محمدرضا کردلو: یکی از لطیفه‌های رایج درباره ازدواج و طلاق این است: عامل اصلی طلاق، ازدواج است! وقتی خواستم نوشتن درباره «داستان ازدواج» نوآ بامباک را شروع کنم، یاد این لطیفه مرسوم افتادم. در واقع انتخاب هوشمندانه عنوان فیلم مرا به یاد این لطیفه انداخت، چرا که فیلم داستان ازدواج نیست! داستان طلاق است. داستان یک جدایی پردردسر که یک جورهایی ما را با زیر و بم ماجرای طلاق در آمریکا آشنا می‌کند. قانون خاص ایالت‌ها، دعواهای حقوقی، گران بودن وکالت و خرده‌روایت‌هایی که در کنار داستان اصلی به عمق بخشیدن به داستان طلاق کمک می‌کند. داستان ازدواج که یکی از فیلم‌های تحسین شده سال 2019 است، روایت یک موقعیت مشخص است. کارگردان تلاش نکرده پراکنده‌گویی کند، پرانتز باز کند و ماجراهای اضافی نامربوط را که اغواگرایانه به نظر می‌رسند، به قصه‌اش اضافه کند. «خانواده» در مرکزیت یک کشاکش هیجان‌برانگیز (و البته کمدی) قرار گرفته و همه چیز آنجاست؛ خانواده‌ای که با چالش نظم نیویورکی و سربه هوایی لس‌آنجلسی مواجه است. زور هر دو طرف مساوی است و این قانون ایالت‌هاست که باید تکلیف ماجرا را روشن کند. اگر نگوییم رویکرد فیلم مردستیزانه به نظر می‌رسد، می‌توان حداقل به قطعیت گفت همراهی بیشتری با زن دارد. وکیل نیکول، خوشحال از اینکه نگذاشته همه چیز 50-50 تمام شود، در یکی از سکانس‌های مهم فیلم برای ضدیت خود با مردان یک توجیه مذهبی هم درست می‌کند. 

درام نوآ بامباک برای مخاطبی با یک زندگی روزمره همانقدر کارکردی و شخصی تلقی می‌شود که برای مخاطبی خاص و... روزمره؛ یعنی مخاطبی که زندگی‌اش درگیر تحولات عجیب و خارق‌العاده است. اتفاقا یکی از هوشمندی‌های قصه این است که زوجی که قصد جدایی دارند، نه آدم‌های معمولی که یک کارگردان و بازیگر تئاتر و سینما هستند. با این همه وقتی قرار است به ماجرای زندگی بپردازیم، بازیگر بودن و کارگردان بودن اهمیتی ندارد. آنچه اهمیت دارد، مرد خوب بودن، زن خوب بودن، پدر خوب بودن و مادر خوب بودن است. «داستان ازدواج» داستان از خودگذشتگی و ساختن است. به نظر من یکی از پیام‌های مهم این فیلم که در یکی از عالی‌ترین سطوح سینمایی جهان و با نگاهی مسأله‌محور به خانواده ساخته شده، هم همین است که با همه تغییر و تحولاتی که جامعه آمریکا در طول دهه‌های گذشته داشته، «خانواده» هنوز از جایگاه مهمی برخوردار است. داستان موفقیت‌های چارلی از جایی آغاز می‌شود که از خانواده بریده است؛ خانواده‌ای که درگیری‌شان با الکل و خشونت، او را از آنها فراری داده است. مهم‌ترین بهانه ازدواج چارلی دستیابی به این مطلوب سرکوب شده است؛ خانواده. داشتن خانواده برای نیکول نیز مهم است. در ابتدای فیلم می‌بینیم دلایل زیادی برای دوست داشتن چارلی از طرف او عنوان می‌شود و در نهایت می‌گوید: 2 ثانیه بعد از اینکه دیدمش، عاشقش شدم! بامباک در افتتاحیه فیلم دلایل فراوانی را برای کنار هم بودن این دو برمی‌شمرد. از زبان هر دوی آنها خوبی‌های طرف مقابل‌شان را می‌شنویم و به استقبال این می‌رویم که داستان هیجان‌انگیز یک زوج و یک زندگی را تماشا کنیم! مسأله طلاق، یک تضاد دراماتیک در همان افتتاحیه فیلم ایجاد می‌کند. چیزی که شاید انتظارش را نداریم. «این دو نفر چرا با این همه حسن تفاهم می‌خواهند از هم جدا شوند؟» همان «بعدش چه شد؟» لازم در فیلمنامه‌هایی که درست نوشته شده‌اند و می‌شود در کلاس‌های فیلمنامه‌نویسی تدریس‌شان کرد، البته با تاکید و اشاره به خلأهایی که کمتر فیلمنامه‌ای از آنها مصون است. در ادامه فرآیندی که برای طلاق این دو نفر در قصه طی می‌شود، از گفت‌وگو و چالش‌های 2 نفره به رقابت وکلا می‌رسد. آنجاست که جنبه حقوقی ماجرا برای مخاطبی که آشنایی مناسبی با قواعد و قوانین طلاق در آمریکا ندارد، جذاب می‌شود. اتفاقا یکی از دلایلی که «داستان ازدواج» به چشم آمده و دیده شده، مسأله‌ای است که به آن پرداخته، چرا که سطح جدی و مسأله‌پرداز هالیوود برای سال‌ها از این مسأله فاصله گرفته بود و تنها در برخی سریال‌ها مانند «دروغ‌های کوچک بزرگ» به این مسأله پرداخته بود. چیزی که در «داستان ازدواج» به عنوان یک داستان فرعی مورد اشاره قرار می‌گیرد، «صنعت طلاق» است و درآمدی که وکلا به جیب می‌زنند. 

دعوای لس‌آنجلس/ نیویورک یکی از پیوست‌های مهم برای دیده شدن فیلم است. در سکانسی چارلی به پسرش(هنری) می‌گوید: نیویورک برای قدم زدن شهر خوبی است. پسر می‌گوید: «ولی من یک جا نشستن را بیشتر دوست دارم. برای همین لس‌آنجلس را بیشتر دوست دارم». وقتی نیکول به لس‌آنجلس می‌رود فیلم در موقعیتی متفاوت از نیویورک قرار می‌گیرد؛ یک نوع تنوع ریتمیک. لس‌آنجلس پر از شخصیت‌هایی است که با حداقلی‌ترین دیالوگ حضور موثری در فیلم دارند. نیویورک اینطور نیست. رقابت وکلا در لس‌آنجلس اتفاق می‌افتد. جایی که برنده زن‌ها هستند. شخصیت چندلایه وکیل نیکول هم برای چارلی و هم برای وکیل چارلی ترسناک به نظر می‌رسد. چارلی در دادگاه خود را بازنده می‌بیند و برای همین، دعوای واقعی‌تر را در دادگاه «خانه» به راه می‌اندازند. خواسته چارلی عملی می‌شود و به جای وکلا، آن دو با یکدیگر حرف می‌زنند. این سکانس، دقیقه 90 فیلم است؛ جایی که اکثر فیلم‌ها تمام می‌شوند اما نقطه عطف دوم و سکانس تاثیرگذار فیلم همین سکانس است. تازه در این سکانس به ریشه مشکلات این دو نفر پی می‌بریم که چیزی بیشتر از احساسات انسانی همیشگی و کلیشه‌ای نیست. حسادت، روابط زناشویی، غرور و... که ممکن است برخی را خیلی‌ها در زندگی روزمره خود تجربه کنند. برای همین است که فیلم برای «همه» ساخته شده است. سطح بازی درایور و جوهانسون تازه در این سکانس است که مشخص می‌شود و به اوج می‌رسد؛ یکی از بهترین بازی‌های این دو نفر در کارنامه بازیگری‌شان. فیلم به نوعی سیستم قضایی آمریکا پیرامون حضانت را نیز به سخره می‌گیرد. وقتی پدر و مادر هیچ کاره‌اند، فقط وکلا حرف می‌زنند و در نهایت زنی به خانه این دو نفر می‌رود تا از کیفیت بچه‌داری‌شان باخبر شود و این دو چون بازیگران حرفه‌ای هستند، برایش نقش بازی می‌کنند. 

هنری میان‌شان تقسیم می‌شود و انگار هردو راضی هستند! اما در سکانس پایانی دوباره به افتتاحیه بازمی‌گردیم؛ جایی که هنری و چارلی از روی کاغذ ویژگی‌های مثبتی را که نیکول درباره چارلی نوشته می‌خوانند و وقتی به این عبارت می‌رسند، چارلی اشک می‌ریزد: 2 ثانیه بعد از اینکه دیدمش، عاشقش شدم! و شاید ما تازه به این واقعیت پی می‌بریم که داستان ازدواج عنوان اشتباهی برای این فیلم نیست؛ فیلم داستان ازدواجی است که به طلاق منجر شده است.

گروه فرهنگ و هنر: پس از انتشار گزارشی مبنی بر بررسی بودجه فرهنگی و هنری سازمان صداوسیما و وزارت ارشاد در سال 99 در روز دوشنبه دوم دی‌ماه روزنامه «وطن امروز»، سازمان برنامه و بودجه نسبت به این گزارش واکنش نشان داد. به گزارش «وطن امروز»، آنچه در گزارش ویژه «وطن امروز» در مقایسه بودجه پیشنهادی صداوسیما و وزارت ارشاد ملاک قرار داده شده بود، مقایسه لوایح پیشنهادی بودجه‌ رسانه ملی و وزارت ارشاد در سال‌های 1398 و 1399 است که طبق همین مقایسه، نگارنده گزارش را درباره لایحه بودجه وزارت ارشاد و بودجه صداوسیما به رشته تحریر درآورده است اما سازمان برنامه و بودجه کشور در جوابیه‌اش «لایحه بودجه پیشنهادی» 99 وزارت ارشاد اسلامی و رسانه ملی را با «قانون بودجه مصوب» سال 98 مقایسه کرده است. در بخشی از جوابیه سازمان برنامه و بودجه درباره جزئیات بخش فرهنگ و هنر در لایحه بودجه 99  که به تحریریه روزنامه «وطن امروز» ارسال شده، اینچنین آمده است: «مجموع اعتبارات عمومی پیشنهادی برای حوزه سیاست‌گذاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی  به همراه تمام دستگاه‌های مجری تعریف شده ذیل آن وزارتخانه در لایحه بودجه سال 1399 کل کشور معادل 21886580 میلیون ریال است که در مقایسه با اعتبار 28821210  میلیون ریالی بودجه مصوب سال 1398 از رشد سه‌دهم درصدی برخوردار است، همچنین اعتبارات پیشنهادی تملک دارایی‌های سرمایه‌ای آن حوزه نیز در لایحه بودجه سال 99 کل کشور معادل 5525350 میلیون ریال است که در مقایسه با اعتبار 6106598 میلیون ریالی بودجه مصوب سال 1398 نشان‌دهنده کاهش 5/9 درصدی است. بر این اساس مجموع اعتبارات هزینه‌ای و تملک دارایی‌های سرمایه‌ای حوزه مذکور در لایحه بودجه سال 1399 کل کشور نسبت به بودجه مصوب سال 1398 کاهش 2 درصدی داشته است. همچنین حمایت از امور رفاهی و اجتماعی هنرمندان صرفا در قالب حمایت از موسسات مرتبط همچون موسسه هنرمندان پیشکسوت انجام نمی‌شود، این امر در قالب برنامه و فعالیت‌های مرتبط همچون بیمه‌های اجتماعی، درمانی و مستمری طرح تکریم پیشکسوتان برای اقشار هنرمند، نویسنده و روزنامه‌نگار با پیش‌بینی اعتباری معادل 1347130 میلیون ریال صورت می‌گیرد».

سازمان برنامه و بودجه کشور درباره لایحه  بودجه  سال 99 سازمان صداوسیما هم توضیح داده است: «صداوسیما بر اساس ماده 138 قانون محاسبات عمومی کشور در حکم شرکت دولتی بوده و با توجه به زیان‌ده بودن آن، دولت هر ساله زیان آن را از محل منابع عمومی بودجه تامین می‌کند، لازم به ذکر است منابع مورد نیاز برای فعالیت‌های سازمان صداوسیما، عموما از محل‌های زیر قابل تامین است؛ بودجه عمومی دولت که به عنوان «کمک زیان شرکت‌های دولتی» که در سال آتی به میزان 17450 میلیارد ریال پیش‌بینی شده است، منابع از محل صندوق توسعه ملی که در لایحه سال آتی تا سقف 150 میلیون یورو منظور شده است، اعتبارات مربوط به تملک دارایی‌های سرمایه‌ای سازمان صداوسیما که در سال آتی به میزان 1338 میلیارد ریال پیش‌بینی شده است و در نهایت منابع حاصل از اجرای بند «چ» ماده 37 قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور را شامل می‌شود. بر این اساس اعتبار 17450 میلیارد ریالی سازمان صداوسیما برای جبران زیان سال آتی، تنها بخشی از کل منابع پیش‌بینی شده در لایحه بودجه سال آتی برای آن سازمان می‌باشد».

سیروس مقدم، کارگردان «پایتخت۶» درباره فضای ورزشی فصل جدید و ضبط سکانس‌هایی از این سریال در حاشیه برگزاری دیدار 2 تیم پرسپولیس و نساجی توضیحاتی ارائه کرد. به گزارش «وطن‌امروز»، پخش تصاویر حضور بازیگر نقش «بهتاش» سریال «پایتخت» در ورزشگاه و حضورش به عنوان بازیکن تیم فوتبال نساجی یک بار دیگر نام این سریال را بر سر زبان‌ها انداخت. سیروس مقدم، کارگردان این مجموعه تلویزیونی در گفت‌وگو با برنامه تلویزیونی «شب‌های فوتبالی» از شبکه ورزش در ارتباط با پرداختن به ورزش فوتبال در سری جدید این سریال توضیح داد. او در این زمینه گفت: در مازندران و بویژه قائمشهر و این خطه که ما در آن کار می‌کنیم فوتبال ریشه‌ای قدیمی دارد. تیم نساجی سال‌هاست که شکل گرفته و در تمام فراز و نشیب‌ها خود را حفظ کرده است و الان هم می‌بینیم تیمی بسیار خوب و گربه سیاه تمام تیم‌هاست. کارگردان «پایتخت» درباره استقبال مردم از این سریال نیز عنوان کرد: باور کنید حسی که در من و تیمی که سریال را می‌سازد وجود دارد این است که فکر می‌کنیم جزئی از مردم هستیم. فکر می‌کنیم همین که با این سریال لبخندی روی لب مردم می‌آید باری از روی دوش آنها برداشته شده است. مقدم در پایان درباره نقش نقی معمولی و اینکه با توجه به عکس‌هایی که از گریم او منتشر شده آیا قرار است او را در نقش یک «سیاستمدار» ببینیم هم با خنده گفت: جواب این سوال را دیگر نمی‌توانم بدهم؛ چون قصه باید پخش شود و بعد مشخص شود که این بار او چه نقشی دارد!

مراسم رونمایی از سامانه پنجره واحد نشر که تجمیع‌کننده فرآیندهای صدور مجوز نشر کتاب به شمار می‌رود، برگزار شد. به گزارش «وطن امروز»، سیدعباس صالحی روز گذشته در مراسم رونمایی از «پنجره واحد نشر» و امضای تفاهمنامه مشترک میان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان اسناد و کتابخانه ملی با اشاره به اینکه تفاهمنامه امروز با 3 هدف‌گیری اصلی امضا می‌شود، خاطرنشان کرد: جهت‌گیری اول تبادل و اشتراک داده‌هاست، داده در عصر ارتباطات و فناوری اطلاعات همیشه اهمیت داشته اما هر چه به سمت آینده می‌رویم داده به کانون سرمایه تبدیل می‌شود، زیرا داده از حالت افزوده به حالت مادر تبدیل شده است. در عصر ارتباطات و فناوری اطلاعات داده اهمیت خاصی دارد، بنابراین اگر بتوانیم این کانون سرمایه اصلی را به تبادل و اشتراک بگذاریم، از بایگانی و زیرخاکی شدن این داده‌ها جلوگیری و آن را به گنج تبدیل می‌کنیم. در بخش دیگری از این تفاهمنامه تلاش بر این است که در استانداردسازی تولید و خدمات فرهنگی به هم کمک کنیم. در بخش سوم این تفاهمنامه تأثیر خدمات برای ذی‌نفعان مشترک مدنظر قرار گرفته است، پنجره واحدی که میان دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی، سازمان اسناد و کتابخانه ملی و خانه کتاب شکل می‌گیرد، برای گروه ناشران است و این یک نقطه شروع برای تسهیل خدمات برای ذی‌نفعان به شمار می‌رود.

ماجرای اکران عمومی فیلم سینمایی «23 نفر» و تعداد کم سالن‌های اختصاص‌یافته به این اثر ارزشمند زمینه‌ساز طرح گلایه‌هایی از سوی سازندگان آن نسبت به حوزه هنری به عنوان پخش‌کننده این فیلم شد. به گزارش «وطن امروز»، در همین زمینه مجتبی فرآورده، تهیه‌کننده این فیلم با حضور در برنامه تلویزیونی «نقد سینما» درباره شرایط اکران این فیلم سینمایی سخنانی مطرح کرد و با گلایه گفت: قرار بود «23 نفر» نهم آبان اکران شود، پخش تعلل کرد و اکران عقب افتاد. بعد از آن تصمیم گرفتیم زمان را از دست ندهیم و فیلم‌مان را به‌صورت آزاد اکران کنیم که یکی از همکاران محترم که فیلمش در حال اکران بود با اعمال نفوذ جلوی اکران فیلم ما را گرفت و در نهایت فیلم با ۱۰ تا ۱۲ سینما اکران شد. متاسفانه حوزه هنری سینماهای خود را در اختیار ما قرار نداد و الان که سینماهایش را در اختیارمان قرار داده است، حدود ۱۵ سینماست که عموما تک‌سانس و سانس‌های نزدیک به صبح است. در واقع فیلم اکنون با حدود ۵۰ سالن و ۱۷۰ سانس در حال اکران است که نیمی از سانس‌ها صبح است. در ادامه این برنامه غلامرضا فرجی، سخنگوی شورای صنفی اکران و مدیر پخش حوزه هنری روی خط تلفنی آمد و در پاسخ به اظهارات تهیه‌کننده «۲۳ نفر» با بیان اینکه این فیلم زودتر از تاریخ موعد در قرارداد خود اکران شده است، توضیح داد: قرارداد فیلم «23 نفر» ۲۱ مهرماه در شورای صنفی اکران بعد از فیلم «چشم و گوش بسته» ثبت شده است و طبق آیین‌نامه اکران «چشم و گوش بسته» می‌توانست تا ۹ هفته ادامه داشته باشد و ۱۸ دی‌ماه خاتمه نمایش آن بود. فرجی با تاکید بر حمایت‌ها از فیلم «23 نفر» تصریح کرد: این فیلم با کمک شورای صنفی نمایش 5 هفته قبل از موعد نمایش در سینماهای تهران اکران شد. البته فیلم‌های ارزشمند دیگری هم در این بازه زمانی مثل «منطقه پرواز ممنوع» و «بنیامین» در حال اکران هستند و از آنجایی که اکثر سینماهای حوزه هنری در شهرستان‌ها تک‌سالنه هستند و این فیلم‌ها از فروش بالایی برخوردارند نمی‌توانستیم این فیلم‌ها را عوض و فیلم دیگری جایگزین کنیم. با این همه، گذشته از اینکه مقصر اصلی در این ماجرا کیست به نظر می‌رسد آنچه بیش از همه اهمیت دارد، فراهم شدن فرصت دیده شدن این اثر ارزشمند توسط مخاطبان بویژه مخاطبان نسل جدید و نوجوانان است؛ نوجوانانی که این روزها بیش از همیشه نیازمند آشنایی با قهرمان‌های ملی خود هستند. 

تصویر‌برداری«سلمان فارسی» از شهداد کرمان آغاز شد

تصویر‌برداری سریال «سلمان فارسی» به کارگردانی سید داوود میرباقری از کلوت‌های شهداد کرمان آغاز شده و بازیگران و عوامل این سریال در شهداد حضور یافتند. به گزارش تسنیم، عوامل بازیگری و کارگردانی سریال سلمان فارسی شامگاه پنجشنبه وارد کرمان شدند و هم‌اکنون برای مراحل مقدماتی پیش‌تولید این سریال در منطقه شهداد کرمان حضور دارند. سریال «سلمان فارسی» که به کارگردانی داوود میرباقری تولید می‌شود از روز گذشته تصویر‌برداری خود را در بخشی از کلوت‌های شهداد کرمان آغاز کرده است، البته آغاز تصویربرداری به دلایل مختلف از جمله شرایط جوی نامناسب چند روزی با تاخیر آغاز شده است. 

***

استعدادهای «عصر جدید» کنسرت می‌دهند

کارزان و باسط قاسمی 2 برادر خواننده‌ای که در اولین فصل از برنامه تلویزیونی «عصرجدید» مورد توجه مخاطبان قرار گرفتند، ۲۶ دی‌ماه کنسرتی را در شهر هشتگرد برگزار می‌کنند. به گزارش مهر، طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، این 2 برادر روز پنجشنبه ۲۶ دی‌ماه ساعت ۲۱ تازه‌ترین کنسرت خود را در تالار همایش ۹ دی شهر هشتگرد برگزار می‌کنند. این در حالی است که قیمت بلیت کنسرت این 2 هنرمند بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان در نظر گرفته شده است. برگزاری کنسرت این دو که پس از حضور در فصل اول برنامه عصرجدید به شهرت زیادی دست پیدا کردند، در شرایطی است که هنوز تهیه‌کننده و مدیربرنامه مشخصی به صورت رسمی برای این 2 برادر معرفی نشده است. از میزان دستمزدها و جزئیات انعقاد قرارداد با این هنرمندان اطلاع چندان دقیقی در دست نیست. 

***

عیدانه «شب موسیقی» برای سال نو میلادی

مجله موسیقایی شبکه 4 سیما در آستانه سال نوی میلادی میزبان موزیسین‌های ارمنی می‌شود. به گزارش «وطن امروز»، این برنامه که امشب با اجرای رضا مهدوی به صورت زنده از شبکه 4 سیما پخش می‌شود، در آستانه سال نوی میلادی به موضوع تاثیر موسیقیدان‌های ارامنه و هموطن بر موسیقی ایران، می‌پردازد. به همین منظور، رضا مهدوی در این برنامه میزبان وارطان ساهاکیان، موسیقیدان و آهنگساز ایرانی- ارمنی‌تبار و آندره گالستیان کارشناس موسیقی می‌شود و با آنها درباره موضوع برنامه و بزرگان ارامنه در موسیقی ایران گفت‌وگو می‌کند. «شب موسیقی» یکی از برنامه‌های «شب‌های هنر» است که به تهیه‌کنندگی حبیب‌الله ذوالفقاری، پیرامون مسائل موسیقی، یکشنبه‌شب‌ها ساعت 23 از شبکه 4 سیما پخش می‌شود.

مدیرعامل «به‌نشر» از برگزاری نشست بررسی ساختار و تدوین کتب خاطرات شهدای مدافع‌‌ حرم با محوریت کتاب «خداحافظ سالار» به همراه رونمایی از کتاب «هفتاد‌و دومین غواص» جدیدترین اثر حمید حسام در مشهد خبر داد. به گزارش «وطن امروز»، حسین سعیدی گفت: برگزاری نشست بررسی ساختار و تدوین کتب خاطرات شهدای مدافع‌‌ حرم با محوریت کتاب «خداحافظ سالار»؛ شرح زندگی و خاطرات سردار شهید مدافع حرم حاج حسین همدانی به روایت همسر بزرگوار ایشان؛ امروز ساعت ۱۸ در فروشگاه کتاب انتشارات آستان قدس رضوی واقع در مشهد مقدس، بلوار امامت، نبش امامت ۸ بر پا می‌شود. به گفته مدیرعامل به‌نشر، حمید حسام از نویسندگان مطرح کشور و مولف آثاری همچون «آب هرگز نمی‌میرد»، «وقتی مهتاب گم شد»، «غواص‌ها بوی نعنا می‌دهند» و... به همراه محمد خسروی‌راد به عنوان دبیر جلسه در این ویژه‌برنامه حضور خواهند داشت.

پس از چند جلسه با حضور مدیران سرویس‌های پخش اینترنتی فیلیمو، آپارات، نماوا و سرویس ویدئوی کافه‌بازار با سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی (ساترا) توافق شد مذاکرات برای ایجاد تفاهم و با هدف تحقق تنظیم‌گری منصفانه فی‌مابین ساترا و 4 شرکت به انجام رسد. به گزارش «وطن امروز»، بر این اساس در جلسات دوجانبه و چندجانبه با سرویس‌های مذکور ضمن تاکید بر مقررات مبتنی بر منفعت عمومی مانند کدهای اخلاقی کودکان، رده‌بندی سنی، صیانت از داده و حفظ حریم خصوصی کاربر، منع تبلیغات گمراه‌کننده و...، چارچوب کاری ساترا نیز برای آنها تشریح شد. با بررسی‌های انجام شده در هفته‌‌های اخیر، این سرویس‌ها بیشتر الزامات طرح شده در مقررات ساترا را از قبل مورد توجه قرار داده و بنا شد مذاکرات برای رسیدن به تفاهم نهایی، صدور مجوز برای رسانه‌های مذکور و استفاده از امکانات و حمایت‌های ساترا ادامه یابد.