لوئیس فان خال هدایت تیم ‌ملی هلند را بر عهده گرفت و جانشین فرانک دی بوئر شد. سرمربی 69 ساله هلندی که سابقه 2 دوره هدایت نارنجی‌پوشان را در کارنامه داشت، دوباره به سمت سرمربیگری این تیم انتخاب شد. فان خال در سال‌های 2000 تا 2002 و 2012 تا 2014 هدایت تیم هلند را بر عهده داشت. او در جام‌جهانی 2014 توانست نارنجی‌پوشان را به رده سوم دنیا برساند و عملکرد درخشانی داشت.

روز طلایی کشتی ایران در المپیک توکیو سرانجام از راه رسید. نابغه شیرازی، محمدرضا گرایی به وعده‌اش عمل کرد و نخستین طلای کاروان کشتی را ضرب کرد. محمدرضا گرایی دومین طلای کاروان ایران را بعد از 12 روز انتظار کسب کرد. در وزنه‌برداری هم علی داوودی به مدال ارزشمند نقره رسید اما در ابتدا بپردازیم به کشتی. مسابقات المپیک دیروز با مدال طلای محمدرضا گرایی در کشتی فرنگی و فینالیست شدن حسن یزدانی به شیرین‌ترین شکل ممکن برای نمایندگان کشورمان پیگیری شد. حسن یزدانی که از ابتدای المپیک همه ایرانی‌ها انتظارش را می‌کشیدند، بالاخره کارش را در توکیو آغاز کرد. او برای رسیدن به نیمه‌نهایی کار سختی نداشت؛ شاپیوف ازبک را در گام اول و استفان ریچموت سوییسی را در گام دوم با امتیازات بالا شکست داد تا صعودی آسان به نیمه‌نهایی داشته باشد. در ادامه، شانس شماره یک طلای وزن 86 کیلوی المپیک 2020 با نایفونوف، کشتی‌گیر روس برای صعود به فینال مبارزه کرد؛ مبارزه‌ای که برخلاف انتظارها حسابی سخت پیش رفت اما در نهایت با برد ستاره کشتی ایران و فینالیست شدنش همراه بود. همچنین رضا اطری، نماینده وزن 57 کیلوی کشتی آزاد هم دیروز ۲ برد بسیار ارزشمند مقابل مغولستان و ترکیه کسب کرد تا یک پای نیمه‌نهایی باشد. او برای صعود به فینال با اوگوئف روس مبارزه کرد که با شکست در این دیدار به مبارزه رده‌بندی رفت. 

 

* طلایی که منتظرش بودیم

محمدرضا گرایی، نماینده وزن ۶۷ کیلوگرم ایران در دیدار فینال برای کسب مدال طلای المپیک به مصاف پرویز نصیب‌اف از اوکراین رفت و در پایان با نتیجه قاطع ۹ بر یک به برتری رسید و به مدال باارزش طلای المپیک دست یافت. محمدرضا گرایی پیش از این در دور مقدماتی این وزن که روز سه‌شنبه برگزار شد، در مبارزه نخست مقابل جولیان هورتا از کلمبیا ۸ بر صفر پیروز شد و در دومین مبارزه نیز در یک مصاف سخت و دشوار برابر فرانک استابلر، دارنده ۳ طلای جهان از آلمان ۵ - ۵ پیروز شد و به نیمه‌نهایی راه یافت. وی در نیمه‌نهایی نیز برابر راماز زویدزه، دارنده مدال‌های طلای جوانان جهان و نقره زیر ۲۳ سال جهان از گرجستان روی تشک رفت و در پایان با نتیجه ۶ بر یک به برتری رسید و راهی فینال شد تا تنها فینالیست کشتی فرنگی ایران در المپیک توکیو باشد. 

این دومین مدال طلا و سومین مدال کاروان ایران در توکیو بود. پیش از این جواد فروغی در تیراندازی و محمد‌هادی ساروی در کشتی فرنگی به ترتیب صاحب مدال‌های طلا و برنز شده بودند. کشتی فرنگی ایران در المپیک ۲۰۱۲ لندن توسط حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی به ۳ مدال طلا رسید و محمدرضا گرایی پس از ۹ سال موفق شد کشتی فرنگی ایران را صاحب چهارمین مدال طلای المپیک کند. فرنگی‌کاران ایران در المپیک ۲۰۱۶ ریو نتوانستند به مدال طلا برسند و در آنجا ۲ برنز گرفتند. به این ترتیب تیم ‌ملی کشتی فرنگی ایران که با هدایت محمد بنا با ۵ ملی‌پوش عازم توکیو شده بود با یک مدال طلای محمدرضا گرایی در وزن ۶۷ کیلوگرم و یک برنز محمدهادی ساروی در وزن ۹۷ کیلوگرم به کار خود پایان داد. محمدرضا گرایی در ۷۷ و امین میرزازاده در وزن ۱۳۰ کیلوگرم نیز به عنوان پنجمی رسیدند و علیرضا نجاتی در وزن ۶۰ کیلوگرم از دور رقابت‌ها کنار رفت. تیم ملی کشتی فرنگی ایران در وزن ۸۷ کیلوگرم موفق به کسب سهمیه المپیک نشد و نماینده‌ای در این وزن نداشت.

***

در انتظار حساس‌ترین کشتی توکیو

***

گرایی: با طلای المپیک به رؤیای خود رسیدم

قهرمانی کشتی فرنگی بازی‌های المپیک ٢٠٢٠ گفت با موفقیت در این مسابقات به رؤیای دوران نوجوانی‌اش رسید. محمدرضا گرایی بعد از قهرمانی در وزن ۶٧ کیلوگرم کشتی فرنگی المپیک ٢٠٢٠ توکیو گفت: از دوران نوجوانی رؤیای کسب مدال طلای المپیک را داشتم و اکنون احساس خوشحالی می‌کنم که به آن رسیدم. آرزوی هر ورزشکاری رسیدن به طلای المپیک است و خوشحالم که دل مردم را شاد کردم. وی درباره اینکه یک سال پیش قول کسب مدال در المپیک را داده بود، خاطرنشان کرد: آن زمان هنوز دوبنده تیم‌ ملی را به دست نیاورده بودم. من هدف ۲ ساله داشتم و به آن رسیدم. قهرمان طلایی المپیک توکیو اظهار داشت: در مسابقه فینال وقتی اخطار گرفتم، حریف اوکراینی از پشت مچ دستم را گرفت که این حرکت خطا بود. دوربین آن صحنه را شکار نکرد و اعتراض ما هم مورد توجه قرار نگرفت. از آن به بعد از لحاظ فنی کشتی را در دست گرفتم و ادامه دادم. گرایی درباره رقابت با نمایندگان سایر کشورها و مشکل داوری در این رقابت‌ها عنوان کرد: وزن ۶٧ کیلو سخت‌ترین وزن مسابقات بود و 7-6 قهرمان در این وزن بودند که خدا را شکر همه را شکست دادم.  

***

گوینده ورزشگاه محروم شد!

کمیته انضباطی رای خود را درباره دیدار فوتبال آلومینیوم اراک و تراکتور اعلام کرد. کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال اعلام کرد: «دیدار ۲ تیم آلومینیوم اراک و تراکتور از هفته ۲۸ لیگ برتر در ورزشگاه امام خمینی برگزار شد و بهزاد بشایم، مربی تیم تراکتور به دلیل بدرفتاری در قبال مقام غیررسمی مسابقه، به ۲ جلسه محرومیت از همراهی تیم و پرداخت مبلغ ۳۰۰ میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد. همچنین جوادی، گوینده ورزشگاه (عوامل اجرایی) تیم آلومینیوم اراک به دلیل توهین به مقام رسمی مسابقه به یک جلسه محرومیت از همراهی تیم و پرداخت مبلغ ۲۰۰ میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد».

***

یک سال محرومیت برای رئیس سابق فیفا

فیفا روز سه‌شنبه عیسی هیاتو، رئیس موقت سابق خود را به اتهام تخلف در یک قرارداد تجاری برای فوتبال آفریقا محروم کرد. به گزارش تایمز، هیاتو که تا سال ۲۰۱۷ به مدت ۲۹ سال رئیس کنفدراسیون فوتبال آفریقا بود، به دلیل نقض قوانین به مدت یک سال محروم شد. وی همچنین ۳۰ هزار فرانک سوییس (۳۳۰۰۰ دلار) جریمه شد. تحقیقات فیفا به این نتیجه رسید که هیاتو در کنفدراسیون فوتبال آفریقا در یک قرارداد تجاری تخلف کرده است. او از زمان تعلیق سپ بلاتر در اکتبر ۲۰۱۵ و انتخاب جیانی اینفانتینو ۴ ماه بعد، نایب رئیس طولانی‌مدت فیفا و رئیس دوره‌ای آن بود. این کامرونی ۷۴ ساله سال ۲۰۱۷ ریاست کنفدراسیون فوتبال آفریقا را در انتخابات مقابل احمد احمد از ماداگاسکار که توسط اینفانتینو حمایت شده بود از دست داد. احمد در حال حاضر پس از تحقیق درباره تخلفات مالی توسط کمیته اخلاق فیفا ۲ سال محروم است. رئیس جدید کنفدراسیون فوتبال آفریقا یعنی پاتریس موتسه میلیاردر اهل آفریقای جنوبی است که ماه مارس پس از کنار رفتن نامزدهای دیگر بدون رقیب انتخاب شد. 

***

ورود سازمان بازرسی کل کشور به قراردادهای نجومی در فوتبال

در نشست سازمان بازرسی با نمایندگان باشگاه‌های فوتبال تعیین سقف قراردادها مورد بررسی قرار گرفت. به گزارش روابط عمومی سازمان بازرسی کل کشور، در جلسه‌ای با حضور مدیران ۷ باشگاه دولتی و صنعتی در سازمان بازرسی کل کشور، موضوع تعیین سقف قراردادها بررسی شد. در این جلسه‌ که به منظور تعیین سقف قرارداد برای فصل آینده لیگ برتر فوتبال برگزار شد، مدیران‌عامل باشگاه‌های استقلال، پرسپولیس، سپاهان، ذوب‌آهن، فولاد، گل‌گهر و مس رفسنجان به همراه مسؤول کمیته نقل و انتقالات سازمان لیگ فوتبال حاضر بودند. مسعود طاهری‌جعفری، بازرس کل امور ورزش، جوانان و میراث فرهنگی سازمان بازرسی کل کشور در این نشست با انتقاد از وضعیت قراردادها در باشگاه‌های دولتی و صنعتی گفت: متاسفانه برخی بازیکنان به ازای تنها چند دقیقه بازی در یک فصل مبالغ هنگفت و میلیاردی از باشگاه‌ها دریافت می‌کنند که این وضعیت قابل قبول نیست. وی افزود: باشگاه‌های دولتی بر اساس قوانین خود عمل می‌کنند، لیکن باشگاه‌های صنعتی از آنجا که بخشی از سهام آنها از طریق سهام عدالت متعلق به مردم و بخشی هم متعلق به دولت است، لذا مکلف به تامین منافع مردم و دولت هستند و قراردادهای نجومی به حقوق مردم و دولت لطمه می‌زند، پس اگر باشگاه‌های دولتی یا صنعتی بخواهند در عقد یا حتی تمدید قراردادها خارج از عرف عمل کنند و رفتار آنها مبتنی بر فعل مجرمانه باشد، قطعا سازمان بازرسی کل کشور به آن موضوع ورود و با خاطیان برخورد خواهد کرد. بازرس‌کل امور ورزش، جوانان و میراث فرهنگی سازمان بازرسی کل کشور خاطرنشان کرد: در گذشته نیز مواردی در قالب جرم احصا شد که پرونده کیفری آنها به دادسرا ارسال شده و در دست بررسی است. همچنین اشکان میرمحمدی، بازرس‌کل امور صمت سازمان بازرسی کل کشور نیز در این نشست با انتقاد از وضعیت قرارداد بازیکنان برخی باشگاه‌های صنعتی گفت: متاسفانه این باشگاه‌ها به برخی بازیکنان خود حواله فولاد می‌دهند! وی با تاکید بر غیرقانونی بودن این عمل اظهار داشت: فولاد طبق قانون باید در بورس عرضه شود. مگر اجازه دارند خارج از روال قانونی به باشگاه یا بازیکن حواله فولاد بدهند؟ اگر با چنین اقداماتی روبه‌رو شویم، به طور قطع به مراجع قضایی معرفی خواهیم کرد. 

عرفان حاج‌بابایی: تلخ بود و غیرمنتظره؛ صحبت از حذف تیم‌ ملی والیبال ایران از رقابت‌های المپیک است؛ تیمی که تا همین چند سال پیش با اختلاف زیادی قاره آسیا را پشت سر گذاشته بود و در تورنمنت‌هایی مثل لیگ ملت‌ها، جام‌جهانی و... نفس قدرت‌های بزرگ والیبال جهان را گرفته بود؛ تیمی که حتی روزگاری عنوان چهارمی لیگ جهانی را به دست آورده بود و قدرتی در جهان نبود که طعم باخت مقابل سروقامتان والیبال ایران را نچشیده باشد اما امروز در میان بهت و حیرت همان‌هایی که سالن 12هزار نفری آزادی را به عشق این تیم و برای ایجاد دلهره در دل حریفان به لرزه در می‌آوردند یا در خانه‌ها با چشم نگران برای موفقیت والیبالیست‌ها دعا می‌کردند، ایران شکست خورده به خانه بازمی‌گردد؛ شکستی که هیچ کس انتظارش را نداشت اما حالا باید به عنوان واقعیتی تلخ پذیرفته شود. 

 

* فرصت زیادی که سوخت

پس از اینکه تیم‌ ملی والیبال ایران به همراه ایگور کولاکوویچ توانست با قهرمانی در مسابقات انتخابی المپیک در قاره آسیا به میزبانی کشور چین جواز حضور در رقابت‌های المپیک توکیو را کسب کند، ویروس عالم‌گیر کرونا حکومت خود بر جهان را آغاز کرد و همین مساله در نهایت باعث به تعویق افتادن رقابت‌های المپیک شد. پس از این اتفاق، فدراسیون والیبال ایران تصمیم گرفت با توجه به فاصله زیادی که تا المپیک ایجاد شده، با کولاکوویچ قطع همکاری کند و یک سرمربی بزرگ‌تر را جانشین او کند. این تصمیم فارغ از اینکه تصمیم درست یا غلطی بود، به شکل درستی اجرایی نشد، چرا که حد فاصل کنار گذاشتن کولاکوویچ تا انتخاب سرمربی جدید که ولادیمیر آلکنو نام داشت، 7 ماه به طول انجامید و این 7 ماه یعنی از دست رفتن فرصت داشتن یک سرمربی جدید؛ 7 ماهی که تیم‌ ملی والیبال ایران عملا به حال خود رها شده بود و هیچ کادری وجود نداشت تا عملکرد بازیکنان ملی‌پوش ما را در سال منتهی به المپیک زیر نظر بگیرد. فدراسیون والیبال با این حربه، برای چند ماه از پرداخت حقوق سرمربی تیم‌ ملی خلاص شد اما این تصمیم در نهایت به ضرر والیبال ایران تمام شد، چرا که وقتی آلکنو آذرماه هدایت تیم‌ ملی والیبال را پذیرفت، تا فروردین 1400 هم به تهران نیامد و این یعنی والیبال ایران عملا یک سال را جهت آماده‌سازی بیشتر و بهتر برای المپیک از دست داد و مربی بزرگ و کارنامه‌داری همچون آلکنو هم نتوانست در مدت زمان کوتاهی، تیمی قوی و آماده را به رقابت‌های والیبال لیگ ملت‌ها و المپیک بفرستد. تصمیم فدراسیون در ایجاد وقفه‌ای طولانی میان کنار گذاشتن سرمربی پیشین و انتخاب سرمربی جدید، به والیبال ضرر زد اما در حال حاضر به نظر می‌آید تغییر سرمربی فعلی هم می‌تواند تصمیم غلط دیگری باشد که باز هم والیبال ایران را با مشکل مواجه کند، چرا که ثبات، رمز موفقیت یک مجموعه است و اگر قرار باشد باز هم یک مربی دیگر به ایران بیاید، همه چیز باید از نو آغاز شود. آلکنو پس از ۲ تورنمنت سنگین که صدالبته نتایج قابل دفاعی در آن نگرفته، به شناخت خوبی از تیم و بازیکنان دست یافته و اگر حمایت فدراسیون را پشت سر خود داشته باشد، می‌تواند ساختمان جدیدی را بر ویرانه‌های المپیک 2020 بنا کند. 

 

* به وقت پوست‌اندازی

باید پذیرفت نسل طلایی والیبال ایران دیگر به آخر خط رسیده است؛ نسلی که با ولاسکوی بزرگ شکوفا شد و توانست جایگاه نخست خود در قاره آسیا را به دست آورد و درخشش‌هایی تکرارنشدنی را در لیگ جهانی والیبال به نام خود ثبت کند؛ نسلی که با کواچ بالاترین رتبه در لیگ جهانی را کسب کرد و پس از آن با لوزانو علاوه بر صعود به المپیک 2016 توانست به جمع 8 تیم برتر این رقابت‌ها صعود کند؛ نسلی که ستارگانی همچون فرهاد ظریف، حمزه زرینی، فرهاد قائمی، مهدی مهدوی، مجتبی میرزاجانپور و بسیاری دیگر در آغاز آن حضور داشتند اما به مرور جای خود را به چهره‌های دیگری دادند و حالا به نظر می‌رسد فارغ از اینکه چه کسی در ادامه روی نیمکت تیم‌ ملی بنشیند، الان فرصت خوبی است تا باقی چهره‌های آن نسل طلایی که حالا هم پا به سن گذاشته‌اند و هم دیگر آن توان و انگیزه سابق را ندارند، جای خود را به جوانانی بدهند که با انرژی و نیروی جوانی آماده حضور در تیم‌ ملی هستند تا در این فرصت 3 ساله تا المپیک بعدی، بتوانند تجربه لازم را کسب کنند و والیبال ایران را که الان دیگر قدرت اول آسیا هم نیست، یک بار دیگر به جایگاه واقعی خود بازگردانند. 

حنیف غفاری*: امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه از اینکه یک کاریکاتوریست فرانسوی در یکی از آثارش وی را به آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی تشبیه کرده، آرام و قرار ندارد! میشل فلوری که ۴۰۰ تابلوی هنری و تبلیغاتی دارد، کاریکاتور هیتلری مکرون را کشیده است. فلوری گفت به پاسگاه پلیس فراخوانده شده است. در صورت اثبات اتهام، فلوری به ۲ سال زندان و پرداخت ۴۵ هزار یورو جریمه محکوم می‌شود. این کاریکاتوریست فرانسوی در واکنش به شکایت مکرون از خود تاکید کرد: «در سرزمین مکرون، توهین به پیامبر [پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله] اشکالی ندارد اما به سخره گرفتن رئیس‌جمهور به عنوان دیکتاتور به منزله کفر است».

رویکرد دوگانه امانوئل مکرون در قبال کلیدواژه ابزاری «آزادی بیان»، نه منبعث از «سوء‌تفسیر از آزادی» و نه برآمده از «تضادهای ذاتی جامعه فرانسه» نیست! آنچه منجر به بروز این رفتارهای دوگانه و متعارض می‌شود، «خلق پارادوکس‌های سیستماتیک» از سوی سیاستمداران فرانسوی است. بر این اساس، مقوله‌ای به نام «ارزش‌های ذاتی» جایی در فرانسه و بسیاری از کشورهای اروپایی ندارد و این سیاستمداران و صاحبان قدرت هستند که حدود و ثغور مصداقی واژگانی مانند «توهین»، «تمجید» یا «آزادی» را تبیین می‌کنند! تبیین این مصادیق قطعا مستند به خواسته‌ها و اهداف مقطعی یا بلندمدت سیاستمداران انجام می‌گیرد و ساختار قدرت در فرانسه نیز ـ به‌رغم ادعای استقلال نهادهای قضایی و امنیتی از دولت‌ـ پشتیبان این تفاسیر مضحک و ابزاری است. 

در همین منظومه است که توهین نشریه هتاک شارلی ابدو به ساحت گرامی پیامبر اعظم صلی‌الله علیه وآله، مصداق آزادی بیان و انتقاد از رویکرد نژادپرستانه یکی از ذلیل‌ترین رؤسای‌ جمهوری تاریخ فرانسه مصداق توهین محسوب می‌شود! قوانین و اسناد بالادستی فرانسه نیز دست صاحبان قدرت در کاخ الیزه را جهت عملیاتی‌سازی این پارادوکس‌های سیستماتیک و هدفمند بازمی‌گذارد. بسیار جالب است! قوانین مدنی و عمومی فرانسه به عنوان کشوری که خود را نماد حقوقی‌‌ترین کشور دنیا (!) می‌داند، به مثابه یک موم در دستان سیاستمداران جا‌به‌جا می‌شود و دارای اطلاق و استحکام (در حوزه تفسیر قوانین) نیستند. در همین کشور است که رد کردن خطوط قرمز آخرین و کامل‌ترین دین آسمانی مجاز شمرده می‌شود و در مقابل، توصیف نزدیک به واقعیتی که از مکرون به عنوان هیتلر می‌شود، حکم خط قرمز را پیدا می‌کند!

نکته دیگر اینکه مکرون قاعدتا نباید از تشبیه خود به آدولف هیتلر ناراضی به نظر برسد! او در فاصله یک سال تا برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2022 در کشورش، به دنبال هدایت آرای جریا‌ن‌های نژادپرست و فاشیست به سبد رای خود است. یکی از تازه‌ترین اقدامات مکرون در این باره، حمایت خود و حزب متبوعش (حزب جمهوری به پیش) از قانونی ضداسلامی با هدف اعلامی مبارزه با خشونت بوده است! بسیاری از نهادهای بین‌المللی، تصویب این قانون را زمینه‌ساز تبعیض علیه شهروندان مسلمان ساکن فرانسه دانسته و از آن انتقاد کرده‌اند. بر اساس این قانون، دولت فرانسه می‌تواند هر جا تشخیص داد، مساجد و اماکن اسلامی این کشور را به بهانه ترویج خشونت تعطیل و زندگی اجتماعی و حتی فردی مسلمانان مهاجر را محدود کند. بسیاری از تحلیلگران فرانسوی تاکید دارند مکرون از ترس افزایش آرای جبهه ملی فرانسه (جریان ملی‌گرای افراطی) به رهبری «مارین لوپن» در انتخابات ریاست‌ جمهوری آینده، قصد دارد برخی نژادپرستان را مجاب کند که از رقیبش فاصله بگیرند و اگر به دنبال اهداف نژادپرستانه و اعمال فشار علیه مسلمانان و مهاجران هستند، این خواسته نامشروع و وحشیانه را از مستأجر فعلی کاخ الیزه پیگیری کنند! 

البته از رئیس‌جمهوری که سرکوب جلیقه‌زردهای معترض به ماهیت نظام سرمایه‌داری را موضوعی عادی قلمداد می‌کند و از قانون جنجالی افزایش دامنه اختیارات پلیس حمایت می‌کند، چیزی جز این انتظار نمی‌رود. مکرون، نخستین رئیس‌جمهور فرانسه نیست که اینگونه عریان و بی‌پروا به جنگ علیه آزادی و انسانیت می‌رود. میتران، شیراک، سارکوزی، اولاند و دیگر سیاستمداران فرانسوی جملگی همین راه را پیموده‌اند! 16 دسامبر 1998 میلادی پروفسور «روژه گارودی»، فیلسوف و نویسنده بزرگ فرانسوی به ‌جرم انکار جنایت علیه بشریت در کتاب خود به‌نام «اسطوره‏های بنیادین سیاست اسرائیل»، در دادگاه پاریس محکوم شد. انکار افسانه‌پردازی صهیونیست‌ها درباره هولوکاست، تا جایی سیاستمداران فرانسوی را آشفته کرد که حاضر شدند جهت فروکش کردن خشم لابی‌های صهیونیستی در پاریس، شهروند خود را به زندان بیفکنند! مکرون رئیس‌جمهور همان کشوری است که اکنون در آن پلیس می‌تواند شهروندان را به هر بهانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار دهد اما اگر شهروندی به این اقدام اعتراض کند یا بدتر از آن(!)، از اقدام پلیس فیلمبرداری کند به نقض آزادی حریم پلیس و در نتیجه زندان محکوم خواهد شد! 

* پژوهشگر روابط بین‌الملل