه‌نویسی به‌حساب می‌آید اما در واقع روایتی از پشت پرده گروه‌های تروریستی و ریشه‌یابی آنها را به مخاطب ارائه می‌دهد چراکه او همزمان با رشد گروه‌های تروریستی بزرگ می‌شود و از همین رو مخاطب هم با اثری داستانی از زندگی یک خبرنگار تحقیقی روبه‌رو است و هم با کتابی جامع درباره دلایل گسترش گروه‌های تروریستی و تکفیری.
سعاد مخنت از یک پدر سنی و مادری شیعی در آلمان زاده شده است که مشی خود را صریحاً مسلمانی سکولار معرفی می‌کند و از همین رو دریچه قضاوت‌های او از همین مسیر است. نه تعصبی به اهل سنت نشان می‌دهد، نه علقه بیشتری به شیعیان دارد. مخنت در روایت‌های خود قرائتی خنثی از شیعه و سنی ارائه می‌دهد و بیش از آنکه مساله‌اش مذهب باشد، سیاست است. تحول اندیشه‌ای مخنت پس از مواجهه با اتفاقات، او را وادار می‌کند در بسیاری از تصوراتش تغییر ایجاد کند. نگاه او به آمریکا، رسانه‌های سراسری، تحولات خاورمیانه، 11سپتامبر، شیعیان انقلابی و... پس از تجربه‌های روزنامه‌نگاری‌اش متفاوت می‌شود و  مخاطب همزمان با نویسنده،  بینشی جدید نسبت به آنها به دست می‌آورد. اگرچه قطعاً می‌توان به بسیاری از تحلیل‌های سیاسی مخنت ایرادهایی وارد کرد، اما تکاپوهای او برای کشف حقیقت، به‌گونه‌ای است که مخاطب را با طیف‌های گوناگون عقیدتی و سیاسی همراه می‌کند و شاید از همین رو است که «به من گفتند تنها بیا» جزو پرفروش‌ترین‌های واشنگتن‌پست به‌حساب می‌آید.
اهمیت به «ژورنالیسم تحقیقی» برجسته‌ترین مقوله‌ای است که می‌توان به خاطر آن کتابستان معرفت را بابت ترجمه و نشر این اثر ستود. در حالی‌که هنوز عده‌ای در تحلیل‌های صفر و صدی گمان می‌کنند داعش قارچی است که ناگهان و پس از رعد و برقی یک‌شبه قد علم کرده یا در سویی دیگر عده‌ای تماماً آن را متعلق به سازمان‌های امنیتی و حکومت‌های اروپایی-آمریکایی می‌دانند، مخنت به‌عنوان یک روزنامه‌نگار تحقیقی تلاش داشته است با دوری از پیش‌فرض‌ها و روایت‌های اروپایی-آمریکایی از این پدیده، خود سراغ کشف حقیقت رشد گروه‌های تکفیری برود. بخش عظیمی از این حقیقت در منظر مخنت معطوف به رفتار کشورهای جهان اول در قبال مسلمانان و ظلمی است که در عین شعار آزادی و برابری به آنها روا داشته‌اند. درواقع گروه‌های تکفیری معلول رفتار اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در قبال مسلمانان به شمار می‌آیند. اما این کتاب از آنجایی برای مخاطب ایرانی اهمیت پیدا می‌کند که روایت‌های کلی‌گویانه و ادبیاتی تهییجی و احساسی در تحلیل رویدادهای سیاسی، شیوه اندیشیدن سیاسی مردم را دچار چالش‌های فراوانی کرده است. بسیاری معتقدند رسانه‌های فارسی‌زبان به بازتولید ادبیات احساسی در برابر رویدادهای بین‌المللی و سیاسی می‌پردازند. درحالی‌که نگاه غیرمستدل و تهییجی در تحلیل‌های سیاسی در بسیاری از برهه‌های مهم ازجمله انتخابات یا اقدامات مهم بین‌المللی به صورت عکس عمل می‌کند و انتخاب‌های منطقی و بر اساس استدلال و اندیشه را به اقلیت می‌کشاند. علاوه بر این مخاطبی که به ادبیات کلی و احساسی خو گرفته باشد در قبال داده‌های جزئی و استدلال‌های منطقی- ولو به صورت مغلطه‌ - آسیب‌پذیر خواهد شد و بخش مهمی از آسیب‌پذیری مخاطب ایرانی در قبال شبکه‌های فارسی‌زبان بیگانه به همین امر ارجاع پیدا می‌کند. رونق ژورنالیسم تحقیقی چه در ادبیات مکتوب و چه در رسانه‌های غیرمکتوب اعم از تلویزیون، رادیو و... موجب می‌شود مخاطب ارتباط ویژه‌ای با واقعیت برقرار کند و درگیر سوال‌های مبتدیانه و بدیهی چون «خودمان گرسنه داریم، چرا به سوریه و لبنان کمک می‌کنید؟» نباشد. خوانش «به من گفتند تنها بیا» می‌تواند قرائت بدیعی از ریشه‌های شکل‌گیری گروه‌های تکفیری ارائه ‌دهد و در عین حال اهمیت ژورنالیسم تحقیقی و روزنامه‌نگاران اندیشه‌محور و جویای حقیقت را به رخ می‌کشد. این کتاب به همت انتشارات کتابستان معرفت در نمایشگاه کتاب امسال عرضه شد.
پی‌نوشت:
1-  در ماجرای واترگیت گزارش 2 روزنامه‌نگار واشنگتن‌پست منجر به استعفای ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور وقت آمریکا شد.

پیش از اثر تحسین‌شده سعاد مخنت، کتاب‌های دیگری نیز با همین مضمون و در حال و هوایی مشترک خلق ‌شده‌ است. «10 روز با داعش» یکی از شاخص‌ترین این آثار است که ترجمه آن به زبان فارسی با اقبال فراوانی روبه‌رو شده است. این کتاب، شرح سفر جسورانه‌ ۱۰ روزه‌ «یورگن تودنهوف» روزنامه‌نگار آلمانی است به همراه پسرش و یکی دیگر از دوستان وی به قلمرو داعش. 10 روز با داعش نثری روان و ژورنالیستی دارد ولی عینیت‌گرایی و ثبت دقیق رویدادها مخاطب را به‌صورت ویژه‌ای با روایت همراه می‌کند. کتاب «چهره‌های خاکستری» دیگر اثری است که به شیوه ژورنالیسم تحقیقی از کتی اوتن به انتشار رسیده است. راوی این کتاب یک روزنامه‌نگار زن انگلیسی ساکن کردستان عراق است که اثرش را پیرامون زنان ایزدی در مواجهه با داعشی‌ها نوشته است.  همچنین این اثر تحقیقی اطلاعات خوبی درباره آیین ایزدی، سیستم برده‌داری داعش، مناسبات قدرت و مناقشات گروه‌های سیاسی در مناطق ایزدی‌نشین به مخاطب می‌دهد. همچنین کتاب «رستاخیز داعش» که به  تاریخ، راهبرد و رویکرد آخرالزمانی داعش می‌پردازد به قلم « ویلیام مک کنتس» در بازار ایران به انتشار رسیده است. در این اثر از ظهور و شکل‌گیری داعش روایتی ارائه می‌شود که در دل آن می‌توان با عمق اندیشه‌های این گروه تکفیری بویژه دیدگاه‌‌های موعودگرایانه آنها آشنا شد. ویلیام مک کنتس نویسنده این کتاب، دکترای مطالعات خاورمیانه را دارد و روزگاری هم مشاور وزارت خارجه آمریکا بوده ‌است اما مهم‌تر از آن، بنیان‌گذار و یکی از سردبیران سایت «جهادیکا» است که به‌صورت تخصصی در زمینه جهادی‌های اهل سنت کار می‌کند و همه اسناد و مدارک و بیانیه‌های مربوط به این گروه‌ها را جمع‌آوری و ترجمه کرده و در اختیار عموم قرار می‌دهد.
 

هوشنگ مرادی‌کرمانی با تایید خبر بازنشسته کردن خودش از نویسندگی گفت دوست دارد در اوج با نوشتن خداحافظی کند. به گزارش «وطن‌امروز»، در ایام برگزاری سی‌ودومین دوره نمایشگاه کتاب تهران، صالح رامسری، مدیر نشر معین که ناشر اختصاصی کتاب‌های هوشنگ مرادی‌کرمانی نیز به شمار می‌رود در گفت‌وگویی اعلام داشت کتاب «قاشق چایخوری» از این نویسنده که در نمایشگاه کتاب امسال ارائه شد، آخرین اثری است که وی تألیف کرده است. این خبر که بسیاری امیدوار بودند صحت نداشته باشد، سوژه خبرگزاری مهر شده تا پیگیر صحت و سقم آن شود. مرادی‌کرمانی در گفت‌وگو با این رسانه با تایید این خبر گفت: «معتقدم برای نوشتن باید موضوع اثر سراغ آدم بیاید. برای نوشتن همین اثر اخیرم نیز 5 سال زمان صرف کردم تا بتوانم بنویسمش. خودم حس کردم دیگر کُند شده‌ام. می‌خواهم از ورزشکارها یاد بگیرم و در اوج خداحافظی کنم. الان که با شما صحبت می‌کنم چنین حسی دارم. شاید هم ورق برگشت و چیزی به سرم زد. آخرین بار برای نوشتن یک داستان کوتاه 5 بار داستان را نوشتم. به نظر هنر چیزی نیست که شما بخواهید برای آمدنش در خودتان تلاش کنید، باید خودش بیاید. من همیشه به دانشجویانم می‌گویم ماندگاری در تکثر نیست. شاعرانی بوده‌اند با 12 دیوان که هرگز در تاریخ نمانده‌اند اما خیام با 50 رباعی جهان را فتح کرده است. کدام بهتر است؟ من فکر می‌کنم با زیاد نوشتن نمی‌شود ماندگار شد، بلکه با چطور نوشتن است که می‌شود به ماندگاری فکر کرد».

محمدحسین‌آبادی: «من خودم یک میلیون نفر آدم رو با هم، تو صفحه سینما سیاه می‌کنم!» این واکنش منطقی(!) تهمینه میلانی، کارگردان قدیمی سینمای ایران به سوال خبرنگاری است که درباره حواشی نمایشگاه اخیر نقاشی‌هایش در یکی از گالری‌های تهران پرسیده است. فارغ از ادبیات عجیب میلانی در مواجهه با یک سوال، آنچه میلانی را این روزها تبدیل به یکی از سوژه‌های مهم رسانه‌ها کرده، حاشیه‌هایی است که او با برگزاری دومین نمایشگاه از نقاشی‌هایش در مدت کمتر از یک سال پدید آورده است. میلانی که ابتدا کپی بودن برخی آثارش را از روی طراحان سرشناسی همچون «جنی میلیهوف» تکذیب می‌کرد، در ادامه اعتراف کرد به شکل «ناخواسته» از طرح‌های او الهام گرفته است و البته نقدهای تند و تیزی را که در ارتباط با این اتفاق وجود داشت منتسب به یک جریان سیاسی خاص می‌کرد؛ در حالی که عمده منتقدان او کارشناسان هنری و دانشجویان رشته طراحی و نقاشی بودند! جالب اینکه او در جریان این اتفاقات از یکی از دانشجویان رشته نقاشی دانشگاه تهران نیز که از جمله منتقدان وی بوده، شکایت کرده است. در نهایت شورای نظارت و ارزیابی فعالیت نگارخانه‌ها پس از بازبینی آثار به نمایش درآمده در نمایشگاه «آن دیگری» که دومین نمایشگاه تهمینه میلانی در یک سال اخیر بود، اعلام کرد این مجموعه از منظر هنرهای تجسمی قابل تأمل نیست و صرفاً جستارهای شخصی در این حیطه است و گالری برگزارکننده این نمایشگاه نیز توبیخ شد. اما گذشته از همه اتفاقات و حواشی پیش‌آمده به‌واسطه برگزاری این 2 نمایشگاه نقاشی که در این مدت بحث‌های زیادی پیرامون آن شد، نکته مهم نبود ظرفیت شنیدن نقد در بخشی از هنرمندان کشورمان است؛ نقدهایی که صرفا از بُعد نقد و بررسی ارزش‌های هنری یک اثر مطرح می‌شوند ولی با واکنش‌هایی از جنس رفتار میلانی با سوال ساده یک خبرنگار روبه‌رو می‌شوند. ای ‌کاش کسی به خانم میلانی می‌گفت: «لازم نیست ما مخاطبان سینما را سیاه کنید، لطفا کمی تحمل نقد داشته باشید!»

گروه فرهنگ و هنر: هفتادودومین جشنواره فیلم کن هنوز آغاز نشده، درگیر حاشیه‌های مختلفی شده است. تازه‌ترین حاشیه ایجاد شده برای این دوره از جشنواره فیلم کن، ماجرای تقدیر از آلن دلون، بازیگر نامدار فرانسوی در این دوره از جشنواره است. بر اساس آنچه ورایتی درباره این حواشی منتشر کرده، با وجود دیدگاه‌های این بازیگر کهنه‌کار و اعتراض یک سازمان فمینیستی آمریکایی به این دیدگاه‌ها، جشنواره کن کارش را با اهدای جایزه نخل طلای افتخاری به این بازیگر آغاز می‌کند. آلن دلون پیش‌تر نظراتی مطرح کرده و سرپرستی فرزند توسط والدین همجنس را نادرست خوانده بود. سازمان زنان و هالیوود از رفتار ستاره کهنه‌کار سینمای فرانسه با زنان و همچنین گفته‌هایش درباره مخالفت با فرزندخواندگی زوج‌‌های همجنس‌گرا و حمایتش از ظهور سیاست‌‌های راست تندرو در فرانسه انتقاد کرده بودند. کن هم در پاسخ به این انتقادات بدون آنکه موضع‌گیری به نفع یا علیه دیدگاه‌های این بازیگر داشته باشد، گفته است این جشنواره از این بازیگر تجلیل می‌کند، زیرا او یک بازیگر افسانه‌ای و بخشی از تاریخ کن است؛ همان‌طور که این جشنواره از «کلینت ایستوود»، «وودی آلن» و «انیس واردا» تجلیل کرد. پس از تجلیل از ژان «پل بلموندو» و «ژان‌پی یرلود» طبیعی بود از بازیگر بزرگی مثل آلن دلون تجلیل شود. جالب اینکه خود دلون ۸۳ ساله نیز واکنشی به این اعتراض‌ها نداشته است. با همه اینها بسیاری از مجامع و سازمان‌های حامی حقوق زنان اعتراضی به اهدای این جایزه به آلن دلون نکرده‌اند. دلون ضمن اینکه بارها زندگی مشترک همجنس‌گرایان را نقد کرده، به پذیرش فرزند توسط آنها اعتراض کرده است. وی سال پیش در یک مصاحبه تأیید کرد در طول زندگی‌اش پیش آمده که با چند زن رفتار نادرستی داشته و آنها را زده است. وی در عین حال از روی کار آمدن راست‌های افراطی در فرانسه و سوییس حمایت کرده بود. آلن دلون در بیش از ۸۰ فیلم سینمایی نقش‌آفرینی و با کارگردان‌های بزرگی چون آنتونیونی، ویسکونتی، ژان‌پیر ملویل و ژان لوک‌گدار همکاری و با بازیگرانی چون رومی اشنایدر، ژان گابن، ایو مونتان و لینو ونتورا بازی کرده است. خبر دیگر در ارتباط با جشنواره کن امسال، اعلام فیلم «خاص‌ها» به عنوان پایان‌بخش جشنواره کن 2019 است. «خاص‌ها» ساخته «اولیویه ناکاش» و «اریک تولدانو» درباره 2 فعال اجتماعی است که به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک می‌کنند. این کمدی اجتماعی با بازی «ونسان کسل» و «ردا کاتب» هفتادودومین جشنواره فیلم کن را به پایان می‌برد و ۲۵ ماه مه ‌در این جشنواره نمایش داده می‌شود. اما خبر جالب دیگر پیرامون جشنواره امسال ساخت نسخه‌ای آمریکایی از یکی از فیلم‌های آسیایی حاضر در این دوره از جشنواره است. بنا بر خبر هالیوودریپورتر، فیلمی از سینمای کره‌جنوبی با عنوان «گانگستر، پلیس، شیطان» در هالیوود بازسازی می‌شود. «بالبو پروداکشنز» کمپانی سیلوستر استالونه قصد دارد نسخه انگلیسی این فیلم جنایی را بسازد. از این فیلم کره‌ای که با بودجه ۹ میلیون دلار به کارگردانی لی وون‌تائه ساخته شده، دعوت شده در بخش نمایش نیمه‌شب جشنواره فیلم کن ۲۰۱۹ حضور یابد. این فیلم ۱۵ ماه مه ‌در کره‌جنوبی اکران می‌شود اما درباره زمان دقیق ساخته شدن نسخه آمریکایی این فیلم هنوز چیزی اعلام نشده است.

کتاب «استراتژی و دیگر هیچ» مجموعه 7 گفت‌وگوی محمدحسن روزی‌طلب با ناصر رضوی، کارشناس امنیتی درباره سازمان مجاهدین خلق (منافقین) است که به تازگی منتشر شده است. «ناصر رضوی» از مسؤولان اطلاعاتی- امنیتی بوده که بیش از 30 سال عمر خدمتی خویش را صرفا در حوزه‌ التقاط و به طور اخص در مبارزه با منافقین طی کرده است.
 

واکنش «رهبر انقلاب» به استفاده ابزاری از زنان در نمایشگاه کتاب
رهبر انقلاب در جریان بازدید از نمایشگاه کتاب راجع به استفاده ابزاری از تصویر زنان روی جلد بعضی کتاب‌ها هشدار دادند. به گزارش تسنیم، صفحه khamenei_reyhaneh در اینستاگرام نوشت: رهبر انقلاب در جریان بازدید از نمایشگاه کتاب و خطاب به وزیر ارشاد، استفاده‌ ابزاری از تصویر زنان روی جلد بعضی کتاب‌ها را جزو مواردی یاد کردند که وزارت ارشاد باید درباره آن مراقبت کند و فرمودند: «تحت تاثیر برخی جوها نباید قرار گرفت. شما مأمور اسلام و جمهوری اسلامی هستید. رودربایستی نکنید. اگر کتابی به خواننده و مخاطبش زیان می‌رساند باید جلویش را گرفت. در همین کشورهای غربی که با وقاحت دم از آزادی بیان می‌زنند محدودیت‌هایی در چاپ و انتشارات هست که اگر بیشتر از ما نباشد کمتر نیست».


حمایت بنیاد روایت فتح از سریال «حضرت موسی(ع)»
رئیس بنیاد فرهنگی روایت فتح از برنامه‌ریزی این بنیاد برای حمایت از سریال «حضرت موسی(ع)» خبر داد. به گزارش «وطن‌امروز»، سیدمحمدیاشار نادری، رئیس بنیاد فرهنگی روایت فتح، با اعلام خبری درباره پروژه «حضرت موسی(ع)» گفت: با هماهنگی‌های صورت گرفته در جلسات متعددی که با دست‌اندرکاران و عوامل این سریال ارزشمند برگزار شد بنا داریم با حداکثر توان و ظرفیت و استفاده از همه امکانات سخت‌افزاری، لجستیکی و پشتیبانی از این سریال حمایت کنیم. روز گذشته جلسه‌ای با تهیه‌کننده این سریال آقای سیداحمد میرعلایی داشتیم و به توافقات خوبی رسیدیم. 2 مجموعه این بنیاد یعنی انجمن سینمای انقلاب و دفاع‌مقدس و شهرک سینمایی انقلاب و دفاع‌مقدس با تمام توان پای کار این اثر ارزشمند خواهند بود. این سریال که با سرمایه‌گذاری هوشمندانه رسانه ملی تولید می‌شود، به عنوان یک پروژه استراتژیک در سطح ملی و فراملی تأثیرات بسیار زیادی خواهد گذاشت و امید است که همچون سریال پربیننده و موفق یوسف پیامبر به کارگردانی هنرمند متعهد فرج‌الله سلحشور، در سطح کشور و جهان اسلام بدرخشد و سفیر فرهنگی مناسبی برای انقلاب اسلامی باشد.


علی سلیمانی با اوج به تالار وحدت می‌رود
نمایش «مردی در آینه» به کارگردانی علی سلیمانی و تهیه‌کنندگی علی رضوانی، اجرای خود را از ۲۵ اردیبهشت در تالار وحدت آغاز خواهد کرد. به گزارش «وطن‌امروز»، نمایش «مردی در آینه» با متنی بازنویسی شده از سوی محسن جسور، براساس نمایشنامه «توبه نمی‌کنم» نوشته سیدجواد هاشمی چند روزی است که به کارگردانی علی سلیمانی تمرینات خود را برای اجرا در تالار وحدت آغاز کرده و قرار است از 25 اردیبهشت در تالار وحدت روی صحنه برود. اجرای نمایش «مردی در آینه» با حمایت اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنیاد رودکی، معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران و سازمان هنری- رسانه‌ای اوج تا 8 خرداد ادامه خواهد داشت. «مردی در آینه» داستان حارث است که سال‌ها با لجاجت، کینه علی(ع) را در دل دارد و در تمام جنگ‌ها علیه امیرالمؤمنین(ع) جنگیده است و هیچگاه دوستدار او نیست. در مقابل کینه‌توزی‌ها و دشمنی‌هایش، مهربانی و شفقت علی(ع) را دیده و همیشه چشمانش را بر الطاف علی(ع) بسته است. در ادامه اما حارث درباره حضرت علی(ع) به معرفت حقیقی می‌رسد. نمایش «مردی در آینه» کاری از گروه هنری ایلیا به تهیه‌کنندگی علی رضوانی و مدیر تولیدی حسین فردوس‌آرانی است که در آن بازیگرانی همچون علی سلیمانی، سیروس همتی، محسن سلیمانی‌فارسانی، علی یعقوب‌زاده، حسین میرزاییان، سبا سلیمانی و محمدرضا معجونی به ایفای نقش خواهند پرداخت. نمایش «مردی در آینه» از 25 اردیبهشت ساعت 18:30 و به مدت 70 دقیقه در تالار وحدت روی صحنه خواهد رفت.