سرانجام لیگ هجدهم با قهرمانی پرسپولیس به پایان رسید. پیروزی یک بر صفر مقابل پارس‌جنوبی جم موجب شد تیم برانکو در قهرمانی هت‌تریک کند و این افتخار که تا پیش از این از آن سپاهان بود، حالا مشترکا در اختیار سرخ‌های پایتخت و زردهای نصف جهان است. پرسپولیس در جم توانست برای سومین فصل پیاپی قهرمان لیگ برتر شود تا تعداد قهرمانی این تیم به عدد ۵ برسد و از نظر قهرمانی هم با سپاهان برابر شود. سپاهان نیز در این دوره از مسابقات موفق شد نایب قهرمان شود تا تعداد نایب قهرمانی 2 تیم در عدد ۲ مساوی باشد ولی پرسپولیس با ۲ بار عنوان سومی موفق‌تر از سپاهان بوده که تنها یک بار این مقام را به دست آورده است. با این اوصاف پرسپولیس که پرافتخارترین تیم ادوار لیگ است، عنوان پرافتخارترین تیم تاریخ لیگ برتر را که از لیگ دهم در اختیار سپاهان بود از آن خود کرد. پرسپولیس در دوره‌های اول و هفتم لیگ قهرمان شده بود و از لیگ شانزدهم تا هجدهم به مقامی کمتر از نخست بسنده نکرده است. این برای نخستین‌بار در تاریخ پرسپولیس است که این تیم ۳ دوره پیاپی موفق به قهرمانی در لیگ می‌شود. سپاهان نیز در دوره‌های دوم، نهم تا یازدهم و چهاردهم قهرمان شده است. پرسپولیس در دوره‌های سیزدهم و پانزدهم نایب قهرمان شد. سپاهان نیز این تجربه را در لیگ هفتم و هجدهم کسب کرد و در نهایت 2 عنوان سومی پرسپولیس در لیگ‌های دوم و ششم در قیاس با تنها عنوان سومی سپاهان در لیگ دوازدهم، باعث برتری پرسپولیس بر سپاهان شده است. سومین تیم پرافتخار تاریخ لیگ برتر استقلال است. هر چند این تیم از نظر تعداد جام از رقیب تهرانی و اصفهانی خود ضعیف‌تر ظاهر شده اما آبی‌پوشان بیشترین استمرار را در حضور در جمع مدعیان داشته‌اند و با ۱۳ بار قرار گرفتن در جمع ۳ تیم نخست جدول رکورددار تاریخ مسابقات هستند. این تیم در ۱۱ دوره اخیر در ۹ فصل در ۳ رده بالای جدول بوده ولی از این ۹ فصل تنها ۲ بار به قهرمانی رسیده است. حضور پاس تهران در رتبه پنجم لیست پرافتخارترین‌ها از جمله نکات جالب این فهرست است. با وجودی که بیش از یک دهه از توقف فعالیت این تیم می‌گذرد، پاس با یک قهرمانی و ۲ نایب قهرمانی جزو تیم‌های موفق تاریخ این مسابقات است. استقلال خوزستان در طول دوران حضور خود در لیگ برتر تنها یک فصل درخشان داشت و در آن فصل نیز به قهرمانی رسید و در میان تیم‌های پرافتخار ضعیف‌ترین محسوب می‌شود. ذوب‌آهن با ۴ نایب قهرمانی در کنار استقلال رکورددار قرار گرفتن در رتبه دوم است. این تیم با ۴ نایب قهرمانی و یک سومی بهترین تیمی است که تاکنون به مقام قهرمانی نرسیده، البته تراکتورسازی نیز وضعیت تقریبا مشابهی دارد. این تیم از زمان بازگشت به لیگ برتر در اکثر فصول در زمره مدعیان به شمار می‌رفته ولی توفیقی در قهرمانی نداشته و ۳ نایب قهرمانی و یک مقام سومی کسب کرده است. نکته جالب درباره فهرست پرافتخارترین تیم‌های تاریخ لیگ برتر آن است که از جمع ۱۳ تیمی که سابقه کسب عنوان اول تا سوم یک فصل را دارند، ۵ تیم در لیگ برتر حضور ندارند و استقلال خوزستان نیز از فصل بعد به جمع آنها اضافه خواهد شد.
جام جدید؛ تا همیشه در ویترین پرسپولیس
جام جدیدی که برای قهرمان لیگ شانزدهم طراحی شد، چهارمین جام مختلف لیگ برتر فوتبال ایران است. پرسپولیسی‌ها در حالی توانستند این جام را برای سومین بار فتح کنند که پیش‌تر 9 بار هم جام‌های دیگر در لیگ‌های سراسری را به دست آورده بودند. با توجه به اعلام سازمان لیگ، هت‌تریک در قهرمانی سبب شد این جام برای همیشه در ویترین افتخارات این باشگاه قرار گیرد. همچنین جام اصلی که درصد طلای بیشتری دارد نیز به قرمزها خواهد رسید. 3 سال پیش فتاحی در این باره گفته بود: از این جام می‌خواهیم طرحی بزنیم که درصد طلای بیشتری داشته باشد و آن را پیش خود نگه می‌داریم؛ در صورتی که تیمی بتواند 3 بار عنوان قهرمانی لیگ برتر را از آن خود کند، جام اصلی را به آن تیم می‌دهیم. فتاحی سال پیش در مراسم قرعه‌کشی لیگ هجدهم نیز گفت: 2 سال است از این جام جدید رونمایی شده که در هر دو سال پرسپولیس آن را مال خود کرده و اگر امسال برای بار سوم پرسپولیس بتواند قهرمان لیگ برتر شود، این جام را به خانه خواهد برد و برای فصل بعد جامی جدید طراحی خواهد شد. این موضوع بی‌تردید افتخار بزرگی برای سرخ‌ها به حساب می‌آید و البته سازمان لیگ را دچار چالش جدیدی می‌کند. آنها حالا باید جام جدیدی را برای لیگ نوزدهم طراحی کنند.
هت‌تریک با شیب نزولی
برانکو ایوانکوویچ سومین قهرمانی‌اش را با پرسپولیس به دست آورد و آرزوی هت‌تریک را برای سرخپوشان محقق کرد اما امتیازات تیم او در راه کسب این 3 قهرمانی هر سال کمتر از سال قبل بوده است. سرمربی کروات پرسپولیس در لیگ شانزدهم نخستین قهرمانی‌اش را با ۶۶ امتیاز جشن گرفت که حد نصاب بسیار خوبی برای تاریخ لیگ برتر بود. سال دوم این قهرمانی با ۶۴ امتیاز به دست آمد و سهام سرخپوشان ۲ امتیاز سقوط کرد. امسال اما قهرمانی برانکو و شاگردانش سخت‌تر و با امتیازی پایین‌تر حاصل شد. پرسپولیس این بار ۳ امتیاز دیگر هم پایین آمد و فقط ۶۱ امتیاز گرفت. بالا بودن تعداد مدعیان و رقابت تنگاتنگ ۵ تیم در بالای جدول از دلایل تقسیم شدن امتیازات بود.

باشگاه استقلال در چند هفته‌ گذشته اخبار متفاوتی را در دل خود جای داده؛ از اخراج وینفرد شفر گرفته تا حضور فرهاد مجیدی و البته استعفای علی خطیر که انگار بیشتر نمایشی بود تا واقعی. به همه‌ اینها داوری ضعیف مقابل نفت‌آبادان و اعتراض‌ها را هم اضافه کنید، همان قضاوت معروف که پیروزی را از استقلال گرفت. میان همه‌‌ اتفاق‌ها اما مهم‌ترین اتفاق جدایی شفر بود. قطع همکاری مربی آلمانی، استقلال را برای انتخاب سرمربی فصل آینده با مشکلات بسیاری مواجه کرده است. پس از اخراج وینفرد شفر، استقلال به طور رسمی فرهاد مجیدی را به عنوان سرمربی موقت  انتخاب کرد تا به ادعای مدیران این باشگاه، پس از پایان فصل در ارتباط با سرمربی رسمی و دائمی تصمیم‌گیری شود. امیرحسین فتحی با اعلام بازه زمانی 10 روزه برای مشخص شدن نام سرمربی جدید، به هواداران شوک مثبتی وارد کرد. یعنی اینکه منتظر اخبار خوب باشند، بویژه که قرار شد سرمربی بعدی استقلال هم خارجی باشد. استقلال در این شرایط مقابل الدحیل به تساوی رسید، برابر نفت‌آبادان یک امتیاز گرفت و استقلال‌خوزستان و سپیدرود را هم شکست داد. قرار بود  فرهاد مجیدی پس از پایان فصل جای خود را به سرمربی جدید و خارجی داده و کارش را به عنوان دستیار ادامه دهد اما او به شکلی کاملاً مشکوک پس از پیروزی برابر سپیدرود رشت و پایان لیگ رو به روی خبرنگاران قرار گرفت و مدعی شد برای ادامه‌ همکاری با استقلال- به عنوان سرمربی - آماده است. او حتی تأکید کرد برای بازگرداندن استقلال به روزهای اوج برنامه‌هایی جدی در سر دارد. پس از این مصاحبه، کانال رسمی باشگاه استقلال در تلگرام با انتشار خبری فوری نوشت: «با اعلام علی خطیر، فرهاد مجیدی با قراردادی
3 ساله هدایت استقلال را به عنوان سرمربی دائم بر عهده گرفته است». این خبر البته  پس از گذشت دقایقی از روی کانال اطلاع‌رسانی باشگاه حذف شد تا این اشتباه بزرگ و عجیب، نام سرمربی قطعی استقلال در فصل بعد را لو دهد. حالا می‌توانیم به انتخاب مجیدی از سوی مسؤولان باشگاه استقلال اطمینان پیدا کنیم. همه‌ اخبار هم چنین موضوعی را تأیید می‌کند، مگر اینکه اتفاق جدیدی رخ دهد؛ اتفاقی چون هماهنگی پشت پرده برای انتشار این خبر.

بیشترین پیروزی
بیشترین پیروزی در این دوره از رقابت‌های لیگ برتر به طور مشترک در اختیار پرسپولیس، استقلال و پدیده با ۱۶ پیروزی بود. رکورد بیشترین پیروزی در تمام ادوار لیگ برتر، در اختیار پرسپولیس است. سرخپوشان در لیگ شانزدهم با ۲۲ پیروزی قهرمان شدند و به این ترتیب این رکورد شکسته نشد.
کمترین پیروزی
تیم‌های نفت مسجدسلیمان، سپیدرودرشت و استقلال خوزستان هر سه با 3 پیروزی کمترین برد را کسب کردند. این رکورد را مس کرمان با یک پیروزی در فصل سیزدهم همچنان در اختیار دارد.
بیشترین تساوی
این رکورد از آن ماشین‌سازی با ۱۷ تساوی شد. بالاترین تعداد تساوی در لیگ‌های ۱۶ تیمی در اختیار مس کرمان در لیگ سیزدهم با ۱۹ تساوی است.
کمترین تساوی
پدیده و پیکان با 8 تساوی کمترین تعداد تساوی را در اختیار داشتند. ملوان بندر انزلی در لیگ سیزدهم و لیگ پنجم، به همراه استقلال اهواز در لیگ ششم، سیاه‌جامگان در لیگ پانزدهم و پرسپولیس در لیگ شانزدهم با
6 تساوی و سپیدرود هم با همین تعداد تساوی در لیگ هفدهم این رکورد را در اختیار دارند که این رکورد شکسته نشد.
بیشترین شکست
در این فصل استقلال‌خوزستان با ۱۸ شکست، بیشترین باخت را در لیگ آورد، این در حالی است که استقلال اهواز در لیگ پانزدهم با ۲۱ باخت این رکورد را در دست داشت که به این ترتیب این رکورد هم شکسته نشد.
کمترین باخت
عنوان شکست‌ناپذیرترین تیم لیگ برتر در این فصل در اختیار پرسپولیس با یک شکست قرار گرفت. این رکورد قبلاً در دست استقلال و استقلال خوزستان با 3 باخت در لیگ‌های پنجم و پانزدهم بود و به این ترتیب این رکورد شکسته شد.
بیشترین گل زده
برترین خط حمله لیگ برتر در این فصل با ۴۶ گل در اختیار سپاهان بود. بالاترین رکورد در این زمینه در اختیار تراکتورسازی در فصل چهاردهم است که با ۵۸ گل زده عنوان خطرناک‌ترین خط حمله را یدک می‌کشید.

نوید مؤمن: «ناتالی توچی» مشاور «فدریکا موگرینی» مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی در اظهاراتی که مورد توجه برخی رسانه‌‌های غربی نیز قرار گرفته، ضرب‌الاجل 60 روزه ایران به تروئیکای اروپا را ناکافی دانسته و در این‌باره می‌گوید: «توافق هسته‌ای با ایران اهمیت زیادی برای ما [اروپا] دارد. رویکردهای جنگ‌طلبانه دولت آمریکا نیز در قبال ایران بی‌نتیجه است. اروپا مانند آمریکا اهداف پنهانی ندارد و حداقل ۱۲۰ روز زمان نیاز است تا بتواند حسن‌نیت خود درباره پایبندی به تعهدات برجامی‌اش را به ایران نشان دهد».
ساعاتی پس از اظهارات مشاور موگرینی، شخص مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی از راه‌اندازی INSTEX طی هفته‌‌های آینده خبر داد. بدون شک، میان اظهارات موگرینی و مشاورش ارتباط معناداری وجود دارد؛ ارتباطی که چندان پیچیده به نظر نمی‌رسد!
اظهارات توچی در این معادله، حکم «مقدمه» و اظهارات موگرینی حکم «نتیجه» را دارد. مشاور موگرینی در وهله اول مدعی شده است اروپا مانند ایالات متحده آمریکا اهداف پنهانی در قبال ایران ندارد. این ادعا در حالی بیان می‌شود که مناسبات دوطرفه ضدایرانی ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپایی، در قلب «دیپلماسی پنهان» شکل گرفته و همچنان ادامه دارد. از ابتدای حضور ترامپ در کاخ سفید، این روابط شکل جدیدی به خود گرفته و حتی پس از خروج رسمی ایالات متحده آمریکا از برجام نیز ادامه داشته است. تحلیلگران حوزه روابط بین‌الملل بخوبی می‌دانند خروجی این دیپلماسی پنهان، تاخیر هدفمند اتحادیه اروپایی درباره ارائه سازوکار مالی ویژه و اعمال فشارهای مستمر بر فعالیت‌های دفاعی، موشکی و منطقه‌ای ایران بوده است. در چنین شرایطی ادعای مشاور موگرینی درباره «صادق بودن» اتحادیه اروپایی کاملا مضحک به نظر می‌رسد!
نکته دیگری که در اظهارات مشاور موگرینی نسبت به آن تاکید شده، مربوط به ضرب‌الاجل 60 روزه اعلام شده از سوی جمهوری اسلامی ایران است. البته نگارنده عمیقا معتقد است با توجه به مدت زمان یک‌ساله سپری شده از 18 اردیبهشت‌ماه سال 1397 (زمان خروج آمریکا از برجام)‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، تعیین همان ضرب‌الاجل 60 روزه برای اروپا نیز بسیار زیاد و غیرضروری بوده است؛ با این حال اصرار مقامات اروپایی مبنی بر خرید زمان بیشتر از ایران، جای بسی تامل دارد.
واقعیت امر این است که رفتارهای برجامی اتحادیه اروپایی در قبال ایران، تابعی از ریل‌‌گذاری مقامات وزارت خارجه ایالات متحده و در رأس آنها «مایک پمپئو» بوده است. هم‌اکنون مقامات کاخ سفید به اروپای واحد دستور داده‌‌اند همچنان تاکتیک «خرید زمان» را در قبال ایران و برجام در پیش بگیرند تا به این طریق، واشنگتن مدت زمان بیشتری برای اعمال فشار اقتصادی بر کشورمان در اختیار داشته باشد. از این رو خواهش غیرمستقیم مشاور موگرینی از مقامات کشورمان مبنی بر تمدید ضرب‌الاجل تعیین‌شده درباره بازگشت ایران به بخشی از فعالیت‌های برجامی خود، ترجمان یک نقشه مشترک میان واشنگتن و اتحادیه اروپایی است. بدیهی است دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان نه‌تنها نباید زیر بار پذیرش چنین خواسته‌ای برود، بلکه باید مهلت 60 روزه خود به اتحادیه اروپایی و بویژه تروئیکای اروپا را با جدیت بیشتری به آنها یادآوری کند.
نکته دیگر اینکه فدریکا موگرینی متعاقب اظهارات مشاور خود، مدعی شده اتحادیه اروپایی نسبت به برجام پایبند بوده است! به عبارت بهتر، موگرینی سعی کرده با پاک کردن صورت مسأله (که همان بی‌تعهدی تروئیکای اروپا نسبت به توافق هسته‌ای است) منازعه به‌وجود آمده را مدیریت کند! آیا خانم موگرینی فراموش کرده در ابتدای حضور ترامپ در کاخ سفید، وی و نمایندگان 3 کشور اروپایی (انگلیس، آلمان و فرانسه) با کاخ سفید درباره خواسته‌‌های چهارگانه ترامپ [ تحدید توان موشکی ایران، بازرسی آژانس از اماکن نظامی ایران، کاهش قدرت نفوذ منطقه‌ای ایران و اعمال محدودیت‌های فرازمانی بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران] به توافق رسیدند؟
آیا در آن زمان موگرینی نمی‌دانست اقدامات مشترک دولت ترامپ و دولت‌های اروپایی که به بهانه «ترمیم توافق هسته‌ای» انجام می‌شد، مغایر اصل توافق شکل‌گرفته میان ایران و اعضای 1+5 بود؟ فراتر از این مسأله، آیا موگرینی نقش‌آفرینی خود به سود دولت‌های اوباما و ترامپ را در کمیته مشترک برجام فراموش کرده است؟
بدون شک، ادعای مشاور موگرینی و متعاقبا، ادعای شخص مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی با واقعیات جاری درباره برجام منطبق نبوده و از این رو، مورد پذیرش جمهوری اسلامی ایران نیست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. بدون شک، فدریکا موگرینی و دیگر مسؤولان اروپایی باید به جای تلاش برای خرید زمان بیشتر از ایران ـ که به سود کاخ سفید است‌ـ به تعهدات حداقلی خود در توافق هسته‌ای جامه عمل بپوشانند. ساعت شنی 60 روزه‌ای که جمهوری اسلامی ایران آن را تنظیم کرده، با سرعت به نقطه نهایی تعیین شده نزدیک می‌شود!