وارش گیلانی: عباس باقری را بیشتر از زمانی می‌شناسم که اشعارش در مجله‌ «جوانان» چاپ می‌شد؛ از سال 1360 تا امروز. اگر چه از سال1354 که من نوجوان بودم و تازه مجله‌خوان شده بودم، به اسم و رسم او را می‌شناختم و اشعارش را در همین مجله‌ جوانان می‌دیدم؛ یعنی از زمانی که علیرضا طبایی، مسؤولیت صفحات شعر مجله‌ جوانان را خیلی سنگین و رنگین برعهده داشت تا مسؤولیت دیگران و تا امروز که اشعارش را در نشریات و صفحات معتبر نشریات ادبی و فرهنگی می‌بینم. 

الف.م.نیساری: مجموعه «گزیده ادبیات معاصر» عنوان کلی بیش از 200 کتاب بود شامل گزیده اشعار، گزیده قصه‌ها و گزیده نمایشنامه‌هایی که در اواخر دهه‌ 70 و اوایل دهه‌ 80 توسط انتشارات نیستان به مدیریت داستان‌نویس مشهور معاصر مهدی شجاعی منتشر شد؛ کتاب‌هایی در حدود 100 صفحه با تیراژ 10 هزار نسخه و حق تالیف خوب بی‌سابقه. بیشتر این مجموعه‌ها را شعر به خود اختصاص داده بود؛ اگرچه متولی انتخاب گزیده اشعارها آن زمان کسی بود که چندان شاعر مشهوری نبود (در صورتی که از میان شاعران مورد تایید حکومت و دولت همان زمان می‌شد شاعرانی را برای این کار انتخاب کرد که نام و شعرشان اعتباری داشت و می‌توانست به گزیده اشعارهای نیستان اعتبار بیشتری ببخشد) و حتی اشراف کافی بر شعر شاعران نداشت؛ حتی جرات کافی برای انجام کارش نداشت، زیرا تقریبا اواسط کار با توجه به چند توپ و تشر و تهدید از بیرون (آنگونه که در تماس تلفنی به من گفت و پیش از من و بعد از من لابد به ده‌ها نفر دیگر)، ناگهان تصمیم گرفت در کل به یکباره، دیگر شعر سپید چاپ نکند؛ حالا این اشعار سپید می‌خواهد از آن شاعر مدرن معاصر محمدباقر کلاهی‌اهری باشد (که گمان نمی‌کنم می‌شناختش یا حداقل خیلی می‌شناختش) یا فلان جوانک تازه از تخم درآمده‌ای که فلان شخص یا مقام سفارشش را کرده است.